Korte geschiedenis van het ras:

Transcriptie

1 Ras: Whippet Oorsprong: Groot-Britannië Gehouden als: Gezelschapshond, konijnen/hazenjacht en renhond Grootte: Reuen cm en teven cm Gewicht: 12,5-13,5 kg Kleur: Komt voor in alle kleuren Vachtsoort: De vacht is kort, fijn en dicht Gem. Leeftijd: jaar Korte geschiedenis van het ras: Oorsprong Vanaf de vroegere oudheid zijn er al afbeeldingen gevonden van diverse groottes van windhonden. Daar zijn ook afbeeldingen bij van windhonden met de grootte en het type die sterk doet denken aan de huidige Whippet. Ook menige afbeelding van het Italiaanse windhondje kan gezien zijn belijning met gemak doorgaan voor een Whippet. Hoe het ook zij, het wordt aangenomen dat de Whippet ongeveer in de tweede helft van de negentiende eeuw is ontstaan. In Groot-Brittannië ging men diverse soorten Terriërs, Greyhounds en Italiaanse windhondjes kruisen om een snelle en ook felle renhond te creëren. Dankzij de mijnwerkers in Engeland heeft de Whippet een enorme start kunnen maken. Zij hielden de Whippet voornamelijk om er mee te stropen en zo te zorgen voor extra vlees op de plank. Hun karige loon en bestaan werd hiermee op prettige wijze aangevuld. Zij ondervonden ook hoe aangenaam in karakter de Whippet als huishond is. Deze mijnwerkers zijn ook verantwoordelijk voor het begin van het rennen met de Whippet als ontspannen vrijtijdsbesteding. Bij de eerste rennen ging het hoofdzakelijk om de snelheid. Er werd toen nog geen gebruik gemaakt van een nephaas zoals nu op onze moderne renbanen, nee aan het einde van een uitgezette baan stond de eigenaar of helper met een lap stof te zwaaien om zo de aandacht van de hond te 1 / 8

2 trekken. Buiten het stropen werd er ook aan coursing gedaan op een afgezet terrein, waar men hazen losliet, deze een voorsprong gaf, om vervolgens de Whippet hierop te laten jagen. Er kwam al gauw protest tegen deze wijze van "sport". Nog steeds worden er coursings gehouden, maar nu meestal met een namaak prooi. Langzamer hand kregen steeds meer mensen belangstelling voor deze kleine windhond en begon men ook wat meer op het uiterlijk van de hond te letten Zo veranderde de Whippet aan het eind van de negentiende eeuw van enkel een felle, snelle hond in een fraaie, elegante hond. Langzamerhand verschenen ook de eerste Whippets op de show, dit niet zonder succes. In 1890 werd de Whippet officieel als ras erkend en in 1899 volgde de oprichting van de Engelse Whippet Club. Nederland liet nog even op zich wachten, de Nederlandse Whippet Club werd op 31 oktober 1954 opgericht. Karakter en verzorging De Whippet is een middelgrote, gladharige, atletisch gebouwde windhond die enorm op zijn gezin is gesteld, inclusief andere huisdieren en rasgenoten. De Whippet is van nature zachtaardig en onderdanig, en met kinderen kan hij meestal erg goed opschieten. Het contact met rasgenoten is buitengewoon goed, en Whippets liggen dan ook graag tegen en op elkaar. Je ziet ook dat veel whippeteigenaren ook twee of meerdere honden houden. Wat niet wil zeggen dat dit een must is. Maar is fantastisch om te zien hoe goed ze (meestal) met elkaar om gaan. In onderhoud is de whippet erg makkelijk, de zachte korte vacht vraagt nauwelijks enige verzorging. Wanneer hij tijdens het wandelen en rennen vies is geworden is een snelle borstelpartij genoeg om hem weer toonbaar te maken. Wassen is niet vaak nodig, maar voor honden met veel wit in de vacht kan het raadzaam zijn ze wel een dag voor de show te wassen met een daarvoor geschikte shampoo. Wel is de Whippet, door zijn korte vacht, gevoeliger voor temperatuursschommelingen. En ook zijn longen zijn maar bedekt met een dun laagje vlees en huid en dus sneller aan koude onderhevig. Een jasje is hiervoor een prima oplossing. Voor veel mensen is een hondenjasje het toppunt van vermenselijking van een hond, maar bedenk dat men door de tijden heen bij vele kortharige (wind)honden dit al toepaste. En vroeger waren ze vaak niet zo kinderachtig met hun honden, men wist echter wel functioneel voor hun te zorgen. In huis is de Whippet erg rustig, meestal slapen ze en doen af en toe de ogen even open om te zien of alles nog o.k. is om dan weer verder te slapen. Dit slapen doen ze het liefst op een 2 / 8

