Verordening maatschappelijke ondersteuning Diemen Deze regeling vervangt de Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente Diemen 2007.

Transcriptie

1 CVDR Officiële uitgave van Diemen. Nr. CVDR42355_2 30 oktober 2018 Verordening maatschappelijke ondersteuning Diemen 2009 Opmerkingen m.b.t. de regeling Deze regeling vervangt de Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente Diemen Wettelijke grondslag(en) of bevoegdheid waarop de regeling is gebaseerd 1. Wet maatschappelijke ondersteuning; 2. Algemene wet bestuursrecht; 3. Gemeentewet. Regelgeving die op deze regeling is gebaseerd (gedelegeerde regelgeving) Geen. Overzicht van in de tekst verwerkte wijzigingen Datum inwerkingtreding Terugwerkende kracht t/m Betreft Datum ondertekening Bron bekendmaking Diemer Nieuws d.d , p. 7 Kenmerk voorstel Inhoudsopgave Hoofdstuk 1. Algemene bepalingen 4 Artikel 1.1 Begripsbepalingen 4 Artikel 1.2 Recht op voorzieningen 7 Hoofdstuk 2. Vorm van verstrekking en eigen bijdrage 7 Artikel 2.1 Keuzevrijheid 7 Artikel 2.2 Voorziening in natura 8 Artikel 2.3 Persoonsgebonden budget 8 Artikel 2.4 Financiële tegemoetkoming 8 Artikel 2.5 Eigen bijdrage 9 Hoofdstuk 3. Hulp bij het huishouden 9 Artikel 3.1 Vormen van hulp bij het huishouden 9 Artikel 3.2 Recht op hulp bij het huishouden 9 Artikel 3.3 Geen recht op hulp bij het huishouden 9 1

2 Artikel 3.4 Omvang van de hulp bij het huishouden 9 Artikel 3.5 Omvang van het persoonsgebonden budget 9 Hoofdstuk 4. Woonvoorzieningen 10 Artikel 4.1 Typen woonvoorzieningen 10 Artikel 4.2 Vorm en hoogte woonvoorzieningen 10 Artikel 4.3 Primaat van verhuizing en recht op woonvoorzieningen 10 Artikel 4.4 Geen recht op een woonvoorziening 10 Artikel 4.5 Uitsluitingen 11 Artikel 4.6 Gereedmelding woonvoorzieningen 11 Artikel 4.7 Hoofdverblijf/Bezoekbaar maken 11 Artikel 4.8 Gemeenschappelijke ruimten 12 Artikel 4.9 Voorziening voor verhuizing en (her)inrichting 12 Artikel 4.10 Woonvoorziening van bouwkundige of woontechnische aard en Uitraasruimte 12 Artikel 4.11 Anti-speculatiebeding 12 Artikel 4.12 Woonwagen en woonschip 13 Artikel 4.13 Onderhoud, keuring en reparatie 13 Artikel 4.14 Tijdelijke huisvesting 13 Artikel 4.15 Huurderving 14 Hoofdstuk 5. Vervoersvoorzieningen 16 Artikel 5.1 Typen vervoersvoorzieningen 16 Artikel 5.2 Vorm en hoogte vervoersvoorzieningen 16 Artikel 5.3 Recht op een collectieve vervoersvoorziening 16 Artikel 5.4 Het primaat van de collectieve vervoersvoorziening en recht op een individuele vervoersvoorziening 16 Artikel 5.5 Inkomensgrenzen 17 Artikel 5.6 Omvang 17 Hoofdstuk 6. Rolstoelvoorzieningen 18 Artikel 6.1 Typen rolstoelvoorzieningen 18 Artikel 6.2 Vorm en hoogte rolstoelvoorzieningen 18 Artikel 6.3 Recht op een rolstoelvoorziening 18 Hoofdstuk 7. Het verkrijgen van voorzieningen 19 Artikel 7.1 Aanvraag 19 Artikel 7.2 Samenhangende afstemming 19 Hoofdstuk 8. Verplichtingen en bevoegdheden van rechthebbende en het college 20 Artikel 8.1 Inlichtingen, onderzoek en advies 20 Artikel 8.2 Wijzigingen in de situatie 20 Artikel 8.3 Intrekking van een besluit tot verlening van een voorziening 20 Artikel 8.4 Wijziging hoogte eigen bijdrage of eigen aandeel 21 Artikel 8.5 Terugvordering 21 Artikel 8.6 Eisen ten aanzien van de burgerparticipatie 21 Hoofdstuk9.Slotbepalingen 22 Artikel 9.1 Hardheidsclausule 22 Artikel 9.2 Beslissing in gevallen waarin de Verordening niet voorziet 22 Artikel 9.3 Indexering 22 Artikel 9.4 Citeerartikel; inwerkingtreding 22 2

3 Verordening maatschappelijke ondersteuning Diemen 2009 Nr.: De raad van de gemeente Diemen; gelezen het voorstel van burgemeester en wethouders van 28 oktober 2008; overwegende dat het noodzakelijk is het verstrekken van maatschappelijke ondersteuning bij verordening te regelen; gelet op de Wet Maatschappelijke Ondersteuning, de Algemene wet bestuursrecht en de Gemeentewet; B E S L U I T: I In te trekken de Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente Diemen 2007; II gelijktijdig vast te stellen de volgende: Verordening Maatschappelijke Ondersteuning Gemeente Diemen 2009 Hoofdstuk 1. Algemene bepalingen Artikel 1.1. Begripsbepalingen 1. In deze Verordening en de daarop gebaseerde nadere regelgeving wordt verstaan onder: a. Wet : Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo). b. Besluit : Uitvoeringsbesluit maatschappelijke onder- steuning gemeente Diemen. c. College : het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Diemen. d. Wvg : Wet voorziening gehandicapten zoals die geldt tot aan de invoering van de wet. e. Compensatiebeginsel : de opdracht aan het college van burgemeester en wethouders om personen met beperkingen, door het treffen van voorzieningen, een zodanige uitgangspositie te verschaffen dat zij in aanvaardbare mate zelfredzaam zijn en in aanvaardbare mate in staat zijn tot maatschappelijke participatie. f. Persoon met beperkingen : een persoon die ten gevolge van ziekte of gebrek, inclusief chronisch psychische of psychosociale problemen, aantoonbare beperkingen ondervindt in de zelfredzaamheid en de maatschappelijke participatie. g. Mantelzorger : een persoon, die mantelzorg verleent als bedoeld in artikel 1 lid 1 onderdeel b van de wet. h. Zelfredzaamheid : het lichamelijk, verstandelijk, geestelijk en financiële vermogen om zelf voorzieningen te treffen die maatschappelijke participatie mogelijk maken. i. Maatschappelijke participatie : deelname aan het normale maatschappelijke verkeer, te weten het voeren van een huishouden, het normale gebruik van de woning; het zich in en om de woning verplaatsen; het zich zodanig verplaatsen dat aansluiting wordt gevonden bij regionale, bovenregionale en landelijke vervoersystemen; het ontmoeten van andere mensen en het aangaan en onderhouden van sociale verbanden om op die manier deel te nemen aan het lokale maatschappelijke leven. j. Individuele voorziening : een voorziening die individueel wordt aangeboden indien een algemene voorziening geen adequate oplossing biedt. k. Eigen bijdrage : een door het CAK vast te stellen bijdrage, die bij de verstrekking van een voorziening in natura of in de vorm van een persoonsgebonden budget voor rekening van de persoon met beperkingen of diens wettelijk vertegenwoordiger komt. l. Eigen aandeel in de kosten : een door het college van burgemeester en wethouders vast te stellen eigen aandeel, dat bij de verstrekking van een financiële tegemoetkoming voor rekening van de persoon met beperkingen of diens wettelijke vertegenwoordiger komt. m. Voorziening in natura : een voorziening die in eigendom, in bruikleen, in huur of in de vorm van persoonlijke dienstverlening wordt verstrekt. n. Inkomen : onder inkomen wordt verstaan: Het netto-inkomen inclusief vakantietoeslag van de persoon met beperkingen; Het gezamenlijk netto-inkomen inclusief vakantietoeslag van de persoon met beperkingen en diens echtgenoot, indien de persoon met beperkingen is gehuwd in de zin van artikel 1 van de wet; Het (gezamenlijk) netto-inkomen inclusief vakantietoeslag van de wettelijk vertegenwoordiger(s) indien de persoon met beperkingen jonger is dan 18 jaar en niet gehuwd is in de zin van artikel 1 van de wet. o. Norminkomen : de normen, genoemd in paragraaf 3.2 van de Wet Werk en Bijstand (WWB), omgerekend tot een bedrag per kalenderjaar, waarbij deze normen voor een belanghebbende van 21 jaar of ouder doch jonger dan 65 jaar die een alleenstaande of een alleenstaande ouder is, en die niet in een inrichting verblijft, eerst zijn verhoogd met een toeslag, genoemd 3

