Protestantse Gemeente De Graankorrel te 's-graveland. Zondag 5 juli 2015

Transcriptie

1 Welkom en mededelingen VOORBEREIDING Drempelgebed Ps 84: 1, 3, 6 Zondag 5 juli 2015 Voorganger: ds. Niels Gillebaard, Graft-De Rijp Ouderling: Bob van Rheenen Lector: Bob van Rheenen Organist: Hugo de Graaff Diaken: Willy Hoekstra Koster: Henk Flierman 1 Hoe lieflijk, hoe goed is mij, Heer, het huis waar Gij uw naam en eer hebt laten wonen bij de mensen. Hoe brand ik van verlangen om te komen in uw heiligdom. Wat zou mijn hart nog liever wensen dan dat het juichend U ontmoet die leven zijt en leven doet. 3 Welzalig die uit uw kracht leeft, die naar uw tempel zich begeeft, zijn hart wijst hem de rechte wegen. Zij trekken op van overal en, gaat het door het dorre dal, dan valt op hen een milde regen. Ja, in het hart van de woestijn ontspringt een heldere fontein. 6 Want God onze Heer die ons mild bestraalt als zon, beschermt als schild, zal in genade ons verhogen. Zijn hand onthoudt het goede niet aan wie oprecht Hem hulde biedt en eerlijk wandelt voor zijn ogen. Heer, die het al in handen houdt, welzalig die op U vertrouwt. Kyriegebed 1

2 Glorialied 280: 1 t/m 7 1 De vreugde voert ons naar dit huis waar t woord aan ons geschiedt. God roept zijn naam over ons uit en wekt in ons het lied. 2 Dit huis van hout en steen, dat lang de stormen heeft doorstaan, waar nog de wolk gebeden hangt van wie zijn voorgegaan, 3 dit huis, dat alle sporen draagt van wie maar mensen zijn, de pijler die het alles schraagt, wilt Gij die voor ons zijn? 4 Zal dit een huis, een plaats zijn waar de hemel open gaat, waar Gij ons met uw eng'len troost, waar Gij U vinden laat? 5 Onthul ons dan uw aangezicht, uw naam, die mét ons gaat en heilig ons hier met uw licht, uw voorbedachte raad. 6 Vervul ons met een nieuw verstaan van t woord, waarin Gij spreekt en reik ons zelf als leeftocht aan het brood, dat Gij ons breekt. 7 Dit huis slijt mét ons aan de tijd, maar blijven zal de kracht die wie hier schuilen verder leidt tot alles is volbracht. DIENST VAN HET WOORD Gebed bij de opening van de Schrift Eerste lezing: Genesis 32: Het was nog nacht toen Jakob opstond en de Jabbok overstak op een doorwaadbare plaats, samen met zijn beide vrouwen, zijn twee bijvrouwen en zijn elf kinderen. 24 Nadat hij hen over de rivier had geholpen, bracht hij ook al zijn bezittingen naar de overkant. 25 Maar zelf bleef hij achter, helemaal alleen, en er worstelde iemand met hem totdat de dag aanbrak. 26 Toen de ander zag dat hij het niet van hem kon winnen, raakte hij Jakobs heup aan, en daardoor raakte Jakobs 2

3 heup tijdens die worsteling ontwricht. 27 Toen zei de ander: Laat mij gaan, het wordt al dag. Maar Jakob zei: Ik laat u niet gaan tenzij u mij zegent. 28 De ander vroeg: Hoe luidt je naam? Jakob, antwoordde hij. 29 Daarop zei hij: Voortaan zal je naam niet Jakob zijn maar Israël, want je hebt met God en mensen gestreden en je hebt gewonnen. 30 Jakob vroeg: Zeg me toch hoe u heet. Maar hij kreeg ten antwoord: Waarom vraag je naar mijn naam? Toen zegende die ander hem daar. 31 Jakob noemde die plaats Peniël, want, zei hij, ik heb oog in oog gestaan met God en ben toch in leven gebleven. 32 Zodra hij bij Peniël was overgestoken, zag hij de zon opkomen. Jakob liep mank. 33 Omdat de ander hem had aangeraakt bij de spier die boven het heupgewricht ligt, eten de Israëlieten de heupspier niet, tot op de dag van vandaag. Lied 324: 1, 2 1 Wat vrolijk over U geschreven staat: dat Gij zijt de gloed van al wat leeft, de ziel die vonkt of als een brand uitslaat, de adembron die ons te drinken geeft 2 Wat vurig staat geschreven: dat Gij komt redden wat verloren is, dat woord, dat Gij het hart hebt, ogen, dat Gij hoort, Ik zal er zijn, zonsopgang, nieuw verbond Gedicht: Broeders hoeder De strijd is verweven van betekenis Met wie heeft Jacob gevochten die nacht aan de Jabbok? Met wie vecht jij? Ben je het zelf? Is het je broeder? Je zuster? Je hoeder? En met wie zou je moeten vechten? Wat dient er weerstaan te worden? Mag het ook met bijten en krabben? En wie begint te zegenen? 3

4 Lied 324: 3 3 Dat hoge woord, geschreven wit op zwart, trouw van trouw, hoe heeft het ons bevrijd, beschaamd, vervoerd, getroost, dan weer getart. Hoe dorsten wij te weten wie Gij zijt. Verkondiging Lied 500: 1 t/m 5 1 Uit uw verborgenheid voorbij aan onze grenzen, straalt lichte eeuwigheid als daglicht voor de mensen. Uw wijde hemel welft zich rond over de aarde. Gij zult op vaste grond ons voor het donker sparen. 2 Uit uw verborgenheid hebt Gij ons aangesproken, de weerstand van de nacht met heilig vuur gebroken. Gij brandt uw eigen naam voorgoed in onze dagen en schrijft in ons bestaan uw woord van welbehagen. 3 Uit uw verborgenheid nu aan de dag getreden, hebt Gij uw heil gezocht bij mensen hier en heden. Zoals Gij kwam om ons met vrede te ontmoeten, laat het ook vrede zijn waarmee wij U begroeten. 4 Uit uw verborgenheid ons zo te na gekomen, deelt Gij in onze nacht en zaait er nieuwe dromen. Zolang het donker duurt, de moed ons wordt ontnomen, voed ons dan met de hoop dat Gij voorgoed zult komen. 4

5 5 Uit uw verborgenheid ontsteekt Gij licht op aarde, wilt Gij ons warmen met de gloed van uw genade. Wij delen met elkaar het licht, het lied, de zegen. Wij zijn uw kandelaar, wij gaan het donker tegen. Gebeden Collecte Slotlied 416: 1 t/m 4 1 Ga met God en Hij zal met je zijn, jou nabij op al je wegen met zijn raad en troost en zegen. 2 Ga met God en Hij zal met je zijn: bij gevaar, in bange tijden, over jou zijn vleugels spreiden. 3 Ga met God en Hij zal met je zijn: in zijn liefde je bewaren, in de dood je leven sparen. 4 Ga met God en Hij zal met je zijn tot wij weer elkaar ontmoeten, in zijn naam elkaar begroeten. Zegen 5