Inleiding JV. Jesaja 40. Zingen psalm 145: 1 en 2. Jesaja 40: wijsheid en almacht. Zo begint hij dit gedeelte met de vraag:

Transcriptie

1 Inleiding JV Jesaja 40 Zingen psalm 145: 1 en 2 Wie zijn wij? Waar komen wij vandaan? En Waarom zijn wij hier? Vragen waar mensen altijd een verklaring voor hebben gezocht. Vroeger werden deze onverklaarbare dingen toegeschreven aan allerlei goden, tegenwoordig probeert men verklaringen in de wetenschap te vinden. Het bestaan van de mensheid, de wereld en het hele universum zou voortgekomen zijn uit puur toeval, chemische reacties en natuurlijke selectie. Wat het doel is van het leven? Daar hebben ze niet echt een bevredigend antwoord op, uiteindelijk is het doel van het leven dan de dood en zijn wij weer de grondstoffen voor nieuw leven. Wij christenen hebben iets veel mooiers, wij weten dat alles geschapen is door een God, een God die een plan met de hele schepping had. Het leven zit geniaal in elkaar en is bedacht door een almachtig God die alles van tevoren heeft bepaald. God is het begin van alle dingen en zonder Hem zou er niets zijn. Maar een vraag die je dan snel krijgt is, wie heeft God dan gemaakt? Waar komt Hij vandaan en waar is Hij? Hoe kan Hij alles in Zijn Hand hebben, alles overzien, elk levend wezen kennen en overal tegelijk zijn? Jesaja verbaast zich ook over de grootheid en onbegrijpelijkheid van God. Hij ziet hoe groot en wonderlijk de natuur is, als God dit alles gemaakt heeft hoe groot moet Hij dan wel niet zijn! Laten we daar eerst eens van lezen in Jesaja 40:12-31 In dit tekstgedeelte stelt Jesaja een aantal retorische vragen, vragen waarmee hij iets probeert te zeggen van Gods grootheid, wijsheid en almacht. Zo begint hij dit gedeelte met de vraag: Wie heeft de wateren met Zijn vuist gemeten, en van de hemelen met de span de maat genomen, en heeft met een drieling het stof der aarde begrepen, en de bergen gewogen in een waag, en de heuvelen in een weegschaal? Het antwoord is duidelijk, God heeft dit alles gedaan. Hij is zo groot, dat Hij alle zeeën en oceanen in zijn Hand kan opscheppen, ik weet niet of je wel eens geprobeerd hebt om water in één hand over te scheppen, maar dat valt fix tegen. Er kan maar heel weinig water in je handpalm. Gods Hand is zo groot dat al het water van de aarde, dat is ongeveer éénderde van het gehele aardoppervlakte in zijn hand houden! Ja God is zelfs zo enorm groot dat de afstand tussen sterren en planeten voor Hem als een spanmaat zijn, een span is de afstand tussen de duim en de pink. Het heelal, wat zo immens groot is dat wij het amper kunnen bevatten, sterren die duizenden lichtjaren van ons verwijderd zijn en zonnestelsels waar zich weer vele andere sterren in bevinden. Een voor ons ontelbaar aantal sterren en dan te bedenken dat er om elke ster weer tientallen planeten circuleren, planeten die vaak vele malen groter zijn dan onze planeet. God is zo groot Hij kan dit met Zijn hand opmeten. God is dus vele malen groter dan wij ons ooit kunnen voorstellen. Wij kunnen hier maar een klein deel van Gods grootheid en heerlijkheid zien, de werkelijkheid is altijd groter dan wij ons kunnen voorstellen. Als wij al niet kunnen bevatten hoe groot Zijn hand is waarmee hij

2 de zeeën opschept en het heelal opmeet, hoe groot moet de rest van Zijn Lichaam dan wel niet zijn? Maar wacht eens even, hoe moet je dit nu zien, God heeft toch geen lichaam, geen handen zoals wij? Hij is toch een Geest? Hij is toch overal en altijd? Waarom staat dit hier dan zo op een menselijke manier beschreven? Jesaja probeert hier woorden te zoeken om God uit te drukken, om ons te laten beseffen hoe groot God is en hoe klein wij zijn. Hij beseft zelf ook dat hij in zijn bewoordingen erg tekort schiet. En zegt dit ook in vers 18: Bij wien dan zult gij God vergelijken, of wat gelijkenis zult gij op Hem toepassen? Mensen probeerden telkens een beeld te maken van God, misschien een heel mooi beeld maar het schoot