4 in artikel 25 lid 2 WWB, en de normen van een alleenstaande, alleenstaande ouder of gehuwde die in een inrichting verblijf, eerst zijn verhoogd met de bedragen, genoemd in artikel 23 lid 2 WWB. p. Persoonsgebonden budget : een geldbedrag waarmee de persoon met beperkingen een of meer aan hem te verlenen voorzieningen kan verwerven en waarop de in de wet, deze Verordening en het Besluit gestelde regels van toepassing zijn. q. Financiële tegemoetkoming : een tegemoetkoming in de kosten van een voorziening, waarop de in de wet, deze Verordening en het Besluit gestelde regels van toepassing zijn. r. Forfaitaire financiële : een financiële tegemoetkoming, die los van de tegemoetkoming werkelijke kosten van een voorziening wordt verstrekt. s. Gemaximeerde financiële : een financiële tegemoetkoming die tot een tegemoetkoming vastgesteld maximum wordt verstrekt. t. Algemeen gebruikelijk : naar geldende maatschappelijke normen tot het gangbare gebruiksdan wel bestedingspatroon van een persoon als de persoon met beperkingen behorend. u. Meerkosten : kosten van een mogelijk krachtens de wet te verlenen voorziening, voorzover dit deel van de kosten uitgaat boven voor die persoon als algemeen gebruikelijk te beschouwen kosten van een dergelijke voorziening. v. Woonwagen : voor bewoning bestemd gebouw dat is geplaatst op een standplaats en dat in zijn geheel kan worden verplaatst. w. Standplaats : een kavel, bestemd voor het plaatsten van een woonwagen en waarop voorzieningen aanwezig zijn die op het leidingnet van de openbare nutsbedrijven, andere instelling of gemeenten kunnen worden aangesloten. x. Woonschip : elk vaartuig dat uitsluitend of in hoofdzaak wordt gebezigd als, of te oordelen naar zijn constructie of inrichting uitsluitend of in hoofdzaak bestemd is tot dag- of nachtverblijf van een of meer personen. y. Ligplaats : een door de gemeente aangewezen ligplaats welke door een woonschip wordt ingenomen. z. Hoofdverblijf : de feitelijke woonplaats van de persoon met beperkingen. aa. Gemeenschappelijke ruimte : gedeelte(n) van een woongebouw, niet behorend tot de onderscheiden woningen, bestemd en noodzakelijk om de woning van de persoon met beperkingen vanaf de toegang van het woongebouw te bereiken of waarvan de persoon met beperkingen gebruik moet kunnen maken. bb. Huisgenoot : iedere persoon met hetzelfde hoofdverblijf als de persoon met beperkingen, met uitzondering van de kamerhuurder en de kostganger. cc. Budgethouder : een persoon aan wie ingevolge deze Verordening of een hieraan voorafgaande Wmo-verordening een persoonsgebonden budget is toegekend en die aan het college verantwoording over de besteding van het persoonsgebonden budget verschuldigd is. dd. Uitraasruimte : een ruimte waarin een persoon met beperkingen die vanwege een gedragsstoornis ernstig ontremd gedrag vertoont zich kan afzonderen of tot rust kan komen. 2. Alle begrippen die in deze Verordening worden gebruikt en die niet nader worden omschreven hebben dezelfde betekenis als in de wet en de Awb. Artikel 1.2. Recht op voorzieningen 1. Artikel 1.2 Recht op voorzieningen 1. Recht op een voorziening bestaat slechts voor zover: a. deze langdurig noodzakelijk is om de beperkingen op het gebied van het voeren van het huishouden, het verplaatsen in en om de woning, het zich lokaal verplaatsen per vervoermiddel en bij het ontmoeten van medemensen en op basis daarvan sociale verbanden aangaan te compenseren; b. deze, naar objectieve maatstaven gemeten, als de goedkoopst adequate voorziening kan worden aangemerkt; c. deze in overwegende mate op het individu is gericht. 2. Geen voorziening wordt toegekend: a. indien de voorziening voor een persoon als de persoon met beperkingen algemeen gebruikelijk is; b. indien de persoon met beperkingen niet woonachtig is in de gemeente Diemen; c. voor zover er aan de zijde van de persoon met beperkingen geen sprake is van aantoonbare meerkosten in vergelijking met de situatie voorafgaand aan het optreden van de beperkingen waarvoor de voorziening wordt aangevraagd; d. voorzover de aanvraag betrekking heeft op kosten die de persoon met beperkingen of diens wettelijk vertegenwoordiger voorafgaand aan het moment van beschikken heeft gemaakt, tenzij het college uitdrukkelijk schriftelijk toestemming heeft gegeven tot het maken van de kosten. e. indien een voorziening als die waarop de aanvraag betrekking heeft reeds eerder krachtens deze Verordening of krachtens een aan deze Verordening voorafgaande Wmo-verordening of 4

