Werkstuk Geschiedenis Franse revolutie

Transcriptie

1 Werkstuk Geschiedenis Franse revolutie Werkstuk door een scholier 2487 woorden 11 jaar geleden 6,1 148 keer beoordeeld Vak Methode Geschiedenis Sprekend verleden 1. Wat is een revolutie. Een grote verandering in het politieke en dagelijkse leven van mensen noemen we een revolutie. Het woord 'revolutie' betekent letterlijk 'omwenteling' 2. De Franse revolutie. De franse revolutie was een opstand aan het einde van de 18e eeuw. Het volk kwam in opstand tegen koning Lodewijk XVI en de regering. Tijdens deze revolutie tot mensen vermoord. Onder andere ook koning Lodewijk en zijn vrouw Antoinette zijn vermoord door middel van de guillotine. De Bastille (een staatsgevangenis) werd tijdens één van de opstanden veroverd. Er werd ook een club opgericht: de Jacobijnen (voorstanders van de revolutie). 3.Hoe ontstond de Franse revolutie. Frankrijk in het verleden: Rond 1780 was Frankrijk één van de grootste landen van Europa. Er leefde 26 miljoen mensen. Het land werd bestuurd door koning Lodewijk XVI en zijn ministers. 3. De problemen: Frankrijk had meegedaan aan de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog. Ze vochten aan de kant van de Amerikanen tegen Groot Brittannië. Daarna werd de positie van Frankrijk verzwakt door problemen. Het probleem was tekort aan geld. Tijdens de oorlog kostten ze het een fortuin geld. In 1785 was duidelijk dat Frankrijk aan de rand van de bankroet stond. De koning en zijn ministers besloten dat de belasting omhoog moest. Het volk kwam hier tegen in opstand. 4. De oorzaken van de franse revolutie: Kenmerken van de oude regime: Autocratie. (=alle macht in handen hebben) Ongelijkheid van mensen op politiek, economisch en sociaal gebied. Standen = bevolking in de tijd van het oude regime (voor de franse revolutie). De standen: 1.Eerste stand bestaat uit de geestelijkheid. 2.Tweede stand bestaat uit de adel. 3.Derde stand bestaat uit de (rijke)burgers in de steden en de boeren. De voorrechten van de geestelijkheid: Pagina 1 van 6

2 De kerk had 10% van het land, terwijl maar 1% van de bevolking tot de geestelijkheid behoorde. De kerk hoefde geen belasting te betalen maar wel belasting heffen. De voorrechten van de adel: De adel bezat 20%van het land, terwijl maar 1,5% van de bevolking tot de adel behoorde. De adel hoefde bijna geen belasting te betalen. De hoge edelen kregen d belangrijkste functies in de kerk (bisschop of ambtenaar) en in het bestuur van het land en in het leger. De hoge edelen leefden in grote rijkdom terwijl de lage edelen maar net rondkomen van de opbrengsten van hun land. De klachten van de boeren: Zij wilde meer grond en eerlijker belastingen. Afschaffing verplichtingen aan de adel. Bij een goede oogst konden ze aan hun verplichtingen voldoen maar bij slechte oogsten bleef er te weinig over voor hen. In 1787 en 1788 was er sprake van een slechte oogst. Wat moesten de boeren doen om bescherming van de heer te krijgen : Wegen en bruggen op het gebied van hun heer onderhouden. Koren laten malen in de molen van de heer. Brood bakken in zijn oven. Druiven persen in zijn wijnpers. Daarvan moesten ze een deel als belasting aan de heer geven. De klachten van de stedelijke werklieden: 2% van de bevolking werkte in de nijverheid. Ze moesten lang en hard werken en het loon was erg laag. Door de slechte oogsten van 1787 en 1788 stegen, door de schaarste, broodprijzen waardoor ze deze niet meer konden betalen. De klachten van de Bourgeoisie: De kleine bovenlaag in de steden werd gevormd door de bourgeoisie. Rijke burgers zoals kooplieden, bankiers, doktoren,rechters en advocaten. Zij mochten geen belangrijke functies vervullen in tegenstelling tot de adel. Men kon wel een adellijke tiltel kopen bij de koning maar deze werd steeds duurder. Men betaalde meer belasting dan de adel en de geestelijkheid. Er was geen vrijheid van meninguiting en drukpers. Er waren te veel overheidsregels. Het land werd slecht bestuurd: Door vele oorlogen had de regering veel schudden. Het ambtenarenapparaat werkte slecht doordat hoge functies konden worden gekocht. De rechtspraak was oneerlijk. Mensen van de Derde Stand werden zwaarden gestraft en de straffen waren veel te zwaar. Vaak nam de koning de verkeerde beslissingen. 5. De bourgeoisie komt in verzet. (1789) Koning Lodewijk XVI riep de staten generaal bijeen om de goedkeuring te vragen om de belasting van de edelen te verhogen. De staten generaal was een vergadering waarbij iedere stand een stem had. Omdat ook veel geestelijke van adel waren dacht de adel hiermee de verhoging van de belasting tegen te kunnen houden. Tijdens de staten generaal wist niemand precies wat de regels van de staten generaal waren. Daarom besloot de koning dat er per stand werd gestemd. De derde stand was het hier niet mee eens zij vonden Pagina 2 van 6

