Beleidsplan Marekerk, een gezamenlijke trektocht

Transcriptie

1 Beleidsplan Marekerk, een gezamenlijke trektocht Beleidsplan 2020: De Marekerk als kloppend hart in De Meern en omgeving Versie 7, 27 oktober 2015 Inleiding Waarom dit beleidsplan? De Marekerk wil betekenisvol zijn voor haar leden en voor haar omgeving. Als kerk hebben wij een missie. Het gaat om de bezieling door ons gezamenlijk geloof in God en Jezus Christus en zijn bevrijdende invloed. We hebben uitgesproken dat we er voor elkaar willen zijn als een zorgzame gemeenschap en dat we verbinding gaan maken met mensen en organisaties buiten de kerk. De Marekerk als kloppend hart in De Meern en omgeving. Dit beleidsplan geeft daar invulling aan. Gezamenlijke trektocht Het is onze wens dat het niet bij een plan alleen blijft, maar dat we tot daadwerkelijke uitvoering over gaan. Het gaat de hele gemeente aan. Iedereen is belangrijk en doet ertoe. We spreken over een gezamenlijke trektocht, omdat we alleen dan als lichaam van Christus goed kunnen functioneren, wanneer alle leden meedoen. We hebben elkaar nodig, Christus is het hoofd en wij allen zijn leden, ieder heeft een eigen plek, unieke gaven en talenten. We zijn allen verschillend en tegelijkertijd vormen we gezamenlijk een geheel. Iedereen meenemen is essentieel. Betrokkenheid komt tot stand door inbreng van de verschillende leden. Daarom kiezen we voor een bestemming op hoofdlijnen vanuit waarden waarmee we willen leven. We beginnen bij ideeën, dicht bij de Bron en daarna volgt pas eventuele aanpassingen in structuur en organisatie. We bieden graag ruimte voor waardevolle inbreng van onze gemeenteleden. Gavengericht, aansluitend op de talenten die mensen hebben. Zo kunnen velen betrokken worden bij onze kerk. Het proces en samenstelling van de Beleidsgroep Dit beleidsplan is tot stand gekomen door de inbreng van een beleidsgroep met vertegenwoordiging uit verschillende geledingen, van jong tot oud, van behoudend tot progressief, van rationeel tot creatief. We hebben gezamenlijk een gemeentescan uitgevoerd op de zeven kenmerken van een gezonde gemeente ( Zeven kenmerken van een gezonde gemeente, een boek door Robert Warren). Welke prioriteiten willen we naleven en wat onze kracht is als gemeenschap? We zijn een betrokken zorgzame gemeenschap hebben we geconcludeerd, en we verlangen naar nog meer bezieling door ons geloof. Ook willen we relevant zijn voor onze omgeving door niet alleen met onszelf bezig te zijn, maar verbindingen met buiten te maken. Doelstellingen en doelgroepen In de trektocht hebben we een koers voor ogen die uit drie belangrijke onderdelen bestaat. Die punten komen steeds weer terug. De drie kenmerken/ijkpunten gebruiken we ook als checklist voor de kerkenraad. Als we dit besluit nemen, werken we aan: 1) bezieling van geloof, 2) stimuleren we groei van een zorgzame gemeenschap en 3) verbinden we ons hier met buiten? Verder komt het als vanzelf in ons op om na te denken over doelstellingen. Welke doelgroepen willen we meer aandacht geven, wat doen we wel en wat niet. We zien allerlei kansen en uitdagingen als we daar met elkaar over spreken. Betrokkenheid van ouderen, aandacht voor kinderen, hoe houden we jonge tieners vast, wat doen we met buitenlanders die in onze straten wonen, enzovoort. Dit alles in detail vastleggen in een beleidsplan zou geen recht doen aan het karakter van een gezamenlijke trektocht, en van het gavengericht werken. Graag willen we het juist laten ontstaan in het proces van de komende jaren. Door de Geest die ons aanvuurt in geloof hoop en liefde. 1

