Labo I : de oscilloscoop, introductie & basisinstellingen

Transcriptie

1 De oscilloscoop, introductie & basisinstellingen 1 / 18 Labo I : de oscilloscoop, introductie & basisinstellingen 1. Doelstellingen Na het uitvoeren van de proeven: kan je de verschillende onderdelen van de oscilloscoop benoemen kan je de werking van de oscilloscoop uitleggen kan je de verschillende knoppen van de oscilloscoop benoemen en gebruiken kan je de basisinstellingen van de oscilloscoop instellen 2. Algemeenheden 2.1. Waarvoor wordt een oscilloscoop gebruikt? Een oscilloscoop is in feite een voltmeter. We kunnen enkel spanningen meten met dit toestel. Met een voltmeter meten we de grootte van een spanning. Met een oscilloscoop (scoop) maken we de vorm van de spanning zichtbaar. Aangezien we op het scherm van de scoop de grootte van de spanning moeten aflezen is dit geen precisie meetinstrument. Bij bepaalde metingen is het zeer interessant om niet enkel de grootte maar ook de vorm van een spanning te kennen, bijvoorbeeld de rimpel van een gelijkspanning meten, de frequentie van een wisselspanning, de faseverschuiving tussen twee signalen, 2.2. Het toestel. Hieronder vind je een tekening van het voorpaneel van een oscilloscoop. De toestellen waarmee je in het labo zal werken kunnen enigszins afwijken van dit beeld. De algemene werking van deze toestellen is echter gelijkaardig. Dit zijn analoge oscilloscopen zonder geheugenwerking. Er bestaan echter vele soorten scopen zoals: digitale met/zonder geheugenwerking, analoge met geheugen, sampling,

2 De oscilloscoop, introductie & basisinstellingen 2 / Het principeschema van de oscilloscoop De kathodestraalbuis. De kathodestraalbuis (CRT) is het scherm van de scoop. Ze heeft als functie een lichtdot te visualiseren op een afstand tot het centrum van het scherm evenredig met een spanning Ux (horizontale afstand) en Uy (verticale afstand). Hierdoor genereert men in de CRT een elektronenbundel die normaal het scherm in het centrum treft. Deze elektronenbundel ondergaat een afbuiging onder invloed van elektrostatische velden opgewekt tussen evenwijdige afbuigplaten waaraan de ingangsspanningen worden aangelegd (een horizontale afwijking onder invloed van Ux, een verticale afwijking onder invloed van Uy). Waar de elektronenstaal het (met fosfor bedekte) scherm treft krijgen we een lichtspot. De elektronenbundel wordt gegenereerd door een cilindervormige kathode die door een gloeidraad indirect verhit wordt. Door deze verhitting krijgen we thermische emissie van elektronen zodat er zich rond de kathode een wolk van elektronen vormt. Deze kathode wordt op negatieve potentiaal gebracht t.o.v. de anode (zie verder) Een cilindrische bus die de kathode omringt (de Wehnelt) wordt op een regelbare negatieve potentiaal gebracht t.o.v. de kathode. In de Wehnelt is aan de voorkant een opening gemaakt waardoor elektronen, aangetrokken door de positieve potentiaal van de anode (EL1), kunnen ontsnappen. Naarmate de Wehnelt negatiever wordt, zal de elektronenwolk rond de kathode kleiner worden, en zullen minder elektronen ontsnappen naar de anode toe. Door de potentiaal van de Wehnelt in te stellen kunnen we dus het debiet (aantal) aan ontsnappende elektronen regelen, dit is de intensiteitsregeling. De elektronenbundel die de Wehnelt verlaat is divergent en wordt daarom door een elektromagnetische lens gestuurd. Deze lens bestaat uit drie cilinders waarvan er twee (El1 en El3) op een positieve en één (El2) op een negatieve spanning staat (t.o.v. de potentiaal van de kathode)

