Het belang van etiologische diagnostiek bij slechthorendheid

Transcriptie

1 Het belang van etiologische diagnostiek bij slechthorendheid Ad Snik, namens Hearing and Genes, otogenetisch spreekuur UMC Radboud Nijmegen Theo Goverts, namens centrum diagnostiek slechthorenheid (CDS) VUmc Amsterdam

2 Opbouw Inleiding Inhoud van het traject De (ouders van) de patient Casuistiek Genetica en psychofysica

3 WHO model Orgaan Functioneren Participeren Omgevingsfactoren Gezin School Werk etc Persoonlijke factoren Karakter Gezondheid Intelligentie etc

4 Guidelines National Newborn Hearing Screening Programme (NHSP) Systematic approach Explaining and discussing with families Choice with the parents, responsibility of the team to enable informed decision

5 Doel Oorzaak van de slechthorendheid vaststellen. Waarom belangrijk: Patiënt: te verwachten beloop, behandelmogelijkheden Gezin: herhalingskans, dragerschap, beloop Familie: dragerschap, beloop Behandelaars: beloop, behandelmogelijkheden

6 Doelgroep Neonaten met gehoorverlies van >= 40 db unilateraal of bilateraal Oudere slechthorende kinderen waarbij een specifieke vraag is naar de etiologie van het gehoorverlies

7 neonatale gehoorscreening aanmelding bij AC audiologische diagnostiek revalidatie diagnostiek zorg

8 neonatale gehoorscreening aanmelding bij AC andere instroom audiologische diagnostiek revalidatie diagnostiek zorg etiologische diagnostiek

9 Inhoud van het traject Audiologisch KNO Kindergeneeskundig Klinisch genetisch Aanvullend Oogheelkundig Cardiologisch

10 Audiologisch Diagnostiek Revalidatie Voortgangsdiagnostiek FENAC commissie neonaten revalidatie diagnostiek zorg etiologische diagnostiek

11 KNO Anamnese KNO onderzoek Beeldvormende diagnostiek revalidatie diagnostiek zorg etiologische diagnostiek

12 Kindergeneeskundig Anamnese Lichamelijk onderzoek (dysmorfe kenmerken, neurologisch) Aanvullend onderzoek (bloedbeeld, TORCHES serologie, hielprikkaart, metabool, kinderneuroloog)

13 Behandelbare ziekten Metabole ziekten Zeldzaam, maar soms behandelbaar! Vaak progressief CMV infectie Late onset Progressief Mitochondriële slechthorendheid, bv: 1555A G mutaties waarbij extreme gevoeligheid voor aminoglycoside ototoxiciteit

14 Klinisch genetisch Anamnese Lichamelijk onderzoek (dysmorfe kenmerken, neurologisch) Aanvullend onderzoek (MRI/CT scan, ECG, Consult oogarts) DNA onderzoek

15 Enlarged vestibular aquaduct Syndromaal Pendred syndroom Waardenburg syndroom Distale Renale Tubulaire acidose X-linked Cong Mixed Deafness Branchio-Oto-Renaal syndroom Oto-Facio-Cervicaal syndroom Geïsoleerde EVA

16 Cardiologie Jervell Lange-Nielsen 0,2-0,7% congenitale SH Cong perc bil >90dB Lange QT Syndroom Verlengde QT Syncope, hartstilstand, overlijden Bij inspanning, emotie 90% < 18 jaar Onbehandeld overlijdt 50% < 15 jaar

17 Oogheelkunde Vroege opsporing visus stoornis omdat goede visus bij SH van extra belang Diagnose syndromale oorzaken: Stickler syndroom (glasvochtafwijkingen, myopie) Usher syndroom (retinitis pigmentosa)

18 Patiëntvriendelijke benadering Eén duidelijke aanspreekpunt Combinatie van afspraken Goede afstemming tussen hoorzorg en etiologische diagnostiek Rustige uitleg Respect voor perspectief ouders Schriftelijke informatie

19 Informatievoorziening Ouders Folder over traject Brief bij start en einde traject Vast aanspreekpunt Verwijzers Kunnen folder opvragen / downloaden Krijgen start en eindbrief CDS traject Vast aanspreekpunt

20 Conclusie Etiologische diagnostiek van slechthorendheid moet worden aangeboden aan ouders van kinderen met gehoorverlies vanaf 40 db Etiologische diagnostiek vergt een brede, gedifferentieerde benadering (audiologie, KNO, kindergeneeskunde, genetica, oogheelkunde, cardiologie) Etiologische diagnostiek en hoorzorg dienen goed afgestemd te zijn

21 Casuistiek genetica & psychofysica

22 22 ARTA Leeftijd-gerelateerde audiogrammen

23 Audiologische karakteristieken DFNA2, DFNA5 DFNA8/12 23

24 Audiologische karakteristieken (2) DFNA15 DFNA9, several mutations 24

25 Spraakverstaan vs. grootte gehoorverlies 25

26 Nadere analyse; psychofysica en spraakverstaan-in-ruis DFNA13, DFNA8/12 en USH2A Psychofysische metingen Loudness scaling Gap detection Auditory filter shapes Difference limen for frequency Spraak-in-ruis test (Plomp) 26

27 Gap detection USH2A, DFNA13, DFNA8/12, NH 27

28 Spraak-in-ruis - USH2A, presbyacusis, DFNA13, DFNA8/12, NH 28

29 Conclusie Progressiviteit gehoorverlies en spraakverstaan zijn DFN afhankelijk wat niet enkel toegeschreven kan worden aan ernst en vorm audiogram Belangrijke info bij counseling en keuze hoortoestel Otogenetisch onderzoek van groot belang voor juiste diagnose en optimale 29 zorg