5 WVG-verordening is verstrekt en de normale afschrijvingstermijn van de voorziening nog niet is verstreken, tenzij de eerder vergoede of verstrekte voorziening verloren is gegaan als gevolg van omstandigheden die niet aan de persoon met beperkingen of diens wettelijk vertegenwoordiger zijn toe te rekenen. f. indien de aanvrager op grond van de Wet maatschappelijke ondersteuning artikel 1.2 lid 2 voldoende financiële capaciteit heeft om zelf deze voorziening aan te schaffen. 3. In afwijking van lid 1 onderdeel a. kan hulp bij het huishouden voor korte duur worden verstrekt. De tekst van dit artikel geldt per (zie Wijzigingsverordening en wijzingsbesluit maatschappelijke Hoofdstuk 2. Vorm van verstrekking en eigen bijdrage Artikel 2.1. Keuzevrijheid 1. Een individuele voorziening kan verstrekt worden: a. in natura; b. als een persoonsgebonden budget; c. als financiële tegemoetkoming. 2. Het college stelt vast in welke situaties de bij wet verplichte keuze tussen een voorziening in natura en een voorziening in de vorm van een persoonsgebonden budget niet wordt geboden aan de hand van de in het Besluit neergelegde criteria. Artikel 2.2. Voorziening in natura In de beschikking tot toekenning van de voorziening in natura worden de toepasselijke voorwaarden, de omvang, de looptijd en de wijze waarop de verstrekking in natura plaatsvindt, opgenomen. Artikel 2.3. Persoonsgebonden budget 1. Op het persoonsgebonden budget zijn de volgende voorwaarden van toepassing: a. een persoonsgebonden budget wordt alleen verstrekt op verzoek van de persoon met beperkingen of diens wettelijk vertegenwoordiger; b. een persoonsgebonden budget wordt alleen verstrekt indien daartegen geen overwegende bezwaren bestaan. 2. In de beschikking tot toekenning van de voorziening waarvoor een persoonsgebonden budget wordt verstrekt wordt aangegeven op welke kosten het persoonsgebonden budget betrekking heeft en worden de toepasselijke voorwaarden, de omvang, de looptijd en de wijze van uitbetaling van het persoonsgebonden budget opgenomen. 3. Bij de beschikking wordt, indien van toepassing, een programma van eisen verstrekt waarin aangegeven is aan welke vereisten de met het persoonsgebonden budget te verwerven voorziening dient te voldoen. Na aanschaf van de voorziening waarvoor het persoonsgebonden budget verstrekt is, dan wel in ieder geval in elk kalenderjaar, wordt aan het college door de budgethouder verantwoording afgelegd over de verkregen budgetten, door middel van: a. de nota/factuur van de aangeschafte voorziening; b. een betalingsbewijs van de aangeschafte voorziening, of c. een overzicht van de salarisadministratie. 5 De budgethouder is verplicht om het persoonsgebonden budget te besteden aan het doel waarvoor het is verstrekt. Het college kan nagaan of aan dit vereiste is voldaan. De tekst van dit artikel geldt per (zie Wijzigingsverordening en wijzingsbesluit maatschappelijke Artikel 2.4. Financiële tegemoetkoming 1. In de beschikking tot toekenning van de voorziening waarvoor een financiële tegemoetkoming wordt verstrekt wordt aangegeven op welke kosten de financiële tegemoetkoming betrekking heeft en worden de toepasselijke voorwaarden, de omvang, de looptijd en de wijze van uitbetaling van de financiële tegemoetkoming opgenomen. 2. Bij de beschikking wordt, indien van toepassing, een programma van eisen verstrekt waarin aangegeven is aan welke vereisten de met het financiële tegemoetkoming te verwerven voorziening dient te voldoen. 3. Na aanschaf van de voorziening waarvoor het financiële tegemoetkoming verstrekt is, dan wel na afloop van elk kalenderjaar, wordt aan het college door de persoon met beperkingen of diens wettelijk vertegenwoordiger, voor zover van toepassing, verstrekt: 5

6 a. de nota/factuur van de aangeschafte voorziening; b. een betalingsbewijs van de aangeschafte voorziening. 4. De persoon met beperkingen of diens wettelijk vertegenwoordiger is verplicht om het financiële tegemoetkoming te besteden aan het doel waarvoor het is verstrekt. Het college kan nagaan of aan dit vereiste is voldaan. Artikel 2.5. Eigen bijdrage 1. De persoon met beperkingen danwel diens wettelijk vertegenwoordiger is voor de volgende voorzieningen een eigen bijdrage verschuldigd: a. hulp bij het huishouden; b. woonvoorzieningen van bouwkundige of woontechnische aard aan een eigen woning die het bedrag zoals vastgesteld in het Besluit te boven gaan. c. hulpmiddelen en vervoersvoorzieningen (behalve rolstoel en sportrolstoel). De tekst van dit artikel geldt per (zie Wijzigingsverordening en wijzingsbesluit maatschappelijke Hoofdstuk 3. Hulp bij het huishouden. Artikel 3.1. Vormen van hulp bij het huishouden De door het college ter compensatie van beperkingen bij het voeren van een huishouden te verstrekken voorziening kan bestaan uit: a. hulp bij het huishouden in natura; b. een persoonsgebonden budget te besteden aan hulp bij het huishouden. Artikel 3.2. Recht op hulp bij het huishouden Een persoon met beperkingen kan voor de in artikel 3.1 genoemde voorzieningen in aanmerking worden gebracht, indien: a. aantoonbare beperkingen op grond van ziekte of gebrek, inclusief chronisch psychische en psychosociale problemen het zelf uitvoeren van één of meer huishoudelijke taken onmogelijk maken; of b. de aanwezige mantelzorg niet (meer) adequaat kan worden geleverd en het zelf uitvoeren van één of meer huishoudelijke taken onmogelijk is. Artikel 3.3. Geen recht op hulp bij het huishouden Er bestaat geen recht op hulp bij het huishouden voor zover: a. de aangevraagde voorzieningen betrekking hebben op een hoger niveau dan het uitrustingsniveau voor sociale woningbouw; b. de aanvraag betrekking heeft op hotels/pensions, trekkerswoonwagens, vakantiewoningen en tweede woningen; c. het werkzaamheden betreft waarvoor voorzieningen aanwezig zijn waarvan het algemeen gebruikelijk is dat daarvan gebruik wordt gemaakt, zoals kinderopvang, buitenschoolse opvang, een oppascentrale, een maaltijdservice, een hondenuitlaatservice en een boodschappenbezorgdienst. d. één of meer huisgenoten van de persoon met beperkingen in staat zijn om huishoudelijke taken te verrichten, waarbij het Protocol Gebruikelijke zorg van het CIZ als uitgangspunt wordt gehanteerd. Artikel 3.4. Omvang van de hulp bij het huishouden. De omvang van de voorziening hulp bij het huishouden wordt berekend door gebruik te maken van het protocol huishoudelijke verzorging van het CIZ. Deze omvang wordt berekend in uren. De tekst van dit artikel geldt per (zie Wijzigingsverordening en wijzingsbesluit maatschappelijke Artikel 3.5. Omvang van het persoonsgebonden budget. Het college stelt de bedragen vast die per klasse aan persoonsgebonden budget worden verleend voor hulp bij het huishouden en legt deze bedragen vast in het Besluit. Het college kan deze bedragen indexeren. 6

