ZELFKENNIS VS VERSLAVING

Transcriptie

1 ZELFKENNIS VS VERSLAVING door Nathan Wennegers 1

2 ISBN: Trefwoord: zelfkennis / verslaving 2016 Non2.nl Zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever mag niets uit deze uitgave op enigerlei wijze worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt. No part of this book may be reproduced in any form or by any means without written permission from the publisher. 2

3 Zelfkennis vs Verslaving - niet geredigeerd - Zelfkennis versus verslaving. Ben je ondanks al je inzicht toch nog ergens aan verslaafd? En... vind je dat normaal of niet? Verslaafd Verslaafd zijn aan iets niet meer zonder iets kunnen, vooral een geneesof genotsmiddel.' (Bron: Prisma.) Het kan zo zijn dat het je niets uitmaakt maar het kan wel zo zijn dat je gedrag er door beïnvloed wordt en je omgeving daardoor minder gecharmeerd van je is of je meest directe relatie. Het kan zijn dat je echt worstelt met een of meer verslavingen en enkel merkt dat je niet uit die bekende vicieuze cirkel weet te ontsnappen. Misschien doe je ook aan zelfkennis en heb je de werken van Eckhart Tolle, Jiddu Krishnamurti, Deepak Chopra, Jung en/of anderen bestudeerd. Misschien probeer je jezelf in alles te accepteren maar blijf je je zielsongelukkig voelen onder bepaalde daden, die van jezelf wel te verstaan. Weet dat er een uitweg bestaat uit die jungle van tegenstrijdige gevoelens en handelingen. Dat je je waarlijk heel kunt ervaren, hier en nu. Zelfbeheersing Bij velen niet echt populair. Waarom? Omdat men er zo vaak weer op terugkomt. Of dat we het hier nu hebben over stoppen met roken, alcohol drinken, porno, Vergeet waar je mee wil stoppen. Niet dat je er niet mee kunt of mag stoppen. Kunnen we vergeten het beeld dat we hebben van onszelf? Zodat iedere meetlat verdwijnt op die manier, wat we moeten en niet moeten, volgens dat zelfbeeld. Het is een kunst om volledig in vrijheid jezelf in alles gade te slaan zonder daarbij te vervallen in: Ik en dat wat ik waarneem, want dan zit je in dualiteit. Kun je volledig gevoelig blijven voor wat is? Als we werkelijk in wezen ergens vanaf willen zal dat ook gaan, daar hoef je niet bang voor te zijn. Maar dan moet je ook stoppen om alles goed te praten. ;) 3

4 Verandering betekent dat je in alle vrijheid een deur opent zonder dat bewust te zijn: Ik en dat wat ik wil. Mijn praktijk, richt zich op het dialoog over je (mogelijke) verslaving. Het is geen gesprekstherapie maar puur een dialoog, samen kijken, onderzoeken. Ik heb bijvoorbeeld een NLP en hypno achtergrond maar ik kies voor het feit dat wanneer een mens zelf niet langer ergens aan verslaafd is, hij weet waarover ie hetzelf heeft wanneer iemand hem/haar om advies komt vragen. Heb je voor jezelf echt begrepen wat verslaving is, kun je een spiegel daarin zijn voor een ander. Volgens mij gaat het niet om een bepaalde techniek, methode, geloof,... om jezelf echt te ontdoen van alle ketenen. Maar zien wat de oorzaak ervan is, rechtstreeks, het beëindigen van het zelfbeeld. Wat (zelfbeeld) juist druk geeft op je gewoonten en je daardoor niet zal kunnen loslaten. Voor meer info: Dilemma Leven zonder dilemma, kan dat? Van Dale: 'Lastige keus tussen twee onaangename zaken.' Misschien wil je stoppen met alcohol drinken. Je drinkt te veel, dus dat vind jezelf t.z.t. onaangenaam. Stoppen vind je ook onaangenaam en je valt toch weer terug, volgens je eigen mening. Je kunt niet met jezelf leven, zogezegd, in ieder geval niet je lekker in je vel voelen wat dat betreft! De eerste stap is: dat je kunt geloven dat je kunt veranderen. Misschien ken je verhalen van andere mensen die echt zijn gestopt! Of heb je ooit een andere gewoonte weten te overwinnen. Druk jezelf niet dieper de grond in, dan je mogelijk al zit. Je mentaliteit heeft beslist een boost nodig. Onderschat niet je levenshouding. De tweede stap is: kun je het zelfbeeld volledig loslaten? Het oordeelprogramma betreffende jou. Of dat je jezelf nu een veer in je kont steekt of jezelf lekker veroordeelt, het maakt niet uit! Het zelfbeeld bemoeit zich werkelijk overal mee. Aan de ene kant is het belangrijk, je vertrouwen op verandering, aan de andere kant behoor je jezelf daarin volledig vrij te laten. Een paradox. Je weet dat het anders kan. Maar moet het ook anders? Wie zegt dat drinken slecht is en stoppen goed, wie heeft dat bepaalt? Dat beeld van moeten, kun je bij je dragen maar als dat nu eens verdween? Zodat je werkelijk in alle vrijheid leeft. Misschien verander je dan wel spontaan, als dat in je zit. Met andere woorden: We draaien heel veel programma's af. En we blijven vaak zitten waar we 4

5 zitten! Het sigaretje blijft, de ruzie's, de alcohol, en dergelijke. Ik zeg hier, als je werkelijk wil veranderen maar je zit vast in jezelf, verlies dan niet het vertrouwen. Uiteindelijk vind je een weg naar buiten, uit die donkere grot. Maar begrijp ook dat het geen nut heeft jezelf te veroordelen. Noch alles goed praten, want dat is eigenlijk hetzelfde. Een positief oordeel is ook een oordeel. Het zelfbeeld omvat namelijk ieder oordeel. Je kunt natuurlijk wel blij zijn, als er een bepaald juk van je is afgevallen. Onderbewust werken aan je problemen kan dat? Er wordt gezegd dat we onderbewust keer sneller informatie/indrukken verwerken dan bewust. En dat we maar 5% bewust handelen, de rest gaat dus onderbewust. Wie kent niet de macht der gewoonte? Hypnotherapie werkt vaak in veel gevallen vele malen sneller dan elke andere therapie. Je hoort wel eens van verhalen van mensen die jarenlang tegen een muur aanlopen met zichzelf en na een nachtrust blijkt die muur plotseling geheel te zijn verdwenen. Ze hebben dan geen herinnering wat er precies gebeurd is. Vaak proberen mensen ergens mee te stoppen, zoals roken. Sommige mensen lukt dat van het ene moment op het andere moment, anderen vallen terug hoe vaak bewust ze dat ook proberen. Onderbewust (b)lijken ze zichzelf daarin tegen te werken. Gevoel en ontspanning is een belangrijke sleutel tot je onderbewuste. Het onderbewuste vraagt geen logische benadering, mocht je dat toch denken. En het kan zomaar zo zijn, dat je na het lezen van dit stuk je al innerlijk spontaan sterker gaat voelen, meer vertrouwen in jouw zelfhelende kracht. Ziektewinst is de bevrediging die iemand aan zijn ziekte ontleent. Bron: psychoanalytischwoordenboek.nl In dit stukje wil ik graag beide zijden belichten. Dat de hulpgever er ook baat bij kan hebben dat hulpvragers blijven terug komen. Het kan!... Dus is er op die manier sprake van een vicieuze cirkel. Terwijl juist de heling centraal zou moeten staan, niet waar? Je kunt door jezelf ziek te houden misschien hopen op aandacht en een ziekte uitkering of niet meer naar je werk hoeven. Je kunt bij het niet herstellen van de ander hopen dat deze persoon oneindig van jou afhankelijk zal blijven, dat kan je een goed gevoel geven hoe enorm belangrijk jij bent voor de ander. En je inkomen garanderen. Et cetera. Ik zeg met dit stukje niet dat mensen niet oprecht kunnen zijn in hun behoefte om hulp of in het geven ervan. Maar niet iedereen zit op die 5

