G O D S P R I O R I T E I T E N

Transcriptie

1 G O D S P R I O R I T E I T E N De 7 hoofdzaken van het goede nieuws van God Een studie van Erik Smith

2 Inhoudsopgave Inleiding... 3 Het bloed van Jezus... 7 Vriendschap met God De opstanding van Jezus De inwoning van de heilige Geest De verkondiging van het evangelie De eeuwige verzoening van Jezus De terugkomst van Jezus Verwachte gevolgen Verdere studie over de hoofdzaken Over de auteur Deze brochure is vrij te downloaden en te printen (A5 formaat). Okt Erik Smith Uitgever: HisWord Publishing Postbus 122, 4380 AC Vlissingen Website: Deze studie is geïnspireerd door het prachtige boek Engelen met een opdracht

3 Inleiding De Bijbel is een verzameling van 66 boeken, met in totaal een behoorlijk aantal bladzijden. De boeken variëren van verhalen, wetten, psalmen, uitspraken van wijsheid, profetieën tot en met brieven en visioenen. Hierbij is het van belang, om te weten wat de kern is en wat de hoofdzaken zijn. Geeft de Bijbel de kern en de hoofdzaken aan? Het antwoord is ja. Zowel wat de kern betreft, als de belangrijkste onderwerpen. Kern van de Bijbel: de persoon Jezus Christus Jezus zegt dat de schriften van Hem getuigen a. Als Jezus het over de schriften heeft, dan betreft dit de boeken die zijn opgenomen in het Oude Testament. Het is duidelijk, dat wat het Nieuwe Testament betreft, Jezus Christus hiervan het middelpunt is. Jezus was een keer met enkele discipelen op een berg, waar Zijn uiterlijk zodanig veranderde, dat Hij begon te stralen als de zon. Mozes en Elia verschenen daar en spraken met Hem en een lichtgevende wolk overschaduwde hen. Hieruit sprak een stem: Dit is Mijn geliefde Zoon, over wie Ik zeer tevreden ben. Luister naar Hem b. De Joden vroegen een keer aan Jezus, wat zij moesten doen om Gods werken te mogen werken. Hierop antwoordde Jezus dat de mensen moeten geloven in degene die door God gezonden is. En dat is Jezus c. De boodschap van Jezus wordt het evangelie genoemd, ofwel de goede boodschap. Jezus moedigde de mensen aan om zich te bekeren, ofwel hun denken te veranderen en het evangelie te geloven d. a Johannes 5:39 b Mattheüs 17:1-5 c Johannes 6:28-29 d Markus 1:15 3

4 Inleiding 7 Hoofdzaken In het Oude Testament staan zeven feesten die een beeld zijn van de hoofdzaken van het evangelie. De bekendste zijn: - het Pascha, dat verband houdt met het sterven van Jezus. - het Pinksterfeest, dat verband houdt met de komst en inwoning van de Heilige Geest. Hieronder worden alle zeven feesten genoemd, met daarbij de hoofdzaken van het evangelie. Feest Hoofdzaak van het evangelie 1. Het Pascha Het bloed van Jezus 2. Het feest van de ongezuurde broden Vriendschap met God 3. Het feest van de eerstelingen De opstanding van Jezus 4. Het Pinksterfeest De inwoning van de Heilige Geest 5. Het feest van de trompetten De verkondiging van het evangelie 6. De verzoendag De eeuwige verzoening van Jezus 7. Het Loofhuttenfeest De terugkomst van Jezus De feesten hebben enkele zaken gemeen. Zij waren door God voorgeschreven, moesten ieder jaar gevierd worden en waren bedoeld voor het hele volk. Daarnaast is het aantal bijzonder, nl. zeven. Voorgeschreven door God: elk feest is door Hem bedacht en voorgeschreven. Ieder jaar: elk feest is belangrijk en mag niet vergeten worden. Door het hele volk: de feesten zijn belangrijk voor iedereen. Het getal zeven in de Bijbel betekent een volledig of volmaakt werk. Dit kunnen we zien bij de schepping van de hemel en aarde, in totaal zes dagen met een zevende als rustdag. Ook bij de zeven feesten zie je een volmaaktheid. Elk feest op zich is volmaakt en tevens perfect verbonden met de andere. Als geheel vormt het een volkomen werk, waarbij aan alles is gedacht a. a Genesis 2:2-3 4

5 Inleiding Volgorde in de hoofdzaken De feesten werden elk jaar in volgorde gevierd. De hoofdzaken hebben eveneens een bepaalde volgorde: 1. Het bloed van Jezus 2. Vriendschap met God Eigenlijk hoort vriendschap met God bovenaan: het liefhebben van God. Dit is namelijk het hoogste gebod. Maar de zonde bracht scheiding tussen de mens en God. Vriendschap met God is weer mogelijk geworden door het verzoenend bloed van Jezus. Vandaar dat het bloed de eerste prioriteit is en vervolgens vriendschap met God. 3. De opstanding van Jezus De apostel Paulus schrijft, dat als Jezus niet zou zijn opgewekt, de prediking en het geloof zonder inhoud zouden zijn. Hij vermeldt ook dat wij in een nieuw leven kunnen wandelen, doordat Jezus leeft én voor ons bidt en voor ons zorgt. 4. De inwoning van de Heilige Geest Jezus had tegen Zijn discipelen gezegd, dat Hij ze na Zijn hemelvaart niet als wezen zou achterlaten. Hij zou de heilige Geest zenden om voor eeuwig bij hen te zijn. 5. De verkondiging van het evangelie Door het ontvangen van de heilige Geest kunnen we krachtige getuigen zijn van de opstanding van Jezus. 6. De eeuwige verzoening van Jezus Als gelovigen maken we fouten en hebben we tekortkomingen. God wist dit van te voren en zorgde voor een eeuwige verzoening ofwel een eeuwigdurende bedekking van onze levens door het bloed van Jezus. 7. De terugkomst van Jezus Dit is de afrondende fase van het verlossingsplan van God. Alle christenen, overleden of nog op aarde levend, zullen dan een nieuw en eeuwig lichaam krijgen. Zij zullen vervolgens altijd met Jezus zijn. 5