7 Hoofdstuk 4. Woonvoorzieningen Artikel 4.1. Typen woonvoorzieningen. De door het college, ter compensatie van beperkingen bij het voeren van een huishouden en het normale gebruik van de woning, te verstrekken voorziening kan bestaan uit: a. een voorziening voor verhuizing en (her)inrichting; b. een woonvoorziening van bouwkundige of woontechnische aard; c. een woonvoorzieningen van niet-bouwkundige of niet-woontechnische aard; d. een voorziening voor onderhoud, keuring en reparatie van voorzieningen als genoemd in het Besluit; e. een voorziening voor tijdelijke huisvesting; f. een voorziening voor huurderving; g. een uitraasruimte. Artikel 4.2. Vorm en hoogte woonvoorzieningen 1. De voorzieningen genoemd in artikel 4.1 onderdeel b, c en g worden in natura of in de vorm van een persoonsgebonden budget verleend. 2. De voorzieningen genoemd in artikel 4.1 onderdeel a, d, e en f worden in de vorm van een financiële tegemoetkoming verleend. 3. De hoogte van de te verstrekken financiële tegemoetkoming of het persoonsgebonden budget is vastgelegd in het Besluit. Artikel 4.3. Primaat van verhuizing en recht op woonvoorzieningen 1. Een persoon met beperkingen kan voor een voorziening als genoemd in artikel 4.1 onderdeel a in aanmerking worden gebracht indien hij als gevolg van aantoonbare beperkingen op grond van ziekte of gebrek, inclusief chronisch psychische en psychosociale problemen, beperkingen ondervindt bij het voeren van een huishouden en/of het normale gebruik van de woning. 2. Een persoon met beperkingen kan voor een voorziening als genoemd in artikel 4.1 onderdeel b en c in aanmerking worden gebracht indien: a. hij als gevolg van aantoonbare beperkingen op grond van ziekte of gebrek, inclusief chronisch psychische en psychosociale problemen, beperkingen ondervindt bij het voeren van een huishouden en/of het normale gebruik van de woning; en b. de voorziening als genoemd in artikel 4.1 onderdeel a niet mogelijk is of niet de goedkoopst adequate voorziening is. 3. Een persoon met beperkingen kan voor een voorziening als genoemd in artikel 4.1 onderdeel g in aanmerking worden gebracht indien: a. sprake is van een op basis van aantoonbare beperkingen op grond van ziekte of gebrek, inclusief chronisch psychische of psychosociale problemen, aanwezige gedragsstoornis met ernstig ontremd gedrag en waarbij alleen het zich kunnen afzonderen kan leiden tot een situatie waarin deze persoon tot rust kan komen; en b. de voorziening als genoemd in artikel 4.1 onderdeel a. niet mogelijk is of niet de goedkoopst adequate voorziening is. 4. Het college kan in het Besluit bepalen in welke situaties het primaat van verhuizing als bedoeld in lid 2 en 3 niet wordt toegepast. Artikel 4.4. Geen toekenning van een woonvoorziening Een woonvoorziening wordt niet toegekend als genoemd in artikel 4.1: a. voor zover de ondervonden problemen bij het normale gebruik van de woning voortvloeien uit de aard van de in de woning gebruikte materialen; b. voor zover de aangevraagde voorzieningen betrekking hebben op een hoger niveau dan het uitrustingsniveau voor sociale woningbouw; c. de noodzaak tot het treffen van de woonvoorziening het gevolg is van een verhuizing waartoe op grond van belemmeringen bij het normale gebruik van de woning ten gevolg van ziekte of gebrek geen aanleiding bestaat/bestond en er geen andere belangrijke reden aanwezig is/was; d. de persoon met beperkingen niet verhuist/is verhuisd naar de voor zijn of haar beperkingen op dat moment beschikbare meest geschikte woning, tenzij daarvoor tevoren schriftelijk toestemming is verleend door het college; e. de woonvoorziening aangevraagd wordt op een moment dat op basis van leeftijd, gezinssituatie of woonsituatie te voorzien was dat deze voorziening noodzakelijk zou zijn en er geen sprake is van een onverwacht optredende noodzaak; 7

8 f. de persoon met beperkingen verhuist/verhuisd is vanuit of naar een woning die niet geschikt is het gehele jaar door bewoond te worden of naar een AWBZ-instelling of een andere instelling gericht op het verstrekken van zorg; g. indien er geen rechtstreeks oorzakelijk verband bestaat tussen de ondervonden beperkingen en één of meer bouwkundige of woontechnische kenmerken van de door de persoon met beperkingen bewoonde woning; h. indien de beperkingen niet in de woning zelf (waartoe ook de toegankelijkheid van de woning moet worden begrepen) worden ondervonden. i. indien de woning ook na aanpassingen niet langdurig geschikt is voor de bewoner(s). De tekst van dit artikel geldt per (zie Wijzigingsverordening en wijzingsbesluit maatschappelijke Artikel 4.5. Uitsluitingen De bepalingen van hoofdstuk 4 zijn niet van toepassing op het treffen van voorzieningen aan: a. hotels/pensions; b. trekkerswoonwagens; c. AWBZ instellingen of andere instellingen gericht op het verlenen van zorg; d. vakantiewoningen/recreatiewoningen; e. tweede woningen; f. kamerverhuur; en g. specifiek op gehandicapten en ouderen gerichte woongebouwen voor wat betreft voorzieningen in gemeenschappelijke ruimten of voorzieningen die bij (nieuw) bouw of renovatie zonder noemenswaardige meerkosten meegenomen kunnen worden. Artikel 4.7. Hoofdverblijf/Bezoekbaar maken 1. Een woonvoorziening wordt slechts verleend indien de persoon met beperkingen zijn hoofdverblijf heeft of zal hebben in de woning waaraan de voorziening wordt getroffen. 2. In afwijking van het gestelde in lid 1 en artikel 1.2 lid 2 onderdeel b. kan een voorziening voor het bezoekbaar maken van een woning worden verleend indien de persoon met beperkingen zijn hoofdverblijf heeft in AWBZ-instelling of een andere instelling gericht op het verlenen van zorg. 3. De aanvraag wordt ingediend in de gemeente waar de aan te passen woning zich bevindt. 4. De voorziening als bedoeld in lid 2 wordt verleend onder de voorwaarde, dat de gemeente waar de persoon met beperkingen zijn hoofdverblijf heeft, verklaart dat haar niet bekend is dat ten behoeve van de persoon met beperkingen reeds eerder een woning bezoekbaar is gemaakt; 5. Onder bezoekbaar maken van de woning wordt verstaan dat de persoon met beperkingen één kamer en één toilet in de woning kan bereiken en gebruiken. Artikel 4.8. Gemeenschappelijke ruimten Het college kan uitsluitend de volgende voorzieningen verlenen aan gemeenschappelijke ruimten, indien zonder (één van) deze voorzieningen de woning voor de persoon met beperkingen ontoegankelijk blijft: a. het verbreden van toegangsdeuren; b. het aanbrengen van elektrische deuropeners; c. aanleg van een hellingbaan van de openbare weg naar de toegang van het gebouw (mits de woningen in het woongebouw te bereiken zijn met een rolstoel); d. drempelhulpen; e. het aanbrengen van een extra trapleuning bij een portiekwoning; f. een opstelplaats voor een rolstoel bij de toegangsdeur van het woongebouw. De tekst van dit artikel geldt per (zie Wijzigingsverordening Wmo ). Artikel 4.9. Voorziening voor verhuizing en (her)inrichting 1. In afwijking van artikel 4.3 lid 1 kan het college een voorziening als genoemd in artikel 4.1 onderdeel a. ook verstrekken aan een persoon zonder beperkingen die op verzoek van het college een woning heeft ontruimd. 2. Het college verleent geen voorziening als genoemd in artikel 4.1 onderdeel a. indien: a. de persoon met beperkingen voor het eerst zelfstandig gaat wonen; b. de persoon met beperkingen verhuist van of naar een AWBZ-instelling of een andere instelling gericht op het verlenen van zorg naar een zelfstandige woning. De tekst van dit artikel geldt per (zie Wijzigingsverordening Wmo ). 3. Na een periode van twee jaar vanaf de datum van de toekenningsbeschikking vervalt het recht op uitbetaling van een toegekende voorziening als genoemd in artikel 4.1 onderdeel a. 8

