De Drij ehornickels. jaargang 2, nummer 1 - april n g

Maat: px
Weergave met pagina beginnen:

Download "De Drij ehornickels. jaargang 2, nummer 1 - april n g"

Transcriptie

1 G De Drij ehornickels jaargang 2, nummer 1 - april 1993 H ee m ku n de k r9 I n g N u e n en

2 V -1- Inhoud V Berichten en mededelingen In memoriam W. Comelissen Nieuwe aanwinsten van de bibliotheek Ledenlijst Verslag van de jaarvergadering Verslagen Optreden Barbier Peer van Liempt Verslag van de Snertwandeling 1992 Programma Artikelen, oproepen en boekbesprekingen Fragment uit het dagboek van Habraken - doorj. Smits De Bewoners van het Dommeldal, 2. Bewoning voor het Mesolithicum - door Han van der Wai Kerken en kapellen langs s wegen enpaden, 2a. Kapel met Kruisweg op Hooidonk te Nederwetten - door Nico Nagtegaal Boekbespreking: '50jaarvrijwittige brandweer c.a.' - door Rob Verhallen Heemkundekring De Drijehomick I colofon Bak kerij \ferhalleii

3 -2- In Memoriam W. Comelissen V Op 4januari overleed 6 dagen voor zijn 55e verjaardag archivaris Wim Comelissen. Wim heeft een belangrijke rol gespeeld in de ontsluiting van de regionale geschiedenis. Wim Comelisssen combineerde zijnfunctie met die van gildebroeder, musicus, en zeker niet ah laatste die van heemkunde-verenigingslid. In de periode van zijn lidmaatschap was Wim onder andere werkzaam in het Streekarchief te Eindhoven, in welke periode hij het voor ons zeer belangrijke se Gemeentearchief inventariseerde. Door zijn inzet zijn diverse publikaties verschenen. Voor ons zijn de meest bekende: "Noordbrabantse plaatsnamen,, Gerwen en Nederwetten". "Pastorale zorg over de se schuttersgilden in de 19e eeuw". "Geschiedenis van hetgilde van St. Anna -dorp". '"t Schutje (Gilde blad van St. Annagilde -dorp)" Zijn op- en aanmerkingen over het heemkunde gebeuren, doch vooralzijn opbouwende kritiek waren voor ons een stimulans. Wim Comelissen was een bijzonder mens, niet alleen vanwege zijn vakmanschap, maar vooral door de unieke wijze waarop hij mensen en situaties benaderde. Wim bleef Wim in een periode waarin zoveel veranderde in zijn vak, zijn omgeving en menselijke verhoudingen. Wim was voor velen een trouwe vriend, een door ieder gerespecteerd vaderfiguur, die hen op een kritische, zeer speciale wijze de weg in het vak wees. Hierbij wist hij op geheel eigen manier modieuze nieuwlichterij te ontzenuwen en het belong, zo ook heemkunde centraal te stellen. Naastzijn vrouw Gerda en zijn kinderen Clemens, Dimitri en Charlotte, zullen velen die hetvoorrecht hadden met hem samen te werken, vooral ons in het heemkundig gebeuren, Wim Comelissen missen ah vriend en collega., januari 1993 JAM. Smits Voorzitter Heemkundekring

4 V Nieuwe aanwinsten van de bibliotheek V -3- omeevan ief te ytarioordlense 'hutje varen man- 'Wim i. p een lieuze rrecht iissen O-groep: algemene werken Vakmanschap / Meesterschap Is vakmanschap meesterschap? Een bundel opstellen over de mensen en hun gereedschap in de bouw. Bruyne, Michel de Het 'Haanse'geheim. Alfons Blomme -Albert Einstein. (1988) -» Uit het voorwoord van de schrijver: Het benaderen van de kortstondige relatie tussen Alfons Blomme en Albert Einstein te De Haan in 1933 was geen gemakkelijke opdracht. (...) daar wij aan de hand van oral history dan toch een sluitende, historisch-verantwoorde reconstructie van de Einstein - Blomme relatie konden samenstellen. Bruyne, Michel de Alfons Blomme -» Uit het voorwoord van de schrijver: Alfons Blomme heeft negentig jaar geleefd en zeventig jaar geschreven. Zijn werk was zijn leven. Schrijven over een mens is delicaat; schrijven over een kunstenaar is dat nog meer. Hij was een probleemloze dwarsligger die wist wat hij wilde doen en dan ook bewust aldus handelde. Hij was een non-conformist en een eigenaardigaard, een Uilenspiegel en een Don Juan, een koppigaard en een charmeur. 1-groep: landkaarten en landschapsbeschrijving Faber, dr. F.J. Geologie van Nederland; deel IV. (1960) -» nit de inleiding van de schrijver: Er is de laatste jaren zoveel belangrijke geologische literatuur verschenen, en er zijn zoveel nieuwe inzichten ontstaan, dat Geologie van Nederland veranderd is. EC heb bij herhaling gemerkt dat een nieuwe bewerking van zo'n boek het nadeel heeft, dat velen doorgaan met een oude druk te gebruiken. Het is daarom dat ik een andere weg heb gekozen, om Geologie van Nederland up-todate te brengen. Er is een soort supplement ontstaan, maar met een zelfstandig karakter. 2-groep: geschiedenis en archeologie Nederwetten. Hetklooster Hooidonk te Nederwetten. (1991) -* Uit de Inleiding van dr. J.W.M. Peijnenburg pr. Een watermolen, wat restanten van kelders, een kapelletje ter ere van het H. Kruis, daterend uit de vijftiger jaren van deze eeuw - dat zijn de dingen die bij mij opkomen wanneer ik denk aan Hooidonk. Schamele herinneringen aan een contemplatief klooster van juist iets meer dan 5 eeuwen oud; Clark, Grahame Algemene prehistorie. (1963) -* Uit de omslag: De Auteur heeft dat werk 'an outline', een schets genoemd. Het is evenwel een uitermate stimulerende schets die hij geschreven heeft, eenbevattelijk overzicht van de voorgeschiedenis der gehele wereld van de ontwikkeling van het menselijk geslacht in ieder deel van de aarde. ( ) Dit boek verschaft een hecht getimmerd raamwerk waarin alle elders gevonden archeologische details kunnen worden ingepast en aldus verduidehjkt kunnen worden. 3-groep: heemkunde Excursies Excursies De Drijehomick, beschreven door Th. F. de Hoard. Kemenade, Kees van; Spapens, Paul 365 Heiligendagen. Folklore, gebruiken, iconografie, Legenden, Namen, Weerspreuken. -* Uit het voorwoord van de auteurs: De kerken lopen leeg, maar de kapelletjes en bedevaartsoorden in vooral de provincies Liniburg en Noord-Brabant raken steeds drukker beklant. ( ) Al deze verrassende aspecten komen aan bod in dit boek, dat voor elke dag van het jaar een beschrijving van een heilige met alle volkskundige bijzonderheden geeft. Wordt vervolgd, Jan van Diemen Mochtu eenvan^aezeaanwinsten willenlenen, ofeenanderboek-willerirad^plegen flenerij dan beniu^ederemd^dagavorul van tot ivelkom op dehe&nkamer«i)anis debibtiothecdris namel^ odkaatw '':

