Eerste vervolgmeting indicatoren AvdT

Transcriptie

1 Eerste vervolgmeting indicatoren AvdT Deze eerste vervolgmeting vloeit voort uit de bestuurlijke afspraken die SZW en VNG in april 2001 hebben gemaakt. Bij deze afspraken is als bijlage een set van indicatoren opgenomen op basis waarvan SZW en VNG de ontwikkelingen van de bestuurlijke afspraken konden volgen. Deze eerste vervolgmeting is een vervolg op de nulmeting die op 27 mei 2002 aan de Tweede Kamer is aangeboden. Deze eerste vervolgmeting dient vooral als achtergrondinformatie bij de tweede voortgangsrapportage Agenda voor de Toekomst. De vraag of de bestuurlijke afspraken worden gerealiseerd, wordt immers primair beantwoord via gegevens over de realisatie van de prestatieafspraken (over te realiseren aantallen trajecten en uitstroom uit trajecten naar werk) die SZW met individuele gemeenten heeft gemaakt. Op deze realisatiegegevens wordt in hoofdstuk 3 van de tweede voortgangsrapportage ingegaan. In de eerste vervolgmeting komen niet alle indicatoren terug. In een aantal gevallen bleken de indicatoren niet goed bruikbaar om conclusies te trekken (zoals de indicatoren over fraude). Ook is thans niet voor alle indicatoren nieuwe informatie in vergelijking met de nulmeting beschikbaar (zoals de indicatoren over cliëntenparticipatie en over ontheffingen). De vervolgmeting is gebaseerd op CBS-materiaal; het heeft de gemeenten geen extra inspanning gekost om dit materiaal te leveren. De tabellen zijn zoveel mogelijk op dezelfde wijze opgebouwd als bij nulmeting. Ook zijn gegevens uit de nulmeting - waar relevant - herhaald. Nieuw t.o.v. de nulmeting zijn de tabellen met gegevens over uitstroom naar werk. SZW zal waar mogelijk opvallende punten en trends uit de meting in evaluatiegesprekken met gemeenten aan de orde stellen. 1

2 Indicator 1: aantal bijstandsgerechtigden 1 Tabel 1: Aantal bijstandsgerechtigden en percentueel aandeel van de steden Juni 2001 (nulmeting) December 2001 Juni 2002 December 2002 Gemeente Aantal % Aantal % Aantal % Aantal % Amsterdam ,2% ,8% ,3% ,8% s-gravenhage ,7% ,7% ,9% ,9% Rotterdam ,8% ,7% ,8% ,7% Utrecht ,4% ,3% ,3% ,3% Almelo ,7% ,6% ,6% ,7% Arnhem ,7% ,8% ,8% ,8% Breda ,2% ,2% ,2% ,3% Deventer ,5% ,5% ,5% ,5% Dordrecht ,3% ,3% ,3% ,3% Eindhoven ,6% ,6% ,7% ,7% Enschede ,5% ,5% ,5% ,5% Groningen ,5% ,5% ,5% ,5% Haarlem ,0% ,9% ,9% ,9% Heerlen ,1% ,1% ,1% ,2% Helmond ,7% ,7% ,7% ,7% Hengelo ,5% ,5% ,5% ,5% s-hertogenbosch ,0% ,9% ,9% ,9% Leeuwarden ,1% ,1% ,1% ,1% Leiden ,9% ,9% ,9% ,9% Maastricht ,1% ,0% ,1% ,1% Nijmegen ,9% ,9% ,9% ,8% Schiedam ,8% ,8% ,8% ,8% Tilburg ,6% ,6% ,6% ,6% Venlo ,6% ,6% ,6% ,6% Zwolle ,7% ,7% ,7% ,7% Alkmaar ,7% ,7% ,7% ,7% Amersfoort ,7% ,7% ,7% ,7% Emmen ,7% ,7% ,7% ,7% Lelystad ,5% ,5% ,5% ,5% Zaanstad ,7% ,7% ,8% ,8% G ,0% ,6% ,3% ,7% G ,3% ,2% ,4% ,5% Rest Nederland ,7% ,3% ,4% ,8% Nederland ,0% ,0% ,0% ,0% Uit tabel 1 blijkt dat voor heel Nederland het aantal bijstandsgerechtigden sinds de nulmeting van medio 2001 is gedaald tot medio 2002, maar daarna een licht stijgende lijn vertoont. De verschillen tussen de (groepen van) gemeenten zijn echter groot. In Amsterdam, Rotterdam en Utrecht blijft de dalende trend zich sinds medio 2001 voortzetten, terwijl de ontwikkeling in Den Haag sinds medio 2002 een stijgende lijn vertoont. Ook het aandeel van de G4 in de totale bijstandspopulatie loopt terug van 33% naar 31,7%. De G-26 vertonen een zig-zag-lijn: 1 Het gaat hier om uitkeringen van thuiswonenden jonger dan 65 jaar met ABW periodiek algemeen, BBZ, IOAW en IOAZ. Bron: CBS (bijstandskenmerkenstatistiek), bewerking SZW. Dit geldt voor alle hiernavolgende tabellen, behalve voor die over uitstroom naar werk. Daar gaat het alleen om uitkeringen van thuiswonenden jonger dan 65 jaar met ABW periodiek algemeen. Bron is in dat geval SZW (zie ook de bijlage). 2

