ECLI:NL:RBGEL:2014:5921

Transcriptie

1 Rechtspraak.nl Print uitspraak pagina 1 van ECLI:NL:RBGEL:2014:5921 Instantie Rechtbank Gelderland Datum uitspraak Datum publicatie Zaaknummer CV Rechtsgebieden Civiel recht Bijzondere kenmerken Eerste aanleg enkelvoudig Inhoudsindicatie De kantonrechter veroordeelt Interpolis om tegen behoorlijk bewijs van kwijting aan [eiser] te betalen. Wetsverwijzingen Burgerlijk Wetboek Boek 3 Burgerlijk Wetboek Boek Burgerlijk Wetboek Boek 7 Burgerlijk Wetboek Boek Burgerlijk Wetboek Boek Vindplaatsen Uitspraak Rechtspraak.nl JA 2014/139 vonnis RECHTBANK GELDERLAND Team kanton en handelsrecht Zittingsplaats Apeldoorn zaakgegevens CV grosse aan: mr. E.M. Horssius afschrift aan: mr. B.M. Stroetinga verzonden d.d.: vonnis van de kantonrechter van 10 september 2014 in de zaak van

2 Rechtspraak.nl Print uitspraak pagina 2 van 4 [eiser], wonende te [plaats], eiser, gemachtigde: mr. E.M. Horssius, tegen de naamloze vennootschap Achmea Schadeverzekeringen N.V., handelende onder de naam Interpolis, gevestigd te Apeldoorn, gedaagde, gemachtigde: mr. B.M. Stroetinga, Partijen worden hierna ook [eiser] en Interpolis genoemd. 1 Het procesverloop 1.1 Het procesverloop blijkt uit: de dagvaarding de conclusie van antwoord de conclusie van repliek de conclusie van dupliek de akte uitlating zijdens eiser 1.2 Ten slotte is vonnis bepaald. 2 Het geschil 2.1 [eiser] heeft gevorderd de veroordeling van Interpolis, uitvoerbaar bij voorraad, om aan haar te betalen 472,13, waarvan 61,58 als vergoeding van buitengerechtelijke incassokosten, met veroordeling van Interpolis in de kosten van de procedure. Aan zijn vordering heeft [eiser] het volgende ten grondslag gelegd. In de periode dat hij bij Interpolis een schadeverzekeringsovereenkomst had heeft hij waterschade gehad aan zijn woning. De expert van Interpolis heeft de schade naar het oordeel van [eiser] te laag ingeschat. Hij heeft daarom Krantz & Polak ingeschakeld als contraexpert. Interpolis heeft de kosten van Krantz & Polak ten onrechte slechts gedeeltelijk betaald. Volgens [eiser] volgt uit de overeenkomst van schadeverzekering, dan wel uit artikel 7:959 lid 1 BW jo artikel 7:963 lid 6 BW, dat hij recht heeft op vergoeding van redelijke kosten met betrekking tot vaststelling van de schade. 2.2 Volgens Interpolis heeft [eiser] op grond van de verzekeringsovereenkomst recht op vergoeding van de gemaakte expertisekosten, maar is dit recht niet onbeperkt. De kosten voor het inschakelen van een contraexpert worden krachtens de polisvoorwaarden vergoed tot het niveau van maximaal de kosten van de expert die Interpolis heeft ingeschakeld. Interpolis heeft daarom een bedrag van 714,00 inclusief BTW aan [eiser] vergoed, hetzelfde bedrag als zij aan de door haar ingeschakelde expert heeft betaald. Een bedrag dat ook redelijk is, gezien het aantal uren dat de contraexpert aan de zaak heeft moeten besteden, aldus Interpolis. Voorts heeft Interpolis aangevoerd dat ook uit artikel 7:959 BW niet volgt dat [eiser] recht heeft op volledige vergoeding van de kosten. Dit artikel bepaalt