2 1. Bezield door geloof Wat bezielt ons in s hemelsnaam? De Marekerk wil een bezielde christelijke geloofsgemeenschap zijn. We beleven dat gezamenlijk in de zondagse erediensten, allerlei gespreksgroepen en in toenemende mate in huiskringen. In deze kringen groeien we met elkaar in liefde voor God, voor elkaar en onze omgeving. Bezieling en onze Marekerk gemeente Bezieling is iets levends. Er zijn ups en downs en verschillen in geloofsbeleving. We willen elkaar respecteren en waarderen. Ons geloof mag een gespreksonderwerp zijn, op zondag en door de week. Ruimte voor verschillen betekent niet dat we een vrijblijvende gemeente zijn. We staan ergens voor en willen dat uitstralen met elkaar. Het is ons verlangen om gaandeweg diepere invulling te geven aan onze gemeenschappelijke geloofsopvatting en de waarden die ons verbinden. Bezieling in erediensten Erediensten zijn ontmoetingen met God, met elkaar en met onszelf. Aan deze ontmoetingen geven we op verschillende manieren vorm en inhoud. We staan in de traditie van de vieringen van de zon- en feestdagen. En we kennen speciale vieringen bij bijzondere gebeurtenissen. We werken vanuit drie motieven aan onze vieringen: 1. het liturgisch jaar, 2. gebeurtenissen in het leven van gemeenteleden en 3. doelgroepgerichte vieringen. De veelzijdigheid van het liturgisch aanbod is onderdeel van onze identiteit. Maar we erkennen dat er in toenemende mate bij jongere generaties en ook bij buitenkerkelijken behoefte is aan andere vormen van ontmoeting waarin geloof beleefd wordt. Dit is een trend die zich doorzet. Misschien dat er in de toekomst ook wordt aangesloten bij die nieuwe behoeften met doelgroepgerichte vieringen in andere opzetten dan die van onze eigen traditie. Bezieling naar buiten toe We willen zichtbaar zijn voor onze omgeving en onze talenten niet verstoppen. We willen een open gemeenschap zijn. Zorgen voor mensen in nood, nabij en ver weg en actief betrokken zijn op onze eigen omgeving. We worden gezien om wat we doen. We zijn op allerlei terreinen actief in onze omgeving naar ieders vermogen en stralen we uit dat we bezield zijn. Open en dienstbaar en zonder oordeel of veroordeling van andersdenkenden. We geven de bezieling inhoud met een gezamenlijke trektocht, we hebben al veel in huis, meer dan we misschien beseffen. Tegelijkertijd zullen we moeten veranderen om een aantrekkelijke gemeenschap voor buitenstaanders te zijn, als we meer willen betekenen voor onze omgeving. Het boek Waarderende gemeenteopbouw van Jan Hendriks geeft hierbij houvast. Leven vanuit verlangen, gavengericht. Aansluiten bij wat we al hebben en dat waarderen. Ook de verschillen waarderen en elkaar met de diversiteit aan achtergrond, gaven en talenten tevoorschijn luisteren past hierbij. Hoe raken we blijvend bezield? Hoe raak je bezield? En wanneer we de bezieling wat zijn kwijt geraakt, hoe zorgen we er voor dat we het weer vinden? Als kerkgemeenschap kennen we de weg waarop mensen tot bezieling komen en we geven veel aandacht aan het onderhouden van die bezieling. Tijdens de gemeenteavond kwamen ook allerlei vernieuwende suggesties naar boven. Het is duidelijk dat er veel interesse is in dit onderwerp: we zijn al bezield, en willen het graag nog meer zijn! 2

3 II Betrokken en zorgzame gemeenschap Een teken van het koninkrijk Gemeenschap is geen doel op zich, maar het is een teken van het koninkrijk van God dat komt. Jezus zegt: "Aan jullie liefde voor elkaar zal iedereen zien dat jullie mijn leerlingen zijn" (Johannes 13:34-35). Deze betrokken, zorgzame gemeenschap is het fundament van de kerk. Van ons als Marekerk in De Meern. We zijn een betrokken en zorgzame gemeenschap Gelukkig! We zijn al een betrokken, zorgzame gemeenschap. Die eigenschap kwam als sterkste naar voren in de gemeentescan. Een warme gemeenschap die verbindt. We zijn een kloppend hart met oog voor onze gemeenteleden en willen daarnaast als gemeenschap (nog) meer oog krijgen voor mensen buiten onze gemeente. Inspiratie en communicatie In de eerste plaats luisteren we als individuen en als gemeenschap naar de Geest die ons aanvuurt in geloof, hoop en liefde. Taal en communicatie zijn belangrijke voorwaarden hierbij. Het begint bij ons zelf, in ons eigen hart, in hoe wij over elkaar denken en hoe we elkaar waarderen en opbouwen. We beschikken over veel middelen, zoals een kerkgebouw, de Klepel, het Vereenigingsgebouw, de huiskringen en commissies. Waar we aan willen werken is het verbeteren van de onderlinge communicatie: een team dat alle verschillende mensen en groepen faciliteert met communicatiemiddelen, communicatie