3 daling in december 2001 en medio 2002 en weer stijging ultimo Bij het aandeel van de G26 zet de stijging al medio 2002 in. Wanneer we (tabel 2) de gegevens vergelijken met een constant referentiepunt (nl. de nulmeting bij het begin van de AvdT medio 2001) dan blijkt dat er sinds die tijd voor heel Nederland sprake is van een dalende lijn in het aantal bijstandsgerechtigden. Ook hier zijn verschillen tussen gemeentegroepen. De G4 (met uitzondering van Den Haag 2 ) en de G26 vertonen i.h.a. een dalende trend, maar bij restgemeenten is sprake van een zig-zag patroon. Tabel 2: wijziging in aantallen bijstandsgerechtigden sinds nulmeting juni 2001 Gemeente verschil dec nulmeting verschil juni nulmeting verschil dec nulmeting Amsterdam s-gravenhage Rotterdam Utrecht Almelo Arnhem Breda Deventer Dordrecht Eindhoven Enschede Groningen Haarlem Heerlen Helmond Hengelo s-hertogenbosch Leeuwarden Leiden Maastricht Nijmegen Schiedam Tilburg Venlo Zwolle Alkmaar Amersfoort Emmen Lelystad Zaanstad G G Rest Nederland Nederland Dit kan te maken hebben met de grenscorrectie van s-gravenhage per

4 Indicator 2: alleenstaande ouders in de bijstand Tabel 3: aantal alleenstaande ouders in de bijstand en hun aandeel in de bijstandspopulatie Juni 2001 December 2001 Juni 2002 December 2002 Gemeente Aantal % Aantal % Aantal % Aantal % Amsterdam ,3% ,4% ,7% ,8% s-gravenhage ,2% ,0% ,1% ,1% Rotterdam ,7% ,9% ,7% ,6% Utrecht ,9% ,9% ,5% ,2% Almelo ,5% ,5% ,6% ,7% Arnhem ,0% ,5% ,4% ,3% Breda ,6% ,0% ,3% ,6% Deventer ,8% ,3% ,4% ,1% Dordrecht ,8% ,0% ,4% ,5% Eindhoven ,0% ,9% ,8% ,8% Enschede ,7% ,9% ,6% ,5% Groningen ,0% ,0% ,1% ,7% Haarlem ,4% ,0% ,3% ,6% Heerlen ,9% ,6% ,7% ,6% Helmond ,8% ,3% ,8% ,4% Hengelo ,0% ,2% ,1% ,5% s-hertogenbosch ,6% ,2% ,6% ,4% Leeuwarden ,5% ,2% ,0% ,4% Leiden ,1% ,6% ,7% ,5% Maastricht ,3% ,2% ,8% ,1% Nijmegen ,2% ,3% ,9% ,6% Schiedam ,4% ,4% ,3% ,4% Tilburg ,3% ,2% ,0% ,5% Venlo ,7% ,4% ,2% ,5% Zwolle ,1% ,6% ,2% ,9% Alkmaar ,4% ,9% ,9% ,5% Amersfoort ,6% ,0% ,6% ,9% Emmen ,9% ,5% ,2% ,0% Lelystad ,1% ,7% ,8% ,2% Zaanstad ,9% ,6% ,4% ,7% G ,9% ,0% ,1% ,0% G ,6% ,7% ,7% ,4% Rest Nederland ,4% ,9% ,1% ,8% Nederland ,0% ,9% ,0% ,8% Uit tabel 3 komt naar voren dat voor geheel Nederland circa 27 % van de bijstandspopulatie uit alleenstaande ouders bestaat. Dit percentage is in 2001 en 2002 vrij stabiel. Dit geldt ook voor de G4 en de G26 en de restgemeenten. In absolute aantallen is het aantal alleenstaande ouders in de bijstand gedaald. Dat patroon geldt ook voor de G4 (behalve voor Den Haag) en de G26. In tabel 4 staan de ontwikkelingen geschetst t.o.v. het vaste referentiepunt van de nulmeting in juni Daaruit blijkt dat het aantal alleenstaande ouders in de bijstand afneemt sinds de nulmeting, behalve bij Den Haag en enige G26 gemeenten. Het aandeel van de alleenstaande ouders in de bijstand daalt echter voor heel Nederland marginaal, met 0,3 procentpunt ultimo 2002 t.o.v. de nulmeting, al zijn er verschillen tussen de steden. Deze marginale daling 4

