d) EUR-Lex

Transcriptie

1 Fiche 1: Richtlijn terrorismebestrijding 1. Algemene gegevens a) Titel voorstel Richtlijn van het Europees Parlement en Raad inzake terrorismebestrijding en ter vervanging van Kaderbesluit 2002/475/JBZ van de Raad inzake terrorismebestrijding b) Datum ontvangst Commissiedocument 2 december 2015 c) Nr. Commissiedocument COM (2015) 625 d) EUR-Lex e) Nr. impact assessment Commissie en Opinie Impact-assessment Board Er is geen impact assessment opgesteld. f) Behandelingstraject Raad Raad voor Justitie en Binnenlandse Zaken g) Eerstverantwoordelijk ministerie Ministerie van Veiligheid en Justitie h) Rechtsbasis De rechtsbasis is artikel 82, tweede lid, en artikel 83, eerste lid, van het Verdrag betreffende de werking van Europese Unie (VWEU) i) Besluitvormingsprocedure Raad Gekwalificeerde meerderheidsbeslissing in de Raad. j) Rol Europees Parlement Medebeslissing (gewone wetgevingsprocedure) door het Parlement. 2. Essentie voorstel Inhoud voorstel De voorgestelde richtlijn treedt in de plaats van het kaderbesluit terrorismebestrijding (2002/475/JBZ, gewijzigd door kaderbesluit 2008/919/JBZ) (hierna ook: het kaderbesluit) en introduceert in Bijlage fichedocument, pagina 1

2 aanvulling op de inhoud van het kaderbesluit een aantal nieuwe maatregelen ter bestrijding van terrorisme. Het gaat om nieuwe strafbaarstellingen inzake het ontvangen van training voor terrorisme, het uitreizen om in het buitenland terroristische misdrijven te plegen, en het financieren van terrorisme. De doelstelling van de richtlijn is verdere verruiming van het EU instrumentarium ter bestrijding van terrorisme, met het oog op een zo compleet mogelijke, onderling afgestemde wetgeving in de lidstaten, die de lidstaten in staat stelt alle vormen van terrorisme op adequate wijze te bestrijden en daarbij op effectieve wijze samen te werken zowel onderling als in relatie met derde-landen. De nieuwe strafbaarstellingen komen in grote mate overeen met de inhoud van het op 22 oktober 2015 tot stand gekomen Aanvullend protocol bij het Raad van Europa Verdrag ter voorkoming van terrorisme (CETS 217). In september 2014 heeft de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties resolutie 2178 aangenomen met specifieke maatregelen voor de aanpak van Foreign terrorist Fighters. Paragraaf 6 van de genoemde resolutie verplicht lidstaten van de VN tot strafbaarstelling van het reizen naar andere landen teneinde daar deel te nemen aan terroristische misdrijven of training, dan wel het organiseren of financieren van dergelijke reizen. De Raad van Europa heeft uitvoering gegeven aan paragraaf 6 van deze VNVR resolutie in het Aanvullend protocol bij het Verdrag ter voorkoming van terrorisme. Het Aanvullend protocol bevat onder andere de verplichting tot strafbaarstelling van het ontvangen van training voor terrorisme, het uitreizen om terroristische misdrijven te plegen, het financieren van reizen voor terrorisme en het organiseren of faciliteren van dergelijke reizen. De indiening van het voorstel voor een richtlijn was reeds aangekondigd in het Werkprogramma van de Commissie voor 2016, maar is naar aanleiding van de aanslagen in Parijs op 13 november 2015 versneld. Het kaderbesluit terrorismebestrijding heeft in 2002 gezorgd voor een raamwerk van strafbaarstelling van terroristische misdrijven in het nationale recht van de lidstaten van de Europese Unie. Het kaderbesluit wees de misdrijven aan die als terroristische misdrijven moeten worden aangemerkt (misdrijven gepleegd met een terroristisch oogmerk), de definitie van een terroristisch oogmerk, en bevatte een strafbaarstelling van deelneming aan een terroristische organisatie. De Wet terroristische misdrijven zorgde in 2004 voor implementatie van de inhoud van het kaderbesluit in het Wetboek van Strafrecht (Stb. 2004, 290). In 2008 is het kaderbesluit uit 2002 door kaderbesluit 2008/919/JBZ aangepast naar aanleiding van ontwikkelingen in de terroristische dreiging en de maatregelen die in dat verband door de Raad van Europa waren opgenomen in het Verdrag ter voorkoming van terrorisme (CETS 196) (Trb. 2006, 34). Een nieuwe categorie misdrijven werd opgenomen in het kaderbesluit onder de noemer misdrijven in verband met terroristische activiteiten. Daaronder vielen onder andere de strafbaar te stellen gedragingen opruiing tot het plegen van terroristische misdrijven, rekrutering voor terrorisme, en (het geven van) training voor terrorisme. De afgelopen jaren heeft de terroristische dreiging wederom nieuwe vormen aangenomen en ook een nieuwe externe dimensie gekregen. Daarmee wordt gedoeld op Foreign Terrorist Fighters (het uitreizen van (EU-)burgers naar met name conflictgebieden in het Midden-Oosten om daar deel te Bijlage fichedocument, pagina 2