6 golflengte, het pad van genezing. Ook kan het zo zijn dat een van de twee wel oprecht is, in de vraag of in het geven van hulp. Dat een van de twee eigenlijk misleid wordt. Een hulpgever die steeds weer weet waaraan jij zou moeten werken, bijvoorbeeld. Of een hulpvrager die zich zieker voordoet dan ie is en de ander zijn of haar tijd onnodig blijft gebruiken. Verder, heb je hulpgevers die zelf problemen hebben en niet zondermeer daardoor altijd in staat zijn de ander echt de weg te wijzen. Voorbeeld: Iemand heeft een drugsprobleem. En komt bij jou. Maar jij hebt weer een rook probleem, kan niet zonder je sigaretje! Maar dat maakt niet je sociale leven kapot, tot zover. Misschien vindt je partner het niets en of adviseert je arts dat je eigenlijk zou moeten stoppen met roken. Nu zit je tegenover iemand die verslaafd is aan harddrugs. Dat probleem heb jezelf gelukkig niet. En je weet de ander aardig daarin te helpen. Maar een andere keer heb je iemand met ook een drugsprobleem zitten in je praktijk, doch deze persoon heeft al heel wat hulpinstanties af gelopen en diverse behandelmethodes doorlopen. En is enkel keer op keer toch weer teruggevallen. Onbewust saboteert deze persoon zichzelf omdat hij/zij denkt: Ik heb een probleem maar jij ook, je bent zelf verslaafd. Misschien zag de persoon je asbak staan of rook de nicotine bij je. Eigenlijk gebruikt de persoon jouw eigen verslaving als excuus. Maar dat wordt niet besproken. Want de hulpvrager komt over als iemand die geholpen wil worden! En wat de een een verslaving noemt, kan een ander veel lichter opvatten maar hier enkele mogelijke voorbeelden waarom deze persoon steeds weer weet af te haken, vanwege de in zijn/haar ogen incompetente hulpgever met zijn/haar: alcoholgebruik, het regelmatig gebruik van een joint, sigaretten gebruik, veelvuldig snoepen, porno kijken, nagelbijten, geilen op macht en of geld, en dergelijke. Want heel makkelijk kan een hulpvrager bepaalde zaken opmerken, zowel non-verbaal als verbaal. Of heeft je misschien in het een of andere weten te googlen of kent je van facebook. ;) Ook ouders kunnen een behoorlijke dobber aan hun kinderen hebben, de opvoeding, als in de ogen van de kinderen of kind de ouders zelf op de een of andere manier boter op hun hoofd hebben. Het kan zo zijn dat je nergens aan verslaafd bent. Niet aan de snoeppot, Niet aan je fles wijn, et cetera. Dat je het probleem van verslaafd zijn geheel doorgrond hebt in en bij jezelf. Dat een hulpvrager je niet kan betrappen bijvoorbeeld door een onderbewuste scan. Dat je de ander dan werkelijk kan gidsen. Maar wie wil werkelijk zichzelf echt zo grondig kennen? En houdt het gewoon simpel bij: de methode sloeg niet aan. 6

7 Schaduw? Wat de schaduw niet is, iets waarvan je anderen de schuld kan of moet geven. Het zegt iets over je eigen functioneren. In onwetendheid is er een conditionering binnen geslopen en beheerst ons brein. Houdt ons innerlijk verdeeld en legt ook een schaduw over ons leven, meestal in de vorm van een of andere verslaving. Als je je comfortzone verkiest boven zelfkennis, zul je jezelf niet weten te bevrijden van jouw schaduw. Zelfkennis nodigt je uit voorbij het bekende te gaan en het kan zijn dat je daarvoor liever een psychotherapeut inschakelt dan gewoon en alleen jezelf. De echte en laatste stap in je geestelijke leven ben je namelijk zelf. Niet door de ogen van een ander naar jezelf kijken. Niet bang zijn om de controle op te geven of te verliezen. Geen vluchtgedrag vertonen. Maar... jezelf simpelweg hier en nu bewust zijn. Alert, kritisch zonder jezelf te veroordelen. Keuzeloos gewaarzijn. Is geen ervaring maar ervaren en daarin is geen ruimte voor tegenstrijdigheid, gespletenheid. Onze schaduw is het onvermogen (verlangen) op twee plaatsen tegelijkertijd te wezen. Je verlangt zowel het ene en iets anders. Je kunt of wilt blijkbaar een van de twee niet echt opgeven of je weet simpelweg niet hoe. Leer daar gewoon naar kijken. Kijk er gewoon naar. Want niet buiten ons huidige leven ligt het antwoord. Je passie voor het moment, betekent de transformatie van het moment en dat omvat heel je leven. Verslaving en andere problemen Je kunt om zo n zin natuurlijk ook glimlachen. Gaan we nu moeilijk doen over bepaalde kwesties in ons leven? Wat mij betreft, nee. Maar het kan zomaar zo zijn dat je toch ergens onder gebukt gaat bij, van jezelf wat dan? Helpt het om jouw probleem dan te negeren? Sommige mensen beweren nimmer problemen te hebben maar als je hun leven observeert, ontdek je al gauw bepaalde tegenstrijdigheden bij zo n blijkbaar te optimistische uitspraak! Als je niet je probleem kan handelen, kun je mogelijk wel je reactie erop veranderen. Soms is dat zelfs genoeg om het begin van een verdere verandering in werking te zetten. 7