5 -4- Ledenlijst per 1 maart 1993 Naam Straat Postcode Plaats Telefoonnr. AartsG. Aarts M. v. Baren A. v.d. Berg W. Biezen L. v.d. Biggelaar A. Bisschops J. Borstlap C. Bouhuys v.d.brekel C. v.broekhoven M. de Brouwer A. Cornelissen G. Cuppers L. v. Cuyck C. v. Diemen J. v. Dijk A. v. Dijkhuizen R. Ector L. v. Erkel G. Geevers J. Glasbergen J. GoffoelA. v. Grootel F. dehaardth. Hanssen G. v. Heeswijk P. Hellings H. Hermans M. v.d.heuvel N. Heijnen L. Hoebe G. Jansen M. Janssen C. Kamp J. Kloezen E. Kollee R. Kops E. de Laat F. Lambooy-Raats J. Lammerts J. de Lang F. Lankhuijzen S. Leltz M. Beukenlaan 1 Groenvinkhof 16 Clovislaan 155 Lijsterbesstraat 1 v. Maerlantstraat 5 Dennenlaan 7 Past. Aldenhuysstraat 9 Dennenlaan 12 HetPuyvenllS Papenvoort 27 Berkenstraat 7 Akeleihof 10 Hoogstraat 21 Dennenlaan 1 Weverstraat 57 Sparrenlaan 44 Berkenstraat 10 Wederikdreef 8 Molvense Erven 68 Beukenlaan 7 Dennenlaan 8 Plataanstraat 3 Park 33 Papenvoort 1 de Huikert 1 Ger. Davidstraat 6 Zonnedauwhof 13 Zwanenstuck 27 Plataanstraat 4 Boordseweg 35 Klamperlaan 5 Distelvinkhof24 Bernhardstraat 28 Turijnstraat 1 Heytvelden 6 Kuifmeeshof 25 v. Homberghgaarde 14 Tweevoren 86 Gerwenseweg 11 Eikenlaan 20 Berg 43a Kuifmeeshof 5 Berkenstraat 9 Refelingse Erven AH 5672 EL 5616 CH 5671 AE 5671 VL 5671 BW 5671 GS 5671 BX 5672 RH 5671 CD 5671 AG 5672 BC 5462 CW 5671 BW 5671 BB 5671 BR 5671 AG 5672 BS 5672 HM 5671 AH 5671 BX 5671 AL 5671 GB 5671 CP 5674 RG 5642 KK 5672 XE 5673 KP 5671 AL 5671 AP 5672 W 5672 EK 5671 HX 5632 TS 5673 KJ 5672 VM 5673 AJ 5672 SG 5674 SE 5671 AB 5671 CB 5672 VM 5671 AG 5672 TH Eindhoven Veghel Gerwen Eindhoven Eindhoven Gerwen ^

6 -5- Naam Straat Postcode Plaats Telefoonnr. HrVMevr. Hr/mevr. v. Liempt P. Linders A. Linders R. Maas J. Melenhorst J. v.d.meulen Th. Nagtegaal N. Neyts A. v.pareren M. v.pareren R. Parmentier J. Pennings H. Peynenburg J. Prinsen J. Pullens J. Pullens R. v.riet M. v.rooy M. Royakkers P. Schaafsma J. Schmid B. Schumm C. Smeulders G. Smits J. Spitzen J. de Stoppelaar Blijdenstein Tenback A. Terwisse H. Uytewaal J.G. v.d.ven P. Vereijken B. Vereijken J. Verhallen J. Verhallen R. Verlijsdonk A. Vermeulen P. Vermeulen L. Verstrepen H. Vervoort A. Vinke Fr. Vlagsma A. v.d. Wai J. v.d. Wittenboer G. de Zeeuw W. Zwanenburg G. Stormmeeuwhof EB Park? 5671GA Weverstraat BD Herikhofl BT Tweelingenlaan AZ Eindhoven Boordseweg AT v. Maerlantstraat VM Spotvogelstraat GC Park GB Vincent v. Goghstraat GW Molvense Erven HH Berg CE Vivaldistraat EK Den Bosch Vincent v. Goghstraat GX v.veldekestraat VC Vallestap BG Jacob Catsstraat VR Vorsterdijk AG Rutgerv.Erplaanl 5671CZ Larikslaan BN Plataanstraat AL DeEilandenS 5673 KK Geldropsedijk AC Europalaan CE Hool PA Gerwen Jhr. H.v.Berkellaan CH Torenakkerl RT Gerwen Beekstraat 24a 5671CT M.Begemannstraat CW HetPuyven RA Julianastraat JA De Doom LM WittePutS 5672 ND WittePutl? 5672 NE Vondelstraat VB Weverstraat BD Hoefkestraat 40a 5611 RM Eindhoven Draviklaanll 5672 BW W.v.d.Wakkerstraat DJ Boordseweg AP DeVroente TN Geldropsedijk AC Noordendel4 5701SR Helmond Beukenlaanl2 5671AJ Weverstraat BA A Gelieve eventuele fouten in naam of adres door te geven aan de secretaris, M. Hermans, Plataanstraat 4, 5671 AL, tel

