Laparoscopische electrocoagulatie van de eierstokken (LEO)

Transcriptie

1 Laparoscopische electrocoagulatie van de eierstokken (LEO)

2

3 Deze folder informeert u over de laparoscopische electrocoagulatie van de eierstokken (LEO). U kunt hierin lezen waarom deze operatie wordt uitgevoerd, wat er tijdens de operatie gebeurt, welke risico s er zijn en waar u rekening mee moet houden voor en na de operatie. LEO Het Policysteus Ovarium Syndroom (PCOS) is een stoornis in de functie van de eierstok. In de eierstokken worden teveel mannelijke hormonen, androgenen genaamd, aangemaakt. Deze androgenen maken het milieu in de eierstok te ongunstig om elke maand opnieuw een follikel te laten uitgroeien en een eisprong te laten optreden. Omdat de eisprong hapert, blijft een zwangerschap uit. De eerste aanpak van dit probleem bestaat (bijna) altijd uit het voorschrijven van het middel clomifeen citraat (Clomid). Helaas zal dit middel bij 25-30% van de vrouwen met PCOS niet de gewenste eisprong op gang brengen. Er zijn sterke aanwijzingen dat als de androgeenproductie in de eierstok weer normaal is, ook de functie van de eierstok verbeterd. Een verlaging van de androgeenproductie in de eierstok kan ook door middel van een operatie gebeurten, de zogenaamde laparoscopische electrocoagulatie van de eierstokken (LEO). Tijdens deze kijk-operatie wordt met een elektrische naald in de eierstokken geprikt (10-15 x per eierstok) en een klein stroomstootje gegeven. Het resultaat van deze behandeling is dat de androgeenproductie in de eierstokken sterk vermindert. In 50-60% van de gevallen wordt de menstruatiecyclus regelmatig. Dit betekent ook kans op een zwangerschap. Als de cyclus niet compleet of slechts tijdelijk herstelt, is vervolgens de reactie op de eerder toegepaste clomifeencitraatbehandeling vaak wel succesvol.

4 Voordelen en nadelen van de LEO De voordelen van de behandeling zijn: - Een eenmalige ingreep kan langdurig resultaat geven. - Bij een zwangerschap is de kans op meerlingen erg klein Nadelen van de behandeling: - U moet een narcose ondergaan - U hebt een kleine kans op het ontstaan van verklevingen. Er zijn echter veel aanwijzingen dat deze verklevingen de vruchtbaarheid niet belemmeren. Dagbehandeling De ingreep gebeurt in dagbehandeling. Dit houdt in dat u s ochtends wordt opgenomen op de afdeling dagbehandeling. Voor de ingreep moet u nuchter zijn. Dit betekent dat u vanaf middernacht niet mag eten, drinken of roken. Voor de ingreep krijgt u operatiekleding aan. Vlak voor de operatie krijgt u soms een medicijn waar u slaperig van wordt. Hiervan kunt u een droge mond krijgen. U wordt in een bed naar de operatieafdeling gebracht. Via een naald in uw arm wordt de narcose toegediend, waardoor u in slaap valt en niets meer merkt tot u na de operatie wakker wordt in de uitslaapkamer De behandeling duurt een half uur tot drie kwartier. Als alles goed verloopt, gaat u in de loop van de dag weer naar huis. De operatie (LEO) De operatie wordt uitgevoerd als kijkoperatie (laparoscopie). Dit betekent dat u drie kleine (0.5 1 cm) sneetjes in de buik krijgt, één in de onderrand van de navel en twee links en rechts onder in de buik. Via het sneetje in de navel wordt de kijkbuis ingebracht. Daarna wordt via de andere twee sneetjes de operatie uitgevoerd. Tijdens de operatie wordt de eierstok met een instrument vastgepakt. Daarna worden via de andere

5 sneetjes de stroomstootjes toegediend in de eierstok met een elektrische naald. Meestal wordt de LEO operatie gecombineerd met het testen van de doorgankelijkheid van de eileiders. Na de operatie Na de operatie kunt u wat keelpijn hebben omdat er een buisje in uw keel wordt gebracht om u te beademen. Misselijkheid en soms overgeven na afloop zijn niet ongebruikelijk. Na de ingreep kan er buikpijn en ook schouderpijn optreden. Er wordt koolzuurgas gebruikt om de kijkruimte in de buik te vergroten, dit kan het middenrif prikkelen wat deze schouderpijn veroorzaakt. Van de wondjes in uw buik hebt u meestal weinig last, de hechtingen lossen vanzelf op. U mag gewoon douchen of een bad nemen, terwijl de hechtingen nog aanwezig zijn, gebruik eventueel een pleister zolang er nog wondvocht uit de wondjes komt. Het herstel duurt meestal een paar dagen tot soms een week. Meestal wordt voor drie en vier weken na de operatie een bloedafname afgesproken voor progesteron-bepaling. Deze bloeduitslagen leveren tezamen met uw verhaal over het beloop van de cyclus de informatie op om vast te stellen of de cyclus op gang is gekomen. Mocht dit nog niet direct lukken door de operatie alleen, dan zal daarna nogmaals geprobeerd worden om dit met Clomid voor elkaar te krijgen. Pas als dat ook niet lukt, zal een behandeling met hormoon-injecties (FSH) gebruikt worden. Wanneer moet u contact opnemen met het ziekenhuis? Als u na de operatie hevige buikpijn of koorts krijgt, moet u contact opnemen met de gynaecoloog. Dit kan via polikliniek gynaecologie, telefoonnummer Of tussen uur via het telefonisch spreekuur voortplantingsgeneeskunde In de avond en nacht neemt u contact op met afdeling verloskamers, telefoonnummer

6