3 nemen aan de gewapende strijd in de gelederen van terroristische organisaties), hetgeen met kracht moet worden bestreden. Dergelijke personen die hebben deelgenomen aan terroristische activiteiten, kunnen immers - al dan niet getraumatiseerd en getraind voor het plegen van terroristische aanslagen - terugkeren op Europees grondgebied. Terugkeerders uit de strijdgebieden in het Midden- Oosten (Jemen, Syrië) zijn verantwoordelijk voor minstens zes al dan niet geslaagde pogingen tot het plegen van terroristische aanslagen in Europa. De niet aflatende dreiging van terroristische aanslagen vraagt om toegesneden maatregelen, ook op het terrein van het strafrecht. De Europese Commissie wijst in de toelichting op de voorgestelde richtlijn op de noodzaak om het bestaande strafrechtelijke instrumentarium uit te breiden met bepalingen die de afgelopen tijd tot stand zijn gekomen in het verband van de Verenigde Naties en in de Raad van Europa. Tegen de geschetste achtergrond kent de voorgestelde richtlijn de volgende inhoud. Op de eerste plaats wordt de inhoud van het kaderbesluit terrorismebestrijding op zorgvuldige wijze zoveel mogelijk één-op-één overgenomen in de richtlijn. Op de tweede plaats bevat de richtlijn de strafbaarstellingen die in het Aanvullend protocol bij het Verdrag ter voorkoming van terrorisme zijn gewijd aan het ontvangen van training voor terrorisme, het reizen naar andere landen om terroristische misdrijven te plegen en het organiseren van reizen naar andere landen om terroristische misdrijven te plegen of aan het plegen van terroristische misdrijven bij te dragen (artikelen 8, 9 en 10). Relevante Nederlandse strafbaarstellingen worden in dit verband gegeven door de artikelen 46, 134a, 140a en 421 Sr. Ten aanzien van het onderdeel bijdragen aan is naar Nederlands recht artikel 78 Sr van toepassing, dat met het plegen van misdrijven gelijkstelt de medeplichtigheid daar aan. Op de derde plaats bevat het richtlijnvoorstel een algemene strafbaarstelling van het financieren van terrorisme (artikel 11). Daarvoor is gekozen in plaats van de bijzondere strafbaarstelling in het Aanvullend protocol inzake het financieren van het reizen om terroristische misdrijven te plegen. Een dergelijke algemene strafbaarstelling ontbreekt tot op heden in het strafrechtelijk instrumentarium in de EU. De voorgestelde strafbaarstelling is in lijn met enerzijds de definitie van terrorismefinanciering die is opgenomen in de derde en vierde EU witwasrichtlijnen (2005/60/EG en 2015/849/EU), en anderzijds aanbeveling 5 inzake strafbaarstelling van financieren van terrorisme van de Financial Action Task Force. Ter zake van de verplichting tot vestiging van rechtsmacht voor de strafbaar te stellen misdrijven vindt door de richtlijn op een enkel punt een uitbreiding plaats ten opzichte van het kaderbesluit: op grond van het voorgestelde artikel 21, eerste lid, onderdeel d, van de richtlijn, zal ook rechtsmacht moeten worden gecreëerd ten aanzien van de dader die in het buitenland een Nederlandse onderdaan of ingezetene traint voor terrorisme. Deze uitbreiding van rechtsmacht kan in het Nederlandse recht worden verwezenlijkt door aanvulling van artikel 4 van het Besluit internationale verplichtingen extraterritoriale rechtsmacht. Artikel 15 van de richtlijn bevat een nadere duiding van de strafrechtelijke aansprakelijkheid bij plegen van de in de richtlijn opgenomen misdrijven. Conform hetgeen in artikel 3, derde lid, van het kaderbesluit is bepaald, is voor strafbaarheid niet vereist dat het misdrijf waarvoor bijvoorbeeld wordt getraind of gerekruteerd, of dat wordt gefinancierd, daadwerkelijk plaatsvindt. Artikel 15 van de Bijlage fichedocument, pagina 3

4 richtlijn voegt hieraan toe, dat voor het aannemen van strafbaarheid ook niet is vereist dat precies duidelijk is voor het plegen van welk terroristisch misdrijf bijvoorbeeld wordt getraind, gerekruteerd, uitgereisd of gefinancierd, danwel tot het plegen van welk terroristisch misdrijf wordt opgeruid. Dit komt overeen met de eisen die in de Nederlandse wetgeving en rechtspraak worden gesteld aan de vervulling van de inhoud van relevante strafbaarstellingen, onder andere op het punt van het opzet van de dader die dergelijke (voorbereidings)handelingen pleegt. Ten slotte voorziet de richtlijn in specifieke bepalingen inzake rechten van en de zorg voor slachtoffers van terrorisme. Het kaderbesluit bevatte reeds een algemene bepaling ter zake, terwijl ook de richtlijn minimumnormen voor de rechten van slachtoffers van strafbare feiten (2012/29/EU) eveneens van toepassing is en gelijke bepalingen bevat. Het gaat om verbijzondering van de hulp die aan slachtoffers dient te worden geboden ook op emotioneel en psychologisch vlak (traumazorg). Verder moeten slachtoffers van terrorisme die woonachtig zijn in een andere lidstaat dan waar de aanslag waarvan zij het slachtoffer zijn geworden is gepleegd, evenzeer kunnen beschikken over informatie over hun rechten en over slachtofferhulp. Naast deze strafrechtelijke richtlijn heeft de Commissie in het streven naar aanscherping van maatregelen op het terrein van terrorismebestrijding een voorstel tot herziening van de vuurwapenrichtlijn ingediend (COM(2015) 624). Impact assessment Commissie Er is geen impact assessment uitgevoerd. 3. Nederlandse positie ten aanzien van het voorstel a) Essentie Nederlands beleid op dit terrein Nederland hecht grote waarde aan een zo effectief mogelijk strafrechtelijk instrumentarium voor de aanpak van terrorisme. Dit komt onder andere tot uitdrukking in het feit dat in de Nederlandse wetgeving het afgelopen decennium is voorzien in uitgebreide strafbaarstelling van terroristische misdrijven en misdrijven ter voorbereiding en vergemakkelijking van terrorisme. Ook de strafvorderlijke mogelijkheden om terroristische misdrijven op te sporen en te vervolging zijn uitgebreid. Daarbij is op ruime wijze uitvoering gegeven aan verplichtingen tot strafbaarstelling die voortvloeiden uit onder andere het kaderbesluit en het Raad van Europa verdrag ter voorkoming van terrorisme. Te wijzen valt op de keuze om bij uitvoering van het Raad van Europa-verdrag en implementatie van de aanpassing van het kaderbesluit ook reeds het ontvangen van training van terrorisme strafbaar te stellen (Stb. 2009, 245). Verder kan worden gewezen op de Wet strafbaarstelling financieren van terrorisme (Stb. 2013, 292) die een brede, zelfstandige strafbaarstelling van het financieren van terrorisme heeft gecreëerd in het Wetboek van Strafrecht zie artikel 421 Sr. Bijlage fichedocument, pagina 4