6 Inleiding Voordeel kennen van de hoofdzaken Jezus zei dat Hij gekomen is om ons leven te geven en dat in overvloed. Paulus verklaarde dat God ons gezegend heeft met elke mogelijke geestelijke zegen in de hemel, in Christus. Petrus wist dat God ons alles heeft gegeven wat dient tot leven en tot godsvrucht; en dat wij met zeer kostbare beloften begiftigd zijn. Door die beloften kunnen wij deelhebben aan de goddelijke natuur a. Door de hoofdzaken van het evangelie te kennen, houd je het overzicht van het totale verlossingsplan van God. Het helpt ons ook, om de volheid van de geestelijke zegeningen van God in Christus te kennen én te ervaren. Het evangelie is een geheim In het Nieuwe Testament lezen we dat het evangelie een geheim is. Ofwel als mens kom je er zelf niet achter, iemand moet het je laten zien. Het is niet iets wat uit een mensenhart is voortgekomen b. De apostel Paulus schrijft dat het geheim vanaf het begin bij God is geweest. En dit geheim heeft Hij aan Zijn apostelen en profeten getoond, waaronder Paulus zelf c. Gelukkig hebben de apostelen diverse brieven geschreven. Hierdoor kunnen wij de geweldige inhoud van het evangelie heel goed begrijpen en tot ons nemen. Dit boekje is zo beknopt mogelijk gehouden, om een goed overzicht van de 7 hoofdzaken te behouden. a Johannes 10:10; Efeziers 1:3; 2Petrus 1:3-4 b Romeinen 16:25-27; 1Korintiërs 2:9; Efeziës 6:19 c Efeziërs 3:5-9; Galaten 1:

7 1 Het bloed van Jezus Het Pascha In Leviticus a wordt een reeks van zeven feesten genoemd. Het eerste feest dat gevierd moest worden is het Pascha. Dit had een specifieke datum en tijd: de veertiende dag van de eerste maand en wel in de namiddag. In Exodus staat het oorspronkelijke Pascha uitgebreid beschreven, vlak voordat het volk Israël het land Egypte uittrok. In de namiddag van dit feest moest elk gezin een lam slachten. Het betrof een mannelijk lam, van één jaar oud en zonder enig gebrek. De gezinnen moesten met het bloed van dat lam de beide deurposten en de bovendorpel van hun huis bestrijken. Die nacht werd het lam op een vuur gebraden en vervolgens werd het vlees hiervan gegeten. Wat over was, werd de volgende dag volledig met vuur verbrand. De gezinnen aten dit geslachte lam op een haastige manier, hun middel omgord, schoeisel aan en een staf in de hand. De Here zou die nacht heel Egypte doorgaan en alle eerstgeborenen doden, zowel van de mensen als van de dieren. Alleen daar waar het bloed was, zou God voorbijgaan zonder een mens of dier te doden. Hoewel de beschrijving van het Pascha meer details bevat, staat het bloed hier centraal b. Van beeld naar werkelijkheid De apostel Paulus verklaart dat een oudtestamentisch feest een schaduw is van wat moest komen; en dat de werkelijkheid van Christus is c. Paulus schrijft dat Christus het geslachte Pascha is. Volgens de evangeliën werd Jezus gekruisigd tijdens het Pascha en wel in de namiddag d. Bij de kruisiging van Jezus gebeurde er iets heel bijzonders, wat alleen aan de apostelen en profeten werd geopenbaard: Hij nam toen de zonden van de wereld op zich. Door het bloed dat uit Zijn lichaam vloeide, werd vergeving van de zonden mogelijk en daara In de tekst genoemde boeken van de Bijbel staan schuin gedrukt. b Leviticus 23:5; Exodus 12:1-14 c Kolossenzen 2:17 d 1Korintiërs 5:7; Mattheüs 26:1-2; Lukas 23:

8 Hoofdzaak 1 - Het bloed van Jezus door vrede tussen God en de mens. Bij de geboorte van Jezus zongen engelen over de vrede door de komst van Jezus a. Petrus schrijft dat de gelovigen zijn vrijgekocht met het zeer kostbare bloed van Christus. Hij was dat onberispelijke lam, zonder enige vlek. Bij het Pascha moest het lam ook zonder enig gebrek zijn. Toen Johannes de Doper Jezus zag lopen, zei hij tegen de mensen: Zie daar is het Lam van God, dat de zonde van de wereld wegneemt b. Het belang van dit onderwerp Waarom is dit onderwerp zo enorm belangrijk, dat het een hoofdonderwerp is en nog wel de eerste? Er moest in de eerste plaats worden afgerekend met de zonden van de mens. De profeet Jesaja maakte indertijd duidelijk dat al onze ongerechtigheden scheiding maken tussen ons en God. En volgens het boek Hebreeën is er zonder bloedstorting geen vergeving mogelijk c. Al bij het ontstaan van de wereld, had God een plan om met de zonden af te rekenen door een plaatsvervangend sterven. Toen Adam en Eva gezondigd hadden, bekleedde God hen meteen met een dierenvel. Dit toont aan dat er toen een dier geslacht was om de mens te bedekken d. Door het plaatsvervangend sterven van Jezus is er een deur opengezet voor alle mensen om gerechtvaardigd te worden. Het enige wat de mens hoeft te doen is dit te geloven. Ook in het oude testament werden mensen gerechtvaardigd door geloof, zoals Abraham. De rechtvaardiging is zodanig, dat de mens vrede met God heeft, zonder enige scheiding. Geen enkel bewijsstuk van de zonden blijft over. De mens komt in een situatie alsof deze nooit gezondigd zou hebben. De mens hoeft alleen maar te geloven in de Zoon van God e. In Hebreeën lezen we dat Mozes niet alleen het volk en de tabernakel besprenkelde met het bloed van bokken, maar ook het a Romeinen 5:9-10; Hebreeën 9:22; 1Petrus 2:24; Lukas 2:14 b 1Petrus 1:18-19; Johannes 1:29 c Jesaja 59:2; Hebreeën 9:22 d Genesis 3:21 e Romeinen 4:1-3; Romeinen 4:1-2 8

9 Hoofdzaak 1 - Het bloed van Jezus (wet)boek. Dit is het beeld van het reinigende werk van Jezus in de hemel. Onze levens met de fouten, tekortkomingen en zonden ten opzichte van God én ten opzichte van onze medemens worden volkomen bedekt en vergeven. En ook het wetboek dat tegen ons kan getuigen, omdat we Gods wetten en voorschriften hebben overtreden, is bedekt met het bloed van Jezus a. Bij de vergeving is blijkbaar aan alles gedacht. Het betreft niet alleen onze zonden, maar ook onze fouten en tekortkomingen. Wat we fout begrepen hebben of niet wisten en daarom verkeerd deden; wat we vergeten zijn of niet konden doen of waar we geen kracht voor hadden; wat we opzettelijk niet goed deden of verzuimden. Alles wordt niet alleen vergeven, maar wordt ook nog bedekt. Zoals God Zijn werk altijd volmaakt doet, is ook deze vergeving een volmaakt werk. Wij kunnen er niets aan toevoegen; wij hoeven het alleen maar te aanvaarden, ofwel te geloven b. a Hebreeën 9:19-24 b Handelingen 16:

10 2 Vriendschap met God Het feest van de ongezuurde broden Dit feest wordt als tweede van zeven feesten genoemd. In Leviticus staat dat de datum van dit jaarlijkse feest: de vijftiende dag van de eerste maand van het jaar. Dit was de dag na het Pascha. Vanaf die dag moest men zeven dagen ongezuurde broden eten. Ook zou men op al die dagen aan de Here een vuuroffer aanbieden. Op de eerste dag en op de laatste dag moesten de mensen een heilige samenkomst houden en mochten zij geen werk verrichten a. Van beeld naar werkelijkheid Paulus verklaart, dat een oudtestamentisch feest een schaduw is van wat moest komen en dat de werkelijkheid van Christus is b. Ongezuurde broden: Dit heeft te maken met een gereinigd leven. In 1Korintiërs vergelijkt Paulus de gelovigen met ongezuurd brood, omdat het paaslam, Christus, geofferd is voor de mensheid. Het ongezuurde deeg heeft betrekking op reinheid en waarheid c. Zeven achtereenvolgende dagen ongezuurde broden eten: Dit is een beeld van het gereinigde leven van de gelovige. Het bloed van Christus bewerkt namelijk een verlossing die eeuwig is en het brengt de mens voor eeuwig tot volkomenheid d. Zeven dagen per week een vuuroffer voor de Here: Het resultaat van alles is, dat de mens verzoend is met God en dus constant met Hem in vriendschap kan omgaan. Verzoening heeft altijd tot gevolg dat de relatie weer goed is. Een relatie die goed is, geeft openheid naar elkaar. Problemen die de scheiding veroorzaakten, zijn opgelost en weggedaan e. Het gevolg van het eerste feest, het Pascha, was meteen de volgende dag al een feit: de eerste dag van het feest van de ongezuurde broden. In Mattheüs staat dat op het moment dat Jezus stierf, het voorhangsel in de tempel van boven naar beneden a Leviticus 23:6-8 b Kolossenzen 2:17 c 1Korintiërs 5:7-8 d Hebreeën 9:12; Hebreeën 10:14 e Romeinen 5:10; Kolossenzen 1:

11 Hoofdzaak 2 - Vriendschap met God scheurde. Achter dit voorhangsel was de plaats van de directe aanwezigheid van God. Nadat Jezus gestorven was, werd die toegang meteen geopend. Het feest van de ongezuurde broden vond plaats op de dag na het Pascha. Doordat er vergeving van de zonden had plaatsgevonden, was de toegang tot God vrij, de mens kon weer in vriendschap met God omgaan a. Het belang van dit onderwerp In Hebreeën worden wij aangemoedigd om met vrijmoedigheid de troon van genade te naderen. Wij kunnen daar barmhartigheid vinden en genade om hulp en bijstand in tijd van nood. Voor de gelovige is de toegang tot God blijkbaar volledig open. Wij worden aangemoedigd om hier met alle vrijmoedigheid gebruik van te maken b. Als persoon zijn wij door het offer van Jezus volkomen aanvaard; ook worden wij als kinderen aangenomen. In plaats van fouten, tekortkomingen en zonden, ziet God door het werk van Jezus de persoon als volgt: iemand zonder schuld, volmaakt en heilig. De oorspronkelijke liefdesrelatie is nu volledig hersteld c. a Mattheüs 27:50-51 b Hebreeën 4:16 c Hebreeën 2:10-12; Efeziërs 1:5 11

12 3 De opstanding van Jezus Het feest van de eerstelingen Dit feest wordt als derde van de zeven feesten genoemd. In Leviticus staat dat de Here de kinderen van Israël opdraagt om in het beloofde land een deel van de eerstelingen van de oogst naar de priester te brengen. De priester zal deze eerstelingen dan voor de Here bewegen op een bepaalde dag: de tweede dag na het Pascha. Tussen het Pascha en het feest van de eerstelingen moest nog een rustdag zijn. Het bewegen van de eerstelingen voor de Here zou iets gunstigs betekenen voor de kinderen van Israël. Ook moest op die dag een volmaakt eenjarig lam als brandoffer voor de Here bereid worden. Tevens moesten een spijsoffer gebracht worden en een drankoffer als een lieflijke reuk voor de Here. Tot die dag mochten de kinderen van Israël geen brood, geroosterd koren, noch korenaren eten (van het beloofde land). Dit feest zou een eeuwige inzetting zijn voor alle geslachten en in alle woningen van de kinderen van Israël a. Van beeld naar werkelijkheid Paulus verklaart, dat een oudtestamentisch feest een schaduw is van wat moest komen en dat de werkelijkheid van Christus is b. In 1Korintiërs schrijft Paulus dat Christus is opgewekt uit de dood, als eersteling van hen die overleden zijn. In dit gedeelte wordt het Griekse woord aparche gebruikt, wat letterlijk betekent: de eersteling ofwel de eerste vrucht van de oogst c. Het bewegen van de eerstelingen gebeurde op de tweede dag na het Pascha. Volgens de evangeliën werd Jezus op de tweede dag na het Pascha opgewekt. Het bewegen van deze eerstelingen is wel heel bijzonder: Jezus was dood, maar toen Hij levend gemaakt werd, begon Hij te bewegen, stond op en verliet het graf. De discipelen vonden het graf dan ook leeg. Het bewegen van de eerstelingen voor de Here zou iets gunstigs betekenen voor de kinderen van Israël. In Romeinen lezen we dat Jezus Christus meer is dan degene die gestorven is. Hij is de opgea Leviticus 23:9-14 b Kolossenzen 2:17. c 1Korintiërs 15:

13 Hoofdzaak 3 - De opstanding van Jezus stane, die aan de rechterhand van God is en die ook voor ons bidt en pleit als advocaat a. In 1Petrus en in Romeinen lezen we dat wij door de opstanding van Christus opnieuw zijn geboren en in een nieuw leven kunnen wandelen. Deze geboorte is uit God, zodat we Gods kinderen genoemd worden b. Het feest van de eerstelingen moest een eeuwige instelling zijn voor alle geslachten en in alle woningen van de kinderen van Israel. Over het eeuwige werk van de levende Christus voor de gelovige kunnen we lezen in Hebreeën. Daar wordt over het eeuwig priesterschap van Jezus gesproken en dat Hij altijd leeft om voor ons te bidden c. Verder vermeldt Paulus in Romeinen dat toen wij vijanden waren, wij met God verzoend werden door de dood van Zijn Zoon en wij dus zeer zeker behouden worden, doordat Hij leeft d. Het belang van dit onderwerp Paulus schrijft in 1 Korintiërs dat als Jezus niet zou zijn opgewekt, de prediking en het geloof zonder inhoud zouden zijn e. In Handelingen lezen we dat de apostelen in hun verkondiging sterk de nadruk legden op de opstanding van Jezus f. De levende Christus is essentieel voor een nieuw en blijvend gereinigd leven. Maar de opgestane Heiland betekent nog meer. Dit beschrijft Paulus in Efeziërs: -> God heeft Christus gesteld ver boven elke vorm van overheid en macht en kracht en heerschappij en wat voor naam dan ook; en dat niet alleen in deze eeuw en deze wereld, maar ook in de toekomende; -> En God heeft Christus aan de gemeente gegeven als hoofd boven alles. De gemeente is het lichaam van Christus. En deze wordt vervuld door Hem die alles in allen volmaakt g. a Romeinen 8:34 b 1Petrus 1:3; Romeinen 6:1-4; 1Johannes 3:1 c Hebreeën 7:23-26 d Romeinen 5:10 e 1Korintiërs 15:14 f Bijvoorbeeld Handelingen 2:31, 4:2 en 4:33. g Efeziërs 1:

14 Hoofdzaak 3 - De opstanding van Jezus Eén van de belangrijke voorzieningen van Jezus betreft de heilige Geest voor gelovigen. Johannes de Doper profeteerde dat Jezus zou dopen met de heilige Geest a. Dit onderwerp wordt behandeld in het volgende hoofdstuk. a Mattheϋs 3:11 14