5 betekent dat de afname van het aantal alleenstaande ouders in de bijstand gelijke tred houdt met de afname van de totale bijstandspopulatie, hetgeen ook de bedoeling van het beleid is. Tabel 4: wijziging in aantallen en aandeel 3 alleenstaande ouders in de bijstand sinds nulmeting juni 2001 Verschil dec nulmeting Verschil juni nulmeting Verschil dec nulmeting Gemeente Aantal Aandeel Aantal Aandeel Aantal Aandeel Amsterdam ,1% ,4% ,5% s-gravenhage -75-0,1% 10 0,0% 30-0,1% Rotterdam ,1% ,0% ,1% Utrecht -50-0,1% ,5% ,8% Almelo -25 0,0% -45-0,9% -30-0,8% Arnhem 30 0,5% 45 0,4% 75 0,3% Breda -10-0,6% 0-0,3% 35 0,0% Deventer -5 0,5% -10 0,6% -25 0,3% Dordrecht -20 0,2% -25 0,6% -15 0,7% Eindhoven -20-0,1% -20-0,2% -15-0,2% Enschede -5 0,2% -40-0,1% -25-0,2% Groningen -40 0,1% -55 0,1% -85-0,3% Haarlem -45-0,5% -65-0,2% -70-0,8% Heerlen 10-0,3% 10-0,2% 35-0,3% Helmond -15-0,5% -5 0,1% -10-0,4% Hengelo -20-0,8% -15-0,9% -30-2,5% s-hertogenbosch -25-0,4% -20 0,0% -65-1,2% Leeuwarden -30-0,2% -50-0,5% -35-0,1% Leiden 0 0,5% -5 0,6% -10 0,4% Maastricht -40 0,0% -5 0,5% -20-0,2% Nijmegen -20 0,1% -80-0,3% ,6% Schiedam -30 0,0% -65-0,1% ,0% Tilburg 20 0,9% -5 0,7% 5 1,2% Venlo -15-0,3% -20 0,6% -50-1,1% Zwolle 15 0,5% 50 1,1% 65 0,7% Alkmaar -50-0,5% -45-0,5% -60-1,0% Amersfoort 15 0,4% -5-0,1% 15 0,3% Emmen -15-0,5% -20-0,7% -5-0,9% Lelystad -10-0,4% 0-1,3% 30-0,9% Zaanstad -10-0,3% -15-0,5% 20 0,7% G ,1% ,2% ,1% G ,0% ,0% ,2% Rest Nederland ,5% ,3% ,6% Nederland ,2% ,1% ,3% 3 Verandering van het aandeel alleenstaande ouders in de bijstand in procentpunten. 5