3 De oscilloscoop, introductie & basisinstellingen 3 / 18 De lenswerking wordt verkregen door de negatieve potentiaal van El2: naarmate een elektron verder van de as van de cilinder komt, ondervindt het een sterke afstotingskracht naar het centrum toe. De cilinders El1 en El3 dienen als anode en staan op 5 à 10 kv t.o.v. de kathode. Ze versnellen de elektronen die uit de Wehnelt ontsnappen. De negatieve spanning op El2 bepaalt het convergentiepunt van de lens: instelling van deze spanning laat toe om de focussering van de elektronenbundel bij te regelen. Aan de uitgang van de elektromagnetische lens krijgen we dus een hoog energetische, convergerende elektronenbundel, regelbaar in debiet en focus. Deze bundel dienen we nu te laten afbuigen evenredig met de twee spanningen Ux (horizontale afbuiging) en Uy (verticale afbuiging). Het afbuigsysteem bestaat uit twee paar evenwijdige platen: vertikaal en horizontaal opgesteld. De afbuiging van de elektronenbundel ontstaat door het aanleggen van een elektrische spanning tussen deze platen: de horizontaal opgestelde platen (spanning Uy) zorgen voor een verticale afwijking van de elektronenbundel, de vertikaal opgestelde platen voor een horizontale afwijking. Daar de afwijkingen niet recht evenredig zijn met de aangelegde spanningen worden er aan de kathodestraalbuis twee speciale versterkers toegevoegd, die tot doel hebben deze niet-lineariteit te compenseren, zodat we uiteindelijk een afwijking van de elektronenbundel krijgen, evenredig met de aan de ingang van deze versterkers aangelegde spanningen. Het scherm zelf tenslotte is bedekt met een luminescerende stof die oplicht onder invloed van het elektronenbombardement. De focus wordt dusdanig afgeregeld dat de elektronenbundel het smalst is waar hij het scherm treft. De hoeveelheid uitgestraald licht is afhankelijk van het debiet aan elektronen dat het scherm treft, en van de energieinhoud (snelheid) van de elektronen. Bij een te groot elektronendebiet krijgt men echter een wazige dot op het scherm : door de random snelheidsverdeling van de elektronen bij het verlaten van de Wehnelt werkt de elektromagnetische lens niet perfect zodat we in plaats van een convergentiepunt een convergentiebol krijgen, die groter is naarmate het elektronendebiet hoger is. Om een scherp en helder beeld te bekomen dienen we dus weinig elektronen te hebben met grote energie-inhoud.

4 De oscilloscoop, introductie & basisinstellingen 4 / Principe van de eenkanaals oscilloscoop (wordt niet meer verkocht) De XY-werking (bv opmeten karakteristiek van een component) Deze instelling dient om Uy(t) te visualiseren in functie van Ux(t). We leggen Uy(t) aan de VERT versterker en Ux(t) aan de HOR versterker. Hiertoe zetten we de schakelaar S1 in de X Y stand. Beide ingangspanningen worden eerst versterkt in voorversterkers. Deze versterkers zijn in stappen instelbaar door de gebruiker en geijkt in VOLTS/DIV: bij een instelling van 1mV/DIV (= 1mV/cm) en een ingangssignaal dat over 3,2 mv varieert, krijgen we op het scherm een overeenkomstig beeld van 3,2cm. Stellen we echter een versterking in van 10mV/DIV, dan krijgen we bij hetzelfde ingangssignaal een beeld van 0,32 cm. De instelbare versterkingen variëren meestal van enkele mv tot enkele V per DIV. Het is ook mogelijk met een speciale knop een continue regeling van de versterking te verkrijgen. Deze knop noemt men de kalibratieknop. Zorg er steeds voor dat deze knop in de gekalibreerde stand staat, aangezien we bij gebruik hiervan de evenredigheidsconstante tussen schermverplaatsing en ingangssignaal niet kennen. Voor elk ingangssignaal kunnen we kiezen tussen een AC- of een DC-gekoppelde ingang (schakelaar S2). Bij een AC-gekoppelde ingang wordt een condensator in serie geschakeld met het ingangssignaal. Dit heeft als gevolg dat de gelijkspanningscomponent (én de zeer lage frequenties) uit het signaal worden gefilterd en we uitsluitend de wisselspanningscomponent op het scherm zien. Bij een DC-gekoppelde ingang worden zowel de gelijkspannings- als de wisselspanningscomponent op het scherm getoond. Een typische toepassing van de XY werking is het op het scherm brengen van Lissajous figuren om het fase - en frequentieverband tussen twee signalen te bestuderen.