15 4 De inwoning van de heilige Geest Het Pinksterfeest In Leviticus staat vermeld dat na het feest van de ongezuurde broden het volk het daarop volgende feest moest vieren. Men moest echter 7 weken wachten, plus één dag ofwel 50 dagen. Op dit feest werd dan een nieuw spijsoffer voor God geofferd. Men moest een bepaalde hoeveelheid meel nemen, er zuurdesem in doen en vervolgens tot twee broden bakken; en het moest in hun woningen gebeuren. Deze broden werden dan bewogen voor God, als eerste vruchten voor God. Er moesten ook nog andere offers plaatsvinden. Bij deze instelling werd tevens vermeld, dat de mensen bij het oogsten, de hoeken niet mochten meenemen. Bij het verzamelen van de oogst bleef dan wat liggen. Dit was dan bestemd voor de armen en voor de vreemdelingen a. Van beeld naar werkelijkheid Paulus verklaart, dat een oudtestamentisch feest een schaduw is van wat moest komen en dat de werkelijkheid van Christus is b. In de tijd van de apostelen werd dit feest nog steeds gevierd. In Handelingen wordt dit feest Pinksteren genoemd. Het Griekse woord pentekoste, wat met Pinksteren is vertaald, betekent 50 ste. Precies op de Pinksterdag, de 50 ste dag na de opstanding van Jezus, werd de heilige Geest uitgestort op de volgelingen van Jezus c. Door de heilige Geest zou een volledige nieuwe periode aanbreken voor de volgelingen van Jezus: zij zouden met kracht bekleed worden, zoals Jezus hun had verteld en zij mochten Jeruzalem pas na deze bekleding verlaten d. Het nieuwe spijsoffer bestond uit brood, gemaakt van meel en zuurdesem, ofwel van de afzonderlijke granen werd één geheel gemaakt. Door de komst van de heilige Geest zou er een enorme eenheid ontstaan tussen de gelovigen. Zij zouden namelijk door de heilige Geest tot één lichaam gedoopt worden e. a Leviticus 23:15-22 b Kolossenzen 2:17 c Handelingen 2:1-4 d Handelingen 1:4-8 e 1Korintiërs 12:13 15

16 Hoofdzaak 4 - De inwoning van de heilige Geest Een bijzonder detail is, dat er in de twee broden zuurdesem gedaan moest worden. Zuurdesem is het beeld van zonde a. God wist blijkbaar van te voren dat de gelovigen niet zonder zonden, fouten of tekortkomingen zouden zijn. Het bloed van Jezus zou de gelovigen echter gedurende hun leven blijvend reinigen en bedekken b. In het kader van dit feest was de oogst van het land blijkbaar niet alleen voor de Israëlieten, maar ook voor de armen en de vreemdelingen. Op de eerste Pinksterdag verkondigde Petrus aan de toehoorders in Jeruzalem het volgende: De belofte van de heilige Geest was voor hen en hun kinderen en voor degenen die veraf zijn, zovelen als God ertoe zou roepen. Later was Petrus getuige van het feit dat ook niet-joden de heilige Geest ontvingen c. Het belang van dit onderwerp Naast het feit dat mensen door hun geloof in Jezus vrede met God hebben, wil God dat zij een leven hebben, dat doordrenkt is met de Geest van God. Jezus vertelde Zijn volgelingen wat de heilige Geest voor hen zou doen: hulp in het vinden van de waarheid, inzicht in de toekomst en hulp om Jezus te verheerlijken. Hij noemt de heilige Geest in de Griekse grondtekst: parakletos. Dit kan vertaald worden met trooster of helper. Na de hemelvaart van Jezus zouden Zijn discipelen niet als wezen achtergelaten worden d. De heilige Geest helpt ons om over de zonde in het lichaam te heersen én Hij maakt ons lichaam levend e. Door de heilige Geest worden bijzondere gaven aan de gelovigen verstrekt: woorden van wijsheid, woorden van kennis, geloof, gaven van genezingen, werking van krachtige wonderen, profetie, onderscheiding van geesten, soorten van talen (tongen) en vertaling hiervan. Ook worden er bijzondere bedieningen aan de gemeente gegeven, om de gelovigen op te bouwen: de apostelen, profeten, evangelisten, herders en leraren f. a 1Korintiërs 5:6-8 b Zie verder hoofdstuk 6 c Handelingen 2:38-39 en hoofdstuk 10 d Johannes 16:5-15 e Romeinen 8:10-13 f 1Korintiërs 12: 1-11; Efeziërs 4:

17 Hoofdzaak 4 - De inwoning van de heilige Geest Het ontvangen van de heilige Geest is een aparte ervaring. Mensen die tot geloof waren gekomen en waren gedoopt, ontvingen de heilige Geest toen de apostelen hen de handen oplegden a. Er wordt wel eens gedacht dat veel zaken betreffende de heilige Geest alleen voor eerste jaren van de kerk waren. De praktijk geeft echter aan, dat alles wat in het Nieuwe Testament over de heilige Geest staat, tot op de dag van vandaag erg belangrijk is. Nog steeds hebben mensen bovennatuurlijke leiding en hulp nodig in hun leven. De apostel Paulus moedigt ons christenen aan om de liefde na te jagen en sterk te verlangen naar de gaven van de Geest b. a Handelingen 8:14-17; Handelingen 19:1-7 b 1Korintiërs 14:1 17