8 Eenzaamheid en verslaving Welk excuus gebruik jij om je verslaving niet op te geven? Als je jezelf nauwkeurig gadeslaat, kom je daar gauw achter! In plaats van te letten op de omstandigheden en mensen die de eenzaamheid jou zo makkelijk laten voelen. Je bent kwaad op anderen of teleurgesteld omdat je jezelf ook niet trouw bent, volledig steunt door dik en dun blijkbaar. Als je zelfmedelijden plakt aan eenzaamheid, versterk je het enkel. Je kunt er ook liefde aan plakken, met aandacht naar jezelf kijken. Want liefde is aandacht. Het kan ook zo zijn dat je jezelf onbewust weet te saboteren, zodat je je in de greep blijft voelen van de verslaving. Je wil wel maar weet niet hoe Ook dan is liefde en jezelf observeren het antwoord maar dan moet je bereid zijn heel dichtbij huis te beginnen. Geen antwoord zoeken maar ervaren wat je ervaart. Want tijdens het vluchten voor je ervaring kan er geen inzicht zijn, geen bevrijding. De bevrijding ligt niet buiten je worsteling maar er in verborgen. Het antwoord zit in de vraag, zogezegd. Als je je rottig voelt, kijk er dan naar, zonder je er aan vast te grijpen of zonder er vandaan te willen vluchten. Kijk er gewoon naar. Zonder de wil tot controle. Puur bewust zijn. Simpelweg jezelf bewust zijn, in alle vrijheid. Dan alleen dan als er een dader van die shit bestaat, zal je hem op heterdaad innerlijk kunnen betrappen! En zal er sprake zijn van een mutatie, mutatie van je brein. Dan kan alles alleen maar veranderen in je leven. Anders blijf je terugvallen en je vastgrijpen aan methodes, medicijnen, therapieën en hulpverleners of guru s. Zonder dat de vicieuze cirkel echt doorbroken wordt. Je bent vrij maar dat vraagt wel al je vertrouwen en aanwezigheid. In dialoog Niet als een therapeut of wat voor behandelaar dan ook maar gewoon als een vriend. Als je verslaafd bent heb je mogelijk al heel wat hulpverleners gezien. Ken je vast vele methodes, afspraken en mogelijke beloften. Ik ga enkel in dialoog met je over je verslaving of mogelijke verslaving. Als je echt gemotiveerd bent en je terugvallen zat bent, kun je in dialoog gaan. Als je me daarbij zult zien als een bepaalde dienstverlener heb je het volkomen mis. Want ik zal niets voor je doen, wat je zelf kan en behoort te doen. Je kunt jezelf helen. Maar het kan zijn dat je een gids zoekt, iemand die met je meedenkt omdat je al zolang aan jezelf werkt en het je maar niet lukt om van een of andere verslaving af te komen. Ik heb diverse behandelmethodes bestudeerd en beoefend. Maar ontdekt dat je tegen een muur aan kunt lopen. Die enkel geslecht kan worden, hier en nu. Zonder methode, behandelaar, medicijnen, en dergelijke. Er bestaat een weg uit en die ben jezelf! Dat vraagt natuurlijk een enorm 8

9 zelfvertrouwen. Niet van een eigenwijs iemand, niet van een opstandig mens! Maar simpelweg omdat je toch niets meer te verliezen hebt, omdat je waarschijnlijk alles al geprobeerd hebt. En dan kom je bij jezelf uit! ;) Samen praten we dan, kijken we volledig vrij naar wat is, zoals het is. Wie dichtbij begint kan ver komen. Wie is verslaafd? Voor jezelf zul je het mogelijk wel erkennen. Dat je gewoon een 'trut' of 'lul' bent, dat je nog steeds ergens aan vastzit, ondanks al je zelfkennis. Maar je zult mogelijk daarvoor ook je volmaakte, 'rechtsgeldende' verklaring hebben. Goed, verslaving is niet leuk, zeker als je verder wil. Maar het kan ook zo zijn dat je zegt: alles is goed. Maar in verslaving sta je niet alleen, omdat we sociale wezens zijn. Onze omgeving kan er last van ondervinden, al lijkt dat misschien wel mee te vallen. Meeroken is ook niet gezond... Alcohol in het verkeer... Door drugs niet willen werken... Door porno dames en heren eenzijdig te bezien... Sociale isolatie vanwege je onnodige overgewicht... En dergelijke! Het is niet belangrijk dat je je gewoonte lekker vindt, als verslaving erin is opgedoken, lijkt me. Zelfkennis gaat niet alleen over jezelf maar ook over je relatie met anderen. Leven zonder verslaving......dat kan. Maar hoeveel mensen veroordelen zichzelf niet keer op keer bij een terugval. En dat is pijnlijk en onnodig. Dat je de strijd bent aan gegaan met je verslaving is weer een ander verhaal. Want het kan zomaar zijn als je dat niet doet je leven helemaal hopeloos wordt en volslagen ongeloofwaardig. Aan de andere kant: helpt het? Helpt het op den duur? Mensen die al heel veel terugvallen hebben meegemaakt neigen naar de boel de boel laten, want verzet helpt toch niet, volgens hen. Maar vergis je niet, want iedere periode dat je niet drinkt, rookt, je volvreet, et cetera... betekent toch rust voor je lichaam! Ook geef je aan dat je wil stoppen, alleen weet je nog niet hoe.l Blijkbaar werkt het niet je alleen vol te blijven stoppen of je door pure wilskracht jezelf te beheersen. Bij beiden voel je geen echte voldoening. Want stop je je vol, dan wil je toch weer er mee stoppen en beheers je je dan wil je toch weer aan je sterke neigingen gehoor geven. Als je met liefde je leven beziet, zul je doordringen in dat wat jou weerhoudt echt verlost te worden van je hardnekkige gewoonte die je de naam verslaving hebt gegeven of anderen (hulpverleners). Als je gewoon naar je leven kijkt, ben je je leven zonder daarbij een 9

10 excuus te gebruiken. De waarnemer is het waargenomene, en daarin ligt de liefde tot transformatie. Het ego, wat ik het zelfbeeld noem, zegt dat je mag (bijvoorbeeld) roken. Of het zegt, dat je moet stoppen. In beide gevallen geeft het een oordeel over wat je zou moeten doen of laten. Zonder ego, zie je simpelweg wat is. En dat maakt het verschil. Zonder ego zullen we spontaan genezen aan al onze verslavingen. En niet alleen aan een of twee en de rest niet, zoals zo vaak gebeurt. Want iemand kan wel stoppen met roken maar niet met drinken. Of iemand rookt niet meer en drinkt zeer matig maar snoept wel enorm veel door de dag heen!... Ook hulpverleners zitten vaak in dat bootje. Terwijl ze een ander proberen te helpen. Misschien zijn ze zelf niet aan de harddrugs maar worstelen ze toch nog met hun glaasje of zeggen braaf tegen zichzelf dat het mag of zoiets. Zien Je kunt denken het 'zien' gerealiseerd te hebben maar dat 'zien' heeft niet meer power dan een Philips lamp. Je ziet dan blijkbaar dat 'zien' aan voor de zon. Als het zien de kracht heeft van de zon dringt het werkelijk in alles door. Sommige mensen beweren de waarnemer te zijn maar zijn ze werkelijk daarin volledig vrij? Keuzeloos gewaarzijn heeft de kracht van een atoombom, zogezegd. Het is geen afgescheiden kracht of something like that. Zien doet je leven veranderen. Niet je denken, doet je leven veranderen. Maar het directe zien. Een katalysator als de zon. Het wordt ook wel de sadguru genoemd, de ware leraar. Het verandert levens. Anders is het enkel speculeren over een nieuwe mens en nieuwe wereld. Een hobby filosoferen met de toevallige naam advaita of nondualiteit. Zelfheling De kracht van zelfheling is enorm. De arts Lissa Rankin deed daar een uitgebreid onderzoek naar en gebruikte, bestudeerde alle mogelijke wetenschappelijke onderzoeken op dat gebied. Ze schreef er ook een boek over: Meer brein, minder medicijn. Angst Angst geeft een signaal af maar voor wie of wat als we erdoor in paniek raken en vervolgens ons nek breken, een hartinfarct krijgen of iemand anders omver lopen. Er is volgens mij een verschil tussen lichamelijke- en psychologische angst. Lichamelijke angst is primair. Als de waarnemer het waargenomene 10