3 Rechtspraak.nl Print uitspraak pagina 3 van 4 dat redelijke kosten tot het vaststellen van de schade ten laste van de verzekeraar komen, ook dan wanneer de verzekerde som wordt overschreden, maar niet is voorgeschreven dat ook de kosten van contraexpertise door de verzekeraar moeten worden vergoed. Interpolis heeft aan haar wettelijke verplichting reeds voldaan door voor haar eigen rekening een expert de schade te laten vaststellen, aldus Interpolis. 2.3 [eiser] heeft daarop gesteld dat hij meent dat uit de polisvoorwaarden niet de conclusie kan worden getrokken dat hij geen recht heeft op vergoeding. Hij verwijst naar artikel 4.2 van de bijzondere voorwaarden, waarin staat dat het oordeel van de experts van belang is bij de bepaling van de schadeomvang. Daarnaast, zo heeft [eiser] gesteld, is de wet van toepassing. Artikel 7:959 lid 1 BW is op grond van artikel 7:963 lid 6 BW dwingend recht. De verzekeringsvoorwaarden van Interpolis kunnen de rechten die daaruit volgen niet beperken, aldus [eiser]. Voorts valt volgens [eiser] niet in te zien waarom de te vergoeden kosten van de contraexpert beperkt moeten worden tot de kosten van de eigen expert. Een grote partij als Interpolis kan immers vaak experts inschakelen tegen zogenaamde bulktarieven, terwijl hij een hoger tarief moet betalen. Volgens [eiser] is hem ook nooit door Interpolis meegedeeld dat de kosten van zijn expert zouden worden vergoed tot de hoogte van de kosten van de eigen expert. Tenslotte heeft [eiser] gesteld dat de bepaling waarin de kosten van de contraexpert beperkt worden moet worden aangemerkt als onredelijk bezwarend beding. 2.4 Interpolis heeft in antwoord op de conclusie van repliek haar verweer aangevuld met een beroep op het ontbreken van een processueel belang aan de zijde van [eiser]. Op de website van Krantz & Polak staat vermeld dat zij haar cliënten een keiharde garantie geeft dat haar dienstverlening gratis is als deze niet wordt betaald en/of kan worden verhaald. Nu [eiser] Krantz & Polak niet heeft betaald en dat ook niet hoeft te doen, ontvalt zijn belang bij de vordering, aldus Interpolis. Voorts heeft zij haar verweer dat de polisvoorwaarden duidelijk zijn over de beperkte vergoeding herhaald en heeft zij daaraan toegevoegd dat het voor [eiser] ook niet relevant was of de kosten volledig vergoed werden, nu hij de toezegging van Krantz & Polak had dat hij gratis advies en begeleiding kreeg voor zover zijn kosten niet vergoed werden door Interpolis. Bovendien, zo heeft Interpolis ook nog aangevoerd, heeft haar expert Richard Jansen op 1 maart 2011 in een telefoongesprek met [eiser] uitgelegd welke kosten van de contraexpert mogelijk voor zijn rekening zouden blijven. Een beroep op de onredelijkheid van het beding waarin de kosten beperkt worden, gaat in dit geval niet op, nu geen recht op schadevergoeding beknot wordt, aldus Interpolis. Vergoeding van verzekeringspenningen wordt niet gebaseerd op afdeling BW, maar op de nakoming van de verzekeringsovereenkomst. Pas als de overeenkomst niet wordt nagekomen, komt afdeling BW mogelijk in zicht. Daar is nu echter geen sprake van, aangezien zij de overeenkomst is nagekomen, zo heeft Interpolis betoogd. 3 De beoordeling 3.1 De kantonrechter is van oordeel dat het verweer van Interpolis dat de vordering bij gebrek aan processueel belang moet worden afgewezen, moet worden verworpen. Hoewel artikel 3:303 BW bepaalt dat zonder voldoende belang niemand een rechtsvordering toekomt, volgt uit de jurisprudentie dat de rechter op dit punt terughoudend dient te zijn. Een eventuele afspraak tussen [eiser] en Krantz & Polak dat [eiser] niet hoeft te betalen als hij de kosten niet vergoed krijgt, is naar het oordeel van de kantonrechter onvoldoende grond om [eiser] zijn vordering te ontzeggen. 