9 Artikel Woonvoorziening van bouwkundige of woontechnische aard en uitraasruimte Het college verleent alleen dan een voorziening als genoemd in artikel 4.1 onderdeel b. en g. indien: a. niet reeds een begin met de werkzaamheden waarop de voorziening betrekking heeft is gemaakt zonder zijn schriftelijke toestemming; b. de door hem aangewezen personen toegang is verschaft tot de woning waar de voorziening wordt verricht; c. de in onderdeel b. genoemde personen inzicht wordt geboden in bescheiden en tekeningen welke betrekking hebben op de voorziening; d. de in onderdeel b. genoemde personen de gelegenheid wordt geboden tot het controleren van de voorziening. Artikel Anti-speculatiebeding 1. De eigenaar-bewoner, die krachtens deze Verordening of krachtens een aan deze Verordening voorafgaande Wmo-verordening of WVG-verordening een persoonsgebonden budget voor een woonvoorziening als bedoeld in artikel 4.1 onderdeel b. en g. heeft ontvangen en die binnen een periode van vijf jaar na de datum van gereedmelding van de werkzaamheden de woning verkoopt, is gehouden om binnen een week na het passeren van de akte het college hiervan schriftelijk op de hoogte te stellen. Het persoonsgebonden budget kan door het college (deels) worden teruggevorderd. 2. De restitutie als bedoeld in het eerste lid bedraagt: voor het eerste jaar 100 % van het persoonsgebonden budget, voor het tweede jaar 80 % van het persoonsgebonden budget, voor het derde jaar 60 % van het persoonsgebonden budget, voor het vierde jaar 40 % van het persoonsgebonden budget, voor het vijfde jaar 20 % van het persoonsgebonden budget. Artikel Woonwagen en woonschip 1. Het college kan een woonvoorziening als genoemd in artikel 4.1 aan een woonwagen of woonschip verlenen indien: a. de technische levensduur van de woonwagen danwel het woonschip nog minimaal 5 jaar is; b. de standplaats van de woonwagen niet binnen 5 jaar voor opheffing in aanmerking komt, danwel het woonschip nog minimaal 5 jaar op de ligplaats mag blijven liggen; c. de woonwagen danwel het woonschip ten tijde van de indiening van de aanvraag voor een woonvoorziening bij de gemeente op de standplaats stond danwel een ligplaats innam; d. de hoofdbewoner van een woonwagen in het bezit is van een bewoningsvergunning als bedoeld in de Woningwet. 2. In afwijking van lid 1 kan het college ook een woonvoorziening als genoemd in artikel 4.1 verlenen, indien de technische levensduur van de woonwagen of het woonschip minder dan 5 jaar is; de standplaats van de woonwagen binnen 5 jaar voor opheffing in aanmerking komt of het woonschip niet tenminste nog 5 jaar op de ligplaats mag liggen. Het bedrag wordt in het Besluit nader vastgesteld. Artikel Onderhoud, keuring en reparatie Het college kan een voorziening in de kosten van onderhoud, keuring en reparatie als genoemd in artikel 4.1 onderdeel d. verlenen indien: a. de woonvoorziening is verleend in het kader van deze Verordening, een hieraan voorafgaande Wmo-verordening of WVG-verordening, het Besluit geldelijke steun huisvesting gehandicapten of de Regeling geldelijke steun huisvesting gehandicapten; b. de woonvoorziening wordt genoemd in de lijst voorzieningen welke in het Besluit is opgenomen; c. de persoon met beperkingen ten tijde van het onderhoud, keuring of reparatie de woning als hoofdverblijf heeft en bewoont of het een woning betreft zoals bedoeld in artikel 4.7. Artikel Tijdelijke huisvesting 1. Het college kan een voorziening verlenen in de kosten van tijdelijke huisvesting die door de persoon met beperkingen of diens wettelijk vertegenwoordiger moeten worden gemaakt in verband met het aanpassen van: a. zijn huidige woning; b. de door de persoon met beperkingen nog te betrekken woning; 9