5 b) Beoordeling + inzet ten aanzien van dit voorstel De doelstelling van de richtlijn is verdere verruiming van het EU instrumentarium ter bestrijding van terrorisme, met het oog op een zo compleet mogelijke, onderling afgestemde wetgeving in de lidstaten, die de lidstaten in staat stelt alle vormen van terrorisme op adequate wijze te bestrijden en daarbij op effectieve wijze samen te werken zowel onderling als in relatie met derde-landen. Nederland onderschrijft deze doelstelling volledig en acht deze van groot belang in het licht van het streven naar een effectieve bestrijding van terrorisme. Een eerste bestudering van de concept-richtlijn wijst uit dat de daarin voorgestelde strafbaarstellingen reeds door de bestaande Nederlandse strafwetgeving worden bestreken. Het ontbreken van adequate strafbaarstellingen op het niveau van de lidstaten kan een serieuze belemmering vormen voor een krachtige aanpak van terrorisme. Het grote belang dat is gemoeid met versterking van de aanpak van terrorisme maakt dat de behandeling prioriteit verdient. c) Eerste inschatting van krachtenveld Aangezien de richtlijn nog niet is besproken op werkgroepniveau, zijn nog geen formele standpunten van andere lidstaten ten aanzien van de richtlijn bekend. Aan te nemen valt dat lidstaten de inhoud van de richtlijn zullen steunen. Alle lidstaten zijn eens te meer na de aanslagen in Parijs van 13 november 2015 doordrongen van het grote belang van een effectieve terrorismebestrijding. Een zo optimaal mogelijk functionerend strafrechtelijk instrumentarium in Europa is in dit verband een minimumvereiste. Voorts zijn de onderdelen die in de richtlijn nieuw zijn ten opzichte van de inhoud van het kaderbesluit, identiek aan corresponderende bepalingen in het Aanvullend protocol bij het Raad van Europa verdrag ter voorkoming van terrorisme. Dat protocol gaf op zijn beurt weer uitvoering gaf aan VN VR 2178, die naar haar aard verbindend is voor de lidstaten. Verwacht mag worden dat met name Frankrijk zal wijzen op het belang van de richtlijn en zal aandringen op een zo snel mogelijke totstandkoming. Het krachtenveld in het Europees Parlement is op moment van schrijven nog onbekend. 4. Beoordeling bevoegdheid, subsidiariteit en proportionaliteit a) Bevoegdheid De EU is bevoegd voorstellen te doen voor aanpassing van het strafrecht op basis van artikel 83, eerste lid, en artikel 82, tweede lid, VWEU. b) Subsidiariteit De doelstelling van de richtlijn het streven naar zo compleet mogelijke, onderling afgestemde wetgeving in de lidstaten, die de lidstaten in staat stelt alle vormen van terrorisme op adequate wijze te bestrijden en daarbij op effectieve wijze samen te werken kan alleen worden bereikt door een instrument tot harmonisatie van strafrecht op het niveau van de Europese Unie. De richtlijn is duidelijk Bijlage fichedocument, pagina 5

6 additioneel aan de nationale inzet van lidstaten en beperkt of belemmert deze niet. Het oordeel over de subsidiariteit is derhalve positief. c) Proportionaliteit De proportionaliteit van de richtlijn moet worden beoordeeld in het licht van het grote belang van een effectieve bestrijding van terrorisme moet worden toegekend. Het feit dat de Commissie met een richtlijn komt beoordeelt het kabinet als positief. Ook over de meeste van specifieke bepalingen is de beoordeling van de proportionaliteit positief: zo heeft de Commissie ervoor gekozen om bij de nieuwe strafbaarstellingen inzake het ontvangen van training uitreizen om terroristische misdrijven te plegen nauw aan te sluiten bij corresponderende bepalingen uit het Aanvullend protocol bij het Verdrag ter voorkoming van terrorisme. De nieuwe strafbaarstelling van het financieren van terrorisme is in lijn met de definitie in de EU witwasrichtlijnen en de verplichting tot strafbaarstelling in aanbeveling 5 van de FATF. Nederland is echter kritisch ten aanzien van de proportionaliteit van de voorgestelde maatregelen inzake slachtofferrechten en slachtofferzorg. De voorgestelde zeer specifieke bepalingen inzake rechten van en de zorg voor slachtoffers van terrorisme hebben geen toegevoegde waarde ten opzichte van de verplichtingen die reeds voortvloeien uit de richtlijn minimumnormen voor de rechten van slachtoffers van strafbare feiten (2012/29/EU). Laatstgenoemde richtlijn is bedoeld als algemeen, horizontaal instrument, ongeacht de aard van het delict met de gevolgen waarvan slachtoffers te maken hebben. De nu voorgestelde preciseringen van slachtofferzorg betreffende trauma support and counseling zijn niet typerend voor terroristische misdrijven, maar kunnen ook bij andere soorten delicten aan de orde zijn. 5. Financiële implicaties, gevolgen voor regeldruk en administratieve lasten a) Consequenties EU-begroting Er zijn geen consequenties voor de EU-begroting b) Financiële consequenties (incl. personele) voor rijksoverheid en/ of decentrale overheden De in het voorstel opgenomen maatregelen leiden niet of slechts in beperkte mate tot extra kosten. Op grond van de voorliggende tekst is enkel een aanpassing van het besluit internationale verplichtingen extraterritoriale rechtsmacht nodig. In de huidige tekst van het voorstel gaan de bepalingen inzake slachtofferzorg en rechten voor slachtoffers niet verder dan hetgeen terzake is geregeld in richtlijn 2012/29/EU. Indien de uiteindelijke tekst, als resultaat van de Europese onderhandelingen, verandering ondervindt, zou echter een wijziging van de bepalingen ten aanzien van slachtofferzorg in het Wetboek van Strafvordering en/of aanpassing van lagere regelgeving nodig kunnen zijn. Eventuele budgettaire gevolgen worden ingepast op de begroting van het/de beleidsverantwoordelijke departement, conform de regels van de budgetdiscipline. Bijlage fichedocument, pagina 6

7 c) Financiële consequenties (incl. personele) voor bedrijfsleven en burger Er zijn geen financiële consequenties voor bedrijfsleven en burger. d) Gevolgen voor regeldruk/administratieve lasten voor rijksoverheid, decentrale overheden, bedrijfsleven en burger Er zijn geen gevolgen voor de regeldruk/administratieve lasten voor de rijksoverheid, decentrale overheden, bedrijfsleven en burger. e) Gevolgen voor concurrentiekracht Er zijn geen gevolgen voor de concurrentiekracht. 6. Implicaties juridisch a) Consequenties voor nationale en decentrale regelgeving en/of sanctionering beleid (inclusief toepassing van de lex silencio positivo) Een voorlopige bestudering van de richtlijn leidt tot de conclusie dat met de bestaande strafbaarstellingen inzake terrorisme kan worden voldaan aan de inhoud van de richtlijn. Op grond van de tekst van het richtlijnvoorstel is enkel een aanpassing van het besluit internationale verplichtingen extraterritoriale rechtsmacht nodig. Indien de uiteindelijke tekst, als resultaat van de Europese onderhandelingen, daartoe aanleiding geeft zou een wijziging van de bepalingen ten aanzien van slachtofferzorg in het Wetboek van Strafvordering en/of aanpassing van lagere regelgeving nodig kunnen zijn. b) Gedelegeerde en/of uitvoeringshandelingen, incl. NL-beoordeling daarvan Niet van toepassing. c) Voorgestelde implementatietermijn (bij richtlijnen), dan wel voorgestelde datum inwerkingtreding (bij verordeningen en besluiten) met commentaar t.a.v. haalbaarheid Er wordt in het voorstel een implementatietermijn van 12 maanden aangegeven. Die termijn is, indien zou moeten worden voorzien in nieuwe wetgeving, niet haalbaar, gelet op de duur van het wetgevingsproces. Daarvoor zal tijdens de onderhandelingen aandacht worden gevraagd. d) Wenselijkheid evaluatie-/horizonbepaling In het voorstel staat dat de Commissie binnen twee jaar na de inwerkingtreding van de deadline voor implementatie van de richtlijn aan het Europees Parlement en de Raad een verslag zal uitbrengen over de implementatie van de richtlijn. Binnen vier jaar na het verstrijken van de implementatietermijn zal de Commissie voorts een analyse van de toegevoerde waarde van de richtlijn vervaardigen voor het Europees Parlement en de Raad. Bijlage fichedocument, pagina 7