7 -6- V Verslag van de jaarvergadering over 1992 V Bij zijn openingswoord kon de voorzitter ca. 35 leden welkom heten en hen de beste wensen voor 1993 overbrengen. In het daarop volgende korte jaaroverzicht werden de activiteiten van de verschillende werkgroepen gememoreerd met als hoogtepunten de Xanten-reis, de archeologie activiteiten, de cursus Oud Schrift en het weer verschijnen van de Drijehornickels. Ook herdacht de voorzitter het overlijden van 2 verenigingsleden, de heren Jansen en Cornelissen. Het volgende agendapunt, het jaarverslag van de secretaris, vergde slechts enkele minuten. Na een korte toelichting van de secretaris werd het zonder op- of aanmerkingen goedgekeurd. Hierna gaf de penningmeester een toelichting op zijn financieel jaarverslag. De kascontrolecommissie heeftdekas inordebevonden en ergo werd de penningrneester gedechargeerd van zijn financiele veranwoording. Ook de begroting voor 1993 werd na enige uitlegvastgesteld. Zie tabelvoor de jaarrekening 1992 en de begroting Als nieuwe kascontrole commissie werden benoemd de heren Van de Biggelaar en Van Riet. Specificatie Kas / Bank van t/m Saldo Kas / Saldo Bank / Saldo Deposito / Contributies Bank / Contributie Kas / Rente Deposito / Rente lopende rekening / Sponsering/advertenties / Verkoop top. boeken / TOTAAL / Contributie / Rente / Sponsering/advertenties / Subsidie gem. / Exploitatie tekort / TOTAAL / 50, , , ,50 852,50 379,72 2,42 475,00 71, , ,00 375,00 500, , , ,00 Begroting 1993 Saldo Bank / Saldo Deposito / Saldo Kas / Brabants Heem / Energiekosten klooster / Bibliotheekkosten / Honoraria / Secretariaatskosten / Cursus oud schrift / Jaarvergadering / De Drijehornickels / Excursie Xanten / S.G.N. / Kosten archeologie / TOTAAL / Energiekosten klooster / Brabants Heem / Secretariaatskosten / Honoraria sprekers j Bibliotheekkosten j De Drijehornickels / Materiaalk. archeologie j Huur S.G.N. j TOTAAL Ook het volgende agendapunt -bestuurssamenstelling- werd vlot afgehandeld. Aftredend waren de heren Smits en Nagtegaal. Omdat er geen tegenkandidaten waren gesteld, behoefde niet gestemd te worden en werden beide heren, onder dankzegging, in hun bestuursfuncties herbenoemd. In het agendapunt bestuursmededelingen memoreerde de voorzitter de plannen die nog op verwezenlijking wachten, maar die door gebrek aan man-/vrouw-kracht nog steeds niet gerealiseerd werden. Van de daarop volgende rondvraag werd weinig gebruik gemaakt. Een vraag of door de Drijehornickels 548,90 op kleiner formaat af te 4.881,44 drukken, kosten bespaard worden, werd 271,21 362,00 426,86 met nee beantwoord. 439,40 Alleen kleiner lettertype en compactere op- 880,50 159,90 maak sparen papier en 280,00 dus kosten. Omdat de 362,65 290,03 leesbaarheid en kwaliteit hierdoor sterk ach- 408,95 67,50 teruitgaan, wil de redactie de 97,40 huidige j 9.476,74 450,00 350,00 200,00 700,00 400, , ,00 175, ,00 handha- vormgeving ven. Niets meer aan de orde zijnde, sloot de voorzitter de vergadering en werd, na een kleine pauze, overgeschakeld naar de historische kapsalon van Peer van Liempt. Hievan volgt verderop eenverslag.v

8 -7- V Optreden barbier Peer van Liempt V Aansluitend op de jaarvergadering trad plaatsgenoot en verenigingslid Peer van Liempt voor ons op. Onder de titel 'Van barbier tot kapper" gaf Peer ons les in de geschiedenis van de herenkapper. Het kappersvak werd al in de tijd van de oude Grieken en Romeinen beoefend. Zoals dat met de meeste oude ambachten was, verdween het met de overgang van de oudheid naar de middeleeuwen. In de late middeleeuwen kwam er weer enige opleving in het vak. De barbier was toen ook vaak dokter. Geschiedenis Peer van Liempt sprak naruurlijk vooral over de periode dat hijzelf actief was als herenkapper. Vooral het scheren had de aandacht van deze president van de Nederlandse snorrenclub. Hij vertelde over de voorbije tijd dat gegoede burgers hem iedere dag opzochten voor een scheerbeurt. Al het gereedschap dat daar voor nodig was had hij meegenomen: kwast, scheerbekken, lepel, scheerschuim, aluin en ga zo maar door. Demonstratie Peer had zelfs een originele kappers-inrichting in de Aula van de SGN geplaatst. Een ambachtelijke scheerdemonstratie kon natuurhjk niet uitblijven. Een vrijwilliger hiervoor was gauw gevonden: Frans Leltz, had speciaal voor deze avond zijn baard laten staan. Frans werd in de stoel gezet en tot aan zijn neushaartjes toe geschoren. Met een glad gezicht straalde hij de zaal in en zei: "met zo'n gladde kin zegt geen enkele vrouw tegen me vanavond heb ik hoofdpijn". Behalve knippen en scheren kan Peer van Liempt ook voordragen als de beste. Goochelen, grappen vertellen, musiceren (!); alle trues om zijn publiek te onderhouden beheerst hij. Misschien dat Peer een volgende keer een presentatie kan houden over het thema "van kapper tot entertainer"v. Rob Verhallen

9 -8- V Snertwandeling V V Programma V Op dinsdag 29 december verzamelden zich ca. 40 personen, waaronder ook veel niet-leden, op het schietterrein van het H. Kruisgilde aan het Lankveld in Gerwen voor de start van de traditionele Snertwandeling. Begunstigd door een mooi winterzonnetje voerde Nico Nagtegaal de deelnemers via het Hool en Laar naar Gerwen. Op veel plaatsen werd gestopt enwerden door Nico historische achtergronden van deze plaatsen belicht. De Priestergemeenschap St. Pius X had toestemming verleend, waarvoor onze dank, de oude St. Clemenskerk te bezichtigen. Ook hier konden de deelnemers van de deskundigheid van onze begeleider genieten. Hierna ging de tocht weer terug naar het schietterrein alwaar ons letterlijk en figuurlijk een warm onthaal werd bereid. Na het nuttigen van voortreffelijke snert bij de warme haard werd buiten aan de schietboom onder deskundige leiding het schieten met de kruisboog geoefend. Dit (raak)schieten bleek even amusant als moeilijk. Hierna volgde binnen, onder het genot van een sapje, biertje of ander geestrijk vocht, nog een heldere en leerzame uitleg over het gildewezen in het algemeen en het H. Kruisgilde in het bijzonder. Alle deelnemers mogen terugzien op een gezellige en leerzame middag, waarvoor hier nogmaals dank aan de organisator Nico Nagtegaal, de Priestergemeenschap en het H. Kruisgilde voor hun gastvrije ontvangst. Het resterende programma voor dit seizoen ziet er als volgt uit: Lezing over molens Op dinsdag 27 april zal verenigingslid Toon Verlijsdonk een lezing houden over molens. De lezing begintom uur en wordt, zoals gebruikelijk, gehouden in de Aula van de Scholen Gemeenschap. Museum Hand en Span Voor zaterdag 29 <qg&. staat een fietstocht gepland naar het museum Hand en Span te Oirschot. U kunt natuurhjk ook met de auto naar het museum gaan. Nadere informatie over dit uitstapje volgt nog. In het volgende nummer van De Drijehomickels brengen wij u het programma voor het nieuwe seizoen. Aandachtig luisteren snertwandelaars naar tekst en uitleg die Nico Nagtegaal geeft bij se bezienswaardigheden [ snertwandelaar Tjeu Hermans