6 Indicator 3: (niet-westerse) allochtonen 4 in de bijstand Ultimo 2001 bestond de gehele Nederlandse bijstandspopulatie voor 55% uit autochtonen, voor 34% uit niet-westerse allochtonen en voor 11% uit westers allochtonen. In 2002 waren deze cijfers hetzelfde. Tabel 5 gaat in op de niet-westerse allochtonen. Met 53% tot 54% hebben de G4 naar verhoud ing het grootste aandeel niet-westerse allochtonen in de bijstand. Dit ligt circa 20%- punt hoger dan het landelijke percentage (34%). Met name in Amsterdam is het absolute aantal niet-westerse allochtonen in de bijstand gedaald. Het aandeel van niet-westerse allochtonen in de bijstand blijft in de periode vrij stabiel (zie de percentages in de laatste kolom). 4 Allochtonen zijn personen van wie minstens één ouder in het buitenland is geboren. Binnen de groepering van allochtonen wordt onderscheid gemaakt naar land van herkomst. Dit land bepaalt de herkomstgroepering. Van een in het buitenland geboren allochtoon wordt zijn of haar geboorteland beschouwd als het land van herkomst. Van een in Nederland geboren allochtoon wordt het geboorteland van de moeder beschouwd als zijn of haar land van herkomst, indien de moeder niet in Nederland is geboren. Indien betrokkene alsmede diens moeder in Nederland zijn geboren, dan wordt het geboorteland van de vader beschouwd als zijn of haar land van herkomst. Er worden op deze wijze twee categorieën allochtonen onderscheiden: Westerse allochtonen. Het land van herkomst is gelegen in Europa (m.u.v. Turkije), Noord-Amerika, Indonesië, Japan en Oceanië (onder meer Australië, Nieuw-Zeeland). Niet-westerse allochtonen. Deze groep bestaat uit de overige landen. Op deze laatste groep zijn de tabellen gericht 6

7 Tabel 5: aantal niet-westerse allochtonen in de bijstand, hun aandeel in de bijstandspopulatie en het verschil Ultimo 2001 Ultimo 2002 Verschil Gemeente Aantal Aandeel Aantal Aandeel Aantal Aandeel 5 Amsterdam % % % s-gravenhage % % 185 0% Rotterdam % % 170 1% Utrecht % % -5 1% Almelo % % 45 1% Arnhem % % 175 1% Breda % % 35 0% Deventer % % -10 0% Dordrecht % % -60-1% Eindhoven % % 75 1% Enschede % % 10 0% Groningen % % 15 0% Haarlem % % 5 1% Heerlen % % 20 0% Helmond % % 20 1% Hengelo % % 35 0% s-hertogenbosch % % 30 1% Leeuwarden % % 5 0% Leiden % % 10 1% Maastricht % % 90 2% Nijmegen % % -80 0% Schiedam % % % Tilburg % % -35 0% Venlo % % -5 0% Zwolle % % 35 0% Alkmaar % % 40 2% Amersfoort % % 20 1% Emmen % % 40 1% Lelystad % % 80 2% Zaanstad % % 5 0% G % % % G % % 485 0% Rest Nederland % % % Nederland % % 40 0% 5 Verandering van het aandeel niet-westerse allochtonen in de bijstand in procentpunten. 7