8 7. Implicaties voor uitvoering en/of handhaving De implicaties voor de uitvoering en handhaving van het voorstel, indien ongewijzigd overgenomen, zijn beperkt. 8. Implicaties voor ontwikkelingslanden De richtlijn heeft geen implicaties voor ontwikkelingslanden. Bijlage fichedocument, pagina 8

9 Fiche 2: Verordening portabiliteit online content 1. Algemene gegevens a) Titel voorstel Voorstel voor een Verordening van het Europees Parlement en de Raad betreffende de grensoverschrijdende portabiliteit van online-inhoudsdiensten in de interne markt b) Datum ontvangst Commissiedocument 9 december 2015 c) Nr. Commissiedocument COM (2015) 627 d) EUR-Lex e) Nr. impact assessment Commissie en Opinie Impact-assessment Board SWD (2015) 270 f) Behandelingstraject Raad Raad voor Concurrentievermogen g) Eerstverantwoordelijk ministerie Ministerie van Veiligheid en Justitie h) Rechtsbasis Dit voorstel is gebaseerd op artikel 114 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU). i) Besluitvormingsprocedure Raad Gekwalificeerde meerderheidsbeslissing in de Raad. j) Rol Europees Parlement Medebeslissing (gewone wetgevingsprocedure) door het Parlement. Bijlage fichedocument, pagina 9

10 2. Essentie voorstel Inhoud voorstel Het voorstel heeft tot doel te bewerkstelligen dat consumenten, die in de lidstaat waar zij gewoonlijk verblijven legaal toegang hebben tot online-content diensten of content die zij online hebben gekocht of gehuurd, de mogelijkheid tot toegang of gebruik van deze diensten ook hebben wanneer zij tijdelijk in een andere lidstaat verblijven. Denk bijvoorbeeld aan diensten die online films en series, muziek, games, boeken of sportevenementen aanbieden. Op dergelijke online-content rust vaak auteursrecht en/of naburig recht. Wanneer de aanbieder van online-diensten materiaal aanbiedt dat door deze rechten wordt beschermd, moet daarvoor een licentie worden verkregen van de betrokken rechthebbenden, zoals auteurs, uitvoerenden, producenten of omroeporganisaties. Op dit moment is toegang tot online-content vaak nog niet mogelijk in een andere lidstaat omdat deze licenties op territoriale basis worden verstrekt (bijvoorbeeld per lidstaat) of omdat aanbieders van onlinediensten er voor kiezen slechts specifieke, territoriaal, beperkte markten te bedienen. Ook toegang tot online-content die niet in alle lidstaten auteursrechtelijk beschermd is, zoals sportuitzendingen of nieuws, is vaak niet mogelijk in een andere lidstaat. Deze nietauteursrechtelijk beschermde content wordt namelijk steeds vaker aangeboden in combinatie met auteursrechtelijk beschermd materiaal, zoals muziek, logo s of grafische elementen. Het voorstel beoogt deze belemmeringen voor grensoverschrijdende portabiliteit van onlinecontent weg te nemen. Het verplicht een online-content aanbieder die audiovisuele diensten of auteursrechtelijk beschermd materiaal aanbiedt, consumenten de toegang tot of het gebruik van de door hen legaal afgenomen content eveneens aan te bieden wanneer consumenten tijdelijk in een andere lidstaat verblijven. Voorwaarde is wel dat er sprake is van een overeenkomst tussen consument en aanbieder. Niet van belang is of de dienst betaald of onbetaald wordt geleverd, op voorwaarde dat de aanbieder in staat is om de lidstaat van gewoonlijk verblijf te controleren. Het voorstel introduceert een, zogenoemde, juridische fictie. Dit betekent dat de dienst wordt geacht te zijn verleend in de lidstaat van gewoonlijk verblijf in plaats van de lidstaat van tijdelijk verblijf. (Bestaande) bepalingen in overeenkomsten met consumenten die in strijd zijn met de verplichting tot het aanbieden van grensoverschrijdende portabiliteit worden niet afdwingbaar geacht. Bovendien zal deze verordening ook van toepassing zijn op reeds bestaande overeenkomsten tussen consumenten en online-content aanbieders. Het voorstel komt voort uit de Digitale Interne Markt Strategie van de Commissie (COM (2015) 192). Eén van de hoofddoelstellingen van deze strategie is om bredere toegang tot online-content door gebruikers in de hele EU mogelijk te maken. Bijlage fichedocument, pagina 10

11 Impact assessment Commissie Uit het Impact Assessment blijkt dat steeds meer burgers van lidstaten van de Europese Unie voornamelijk digitale content, zoals muziek en films, afnemen. Bovendien bekijken en beluisteren zij deze content in toenemende mate via apparaten zoals tablets en smartphones. Het Impact Assessment inventariseert drie mogelijke beleidsopties en een nulscenario. Het nulscenario gaat uit van geen enkele beleidsinterventie. In dit scenario zou de markt zelfstandig grensoverschrijdend gebruik van content mogelijk moeten maken, al dan niet naar aanleiding van een uitspraak van het Hof van Justitie van de Europese Unie hierover. Voor dit scenario is niet gekozen, omdat er geen verandering in de bestaande situatie wordt gebracht. Dit betekent dat consumenten nog steeds moeilijkheden zouden ondervinden om aangeschafte content online te benaderen, als zij tijdelijk in een andere lidstaat verblijven De eerste beleidsoptie is dat de Commissie de stakeholders door middel van guidance aanmoedigt om consumenten meer mogelijkheden aan te bieden voor portabiliteit van onlinecontent. Een tweede beleidsoptie is dat er een juridisch instrument komt, waarbij een juridische fictie is opgenomen dat een online-dienstenaanbieder die in een bepaalde lidstaat een licentie heeft verworven op bepaalde al dan niet auteursrechtelijk beschermde content, de toegang tot deze diensten ook kan aanbieden aan een gebruiker van deze content die tijdelijk in een andere lidstaat verblijft. Een derde beleidsoptie voegt naast deze juridische fictie nog toe dat (a) online-dienstenaanbieders verplicht zijn portabiliteit aan te bieden en (b) iedere contractuele bepaling in een overeenkomst die in de weg staat aan portabiliteit niet kan worden afgedwongen. Het Impact Assessment concludeert dat optie 3 de beste beleidsoptie is omdat deze optie als enige kan garanderen dat online-dienstenaanbieders daadwerkelijk een vorm van portabiliteit gaan aanbieden aan gebruikers. De andere opties zouden dit effect niet hebben, omdat aanbieders de mogelijkheid houden om geen portabiliteit aan te bieden en omdat veel aanbieders van rechthebbenden geen toestemming zullen krijgen om portabiliteit aan te bieden, met een beroep op bestaande licentieovereenkomsten. Verder beantwoordt optie 3 het best aan de verwachtingen van consumenten, aldus het Impact Assessment. Dienstenaanbieders kunnen profiteren doordat zij door het geïntroduceerde mechanisme beter in staat zijn aan de verwachtingen van consumenten te voldoen. Voor de producenten van content zijn de effecten beperkt omdat het voorstel er niet toe strekt om de kring van gebruikers te vermeerderen of territoriale exclusiviteit van licenties te doorbreken. Bijlage fichedocument, pagina 11