10 -9- V Aanvulling gezocht bij dagboek Habraken V Hendrik Habraken was onderwijzer en borgemeester van Nederwetten. Het volgende lofdicht heeft waarschijnhjk betrekking op een overeenkomst tussen paus Pius VII en Napoleon, keizer van Oostenrijk. Wie kan mij helpen aan de ontbrekende tekst en meer historische achtergronden? Blijegezang over de blijde ontmoeting der twee opperhoofde die Weereld over de Neegenhondert jaare gebeede dat zulks nog eens gebeurt is. Stemme OH? O Hemel wat een vreugt in ons Christene coorden den keijser vol van (deugd)? zip hert schein hem te...? op dien blijden dag Wanneer Josephus zag den paus van Roomen schoon koomen tot zijn?oon.... zijn heijlighijdt onsen heijligen Vader Looft godt gebedijdt Bidt menschen al te gaader dat godt in overvloed den paus van Roomen goed en zijnen masistijdt van alle quaad bedrijdt Zoo lang de Weereld staadt is zulks maar eens gebleeken dat zoo een pootentaat den kijser quaam te spreeken omtrent de duijsend jaar beschreven Maar paus heefdt de eer Hoe was zijn hert verblijdt als hij den paus zag koomen met al ootmoedighijdt heeft hij hem waargenomen met Cardinalen greet Gink hij hem te gemoet de paus zijn heijlig hijdt heeft hem gebenedijdt doen heeft zijn maiestijdt een schoon precent gegeven aan zijne heilighijdt een gouden kruis verheeven vereert van alle kant met fijne diamant men Zag ter weereld wijdt noijd zulk een dierbaarhijdt De stadt van Weenen schoon scheen uijt van alle kanten den keijser Zijnen throon gesteenten diamanten de vorsten hoog van stam wanneer daar binnen quaam den paus van Roomen goedt die hunnen wensch voldoet De prinsen vol van Roem duijsende Edelh'eden hieten hem willekom men zag veel pligt geschieden bisschoppen Cardinaal den glans en zeegen praal 't alles ten boven gaat zoo lang de Weereldt Staat. Nog waaren bij den trijn waardig om te bemerken zeer minsaam en gemijn de grikse patriarchen die met een diep ootmoet den paus hebben gegroot in liefde pijs en vree verhught u menschen mee. Uit: Dagboek van Hendrik Habraken Nederwetten 1786 J. Smits Hij hem den zeegen gaf Zoo Christus des voor deesen den keijser van gesag is neer ter aard gereesen hi viel voor hem te voet hij kuste met ootmoet zijn voeten schoon en rijn verhugt u groot en klein

11 -10- V De bewoners van het Dommeldal V Peel 2. Bewoning voor het Mesolithicum In de vorige aflevering werd iets verteld over de vroegere bewoners van ons Dommeldal, waarvan men sporen heeft gevonden, bijvoorbeeld bij Geldrop. Daarbij blijft de vraag, of er voor die tijd (het begin van het Mesolithicum of Middensteentijd, ongeveer jaar geleden) al mensen in deze streken rondzwierven. Van vaste bewoning kon toen nog met gesproken worden. Men vindt immers de sporen van hun verblijf bijna alleen in of nabij grotten, bijvoorbeeld in Frankrijk en Belgie. Daardoor zijn franse plaatsjes als Chelles, Saint Acheul, Le Moustier en Aurignac erg bekend geworden in de archeologische wereld, evenals Solutre en La Madeleine. Maar deze vindplaatsen omspannen dan ook een tijdvak van ongeveer jaar tot jaar voor Christus. In dat tijdvak werden hun stenen werktuigen steeds verfijnder en evolueerden van een enigszins aangepaste steen (vuistbijl) tot een fijn bewerkte vuursteen met een langwerpige snede. Taal, klank en gebaar Natuurlijk zwierven de mensen van die tijd door heel Europa. Op zandruggen vindt men soms ook in ons land hun sporen, bijvoorbeeld bij Rhenen. Dat was zelfs al voor de laatste ijstijd, die bijna jaar ons land bedekte tot aan de grote rivieren. Men kan zich afvragen, of de toenmalige mensen al op ons leken. Uit meerdere onderzoeken en schedelvondsten is gebleken, dat hun herseninhoud niet zoveel van de onze verschilde. Ook uit de constructie van de mondholte bleek, dat ze dezelfde klanken met al hun variaties konden voortbrengen. Maar waarover spraken zij? Over talen uit die tijd is niets bekend. Elk groepje jagers of verzamelaars zal wel hun eigen klanken en gebaren hebben ontwikkeld. Een hongerige baby in die tijd, die van de moederborst wilde drinken, tuitte de lippen, waardoor de klank mm ontstond en met wat extra lucht erbij, kwam daartussen de klank a, zodat het eerste woordje ongetwijfeld mamma zal zijn geweest. (In het Latijn en Grieks, de oude talen dus, betekenen ze ook al moeder of moederborst.) Andere woorden zijn ontstaan door klanknabootsing,dwz. een scherpe klank kan scherpe voorwerpen aanduiden. Als voorbeeld kan de klank "sn" dienen; een snavel is scherp gepunt, een snoek heeft een puntige bek, een snik (een vaartuig) heeft een puntige boeg en een snip is heeft een puntige snavel. En op deze wijze zullen de eerste groepjes elkaar hun bedoelingen kenbaar hebben gemaakt. De mannen elkaar het grotere of kleinere wild aanwijzend, de vrouwen achterblijvend en voor het plantaardige voedsel zorgend. Afhankelijk van de natuur Ze waren alien volkomen afhankelijk van de natuur en begrepen al spoedig dat vooral de zon een geweldige invloed op hun leven had. Het valt dan ook niet te verwonderen, dat bij het ontstaan van de eerste godsdiensten, de zon een hoofdrol speelde. Deze bevorderde immers de groei van de planten en de vermeerdering van de dierenwereld, waarvan ze zo afhankelijk waren. En aangezien de natuur de mensen de baas was, waren zij daarvan volkomen afhankelijk en stierven er na slechte jaren vaak velen van de honger. Die onberekenbare natuur was een onafhankelijke heerser, die misschien door offers tevreden gesteld kon worden. Daarom werden delen van de oogst of van de slacht deze heerser aangeboden. Ziekten waren raadselachtig, de doodsoorzaak onbegrijpelijk. Toch kregen de vrouwen soms het inzicht, dat sommige planten bepaalde ziekten konden helpen genezen, bijv. wilgenbast tegen koorts. Ons aspirientje met salicylzuur is nog steeds van de wilg (salix) afgeleid. Ook in een graf, dat tot jaar oud was, werden al plantenover-