altijd te kort in vergelijking met Gods werkelijke grootheid. Jesaja waarschuwt hiervoor en roept het volk op om te stoppen met het maken van deze beelden. Hij zegt: kijk dan naar de schepping en zie Wie dit alles gemaakt heeft, diegene is vele malen groter dan wij ons kunnen voorstellen. Toch openbaart God zichzelf telkens in zijn Woord doormiddel van menselijke beelden. Dit laat zien hoe open en betrokken God is op de mens. Hij probeert het uit te leggen in begrippen die voor ons duidelijk zijn. Stel je eens voor dat God op zijn eigen manier zou zeggen hoe Hij handelde, Hij zou woorden moeten gebruiken die wij niet eens zouden kennen. Hoe zouden wij dan ooit kunnen begrijpen wat Hij bedoelt? Maar hoe serieus kan je de Bijbel dan nemen? Alles kan dus beeldspraak zijn. God spreekt over Zijn Hand, terwijl hij die niet heeft en kijkt met zijn Oog terwijl hij helemaal geen ogen heeft. Hoe weten we of er in de rest van de Bijbel ook niet gebruik is gemaakt van beeldspraak om de boel eenvoudiger te maken voor ons. Er zijn om deze reden veel mensen die wonderen uit de Bijbel in twijfel trekken of afzwakken. Zo zou de zondvloed natuurlijk niet over de gehele aarde zijn geweest, de toenmalig bekende aarde was immers veel kleiner dan wat we er nu van weten. Zij denken dat dit dus waarschijnlijk plaatselijke overstroming was geweest. Hiermee zwakken ze het woord van God af, waarom zou de Bijbel hierover liegen. Het zou voor de mensen niet onbegrijpelijk zijn geweest als er gesproken zou zijn over een enorm grote overstroming dat is heel iets anders dan dat God een versimpelde manier vindt om zich te openbaren aan de mens zodat het voor hen begrijpelijker wordt. Wat ik mij dus eerder zou kunnen voorstellen is dat bijvoorbeeld de torenbouw van Babel veel groter en vooruitstrevender was dan wat er nu beschreven staat. Misschien zouden de Babeloniërs er bijna in geslaagd zijn om de ruimte in te gaan, te teleporteren, misschien konden ze echt bijna in de hemel komen, hadden zij techniek die voor ons nog onbekend is? Ik acht zoiets best mogelijk mensen werden toen heel oud en hadden geen oorlogen omdat iedereen bij hetzelfde volk hoorde. Als je bedenkt dat wij in de afgelopen honderd jaar van stoommachine naar smartphone zijn gegaan, dan zou dat in die tijd ook prima mogelijk zijn geweest. Mensen zijn nu niet slimmer dan toen, dat geloven de evolutionisten J Dit is natuurlijk puur speculatief en het doet er ook niet echt toe hoe het er echt aan toe is gegaan. Maar wat ik hiermee probeer te zeggen is dat dit achteraf heel lastig is uit te leggen aan een volk die hier niet meer van af zou weten. Hoe zou God door de mond van Mozes zoiets hebben moeten uitleggen? Een

3 toren naar de hemel zou dan misschien wel de meest duidelijke uitleg zijn geweest die het dichtst bij de werkelijkheid zat. Dit is ongeveer vergelijkbaar met hoe natives uit bijvoorbeeld Papua een vliegtuig omschrijven. Zij weten niet wat het is en omschrijven het als een ijzeren vogel. Stel wij zouden allemaal uitsterven maar zijn zouden blijven leven, dan zouden hun nakomelingen op ten duur geloven dat er vroeger hele sterke wezens waren van ijzer die konden vliegen. Het is dus soms lastig te zeggen of alles wat in de Bijbel gezegd wordt ook letterlijk zo heeft plaatsgevonden. Als iets echter op een eenvoudige manier ook anders kan worden gezegd, zoals bij veel wonderen, kunnen we dit niet in twijfel trekken. God zou geen reden hebben om de waarheid te verdraaien, Hij vereenvoudigd alleen als het niet op een menselijke manier is uit te drukken. Veel moderne christenen denken ook dat er in het scheppingsverhaal veel van zulke vereenvoudigingen van de werkelijkheid zitten. De schepping is immers zeer complex en zou heel moeilijk zijn om alle facetten daarvan aan een relatief primitief volk zoals Israël tijdens de woestijnreis uit te leggen. Daar ben ik het op zich wel mee eens, het is best mogelijk dat er dingen in de schepping