Planetaire Samenstanden en Aardbevingen door Frank Hoogerbeets

Transcriptie

1 Planetaire Samenstanden en Aardbevingen door Frank Hoogerbeets Volgens de gevestigde wetenschap zijn aardbevingen het gevolg van de beweging van tektonische platen, die wordt veroorzaakt door vulkanische activiteit langs breuklijnen op oceaanbodems, waardoor de platen opzij worden gedrukt. Wetenschappers hebben ook afbeeldingen gepresenteerd die de continue plaatbewegingen laten zien. beweging van tektonische platen Echter, de meeste mensen beseffen niet dat deze verklaring een theorie is, die globaal als volgt luidt: Plaat-tektoniek is een belangrijke theorie die werd ontwikkeld in de jaren '60 om de beweging van de continenten over het oppervlak van de Aarde te verklaren. De vroege 20e-eeuwse geoloog Alfred Wegener besefte dat het in elkaar passen van bepaalde continenten geen toeval kon zijn, maar hij kon niet goed verklaren welke kracht verantwoordelijk was voor hun beweging. Geologen weten nu dat de buitenste laag van de Aarde, de lithosfeer, is verdeeld in onafhankelijk bewegende platen waarop de continenten zijn verankerd. De platen drijven op een laag die de asthenosfeer wordt genoemd. Er zijn verschillende soorten breuklijnen. De bergkammen in het midden van de oceanen zijn de verspreidende centra waar onderzeese vulkanen nieuw plaat-materiaal maken. Subductiezones zijn breuklijnen waar de ene plaat onder de andere schuift, waardoor vulkaanuitbarstingen, aardbevingen en soms nieuwe bergen ontstaan. BBC Wikipedia geeft een meer gedetailleerde uitleg en voegt eraan toe: Een andere verklaring ligt in de verschillende krachten die ontstaan door de rotatie van de aardbol en de getijdenkrachten van de Zon en de Maan. Het relatieve belang van elk van deze factoren en hun relatie tot elkaar is onduidelijk, en nog steeds het onderwerp van veel discussies. Wikipedia.

2 Ofschoon vulkanische activiteit inderdaad nieuw tektonisch plaatmateriaal aanmaakt, waardoor de druk langs breuklijnen groter wordt, is de bewegingstheorie geen bevredigende verklaring voor de herhaaldelijke terugkeer van zeer zware aardbevingen met verschuivingen van honderden kilometers lang. De tweede verklaring hierboven ligt waarschijnlijk veel dichter bij de waarheid, omdat hemellichamen, de Maan voorop, elkaar voortdurend beïnvloeden en de asrotatie van de planeet van tijd tot tijd danig kunnen verstoren. Dus in plaats van onze ogen voornamelijk gericht te houden op de aarde, zou een studie van planetaire samenstanden in verband met zware aardbevingen wellicht ons perspectief kunnen vergroten. Dit was mijn gedachte na de intense seismische activiteit overal ter wereld in de eerste drie weken van april Op 1 april 2014 was er een zeer zware aardbeving met magnitude 8,2 voor de kust van Tarapaca, Chili. Ten tijde van deze aardbeving stond de Aarde op één lijn met de Zon en Uranus. Aarde, Zon en Uranus op één lijn op Tijdens de seismisch inactieve periode die volgende, was er op 23 juni plotseling een korte verheviging toen vijf krachtige tot zware aardbevingen plaatsvonden rond de Pacifische Oceaan, met magnitudes variërend van 6,0 tot 7,9. Deze seismische piek viel samen met een exacte samenstand van Mars, de Aarde en Uranus. Sterker nog, op deze dag waren er niet minder dan vijf exacte planetaire samenstanden. Is dit toeval, of is er toch meer aan de hand? Vijf planetaire samenstanden op , Uranus links (niet zichtbaar)

3 De meest catastrofale aardbeving in de recente geschiedenis met nog steeds blijvende gevolgen, was de zeer zware aardbeving op 11 maart 2011 voor de oostkust van Honshu, Japan. Met een kracht van magnitude 9,0 werd de nucleaire installatie bij Fukushima volledig verwoest. Deze aardbeving viel samen met een exacte samenstand van de Aarde, Mercurius en Uranus. Een denkbeeldige lijn door deze planeten wees precies naar het gebied rond Japan. samenstand van de Aarde, Mercurius en Uranus op Is er nu enige waarde in de hypothese dat bepaalde planetaire samenstanden zware aardbevingen op Aarde kunnen veroorzaken? Gaan zware aardbevingen altijd vergezeld van zeer nauwkeurige samenstanden van planeten? Zo ja, gaat het dan altijd om dezelfde planeet, bijvoorbeeld Uranus, of zijn er nog andere planeten die een centrale rol spelen? Om deze vragen te kunnen beantwoorden moeten we naar de posities van de planeten kijken, inclusief de positie van de Maan, op de momenten dat zware aardbevingen plaatsvonden op Aarde. De eerste grote aardbeving in onze geschiedenis met een nauwkeurig tijdstip vond plaats op 27 januari 1700 om 5:00 UTC bij de Cascadia zone langs de noordwestkust van Noord-Amerkia. Deze aardbeving was zo krachtig dat het een tsunami veroorzaakte die over de Pacifische Oceaan raasde en verwoesting teweeg bracht langs de oostkust van Japan. Het precieze tijdstip van deze gebeurtenis werd gevonden na de ontdekking van vijf onafhankelijke Japanse verslagen van de tsunami. Kijken we naar de constellatie van planeten op het moment dat de aardbeving plaatsvond, dan zien we een samenstand die erg veel lijkt op die van 11 maart 2011 tijdens de grote aardbeving met magnitude 9,0 bij Japan. Beide samenstanden hebben Mercurius en

