Waarom WeDo. Team WeDo. Nederland

Transcriptie

1 Team WeDo Nederland

2 1 Waarom WeDo what WeDo? Regelmatig vragen mensen ons waarom we hulp verlenen in Griekenland en waarom we geld nodig hebben. Al jaren zijn we gewend dat de hulpverlening bij een grote crisis in Europa of de rest van de wereld wordt gefund door de grote organisaties. Af en toe is een ramp zo groot dat we een TV actie met giro 555 voorgeschoteld krijgen. Dan geven we geld en gaan we er vanuit dat het gebruikt wordt om de meest kwetsbare mensen te helpen. Hoe zit dat eigenlijk in de huidige vluchtelingen crisis? Waarom vliegen particuliere initiatieven zoals WeDo helemaal naar de Griekse eilanden? Goeie vragen waar we graag een antwoord op geven De aanhoudende oorlogen in met name Syrië, Afghanistan en Iraq, geven haar inwoners geen andere keuze dan te vluchten. De voortdurende bombardementen en onrusten hebben het volledige leven in onder andere deze landen platgelegd. Geen winkels, geen scholen, geen banken, geen huizen, geen medische zorg, geen infrastructuur, geen eten, geen veiligheid. Een onhoudbare situatie dreef en drijft de mensen naar veilige gebieden. De opvangkampen in Libanon en Turkije zijn vol en slecht georganiseerd. Ook hier ontbreekt het aan veiligheid, scholing en de kans op een menswaardig bestaan. Dus trekken mensen verder, gedreven door de noodzaak op een leefbaar bestaan voor zichzelf en hun kinderen. De vreselijke berichten die wij hebben gehoord van mensen op de vlucht over de opvang in Turkije, zijn ongelooflijk. Geweld en ontberingen zijn groot. Te groot voor een mens.

3 2 De beelden van rubber bootjes die op de Griekse eilanden aankomen, ken je vast wel. Een helse tocht met grote gevaren waarbij helaas veel mensen verdrinken. Waarom nemen deze mensen niet gewoon de ferry die een paar keer per dag voor een appel en een ei vaart? Waarom stappen ze niet gewoon op een vliegtuig? Omdat alleen mensen met een officiële vluchtelingenstatus op de ferry of in het vliegtuig mogen. En hoe kom je aan zo n papier? Door je in te laten schrijven als vluchteling in Europa, en dat kan alleen op Europees grondgebied Dus is er maar 1 optie en dat is een gevaarlijke reis ondernemen op weg naar zo n inschrijfpunt. (We verwijzen voor meer uitleg graag naar het artikel van Christine Kuiper Pleidooi voor menselijkheid verschenen op socialevraagstukken.nl op 4 september 2015)

4 3 En dan Het redden en opvangen van mensen die de oversteek maken, is bijna geheel in handen van onafhankelijke vrijwilligers. Georganiseerd in kleine en middelgrote organisaties en aangevuld met individuele vrijwilligers, bieden zij de noodzakelijke zorg. Je zou verwachten dat in een crisis van deze omvang de grote hulporganisaties hun werk doen. Maar helaas is dat niet het geval. Grote Non-Governmental Organizations (NGO s) zoals Artsen zonder Grenzen, Cordaid, het Rode Kruis, the International Rescue Committee en anderen, kunnen enkel werken met toestemming van de plaatselijke regering en coördinatie van de EU. Die coördinatie verloopt zeer traag en de zo noodzakelijke hulp komt slecht en veel te langzaam op gang. De EU heeft nog altijd geen noodfonds opgezet voor hulp aan Griekenland en landen op de Balkan route. De UNHCR (Verenigde Naties vluchtelingenorganisatie) heeft nog altijd niet haar verantwoordelijkheid gepakt. De UNHCR heeft het mandaat om wereldwijd hulpacties te leiden en te coördineren om zo vluchtelingen te kunnen beschermen en om oplossingen te zoeken voor de vluchtelingenproblematiek wereldwijd. Om je een idee te geven; op Lesbos is een handje vol UNHCR mensen aan het werk en is er bij lange na geen sprake van coördinatie. Wat blijft is een dagelijkse stroom mensen op zoek naar veiligheid. Duizenden mannen, vrouwen en kinderen arriveren per dag op de Griekse eilanden die voor de kust van Turkije liggen. Ze worden opgevangen op kamp terreinen waar het lange wachten op het inschrijven als vluchteling in Europa start. De inschrijving is traag met een wachttijd van dagen. De kampen zijn niet goed uitgerust of gecoördineerd. De terreinen zijn de verantwoordelijkheid van de Griekse politie terwijl de UNHCR verantwoordelijk is voor het welzijn van de mensen. Een compleet ontoereikende opvang is het resultaat. Tot het moment waarop ze het inschrijfformulier in handen hebben, zijn vluchtelingen volledig afhankelijk van hulpverleners. Mensen zonder formulier kunnen het terrein niet af, ze kunnen geen hotel boeken, geen taxi nemen, geen eten kopen, geen gebruik maken van de lokale medische zorg. Ze kunnen enkel wachten en er alles aan doen om zichzelf in leven te houden.