12 3. Nederlandse positie ten aanzien van het voorstel a) Essentie Nederlands beleid op dit terrein Het versterken van de digitale interne markt is voor Nederland een prioriteit. Maatregelen om de online toegang tot diensten te verbeteren worden dan ook verwelkomd. Van belang is dat regelgeving op Europees niveau innovatie- en toekomstbestendig is teneinde optimaal gebruik te maken van het potentieel van de internet economie. Nederland is van mening dat het auteursrecht innovatie en nieuwe online (verdien)modellen zoveel mogelijk moet stimuleren en geen obstakel daarvoor moet vormen. Van belang is wel dat er een juiste balans is tussen de gerechtvaardigde belangen van rechthebbenden enerzijds en die van gebruikers anderzijds. b) Beoordeling Nederland is voorstander van het bevorderen van grensoverschrijdend gebruik door consumenten van online-content en verwelkomt dan ook het voorstel van de Commissie. Hiermee wordt een concrete stap gezet richting een digitale interne markt. Hierdoor wordt de fragmentatie van afzetmarkten van online-content tegengegaan. Ook wordt rekening gehouden met de toenemende behoefte van consumenten aan grensoverschrijdende portabiliteit. Nederland heeft nog wel een aantal vragen over de invulling van het voorstel, die invulling zal in de onderhandelingen moeten worden verduidelijkt. Deze vragen hebben betrekking op de keuze voor een verordening in plaats van een richtlijn, de reikwijdte van het voorstel (waarom een breder toepassingsbereik dan alleen auteursrechtelijk beschermde werken en betaalde diensten), de technische uitvoerbaarheid, de begrippen abonnee en tijdelijkheid en het functioneren van de juridische fictie (zoals beschreven bij de tweede en derde beleidsoptie in het impact assessment). c) Eerste inschatting van krachtenveld De inschatting is dat de meeste lidstaten overwegend positief zullen staan ten opzichte van het voorstel. Over een aantal deelonderwerpen zal tijdens de onderhandelingen niettemin discussie plaatsvinden. Dit betreft bijvoorbeeld de reikwijdte van het voorstel, de keuze voor een verordening en de technische uitvoerbaarheid van het voorstel. Hoewel het Europees Parlement nog geen rapporteur heeft aangewezen en zich nog op zijn positie beraadt, zijn de eerste signalen dat ook het Parlement een overwegend positieve grondhouding heeft ten opzichte van het voorstel. Bijlage fichedocument, pagina 12

13 4. Beoordeling bevoegdheid, subsidiariteit en proportionaliteit a) Bevoegdheid Artikel 114 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie geeft de Unie de bevoegdheid om wetgeving vast te stellen inzake de werking van de interne markt. Nederland acht dit de juiste rechtsgrondslag. b) Subsidiariteit De subsidiariteit wordt positief beoordeeld. Portabiliteit is per definitie een grensoverschrijdend onderwerp. Het heeft betrekking op de toegang tot online-content in een andere lidstaat dan de lidstaat van gewoonlijk verblijf, waar betrokkene het abonnement op de content heeft genomen. Aangezien het auteursrecht en de naburige rechten op EU-niveau zijn geharmoniseerd kan bovendien uitsluitend de EU het wettelijke kader wijzigen. Europese interventie op wetgevend niveau is noodzakelijk om ervoor te zorgen dat de lidstaten dezelfde uniforme voorwaarden over portabiliteit toepassen. Een Europese aanpak biedt ook meer rechtszekerheid voor de betrokkenen; rechthebbenden, aanbieders en consumenten. c) Proportionaliteit De proportionaliteit wordt als overwegend positief beoordeeld, hoewel Nederland vragen heeft bij de keuze voor een verordening. Enerzijds ziet Nederland de mogelijk toegevoegde waarde van een verordening voor portabiliteit. De verschillen in uitleg die in de verschillende lidstaten kunnen ontstaan bij de keuze voor een richtlijn worden zo geminimaliseerd. Bovendien kan het voorstel sneller in werking treden. Anderzijds vraagt Nederland zich af of de keuze voor een verordening in plaats van een richtlijn het meest geëigende instrument is. Indien toch voor een verordening wordt gekozen is van belang dat de opgenomen bepalingen hierin voldoende specifiek en gedetailleerd worden opgenomen. 5. Financiële implicaties, gevolgen voor regeldruk en administratieve lasten a) Consequenties EU-begroting Er worden geen consequenties voorzien voor de EU-begroting. b) Financiële consequenties (incl. personele) voor rijksoverheid en/ of decentrale overheden Er worden geen consequenties voorzien voor de rijksoverheid en/of decentrale overheden. Eventuele budgettaire gevolgen voor de rijksbegroting worden ingepast op de begroting van het beleidsverantwoordelijke departement, conform de regels van de budgetdiscipline. c) Financiële consequenties (incl. personele) voor bedrijfsleven en burger In het Impact Assessment geeft de Commissie aan dat zij niet verwacht dat het voorstel significante directe kosten met zich brengt. Het voorstel bepaalt onder meer dat aanbieders Bijlage fichedocument, pagina 13