3.2 De vraag die in deze procedure met name moet worden beantwoord is de vraag of Interpolis de vergoeding van de kosten van een contraexpert contractueel mag beperken in de door haar gestelde zin. Die vraag beantwoordt de kantonrechter ontkennend. Gelijk [eiser] heeft gesteld, is zij van oordeel dat een dergelijke algemene beperking van artikel 7:959 lid 1 BW niet is toegestaan. Het verweer van Interpolis dat artikel 7:959 lid BW slechts de expertisekosten van de eigen expert van de verzekeraar betreft, moet dan ook als onjuist worden verworpen. Dat zou immers betekenen dat een verzekerde bij onenigheid met zijn verzekeraar over de toedracht en/of hoogte van de schade ernstig beperkt zou kunnen worden in zijn mogelijkheden tot vaststelling van de schade. Of er sprake is van

4 Rechtspraak.nl Print uitspraak pagina 4 van 4 redelijke kosten zal dan ook steeds per geval moeten worden bekeken en kan niet op voorhand in algemene zin worden beperkt. 3.3 Voorts moet worden beoordeeld of de kosten die Krantz & Polak in rekening hebben gebracht ook redelijk zijn. Vast staat dat de eigen expert van Interpolis 5 uur aan de zaak heeft besteed tegen een uurtarief van 142,80 inclusief BTW en dat Krantz & Polak 7 uur in rekening heeft gebracht tegen een uurtarief van 160,65 inclusief BTW. Het verschil in tarieven en bestede tijd is naar het oordeel van de kantonrechter niet dusdanig groot dat hieruit kan worden afgeleid dat de kosten niet redelijk zijn. Het verweer van Interpolis dat de contraexpert kon koersen op het voorwerk dat door haar eigen expert was gedaan, kan evenmin tot die conclusie leiden. De contraexpert moet immers tot een eigen oordeel omtrent de oorzaak en grootte van de schade kunnen komen. Ook in verhouding met de totale som van de door Interpolis vergoede schade ( 8.300,00) komen de kosten van Krantz & Polak ( 1.124,55) niet onredelijk voor. 3.4 Het voorgaande leidt ertoe dat de kantonrechter van oordeel is dat de gevorderde hoofdsom, vermeerderd met de wettelijke rente toewijsbaar is. Hetgeen voor het overige door partijen is aangevoerd, kan niet tot een ander oordeel leiden en behoeft daarom geen bespreking. 3.5 Aannemelijk is dat [eiser] buitengerechtelijke werkzaamheden heeft verricht dan wel heeft laten verrichten en dat hiervoor kosten zijn gemaakt. De hoogte van het gevorderde bedrag aan buitengerechtelijke kosten is in overeenstemming met de tarieven die zijn weergegeven in het Besluit vergoeding voor buitengerechtelijke incassokosten en die geacht worden redelijk te zijn. 3.6 Interpolis zal als de in het ongelijk gestelde partij in de proceskosten worden veroordeeld. 4 De beslissing De kantonrechter: 4.1 veroordeelt Interpolis om tegen behoorlijk bewijs van kwijting aan [eiser] te betalen een bedrag van 472,13, vermeerderd met de wettelijke rente over 410,55 vanaf 16 december 2013 tot de dag van algehele voldoening; 4.2 veroordeelt Interpolis in de kosten van dit geding, aan de zijde van [eiser] tot op heden begroot op: 150,00 aan salaris gemachtigde, 77,00 aan griffierecht en 101,90 aan explootkosten; 4.3 verklaart dit vonnis uitvoerbaar bij voorraad. Dit vonnis is gewezen door mr. C. Hoogland en in het openbaar uitgesproken op 10 september 2014 in tegenwoordigheid van de griffier