11 is, kan geestelijke angst terstond verdwijnen. Zonder omhaal lichamelijke angst volledig bewust zijn, geeft paniek geen ruimte. Angst zegt niets over wie we zijn dat doet geestelijke angst wel. Angst vraagt geen filosofie maar begrip. Angst heeft niet altijd gelijk. Het lichaam waarschuwt bij mogelijk gevaar... Onze hersenen Onze hersenen zijn kwetsbaar al zitten ze goed opgeborgen maar toch kunnen we ze ook van binnenuit beschadigen, bijvoorbeeld door het gebruik van alcohol en drugs. Je hoeft er geen moraal op na te houden omdat te erkennen. Je hoeft er ook geen wetenschapper voor te zijn. Je merkt gewoon wat wat doet met je leven, als je eerlijk bent. Ik ben gestopt met teveel drinken toen ik merkte dat mijn geheugen er minder door werd. Maar als je zo'n signaal negeert kan het wel eens te laat zijn. Ook kende ik iemand vrij goed die zich gewoon dood heeft gedronken. De artsen waarschuwden hem al toen des tijds, dat ie nog zo'n anderhalf jaar had. Het werden enkele jaren meer... Zelfdestructie bij een mens kan enorm zijn en omstanders zoals vrienden en familie weten vaak niet waarom. Waarom eerst zo'n geliefd persoon zo'n weg in slaat. Verslaving gaat dus niet altijd over een zielig verleden enzo. Het kan simpelweg een vlucht zijn, dat meer zegt over het karakter of de mentaliteit van de gebruik(st)er! En als je iets gewoon lekker vindt moet je weten dat je er aan verslaafd kan raken. En stoppen gaat niet altijd enkel met wilskracht. Er kunnen addertjes onder het gras zitten. En kom er dan maar weer eens vanaf, van de een of andere hardnekkige gewoonte. Ik heb begrepen voor mezelf dat keuzeloos gewaarzijn de sleutel is. En dat heeft niets te maken met wat je denkt. Want je kunt zoveel denken, dat iets 'moet' of 'niet moet'. 'Vrijheid gaat aan vrijheid vooraf.' Als het brein muteert door direct zien, verandert er simpelweg van alles in je leven. Want keuzeloos gewaarzijn vertegenwoordigt orde. Je vecht namelijk nergens meer tegen en je jaagt ook geen verlangens na. Je doet wat je doet, en je laat wat je laat. Het leven is niet langer een ervaring die je op de een of andere manier kan najagen en of uitbuiten. Maar simpelweg ervaren. Verlicht en wel. ;) 11

12 Vechten met de draak Als je moet vechten met de draak, vraag je dan af waarom. Hetzelfde geldt ook voor: niet moeten vechten, of misschien, of soms, en dergelijke. Het ego laat je niet achter je door er beelden over te hebben. Het zelfbeeld bevestigt alleen maar waar je in werkelijkheid van bevrijd wil worden. Iedere poging, manier en techniek is gedoemd te mislukken. De draak laat alleen maar zien wie je in werkelijkheid nu bent. Vechten met de draak is vechten met jezelf. Antwoord We willen geen gewoon antwoord maar een verklaring, een bepaalde interessante filosofie of nog erger, iets volkomen esoterisch. Het leven kan onmogelijk zijn wat het is er moet iets anders aan de hand zijn en op die manier houden we onszelf zoet met nep of half gare antwoorden. Zoals een kind zoet wordt gehouden met speelgoed en lekkers. We kijken liever niet in alle vrijheid naar onze eigen geestelijke banaliteiten als eerzucht, jaloezie, hebzucht,... Want we denken dat niet te hoeven doen. We zoeken verdoving voor wat is. Er is geen antwoord buiten de vraag maar in de vraag zelf. Er is geen antwoord dan de banaliteit simpelweg zien zonder beperking. Maar wie zijn leven slechts wil verklaren ontvlucht het. En hoeveel hulpzoekers zijn niet inmiddels een deskundige geworden in het verklaren van hun eigen persoonlijke problematiek, zonder ook maar voor een spat echt in hun voordeel te zijn veranderd? Lekker doen waar je zin in hebt Werkt dat? Voorbeeld: - Je rijdt voortaan zoals jij het wil, door rood, tegen het verkeer als het jou uitkomt, veel harder of langzamer dan toegestaan, lekker veel toeteren zoals in India, schreeuwen, je middelvinger opsteken bij het passeren, et cetera. - Je eet wat je wil. Misschien dagen alleen maar patat. En dan weer chips. Of alleen maar Chinees. En heel heel veel gebak, snoep en andere lekkere dingen! Je duwt je zelf vol wanneer je wil en met wat je wil. Et cetera. - Je drinkt je alcohol, waar ook en wanneer ook. Op je werk, in de auto achter het stuur, tijdens je boodschappen doen in AH. Je zuipt aan een stuk door!... Et cetera. - Je zegt wat je wil. Op je werk zeg je echt wat je denkt tegen je collega en werkgever. Tegen je schoonfamilie. Op straat. In de winkel. Je vloekt als je zin hebt. Je schreeuwt naar iemand als je dat wil. Je zegt geen gedag als je daar geen zin in hebt. Et cetera. 12

13 - Je raakt alles en iedereen aan, als je dat wil. Op straat. In de sauna. Je pakt wat je wil. Et cetera Dat werkt toch niet. Daarmee creeer je chaos, wanorde. En je wordt gegarandeerd gelyncht, door het publiek! Denk maar als je iemand baby neemt uit zijn kinderwagen, omdat je nog moeder of vader wil zijn. En je vlucht met het kind en je struikelt... Je op straat iemand begint te betasten... Of je rijdt door bij een ongeluk... Je scheldt iemand de huid vol die net iets sterker is dan jou en toevallig in een heel verkeerde bui is!... Je schopt en slaat de treinconducteur... Goed, wanorde dus. Doen waar je zin in hebt, is een zeer relatief begrip. En verslaving heeft er mee te maken! Je bent ergens aan verslaafd omdat je je grenzen niet kent. Verslaving creeert wanorde. Achter doen waar je zin in hebt, zit het ego. In gewoon doen wat je doet niet. Je verlangens najagen heeft niets met inzicht te maken. Orde betekent liefde. Als je liefdeloos bent, gebrek aan liefde hebt in je leven, creeer je gegarandeerd chaos. Liefde maakt ons fijngevoelig. En rijd je dan bijvoorbeeld nog gewoon door het rood wanneer je ook maar zin hebt. En raak je gewoon iedereen aan waar en wanneer jij zin hebt? Ik heb genoeg van mezelf. Als ik mezelf kon verlaten dan deed ik dat. Mijn leven is zwaar klote en niemand houdt van mij. Wie dichtbij begint kan ver komen. Stap voor stap komen we er wel. Het leven vraagt vertrouwen. Als je weet dat niemand van je houdt kun je nog altijd van jezelf houden. Een licht zijn voor jezelf. Ik kan je niet garanderen dat ik je van je verslaving afkrijg maar ik kan je wel garanderen dat jij jezelf er vanaf zal helpen, als je diep in je hart dat ook graag wilt. Je kunt in dialoog erover treden: 13