3 dat iedere voor zich moest stemmen, daarom riepen zij zichzelf uit tot de Nationale Vergadering. Daarmee bedoelde ze dat deze vergadering het hele volk vertegenwoordigde. Ze besloten daarom een grondwet te maken waarin de macht van de koning moest worden beperkt. De koning was heel boos op de derde stand en wees dat voorstel natuurlijk af en verbood de vergadering. De derde stand was niet van plan om naar de koning te luisteren en kwamen bijeen in een kaatsbaan. Uiteindelijk gaf de koning bevel aan de edelen en de hoge geestelijke om deel te nemen aan de Nationale Vergadering. De derde stand leek hiermee gewonnen te hebben. Maar zo ver was het nog niet. De koning liet op aanraden van edelen troepen naar de rand van Parijs komen. De situatie in Frankrijk was nu wel veranderd. Eerst streden de koning en de adel om de macht. Nu was het een strijd tussen de derde stand en de koning en de adel. De armen in parijs en de boeren steunen de bourgeoisie. Arme Parijzenaars waren bang voor de soldaten aan de rand van Parijs. Ze bestormden daarom de Bastille (fort uit de 14de eeuw, het had dienst gedaan als gevangenis) op 14 juli 1789, om zich te kunnen bewapenen tegen de Franse soldaten. Veel edelen vluchtten naar het buitenland. de Parijse bevolking had de Nationale Vergadering gered. Na de val van de Bastille werd het verhaal rondverteld dat de edelen soldaten aan het verzamelen waren om de boeren te vermoorden. De boeren raakten in paniek. De haat tegen de edelen leidde tot een plundering van de landgoederen (van de edelen). De leden van de Derde Stand slaagden erin de edelen over te halen, in de Nationale Vergadering, afstand te doen van hun voorrechten en de koning werd gedwongen het besluit goed te keuren. De koning wilde dit besluit eerst niet goedkeuren. Maar door nieuwe gebeurtenissen werd hij ertoe gedwongen. Nieuwe gebeurtenissen dwingen de koning zijn verzet op te geven. Omdat de bevolking van Parijs honger leed, in oktober 1789, trok men op naar Versailles waar de koning woonde. Ze verkleden zich als vrouwen in de hoop dat de soldaten daar niet op zouden schieten. Het volk drong het paleis binnen en dwong de koning naar Parijs te verhuizen. De koning en de Nationale Vergadering verhuisden naar Parijs. Vanaf die tijde kon de Parijse bevolking zich meer met het bestuur van Frankrijk bemoeien. De Nationale Vergadering vergaderde in een grote zaal ( met een tribune). Veel Parijzenaars konden de Vergaderingen volgen. Als de bevolkin het ergens niet mee eens was leiten ze dat duidelijk merken. Uit angst voor nieuwe problemen stemde Lodewijk XVI in met alles waar hij eerst tegen was. 6. De Nationale vergadering gaat verder met vergaderen. De afschaffing van de voorrechten van de adel en de geestelijkheid werd verder uitgewerkt. Zij mochten geen recht meer spreken op hun landgoederen, geen belasting meer heffen, geen speciale diensten meer vragen. Alle ambten in de regering, in de kerk en in het leger werden voor iedereen opengesteld. Het grondbezit van de Kerk verviel aan de Staat en geestelijken moesten een eed van trouw aan de regering afleggen. De bourgeoisie en de rijke boeren konden de grond kopen die van de Kerk was afgenomen. Er werd een verklaring van de rechten van de mens en burger en een grondwet opgesteld waarin de ideeën van de Verlichters werden vastgelegd. De grondwet beperkte de macht van de koning en zorgde ervoor dat de bourgeoisie de macht in handen kreeg. 7. De Bourgeoisie leek de overwinning te hebben behaald. Maar twee bevolkingsgroepen waren het niet met de bourgeoisie eens: Pagina 3 van 6