zitten die veel complexer zijn dan voor 4000 jaar terug uit te leggen viel. Mensen zouden het niet begrijpen als God zou zeggen dat hij zonnestelsels had gemaakt, ze wisten niet dat die bestonden. Ze zouden ook niet weten wat God zou bedoelen als Hij zou zeggen dat hij op een bepaalde dag ook de bacteriën had gemaakt, ze zouden zich niet voor kunnen stellen wat dat is en zouden daar alleen maar van in de war geraakt zijn. Maar veel van deze moderne christenen denken ook dat de dagindeling van de schepping een beeld is. God heeft de dagen gebruikt om eenvoudig aan te duiden dat hij alle verschillende onderdelen apart van elkaar, na elkaar heeft gemaakt. Het zou dus duiden op een bepaalde periode. Het kan dus maarzo zijn dat de eerste 3 dagen 200 miljard jaar hebben geduurd, hierna ontstonden al eerste tekenen van leven zoals enkele plantjes. Waarna het nog weer een hele poos heeft geduurd voordat er ander leven ontstond. Hierna (wat wij de 4 e dag noemen) bereikte het licht van de eerste sterren de aarde, dat licht moest natuurlijk eerst miljarden lichtjaren afleggen voordat het eindelijk zichtbaar werd op de aarde. Hierna ontwikkelde het leven zich eerst in de zeeën, waarna zoogdieren en vogels ontstonden, en tot slot, na vele miljarden zorgde God ervoor dat de mens ontstond. Kortom, God heeft volgens deze mensen de evolutie gebruikt voor zijn schepping, God zou de bewerkstelliger van de evolutie zijn. Dit klikt allemaal best wel aannemelijk, en er zijn ook best wel veel mensen die dit geloven. Het ligt helemaal in lijn met de huidige wetenschap en staat er ook niet in Gods woord dat één dag voor God is als duizend jaar? Het maakt voor God toch niet uit hoe lang het heeft geduurd, toch? Er zullen ongetwijfeld mensen zijn die wetenschappelijke argumenten denken te hebben gevonden om deze stelling onderuit te halen. Ik zou hier alleen een beetje mee oppassen, als je zoiets gaat baseren op wetenschappelijke argumenten is het soms heel makkelijk onderuit te halen. Als er een nieuwe ontdekking wordt gedaan of je hebt een discussie met iemand die hier veel van weet sta je helemaal leeg en ben je binnen een minuut omgepraat. Het is beter om de Bijbel goed te lezen en even na proberen te denken hoe God iets heeft proberen uit te leggen op een menselijke manier, zodat wij het zouden

4 begrijpen. Zou het voor een mens onbegrijpelijk zijn als God had gezegd dat de schepping was verdeeld over bepaalde periodes? Misschien uitgedrukt in duizenden jaren, of Hij wachtte een langen tijd of en er verstreek een lange tijd. Het had er allemaal kunnen staan, en het zou voor iedereen en altijd begrijpelijk zijn geweest, maar het staat er niet, sterker nog, in Genesis 1:3 staat: En God zeide: Daar zij licht. En daar werd licht. Nee er staat niet en God bedacht, er zou licht moeten komen of en er ontstond op ten duur licht. Nee, God sprak, en direct, zonder één seconde, ja zonder tijd. Direct werd daar licht. God heeft er geen dag over gedaan om het te maken, nee God sprak en het was er, daarna keek Hij en zag dat het goed was. God heeft geen tijd nodig om iets te maken, Hij staat buiten de tijd. God had het net zo goed alles in 6 seconden kunnen maken, maar wilde het op deze manier, omdat dit bij de orde hoorde die Hij in de schepping wilde zien. Er zit wel iets anders in dat derde vers van Genesis wat heel bijzonder is. Iets wat wel symbolisch bedoeld is. Ik heb dat vroeger altijd al raar gevonden van de scheppingsdagen. Ik weet niet of jullie het wel eens is opgevallen, maar het is eigenlijk heel vreemd. Op de eerste dag schiep God het licht, terwijl de zon, maan en sterren pas op de 4 e dag werden geschapen. Hoe kon er nou ooit licht zijn als er geen zon was, er was niets wat licht kon geven. Soms wordt er ook wel gezegd dat God dit licht was, er staat namelijk ook op andere plekken in de Bijbel dat God en dan met name Christus het licht der wereld is. Was God dan dit licht wat Hij hier