12 I blijfselen gevonden, die nu nog als geneeskruiden bekend staan. Omdat de vrouwen de planten en vruchten gebruikten, kenden zij de eigenschappen ervan. Ze kenden naast de geneeskrachtige kruiden ook de giftige kruiden. In de griekse en romeinse tijd, en ook later, waren de gifmengers nog altijd vrouwen, die al of niet op verzoek, een einde maakten aan het leven van een tegenstander, een tiran of welke ongewenste persoon dan ook. Kennis is macht en kennis van planten was ook macht, het zwakke geslacht heeft er soms een dankbaar gebruikvangemaakt, zoals deze feiten uit de geschiedenis ons leren. Neandertalers en Cro-Magnon volken Het is waarschijnlijk dat jaar geleden hier ook Neandertalers wel eens rondzwierven, waarvan de eerste skeletten in het Neandertal in Duitsland zijn gevonden. Tamelijk primitieve mensen waren dat, gezien hun lichaamsbouw en uiterlijk. Hun vuurstenen werktuigen waren nogal raw en onafgewerkt Maar zo'n jaar geleden werden ze verdrongen door de Cro-Magnon volken. Deze maakten nettere werktuigen en bovendien lieten ze voor het nageslacht mooie tekeningen na van de dieren waarop ze jaagden. In de grotten van Lascaux in Frankrijk en Altamira in Spanje kan men ze nog bewonderen. Een nieuwe tijd begon, die na enkele tienduizenden jaren leidde tot het tarn maken van huisdieren, het zaaien van eenvoudige granen en het zich indekken tegen honger en kou. En zo begint het Mesolithicum, de Middensteentijd. De aarde begon heel geleidelijk ondergeschikt te worden aan de mens, met alle gevolgen van dien, tot op de dag van vandaag Literatuur: Colin Renfew, Archeology J.H.F. Bloemers c.s., Verleden Land Wordt vervolgd, Han van de Wai voelvriendelijke nodeschoenen Parkstraal 2a GG Een goed feest begint met een vertrouwd adres. Nieuwe kollektie gordijnstoffen van hangt nu in alzijn schoonheid vooruklaarbij APOLLO Park 25, Tel. O4O-83141O cuypers interieurverzorging PARKSTRAAT 7. NUENEN

13 V -12- Kerken en kapellen langs s wegen en paden. Deel 2a. Kapel met kruisweg op Hooidonk te Nederwetten. In het buurtschap Hooidonk staat nabij de Hooidonkse watermolen een kapel met een kruisweg. Deze kapel is gebouwd op de plaats waar het koor was van de in 1244 gereedgekomen stenen kapel, waarin "het wonder van Hooidonk" plaats vond. De fundamenten van deze kapel zijn opgemetseld en zodoende zichtbaar buiten de huidige kapel. De stenen kapel verving de houten kapel uit Zowel de houten als de stenen kapel waren een onderdeel van het slotklooster "Priorij van Hooidonk" ( ) Klooster Hooidonk, dat 500 jaren heeft bestaan, werd gesticht op het molen-eiland van de watermolen Hooidonk. De grondvesten van deze molen dateren van rond 900. Rond 1350 kwam deze watermolen, evenals de watermolen bij Son, in het bezit van het klooster. (Hodonc, Hoedonc, Hooidonk betekent hoge donk, een verhoging in een moerassig gebied.) In die tijd kon iedereen een klooster stichten, mils hij voldeed aan de voorwaarde, dat het klooster bij zijn stichting zoveel goederen meekreeg, dat het zichzelf kon onderhouden. Ene Ridder de Roovere (Edmund?, Gerlacus?), wonende te St.Oedenrode, heer van o.a. Breugel, Deurne, Vh'erden, Lierop, Someren en Staekenborgh (bij Someren?) schonk bij het stichten van zijn klooster een gebied, dat later de gemeente Nederwetten zou worden. Dit gebied had akkergronden op de Heuvel en de Herendonken, beemden aan de Dommel, broekgronden in de Herendonken en Nederwettens broek, grenzend aan s Broek en heidegronden vanaf de Nieuwe Dijk tot op het Olen. Het had grenzen met Breugel, StOedenrode, Lieshout, Gerwen- en de Dommel tussen de Zuidbeek (nu Heuvelakkerloop) en de Herendonkseloop (nu Hooidonksebeek), waar bij de Hooidonkse molen de molenkom in uitmondt. Deze Ridder de Roovere verzocht aan priesterreligieus Leo van de abdij der reguliere kanunniken of koorheren van St.Augustinus te 's Hertogenrade (Rolduc) en lid van de familie het convent te gronden. Die nieuwe convent werd een slotklooster voor adellijke zusters, reguliere kanunnikessen van de regel van StAugustinus, ter grootte van 21 adellijke nonnen en als priori) afhankelijkvan de Abdij van Rolduc. Vermoedelijk traden twee dochters van Ridder de Roovere toe tot dit convent. (Zijn kleinzoon Willem de Roovere, heer van Lierop, Someren en Staekenborgh noemde zich ridder Willem van Staekenborgh). Het wapen van klooster Hooidonk was afgeleid van het wapen van De Roovere, echter in plaats van drie molenijzers twee molenijzers met een kwartier in de rechter schildhoek, waarin een stappende haan Er werd een houten kapel gebouwd, die in dit jaar door bisschop Philips van Katzenellenbogen uit Osnabrueck, en geboren te StOedenrode, werd ingewijd en was toegewijd aan O.L.Vrouw en St. Jan Evangelist. (Koningin Beatrix voert in haar vele titels prinses van Katzenellenbogen). Het kloosterbestuur bestond uit een priorin, een sub-priorin en een procuratrix. De zusters werden onderscheiden in koorzusters en conversen of werkzusters. De koorzusters waren de voornaamsten en van adel. Vermoedelijk droegen deze koorzusters in het begin een witte sluier en een zwarte mantel