8 Indicator 4: nieuwe instroom 6 laatste 12 maanden Tabel 6: omvang nieuwe instroom in de bijstand in 2001 en 2002, aandeel in de bijstandspopulatie 7 en het verschil Gemeente Jaar 2001 Jaar 2002 Verschil Nieuwe Nieuwe instroom Aandeel instroom Aandeel Aantal Aandeel 8 Amsterdam ,6% ,6% ,0% s-gravenhage ,9% ,6% 490 2,7% Rotterdam ,8% ,6% 190 0,8% Utrecht ,1% ,6% 65 1,5% Almelo ,3% ,9% 90 4,6% Arnhem ,0% ,3% 215 3,3% Breda ,7% ,5% 40 0,8% Deventer ,6% ,6% 5 1,0% Dordrecht ,0% ,7% -45-0,3% Eindhoven ,0% ,1% 90 2,1% Enschede ,5% ,5% 135 3,0% Groningen ,1% ,1% 185 3,0% Haarlem ,4% ,5% 0 1,1% Heerlen ,6% ,5% 10-0,1% Helmond ,9% ,8% 85 3,9% Hengelo ,0% ,7% 110 6,7% s-hertogenbosch ,7% ,6% 45 1,9% Leeuwarden ,7% ,7% -70-1,0% Leiden ,8% ,8% 20 1,0% Maastricht ,3% ,8% 145 4,5% Nijmegen ,0% ,1% -50 0,1% Schiedam ,0% ,6% -95-2,4% Tilburg ,9% ,4% 145 3,5% Venlo ,3% ,5% 30 1,2% Zwolle ,3% ,8% 80 2,5% Alkmaar ,5% ,1% -5 0,6% Amersfoort ,2% ,2% 0 0,0% Emmen ,4% ,6% 205 8,2% Lelystad ,6% ,9% 85 4,3% Zaanstad ,8% ,7% 40 1,9% G ,3% ,3% 285 1,0% G ,2% ,2% ,0% Rest Nederland ,1% ,0% 980 0,9% Nederland ,5% ,8% ,3% 6 Ten opzichte van instroomindicator 4 in de nulmeting is de definitie van nieuwe en herhaalde instroom gewijzigd, waardoor een vergelijking met de nulmeting over het jaar 2000 niet mogelijk is. Wel wordt hier de vergelijking 2001 en 2002 gepresenteerd. Aanvankelijk werd onder nieuwe instroom verstaan de clienten die voor het eerst in het betreffende kalenderjaar instroomden. Onder nieuwe instromers wordt nu verstaan cliënten, die twaalf maanden voorafgaand aan de uitkering geen bijstand hebben ontvangen. Cliënten die wel bijstandafhankelijk zijn geweest in de twaalf maanden voorafgaand aan de eerste betaling worden tot de herhaalde instroom gerekend (zie ook indicator 12). 7 Als percentage van de gemiddelde bijstandspopulatie in het betreffende jaar (gemiddelde van begin- en eindstand). 8 Verandering van het aandeel nieuwe instroom in de bijstand in procentpunten. 8

9 Uit tabel 6 blijkt dat tussen 2001 en 2002 de instroom met 2765 is verhoogd (1,3%-punt). Uitzondering vormen o.a. Amsterdam en Schiedam, waar de instroom is afgenomen. De nieuwe instroom maakt voor heel Nederland circa een vijfde uit van het gemiddelde bestand. In de G4 ligt dit aandeel echter lager en bij de G26 en in de rest van Nederland ligt dit i.h.a. hoger. In de verhoogde instroomcijfers weerspiegelt zich mogelijkerwijs de verslechterende conjunctuur. De verhouding tussen nieuwe instroom en het gemiddelde aantal bijstandsontvangenden moet echter ook bezien worden in relatie tot de uitstroom. De kans om de bijstand weer te verlaten is namelijk het grootst bij bijstandsgerechtigden die onlangs zijn ingestroomd. Deze kans neemt af naarmate men langer een bijstandsuitkering heeft. Een relatief grote instroom betekent dat naar verhouding het aantal kortdurende uitkeringen groot is, met als gevolg een relatief grote uitstroom. Uiteraard is de ontwikkeling van de uitstroom niet geheel gelijk aan die van de instroom. Dit blijkt uit de lichte daling van het aantal bijstandsgerechtigden gedurende 2002 (tabel 1). 9

10 Indicator 6: uitstroom naar werk 9, 10 Tabel 7: percentage uitstroom naar werk 2e halfjaar e halfjaar e halfjaar 2002 Gemeente waarvan naar waarvan naar waarvan naar naar werk regulier werk naar werk regulier werk naar werk regulier werk Amsterdam s-gravenhage Rotterdam Utrecht Almelo Arnhem Breda Deventer Dordrecht Eindhoven Enschede Groningen Haarlem Heerlen Helmond Hengelo s-hertogenbosch Leeuwarden Leiden Maastricht Nijmegen Schiedam Tilburg Venlo Zwolle Alkmaar Amersfoort Emmen Lelystad Zaanstad G G Rest Nederland Nederland Uit tabel 7 blijkt dat (op landelijk niveau) van de uitstroom in het tweede halfjaar van 2001 ongeveer 41 procent uitstroom naar werk betrof. Dit percentage daalt tot 37 procent in het eerste en 30 procent in het tweede halfjaar van Voor de G4, G26 en de restgemeenten vinden we vergelijkbare patronen. Het percentage uitstroom naar werk is wel wat lager voor de G4, maar dan met name voor Amsterdam en Utrecht. Bij uitstroom naar werk gaat het landelijk gezien in ongeveer 82 procent van de gevallen om uitstroom naar regulier werk (en dus in 18 procent van de gevallen om uitstroom naar gesubsidieerd werk). Dit percentage is 9 Uitstroom naar (regulier en gesubsidieerd) werk als percentage van de totale uitstroom. 10 Uitstroom naar regulier werk als percentage van de totale uitstroom naar werk. 10