10 c. de voorziening wordt uitsluitend verleend voor de periode dat de aan te passen woning tengevolge van het realiseren van een aanpassing niet bewoond kan worden en de persoon met beperkingen of diens wettelijke vertegenwoordiger als gevolg daarvan voor dubbele woonlasten komt te staan. 2. Het college kan alleen een voorziening in de kosten van tijdelijke huisvesting verlenen indien de persoon met beperkingen of diens wettelijk vertegenwoordiger redelijkerwijs niet kan voorkomen dat hij deze dubbele woonlasten heeft. 3. Het college verleent de in lid 1 genoemde voorziening voor maximaal 3 maanden. Artikel Huurderving 1. Ingeval van huurbeëindiging van een aangepaste woning, die voor meer dan het bedrag dat in het Besluit wordt vastgesteld, is aangepast, kan het college voor de duur van maximaal 6 maanden een voorziening verlenen aan de eigenaar van de woning in verband met derving van huurinkomsten. 2. De periode van zes maanden kan éénmalig met een periode van maximaal drie maanden verlengd worden indien bekend is dat binnen deze drie maanden een persoon met beperkingen de woning zal betrekken. 3. Het college kan slechts een voorziening als genoemd in lid 1 verlenen indien: a. het leegkomen van de woning vooraf bij de gemeente is gemeld; b. de leegstand tenminste een maand duurt. Hoofdstuk 5. Vervoersvoorzieningen Artikel 5.1. Typen vervoersvoorzieningen De door het college, ter compensatie van beperkingen bij het zich lokaal verplaatsen, te verstrekken voorziening kan bestaan uit: a. een collectieve vervoersvoorziening; b. een al dan niet aangepaste gesloten buitenwagen; c. een open elektrische buitenwagen (scootmobiel uitsluitend voor vervoer buitenshuis); d. een (al dan niet elektrisch aangedreven) driewielfiets; e. een ander verplaatsingsmiddel; f. aanpassing van een eigen auto; g. vergoeding voor gebruik van een taxi of een eigen auto; h. vergoeding voor gebruik van een rolstoeltaxi; i. vergoeding voor gebruik van een ander verplaatsingsmiddel; j. medisch noodzakelijke begeleiding tijdens collectief vervoer. De tekst van dit artikel geldt per (zie Wijzigingsverordening Wmo ). Artikel 5.2. Vorm en hoogte vervoersvoorzieningen 1. De voorziening genoemd in artikel 5.1 onderdeel a. wordt in natura verleend. 2. De voorzieningen genoemd in artikel 5.1 onderdeel b. tot en met e. worden in natura of in de vorm van een persoonsgebonden budget verleend. 3. De voorzieningen genoemd in artikel 5.1 onderdeel f. tot en met j. worden in de vorm van een financiële tegemoetkoming verleend. 4. De hoogte van de te verstrekken financiële tegemoetkoming of het persoonsgebonden budget is vastgelegd in het Besluit. Artikel 5.3. Recht op een collectieve vervoersvoorziening Een persoon met beperkingen kan voor een vervoersvoorziening als genoemd in artikel 5.1 onderdeel a. in aanmerking worden gebracht wanneer aantoonbare beperkingen als gevolg van ziekte of gebrek, inclusief chronisch psychische en psychosociale problemen, a. het gebruik van het openbaar vervoer; of b. het bereiken van dit openbaar vervoer onmogelijk maken. Artikel 5.4. Het primaat van de collectieve vervoersvoorziening en recht op een individuele vervoersvoorziening 1. Een persoon met beperkingen kan voor een vervoersvoorziening als genoemd in artikel 5.1 onderdeel b. tot en met i. in aanmerking worden gebracht wanneer: 10

11 a. aantoonbare beperkingen als gevolg van ziekte of gebrek, inclusief chronisch psychische en psychosociale problemen, het gebruik en/of het bereiken van het openbaar vervoer onmogelijk maken b. het gebruik van de collectieve vervoersvoorziening als bedoeld in artikel 5.1 onderdeel a. geen adequate oplossing is of niet mogelijk is. 2. Voor de in artikel 5.1 onderdeel b., c., e., g., h. en i. genoemde voorzieningen geldt, in uitzondering op het gestelde in lid 1, dat zij ook in aanvulling op het gebruik van een collectief vervoerssysteem als bedoeld in artikel 5.1 onderdeel a. verstrekt kunnen worden indien er sprake is van uiterst beperkte mobiliteit. 3. Bij het vaststellen van de hoogte van de vergoeding voor gebruik als bedoeld in artikel 5.1 onderdeel g., h. en i. kan rekening worden gehouden met de individuele vervoersbehoefte van de persoon met beperkingen en de mate waarin een collectief vervoerssysteem als bedoeld in artikel 5.1 onderdeel a. in die vervoersbehoefte kan voorzien. Artikel 5.5. Inkomensgrenzen 1. Indien het inkomen hoger is dan anderhalf maal het norminkomen,komt de persoon met beperkingen niet in aanmerking voor een vervoersvoorziening als genoemd in artikel 5.1 onderdeel a, b, e, g, h en i. 2. Indien het inkomen hoger is dan anderhalf maal het norminkomen, terwijl uitsluitend gebruik kan worden gemaakt van een rolstoeltaxi, wordt slechts het verschil tussen een financiële tegemoetkoming voor het gebruik van een taxi als genoemd in artikel 5.1 onderdeel g. en de financiële tegemoetkoming voor gebruik van een rolstoeltaxi als genoemd in onderdeel h. vergoed. Artikel 5.6. Omvang 1. Bij de te verstrekken vervoersvoorziening wordt ten aanzien van de vervoersbehoefte ten behoeve van maatschappelijke participatie uitsluitend rekening gehouden met de verplaatsingen in de directe woon- en leefomgeving in het kader van het leven van alledag. 2. De te verstrekken vervoersvoorziening zal maatschappelijke participatie door middel van lokale verplaatsingen met tenminste een omvang per jaar van maximaal 1500 kilometer mogelijk maken. De tekst van dit artikel geldt per (zie Wijzigingsverordening Wmo ). Hoofdstuk 6. Rolstoelvoorzieningen Artikel 6.1. Typen rolstoelvoorzieningen De door het college, ter compensatie van beperkingen bij het verplaatsen in en om de woning, dan wel voor sportbeoefening, te verstrekken rolstoelvoorziening kan bestaan uit: a. een rolstoel voor verplaatsing binnen of buiten, dan wel een aanpassing daaraan; b. onderhoud, gebruik en reparatie van de in onderdeel a. genoemde rolstoel; c. noodzakelijke rolstoelaanpassingen; d. een sportvoorziening. De tekst van dit artikel geldt per (zie Wijzigingsverordening Wmo ). Artikel 6.2. Vorm en hoogte rolstoelvoorzieningen 1. De voorziening genoemd in artikel 6.1 onderdeel a. tot en met c. wordt in natura of in de vorm van een persoonsgebonden budget verleend. Een rolstoel in natura wordt in bruikleen verstrekt. 2. De voorziening genoemd in artikel 6.1 onderdeel d. wordt in de vorm van een financiële tegemoetkoming verleend. 3. De hoogte van de te verstrekken financiële tegemoetkoming of het persoonsgebonden budget is vastgelegd in het Besluit. Artikel 6.3. Recht op een rolstoelvoorziening. 1. Een persoon met beperkingen kan voor de in artikel 6.1 onderdeel a. genoemde voorziening in aanmerking worden gebracht indien aantoonbare beperkingen op grond van ziekte of gebrek, inclusief chronisch psychische en psychosociale problemen, dagelijks zittend verplaatsen in en om de woning noodzakelijk maken. 2. Een persoon met beperkingen kan voor de in artikel 6.1 onderdeel c. genoemde voorziening in aanmerking worden gebracht indien deze in verband met de beperkingen noodzakelijk zijn om zich te kunnen verplaatsen in en om de woning. 3. Een persoon met beperkingen kan voor de in artikel 6.1 onderdeel d. genoemde voorziening in aanmerking worden gebracht indien aantoonbare beperkingen op grond van ziekte of gebrek, inclusief chronisch psychische en psychosociale problemen, het sporten zonder sportvoorziening onmogelijk maken. 11