14 De middenweg Sommige mensen beweren dat je niets kunt doen aan je verslaving. Dat je gewoon zo geprogrammeerd bent. Dat je het brein bent. Dat er geen vrije wil is. Dat je maar beter gewoon zonder enig verzet verslaafd kunt zijn en als je je toch verzet (toevallig) dan is dat ook zo geprogrammeerd! Goed, hier heb ik dus helemaal niets mee. Met deze bovenstaande benadering. Een dwaalleer, die behoorlijk populair schijnt te zijn. Gautama Boeddha was veel slimmer en moet een pracht mens zijn geweest, waarvan je tegenwoordig zo n beetje overal wel een beeld van hem aantreft. Symbool van rust en vrede. Hij leerde de middenweg. De uitersten vermijden! Dus: niet teveel of te weinig eten. Niet teveel slapen of te weinig. En dergelijke. Als je wil stoppen met je verslaving, dan zou je jezelf daarbij niet onder een te grote druk moeten zetten of helemaal niets van jezelf verwachten. En wees bij dat alles vriendelijk voor jezelf. En alert. Allemaal elementen uit zijn leer, van zo n vijfentwintighonderd jaar geleden. Tegenwoordig wordt zijn leer vooral heel veel bestudeerd door psychologen. Help, ik stop met roken!... Sommige mensen stoppen er gewoon mee, of dat ze nimmer hebben gerookt! Anderen vallen keer op keer terug, helaas. Vooral als je er echt vanaf wil, he? Als je diep innerlijk er ja tegen zegt en je ook uiterlijk (aan de oppervlakte), bewust wordt dat je toch eens wil stoppen en je neemt dan de stap Maar wat als je diep innerlijk diverse gedachten en gevoelens erop nahoudt, wat dan? Want het onderbewuste kan zo zijn eigen verhaal hebben op stoppen. Voordat je gaat stoppen, zou je heel uitgebreid al je voordelen op kunnen schrijven, waarom roken belangrijk voor je is. Daarentegen ook waarom je ermee wil stoppen, wat jouw winst daarbij zal zijn. Maakt niet uit wat je daar allemaal in betrekt. wink-emoticon Op die manier weet je dan ook ongeveer hoe en wat, hoe diep het willen gaat. Ook kan het belangrijk voor je zijn, jezelf gewoon gezond voor de geest te zien en niet als iemand die van een sigaretje afhankelijk lijkt. Zie wat je wil zijn en niet wat je niet wil zijn. wink-emoticon Ze zeggen ook dat mensen die hardlopen vaak spontaan een gezondere levenswijze eropna gaan houden, stoppen met bijvoorbeeld het roken! Beweging beïnvloedt sowieso het brein positief. Maar misschien ken je al deze voorbeelden al en adviezen. Weet dat de helft van alle rokers sterft aan de gevolgen van roken en de helft daarvan voor zijn pensioen. Maar ook dit zegt je misschien helemaal niets meer. 14

15 Ik zeg dat de werkelijke bevrijding van al je ongewenste gewoonten ligt in het beëindigen van je ego. Zelfbeeld, die jou altijd weer zegt wat je moet doen en laten. Maakt niet uit wat: goed of kwaad. Zonder zelfbeeld kijken naar je roken geeft iets heel anders, namelijk het feit dat je rookt. En dat je dat simpelweg ongeconditioneerd ervaart. En als roken jou echt niet aanstaat zal je er even makkelijk meestoppen als je eraan begonnen bent. Er is niemand anders, hier en nu. Geen verdeeldheid. De waarnemer is het waargenomene! Maar als je tegen jezelf aan kijkt, en jezelf fout of goed weet te beoordelen, ga je uit de weg, wat is, zoals het is. Je rookt of niet. Je begrijpt zonder trucjes wat het wel of niet doet met je leven. Daarbij heb je geen moraal nodig of iemands mening. Zien wat is, is zijn wat is. En daarin ligt het antwoord. Mits als er sprake is van een vraag, probleem. Verslaving is een verhaal dat gaat over jezelf. Niet over je ouders of je ex of wie of wat dan ook. Je hoeft namelijk niet verslaafd te zijn. Iedere verklaring ervoor is eigenlijk een bevestiging ervan! Verklaar niet je verslaving maar stop er eenvoudig mee. Stap eruit. Maar het kan zijn dat je liever iemand anders de schuld ervan geeft. Dat je kiest voor zelfmedelijden. Verslaving is een verhaal over jouw gevangenis. Je gevangenis leven. Maar het kan zomaar zo zijn dat je geen moeite met jezelf hebt zoals je bent. Prima. Denk ik dan. Maar omdat we niet op een eiland wonen beïnvloedt het ons sociale leven en dan is de vraag: is die invloed positief, inspirerend of niet? Habits Verandering is spontaan besloten in het moment zonder dat het bewuste en het onderbewuste daarover strijd voeren. Ben je verslaafd of niet? Misschien weet je het zeker of twijfel je daaraan en/of vind je het wel meevallen. Het kan ook zo zijn dat je graag meer wil weten over dit gegeven, onderwerp! Een fb-groep over zelfkennis en hardnekkige gewoonten. 15

16 Verslaafd aan junkfood dan kan! Er afkomen ook! Diëtisten in Amerika raden over het algemeen niet meer dan 1x in de maand McDonalds te bezoeken. Want zo gezond is het eten daaarr. Interessante documentaire over junkfood is: "Super Size Me" Only Mcdonald's Food A 30- dayhttps://youtu.be/xg0mqhppc4u Het is een kunst om geen oordeel over jezelf te hebben en toch te veranderen. Zelfkennis Zelfkennis gaat niet over het ware zelf maar over het ego (zogenaamde valse zelf). Kun je realiseren wat je al bent? Zelfkennis gaat juist over de innerlijke verwarring, gespletenheid van de mens. De zelfcontrole, die niet leidt tot verlichting maar enkel gaat over angst en verlangens. Want wat zit er achter je behoefte om jezelf te controleren, je leven te beheersen? Jouw zogenaamde zelfkennis gaat over antwoorden zoeken voor wat is in plaats dat wat is simpelweg bewust te zijn. Er in door te dringen, niet als 'ik en...' maar simpelweg zien wat is zonder enige verkramping. Dan kan bijvoorbeeld angst spontaan verdwijnen in de plaats dat je er niet werkelijk gevoelig voor bent maar wel hoopt op een antwoord los ervan. Je hebt genoeg tijdelijke antwoorden, 'doekjes voor het bloeden' maar is dat wat je werkelijk wilt? Zelfkennis gaat over het antwoord, hier en nu. Zonder daarin afhankelijk te zijn van een guru, hulpverlener, medicijnen, drugs of methode. Want zien staat op eigen benen. En is helder als water. En direct. Er gaat niets aan vooraf. Keuzeloos gewaarzijn is dat wat je werkelijk bent. (Zie ook Ben je bereid om zonder zelfbeeld te leven? Hoe mooi of lelijk dat zelfbeeld ook is. Gewoon simpelweg hier en nu jezelf gewaar te zijn. Je shit te ervaren en daarin het antwoord. 16