14 niet verplicht zijn om te waarborgen dat bij grensoverschrijdend gebruik hetzelfde kwaliteitsniveau van toepassing is als bij gebruik in het land van gewoonlijk verblijf van de consument. Hiermee worden kosten voorkomen. Voor consumenten kan het voorstel een positief effect hebben omdat zij in de lidstaat waar zij niet gewoonlijk verblijven, toegang krijgen tot online-content diensten waarvoor zij in hun lidstaat van gewoonlijk verblijf legaal toegang hebben of content online hebben gekocht of gehuurd. d) Gevolgen voor regeldruk/administratieve lasten voor rijksoverheid, decentrale overheden, bedrijfsleven en burger Er worden geen administratieve lasten voorzien voor rijksoverheid, decentrale overheden, bedrijfsleven en burger. e) Gevolgen voor concurrentiekracht Het voorstel brengt mogelijk een voordeel met zich voor de eerste aanbieder van portabiliteit en kan daardoor een effect hebben op de concurrentie tussen online-aanbieders van audiovisuele diensten en betaalde televisie-aanbieders, omdat de eerste aanbieder daarmee mogelijk aantrekkelijker wordt voor consumenten. 6. Implicaties juridisch a) Consequenties voor nationale en decentrale regelgeving en/of sanctionering beleid (inclusief toepassing van de lex silencio positivo) Er worden geen consequenties voor nationale en decentrale regelgeving en/of sanctioneringsbeleid voorzien. b) Gedelegeerde en/of uitvoeringshandelingen, incl. NL-beoordeling daarvan Er worden geen implicaties voorzien voor gedelegeerde en/of uitvoeringshandelingen. c) Voorgestelde implementatietermijn (bij richtlijnen), dan wel voorgestelde datum inwerkingtreding (bij verordeningen en besluiten) met commentaar t.a.v. haalbaarheid De Verordening treedt 20 dagen na publicatie in het publicatieblad van de Europese Unie in werking en wordt zes maanden na de dag van publicatie van toepassing in de lidstaten. Dit wordt haalbaar geacht. d) Wenselijkheid evaluatie-/horizonbepaling Er is geen wenselijkheid met betrekking tot een evaluatie-/horizonbepaling. 7. Implicaties voor uitvoering en/of handhaving Er worden geen implicaties voor uitvoering en/of handhaving voorzien. Bijlage fichedocument, pagina 14

15 8. Implicaties voor ontwikkelingslanden Er worden geen implicaties voor ontwikkelingslanden voorzien. Bijlage fichedocument, pagina 15

16 Fiche 3: Mededeling EU Actieplan voor illegale handel in vuurwapens en explosieven 1. Algemene gegevens a) Titel voorstel Mededeling van de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad De Europese veiligheidsagenda uitvoeren: actieplan van de EU ter bestrijding van de illegale handel in en het gebruik van vuurwapens en explosieven. b) Datum ontvangst Commissiedocument 2 december c) Nr. Commissiedocument COM(2015) 624 d) EUR-Lex e) Nr. impact assessment Commissie en Opinie Impact-assessment Board Er is geen impact assessment opgesteld. f) Behandelingstraject Raad Raad Justitie en Binnenlandse Zaken. g) Eerstverantwoordelijk ministerie Het Ministerie van Veiligheid en Justitie 2. Essentie voorstel De Europese Veiligheidsagenda (aangenomen op 28 april 2015) benoemde de noodzaak van strengere wetgeving voor de handel in vuurwapens en het moeilijker maken van toegang tot gevaarlijke stoffen, zoals explosieven, voor terroristische netwerken en criminelen. Het door de Commissie voorgestelde actieplan tegen illegale handel in en gebruik van vuurwapens en explosieven geeft uitvoering aan de Europese Veiligheidsagenda. In het actieplan wordt een groot aantal maatregelen voorgesteld op het gebied van vuurwapens, explosieven en precursoren (grondstoffen) voor explosieven. In het actieplan wordt aandacht gevraagd voor volledige implementatie van verordening 98/2013 over het op de markt brengen en het gebruik van precursoren voor explosieven. De evaluatie van deze verordening wordt naar voren gehaald naar Bijlage fichedocument, pagina 16

17 In het voorstel wordt ingezet op de volgende maatregelen om de handel in illegale vuurwapens aan te pakken: ontwikkelen van een beter beeld van de dreiging; verkenning uitbreiding van wetgeving, zoals verbod op cash betaling; versterken van grensoverschrijdende operationele samenwerking en meer controles (waaronder handel via internet en bij grenzen), waaronder volledige uitvoering van het Operationele Actie Plan 2016 voor vuurwapens door Europol en de lidstaten; verbeteren en verbinden van databases/informatiesystemen; intensievere samenwerking met Zuidoost-Europese landen, landen in het Midden-Oosten en Noord-Afrika, Turkije, Oekraïne en andere relevante derde landen en internationale organisaties. 3. Nederlandse positie ten aanzien van de mededeling/aanbeveling a) Essentie Nederlands beleid op dit terrein Wat betreft vuurwapens, is het Nederlandse beleid erop gericht handel in illegale vuurwapens aan te pakken en beschikbaarheid van illegale vuurwapens te verminderen. De politie heeft de opsporing van handel in illegale vuurwapens en het bezit en gebruik van automatische vuurwapens geïntensiveerd. Hierdoor wordt tevens een betere informatiepositie gecreëerd. Daarnaast ontwikkelt de politie een barrièremodel voor de aanpak van illegale vuurwapens. Een barrièremodel is een instrument om de samenwerking tussen de politie en andere publieke en private instanties te versterken. In Europees verband ijvert Nederland voor hoge en strenge standaarden voor bezit, handel en gebruik van vuurwapens, die dan bovendien uniform worden uitgelegd, waarmee de handhavende instanties geholpen zijn. Het versterken van informatie-uitwisseling tussen EU-lidstaten en met Europol is daarbij van essentieel belang. Dit helpt bij tijdige onderkenning en om smokkelnetwerken op te rollen, voorraden te ontmantelen en smokkelmethodes te onderkennen. Daarnaast zet Nederland sterk in op aandacht voor illegale handel via internet en intensievere aanpak van illegale vuurwapenhandel in Balkanlanden. Het Nederlandse beleid is er voorts op gericht de administratieve en financiële lasten in evenwicht te houden met veiligheidsbelangen. Met betrekking tot explosieven zet Nederland al jarenlang in op een EU-brede aanpak van grondstoffen voor explosieven. De beschikbaarheid van grondstoffen voor explosieven wordt beperkt door verordening 98/2013. Daarnaast worden bedrijven verplicht om verdachte transacties, verdwijningen en diefstal van grondstoffen van explosieven en een aantal andere risicovolle producten te melden bij de overheid. De wetgeving die uitvoering in Nederland mogelijk maakt wordt momenteel behandeld door de Tweede Kamer. Binnen de EU zet Nederland in op verdergaande harmonisering van de aanpak voor grondstoffen voor explosieven, zowel in wetgeving als uitvoering. Op basis van verordening 98/2013 kunnen lidstaten verschillende maatregelen nemen voor grondstoffen waarvoor een beperking geldt (verbod, registratie en/of vergunning). Daardoor kan het voorkomen dat precursoren voor explosieven in sommige lidstaten gemakkelijker beschikbaar zijn dan in andere Bijlage fichedocument, pagina 17