12 Hoofdstuk 7. Het verkrijgen van voorzieningen Artikel 7.1. Aanvraag 1. Een aanvraag dient schriftelijk te worden ingediend, bij voorkeur door middel van een door het college ter beschikking gesteld formulier. 2. De aanvraag dient te worden ingediend bij het Team Wmo van de gemeente Diemen, op welke plaats zowel aanvragen voor voorzieningen inzake de wet als ook aanvragen zorg inzake de AWBZ kunnen worden ingediend. 3. De persoon met beperkingen of diens wettelijk vertegenwoordiger dient bij het indienen van de aanvraag desgevraagd een geldig identiteitsbewijs als bedoeld in artikel 1 lid 1 onderdeel 1 tot en met 3 van de Wet op de identificatieplicht te overleggen. De tekst van dit artikel geldt per (zie Wijzigingsverordening Wmo ). Artikel 7.2. Samenhangende afstemming Het college legt in het Besluit regels vast omtrent de wijze waarop de verkrijging van individuele voorzieningen samenhangend wordt afgestemd op de situatie van de persoon met beperkingen. Hoofdstuk 8. Verplichtingen en bevoegdheden van rechthebbende en het college Artikel 8.1. Inlichtingen, onderzoek en advies 1. Het college is bevoegd om, voor zover dit van belang kan zijn voor de beoordeling van het recht op een voorziening, de persoon met beperkingen (indien van toepassing tezamen met diens wettelijk vertegenwoordiger): a. op te roepen in persoon te verschijnen op een door het college te bepalen plaats en tijdstip en hem te ondervragen; b. op een door het college te bepalen plaats en tijdstip door één of meer daartoe aangewezen deskundigen te laten ondervragen en/of te laten onderzoeken. 2. Het college vraagt aan een door haar daartoe aangewezen adviesinstantie te adviseren bij aanvragen inzake de wet indien: a. het gaat om een aanvraag voor een voorziening waarvan de kosten naar verwachting het bedrag als genoemd in het Besluit te boven zal gaan; b. het gaat om een aanvraag die een dermate complex karakter kent dat de afwikkeling anders niet verantwoord kan plaatsvinden; c. de gevraagde voorziening om medische redenen wordt afgewezen; d. het college dat overigens gewenst vindt. 3. Bij een volgende aanvraag voor een voorziening heeft het college de bevoegdheid aan te geven dat opnieuw advies dient te worden uitgebracht. 4. Een persoon met beperkingen of diens wettelijk vertegenwoordiger is verplicht aan het college of de door hem aangewezen adviesinstantie die gegevens te (doen) verschaffen die noodzakelijk zijn voor het beoordelen van het recht op een voorziening. Artikel 8.2. Wijzigingen in de situatie Degene aan wie krachtens deze Verordening of een hieraan voorafgaande Wmo-verordening of WVGverordening een voorziening is verstrekt, is verplicht aan het college terstond mededeling te doen van feiten en omstandigheden, waarvan redelijkerwijs duidelijk moet zijn dat deze van invloed kunnen zijn op het recht op de verstrekte voorziening. Artikel 8.3 Intrekking van een besluit tot verlening van een voorziening 1. Het college kan een beschikking genomen op grond van deze Verordening of een hieraan voorafgaande Wmo-verordening of WVG-verordening geheel of gedeeltelijk intrekken indien: a. niet of niet langer is voldaan aan de voorwaarden of verplichtingen gesteld bij of krachtens deze Verordening; b. op grond van gegevens beschikt is en gebleken is dat deze zodanig onjuist waren dat, indien de juiste gegevens bekend waren geweest, een andere beslissing zou zijn genomen; c. ten gevolge van wijzigingen in de omstandigheden van de persoon de noodzaak van de voorziening is komen te vervallen, dan wel indien tengevolge daarvan de persoon met beperkingen in aanmerking dient te worden gebracht voor een andere voorziening; d. achteraf blijkt dat een aanspraak als bedoeld in artikel 2 van de wet te gelde wordt of kan worden gemaakt; e.de persoon met beperkingen of diens wettelijk vertegenwoordiger nalatig is de eigen bijdrage of het eigen aandeel als genoemd in artikel 1.1 lid 1 onderdeel k. en l. te voldoen. 12

13 2. Een beschikking tot het verlenen van een voorziening kan worden ingetrokken, indien blijkt dat de financiële tegemoetkoming of het persoonsgebonden budget niet binnen zes maanden na uitbetaling is aangewend voor de bekostiging van het middel waarvoor de financiële tegemoetkoming of het persoonsgebonden budget was verleend. Artikel 8.4. Wijziging hoogte eigen bijdrage of eigen aandeel Het college kan de hoogte van de eigen bijdrage of het eigen aandeel in de kosten van een voorziening (laten) wijzigen indien de persoon met beperkingen of diens wettelijke vertegenwoordiger onjuiste of onvolledige gegevens heeft verstrekt en de verstrekking van juiste of volledige gegevens tot een andere vaststelling van de hoogte van de eigen bijdrage of het eigen aandeel in de kosten van de voorziening zou hebben geleid. Artikel 8.5. Terugvordering 1. Ingeval een besluit geheel of gedeeltelijk is ingetrokken kan een op basis daarvan reeds uitbetaalde financiële tegemoetkoming of persoonsgebonden budget geheel of gedeeltelijk worden teruggevorderd. 2. Ingeval het recht op een in bruikleen of eigendom verstrekte voorziening is ingetrokken kan deze voorziening dan wel de aanschafwaarde van deze voorziening worden teruggevorderd indien de voorziening is verleend op basis van valselijk verstrekte gegevens. 3. Ingeval bij controle van de verantwoording van het budget blijkt dat het bedrag niet volledig is besteed, niet volgens de in de beschikking gestelde voorwaarden is besteed of niet voldoende of binnen redelijk vooraf gestelde termijn is verantwoord, kan een op basis daarvan reeds uitbetaalde financiële vergoeding of Persoonsgebonden Budget geheel of gedeeltelijk worden teruggevorderd. De tekst van dit artikel geldt per (zie Wijzigingsverordening en wijzingsbesluit maatschappelijke Artikel 8.6. Eisen ten aanzien van de burgerparticipatie De gemeente regelt per Verordening, met inachtneming van artikel 150 van de Gemeentewet, de burgerparticipatie. In de Verordening, regelende de taak, samenstelling en werkwijze van de Cliëntenraad gemeente Diemen is in ieder geval vastgelegd dat de reikwijdte van de burgerparticipatie het beleid ten aanzien van de in deze Verordening genoemde voorzieningen betreft. Over wijzigingen in de Verordening maatschappelijke ondersteuning Diemen en de bijbehorende uitvoeringregelen zal tijdig advies aan de cliëntenraad worden gevraagd. Hoofdstuk 9. Slotbepalingen Artikel 9.1. Hardheidsclausule Het college kan in bijzondere gevallen ten gunste van de persoon met beperkingen, diens wettelijk vertegenwoordiger of de woningeigenaar afwijken van hetgeen bij of krachtens deze Verordening is bepaald, indien toepassing daarvan tot onbillijkheden van overwegende aard leidt. Artikel 9.2. Beslissing in gevallen waarin de Verordening niet voorziet In gevallen de uitvoering van deze Verordening betreffende waarin deze Verordening niet voorziet, beslist het college voor zover dit mogelijk is binnen de door de Verordening aangeven grenzen. Artikel 9.3. Indexering Het college kan de in het kader van deze Verordening en het op deze Verordening berustende Besluit geldende bedragen verhogen of verlagen. Artikel 9.4. Citeerartikel; inwerkingtreding 1. Deze Verordening kan worden aangehaald als: Verordening maatschappelijke ondersteuning Diemen Deze Verordening treedt in werking op 1 januari Aldus vastgesteld in de openbare raadsvergadering van 18 december 2008 De griffier, De voorzitter, 13