5 De oscilloscoop, introductie & basisinstellingen 5 / De Y t werking (meest gebruikte werking) Dit is de normale instelling van de scoop (S1 in de stand Y t ). Ze dient om een periodiek variërende spanning Uy te visualiseren in functie van de tijd. Hiertoe leggen we aan de HOR versterker een zaagtandspanning aan zodat de lichtspot langzaam van links naar rechts beweegt en dan snel terug (tijdens de teruggaande beweging wordt intensiteit van de spot op nul gebracht). Aan de horizontale platen leggen we het te meten signaal Uy(t) aan zodat de lichtspot naast de lineaire beweging van links naar rechts ook een verticale verplaatsing krijgt, evenredig met Uy(t). Door de helling van de zaagtand te regelen kunnen we de snelheid waarmee de spot van links naar rechts beweegt regelen (hoe scherper deze helling, hoe sneller de spot beweegt). Deze helling is in stappen instelbaar m.b.v. een meerstandenschakelaar geijkt in Time/DIV (varierend van enkele µs/div tot enkele s/div) Een probleem treedt op indien de zaagtandfunctie niet gesynchroniseerd is met Uy (zie figuur). We krijgen dan telkens een tekening op het scherm van Uy met een verschillende faseverschuiving. Daar Uy vele tientallen malen per seconde wordt hertekend resulteert dit in een onbruikbaar beeld. Om de zaagtand te synchroniseren met het inputsignaal wordt een zogenoemde triggerschakeling toegevoegd. Deze schakeling krijgt als input het te meten (periodieke) signaal Uy(t). (schakelaar S3 in stand INT). Op het ogenblik dat Uy(t) een bepaalde instelwaarde bereikt, en dat duy/dt (= helling van het signaal) een bepaald instelbaar teken heeft, geeft deze schakeling een puls af. De zaagtandgenerator wacht op deze puls, start de zaagtand en wacht na het beëindigen van de zaagtand op een nieuwe puls. Door het regelen van de triggerspanning en het instellen van de triggerhelling kunnen we nu steeds hetzelfde gedeelte van het periodieke signaal Uy(t) op het scherm brengen.

6 De oscilloscoop, introductie & basisinstellingen 6 / 18 Deze manier van triggeren is niet geheel en al foutvrij. De volgende figuur geeft een voorbeeld van een signaal dat bij het ingestelde triggerlevel en triggerhelling twee maal per periode de zaagtand triggert. In de praktijk echter blijkt het voldoende te zijn om helling en niveau in te stellen om in de meeste gevallen een proper beeld te bekomen. In andere gevallen kan men een extern signaal (bijvoorbeeld een blokgolf) genereren met eenzelfde periode als het te meten signaal. In dat geval kan men triggeren op een extern signaal (schakelaar S3 in stand EXT). De zaagtand vertrekt indien het externe signaal de ingestelde spanning en helling bereikt. Een typisch voorbeeld van deze laatste situatie is het meten van de uitgang van een versterker.