14 over een wit ordekleed en de converse zusters een witte sluier, bruine pij en mantel. Later droegen de koorzusters een eenvoudig zwart habijt, een zwart subtiel, een zwart wiel en in net koor een zwart bekraagde mantel, waarvan de bovenhelft was gevoerd met bont. Het dagelijks koorgebed was de voornaamste taak van de koorzusters. Behalve op gebed en andere geestelijke oefeningen, legden zij zich toe op handenarbeid zoals het overschrijven van documenten en boeken. Elk had een eigen afzonderlijke woning, maar er was een gemeenschappelijke slaapzaal en refter. Ook waren er later gastenverblijven buiten het slot. Tevens waren er bijgebouwen, een keuken (voor het klooster en voor de gasten) en kelders. De woning bestond uit een grote kamer met zolder, waarvan er 24 in het carre rond een plein stonden, dat door een poort bereikbaar was. In het midden van het plein was de waterput. De priorin had haar verblijf in het klooster zelf. Ook waren er in de eerste eeuw van zijn bestaan conversen of werkbroeders aan het klooster verbonden, afkomstig van Rolduc. Er was tevens een rector. De werkbroeders verrichtten landarbeid, ontgonnen het land en stichtten enkele boerderijen, die werden verpacht. Zij woonden, evenals de rector, op de hoeve, die op het terrein van het klooster was gebouwd. Zegel van klooster Hooidonk,stelt StJan Evangelist voor Aan de kruistocht van , vooral door het beleg van Damiate, nam menig Nederlands kruisridder deel. Dit keer telde het leger grote contingentenuit de Lage Landen. De Hertog van Brabant, Limburg en Lotharingen trok o.a. mede ten strijde en onder zijn metgezellen bevonden zich vele ridders uit Brabant, die de kruistochtgelofte hadden afgelegd. Hieronder waren familieleden van de adellijke zusters. Deze ridders namen als aandenken souvenirs mee uit het Heilige Land. Een van hen had als aandenken een splinter van het Heilige Kruis aangeschaft, die hij bij zijn terugkeer in!220 schonk aan het klooster. Vermoedelijk ontstond daarna de Heilige-Kruisverering in de kerk te Gerwen, waarmee het klooster een binding had. (Nederwetten had toen nog geen kerk) De houten kapel werd in die periode vervangen door een stenen. Ook werd er door de bewoners in het gebied van het klooster een parochie-kerk gebouwd, terwijl in Gerwen de houten kerk werd vervangen door een stenen. Op zondag 4 September 1244 werd deze stenen kapel, na inwijding van de kerk aan de Dommel en die in Gerwen, door Bonifacius, gewezen bisschop van Lausanne, op verzoek van Robertas I, bisschop van Luik, geconsacreerd. Bij deze gelegenheid was het, dat bisschop Bonifacius zich wilde verzekeren van de echtheid van het Heilig-Kniispartikel, dat de zusters in bewaring hadden. De mare ging, dat de echtheid van de houtsplinter kon worden bewezen door haar op gewijd water te leggen en als het zonk, dan was het een onderdeel van het Heilige Kruis. Alzo geschiedde het en zie het partikel zonk. De zekerheid dat het van het Heilig Kruis was, werd nog vergroot, doordat er bij het uithalen van de splinter uit het water, bloedrode druppels uit de splinter in het water vielen en dit gebeurde in het bijzijn van vele getuigen. De bisschop herhaalde deze proef de woensdag daarop met hetzelfde gevolg, maar de druppels waren niet zo rood meer, zoals Bonifacius zelf in een oorkonde dit wonderlijk ge-

15

16 beuren heeft vastgelegd. De laatste druppels zijn opgevangen op een zijden doekje dat met de splinter in een monstrans werd gesloten Rutger den Ouden beheerder van de hoeve en ene Godefridus rector en pastoor te Nederwetten. Dit wonder deed de Heilige-Kruisverering in Gerwen toenemen en vermoedelijk is toen de Broederschap van het Heilig Kruis ontstaan, waaruit later de gilde van het Heilig Kruis te Gerwen uit voortkwam. Evenals de oude kapel, werd de nieuwe toegewijd aan O.L.Vrouw en St.Jan Evangelist. Boven de kloosterpoort was het beeld van St. Jan aangebracht als een bijzondere beschermheilige van het klooster. Het klooster was ommuurd vanaf de Dommel nabij de molensluis tot aan de Dommel, waar de Hooidonkse beek in de Dommel vloeit. De poort stond toen op de huidige oprit naar de boerderij. Om de buitenmuur was een gracht en op het terrein zelf was een hoeve, alwaar de rector en later de rentmeester zijn verblijf had Tot omstreeks het begin van de 14e eeuw leden de zusters, al waren het adellijke jonkvrouwen volgens de regel van St. Augustinus een armoedig bestaan, maar in geestelijk opzicht was het voor de priorij een tijdperk van bloei. Eerst met het aanbreken van de 14e eeuw begon er een tijdperk van stoffelijke welvaart en rijkdom aan aardse goederen. De toename van haar bezittingen dankt zij ongetwijfeld aan legaten en schenkingen, hetzij van de kloosterlingen persoonlijk, hetzij van hunfamilieleden of begunstigers. Echter ook door goed beheer en het productief maken van hun bezittingen. Een van de belangrijkste bezittingen was ongetwijfeld de middelbare en lage jurisdictie en heerlijkheden van Nederwetten. De hoge jurisdictie bleef in handen van de Hertog van Brabant. Tot beheer van haar uitgestrekte goederen had de priorij een rentmeester aangesteld, die Meester van Hooidonk werd genoemd. Op hem berustte ook de leiding van het dienst-personeel, dat later bij hem inwoonde. In 1381 was Lucas van Eijck rentmeester, De ontginningen van de priorij en de daarop gestichte boerderijen strekten zich uit over geheel Nederwetten en zelfs over de omliggende gemeenten Son, Breugel en - Gerwen. Ook bezat het klooster hoeven onder St.Oedenrode, Beek en Donk en onder het dorp Ell in het land van Thorn. Rond 1350 kwamen de Hooidonkse watermolen en de Sonse watermolen in haar bezit. Ook genoot de priorij belangrijke geestelijke rechten, zoals het patronaatsrecht over de kerk van Nederwetten, Beek, Zeelst en Aalst. In deze plaatsen oefende zij tevens het tiendrecht uit. In de kerk van Beekbezat zij tevens het begevingsrecht van het beneficie van St. Jans Evangelisten-altaar en van het kosterambt De welvaart van de priorij ging helaas gepaard met een langzaam verval in geestelijk opzicht. De jonkvrouwen, die nu elk voor zich een jaarlijks inkomen genoten, waren allengs begonnen in hun eigen woning de maaltijden te gebruiken, zodat het gemeenschappelijke tafelen in de refter ophield en ook overnachtten zij in hun vertrek. Sommigen van hen huurden een dienstbode en begonnen zelfs in hun eigen woning gasten te ontvangen. Het slot van het klooster vervaagde steeds meer. De welvaart zorgde ook voor uiterlijk vertoon en zo werd er tussen 1438 en 1442 de stenen kapel vervangen door een kerk met toren, middenschip en een driezijdig gesloten koor, die tegen het klooster werd aangebouwd. Ook de kerk in Nederwetten en die hi Gerwen werden vernieuwd. Nevenstaand ziet u nog een schets van de vermoedelijke rigging van de priorij Hooidonk rond Op de omslag staat een foto van de kapel. Wordt vervolgd, Nico Nagtegaal