17 Het is inzicht in onszelf wat ons bevrijdt en niet onze hardnekkige gewoontes. Ben jij ergens aan verslaafd of niet? Gamen, snoep, roken, chips, chocolade, vlees, drugs, films, alcohol, seks, internet, En wat heeft zelfkennis daarmee te maken? Welkom bij de Huisgroep zelfkennis en verslaving. We houden regelmatig bijeenkomsten die gericht zijn op jouw ervaring en inzicht en je mogelijke verslaving. Twee kwesties staan centraal: zelfkennis en verslaving. In hoeverre ken jij werkelijk jezelf en waarom denk jij dat je nog ergens aan vastzit? Wil je meer weten over mijn achtergrond, dan kun je gaan naar deze pagina: Keuzeloos gewaarzijn Het is niet iets wat je kunt bereiken maar wat wel volledig vrij kan worden in jezelf. Het is er al, je neemt al waar. Zoals een parel er ook is in een schelp. Of het zaad in de bodem. Maar we luisteren graag naar ons zelfbeeld, met al zijn 'goede' en 'afwijkende' suggesties. We creeren plichten en rechten voor onszelf. We geloven letterlijk in onszelf. Zonder dat zelf(beeld) zijn we gevoelig voor wat is, zoals het is. De verandering ligt besloten in wat is en niet ten opzichte van wat is, in de vorm van een (be)oordelende waarnemer. Als je kijkt naar jezelf, dan ben je je haat en daardoor kan ie verdwijnen in je leven. Omdat niet het antwoord ligt buiten het ervaren van je haat. Maar we willen onze haat beheersen, niet ervaren. Niet zien wat is, zoals het is. Je bent bang voor jezelf, bang voor je angsten, haat, afgunstige gevoelens, jaloezie, e.d. Je wilt helemaal niet ervaren. Je hebt ervaringen en je denkt dat daarin het antwoord ligt. In zelfbeheersing. Maar in keuzeloos gewaarzijn is geen controle maar staat voor rechtstreeks gewaarzijn, zien wat is, zoals het is. De waarnemer, waarnemen en het waargenomene zijn een. Verandering ligt in wat is. Je verdriet waarnemen als een buitenstaander doet niet het licht erin schijnen, waardoor het gekend wordt en zal verdwijnen. Ook een hardnekkige gewoonte, verslaving, zal niet verdwijnen alleen maar omdat jij het wil. 17

18 In dialoog treden over je mogelijke verslaving kan je helpen blokkades te slechten. Maar het ook ook zomaar zo zijn, dat je je nog meer onbegrepen zal voelen en mogelijk je nog meer zal vast bijten in dat wat een bepaalde verslaving voor je heet te zijn. Ik kies er voor in alle vrijheid te praten met anderen, niet in, vanuit enige positie gewoon als mezelf, maar dan wel als iemand die zijn eigen verslavingen achter zich heeft weten te laten. Er zijn mensen die graag de wijsneus uithangen en komen met een of andere zogenaamde zinvolle methode. Misschien helpt die, misschien ook wel niet. Ikzelf vertrouw liever op degene die innerlijk weet ergens echt vanaf te willen. Die ook bereid is om daar naar te kijken, naar zichzelf, hier en nu. Sowieso ben jezelf het antwoord. Ik kan niemand helpen maar iemand wel ergens op wijzen. En wanneer je in een doolhof met jezelf zit, kun je dat allicht onderzoeken. Ik win er niets bij of verlies er niets bij. 'Wees een licht voor jezelf.' wink-emoticon Vragen over verslaving (1) Hoe raak ik van me verslaving af? - Allicht heb je al diverse pogingen gedaan, niet waar? Maar heb je jezelf ooit toegestaan er gewoon naar te kijken, zonder het plaatje verslaving? Heb je ooit naar jezelf gekeken zonder oordeel? Want wie zegt dat je moet veranderen? Dat wil ik natuurlijk. - Weet je dat zeker? Misschien wil je alleen maar van je verslaving af omdat bijvoorbeeld je partner het wil of je godsdienst. En wie zegt dat jij er vanaf moet van jezelf, waarom zit je dan nu nog aan je verslaving vast? Ik val steeds terug en weet niet waarom? - Misschien wil je te graag, heb je bijbedoelingen. Wil je jezelf alleen maar overwinnen, jezelf volkomen weten te beheersen. En is dat liefde? Hoe bedoel je? - Ergens is het een geschenk als je weet te stoppen. Het heeft namelijk niet alles te maken met de bewuste wil. Diep in jezelf moet je ook het pad volgen. En hoe bereik je jezelf daar, als je alleen maar jezelf bewust bewust bent en niet onderbewust bewust? Je kunt bewust een zaadje in de donkere aarde stoppen maar de rest gaat onbewust verder. Je kunt water geven af en toe, bewust. Zorgen dat er voldoende licht is, e.d. Maar aan de andere kant kun je helemaal niets doen, dan vertrouwen op het natuurlijke. Zo behoor je samen te werken met jezelf. Begrijp je? 18

19 Vragen over verslaving (2) Ik haat mezelf, dat ik niet weet te stoppen! - Dat heeft helemaal geen zin, jezelf daarover haten. Je kunt beter gewoon naar jezelf kijken, als je jezelf weer iets ziet doen, waarvan je dacht dat je het niet meer zou doen. Mag ik mezelf dan niet haten, daarom verachten? - Jezelf kwellen is niet het antwoord toch, wat je wil? Het genereert helemaal niets. Laat jezelf met rust. Maar wees enkel bewust wat je wel wil. Maar ik wil niet meer terugvallen! - Met haat schep je innerlijke verdeeldheid, terwijl je juist op Een lijn moet komen met jezelf. Jezelf straffen schept ook weer verzet in je, tegen welke verandering dan ook. Aan de andere kant behoor je jezelf niet uit het oog te verliezen, zoals een jong puppie op straat! Zelfkennis en verslaving Je hoeft nergens aan te werken als je jezelf observeert. Want je bent immers wat je waarneemt. Maar als je moeite hebt met wat is, zoals het is. Zul je een positie innemen. Een houding aannemen ten opzichte van jezelf. Aan de ene kant zie je jezelf iets doen en aan de andere kant keur je het mogelijk af. Maar als je bent wat is, doe je wat je doet of je verandert simpelweg spontaan. Zelfkennis gaat niet over kennis maar over inzicht. En niet over een inzicht achteraf maar hier en nu. Verslaafd aan woede kan dat? Ik weet het niet maar wat ik wel zie is dat mensen of hun woede veroordelen of er helemaal prat op gaan! Ik heb zelf niets met beiden. Want als je niet kijkt vanuit een zelfbeeld naar jezelf, ben je gevoelig voor wat is, zoals het is. En de vraag is dan: kan daarin woede bestaan? Wat gebeurt er als de woede opgemerkt wordt, totaal, zonder enige weerstand of grijpen naar. Maar als er sprake is van een zelfbeeld, worden we vanzelf in een bepaalde hoek gedreven met de ervaring, in de plaats het in alle vrijheid te ervaren. 19

20 Zelfkennis gaat over direct zien. En als je neigt naar een verslaving, zie je dat dan ook direct. En als je niet verslaafd wil zijn, zie je dat ook. Zien staat gelijk aan handelen, doen. Er is geen conflict. Navelstaren op je problemen helpt niet. Je kunt beter in iedere situatie jezelf bewust zijn, jezelf observeren, innerlijk en uiterlijk: gedachten, gevoelens, gedrag en sensaties. Zodat je jezelf ook ziet reageren op dingen uit je omgeving. Het moment bestaat niet alleen uit die ander of het andere maar ook uit onze reactie daarop! Dan slechts dan kun je direct waarnemen, wat is zoals het is. Vragen over verslaving (3) Heb je toevallig een methode voor me, zodat ik kan stoppen met mijn verslaving? - Je bent zelf het antwoord. Je behoort daarin 100% op jezelf te vertrouwen. Twijfel creeert innerlijke verdeeldheid. Ja maar het lukt me niet? - Wees een licht voor jezelf. Anders had je allang baat gehad bij de een of andere methode maar omdat je innerlijk nog altijd overhoop ligt met jezelf, lukt het inderdaad niet! Er zit een nee en een ja in je. Daarom gaat het niet. De ja of de nee wil domineren, de een over de ander. Dat lukt, tijdelijk. Maar nu zeg je echt te willen stoppen, waarom vertrouw je dan niet helemaal op jezelf? Ik weet niet hoe... - Een: je bent er al en je bent al bewust, je neemt al waar. Je kunt niet je aanwezigheid ontkennen en je waarnemen aan of uitzetten, klopt dat? OK... - Nu hoef je enkel je hardnekkige gewoonte bewust te zijn als deze weer van zich laat horen of de neiging ernaar. De kunst is dan jezelf in geen enkele richting te duwen, er enkel naar te kijken. Dat de waarnemer het waargenomene is. En daarin ligt het antwoord. Want als je diep in je hart ergens vanaf wil, zul je op zulk moment doordringen in dat wat is, zoals het is. En verander je vanzelf. Maar als je denkt jezelf te moeten veranderen, zal dat je mogelijk niet lukken. Je verandert of niet, en dat laatste gaat over dat je enkel bijdehand probeert te zijn. Je kunt jezelf niet veranderen, vanuit de ikpositie. Verandering vraagt onschuld. Geen bemoeienis, vanuit een of ander zelfbeeld