18 lidstaten, omdat in sommige lidstaten bijvoorbeeld is gekozen voor een registratieplicht in plaats van een vergunningplicht. De verschillende regimes in de lidstaten zijn niet alleen vanuit het perspectief van veiligheid onwenselijk, maar leiden ook tot praktische problemen bij grensoverschrijdende transacties en intra-eu goederen- en personenverkeer. Daarnaast acht Nederland het van belang om de informatie-uitwisseling te verbeteren tussen verschillende instanties. Dit betreft nationale meldpunten (voor verdachte transacties, verdwijningen en diefstal), vergunningverlenende instanties en toezichthouders. b) Beoordeling + inzet ten aanzien van dit voorstel Nederland staat positief tegenover de publicatie van het actieplan. In dit actieplan stelt de Commissie een groot aantal maatregelen voor die aansluiten bij de Nederlandse aanpak zoals het verminderen van de de beschikbaarheid van illegale vuurwapens, het beperken van de beschikbaarheid van grondstoffen voor explosieven en het nemen van maatregelen voor tijdige onderkenning van verwerving van deze middelen om daar actie op te kunnen ondernemen. Nederland steunt de proactieve aanpak van de Commissie. Wel dient goed gekeken te worden naar de consequenties van een aantal voorgestelde maatregelen, mede met het oog op beschikbare capaciteit bij de voorziene uitvoerende partijen binnen de Commissie, de lidstaten en Europol. Primair steunt Nederland de volgende acties: - Het in 2016 uitvoeren van de evaluatie van verordening 98/2013, waarbij wel rekening gehouden dient te houden met de korte periode waarin de verordening van toepassing is. - Versterkte operationele inzet tegen illegale wapenhandel vanuit de Zuidoost-Europese landen. - Aanpak illegale handel via internet (waaronder darkweb). - Betere en intensievere informatiedeling m.b.t. explosieven en vuurwapens tussen EU lidstaten en met Europol. - Verbinden van databases/informatiesystemen (m.n. systemen die momenteel los van elkaar geraadpleegd worden). - De intentie om te komen tot een netwerk/platform voor het delen van ballistische informatie. - Het expliciet benoemen van Scepylt (het ICT-systeem waarmee toestemming verleend wordt voor het intracommunautaire vervoer van explosieven voor civiel gebruik) en meer specifiek de oproep aan lidstaten om zich bij dit systeem aan te sluiten. - Customs Priority Control Action (PCA): Nederland ondersteunt het voorstel van een PCA. Deze zal zich richten op het goederenverkeer dat de buitengrens van de EU overschrijdt. Het betreft een verplichtende EU-controle met eigen specifieke risicocriteria en zal gedurende een langere periode lopen. Voor een aantal voorstellen is nadere toelichting nodig van de Commissie om een gedegen oordeel te kunnen vellen. Dit betreft in het bijzonder: - Randvoorwaarden rondom het gebruik van het Europese Bom Data Systeem; Bijlage fichedocument, pagina 18

19 - De verbinding tussen het nieuwe voorstel voor de vuurwapenrichtlijn en het EU-actieplan; c) Eerste inschatting van krachtenveld Na een eerste bespreking in Brussel is de inschatting dat op hoofdlijnen de meeste lidstaten het actieplan kunnen steunen, omdat een groot deel van de acties reeds gestart is of al eerder aangekondigd waren. Het krachtenveld in het Europees Parlement is op moment van schrijven nog onbekend. 4. Grondhouding ten aanzien van bevoegdheid, subsidiariteit, proportionaliteit, financiële gevolgen en gevolgen op het gebied van regeldruk en administratieve lasten a) Bevoegdheid De grondhouding ten aanzien van de bevoegdheid van de EU is positief. Het actieplan bevat met name maatregelen ter versterking van de Europese samenwerking op basis van nationale bevoegdheden. b) Subsidiariteit De grondhouding ten aanzien van de subsidiariteit van de voorgestelde maatregelen is positief. Verdergaande Europese samenwerking is essentieel voor een effectieve aanpak van de illegale handel in vuurwapens en explosieven, gezien de gemeenschappelijke markt en open grenzen in het Schengengebied. c) Proportionaliteit De grondhouding ten aanzien van de proportionaliteit van de voorgestelde maatregelen is positief. De Europese Veiligheidsagenda (aangenomen op 28 april 2015) benoemde de noodzaak van strengere wetgeving voor de handel in vuurwapens en het moeilijker maken van toegang tot gevaarlijke stoffen, zoals explosieven, voor terroristische netwerken en criminelen. Het voorgestelde actieplan tegen illegale handel in en gebruik van vuurwapens en explosieven geeft op een passende wijze uitvoering aan de Europese Veiligheidsagenda. Bij de herziening van verordening 98/2013 over het op de markt brengen en het gebruik van precursoren van explosieven, zullen de economische consequenties van eventuele aanpassingen afgewogen moeten worden tegen de veiligheidsbelangen. d) Financiële gevolgen Nederland zal de Commissie vragen precies aan te geven wat het financieel beslag van de voorstellen is. Dat zal per voorstel verschillen. Eventuele budgettaire gevolgen worden ingepast op de begroting van het beleidsverantwoordelijke departement, conform de regels van de budgetdiscipline. e) Gevolgen voor regeldruk, administratieve lasten en concurrentiekracht Administratieve lasten kunnen toenemen as gevolg van: Bijlage fichedocument, pagina 19

20 De invoering van additionele maatregelen voor grondstoffen voor explosieven; Invoeren van additionele informatiesystemen; Nieuw in te voeren systemen bij de politie voor het uitwisselen van informatie met andere diensten in de EU. Bijlage fichedocument, pagina 20

21 Fiche 4: Richtlijn herziening van de vuurwapenrichtlijn (91/477/EEG) 1. Algemene gegevens a) Titel voorstel Voorstel voor een Richtlijn van het Europees Parlement en de Raad tot wijziging van Richtlijn 91/477/EEG van de Raad inzake de controle op de verwerving en het voorhanden hebben van wapens b) Datum ontvangst Commissiedocument 19 november 2015 c) Nr. Commissiedocument COM(2015) 750 d) EUR-Lex e) Nr. impact assessment Commissie en Opinie Impact-assessment Board Er is geen impact assessment opgesteld. f) Behandelingstraject Raad Raad Justitie en Binnenlandse Zaken g) Eerstverantwoordelijk ministerie Ministerie van Veiligheid en Justitie h) Rechtsbasis De rechtsbasis is artikel 114 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie(VWEU) i) Besluitvormingsprocedure Raad Gekwalificeerde meerderheidsbeslissing j) Rol Europees Parlement Medebeslissing door het Parlement. 2. Essentie voorstel Inhoud voorstel De huidige vuurwapenrichtlijn uit 1991 en geamendeerd in 2008 (91/477/EEG) : - brengt verschillende typen vuurwapens in categorieën onder, Bijlage fichedocument, pagina 21