op gang helpt en de gemeente ondersteunt. Communiceren doen we allemaal. Samen. Het communicatieteam is dus nooit alleen verantwoordelijk voor goede communicatie onderling. Wij erkennen de intellectuele diversiteit binnen onze gemeente en daarbuiten en zorgen ervoor dat we elkaars taal (leren) spreken. Geen vakjargon en laagdrempelige communicatie zijn daarbij van het grootste belang. Eenheid en eensgezindheid, van binnen naar buiten Vanuit onze eigen zorgzame gemeenschap denken we in concentrische cirkels. Te beginnen bij de betrokken kerkmensen, je buurman naast je in de kerkbank, de kerkmensen op afstand: thuis, in bejaardenhuizen, zorginstellingen en ziekenhuizen, en daarna de mensen die niet meer in de kerk komen en vervolgens de leden van andere geloofsgemeenschappen in onze wijk, en overige bewoners van De Meern en Leidsche Rijn. We gaan nog verder en denken aan mensen buiten ons eigen land. We noemen hierbij initiatieven rond ontwikkelingsprojecten bijvoorbeeld via Kerk in Aktie. Liever geen losse flarden, maar gedragen projecten, waar de hele gemeente bij betrokken is. Mooie voorbeelden hiervan zijn het diaconale project voor Sierra Leone van enkele jaren geleden, Kind in Malawi en de reis van onze jeugdgroep Jofel naar Ghana. Hoe we kunnen groeien Waar we nog in kunnen groeien, is in het waarderen van de onderlinge verschillen, minder groepjes en meer interesse en nieuwsgierigheid naar de ander binnen onze eigen gemeente. De basis is: luisteren, respect hebben voor elkaar, omzien naar elkaar en elkaar informeren. We organiseren een gezamenlijke trektocht. Gaandeweg ontdekken we waar kansen liggen. Tijdens de gemeenteavond werden al veel mogelijkheden genoemd. We zouden bijvoorbeeld graag willen dat we als kerk meer en vaker open zijn dan nu, dus niet alleen op zondag. Misschien kunnen we over vijf jaar dan onder een boom op het nieuwe kerkplein met een kop koffie kennis maken met mensen van buiten onze gemeente. 3

4 III Verbinden naar en met buiten Als een gezamenlijke trektocht In het inspirerende boek Goede wijn, waarderende gemeenteopbouw van Jan Hendriks, wordt ons voorgehouden dat het organiseren van een geplande reis veelal een heilloze weg blijkt. Er wordt daarentegen gepleit voor een gezamenlijke trektocht, waarbij de gemeente met elkaar op reis gaat, en gaandeweg ontdekt wat de beste route is. Onderlinge verbondenheid, diversiteit en draagvlak zijn sleutelwoorden. Het verlangen om als Marekerk een kloppend hart te zijn voor haar plaats in Leidsche Rijn, bezield door geloof, zijn we een betrokken en zorgzame gemeente die verbindingen maakt met haar niet-kerkelijke omgeving. Zo is de Marekerk van betekenis voor buiten, waar we zoutend zout en lichtend licht zijn. We doen er toe voor veel, heel veel bewoners van haar deel van Leidsche Rijn: De Meern, Parkwijk, De Woerd, De Balije en Veldhuizen. De Marekerk heeft samen met wijkgemeenten de Torenpleinkerk en De Hoef een missionair plan opgesteld. Wat daarin is opgenomen geldt nog steeds: A-B-C, A) De gemeente toerusten, B) Gebruiken van wat we al in huis hebben, C) Nieuwe initiatieven opstarten. Communicatie met buiten Communicatie is nog een zwak punt binnen de Marekerk. Verbetering aanbrengen in de onderlinge communicatie is nodig. Goede interne communicatie is randvoorwaarde voor goede communicatie naar buiten. De gemeente als lichaam, met elkaar verbonden, elkaar aanvullend, samenwerkend, is het beeld dat ons in de Bijbel wordt aangereikt. Wij stellen voor een werkgroep communicatie samen te stellen, gavengericht: we roepen alle(rlei) gemeenteleden samen om gavengericht tot een aanpak te komen om de communicatie, zowel intern als extern te verbeteren. We gaan actief op zoek naar contacten met buitenkerkelijken. Wat drijft hen? Communicatie is een wederzijdse dialoog. We laten ons ook raken en beïnvloeden door wat van buitenaf op ons afkomt. Ons verplaatsen in de persoon tegenover ons en zijn behoeften. Het mag ons ook wat kosten. Misschien gaan we er zelf(s) dingen voor opgeven. We hebben wel het licht gezien, maar niet