17 B E -17- D K bespreking Boekbespreking: "50 jaar vrijwillige brandweer c.a." - auteur: Gerard Huizing - In 1990 vierde de vrijwillige brandweer van haar vijftig-jarig bestaan. Ter gelegenheid van dit jubileum is een boekje verschenen waarin de voorgeschiedenis, oprichting en geschiedenis van deze organisatie is opgetekend. Auteur is oud-commandant Gerard Huizing, die met zijn 40 dienstjaren ( ) een geschiedenis verhaalt, die hij zelf heeft meegemaakt. Een andere oud-commandant, Willy Crooijmans, heeft het boekje verluchtigd met een aantal tekeningen. Ii t*- Tot 1940 Het oudst bekende se brandregelement dateert van Er stond onder meer in beschreven waaraan schoorstenen, bakovens en schuurverlichting dienden te voldoen. Het reglement verbood het pijproken in schuren en stallen en tijdens het dorsen en malen. Mocht er toch brand uitbreken dan moesten de klokken worden geluid. Een ieder die het hoorde, snelde met zijn emmer naar de plek des onheils. Onder leiding van de rotmeesters (gemeenteh'jke ambtenaren) werd dan getracht de brand te blussen. Vanaf 1853 wees de gemeenteraad enkele burgers aan, die de coordinatie bij het blussen op zich dienden te nemen. De functiebenaming varieerde in de loop der jaren van spuitgast, brandmeester tot pomp-opzichter. Het materiaal werd gestald in een zonder vergunning gebouwd brandspuithuisje op de Berg (zie tekening op de volgende bladzijde). Verder stonden er ook nog brandspuiten in Hei-eind, Opwetten, Gerwen en Nederwetten. In 1926 werden circa 30 mensen benoemd, van brandmeester tot pomper. De kosten werden zo laag mogelijk gehouden. In 1931 bedroeg de begroting / 425. Zeven jaar later was dat teruggebracht naar / 402. De oprichting Over de re organisatie en her oprichting van de vrijwillige brandweer in staat in het jubileumboek eigenlijk weinig vermeld. Huizing schrijft dat de raadsnorulen over deze gebeurtenis zwijgen. Deze documenten vormen de belangrijkste bron voor de vooroorlogse geschiedenis van de plaatselijke brandweer. Mogelijk zijn de notulen tijdens de oorlogsjaren verloren gegaan. Het is jammer dat de auteur daar niet op in gaat, en dat hij geen ander materiaal erover heeft gevonden. Reden en omstandigheden van de oprichting blijven dus onbekend. De exacte datum wordt wel genoemd. Dat was 16 maart Nog net voor het uitbreken van de wereldoorlog. Jac de Vries werd de eerste commandant. Drie jaar later werd hij opgevolgd door Jos de Rooy. Na 1940 Wat er organisatorisch allemaal anders werd, wordt niet beschreven. Andere veranderingen komen wel aan de orde. Zo beschrijft Huizing de modernisering van de alarmering. De kerkklok werd halverwege de eeuw vervangen door de brandschel. Later werden de brandweerlieden gewaarschuwd door middel van sirenes en vanaf 1970 via een soort walkie-talkie systeem. Tegenwoordig worden onze spuitgasten in geval van brand opgeroepen met een pieper.

18 Uiteraard is ook het materiaal in die 50 jaar enorm gemoderniseerd. In 1940 was het vervoer al gemotoriseerd. Toen reed men nog naar het brandpunt in een omgebouwde personenauto, wat later in een gewezen vrachtauto. Vanaf 1958 gebeurde dat met een 'echte' brandweerauto. De huisvesting is meegegroeid met de omvang van het materiaal en het personeel. Achtereenvolgens maakte de se brandweer gebruik van het brandspuithuisje aan de Berg, het raadhuis, de openbare school, garage De Rooy en de kazerne aan het Park. In 1986 verhuisde men naar de nieuwe kazerne aan het Dwerspad. Daar is plaats voor de stalling van 4 brandweerwagens. Verder is er een kantine/instructielokaal, een waslokaal, magazijn, toiletten en enige kantoorruimten. Ondanks de ruime moderne behuizing is er de gezelligheid van de oude kazerne volgens Huizing niet verloren gegaan. Brand! Alle grote branden die de vrijwillige brandweer van hielp te blussen, in en buiten de gemeentegrenzen, staan in het boek beschreven. Van felle bosbranden, kerktorens inferno tot laaghartige brandstichtingen. Anders dan de branden in een Eindhovens hotel ('t Silveren Seepaerd), een Londense metro, een Duitse discotheek of een Amsterdams flatgebouw had geen van deze branden dusdanig rampzalige gevolgen dat het de Internationale media beheerste. Gelukkig maar. Toch waren ook de se branden spectaculair en gevaarlijk. Een brand is dat namelijk per definitie. -18 In dan weer chronologische, dan weer thematische volgorde, passeren ze de revue. De branden in de timmerfabriek van Raessens ( ), de kerkbrand in Son (1958) en de bosbranden in Leende. Ook recentelijke branden, dat wil zeggen branden die ik mij kan herinneren, komen uitgebreid aan de orde, zoals de branden in de Bohamij, het Kernkwartier en de Opwettense Watermolen. Brandstichting Ook een beschreven brandstichting kan ik mij goed herinneren. Huizing schetst het als volgt: Zo was er eens een brand in een grote villa. De brandweer was snel ter plaatse, gewaarschuwd door de politie. Men kon de brand beperken tot de bovenverdieping van een bijgebouw. Toen ik als commandant ter plekke kwam, ging ik gelijktijdig met de politie op onderzoek uit, want, zo vertelde de agent er zat misschien wel een luchtje aan deze brand. Nu bleek dat inderdaad het geval. Bovengekomen stonk het nog erg naar een benzinelucht en op de overloop vonden we een platliggende jerrycan, leeggelopen tot aan de tuit. Bovendien een prachtig brandspoor op de trap van beneden naar boven. Ik realiseerde mij plotseling wat mijn collega's, die met behulp van perslucht naar binnen waren gedrongen, hadden gedaan als zij de benzinelucht hadden geroken. Levensgevaarlijk!