3 warme en wat hogere plaats ( Het bed valt hier voor hun meestal ook onder.) Erg blafferig is hij over het algemeen niet, en dit kan een verademing zijn in onze nogal volle, en niet meer zo hondvriendelijke maatschappij. Hij houd erg van zijn huis en vindt het dan ook niet erg om een tijdje alleen thuis te zijn. Maar buiten is de Whippet een heel andere hond. Door zijn ontstaansgeschiendenis is de Whippet nog steeds een hond met veel jachtpassie die graag en veel rent. Ook is hij nog steeds een zichtjager, ziet hij buiten een snel bewegende prooi dan zal hij daar gegarandeerd achteraan proberen te gaan. Toch is de Whippet binnen de windhondengroep een van de gehoorzamere rassen, mits (natuurlijk) goed opgevoed. Maar dat geldt voor alle honden. De meeste Whippets kunnen erg goed los lopen en komen dan ook weer op commando terug. Vooral als dit van jongs af aan gewend wordt met een beloning in de vorm van wat lekkers, hebben ze dit zo door. Zeker omdat de Whippet erg op zijn mensen gesteld is zal hij ze graag een plezier doen. Aangezien een Whippet een enorme snelheid kan maken is het wel belangrijk dat men hem niet zo maar overal los laat. Is hij eenmaal op snelheid dan is direct stoppen niet zo gemakkelijk meer, en daarom ook zeer gevaarlijk vlakbij een drukke weg. Een rustig groot stuk bos, strand, weiland of afgezet terrein zijn ideaal. Dan kan men pas goed zien waar ze oorspronkelijk voor gefokt zijn: de hazen- en konijnenjacht. Buiten explodeert hij als het ware. U zult dan verbaasd staan van zijn snelheid en actie. Als een wervelwind schiet hij langs u heen. Hij spant zich dan tot het uiterste in om al zijn spieren te gebruiken. Dan zie je ook dat hij niet zo breekbaar is als sommige mensen wel denken. (Als dit werkelijk zo zou zijn, dan was hij natuurlijk niet al decennia lang gebruikt voor de jacht!) Is hij eenmaal uitgedold dan komt hij graag weer naar zijn eigenaar. De Whippet is geschikt voor vele takken van sport; fietsen, wandelen, fly-ball, coursing of rennen op de renbaan. Ook op tentoon- stellingen slaan ze geen gek figuur. Het is hun allemaal prima, zolang ze het maar samen met hun baas kunnen doen. Bij dit alles is het wel belangrijk om te weten dat een Whippet een zachte hand van opvoeding nodig heeft. Wel vasthoudend, nooit hardhandig!. Men kan de Whippet meer beschouwen als een kat, men bereikt meer bij een Whippet door zijn genegenheid voor jou, dan door slaafse onderdanigheid. Een modehond is de Whippet gelukkig nooit geworden, en er wordt maar weinig gefokt. U zult ook (bijna) nooit een nest Whippets in de krant aantreffen. Ook is het nog een relatief gezond ras, erfelijke afwijkingen komen maar weinig voor, zo is b.v. heup-dysplasie bij de whippet onbekend. Wel wordt er van de leden van de Nederlandse Whippet Club (NWC) die pupbemiddeling wensen verwacht dat zij de ouderdieren op PRA/Cataract laten nakijken. Deze uitslagen worden dan weer gepubliceerd in het clubblad van de NWC. Tot nu toe zijn de honden met PRA/Cataract of dergelijke op de vingers van één hand te tellen. Je kunt je afvragen of je dus van een probleem kunt spreken, maar waakzaamheid blijft natuurlijk altijd geboden. 3 / 8