11 redelijk constant in de tijd en blijkt wat lager te zijn voor de G4 en dan met name voor Amsterdam (niet in het tweede halfjaar van 2001) en s-gravenhage (voor Utrecht is het percentage juist heel hoog). Indicator 7: uitstroom naar werk van alleenstaande ouders 11, 12 Tabel 8: percentage uitstroom naar werk van alleenstaande ouders 2e halfjaar e halfjaar e halfjaar 2002 Gemeente waarvan naar waarvan naar waarvan naar naar werk regulier werk naar werk regulier werk naar werk regulier werk Amsterdam s-gravenhage Rotterdam Utrecht Almelo Arnhem Breda Deventer Dordrecht Eindhoven Enschede Groningen Haarlem Heerlen Helmond Hengelo s-hertogenbosch Leeuwarden Leiden Maastricht Nijmegen Schiedam Tilburg Venlo Zwolle Alkmaar Amersfoort Emmen Lelystad Zaanstad G G Rest Nederland Nederland Uit tabel 8 blijkt dat het percentage uitstroom naar werk van alleenstaande ouders daalt van 35 procent in het tweede halfjaar van 2001 tot 23 procent in het tweede halfjaar van De cijfers voor de G4, G26 en de restgemeenten wijken hier niet veel van af. Op landelijk niveau 11 Uitstroom naar werk als percentage van de totale uitstroom. 12 Uitstroom naar regulier werk als percentage van de totale uitstroom naar werk. 11

12 ligt het percentage voor de uitstroom naar werk van alleenstaande ouders circa 7 procentpunt lager dan het totale percentage uitstroom naar werk (zie tabel 7). De uitstroom naar regulier werk is in de onderzoeksperiode voor heel Nederland redelijk constant en bedraagt 81 procent van de uitstroom naar werk. Hiermee is het percentage uitstroom naar regulier werk voor alleenstaande ouders iets lager dan het algemene percentage uitstroom naar regulier werk. Indicator 8: uitstroom naar werk van niet-westerse allochtonen 13 14, 15 Tabel 9: percentage uitstroom naar werk van niet-westerse allochtonen 2e halfjaar e halfjaar e halfjaar 2002 Gemeente waarvan naar waarvan naar waarvan naar naar werk regulier werk naar werk regulier werk naar werk regulier werk Amsterdam s-gravenhage Rotterdam Utrecht Almelo Arnhem Breda Deventer Dordrecht Eindhoven Enschede Groningen Haarlem Heerlen Helmond Hengelo s-hertogenbosch Leeuwarden Leiden Maastricht Nijmegen Schiedam Tilburg Venlo Zwolle Alkmaar Amersfoort Emmen Lelystad Zaanstad G G Rest Nederland Nederland Zie voetnoot 4 voor de definitie van (niet-westerse) allochtonen. 14 Uitstroom naar werk als percentage van de totale uitstroom. 15 Uitstroom naar regulier werk als percentage van de totale uitstroom naar werk. 12

13 Het percentage uitstroom naar werk van niet-westerse allochtonen loopt terug van 42 procent in het tweede halfjaar van 2001 tot 32 procent in het tweede halfjaar van Dit dalende patroon wordt ook gevolgd door de groepen van gemeenten, met uitzondering van de G26, waar het percentage voor het eerste halfjaar van 2002 hoger ligt dan het percentage voor het tweede halfjaar van Vergeleken met de algemene uitstroom naar werk (zie tabel 7) ligt het percentage uitstroom naar werk van niet-westerse allochtonen iets hoger voor heel Nederland. Dit geldt in de meeste gevallen ook voor de verschillende groepen gemeenten. In het tweede halfjaar van 2001 stroomde in heel Nederland ongeveer 83 procent van de nietwesterse allochtone uitstromers uit naar een reguliere baan. Dit percentage neemt in het eerste halfjaar van 2002 af tot 80 procent en stijgt in het tweede halfjaar van 2002 weer iets tot zo n 81 procent. Daarmee is het percentage uitstroom naar reguliere arbeid voor niet-westerse allochtonen iets lager dan gemiddeld. Ook hier blijkt de uitstroom naar regulier werk relatief het kleinst te zijn voor de G4 (met name Amsterdam en s-gravenhage). 13