7 De oscilloscoop, introductie & basisinstellingen 7 / Principe van de tweekanaals oscilloscoop (onze scoop uit het labo) In vele gevallen is het nodig om meerdere signalen tegelijk op het scherm te brengen: we wensen dus meerdere signalen Uyi(t) uit te zetten tegenover eenzelfde tijdsas. Er zijn meerdere typen tweekanaals oscilloscopen. Verder gaan we de tweekanaals oscilloscoop met 1 elektronenstraal bespreken. Hiermee wordt achtereenvolgens het ene na het andere signaal gevisualiseerd. Hiertoe brengen we aan de ingang van de VERT versterker een elektronische switch aan die snel heen en weer schakelt tussen kanaal A en kanaal B.(zie figuur) Deze scoop kan op twee verschillende manieren de signalen op het scherm brengen. CHOPPED en ALTERNATED mode. CHOPPED: Het beeld wordt dan gevormd zoals op de onderstaande figuur. (verschillende dergelijke beelden zeer snel over elkaar getekend, en daar er geen enkel verband bestaat tussen de schakelfrequentie en de frequentie van het te visualiseren signaal, bekomen we een continu beeld) Het nadeel is dat we bij signalen met hoge frequentie geen goed beeld bekomen aangezien de bandbreedte van de beeldbuis voor de verticale verplaatsing niet voldoende groot is. ALTERNATED: Het alternatief is om eerst een keer het ene signaal en vervolgens nadat het eerste signaal getekend is en de spot terugzwiept van rechts naar links, over te schakelen op het tweede signaal waarna we het tweede signaal tekenen.

8 De oscilloscoop, introductie & basisinstellingen 8 / 18 (schakelaar S1 in stand ALTERNATE). Vervolgens schakelen we weer terug naar het eerste signaal etc. Deze methode heeft als voordeel dat ze minder eist van de bandbreedte van de scoop. Het grote nadeel is dat ze slecht werkt voor traag variërende signalen: indien het bv 0.5 s duurt om een signaal volledig te tekenen, dan zullen we effectief eerst het ene en vervolgens het andere signaal op het scherm zien. Daar 0.5 s veel langer is dan de nagloeitijd van fosfor in de KSO zullen we nooit beide signalen gelijktijdig zien, zodat we ook geen vergelijking tussen beide signalen kunnen maken, iets waar het in principe net om te doen was. Voor lage frequenties gebruiken we dus de CHOPPED mode, voor hoge frequentie de ALTERNATED mode. Op deze manier bestaan er ook drie, vier of meerkanaals oscilloscopen. We kunnen een tweekanaalsscoop zo instellen dat slechts 1 van beide kanalen wordt gebruikt. Hierbij hebben we de mogelijkheid om enkel kanaal A of enkel kanaal B zichtbaar te maken. Dit kan met S1 Mogelijkheden met S1: channel A: alleen A zichtbaar maken, switch continu op channel A channel B: alleen B zichtbaar maken, switch continu op channel B Chopped : beide signalen zichtbaar maken. Omschakelen na het tekenen van 1 beeld. Alternated: beide signalen zichtbaar maken. Omschakelen aan hoge snelheid. Mogelijkheden met S3 INT A : triggeren op channel A INT B : triggeren op channel B EXTERNAL : triggeren op extern signaal MAINS : triggeren op netfrequentie (50 Hz) onafhankelijk van het te visualiseren signaal (nuttig bij het visualiseren van niet periodieke signalen vb ruis) Alvorens het signaal naar de triggergenerator gaat hebben we verschillende mogelijkheden voor het behandelingsnetwerk. (S4)

9 De oscilloscoop, introductie & basisinstellingen 9 / 18 Mogelijkheden S4 AUTO : Meest gebruikte mode. Hierbij krijgen we steeds een triggerpuls. AC : Een capaciteit wordt in serie geschakeld met een ingangssignaal zodat alle lagere frequenties worden uitgefilterd. DC : Ontbreken van elke voorbehandeling: het signaal wordt gewoon naar de triggerschakeling gevoerd. TV : Dit is een speciale schakeling die gebruikt wordt bij het meten op televisiesignalen. Ze zorgt ervoor dat alleen wordt getriggerd op de synchronisatiepuls van het videosignaal. LF: Low frequenties, voor het meten van signalen tot 1,5 khz Het bedieningspaneel Op de volgende twee pagina s vind je de uitleg over het frontpaneel uit de manual van Hameg.