4 Uranus op één lijn met de Maan. Zou het kunnen zijn dat deze specifieke samenstand het evenwicht van het Aarde-Maan-systeem verstoort dat daardoor kort fluctueert? Dit is een goede mogelijkheid, gegeven het feit dat de Aarde en de Maan een zeer gevoelig maar krachtig systeem vormen dat verantwoordelijk is voor de getijdenkrachten die o.a. onze oceanen beïnvloeden. We weten echter weinig van de eigenschappen van andere planeten, zoals Mercurius en Uranus. Grote aardbevingen komen niet veel voor. Van 1700 tot 2011 vonden slechts negen aardbevingen plaats met een magnitude 8,8 of hoger. Dit maakt het relatief gemakkelijk om de bijkomstige planetaire constellaties te bestuderen en te vergelijken, wat ons meer inzichten kan geven in de kwaliteit van individuele planeten alsook de aard van hun gezamenlijke krachten. Maan-Aarde-Mars Mercurius-Maan-Uranus Aarde-Mercurius-Jupiter , 05:00 UTC, magnitude 9,0, Cascadia zone, Noord-Amerika Maan-Venus-Mercurius Aarde-Venus-Uranus Aarde-Maan-Mars , 21:30 UTC, magnitude 9,0, Arica, Peru (nu Chili)

5 Mercurius-Venus-Saturnus Zon-Mercurius-Uranus Maan-Zon-Venus , 15:36 UTC, magnitude 8,8, bij de kust van Ecuador Venus-Mercurius-Zon Maan-Aarde-Venus Mars-Aarde-Uranus , 16:58 UTC, magnitude 9,0, off the east coast of Kamchatka Mars-Mercurius-Uranus Mercurius-Zon-Jupiter , 19:11 UTC, magnitude 9,6, Valdivia, Chili Aarde-Maan-Mars

6 Venus-Maan-Neptunus Mars-Mercurius-Venus-Uranus Maan-Aarde-Zon (volle Maan) , 03:36 UTC, magnitude 9,2, Prince William Sound, Alaska Maan-Aarde-Zon (volle Maan) Aarde-Mercurius-Venus Mercurius-Zon-Uranus , 0:58 UTC, magnitude 9,3, bij de westkust van Noord-Sumatra Maan-Aarde-Mercurius-Neptunus Aarde-Zon-Jupiter Saturnus-Mercurius-Uranus , 06:34 UTC, magnitude 8,8, bij de kust van Maule, Chili

7 Aarde-Mercurius-Uranus Jupiter-Zon-Saturnus , 05:46 UTC, magnitude 9,0, bij de oostkust van Honshu, Japan Als we de planetaire samenstanden vergelijken van elk van deze negen aardbevingen, dan kunnen we ten minste deze conclusies trekken: 1. Er is altijd meer dan één vrijwel exacte samenstand van planeten. 2. Mercurius en Uranus maken altijd deel uit van ten minste één samenstand. 3. Als Mercurius of Uranus indirect betrokken is, dan fungeert Venus (1906, 1952, 1964) of Mars (1960) als een katalysator, d.w.z. Venus of Mars staat op één lijn met Mercury of Uranus en de Aarde/Maan staat op één lijn met Venus of Mars. In het verleden hebben wetenschappers altijd het fysieke Universum bestudeerd en daarbij planeten beschouwd als rotsachtige, ijsachtige of gasachtige objecten. De consequente samenstand van planeten ten tijde van grote aardbevingen suggereert dat er meer is. Wellicht bestaat er een realiteit achter het fysieke Universum waar we niets vanaf weten, en kunnen we alleen door zorgvuldige studie er langzaam achter komen wat planeten werkelijk vertegenwoordigen en hoe zij elkaar beïnvloeden anders dan alleen door middel van gravitatie. Slechts de tijd zal het leren... Copyright 2014 Ditrianum Media Center. Dit artikel mag alleen in z'n geheel en ongewijzigd worden gekopieerd en verspreid inclusief deze copyright-vermelding.