21 Verslaving, wie heeft er niet mee te maken tegenwoordig? Maar hoe kom je ervan af? Door pure wilskracht, heeft soms succes. Door geloof, heeft soms succes. Door psychotherapie, heeft soms succes. Door medicatie, heeft soms succes. Door zelfkennis, heeft altijd succes. Waarom? Omdat het bij zelfkennis draait om keuzeloos gewaarzijn. En dan ben je wat je waarneemt. En als iets niet bij jou hoort, zal het terstond verdwijnen. Alles draait om het beëindigen van je zelfbeeld. Omdat je niet vanuit je zelfbeeld jezelf kunt bevrijden, vrij kunt zijn. Het gaat om ervaren wat is zonder oordeel en daarin, kun je de feiten zien zoals ze zijn. Keuzeloos gewaarzijn is geen techniek maar onze wezenlijke natuur, wanneer alle conditionering wegvalt en het brein verandert. Trigger Het kan zomaar een trigger voor jezelf zijn wanneer je ergens niet vanaf kan blijven. Net of dat je niet helemaal jezelf bent. Kijk, zegt alles ja in je, dan zal er wel geen trigger zijn bij een bepaalde gewoonte. Maar als je aan de ene kant tegen jezelf zegt, dat je die gewoonte maar eens moet doorbreken en daar komt nimmer een respons op. Zit je in een gespleten/tegenstrijdige situatie met jezelf. Hoe komt het toch dat een mens zo slecht kan luisteren naar zichzelf en overgeleverd lijkt aan bepaalde gewoontes? Roken, drugs gebruik, alcohol, overmatig snoepen, gamen, gokken, porno kijken,... Omdat ie vanuit een zelfbeeld zichzelf probeert te beheersen. Misschien vind je (bijvoorbeeld) roken eigenlijk niet bij je passen maar je doet het wel. De vraag is dan: Waarom vind je roken niet bij je passen? Wie zegt dat? Misschien past niet roken wel niet bij je!... Het gaat erom dat we het zelfbeeld volledig onderuit halen, zodat je helemaal niet meer weet dat (bijvoorbeeld) roken nu wel of niet bij je past. Op die manier gaat alle aandacht naar het roken zelf. En dan pas kun je ontdekken, ervaren wat roken allemaal met jouw leven doet. Het onderbewuste......en het bewuste zijn een. Ik vergelijk het met een ijsberg. Waarvan symbolisch het bewuste bestaat uit de 10% ijsberg boven het water. 90% van de ijsberg zit onder water, het onderbewuste zeg maar. Het water geeft de illusie van een bovenkant en een onderkant. Denk je 21

22 het water weg, dan heb je enkel een ijsberg. Dat ik gebruik voor het bewustzijn zelf, dat zowel het bewuste als het onderbewuste omvat. Bewustzijn is niet-twee. Heb je werkelijk het bewustzijn verwerkelijkt, dan liggen het zogenaamde bewuste en het zogenaamde onderbewuste niet meer met elkaar overhoop. Dat ben je Een. Heel. In de put zitten Een put is diep, koud en donker. Je zit daar mogelijk helemaal alleen, terwijl je naar boven kijkt en af te toe het licht ziet. Want ook al schijnt de zon altijd, toch wordt de zon ook bedekt door wolken of wordt het nacht. In de nacht kun je helemaal nergens naar uitkijken, niet waar? Dan weet je misschien niet eens dat je in een put zit, zo donker en onherkenbaar is dan alles. Wat een opluchting moet het dan weer voor je zijn als het licht(er) wordt, alleen blijft verder alles ongewijzigd. Misschien doe je overdag pogingen om eruit te klimmen. Maar de wanden van de put zijn glad en de put te breed om doormiddel van je rug, tegen de ene wand, en de voeten tegen de andere wand jezelf omhoog te duwen. Daar zit je dan en regelmatig schreeuwen om hulp heeft ook niet mogen baten. Je weet dat je zal sterven, sowieso van de honger en de dorst. En je bent ook aardig onderkoeld geraakt. Dus... Dan... hoor je op een zeker moment geluiden boven aan de rand van de diepe put! Je kunt je geluk niet op! Het is iemand die je zal helpen. Maar je hebt niet altijd in de put gezeten. Toen was je je vrijheid niet zo bewust! Toen was je blijkbaar niet zo dankbaar als dan. Je kent het leven buiten de put! Door onwetendheid en verlangens verdwalen we in onszelf. God zoeken... Als je de Waarheid in je leven niet zoekt, ben je er dan al? Als je niet bereid bent aan jezelf te twijfelen, ben je er dan al? Als je niet verlicht bent, ben je er dan al? Als mensen geen genezing bij jou kunnen vinden, ben je er dan al? Het Licht in de wereld, kan niet genegeerd worden. Want wie in duisternis is, (h)erkent direct dat wat eeuwige duisternis direct doet verdwijnen. Maar het kan zijn dat je aan die 'eeuwige' duisternis gewend bent geraakt, niet beter meer weet, niet anders gelooft. God gaat niet over macht maar over liefde. Dat liefde in staat is jouw leven volledig te veranderen, ja dat is dan macht. Achter Gods macht gaat namelijk geen ik schuil, geen ego. Daarom is God liefde. 22