schiep? Dat vindt ik echt een flauwekul redenering, dat Christus het licht der wereld is is duidelijk beeldspraak en waarom en hoe zou God dan een nieuwe functie voor zichzelf maken? Dat zou erg raar zijn. Maar wat is het dan wel? Wat schiep God op de eerste dag. Het gaat hier dus om iets wat God niet goed aan mensen kon uitleggen, iets ongrijpbaars, iets wonderlijks, wat Hij dan in zijn Woord heeft laten opschrijven als het licht. Wat is licht eigenlijk? Ik weet niet of je het gehoord hebt, maar afgelopen week hebben wetenschappers voor het eerst in de geschiedenis een afbeelding gemaakt van licht. Licht is namelijk iets heel bijzonders. Het is een deeltje, maar ook een golf. Zo kan het zich op verschillende manieren gedragen die natuurkundig nog niet allemaal goed zijn uit te leggen. En zo heeft licht nog veel meer speciale eigenschappen die je bij natuurkunde misschien geleerd hebt. De hele schepping is op deze natuurkundewetten gebaseerd, je zou dus kunnen stellen dat God op de eerste dag onze natuurkunde, scheikunde en zelfs onze wiskunde heeft geschapen. Een soort basis voor alles wat wij normaal vinden. Als je hier over gaat nadenken kun je misschien iets begrijpen van Gods onbegrijpelijkheid. Hij is niet afhankelijk van licht, plaats, snelheid, tijd, of noem het maar op. Wij vragen ons af waar God is, maar Hij is overal, Hij is niet afhankelijk van plaats en afstand. Wij kunnen het niet begrijpen hoe God in de toekomst kan kijken, maar Hij overziet de gehele tijd, alles, in één oogopslag. Hij heeft de tijd zelf gemaakt dus kan er niet afhankelijk van zijn. Dit kun je je ongeveer voorstellen als een st- grafiek die je gebruikt bij natuurkunde, waar je de plaats tegenover de tijd plaatst. Voor elk tijdstip staat dan beschreven waar een object zich op dat moment bevindt. Wij zijn eigenlijk één zo n stip op die grafiek, wij bevinden ons ergens in de tijd, wij weten niet wat er komen gaat en weten alleen wat zich heeft plaatsgevonden wat wij ervan hebben onthouden. God staat buiten die dimensie, Hij

5 is niet afhankelijk van de tijd, Hij staat dus als het ware buiten die grafiek. De hele tijd en alle plaatsen zijn voor Hem bekend, Hij kan ze overzien en heeft ze zelf gemaakt. Als je je dit bedenkt is het ook logischer dat God in de tijd kan zien, dat Hij ons begrijpt en dat Hij alles van tevoren al bepaalt heeft en dat Hij mensen van eeuwigheid heeft uitverkoren. Hij heeft de schepping niet gemaakt en daarna aan zijn lot overgelaten, nee Hij heeft de hele tijd, alles wat er zou gebeuren in één keer gemaakt, Hij heeft als het ware de hele grafiek, in één keer opgetekend. Als we iets van dit alles kunnen begrijpen, maakt dit ons enorm klein en onwetend tegenover die grote ongrijpbare God. Daarom is ook zo waar wat Jesaja in de verzen 28 en 29 zegt: Weet gij het niet? Hebt gij niet gehoord, dat de eeuwige God, de HEERE, de Schepper van de einden der aarde, noch moede noch mat wordt? Er is geen doorgronding van Zijn verstand. Hij geeft den moeden kracht, en Hij vermenigvuldigt de sterkte dien, die geen krachten heeft. Bij wie zijn wij beter af dan bij Hem? Hij weet alle dingen, overziet alles en heeft een ondoorgrondelijk verstand. Als wij ons in Zijn handen overgeven zijn wij altijd goed af. Daarom sluit Jesaja dit gedeelte ook af met de belofte voor hen die om Hem vertrouwen: Maar dien den HEERE verwachten, zullen de kracht vernieuwen; zij zullen opvaren met vleugelen, gelijk de arenden; zij zullen lopen, en niet moede worden; zij zullen wandelen, en niet mat worden. Stellingen 1. Gods grootheid zorgt er voor dat er een grote afstand is tussen mij en God. 2. Omdat God alles van tevoren heeft bepaald maakt het niet uit hoe ik leef. 3. God toont zijn liefde door zich op een menselijke manier te openbaren. 4. De volgende dingen moet je letterlijk/figuurlijk opvatten, waarom? Moederbelofte Henoch wandelde met God God spreekt tot zijn volk Jezus hemelvaart Wederkomst op de wolken