5 Burgerlijk Wetboek Boek 7 Page 128 of Artikel Er is totaal verlies, wanneer een zaak: a. is tenietgegaan, b. zo is beschadigd dat zij heeft opgehouden een zaak van de verzekerde soort te zijn, of c. buiten de macht van de verzekerde is geraakt en herkrijging niet is te verwachten. 2. Bij totaal verlies vergoedt de verzekeraar de waarde van het verzekerde belang bij de zaak. 3. Heeft de verzekeraar in het geval van lid 1 onder c voldaan aan zijn verplichting en wordt het daarna mogelijk de zaak te herkrijgen, dan heeft de verzekeraar ter keuze van de verzekerde recht op terugbetaling van de vergoeding of op overdracht van de zaak. 4. De verzekeraar vergoedt in geval van verzekering tegen vervangings, herbouw of nieuwwaarde bij gedeeltelijke schade te zijner keuze hetzij de kosten van herstel en de waardevermindering naar verkoopwaarde ondanks herstel, hetzij de verzekerde waarde van de onbeschadigde zaak verminderd met de verkoopwaarde van de restanten. 5. Indien het bedrag van de verzekerde som lager is dan de waarde die aan de schadeberekening ten grondslag ligt, wordt de vergoeding volgens de leden 2 en 4 verminderd naar evenredigheid van hetgeen dat bedrag lager is dan de waarde. Artikel De in artikel 957 bedoelde vergoeding en de redelijke kosten tot het vaststellen van de schade gemaakt, komen ten laste van de verzekeraar, ook al zou daardoor, tezamen met de vergoeding van de schade, de verzekerde som worden overschreden. 2. Indien de naar de grondslag van de verzekering berekende waarde van de onbeschadigde zaak niet ten volle is verzekerd, komt de in artikel 957 bedoelde vergoeding slechts met overeenkomstige toepassing van artikel 958 lid 5 ten laste van de verzekeraar. Artikel 960 De verzekerde zal krachtens de verzekering geen vergoeding ontvangen waardoor hij in een duidelijk voordeliger positie zou geraken. De vorige zin mist toepassing bij voorafgaande taxatie van de waarde van een zaak tot stand gekomen krachtens een aan een deskundige opgedragen beslissing of krachtens een beslissing van partijen overeenkomstig het advies van een deskundige. Artikel Indien dezelfde schade door meer dan een verzekering wordt gedekt, kan de verzekerde met inachtneming van artikel 960 elke verzekeraar aanspreken. De verzekeraar is daarbij bevoegd de nakoming van zijn verplichting tot schadevergoeding op te schorten totdat de verzekerde de andere verzekeringen heeft genoemd. 2. Voor de toepassing van lid 1 wordt met schade die door een verzekering wordt gedekt gelijkgesteld schade die door de verzekeraar onverplicht wordt vergoed. 3. De verzekeraars hebben onderling verhaal opdat ieder zijn deel draagt, naar evenredigheid van de bedragen waarvoor een ieder afzonderlijk kan worden aangesproken. Verzekeraars hebben op gelijke voet onderling verhaal voor hun redelijke kosten tot het vaststellen van de schade, alsmede voor hun redelijke kosten van verweer in en buiten rechte. De verzekerde is jegens de verzekeraars afzonderlijk verplicht zich te onthouden van elke gedraging die ten koste van dezen afbreuk doet aan hun onderling verhaal. 4. De bij eenzelfde verzekering betrokken verzekeraars zijn niet verder aansprakelijk dan voor hun evenredig deel van hetgeen in totaal ten laste van die verzekering komt. Artikel Indien de verzekerde terzake van door hem geleden schade anders dan uit verzekering vorderingen tot schadevergoeding op derden heeft, gaan die vorderingen bij wijze van subrogatie op de verzekeraar over voor