10 De oscilloscoop, introductie & basisinstellingen 10 / 18

11 De oscilloscoop, introductie & basisinstellingen 11 / 18

12 De oscilloscoop, introductie & basisinstellingen 12 / 18 De knoppen op het bedienpaneel kunnen we indelen in 3 delen; knoppen die betrekking hebben met de tijdbasis, de verticale afbuiging en overige instellingen De tijdsbasis (enkel in Y-t mode) Op de verticale afbuigplaten X en X wordt een lineair, met de tijd toenemende, spanning (zaagtandspanning) aangelegd, zodat de elektronenstraal van X naar X afbuigt. Daardoor verplaatst het lichtpunt zich van links naar rechts over het scherm. Heeft de spot de rechterrand van het scherm bereikt, dan wordt X snel positief t.o.v. X zodat de spot op het scherm terug naar links gaat. Bovendien wordt de elektronenstraal vanuit het elektronenkanon tijdelijk onderdrukt, zodat deze snelle terugkeer niet zichtbaar is. TIMEBASE: bepaalt de periode van de zaagtandspanning, bepaalt dus de snelheid waarmee de spot zich over het scherm van links naar rechts beweegt. bv: TIMEBASE of TIME/DIV = 0.5 ms/div (1 DIV = 1 cm = 1 hokje op het scherm) We hebben 10 DIV op het scherm. Het duurt dus 10 x 0.5 ms = 5ms alvorens de spot zich van links naar rechts heeft bewogen op het scherm. De zaagtandspanning is op deze tijd van minimum naar maximum gestegen. De periode van deze spanning = 5 ms. Var. gain: Het KALIBRATIEKNOPJE bevindt zich bovenop de timebaseknop. De instelwaarde van de TIMEBASE is alleen geldig als dit knopje in de gekalibreerde stand staat. ( Alleen dan kan men frequenties en periodes juist meten!!) Door het verdraaien van deze instelknop kan men overgaan tot een continue instelling van de tijdbasis. Dit is handig bij het meten van faseverschuivingen. Controleer steeds voor de aanvang van de metingen of deze knop in gekalibreerde stand staat!!! X - Y: In plaats van de interne zaagtandspanning kan men een meetsignaal op de platen X en X aansluiten. Dit gebeurt via de bus en de versterker van kanaal I (zie later) X-POS : Met deze knop kan men het beeld horizontaal verplaatsen.

13 De oscilloscoop, introductie & basisinstellingen 13 / 18 TRIGGER SELECTOR: Wanneer de frequentie van het te meten signaal niet precies gelijk is aan de frequentie van de zaagtandspanning, zal het beeld gaan lopen. Het te meten signaal beweegt van links naar rechts (of omgekeerd) over het scherm. Om dit te voorkomen gaat men triggeren op een van beide signalen. Men laat de tijdsbasis (zaagtandspanning) links van het scherm wachten totdat CH I of CH II een bepaald spanningsniveau bereikt heeft. In de AT-mode wordt er op nuldoorgang gewacht om de tijdsbasis te starten. Van zodra de zaagtandspanning zijn maximale waarde heeft bereikt, zal deze onmiddellijk terug zijn minimale waarde aannemen (links van het scherm) en vervolgens wachten op een triggerpuls komende van een triggerschakeling alvorens terug toe te nemen tot maximale waarde. De schakeling die instaat voor het genereren van de triggerpulsen heeft meerdere instelmogelijkheden. AC: er wordt enkel getriggerd op het wisselspanningssignaal, de gelijkspanningscomponent wordt uitgefilterd met een condensator. DC: Direct coupling. Er wordt getriggerd op het volledige signaal (niet enkel de gelijkspanningscomponent) TV: hoogfrequent. Specifiek voor het meten van videosignalen. LF: laagfrequent (triggeren van signalen < 1,5 khz) LINE / : lijnfrequentie (triggeren op het netsignaal) +/- : Men triggert op stijgende of dalende flank van het triggersignaal. AT/NORM: AT = automatisch triggeren. In deze stand wordt automatisch op de nuldoorgang getriggerd. NORM (NM) = in deze stand kan men met de knop LEVEL manueel het spanningsniveau regelen waarop de zaagtand opnieuw moet starten. TRIG.EXT: Met deze knop kan met de TRIG.EXT bus activeren. Hierop kan men een extern signaal aansluiten. Alle voorgaande functies kunnen ook op dit extern signaal toegepast worden.