de wijsheid in pacht. We geloven dat we een relevante boodschap hebben, namelijk God die zich om de wereld bekommert, in het offer van zijn zoon Jezus Christus. Door in Hem te geloven raak je bezield door Gods geest en leer je liefde voor God en voor elkaar te geven. Aansluiten bij wat mensen beweegt is wat Jezus zelf ook deed. Hij zocht mensen op daar waar ze zijn en sprak hun taal. Gavengericht. Zoals het lichaam vele leden heeft, is er ook diversiteit in gaven en verlangens. We betrekken die gemeenteleden die de gaven hebben om gemakkelijk contact te maken, en het leuk vinden om contact met anderen te maken in een naar buiten gerichte aanpak. Netwerken met bestaande instanties Om relevant en effectief te kunnen zijn, zoeken we aansluiting met bestaande instanties en initiatieven. We werken samen met andere kerken en geloofsgemeenschappen, met de Buurtteams van gemeente Utrecht en met actieve stichtingen en buurtinitiatieven. Marekerk als kloppend hart We betekenen iets voor onze omgeving. Allerlei kerkelijke en niet-, of minder-, kerkelijke activiteiten vinden plaats in het Vereenigingsgebouw, in de kerk en in de Klepel. 4

5 IV Uitvoering: Beleid maken en onderhouden Op weg in onze gezamenlijke trektocht Een gezamenlijk beleid ontwikkelen is een. Het beleid uitvoeren, dat is nog een heel andere zaak. Hoe krijgt het werkplan van de gemeente gestalte. Wij hebben als beleidscommissie van meet af aan gezocht naar een manier om een levend plan te maken: werk in uitvoering. De totstandkoming van dit beleidsplan op zich was al een gezamenlijke trektocht. De gemeenteavond werd daadwerkelijk door de vele aanwezigen als een gezamenlijke oefening ervaren. Letterlijk iedereen was enthousiast over de inhoud en het proces. Daarmee is de toon gezet. De juiste toon, wat ons betreft! In deze toonzetting willen we door gaan op onze gezamenlijke trektocht. We plannen de reis niet, maar zijn al onderweg. Het doel, de richting is duidelijk Waar onze tocht heen leidt, weten we eigenlijk niet precies. Wel weten we wie en wat we meenemen. Ook de richting is duidelijk. We zullen allerlei dingen tegenkomen. Ontmoetingen, verrassingen, beren op de weg. We leren elkaars talenten ontdekken en inzetten. We zullen steeds meer ontdekken wat er zich buiten onze eigen kerk afspeelt in de samenwerking met anderen. Onze houvast zit in de drie keuzes die we hebben gemaakt: We zijn een betrokken zorgzame gemeenschap hebben we geconcludeerd, en we verlangen naar nog meer bezieling door ons geloof. Want dat kunnen we wel gebruiken. Ook willen we van betekenis zijn voor onze omgeving door niet alleen met onszelf bezig te zijn, maar verbindingen met buiten te maken. Wegwijzers en markeringen Hoe brengen en houden we de gezamenlijke trektocht op gang? We denken aan een folder met daarin de samenvatting van het beleidsplan, de drie waarden en onze gezamenlijke trektocht. Daarin zit een antwoordformulier dat vraagt om reactie. Deze folder zetten we gericht uit bij iedere werkgroep en activiteit, vragen om het te bespreken en hierop respons te geven via vergaderingen van kerkenraad en breder in de gemeente. Misschien kunnen we ook jaarlijks een korte enquête uitzetten. Vragen als: Wat verwacht u van de kerk? Wat vindt u van het beleidsplan? Wat wordt nog niet of onvoldoende benoemd? Wie wordt verantwoordelijk? De kerkenraad is eindverantwoordelijk. Er kan een klein team (klankbordgroep, raad van advies, commissie van bijstand of kloppend-hart-groepje) gevormd worden om het elan vast te houden. De cultuurverandering die gaande is, vraagt om bijzondere aandacht, tijd en reflectie. Ook moet nagedacht worden over het feit hoe we het enthousiasme kunnen behouden, versterken en stimuleren, zodat mensen betrokken raken, betrokken blijven en zich verbinden. Het advies aan de kerkenraad is om dit uit te werken, bijvoorbeeld in drie opties. We vragen werkgroepen om advies, dat bij een coördinatiepunt moet komen. Er is de idee geopperd om ieder jaar te evalueren. Al dan niet tijdens een gemeenteavond. Hierdoor blijft het beleidsplan een living document. 5