18 5 De verkondiging van het evangelie Het feest van de trompetten In Leviticus staat dat de eerste dag van de zevende maand een rustdag moest zijn. Op dit feest werd een bericht aangekondigd tijdens het blazen op de trompet. Dit bericht ging over iets wat had plaatsgevonden. De mensen moesten bijeen worden geroepen; tevens was er voor de Here een vuuroffer a. Van beeld naar werkelijkheid Paulus verklaart, dat een oudtestamentisch feest een schaduw is van wat moest komen en dat de werkelijkheid van Christus is b. Na het Pinksterfeest komt dit feest van de trompetten. Het gaat om het verkondigen van een belangrijke boodschap. Dit leidt ons al snel naar de verkondiging van het evangelie. De uitstorting van de heilige Geest op de Pinksterdag ging gepaard met zo'n geruis, dat er veel mensen naar die plaats toestroomden. En de apostelen begonnen meteen het evangelie te verkondigen. Zij waren opgedragen om dit te doen, maar moesten wachten op de komst van de heilige Geest. De apostelen verkondigden wat er had plaatsgevonden met Jezus: Zijn kruisiging, Zijn opstanding en hemelvaart, maar ook over bekering (een andere manier van denken) en vergeving c. De apostelen ervoeren de boodschap als zo belangrijk, dat zij zich door de tegenstanders niet lieten weerhouden d. Het belang van dit onderwerp In Markus lezen we dat Jezus Zijn discipelen opdraagt om het evangelie in de hele wereld te verkondigen. In Lukas staat dat Jezus wil dat er onder alle volken het volgende wordt gepredikt: een bekering (een andere manier van denken) en de vergeving van zonden e. a Leviticus 23: b Kolossenzen 2:17 c Handelingen 2:5-40 d Handelingen 5:17-42 e Markus 16:15; Lukas 24:47 18

19 Hoofdzaak 5 - De verkondiging van het evangelie Petrus noemt het geloof kostbaarder dan goud. Maar je komt niet zomaar tot geloof en het evangelie is niet iets waar de mens zelf achter komt: om het te weten en om te kunnen gelover moet het je verteld worden a. Aan het eind van Markus lezen we, dat God met de apostelen meewerkte en het woord bevestigde met tekenen. In het boek Hebreeën wordt dit uitgebreid beschreven: het heil werd eerst door Jezus verkondigd en vervolgens door degenen die dit van Hem gehoord hadden; daarnaast bevestigde God dit door bovennatuurlijke tekenen en wonderen, door allerlei wonderbaarlijke krachten en door de heilige Geest uit te delen naar Zijn wil b. God vindt het blijkbaar van heel groot belang, dat de mensen het evangelie horen. a 1Petrus 1:7; Romeinen 10:17 en 16:26 b Markus 16:20; Hebreeën 2:3-4 19

20 6 De eeuwige verzoening van Jezus De verzoendag In Leviticus staat dat de tiende dag van de zevende maand een rustdag moest zijn, met de speciale naam: verzoendag. Er mocht niet gewerkt worden. Het moest een dag zijn, waarop de mensen zich voor God zouden vernederden. God zou hen op die dag verzoenen. Het zou een eeuwige inzetting zijn voor alle geslachten en in alle woningen. Wie zich niet hield aan deze instelling zou afgesneden worden van het volk a. Van beeld naar werkelijkheid Paulus verklaart, dat een oudtestamentisch feest een schaduw is van wat moest komen en dat de werkelijkheid van Christus is b. In de eerste twee hoofdonderwerpen 'Het bloed van Jezus' en 'Vriendschap met God' is al vermeld, dat er een volledige verzoening is gekomen tussen God en de mens. Dit zesde feest heeft weer iets te maken met verzoening en moet ons dus belangrijke aanvullende dingen leren. De beschrijving in Leviticus bestrijkt zeven verzen. Hierin worden vijf zaken door herhalingen sterk benadrukt: 1. verzoening Het Hebreeuwse woord kippur, dat vertaald wordt met verzoening, betekent eigenlijk bedekking. Het gaat hier dan om de bedekking van de zonden, overtredingen en fouten door het vergoten bloed van een plaatsvervangend sterven. In Romeinen wordt een psalm aangehaald, waarin de mens zeer gelukkig wordt verklaard, van wie de ongerechtigheden vergeven zijn en de zonde bedekt is c. 2. vernedering of verootmoediging De mensen moesten zich onderwerpen aan de wil van God. In werkelijkheid moet de mens zich onderwerpen aan het besluit van God: om hem of haar te bedekken en zo te verzoenen door het bloed van Jezus. a Leviticus 23: b Kolossenzen 2:17 c Romeinen 4:7; Psalm 32:1 20