22 - stelt regels op voor het voorhanden hebben van verschillende typen vuurwapens, - de verkoop en registratievereisten van vuurwapens, - de overbrenging van vuurwapens van de ene lidstaat naar de andere (waarbij voor particulieren de vuurwapenpas wordt geïntroduceerd), en, - de markering van vuurwapens ten behoeve van de tracering. Ook wordt er in beschreven wat illegale vervaardiging is. De aanleiding voor het voorstel is de aanpak van de multidimensionale dreiging van georganiseerde misdaad in de EU, die gebleken is uit de aanslagen van het afgelopen jaar. Het voorstel beoogt een versterkte aanpak van de illegale wapenhandel in de EU te realiseren op een gecoördineerde en coherente wijze. Directe aanleiding voor de vervroegde openbaarmaking (de gebruikelijke impact assessment is niet uitgevoerd) waren de gecoördineerde terroristische aanslagen in Parijs op 13 november Overigens werd al in de mededeling van de Commissie uit 2013 (COM(2013) 716) vooruitgelopen op een eventuele herziening van de richtlijn mochten de uitkomsten van verschillende uit te voeren onderzoeken daar reden toe geven (neergelegd in document COM (2015) 751). Het voorstel verbreedt de reikwijdte van de richtlijn. Geluiddempers, verzamelaars van vuurwapens, culturele instellingen met een belang in vuurwapens, wapentypen als alarmwapens en akoestische wapens, op vuurwapens gelijkende voorwerpen (replica s) en gedeactiveerde vuurwapens worden voor het eerst binnen de reikwijdte van de richtlijn gebracht. Wat de gedeactiveerde vuurwapens betreft wordt aangesloten bij de uitvoeringsverordening tot vaststelling van gemeenschappelijke richtsnoeren betreffende normen en technieken om te waarborgen dat onbruikbaar gemaakte vuurwapens voorgoed onbruikbaar zijn (Verordening 2015/2403), die op 15 december 2015 door de Europese Commissie is vastgesteld. De regels rond wapenverkoop (met name internetverkoop), het verkrijgen van een vuurwapenverlof, de mogelijkheden voor het ombouwen van alarmwapens naar vuurwapens, het bewaren van gegevens van vuurwapens (inclusief gedeactiveerde vuurwapens), de traceerbaarheid van gedeactiveerde wapens en markering van onderdelen van vuurwapens zullen met deze richtlijnherziening strenger worden. Met betrekking tot het verkrijgen van het wapenverlof wordt het afnemen van een medische test voorgeschreven. Een aantal wapentypen (m.n. bepaalde zwaardere soorten semi-automatische vuurwapens) die momenteel onder andere gebruikt worden in de schietsport en (buiten Nederland in de) jacht of voor verzameldoeleinden gehouden worden, worden verboden. Culturele instanties als musea dienen voortaan aan dezelfde verplichtingen te voldoen als andere groepen wapenbezitters die reeds eerder onder de richtlijn vielen, om vuurwapens onder zich te houden. Daarnaast mogen zij bepaalde wapentypen, mits gedeactiveerd, niet meer in bezit hebben. In herziene vorm eist de richtlijn dat gegevens over vuurwapens niet meer 20 jaar bewaard moeten worden, maar tot het moment dat het vuurwapen vernietigd wordt (artikel 5, lid 4). Verder wordt Bijlage fichedocument, pagina 22

23 bepaald dat wapenverloven voor een duur van maximaal 5 jaar worden afgegeven (artikel 7, lid 4 onder c). Doel van de richtlijn is ook om de regels uniformer door de lidstaten te laten uitvoeren. Daartoe worden enkele definities aan de richtlijn toegevoegd of bestaande aangepast. Het voorstel bevat geen directe strafrechtelijke bepalingen; wel zullen als gevolg van het feit dat de richtlijn met de herziening een bredere werking krijgt, Nederlandse strafrechtelijke bepalingen moeten worden herzien (bijvoorbeeld ten aanzien van de verboden wapens of het ombouwen van alarmwapens tot vuurwapens). Wat voor vuurwapens geldt, geldt in het kader van de richtlijn ook voor munitie en wezenlijke onderdelen van vuurwapens. Verder bepaalt het voorstel tot herziening van de richtlijn bepalingen die zien op de voor onbepaalde tijd toe te wijzen bevoegdheid van de Commissie om gedelegeerde handelingen vast te stellen, die uit de richtlijn voortvloeien (artikelen 13 en 13a). Deze gedelegeerde handelingen zien op het stellen van regels voor de uitwisseling van informatie tussen bevoegde nationale instanties ten aanzien van de afgifte van wapenverloven en weigeringen daarvan. Tot slot: uit punt III van bijlage I blijkt dat antieke vuurwapens niet onder de definitie van vuurwapen vallen en daarmee gevrijwaard zijn van de implicaties van de richtlijn. Impact assessment Commissie Er is geen impact assessment uitgevoerd. De reden die de Europese Commissie hiervoor aangeeft is dat het voorstel tot wijziging van de vuurwapenrichtlijn, mede om aan de herhaalde verzoeken van de Raad te voldoen om na de terroristische aanslagen vorig jaar snel met wetgevingsvoorstellen te komen, eerder dan aanvankelijk voorzien is uitgebracht, waardoor er geen tijd mee was om een impact assessment uit te voeren. 3. Nederlandse positie ten aanzien van het voorstel a) Essentie Nederlands beleid op dit terrein Nederland ziet in de handel van illegale vuurwapens een groot probleem. Vuurwapens vormen een risico vanuit het oogpunt van terrorisme en georganiseerde criminaliteit. De Nederlandse inschatting is dat er veel vuurwapens in het illegale circuit in omloop zijn en dat het niet moeilijk is om aan een vuurwapen te komen. De Europese context speelt een belangrijke rol vanwege de open grenzen en verschillen in vuurwapenregelgeving. In Europees verband ijvert Nederland voor hoge en strenge standaarden met betrekking tot vuurwapens, die dan bovendien uniform dienen te worden uitgelegd. Handhavende instanties zijn hiermee geholpen. Ook het Nederlandse beleid gaat uit van de aanname dat een goed stelsel voor legaal wapenbezit (traceerbaarheid, controle, risico-analyse) bijdraagt aan het tegengaan van het illegale wapenbezit en beperking van de gevaarzetting van vuurwapens. Anderzijds moet rekening worden gehouden met de belangen van personen die gemachtigd zijn om op legale wijze een vuurwapen onder zich te houden (schietsport, jacht, wapenverzamelaars). Bijlage fichedocument, pagina 23