14 Indicator 12: herhaalde instroom (aantal draaideurcliënten) 16 Tabel 10: omvang herhaalde instroom in de bijstand in 2001 en 2002, aandeel in de totale instroom en het verschil Gemeente Jaar 2001 Jaar 2002 Verschil Herhaalde Herhaalde instroom Aandeel 17 instroom Aandeel Aantal Aandeel 18 Amsterdam ,6% ,1% 475 5,5% s-gravenhage ,7% ,5% -85-3,2% Rotterdam ,6% ,5% -75-1,1% Utrecht ,0% ,0% -25-2,0% Almelo ,7% ,2% -20-7,5% Arnhem ,1% ,8% -85-6,3% Breda ,1% ,4% 30 0,3% Deventer ,2% 90 17,8% -20-3,4% Dordrecht ,6% ,2% -5 0,6% Eindhoven ,3% ,4% 80 1,1% Enschede ,8% ,7% -35-4,1% Groningen ,1% ,3% -40-2,8% Haarlem ,3% ,4% -10-0,9% Heerlen ,8% ,9% 5 0,1% Helmond ,8% ,0% -25-6,8% Hengelo ,4% 85 14,5% -15-5,9% s-hertogenbosch ,3% ,2% 25 0,9% Leeuwarden ,4% ,1% 100 6,7% Leiden ,6% ,0% -15-2,6% Maastricht ,2% ,2% 25-2,0% Nijmegen ,9% ,6% -25-0,3% Schiedam ,5% ,8% -50-2,7% Tilburg ,0% ,5% ,5% Venlo ,2% ,3% -85-8,9% Zwolle ,0% ,5% -20-4,5% Alkmaar ,4% ,6% 0 0,2% Amersfoort ,7% ,6% 10 0,9% Emmen ,5% ,4% -45-9,1% Lelystad 80 15,7% ,6% 30 1,9% Zaanstad ,2% ,8% -10-2,4% G ,8% ,4% 285 0,6% G ,2% ,5% ,7% Rest Nederland ,9% ,8% 230-0,1% Nederland ,7% ,1% 60-0,6% In 2001 zijn cliënten binnen twaalf maanden na een eerdere uitkeringsbeëindiging opnieuw bijstandafhankelijk. Dat betekent dat bijna een van de vier instromers in 2001 een draaideurcliënt is (23,7%). In 2002 ligt dit percentage in het algemeen lager. Uitzondering vormt o.m. Amsterdam waar sprake is van een stijging met 5,5%-punt. 16 Zie noot Aandeel in de totale instroom, waarbij totale instroom staat voor de som van nieuwe instroom (indicator 4) en herhaalde instroom. 18 Verandering van het aandeel herhaalde instroom in procentpunten. 14