6 Burgerlijk Wetboek Boek 7 Page 129 of zover deze, al dan niet verplicht, die schade vergoedt. De verzekerde moet zich, nadat het risico zich heeft verwezenlijkt, onthouden van elke gedraging welke aan het recht van de verzekeraar tegen die derden afbreuk doet. 2. De verzekeraar kan de vordering waarin hij is gesubrogeerd, of die hij door overdracht heeft verkregen, niet ten nadele van het recht op schadevergoeding van de verzekerde uitoefenen. 3. De verzekeraar krijgt geen vordering op de verzekeringnemer, een medeverzekerde, de niet van tafel en bed gescheiden echtgenoot of de geregistreerde partner van een verzekerde, de andere levensgezel van een verzekerde, noch op de bloedverwanten in de rechte lijn van een verzekerde, op een werknemer of de werkgever van de verzekerde, of op degene die in dienst staat tot dezelfde werkgever als de verzekerde. Deze regel geldt niet voor zover zulk een persoon jegens de verzekerde aansprakelijk is wegens een omstandigheid die afbreuk zou hebben gedaan aan de uitkering, indien die omstandigheid aan de verzekerde zou zijn toe te rekenen. Artikel Van de artikelen 960 en 962 lid 2 en lid 3, eerste zin, kan niet worden afgeweken. 2. Van artikel 953 kan niet ten nadele van de verzekerde worden afgeweken. 3. Van artikel 947, tweede zin, kan niet ten nadele van de derde worden afgeweken. 4. Van artikel 954 kan niet ten nadele van de benadeelde worden afgeweken. 5. Van artikel 957 lid 2 kan niet ten nadele van de verzekeringnemer of de verzekerde worden afgeweken. 6. Van artikel 959 lid 1 kan niet ten nadele van de verzekeringnemer of de verzekerde worden afgeweken voor zover de in dit lid bedoelde kosten niet het bedrag overschrijden dat gelijk is aan de verzekerde som en de verzekeringnemer een natuurlijk persoon is die de verzekering anders dan in de uitoefening van een beroep of bedrijf heeft gesloten. Afdeling 3. Sommenverzekering 1. Algemene bepalingen Artikel 964 Sommenverzekering is de verzekering waarbij het onverschillig is of en in hoeverre met de uitkering schade wordt vergoed. Zij is slechts toegelaten bij persoonsverzekering en bij verzekeringen welke daartoe bij algemene maatregel van bestuur, zonodig binnen daarbij vast te stellen grenzen, zijn aangewezen. Artikel 965 In deze afdeling wordt verstaan onder verzekerde: degene op wiens leven of gezondheid de verzekering betrekking heeft; onder begunstigde: degene die tot het ontvangen van een uitkering is aangewezen. Onder uitkering zijn de bedragen, bedoeld in de artikelen 978 lid 2, 980 lid 2, 981 en 983 begrepen. Artikel De verzekeringnemer kan door schriftelijke mededeling aan de verzekeraar: a. zichzelf of, al dan niet naast zichzelf, één of meer derden als begunstigde aanwijzen, hetzij als hoofdgerechtigde, hetzij als beperkt gerechtigde; b. het recht op uitkering onder bewind stellen; c. een beschikking als onder a of b bedoeld herroepen of wijzigen. 2. De verzekeraar kan een aanwijzing of een wijziging daarvan afwijzen, indien zij de nakoming van zijn uitkeringsverplichting onredelijk zou bemoeilijken. Hij oefent dit recht uit door binnen een maand na de aanwijzing of de wijziging de verzekeringnemer van zijn afwijzing in kennis te stellen. 3. Het bewind over een recht op uitkering heeft dezelfde rechtsgevolgen als een bij uiterste wilsbeschikking ingesteld