VERTALING EUROPEES VERDRAG TOT BESCHERMING VAN HET ARCHEOLOGISCH PATRIMONIUM. De lidstaten van de Raad van Europa, de ondertekenaars van dit Verdrag.

Transcriptie

1 VERTALING EUROPEES VERDRAG TOT BESCHERMING VAN HET ARCHEOLOGISCH PATRIMONIUM De lidstaten van de Raad van Europa, de ondertekenaars van dit Verdrag. Overwegende dat het doel van de Raad van Europa erin bestaat tussen zijn leden een nauwere eenheid tot stand te brengen ten einde met name de idealen en beginselen die hun gemeenschappelijk erdeel uitmaken te vrijwaren en te bevorderen. Gelet op het op 19 december 1954 in Parijs ondertekende Europees Cultureel Verdrag en met name op zijn artikel 5; Bevestigend dat het archeologisch patrimonium een onontbeerlijk element is voor de kennis van de beschavingen in het verleden; Erkennende dat de morele verantwoordelijkheid voor de bescherming van het archeologisch van Europa, een bron van de vroegste Europese geschiedenis die in hoge mate met vernieling wordt bedreigd, in de eerste plaats de betrokken staat aangaat doch tevens de zaak is van alle Europese staten samen; Overwegende dat de eerste beschermingsmaatregel zou dienen in te houden dat de archeologische opzoekingen of blootleggingen volgens de strengste wetenschappelijk methodes zouden geschieden ten einde hun historische betekenis volledig te vrijwaren en onherstelbaar verlies van wetenschappelijke gegevens ten gevolge van ongewettigde opgravingen tegen te gaan; Overwegende dat de wetenschappelijke waarborg die aldus aan de archeologische goederen wordt gegeven: (a) vooral de publieke collecties ten goede zou komen, en (b) tot een onontbeerlijke gezondmaking van de markt voor archeologische goederen zou bijdragen; Overwegende dat het nodig is geheime opgravingen te verbieden en een wetenschappelijke controle op archeologische goederen in te stellen alsmede door een gepaste opvoeding aan het archeologisch opgravingswerk zijn volledige wetenschappelijke betekenis te geven, Zijn het volgende overeengekomen: Artikel 1 In de zin van dit Verdrag worden als archeologische goederen beschouwd alle overblijfselen en voorwerpen of enig ander spoor van menselijk bestaan die getuigenis afleggen van 1

2 tijdperken en beschavingen waarvoor opgravingen of vondsten de belangrijkste of een van de belangrijkste bronnen van wetenschappelijke informatie zijn. Artikel 2 Ten einde de plaatsen en landschappen waar archeologische goederen kunnen voorkomen, te beschermen, verbindt elke Verdragsluitende Partij zich er toe in de mate van het mogelijke alles in het werk te stellen om: (a) landschappen en gebieden van archeologische betekenis af te bakenen en te beschermen; (b) reservezones op te richten ter bewaring van materiële getuigenissen die door latere generaties van archeologen kunnen worden opgegraven. Artikel 3 Ten einde de wetenschappelijke betekenis van archeologische opgravingen in de overeenkomstig artikel 2 van dit Verdrag aangewezen landschappen, gebieden en zones volledig tot haar recht te doen komen, verbindt elke Verdragsluitende Partij er zich toe om in de mate van het mogelijke: (a) ongewettigde opgravingen te verbieden en te voorkomen; (b) het nodige te doen opdat archeologische opgravingen slechts met speciale machtiging en alleen door bevoegde personen worden verricht; (c) de bekomen resultaten te controleren en te bewaren. Artikel 4 1. Elke Verdragsluitende Partij verbindt er zich toe om met het oog op de studie en de verspreiding van de archeologische kennis alle praktische maatregelen te treffen om een vlotte en volledige wetenschappelijke publicatie van de resultaten van de opgravingen en vondsten in de hand te werken. 2. Bovendien onderzoekt elke Verdragsluitende Partij de mogelijkheid en de middelen om: (a) een nationale inventaris op te maken van alle archeologische goederen in openbaar en, zo mogelijk in particulier bezit; (b) een wetenschappelijke catalogus uit te geven van de nationale archeologische goederen in openbaar en, zo mogelijk, in particulier bezit. Artikel 5 Met het oog op de wetenschappelijke, culturele en opvoedkundige doelstellingen van dit Verdrag, gaat elke Verdragsluitende Partij de verbintenis aan om: (a) het verkeer van archeologische goederen voor wetenschappelijke, culturele en opvoedkundige oogmerken in de hand te werken; (b) de uitwisseling van informatie omtrent: (i) (ii) archeologische goederen gewettigde en ongewettigde opgravingen onder de wetenschappelijke instellingen, musea en de nationale bevoegde diensten te bevorderen; (c) alles in het werk te stellen om de bevoegde autoriteiten van een staat van oorsprong die Verdragsluitende Partij is, in kennis te stellen met ieder aanbod waarvan wordt 2

3 vermoed dat het uit ongewettigde of, langs onwettige weg, uit officiële opgravingen voortvloeit, alsmede met alle daarmee verband houdende gegevens; (d) een opvoedende actie te ondernemen om de publieke opinie bewust te maken, en dat bewustzijn te ontwikkelen, van de waarde die archeologische goederen voor de kennis van de beschavingen in het verleden hebben alsmede van het risico dat willekeurige opgravingen voor het archeologisch erfdeel inhouden. Artikel 6 1. Iedere Verdragsluitende Partij verbindt er zich toe om, waar zulks nodig is, op de meest geschikte manier haar medewerking te verlenen opdat het internationale verkeer van archeologische goederen in genen dele afbreuk zou doen aan de actie tot bescherming van de culturele en wetenschappelijke aspecten van de bedoelde goederen. 2. Met name gaat iedere Verdragsluitende Partij de verbintenis aan om: (a) de noodzakelijke maatregelen te treffen opdat de musea en andere gelijkaardige instellingen op wier aankoopbeleid het Rijk toezicht uitoefent, geen archeologische goederen zouden verwervan om een bepaalde reden wordt vermoed dat ze uit ongewettigde of, langs onwettige weg, uit officiële opgravingen voortkomen; (b) wat de musea en andere gelijkaardige instellingen betreft die op het grondgebied van een Verdragsluitende Partij gelegen zijn doch wier aankoopbeleid niet onder het toezicht van het Rijk valt: (i) (ii) die musea en instellingen de tekst van dit Verdrag toe te zenden en niets onverlet te laten om ten aanzien van de in het vorige lid neergelegde beginselen de medewerking van de bedoelde musea en instellingen te winnen. (c) in de mate van het mogelijke door middel van opvoeding, voorlichting, waakzaamheid en samenwerking het verhandelen van archeologische goederen, waarvan om een bepaalde reden wordt vermoed dat ze uit ongewettigde of, langs onwettige weg, uit officiële opgravingen voortkomen, tegen te gaan. Artikel 7 Ten einde het beginsel van samenwerking tot bescherming van het archeologisch patrimonium dat aan dit Verdrag ten grondslag ligt, uitvoering te geven, verbindt iedere Verdragsluitende Partij er zich toe om, binnen het kader van de krachtens dit Verdrag aangegane verplichtingen, aandacht te besteden aan alle identificatieproblemen die door een andere Verdragsluitende Partij worden opgeworpen alsmede binnen de mogelijkheden van s lands wetten haar daadwerkelijke medewerking te verlenen. Artikel 8 De in dit Verdrag neergelegde voorzieningen mogen niet te kort doen aan de handel in of het rechtmatig bezit van archeologische goederen, noch afbreuk doen aan de wettelijke bepalingen die het overdragen van zule goederen regelen. 3

4 Artikel 9 Iedere Verdragsluitende Partij deelt te zijner tijd aan de secretaris-generaal van de Raad van Europa de maatregelen mee die zij ter toepassing van de voorzieningen van dit Verdrag heeft kunnen nemen. Artikel Het Verdrag wordt opengesteld voor ondertekening door de lidstaten van de Raad van Europa. Het dient te worden bekrachtigd of aanvaard. De akten van bekrachtiging of aanvaarding worden neergelegd bij de secretaris-generaal van de Raad van Europa. 2. Het Verdrag treedt in werking drie maanden na de datum waarop de derde akte van bekrachtiging of aanvaarding is neergelegd. 3. Ten aanzien van elke ondertekenende staat die het Verdrag achteraf bekrachtigt of aanvaardt, treedt het in werking drie maanden na de datum waarop hij zijn akte van bekrachtiging of aanvaarding heeft neergelegd. Artikel Na de inwerkingtreding van dit Verdrag: (a) kan iedere staat die geen lid is van de Raad van Europa doch die Verdragsluitende Partij is het op 19 december 1954 in Parijs ondertekende Europees Cultureel Verdrag, tot dit Verdrag toetreden; (b) kan de Raad van Ministers van de Raad van Europa iedere andere staat die geen lid is, uitnodigen om tot dit Verdrag toe te treden. 2. Toetreding komt tot stand door bij de secretaris-generaal van de Raad van Europa een akte van toetreding neer te leggen die drie maanden na de datum van neerlegging uitwerking heeft. Artikel Iedere ondertekenende staat kan, op het tijdstip van de ondertekening of van de neerlegging van zijn akte van bekrachtiging of aanvaarding, het of de gebieden aanwijzen waarop dit Verdrag van toepassing is. Iedere toetredende staat kan hetzelfde doen op het tijdstip van de neerlegging van zijn akte van toetreding. 2. Iedere ondertekenende staat kan, hetzij op het tijdstip van de neerlegging van zijn akte van bekrachtiging of aanvaarding, hetzij op ieder ander tijdstip nadien, door middel van een verklaring gericht tot de secretaris-generaal van de Raad van Europa, dit Verdrag toepasselijk verklaren op ieder ander in de verklaring aangewezen gebiedsdeel waarvan hij de internationale betrekkingen behartigt of ten aanzien waarvan hij gemachtigd is verbintenissen aan te gaan. Iedere toetredende staat kan hetzelfde doen hetzij op het tijdstip van de neerlegging van zijn akte van toetreding hetzij op ieder ander tijdstip nadien. 4

5 3. Iedere krachtens het voorafgaande lid gedane verklaring kan, ten aanzien van elk daarin aangewezen gebiedsdeel, worden ingetrokken op de voorwaarden als in artikel 13 van het Verdrag bepaald. Artikel Het Verdrag blijft voor onbeperkte duur van kracht. 2. Iedere Verdragsluitende Partij kan, wat haar betreft, het Verdrag opzeggen door daarvan kennisgeving te doen aan de secretaris-generaal van de Raad van Europa. 3. De kennisgeving heeft uitwerking zes maanden na de dag waarop de secretaris-generaal ze heeft ontvangen. Artikel 14 De secretaris-generaal van de Raad van Europa doet aan de lidstaten van de Raad alsook aan iedere staat die tot dit Verdrag is toegetreden kennisgeving van: (a) iedere ondertekening; (b) het neerleggen van elke akte van bekrachtiging, aanvaarding of toetreding; (c) elke datum van inwerkingtreding van het Verdrag overeenkomstig zijn artikel 10; (d) iedere verklaring die bij toepassing van het bepaalde in de leden 2 en 3 van artikel 13 wordt ontvangen; (e) iedere kennisgeving die bij toepassing van het bepaalde in artikel 13 wordt ontvangen, alsook van de datum waarop die opzegging uitwerking heeft. Ten blijke waarvan de ondergetekenden, daartoe behoorlijk gemachtigd, dit Verdrag hebben ondertekend. Gedaan in Londen de 6 de mei 1969, in de Franse en de Engelse taal, beide teksten zijnde gelijkelijk authentiek, in één enkel exemplaar dat in het archief van de Raad van Europa zal berusten. De secretaris-generaal van de Raad van Europa doet een gewaarmerkt afschrift ervan toekomen aan iedere ondertekenende of toetredende staat. 5