14 De oscilloscoop, introductie & basisinstellingen 14 / 18 Verticale afbuiging De zichtbaar te maken signalen kan men via de BNC-connectoren op de ingangsbussen CH I en CH II zichtbaar maken. VOLTS/DIV : Hiermee kan men de amplitudes van de twee kanalen instellen tussen 20V/cm (V/DIV) en 5 mv/cm. VAR. GAIN: Met dit knopje kan men de vertikale versterking continu regelen. Metingen van spanningen kunnen enkel gebeuren in gekalibreerde stand omdat alleen nu de schaalaanduidingen juist zijn. Y.POS: Het beeld van elk kanaal kan verticaal verplaatst worden met deze potentiometers. DC/AC/GD: DC: Direct coupling: het signaal wordt ongefilterd op het scherm zichtbaar gemaakt. Zowel gelijkspannings- als wisselspanningscomponent zijn zichtbaar. AC: Alternated Coupling: Nu wordt enkel de wisselspanning op het scherm zichtbaar gemaakt. De gelijkspanning wordt m.b.v. een condensator uit het signaal gefilterd. GD: (ground) Via deze stand wordt de signaalingang met de massa van de KSO (=scoop) verbonden. Zo kan men de nullijn met Y.POS afregelen. (meestal in het midden van het scherm). INVERT : Hiermee kan men het signaal van een kanaal omkeren. (= spiegelen t.o.v. de tijdsas)

15 De oscilloscoop, introductie & basisinstellingen 15 / 18 DUAL: Keuze om 1 of twee signalen op het scherm zichtbaar maken. DUAL is uit o CH I/II : hiermee kan je kiezen welk van de twee signalen je zichtbaar wil maken. o ADD : Als deze knop is ingedrukt wordt de som van beide signalen zichtbaar gemaakt. Let hierbij op: de massalijnen van beide kanalen moeten gelijk liggen en de Volts/div knoppen moeten ingesteld zijn op dezelfde waarde! DUAL is in: Beide signalen zijn zichtbaar. o TRIG. I/II: Met deze knop kan men kiezen welk kanaal als triggersignaal moet worden gebruikt. Meestal neemt men het signaal met de grootste amplitude, omdat de KSO daarop het best kan triggeren zodat we het beste beeld krijgen. o ALT/CHOP: Hiermee kunnen we de keuze maken tussen alternerend (knop is uit) of CHOPPED triggeren. Bij alternerend triggeren brengt men gedurende de eerste scan kanaal 1 en tijdens de tweede scan kanaal 2 op het scherm. Als dit snel genoeg gebeurt (signalen met hoge frequentie) zien we de twee signalen gelijktijdig. Als we chopped triggeren, kappen we gedurende elke scan de twee signalen in stukjes en brengen afwisselend een stukje van het ene signaal en een stukje van het andere signaal op het scherm. Als we voldoende stukjes op een kleine afstand hebben, is het alsof we een doorlopende lijn hebben. Dit is alleen nodig bij signalen met kleine frequentie (tot 100 Hz).