19 Ik paste destijds regelmatig op bij deze mensen. Zij hadden drie kleine kinderen. Op de bewuste zaterdagavond gingen zij naar een feest, ergens ver weg. Zij zouden er de nacht doorbrengen. De kinderen mochten bij kennissen logeren. Toevallig waren grote partijen kleding naar de stomerij gebracht, stonden de dure kinderfietsen ter reparatie bij de fietsenmaker en was de biljarttafel net verkocht. De fotoboeken en andere personalia had men natuurlijk meegenomen om op het feest te laten zien. Alles wees dus maar in een richting. Toch kon men wegens een waterdicht alibi niets bewijzen. De brandstichter heeft gewoon zijn verzekeringsgeld gei'nd. Toen ik spoedig na de brand (het huis was snel herbouwd) weer bij deze familie oppaste, stak hij de open haard aan en zei iedere keer als hij een blok hout in het vuur gooide, ik weet het nog heel goed, "zo, daar gaat de trapleuning" of "dat was de garagedeur". Hij moest er erg om lachen en, eerlijk gezegd, ik ook. Ik geloof, dat ik destijds als jongen van 15 jaar nog niet ten voile besefte, aan welk gevaar hij anderen bloot hadgesteld. Dat zijn actie crimineel was, begreep ik wel, maar ik keurde het niet zonder meer af. Slot Nu zie ik glashelder in dat brandstichting - tenzij door psychisch gestoorden - misdadig en lafhartig is. Na het lezen van dit jubileumboek is dit besef alleen maar gegroeid. Vrijwilligers die, met gevaar van eigen leven en zonder dat zij daar zelf baat bij hebben, crop -19- uittrekken om haard en goed van anderen van de verbranding te redden, zijn voor mij echte helden. Toch is er in Vrijwillige brandweer c.a. 50 jaar nergens een heroische verteltrant aanwezig. Huizing waakt ervoor de se brandweerlieden op een voetstuk te plaatsen. Dit komt het boek alleen maar ten goede. Want dit boekje leeft. Dat komt, denk ik, vooral doordat het door iemand is geschreven vanuit de jubilerende organisatie. De schrijver heeft bijna de hele periode meegemaakt, beschikt over een uitstekend geheugen, heeft blijkbaar het vermogen om dat bij oud-collega's op te frissen en kan bovendien nog goed schrijven ook. Een historicus is hij echter niet. Het onderzoek heeft zich beperkt tot het interviewen van brandweerlieden en het doornemen van raadsnotulen. Ik blijf daardoor nog met vragen zitten als: wat voor mensen waren en zijn lid van de brandweer? (geboren aren?, hoger opgeleiden?); hoe staat de gemiddelde aar tegenover deze organisatie?; hoe hebben de kosten zich ontwikkeld? Een meer gedetailleerd onderzoek naar de plaats van de vrijwillige brandweer in de se samenleving en een sociale geleding van de leden zou hier op zijn plaats geweest zijn. Maar ja, je kan ook niet alles hebben. Rob Verhallen fotostudsd Portretfotografie bruidsfotografie kinderfotografie bedrijfsfotografie technische fotografie pasfoto's reklamefotografie MEER DAN 300 M2 /^illekens VERLICHTING S P E C I A L I S T A Berg 25,, telefoon

20 -20- V Heemkundekring De Drijehornick V» De Drijehomickels is het orgaan van de se heemkundekring De Drijehornick. De naam Drijehornickels is een samentrekking van de verenigingsnaam met het engelse woord 'chronicle', dat kroniek oftewel chronologisch verhaal betekent, en vooral in de jouraalistiek veel gebruikt wordt. Het blad verschijnt vier maal per jaar. De verschijningsdatum is onregelmatig, maar gestreefd wordt aan het begin van ieder kwartaal een nummer uit te brengen. Onderwerpen De Drijehornickels V Mededelingen van het bestuur, diverse commissies en werkgroepen van de hkv. V Verslagen van heemkundige activiteiten van De Drijehornick V Boekbesprekingen V Artikelen over geschiedenis, archeologie, geografie, cultuur, kortom de heemkunde van c.a. Kopij Het is een blad van en voor de leden van De Drijehornick. De redactie stelt een actieve bijdrage van de leden middels artikelen en verslagen dan ook zeer op prijs. Ook publikaties van niet-leden worden natuurlijk zeer gewaardeerd. Gelieve kopij getypt of op diskette (met vermelding van de gebruikte tekstverwerker) aan te lever en bij: V Rob Verhallen, Witte Put 17, V Kopij-box op de heemkundekamer (zaal 3 in het klooster aan de Parkstraat) Redactie De redactie bestaat uit: V Rob Verhallen V Nico Nagtegaal V Tjeu Hermans Bezorging en abonnementen Het blad wordt gratis toegezonden aan de leden. Per gezin (een adres) wordt slechts een exemplaar toegezonden. Voor gei'nteresseerde niet-leden zijn losse numers a /5,00 verkrijgbaar op de heemkundekamer. Abonnementskosten voor niet-leden bedragen / 17,50. Bel voor abonnement en bezorging Rob Verhallen (834710). Activiteiten De Drijehornick De Drijehornick is opgericht in Deze vereni.nging stelt zich ten doel mensen die belangstelling hebben voor de eigen se woonomgeving met elkaar in contact te brengen. Deze doelstelling resulteert onder andere in de volgende activiteiten: V Lezingen en excursies V Heemkundige bibliotheek V Werk- en studiegroepen V Verzamelen van voorwerpen, foto's, docurnenten e.d. van heemkundig belang V Heemkundige publikaties over V Archeologisch en historisch onderzoekin en over V Verenigingsblad De Drijehomickels V Bijdragen tot behoud van cultuur en monumenten in onze gemeente. Lidmaatschap Het lidmaatschap van de vereniging bedraagt / 30,00 per jaar voor het eerste gezinslid, en /10,00 voor elk volgend. U kunt het lidmaatschap aanvragen bij de penningmeester of de secretaris van De Drijhomick, respectievelijk V Chris van Cuyck, Weverstraat 57, V Mathieu Hermans, Plataanstr. 4, Of u maakt het bedrag over op ABN Bank, nr (gironr bank ) tnv penningmeester hkv, ow lidmaatsch. '93. Het bestuur ziet er als volgt uit: J. Smits : Voorzitter T. Hermans : Secretaris Ch. van Cuyck : Penningmeester H. van de Wai : Bestuurslid J. Hellings : Bestuurslid N. Nagtegaal : Bestuurslid A. Verlijsdonk : Bestuurslid