14 Toelichting op de verordening maatschappelijke ondersteuning Inleiding. Het op 27 mei 2005 ingediende wetsvoorstel Nieuwe regels betreffende maatschappelijke ondersteuning, de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo), is op 14 februari 2006 in de Tweede Kamer met alleen de stemmen van de Socialistische Partij tegen aangenomen. Aan deze bijna unanieme stemming is een behandeling voorafgegaan die de wet een ander aanzicht heeft gegeven. De consequenties hiervan zijn niet direct te overzien: ook de Wet maatschappelijke ondersteuning is een wet die verdere invulling behoeft en uiteindelijk door jurisprudentie een duidelijke vorm zal krijgen. Bij de Wet maatschappelijke ondersteuning is dan bovendien nog sprake van het gegeven dat het kernbegrip van de wet, het zogenaamde compensatiebeginsel, bij amendement aan de wet is toegevoegd, waardoor een begripsomschrijving van dit cruciale begrip ontbreekt, met het gevolg dat de toelichting op het amendement uitgangspunt is voor de vormgeving van dit compensatiebeginsel. De verordening voorzieningen maatschappelijke ondersteuning geeft invulling aan de in de Wet maatschappelijke ondersteuning gegeven opdracht regels te stellen bij verordening. In de verordening is met name uitwerking gegeven aan de artikelen 4, 5, 6, 15, 19 en 26 Wmo. In de Wmo komen voorzieningen uit de Welzijnswet en voorzieningen uit de AWBZ en de WVG bij elkaar. Voorzieningen die tot 1 januari 2007 onder de Welzijnswet vallen en na die datum onder de Wmo, worden als voorliggende voorzieningen aangeboden en worden daarom niet in deze verordening opgenomen. Algemene toelichting. De kern van de Wet maatschappelijke ondersteuning wordt gevormd door het begrip compensatiebeginsel. Dit begrip is bij amendement 65 in de Wmo opgenomen. Het begrip compensatiebeginsel is afkomstig van de Raad voor de Volksgezondheid en Zorg. In hun briefadvies over de Wmo staat het volgende: Het verdient volgens de Raad aanbeveling om de wettelijke aanspraak op maatschappelijke ondersteuning te relateren aan aard en ernst van de beperking(en) van burgers, door gemeenten te verplichten zorg te dragen voor compensatie van deze beperking(en). En wel zodanig dat de burger met een beperking in een gelijkwaardige uitgangspositie wordt gebracht ten opzichte van de burger zonder beperking(en). De gemeente heeft hierin een resultaatsverplichting. Dit brengt met zich mee dat de gemeente zelf mag bepalen welke voorzieningen zij aanbiedt om het wettelijk vastgestelde doel/resultaat te bereiken. Teneinde tevens recht te doen aan het uitgangspunt dat daar waar mogelijk beroep gedaan wordt op de eigen verantwoordelijkheid van burgers moet het mogelijk zijn om aan de aanspraak op ondersteuning een inkomenstoets te koppelen. Omdat het om maatschappelijke participatie gaat, is dit te rechtvaardigen. Daartoe dienen op centraal niveau regels gesteld te worden. [ ] Door de aanspraak op ondersteuning niet te verankeren in een verplichting om bepaalde met name te noemen voorzieningen te verstrekken (zorgplicht), maar te omschrijven in termen van het te bereiken resultaat (compensatieplicht), kan onzekerheid ontstaan over wat nu precies als recht geldt. Om die reden is het volgens de Raad noodzakelijk om in de wet zelf op te nemen wanneer sprake is van een gelijkwaardige uitgangspositie van burgers. Dat is immers het resultaat waarop de gemeente, ook in rechte, kan worden aangesproken. Dit betekent dat geoperationaliseerd moet worden wat de termen zelfredzaamheid en maatschappelijke participatie betekenen: welke activiteiten moet iemand daarvoor tenminste kunnen uitvoeren? Door het te bereiken resultaat (de compensatie) als aangrijpingspunt te nemen is het volgens de Raad niet noodzakelijk in de wet zelf criteria op te nemen voor de indicatiestelling. Dit begrip is vertaald bij amendement en in de wet opgenomen. Het is met name de toelichting op het amendement dat informatie geeft over de bedoeling van de wetgever met het begrip compensatieplicht. De toelichting stelt: Ter vervanging van de verplichting gedurende drie jaar om te voorzien in met name genoemde producten en diensten strekt het nieuw geformuleerde artikel ertoe de algemene verplichting aan gemeenten op te leggen om beperkingen in de zelfredzaamheid op het gebied van het voeren van een huishouden, het zich verplaatsen in en om de woning en om zich lokaal per vervoermiddel te verplaatsen, weg te nemen. Onder zelfredzaamheid wordt in dit verband verstaan het lichamelijke, verstandelijke, geestelijke en financiële vermogen om zelf voorzieningen te treffen die deelname aan het normale maatschappelijke verkeer mogelijk maken. Onder normale deelname aan het maatschappelijke verkeer wordt in ieder geval verstaan het kunnen voeren van een huishouden; het normale gebruik van een woning; het zich in en om de woning kunnen verplaatsen; het zich zodanig kunnen verplaatsen dat aansluiting kan worden gevonden bij regionale, bovenregionale en landelijke vervoerssystemen; het kunnen ontmoeten 14