4 Ook is het belangrijk om te weten dat narcose bij een Whippet (en andere windhonden) anders werkt dan bij de gewone honden- rassen. O.a. door hun vet/spierverhouding, lage percentage vet en het hoge aantal rode bloedlichaampjes in vergelijking met een gemiddelde hond. Dat hoeft totaal geen probleem te zijn, zolang er maar de juiste voorzorgsmaatregelen getroffen worden door de behandelende dierenarts. De Whippet is gelukkig ook geen kleurenras, alles mag. De rasstandaard zegt niet voor niets bij kleur: Iedere kleur of combinatie van kleuren toegestaan. Ook wordt er geen donker pigment verlangd, bij blauwe honden is een blauwachtige neus toegestaan, bij leverkleurige honden een leverkleurige neus, en bij witte of bonte honden zelfs een vlinderneus, enz, enz. Dit is in Amerika wel anders, want daar verlangt men donker pigment en donkere ogen. Misschien is dat er wel debet aan dat men in de USA zo weinig Whippets ziet in de zogenaamde verdunde kleuren zoals blauw en isabel. Dit is in Europa gelukkig niet het geval en kan elke goede, gezonde rasvertegenwoordiger, ongeacht de kleur, ingezet worden voor de fok. Natuurlijk speelt de kleur van de partner ook geen rol, maar dat zult u al wel begrepen hebben. Daar mogen wij gezien de kleine schaal van de fokkerij in Nederland wel blij mee zijn. Maar goed, om nog even op de kleur terug te komen, er is voor ieder wel wat wils. Dat hij een goed gezondheid geniet blijkt wel uit het feit dat hij een hoge leeftijd kan bereiken, 14 tot 15 jaar zijn geen uitzonderingen. Rasstandaard: Algemeen voorkomen: Evenredige combinatie van spierkracht en sterkte met sierlijke, elegante belijning. Gebouwd voor snelheid en werk. Alle vormen van overdrijving dienen vermeden te worden. Eigenschappen: 4 / 8

5 Een ideale metgezel met groot aanpassingsvermogen in zowel huiselijke als sportieve omgeving Temperament: Zachtaardig, aanhankelijk, evenwichtig karakter. Hoofd en schedel: Lang en droog, van boven vlak, naar de neus smaller toelopend, lichte stop, tamelijk breed tussen de ogen, kaken krachtig en scherp besneden, zwarte neus, bij blauwe dieren is een blauwachtige neus toegestaan, bij leverkleurige dieren een neus in gelijke kleur en bij witte of bonte honden is een vlinderneus toegestaan. Ogen: Ovaal, helder, zeer wakkere uitdrukking Oren: Roosvormig, klein, fijn van samenstelling (textuur) Mond: 5 / 8

6 Krachtige kaken met een volmaakt regelmatig en compleet schaargebit, d.w.z. de tanden van de bovenkaak moeten goed sluitend over de tanden van de onderkaak passen en rechtstandig in de kaak geplaatst zijn. Nek: Lang, gespierd, sierlijk gebogen Voorhand: Schouders, schuin en gespierd, de schouderbladen doorlopend tot de bovenkant van de wervelkolom waar zij zich duidelijk moeten aftekenen. Voorbenen recht en rechtstandig: het front niet te breed, polsen sterk met lichte vering, ellebogen goed onder het lichaam geplaatst. Achterhand: Krachtig en breed op de dijen, knieën goed gehoekt, hakken goed laag geplaatst, goed ontwikkelde tweede dij, waardoor de hond in staat is veel grond te beslaan en grote stuwkracht toont. Voeten: Nette welgevormde voeten, goed ingesneden tussen de tenen, kootjes goed gebogen, voetzolen dik en sterk (dus geen hazenvoeten!) Staart: 6 / 8

7 Geen bevedering (lange haren), lang, geleidelijk dun uitlopend; in actie in een licht opwaartse boog gedragen, echter niet over de rug Beweging: Vrij, met achterbenen die goed onder het lichaam gebracht worden om stuwkracht te ontwikkelen. Voorbenen moeten ruim naar voren gebracht worden, laag over de grond, zuiver in het komen en gaan. De algemene beweging moet niet te houterig, hoog dravend (steppend), kort of trippelig zijn Beharing: Fijn, kort, dicht in structuur Kleur: Iedere kleur of combinatie van kleuren toegestaan Maat: Hoogte reuen: cm (18,5-20 inch) Hoogte teven: cm (17,5-18,5 inch) Fouten: Iedere afwijking van voorgaande punten moet als fout aangemerkt worden en de ernst waarmee de fout wordt beoordeeld moet precies overeenkomstig de graad daarvan zijn. 7 / 8

8 N.B. Mannelijke dieren moeten twee testikels hebben, die volledig zijn ingedaald in het scrotum. Geschreven door: Katja Brom ter Beek verschenen in de Hondenwereld nr. 12, 2001 Bron: 8 / 8