4 Een groep edelen en hoge geestelijken die vonden dat de hervormingen te ver waren gegaan. Zij werden de reactionairen genoemd. Werden gesteund door veel buitenlandse vorsten Een kleine groep onder de bourgeoisie vond dat de hervormingen niet ver genoeg waren gegaan. Zij werden de radicalen genoemd. Zij wilden de monarchie vervangen door de republiek. In de nacht van de 20ste juni 1791 vluchte Lodewijk XVI met zijn gezin. Lodewijk was van plan zich in het buitenland aan te sluiten bij Franse edelen die daar troepen hadden verzameld. Hij hoopte daar steun te krijgen van andere koningen om een einde te maken aan de franse revolutie. Vermomd slopen de koning en zijn gezin uit het paleis. Ze werden onderweg naar de grens herkend, aangehouden en teruggezonden. Op 25 junu keerden ze in Parijs terug. De mislukte vlucht had twee belangrijke gevolgen: de meeste mensen waren nu tegen de koning. de angst voor een buitenlandse inval om de koning te helpen groeide. Frankrijk raakte in oorlog met andere landen De Franse revolutionaire regering besloot zelf een oorlog te beginnen en hoopte dor die oorlog een einde te maken aan de verdeeldheid onder de Fransen. In april 1792 verklaarde Frankrijk de oorlog aan Oostenrijk. Pruisen kwam Oostenrijk te hulp. Hun troepen vielen Frankrijk binnen. De inval kostte Lodewijk XVI en Marie Antoinette de troon en het leven. In september 1792 werd Frankrijk een republiek. In januari 1793 werd Lodewijk XVI door het parlement beschuldigd van landverraad en werd hij ter dood veroordeeld. de leider van de radicalen was Robespierre. Oostenrijk en Pruisen kregen nu hulp van Engeland, De Republiek der zeven Verenigde Nederlanden, Spanje, Portugal en Zweden. Frankrijk werd dus van alle kanten aangevallen. Reactionaire edelen en geestelijken kregen echter ook steun van veel boeren: De boeren wilden niet in het buitenland vechten. Ze vonden dat de Parijzenaars te veel te vertellen hadden. Ze vonden dat de regering te veel maatregelen tegen de Kerk nam. 8. Radicalen verslaan hun vijanden. De strijd tussen gematigde revolutionairen en de radicalen werd in 1793 beslist. De radicalen, onder leiding van Robespierre, kregen de steun van de arme Parijse bevolking die in1793 het parlementsgebouw omsingelden en 29 gematigden arresteerden en 21 terecht lieten stellen. De radicalen hadden nu de meerderheid in de Nationale Vergadering. De radicalen vonden dat de vijanden van de revolutie moesten worden terechtgesteld. Wie het niet met hen eens was, was volgens heb een vijand van de revolutie. Wie beschuldigd werd, moest voor speciale gerechtshoven verschijnen. Om te verdedigen dat kreeg men nauwelijks. Wie beschuldigt werd kreeg bijna altijd de doodstraf. Tot de eerste slachtoffers behoorde Marie Antoinett. Zo werden mensen tot de guillotine veroordeeld en mensen zonder enige vorm van rechtspraak ter dood gebracht. Deze periode van massale execties wordt de Terreur genoemd. Radicalen organiseren bestuur en leger in Frankrijk beter. De radicalen kregen de steun van het grootste deel van de Fransen niet alleen door de Terreur maar ook door een goede organisatie van het bestuur en het leger. Er werd in Frankrijk op toegezien dat de bevelen van de regering werden uitgevoerd. De militaire dienstplicht werd ingevoerd waardoor het Franse leger groter werd dan dat van de Pagina 4 van 6

5 tegenstanders. Het Franse leger werd beter georganiseerd. Officier werd men alleen als men bekwaam was. Het franse leger behaalde successen. De soldaten trokken zingend ten strijde. Hun beroemdste lied werd de Marseillaise. Dit lied werd de volkslied van de Franse. De buitenlandse leger en hun Franse bondgenoten werden het land uitgedreven. Veel gematigden, maar ook veel radicalen vonden dat er een einde moest komen aan de Terreur. Het Parlement slaagde erin Robespierre en zijn aanhangers buiten de wet te stellen. Zij ondergingen toen ook het lot van de terechtstelling onder de guillotine. 9. Napoleon de nieuwe heerser van Frankrijk. Na een periode van chaos ( ) grijpt Napoleon de macht De radicalen hadden plannen voor een nieuwe grondwet. Daar kwam echter door de dood van Robespierre en zijn aanhangers echter niets van terecht. De bourgeoisie wist de macht weer in handen te krijgen. De nieuwe regering voelde niets voor democratische ideeën. Stemmen mocht alleen als men een bepaald bedrag aan belasting betaalde. In de jaren had de regering veel problemen: buitenlandse vijanden bleven oorlog voeren. de nieuwe bestuurders dachten vaak aan wat goed was voor henzelf dan aan wat goed was voor Frankrijk. de Franse adel probeerde met geweld de regering omver te werpen. De opstand van de adel werd neergeslagen door troepen onder leiding van Napoleon Bonaparte. In 1799 besloot hij, gesteund door zijn troepen, zelf de macht in handen te nemen: er kwam nu een bestuur van één man. (autocratie dus) Napoleon verspreid ideeën van de Franse Revolutie Napoleon is de geschiedenis ingegaan als de grote veroveraar, maar hij heeft ook sommige ideeën van de Franse Revolutie over een groot deel van Europa verbreid. Hij voerde een nieuwe wetgeving in de Code Napoléon. Belangrijke punten uit die wetgeving waren: Iedereen was gelijk voor de wet. mensen mochten niet meer gevangen worden genomen zonder dat er rechtspraak op volgde. rechtszaak moest openbaar zijn. beschuldigde mocht zich laten verdedigen door een advocaat en mocht getuigen ter verdediging meebrengen. het vonnis, schuldig of onschuldig, werd uitgesproken door een jury van burgers. Van een parlement en algemeen kiesrecht was echter geen sprake en ondanks de invoering van de Code Napoléon bleef veel ongelijkheid nog bestaan. Napoleon komt ten val. De koningen in Europa waren bang door de ideeën van Napoleon hun macht kwijt te raken. Veel burgers echter hadden bewondering voor de Franse Revolutie. Napoleon benoemde overal in Europa familieleden en vrienden tot koning en liet de onderworpen volken zware belastingen betalen. ook meosten zij troepen leveren. In 1814 werd het leger van Napoleon door legers van een groot aantal staten verslagen en op het eiland Elba gevangen gezet. Hij slaagde erin te ontsnappen maar werd in 1815 te Waterloo voor de laatste keer Pagina 5 van 6

6 verslagen. Wat er van de Franse Revolutie overbleef. De vorsten van vóór de Franse Revolutie, of hun erfgenamen, kwamen bijna overal weer op de troon. Toch was er het een en ander veranderd: Hervormingen zoals de Code Napoléon bleven bestaan. Er kwamen in de meeste landen grondwetten die de macht van de koningen kleiner maakte. Volksvertegenwoordigingen met beperkt kiesrecht waar alleen adel en de bourgeoisie in was vertegenwoordigd. Pagina 6 van 6