21 Hoofdzaak 6 - De eeuwige verzoening van Jezus 3. geen enkel werk mocht gedaan worden Er mochten geen zaken op die dag worden gedaan, die de mensen belangrijker vonden dan het houden van die dag. De mens wordt gerechtvaardigd door drie zaken: - de genade van God - het bloed van Jezus - het geloof in de Zoon van God God wil niet dat de mens probeert om op een andere manier gerechtvaardigd te worden. Aan de Galaten schrijft Paulus bijna een hele brief hierover. 4. verootmoediging/geen werk doen, op straffe van afsnijding van het volk Er zijn twee zaken, waardoor de mens wordt afgesneden van het volk van God: - het absoluut niet willen vernederen ten opzichte van God, ofwel rebellie - zaken voortdurend doen, die men belangrijker vindt dan de wil van God, ofwel afgoderij 5. gedurende een hele dag Dat het feest een volledige dag betreft, heeft van alles de grootste nadruk: dit wordt vele keren genoemd of hier wordt naar verwezen. De verzoening of bedekking door het bloed van Jezus is niet iets tijdelijks: het is een voortdurende en blijvende voorziening van God van minuut tot minuut, van uur tot uur en van dag tot dag. De gelovige heeft dit namelijk steeds nodig, vanwege onvolkomenheden in zijn of haar leven. De gelovige merkt wel de eigen onvolkomenheden. Ten opzichte van God is en blijft dit allemaal bedekt. Zolang de gelovige niet rebelleert en geen afgoderij pleegt, is er geen enkel probleem in de relatie met God. Bij rebellie of afgoderij is dat wel het geval. Een weg terug na rebellie of afgoderij In het Oude Testament lezen we dat het volk Israël vaak verviel in rebellie of afgoderij. Toch was er altijd een weg terug naar God a. a Psalm 106:

22 Hoofdzaak 6 - De eeuwige verzoening van Jezus In 1Johannes staat dat als wij onze zonden belijden, Hij trouw is en rechtvaardig, om ons de zonden te vergeven en ons te reinigen van alle ongerechtigheid a. Het belang van dit onderwerp Veel christenen rebelleren niet en bedrijven geen afgoderij. Maar vanwege onvolkomenheden in hun leven voelen zij zich onzeker ten opzichte van God en kunnen God dan niet in alle vrijheid dienen. Wanneer zij echter weten dat God heeft voorzien in een voortdurende bedekking, zal er meer vrijmoedigheid zijn om God elke dag te kunnen dienen met hun leven. Al eeuwen geleden wist God van onze dagelijkse onvolkomenheden als christen. Hij ontwierp hiervoor een voortdurende bedekking. We moeten ook niet vreemd opkijken als God mensen of hele kerken zegent met voorzieningen, bescherming, wonderen, enzovoort, terwijl daar toch onvolkomenheden zijn. Daarnaast worden wij geattendeerd om niet te rebelleren en geen afgoden in ons leven te hebben. a 1Johannes 1:9 22

23 7 De terugkomst van Jezus Het Loofhuttenfeest In Leviticus is vermeld dat dit feest moest plaatsvinden op de vijftiende dag van de zevende maand. Het feest moest zeven dagen duren, met dagelijkse vuuroffers voor de Here. Op deze dag zou de oogst binnen zijn en er zou zeven dagen met vreugde feest gevierd worden. Op de eerste dag zou men van diverse bomen hutten maken en allen die in het land geboren waren, moesten er dan gedurende zeven dagen in wonen a. Van beeld naar werkelijkheid Paulus verklaart, dat een oudtestamentisch feest een schaduw is van wat moest komen en dat de werkelijkheid van Christus is b. Dit feest heeft drie belangrijke elementen: 1. De kern van dit laatste feest: wisseling van woning Als Jezus terugkomt, zullen de reeds overleden gelovigen opstaan en samen met degenen die nog leven, een ander lichaam krijgen. Dit nieuwe lichaam zal een kwaliteit hebben van onvergankelijkheid c. 2. Het moment dat het feest plaatsvond: nadat de oogst was binnengehaald In Mattheüs vertelt Jezus de gelijkenis over een oogst. Daar noemt hij de kinderen van het koninkrijk, ofwel de rechtvaardigen, de oogst die door de engelen bijeengebracht wordt. Deze oogst noemt Hij ook de voleinding van de wereld d. In 2Petrus lezen we de reactie van Petrus, wanneer mensen de komst van Jezus in twijfel trekken omdat de belofte van deze komst uitblijft. Petrus vermeldt dat God het uitvoeren van die belofte niet vertraagt, maar dat Hij veel geduld heeft ten opzichte van ons. Hij wil namelijk niet dat iemand verloren gaat, maar dat allen tot verandering van denken komen e. a Leviticus 23:33-43 b Kolossenzen 2:17 c 1Korintiërs 15:35-57; 2Korintiërs 5:1-8; 1Thessalonicenzen 4:13-18 d Mattheüs 13:36-43 e 2Petrus 3:

24 Hoofdzaak 7 - De terugkomst van Jezus 3. Lengte van het feest: zeven dagen lang Het aantal dagen is 7 en wel zonder onderbreking: dit heeft betrekking op de eeuwigheid. Wanneer Jezus terugkomt, ontvangen we een volledig nieuw lichaam dat onvergankelijk is en waarmee wij voor eeuwig bij de Here zullen zijn a. Het belang van dit onderwerp De komst van Jezus is aanstaande en die komst betekent voor ons een hele grote verandering ten goede. Dit is een geweldige verwachting die we hoog moeten houden. Als mensen zijn wij vaak druk bezig met de dingen van deze wereld, terwijl de komst van Jezus aanstaande is. Hebreeën vermeldt dat het nog een korte, korte tijd duurt en Hij die komt, er zal zijn en dat Hij het niet vertraagt b. Wanneer Paulus spreekt over onze vereniging met Jezus, spoort hij ons aan om elkaar hiermee te bemoedigen c. Een nieuw lichaam en het voor eeuwig bij God zijn: dit is de geweldige afronding van het verlossingswerk van God, uitgewerkt in Jezus en bedoeld voor alle mensen. a 1Thessalonicenzen 4:16-17 b Hebreeën 10:37 c 1Thessalonicenzen 4:18 24