5 4 Omdat toekijken voor ons geen optie is Initiatieven zoals WeDo zijn ontstaan omdat wij niet afhankelijk zijn van internationale coördinatie en toestemming. Op ons eigen paspoort kunnen we vrij in en uit reizen. Ons eigen geld kunnen we zonder verantwoording uitgeven bij de lokale bedrijven om noodhulpartikelen in te kopen. Onze eigen tijd, kost anderen niets en we zijn niemand verantwoording schuldig. Wat we doen is simpel; we wachten niet totdat de Griekse, Europese en wereldpolitiek de hulpverlening stroomlijnen en de gelden vrij geven. We verlenen humanitaire hulp in de grootste crisis sinds WO II. Wereldwijd hebben betrokken burgers zoals wij, en kleine, slagvaardige organisaties elkaar gezocht en gevonden. Via onder andere Facebook zijn mensen elkaar gaan informeren en zijn samenwerkingen ontstaan die nu de dagelijkse hulp verzorgen. Deze nieuwe vorm van humanitaire hulpverlening is de dagelijkse redding van duizenden mensen op de vlucht. Nieuwe geschiedenis Op dit moment schrijft de wereld geschiedenis. De boeken die wij en onze kinderen lazen over de ontberingen tijdens de tweede wereldoorlog, worden straks aangevuld met boeken vol ervaringen van de huidige vluchtelingen. Mensen die allemaal recht hebben op een veilig bestaan. Elkaar bewust maken van die nieuwe geschiedenis is onze plicht. Zodat we nooit kunnen beweren dat we niet wisten welke verschrikkingen er gaande waren in ons ontwikkelde Europa. We hopen van harte dat onze zorg overbodig zal worden. Dat er een veilige luchtbrug ontstaat tussen de landen in nood en andere delen in de wereld. We hopen van harte dat de rechten van de mens waar jaren voor gestreden is, worden gewaarborgd. We hopen van harte dat goed geoliede organisaties met voldoende financiële slagkracht, de zorg voor de kwetsbare mensen op de vlucht op zich kunnen nemen. We hopen meer dan ooit dat er niet nog meer mensen onnodig hoeven te sterven tijdens gevaarlijke tochten of in koude kampen. Tot die tijd blijven we werken, zorgen en delen. WeDo care.

6 5 Wat kun jij doen? Het creëren van bewustwording over het dagelijks lijden van vele mensen op de vlucht, is iets waar iedereen aan kan bijdragen. De media lijkt soms vluchteling-moe of de maatschappelijke discussie is te lastig om te voeren. Laat het je alsjeblieft niet ontslaan van je verantwoordelijkheid als wereldburger. Alleen door aanhoudende druk op autoriteiten en het blijven stimuleren van de media, hebben onze mensen op de vlucht een kans om te overleven. Ga met elkaar in gesprek, zoek eens een vluchteling in Nederland op en luister naar zijn of haar verhaal, struin rond op internet en lees de vele nieuwe waargebeurde verhalen. Laten we samen zorgen dat de nieuwe geschiedenis straks geen verrassing is. Niet iedereen hoeft zoals wij af te reizen naar de Griekse eilanden of zich aan te melden als vrijwilliger op een opvangplek langs de Balkan route. Ons handelen ligt nu daar omdat we zien hoe groot de nood is en hoe snel we het verschil kunnen maken. Onze talenten en omstandigheden stellen ons nu in staat dat te doen. We kunnen ons werk echter alleen maar doen door donaties van mensen en bedrijven om ons heen. Wat doen we met het geld dat we ontvangen Op dit moment verzorgen we samen met een paar kleine organisaties het eten voor de vluchtelingen op Lesbos. Dat koken we niet zelf, maar laten we doen door een lokaal cateringbedrijf. De lokale economie op het eiland mag niet nog meer lijden. Voor 65 cent per persoon kunnen we een ontbijt verstrekken, voor 1 euro per persoon een warme maaltijd. Sokken en schoenen zijn constant tekort. Je kunt je voorstellen dat die nat en kapot zijn na een tocht door de Turkse bergen en 5 uur op een rubberbootje. We schaffen ze aan bij lokale groothandelaren en krijgen eerlijke prijzen. Handschoenen, mutsen en warme kleding zijn broodnodig. De pakhuizen op Lesbos liggen vol met spullen, maar niet alles is even bruikbaar. Ook hier bestellen we voorraden op het eiland en distribueren zoveel mogelijk zelf. Rugzakken kopen we ook op het eiland in, en geven ze aan families die nog een lange tocht te gaan hebben. Vaak zijn ze alles kwijt omdat de smokkelaars aan Turkse kant de bezittingen van de vluchtelingen weggooien. Een tas neemt immers net zoveel plek in als een duur betaalde zitplaats. Iedere vluchteling die vanaf Lesbos verder reist, moet een kaartje voor de ferry kopen. 60 euro per persoon kost dat. De arme families kunnen dat bedrag niet altijd opbrengen. We helpen ze dan een handje Medicatie komt gelukkig via donaties vaak binnen, maar sommige medicijnen zijn schaars of niet in te voeren. Via een Griekse farmaceut kopen we het dan in en doneren het aan de medische posten die gerund worden door onafhankelijke vrijwilligers.

7 6 Je ziet het; ons werk kost geld. WeDo houdt niets achter voor administratiekosten, maar gebruikt alles rechtstreeks en in hoog tempo voor de hulp aan mensen op de vlucht. Wil je doneren? Heel erg graag! NL41INGB t.n.v. F. ten Hove ovv project WeDo in Nederland Op onze Facebook pagina bieden we tevens een mogelijkheid om te doneren via PayPal. Wil je meer informatie of contact, stuur ons dan een bericht via Facebook of mail ons op