23 Als je verdwaald bent in deze moderne en veeleisende wereld, maatschappij, en je verslaafd bent geraakt aan het een en ander en jij jezelf mogelijk daarom veroordeelt, weet dan dat dat je niet zal bevrijden, van het juk dat wereld heet. Genezing betekent liefde. Wie niet op liefde vertrouwt, zal gevangen blijven in zijn eigen oordelen en verslavingen. Als God ons roept, dan is dat liefde. Problemen Je geestelijke conditionering opsporen is geen kwestie van boeken lezen maar simpelweg jezelf daadwerkelijk observeren. Als je wilt weten waarom je iets doet of laat behoor je jezelf innerlijk en uiterlijk nauwkeurig gade te slaan. Niet als iemand die weet of gelooft maar gewoon in alle vrijheid, feitelijk gewaarzijn. Direct zien wat is. Inzicht is nu. Meditatie is geen trucje. Geen methode. Geen vlucht. Keuzeloos gewaarzijn is zien wat is. Je kunt doordringen tot wat is, zonder vooroordelen, zonder dat vervelende schouderklopje van je ego, hoe fantastisch of hoe slecht je bent als je dat en dat doet. We praten altijd goed wat we doen, bijvoorbeeld: Of waarom je toch rookt of waarom je toch niet rookt! Kunnen we ook gevoelig zijn voor wat is, zoals het is zonder een verhaal? Want juist daarin ligt de waarheid van wat we doen. De naakte waarheid Wanneer kijken we werkelijk naar onze gedachten, gevoelens en gedrag? Door kennis, door geloof, door de ogen van een ander, door middel van een methode? Ons zelfbeeld bestaat ergens door en uit. Het zelfbeeld is onze meetlat. Je weet niet half hoe het is om je volledig vrij te voelen, zonder reserve te kijken naar jezelf. Geluk ligt verborgen in wat is maar niet als we erop geilen of bang voor zijn. Wanneer zijn we bereid volledig onszelf te observeren zonder oordeel, plan, trucje en bijgedachte? Jezelf alleen maar willen controleren, beheersen levert geen blijvend geluk op. Alleen maar je verlangens najagen ook niet. Geluk is daar waar we vrij zijn. Los van ieder beeld van moeten of niet moeten. 23

24 Oorspronkelijke geest Wat de oorspronkelijke geest? Een geest die zonder enig verzet er is, een geest die zichzelf niet probeert te beheersen of zogenaamd te kennen. Maar er is angst voor niets (leegte) en dat wat direct is, oorspronkelijk. We mediteren liever ergens op, desnoods op de geest zelf. We graven in onszelf. Niemand die dat allemaal achter zich laat. Je bent er al. Je neemt al waar. En als er sprake is van de waarheid, dan kan deze zich onmogelijk ergens anders voor doen. Maar als je denkt iets eerst te moeten doen of laten, ontgaat jou dit moment zoals die is. Je rottig voelen Als je je rottig voelt, wat doe je dan? Bidden, een techniek/methode op jezelf toepassen, kiezen voor iets bijvoorbeeld wiet, naar McDonald's of simpelweg je shit gewoon niet uit de weggaan? Keuzeloos gewaarzijn... Zo dat iedere toevallige detail je aandacht niet zal ontsnappen. Is dat geen zelfkennis en transformatie? Want wie niet vluchtig/oppervlakkig naar zichzelf kijkt, laat zijn licht schijnen in wat is, zoals de katalysator de zon voor de aarde. Oppervlakkige aandacht bevestigt enkel het lijden. Zelfvertrouwen Het vraagt enorm veel zelfvertrouwen gewoon je leven onder ogen te zien. Zonder trucjes, guru's en of geloof. Volledig gevoelig te zijn. De waarnemer, het waarnemen en het waargenomene zijn een. Gelukkig zijn Heeft verslaving met gelukkig zijn te maken - wie wil er nu verslaafd ergens aan zijn... als hij gelukkig is? Als je geest werkelijk vrij is, neem je dan nog genoegen met een of andere verslaving? Ja, simpelweg van het leven genieten lijkt me iets anders, dan ergens aan vastzitten, niet waar? Heerlijk zwemmen, lekker wandelen, fijne vrienden, goed eten en drinken, een filmpje pakken, muziek luisteren,... lijken me geen dingen om je zorgen over te maken. wink-emoticon 24

25 Zonder centrum Rechtstreeks gewaarzijn heeft geen centrum. Als je innerlijk tijdloos bent, zie je simpelweg wat is, zoals het is. Het denken is relatief. Bewust-zijn onbeperkt. In 'zijn' ligt genezing niet in 'worden'. Iets najagen verwijst slechts naar onze beperkte verlangens. Die onuitblusbaar lijken. Zelfkennis gaat over vrijheid. Je neemt niet vanuit een centrum waar als je vrij bent. Een centrum staat voor tijd en keuze, verlangen en angst. Interesse Kun je voor jezelf werkelijke interesse hebben, zoals voor je innerlijke pijn, bijvoorbeeld het gevoel van eenzaamheid of wil je er alleen maar zo snel mogelijk vanaf? Moet je meteen aan de chocolade of aan de wiet? Of aan wat dan ook!... Kun je zonder verwachting werkelijk geïnteresseerd zijn in je eenzaamheid? Zodat je werkelijk gevoelig bent voor wat is, zonder enig oordeel. Zijn we op zoek naar nieuwe prikkels terwijl we al ervaren? Je kunt niet ontkennen dat je er bent, dat er al sprake is van ervaren. Toch vinden we dat niet genoeg en zitten we in het centrum van ons denken en volgen we onze verlangens, zonder onszelf ooit hier en nu volledig bewust te zijn. Kijken naar jezelf betekent onschuld. Maar het kan zijn dat je jezelf op de een of andere manier aan het uitbuiten bent. Geestelijk en of lichamelijk. Als je werkelijk alert bent, ga je wat is niet uit de weg. Worden er geen spelletjes gespeeld met jezelf. Zie je simpelweg wat is in alle vrijheid, dat is intelligentie. Maar als je niet werkelijk aanwezig bent, zul je heel makkelijk een deel in jezelf negeren, zodat een ander deel kan overheersen. 25

26 Transformatie van het brein......betekent transformatie van de wereld. Inzicht muteert het brein. Zoals hebzucht en haat dat ook doen. Andere gedachten, leiden tot andere gevoelens en tot ander gedrag. Maar het kan zijn dat je in een vicieuze cirkel zit met jezelf met een of andere destructieve gewoonte waarmee je eigenlijk niet zo blij bent als Zoeker van de waarheid. Ik ontmoet mensen van zelfkennis die toch nog vastzitten in een of andere verslaving tegen wil en dank. Ondanks hun realisatie(s) zijn ze toch niet volledig vrij. Jammer! De wereld om jou heen verandert als je heel bent, krachtig en zonder enig innerlijk conflict maar het kan zijn dat je daar geen oog voor hebt. 'Kleine twijfel, kleine verlichting. Grote twijfel, grote verlichting.' (Zen) Je bent de wereld die je waarneemt. 'Verandering is dringende noodzaak.' (K) Bewustzijn zelf is pas krachtig als er niet langer sprake is van de beperkende werking door het ego. Het zogenaamde zelfbeeld wat zorgt voor een diep gewortelde conditionering. Je bent een slaaf omdat je brein niet vrij is. En de wereld is daar een afspiegeling van, niet meer of minder. Alleen Dit moment is ordinair, gewoon maar het buitengewone ligt in het gewone. Ben je op zoek naar een veilige techniek, om je geest te beheersen of zoiets, dan hoef je dit hier niet verder te lezen. Want dat bied ik namelijk niet. Ik wijs slechts ergens op en dat kun je volkomen negeren. De geest kan niet beheerst worden zonder juist daarbij ook te frustreren. Dat is het innerlijk conflict. Maar als je enkel alert bent kan de geest in alle hoeken en het gaten komen van zijn eigen schepping en er een einde aanmaken, aan dat wat de geest verdeelt. Als je de geest beheerst keert de geest zich juist tegen zichzelf. Er is geen pad naar de Waarheid, geen manier, geen truc. Je bent vrij of niet. Vrijheid gaat aan vrijheid vooraf. Als de geest zich naar binnen keert of enkel een grassprietje bewust is, is de geest vrij- in zichzelf en als zichzelf. Met andere woorden: vrijheid ligt niet in het willen beheersen van de geest. 26