25 Verwachte gevolgen Gezien de apostolische geschriften van het Nieuwe Testament en de kerkgeschiedenis, heeft het hooghouden van Gods prioriteiten hele gunstige gevolgen. Zonder volledig te zijn, kunnen we dit verwachten: Er is zekerheid dat er vrede met God is voor ons als gelovigen: onze fouten, tekortkomingen en zonden ten opzichte van Hem zijn volledig vergeven en bedekt. Er is volledige vrijheid om Hem lief te hebben, aangezien wij aanvaard zijn als kinderen van God. Het liefhebben van God is geen opgelegde wet meer, maar een super hoge prioriteit in ons leven. Er is een sterk besef, dat Jezus leeft en alles in allen volmaakt en dat wij in een nieuw leven kunnen wandelen. Er wordt rekening gehouden met Zijn bovennatuurlijke leiding. Door de prioriteiten is er meer kennis van de heilige Geest en daarmee ook meer openheid. Ook leeft het evangelie sterker in onze harten. Daardoor zijn we beter gemotiveerd voor de verkondiging hiervan. We zien wel onze eigen tekortkomingen en fouten, maar hebben de zekerheid dat God ons acceptabel blijft vinden. De gelovigen houden er meer rekening mee dat de wederkomst van Jezus aanstaande is, dat wij dan een nieuw hemels lichaam ontvangen en voor altijd met Jezus zullen zijn. Dit is een geweldige hoop voor ons. De combinatie van de zeven hoofdzaken geeft een hele goede balans in ons leven. Geen hoofdzaak wordt nu vergeten, of verdrongen door minder hoge prioriteiten. Als we deze hoofdzaken in de gemeente goed hanteren, is daar een gezonde sfeer. En zoals God dit graag wil, staat Jezus dan in het middelpunt van ons denken en doen. 25

26 Verdere studie over de hoofdzaken In de voorgaande hoofdstukken zijn de prioriteiten kort beschreven, om zo goed mogelijk het overzicht te houden. Hieronder staan suggesties voor verdere studie. 1. Het bloed van Jezus - 2. Vriendschap met God In de eerste 10 hoofdstukken van het boek Hebreeën wordt hierover veel geschreven. 3. De opstanding van Jezus Lees hierover ook Romeinen 6-8 en 1Korintiërs De inwoning van de Heilige Geest In het boek Handelingen staat veel informatie over wie, wanneer de heilige Geest ontving, zoals in Handelingen 2:1-40, 8:4-17, 10:44-48 en 19:1-7. In 1Korintiërs 12 en 14 wordt uitgebreid geschreven over de gaven van de Heilige Geest in de gemeente. 5. De verkondiging van het evangelie Jezus nam veel tijd om het evangelie te verkondigen (Mattheüs 4:23; 9:35). Behalve Jezus drongen ook engelen de apostelen aan om het evangelie te verkondigen (Handelingen 5:17-20). 6. De eeuwige verzoening van Jezus Het feit dat God in volledige liefde en aanvaarding met onvolmaakte discipelen blijft omgaan, zien we het beste in het leven van Jezus, zoals beschreven in Johannes Hier lezen we ook hoe belangrijk het is om met Jezus verbonden te blijven. 7. De terugkomst van Jezus Een deel van het onderwijs van Jezus gaat over Zijn terugkomst: Mattheüs 25; Markus 13:24-37; Lukas 12:35-48 en Lukas 21: Engelen attendeerden de apostelen op de terugkomst van Jezus in Handelingen 1:9-11. Paulus heeft naast de gedeelten die al genoemd zijn, nog verteld over de komst van Jezus in 1Thessalonicenzen 3:11-13 en 5:23-24; daarnaast in 2Thessalonicenzen 1:3-10 en 2Timoteüs 4:

27 Over de auteur Door zijn vader en de school werden bij Erik (1956) het Godsbesef en de Bijbel reeds vroeg geïntroduceerd. Op 18-jarige leeftijd ging hij op zoek naar God en vond Hem door het geloof in Jezus Christus. Na afronding van het VWO heeft hij HBO-bedrijfseconomie gestudeerd en in latere jaren didaktiek. Hij heeft gewerkt in de accountancy, waarna hij is overgestapt naar de overheid als financieel medewerker. In de plaatselijke kerk is Erik voor een belangrijk deel betrokken geweest als zang- en muziekleider. Daarnaast nam hij deel aan de zondagse prediking. Hij is diaken en oudste geweest, en heeft enkele zendingsreizen gemaakt naar Oekraïne. Naast algemene Bijbelstudie heeft hij diverse Bijbelboeken uitgebreid bestudeerd. Van deze studies zijn diverse werken gepubliceerd. Zijn visie is om mee te werken aan nieuwe ontwikkelingen in de kerk. Stichting HisWord Ministries is door hem opgericht. Hieronder valt Uitgeverij HisWord Publishing, waar de publicaties van hem zijn ondergebracht. Voor andere publicaties van HisWord Publishing, zie: