Werkstuk Geschiedenis Het oude Egypte

Transcriptie

1 Werkstuk Geschiedenis Het oude Egypte Werkstuk door een scholier 2087 woorden 17 februari ,8 131 keer beoordeeld Vak Geschiedenis Inhoud. 1. Voorwoord. 2. Wat is de Nijl? 3. Wie waren de Goden? 4. Wie waren de Egyptenaren? 5. Welk schrift hadden de Egyptenaren? 6. Wat is een Farao? 7. Wat zijn mummies? 8. Mummificeren. 9. Piramides. 10. Nawoord. 11. Literatuurlijst. Voorwoord. Het lijkt ons heel erg leuk om hier een werkstuk over te doen, en ook door de lessen wisten we er al een stuk meer van af. En wij hopen dat het een leuk werkstuk is geworden. Wat is de Nijl? De Nijl is een rivier die dwars door Egypte loopt Hij is maar liefst 6600 km lang, en elke delta die de Nijl heeft is ongeveer 200 km lang. Overstromingen. Elk jaar trad de Nijl ongeveer 10 km buiten zijn oevers. Als het water weer terug trok bleef er een vruchtbare sliplaag achter. Ze maakten daar heel handig gebruik van. Af en toe was de sliplaag zo dik dat ze het ook voor anderen plekken konden gebruiken. Pagina 1 van 7

2 Dus dan namen ze zelf gemaakte poten mee van huis, die vulden ze dan met de overbodige sliplaag. Die werd dan vervolgens later gebruikt, of ze gebruikten het op een landgoed waar te weinig lag. En als de slip goed was in getrokken in de grond betekende het dat er een goede oogst zou komen. Tijden. De Egyptenaren hadden een tijd indeling van steeds ongeveer vier maanden. *Zwarte tijd: Dit was de tijd dat de Nijl overstroomde. *Groene tijd: Dit was de tijd dat er gezaaid werd. *Gele tijd : Dit was de tijd dat ze konden gaan oogsten. In de drie tijden was het samenwerken van de boeren met elkaar heel belangrijk. Wie waren de Goden? Niet alleen farao s hadden veel macht, ook de goden waren machtig. Zo dachten de Egyptenaren. Als mensen in 1 of meer goden geloven, dan hebben die een godsdienst Ook de oude Egyptenaren geloofden dat er een heleboel goden en godinnen bestonden. Wel moest je ze op de juiste manier vereren. Dat was wat de mensen vroeger dachten. Overal bestond een god voor. Het belangrijkste was de zonnegod Amon-Re. De Egyptenaren dachten dat hij elke dag in een boot langs de hemel voer. Van het oosten tot aan het westen. Een belangrijke god was Osiris, de god van de dodenwereld. En Taweret, een godin die voor de pasgeboren baby s zorgde. Ook de god Bes was geliefd en tegelijk een beetje grappig. Hij zag eruit als een kleine dwerg, die van muziek en dans hield. Maar hij was zo lelijk, dat zelfs de bozen geesten voor hem op de vlucht sloegen Tempels. De Egyptenaren brachten offers en geschenken aan hun goden. Mensen bouwden grote gebouwen voor de goden die heten tempels. Niemand mocht daar naar binnen, alleen de priesters en de farao s. Zij stonden tussen de mensen en de goden in. Om de goden te vriend te houden gingen ze een paar keer per dagen naar de tempel, ze brachten dan eten en drinken mee. Pagina 2 van 7

3 En zorgde er voor dat de beelden met kruiden olies werden ingesmeerd. Wie waren de Egyptenaren? We weten vrij veel van de Egyptenaren doordat archeologen veel overblijfselen van hun beschaving hebben gevonden. De meeste van deze overblijfselen zijn graftomben, waarin de overleden werden begraven. De Egyptenaren geloofden dat mensen na hun dood bleven leven en zorgden er dus voor dat hun doden in prettige omgeving werden begraven. Hoe lang bestaan de Egyptenaren al? De oude Egyptische samenleving ontstond zo n 5000 jaar geleden, en bleef zo n 3000 jaar bestaan, waarmee ze een van de oudste ter wereld zijn. De oude Egyptanaren waren afstammelingen van Noord Afrikaanse jagers. In de loop der tijd leerden ze hoe ze voedsel konden verbouwen door zaden te planten en ze daarna te oogsten. In het begin waren er twee afzonderlijke koninkrijken: Opper- en Neder- Egypte. Rond 3100 v. Chr. werden deze twee samengevoegd tot één land, geregeerd door een koning, oftewel farao. Als een farao stierf, werd hij opgevolgd door een familielid, meestal was dat zijn oudste zoon. Het geld van de Egyptenaren. De Egyptenaren hadden geen geld. Alles werd omgerekend in koper. Een voorbeeld daar van is een schrijver kreeg als loon elke maand 5 zakken graan en 2 zakken gerst uitbetaald. De waarde was ongeveer gelijk aan 900 gram koper. Als hij een kip wilde hebben, moest hij daar voor zoveel graan ruilen dat ongeveer gelijk was aan 25 koper. Een kast was ongeveer gelijk aan 500 gram koper dus bijna 4 zakken graan. Welk schrift hadden de Egyptenaren. Rond 3000 v. Chr. Ontwikkelden de Egyptenaren een schrift: hierogliefen- schrift genoemd. De naam hiëroglief komt van het Grieks en betekent heilige inkrassing. De Egyptenaren geloofden dat de god thot in de hemel de hiërogliefen had uitgevonden. De tekens werden ze ook met inkt op papyrus of perkament getekend. Het verschil tussen papyrus en perkament was, papyrus was goedkoper. De leesrichting wordt aangegeven door welke kant de mensen hoofden of vogelkoppen op wezen. Als de hoofden van de mensen of vogelkoppen naar rechts gedraaid zijn, lees je van links naar rechts. Later vonden de schrijvers een snellere manier van schrijven uit. Pagina 3 van 7

4 Papyrus. Papyrus was een soort papier dat gemaakt werd van speciale rietsoorten. Die werden afgepeld, geweekt in water en dan zo uitgespreid dat ze elkaar overlapten om vellen te vormen. De vellen werden dan geperst, gedroogd en opgerold. Het wordt papyrus wordt ook gebruikt voor een document dat op dit soort papier geschreven is. Klanken. Hiërogliefen waren een soort beeldschrift dat uit 700 verschillende symbolen bestond. Elk symbool stelden een voorwerp of klank voor. Woorden werden gevormd met verschillende symbolen. De vogelsymbolen zijn kwartels of kuikens en kunnen ook onze letter w beteken. Terwijl de rode, ovale symbolen monden voorstellen en een klank als de letter r. Hiërogliefen betekend heilige inkrassing. Het werd ook wel de taal van de goden genoemd. Wat is een farao? De Egyptenaren zagen de farao als hun koning. Het woord farao betekent letterlijk Het Grote Huis. De farao was de belangrijkste en machtigste persoon van heel Egypte. Om het koninklijke bloed te houden trouwde de farao vaak met zijn zuster of halfzuster. De farao was altijd een man! Dat moest ook want zij waren de God op aarde. Toch hebben minstens 6 vrouwen Egypte geregeerd. Zij mochten zichzelf geen koningin noemen. De farao koos meestal zijn oudste zoon als zijn opvolger. De zoon werd dan voorgesteld aan het Hof. Als zijn vader stierf moest hij voor de begrafenis zorgen. Zo kon iedereen dan zien dat hij de nieuwe farao was. Maar pas als de kroning was, zal hij veranderen in een goddelijke koning. Dat kwam omdat de Egyptenaren geloofde, dat als de kroning werd uitgevoerd, alle goden, godinnen en geesten van de gestorven farao aanwezig waren om de prins als de nieuwe erfgenaam te bevestigen. Met een hele rij rituelen nam de prins Egypte aan als zijn erfdeel. Als laatste kreeg hij de dubbele kroon opgezet en de dorsvlegel en de kromme staf in zijn handen. Dat waren de koninklijke symbolen van Horus. Op dat moment was de goddelijke geest bij de farao binnen. Pagina 4 van 7

5 De farao stond aan de top van de Egyptische maatschappij. Daarna kwamen de hoge priesters en edelen, gevolgd door de gewone priesters, ambtenaren en generaals. Daaronder kwam een grote groep. Deze bestond uit kooplui, ambachtslieden en soldaten. Maar de alle grootste groep vormde de arbeiders en boeren, deze stonden helemaal onderaan. Ook moest de farao orde bewaren, de tempels beschermen en het leger aanvoeren. Hij sloot ook vriendschap met andere landen. Hij trouwde vaak met buitenlandse prinsessen, om de vriendschap met andere landen te versterken. Daarom had de farao vaak meerderen vrouwen. De farao moest krachtig optreden, intelligent zijn en hard werken. Als de farao niet krachtig optrad, zouden de ambtenaren minder hard werken en zich om laten kopen. Wat zijn mummies? De oude Egyptenaren hadden 1 wens. Die wens was om eeuwig te blijven leven. De Egyptenaren geloofden dat na hun dood een nieuw leven begon. In hun graftombe zouden ze leven, zoals ze ook op aarde hadden geleefd. Ze zouden naar een ander wereld reizen om er te leven met goden en godinnen van de doden. De Egyptenaren droomde er altijd van om altijd te blijven leven. Er bestaan zelfs veel mummies die bijna drieduizend jaar oud zijn geworden. Om een farao tot mummie te maken duurde dat ongeveer 70 dagen en dan kon hij de piramiden in. Meestal werd het mummificeren buiten de woonwijken gedaan. Voordat ze in de graven gingen haalden ze hun lever, longen, milt, maag en darmen eruit. Ze gingen in een pot en werden ook in het graf gestopt. De Egyptenaren geloofden dat iedereen een ba en een ka had. De ba was de ziel, de ka was de onzichtbare tweeling van de mens. Wanner iemand doodging geloofden ze dat de ba en de ka het lichaam verlieten en bleven leven in de graftombe. De ba bleef in verbinding met de nog levende familie en vrienden van de dode. De ka reisde heen en weer tussen het lichaam en de wereld. De ba en de ka moesten het lichaam herkennen, anders konden ze het niet terugvinden en dan kon de mens ook niet eeuwig blijven leven. Daarom moest het lichaam bewaarde blijven en moest er een mummie van gemaakt worden. De manier waarop mensen werden gemummificeerd en begraven hing af van hoeveel ze konden betalen. Arme mensen kregen een eenvoudige begrafenis. Edelen en leden van de hofhouding werden heel plechtig begraven. (dat was een hele dure begrafenis). De farao s en de Egyptische koningen, waren het rijkst. De mensen geloofden trouwens dat farao s een god werden na hun dood. Farao s werden het best gemummificeerd en met heel veel pracht en praal begraven. Piramides. Pagina 5 van 7

6 Aan het hoofd van de oude Egyptische samenleving stond de farao. Onder hem bevonden zich belangrijke priesters, ambtenaren en mannen van adel. Daaronder kwamen de schrijvers en gewone priesters. In de volgende laag zaten de mensen die het handwerk deden. En daarna kwam de grootste laag: de boeren en de slaven. De gladde piramide. Deze heeft 4 gladde kanten. De kanten waren glad en symboliseerde een helling van zonnestralen, waarlangs de farao kon opstijgen naar de zonnegod Re. De Mastaba. Deze waren de eerste grote graftombes. Ze waren rechthoekig en gemaakt van bakstenen. Ze hadden grafkamers aan de binnenkant en ondergronds. Dit soort graftombes werd gebouwd van de periode voor de farao s tot het einde van de tweede dynastie. De getrapte piramide. Tijdens de derde dynastie besloot Imhotep, de eerste minister van farao Zoser, een groot monument van steen te bouwen voor de farao. Het begon als een grote Mastaba, waar hij telkens een nieuwe Mastaba bovenop bouwde. Zo maakte hij de eerste piramide ter wereld: de trappiramide. De farao kon via de trappen opstijgen naar de onvergankelijke sterren in het noorden. Niemand weet precies hoe piramides gebouwd zijn. Sommige mensen denken dat de grote stenen omhoog gesleept werden langs een spiraalvormige helling. De bouw. De bouw van de piramide kon wel zoon 30 jaar duren. Vaak begon de bouw van het graf voor de farao begon meteen toen hij aan macht kwam. Dan was de kans het grootst dat hij op tijd klaar zou zijn. Er werkten ongeveer mensen aan. Mensen zijn de altijd dat het slaven waren, maar dat was niet zo omdat de mensen die mee werkten zich zelf haden opgegeven om mee te helpen, omdat ze dat een grote eer vonden. Sommige mensen werkte zich letterlijk door. Hijsen zonder kranen. De steenblokken werden uit rotsen gehakt. Pagina 6 van 7

7 Ze weegde daarom al snel 2500 kilo. Als ze er helemaal uit waren gehaald en als ze geschuurd en glad gemaakt waren, gingen ze met okerkleurige verf een teken op de steen schrijven dan zouden de mensen weten op welke plaats van de piramide de steen moest komen. Hoe de stenen werden verplaatst is nooit zeker geworden. Maar 1 ding wisten ze wel ze gebruikten de Nijl. En ze konden heel goed samen werken anders was het nooit gelukt. De plaats van de piramide. De piramides moesten altijd in het westen staan, want daar gaat de zon onder. En als de daar door ging, dan moesten de doden daar ook begraven worden. Verder moest het dicht bij de Nijl staan want anders konden ze geen spullen vervoeren. En hij moest natuurlijk in de buurt van de woon plaats van de farao, want dan kon hij af en toe is kijken bij zijn graf. De begrafenis. Zo werd er in 30 jaar tijd een piramide gebouwd, een graf voor de farao, die na zijn dood het zelfde leven zou moeten lijden. Daarom krijg de dode ook nog allerlei voorwerpen mee in zijn grafkamer. Deze zou hij nodig hebben om verder te kunnen leven naar zijn dood. Meubels, eten, drinken, kleding, wapens enz. De wanden van zijn grafkamer werden ook prachtig beschilderd. Nawoord. we vonden het heel erg leuk om te doen. en we hebben er veel van geleerd. Literatuurlijst. internet: google bieb: het oude Egypte Pagina 7 van 7