16 De oscilloscoop, introductie & basisinstellingen 16 / 18 Overige instellingen X-MAGN.x10 : Hiermee kan men de tijdbasis 10 maal uittrekken. Met de X.-pos. knop kunnen we dan de volledige tijdsas aflopen. Dit is handig als we kleine details willen onderzoeken. CAL. 0.2V: Hiermee kan men de KSO of een probe (meetpen) op 0.2 Vpp ijken. COMPONENT TESTER : Hiermee kan men componenten testen op hun juiste werking (bv diodes, transistoren, thyristoren, ) De te testen component wordt tussen de bijhorende bus en de massa van de KSO geplaatst. Dit is een voorbeeld van X-Y werking maar men kan zelf geen instellingen doen Aflezing van de grootte van een signaal Het scherm van een scoop is verdeeld in ruitjes van 1 bij 1 cm. We hebben horizontaal 10 verdelingen, verticaal 8 verdelingen. 1 ruitje wordt 1 division (DIV) genoemd. Op dit scherm worden de te meten signalen in functie van de tijd weergegeven. In normale werking is de horizontale as de tijdsas, de verticale de spanningsas. Indien we de grootte van een signaal wensen te kennen, tellen we het aantal ruitjes dat het signaal hoog is. Dit vermenigvuldigen we met de stand van de overeenkomstige VOLTS/DIV knop. Let erop dat je de stand van de VOLTS/DIV knop neemt die behoort bij het kanaal waarvan je het signaal aan het meten bent Basisinstellingen scoop Voor elke meting kijk je volgende dingen na:

17 De oscilloscoop, introductie & basisinstellingen 17 / Meting 1 : basisinstellingen 1. Schakel de scoop in met alle drukknoppen in de uit-positie. 2. Zet de 3 rode topjes in de gekalibreerde stand (X- en Y-versterkers), de cal stand wordt op de scoop zelf aangegeven. 3. Zet de X, Y1 en Y2 positie ongeveer in het midden. Je ziet nu een horizontale lijn op het scherm. (Stel de time/div zo af dat je een lijn ziet over de volledige lengte van het scherm. ) 4. Regel nu de focus en intensiteit af zodat je een fijne, scherpe lijn krijgt. 5. Zet CH1 nu op GD-koppeling. CH1 is nu intern verbonden met de massa. Je ziet nu de nullijn (of massalijn), dit is je referentielijn voor al je metingen. Leg de nullijn in het midden dmv. de Y1-positie knop. 6. Toon nu CH2 op het scherm. (Toets CH1/CH2). Doe hetzelfde voor de nullijn. Je hebt dus 2 nullijnen, een voor ieder kanaal. We leggen ze beide in het midden. 7. Controleer met de toets DUAL (beide kanalen zichtbaar) of de 2 nullijnen precies op elkaar liggen, (we mogen dus maar 1 lijn zien) en nog wel juist achter de horizontale middenlijn op het scherm. Je moet hiervoor recht op het scherm kijken! 8. Plaats nu 2 BNC-stekkers op de 2 ingangen. 9. Sluit 2 rode en 1 zwart snoer aan op de BNC s. Je bent nu klaar om te meten. Een scoop is een voltmeter, je sluit hem dus steeds als laatste aan en je mag in bedrijf de aansluitingen verplaatsen. Opletten met de massa! De zwarte is de massa en die is voor de 2 kanalen dezelfde, vandaar slechts 1 zwart snoer. (Zie ook massaproblemen!) 2.8. Meting 2 : meetprobes Meetprobes worden gebruikt om metingen te doen op bv. printplaten. Een verzwakking van 10x of 100x is mogelijk. Elk kanaal heeft een probe, op elke probe kan je een massadraad klikken. Wegens het principe van 3 snoeren max, wordt de tweede massa niet op de tweede probe geklikt.

18 De oscilloscoop, introductie & basisinstellingen 18 / 18 Meet met de probe (stand 1x) de uitgang van de kalibrator van de scoop op CHI. De kalibrator kan worden ingesteld op 1 khz en 1MHz. Stel deze in op 1 khz. Stel de Time/div van de scoop in op 0,1ms/div, de Volts/div van kanaal 1 op 50mV/div. Teken het signaal op. Time/div Volt/div CHI Volt/div CHII s/div V/div V/div Zet nu de probe op de stand 10x. Wat gebeurt er met het beeld?