15 Tabel 11: draaideurratio 2001 en 2002 en het verschil Gemeente gem. uitstroom 2000/2001 draaideurratio 2001 gem. uitstroom 2001/2002 draaideurratio 2002 verschil draaideurratio Amsterdam ,5% ,3% 4,8% s-gravenhage ,1% ,9% 1,8% Rotterdam ,6% ,0% 0,4% Utrecht ,2% ,1% 1,9% Almelo ,2% ,8% 0,6% Arnhem ,3% ,9% -1,4% Breda ,4% ,4% 4,0% Deventer ,4% ,8% -0,6% Dordrecht ,8% ,7% 1,9% Eindhoven ,6% ,2% 6,6% Enschede ,2% ,5% 1,3% Groningen ,0% ,9% 1,9% Haarlem ,4% ,4% 2,0% Heerlen ,8% ,1% 3,3% Helmond ,5% ,0% -0,5% Hengelo ,0% ,3% 1,3% s-hertogenbosch ,5% ,5% 4,0% Leeuwarden ,3% ,2% 7,9% Leiden ,2% ,7% 0,5% Maastricht ,9% ,6% 4,7% Nijmegen ,6% ,3% 1,7% Schiedam ,1% ,3% -3,8% Tilburg ,9% ,1% -7,8% Venlo ,1% ,3% -6,8% Zwolle ,0% ,1% 1,1% Alkmaar ,0% ,3% 3,3% Amersfoort ,0% ,0% 3,0% Emmen ,1% ,4% -0,7% Lelystad ,3% ,8% 7,5% Zaanstad ,8% ,9% 0,1% G ,3% ,7% 2,4% G ,8% ,3% 1,5% Rest Nederland ,7% ,1% 3,4% Nederland ,5% ,2% 2,7% De draaideurratio is een maatstaf voor de duurzaamheid van de uitstroom. De ratio is berekend door de herhaalde instroom voor 2001 resp uit tabel 10 te delen door de gemiddelde 20 uitstroom van 2000/2001 resp. 2001/2002. Een laag percentage houdt in dat een 19 Verschil draaideurratio 2002 minus draaideurratio 2001 in procentpunten. 20 Omdat van iedere instromer wordt nagegaan of de cliënt in twaalf voorafgaande maanden al eerder bijstandafhankelijk is geweest, moet ook de uitstroom van 2000 resp bij de evaluatie worden betrokken. Immers, een draaideurcliënt die in januari 2001 resp opnieuw een uitkering krijgt, stroomt opnieuw in de bijstand na eerder te zijn uitgestroomd in januari 2000 resp. januari 2001 of in de maanden daarna. Zo ook een draaideurcliënt die in december 2001 resp opnieuw een uitkering krijgt, stroomt opnieuw in de bijstand na al eens te zijn uitgestroomd in december 2000 resp. december 2001 of in de maanden erna. Daarom wordt bij de bepaling van de draaideurratio als maatstaf voor de duurzaamheid van de uitstroom, de uitkeringsbeëindigingen van zowel 2000 als 2001 resp als 2002 betrokken.voor de goede orde: het gaat hier om uitstroom i.h.a., dus niet specifiek om uitstroom naar werk na een AvdT traject. 15

16 klein deel van de uitstroom binnen twaalf maanden opnieuw bijstandsafhankelijk is. Een hoog percentage betekent dat een groot deel van de uitstroom binnen twaalf maanden opnieuw bijstandsontvangend is en dat de uitstroom weinig duurzaam is gebleken. Tabel 11 laat zien dat over de gehele linie de draaideurratio is toegenomen (met 2,7%-punt), met name in de G4 (A dam: 4,8%-punt) en in de rest van Nederland (3,4%-punt). 16

17 Bijlage A: Toelichting op de gegevens uitstroom naar werk De bestaande bijstandskenmerkenstatistiek zou op basis van de vraagstelling ook de beoogde informatie moeten kunnen opleveren voor de indicatoren betreffende de uitstroom naar werk. Echter, bij de samenstelling van de set indicatoren voor de voortgangsnota 2002 werd van het CBS vernomen dat het niet mogelijk was om deze indicatoren op een betrouwbare wijze via de bijstandskenmerkenstatistiek vast te stellen. Daarom is voor deze indicatoren de volgende alternatieve werkwijze toegepast: Er is een koppeling tot stand gebracht tussen het uitstroombestand Abw en het UWV-bestand met gegevens over personen waarvoor premies worden betaald. Daarbij werd een uitstromer als uitstromer naar werk gecategoriseerd indien deze binnen een zekere periode bij het UWVbestand werd opgevoerd als persoon waarvoor een werkgever was gestart met premiebetaling. Teneinde een splitsing in uitstroom naar regulier of gesubsidieerd werk te krijgen, werd dit bestand met uitstromers naar werk vervolgens afgezet tegen bestanden met WIW- en I/Dbanen. Voordeel van de hier toegepaste werkwijze is dat voor elke gemeente dezelfde methodiek wordt toegepast, waarmee ook vergelijkbare resultaten worden verkregen zonder dat gemeenten daarvoor extra inspanningen hebben moeten leveren. Een nadeel van deze werkwijze is dat hiermee geen inzicht wordt verkregen in de uitstroom die verband houdt met het verwerven van een inkomen uit zelfstandige arbeid. Bij het uitvoeren van deze bestandskoppelingen moest vooraf een aantal arbitraire beslissingen worden genomen, die van invloed zullen zijn op het gevonden resultaat. De hierbij gemaakte keuzes en de resultaten zijn aan de gemeenten voorgelegd voorafgaand aan deze publicatie. 17