SATSANG VAN 2 MAART De kracht van positief denken. Sem spreekt:

Transcriptie

1 SATSANG VAN 2 MAART 2008 De kracht van positief denken. Sem spreekt: Als eerste wil ik duidelijk maken dat het is zo als ik nu denk, dat het is op dit moment. Als jij er anders over denkt dan is dit geen probleem. Nou ik vertel het stapsgewijs dat vind ik zelf zo prettig, dus: Van positief denken, nou realiseer je wat is nou denken? Denken is aandacht 100 % - als je denkt aan een kaars, dan geef je aandacht aan een kaars - als je denkt aan Robert, dan geef je aandacht aan Robert. Het maakt niet uit in wat voor vormen, je denkt met aandacht zo is het gewoon. Dat geldt ook voor je omgeving, de sfeer waar je in zit, het is gewoon 100 % jouw aandacht. Waar je aandacht aan hebt gegund, waar jij aan gedacht hebt, dat ligt aan je omgeving. Ik heb als voorbeeld: je zit in een school en je wordt gepest. In alle gevallen word je gepest en het maakt niet uit op welke manier, maar gaat er om wat je er zelf bij denkt en hoe je er zelf bij stil staat. Als je denkt van: ze zeggen van je bent niks.je kan niks je bent kwetsbaar en zelfs in de diepste gevallen om je heen wordt dat tegen je gezegd, dan ga je jezelf aanpraten. En vanaf dat moment dat je jezelf aanpraat dat je niets bent en je ook onbewust tegen jezelf zegt van: "ik ben niet goed genoeg" dan ben je dat, omdat al je aandacht daar naar toe gaat. En jouw aandacht is jouw waarheid uiteindelijk. Dan een ander stuk: De taal van aandacht, dat ook heel belangrijk is bij positief denken, als ik het zo zou moeten zeggen dan is het zo dat jouw lichaam, jouw manier van denken, geen nooit, geen tegen verstaat. Als voorbeeld: De woorden die bij mij naar boven komen zijn, het zouden ook nog andere woorden kunnen zijn: geen, nooit, niet en tegen; dat verstaat jouw lichaam niet. Als je zegt: "Ik wil geen oorlog" dan gaat jouw aandacht naar oorlog en dat betekent dat je niet tegen de oorlog ingaat maar het aandacht gunt en veel kracht. Als je zegt: "Ik ga voor de vrede" of wel je zegt hetzelfde alleen nu met het woord vrede erin, dan geef je aandacht aan de vrede. Nog een dingetje, dat valt bij de taal van aandacht, is dat eigenlijk voor alles wat je maar zegt, kan je "ik wens" plaatsen. Ook met een voorbeeld: Als je zegt: "Ik wil een auto", dan zeg je: "Ik wens dat ik een auto wil". Als je houdt op die manier bij het positief denken van: "ik wil" dus het komt of: "het zal ooit gebeuren" dan blijft het ook zo steeds opgeschoven worden. Als je dan actie onderneemt b.v. ik ga een boek schrijven, dan zeg je tegen jezelf: "Ik wens dat ik een boek ga schrijven". En dat komt dan uit als je met die manier van denken verder gaat. Nog iets dat te pas komt bij positief denken en dat is: "De kracht van het onbewuste" zo noem ik het maar, dat is dat je er 100 % in gelooft zowel bewust met je woorden als met je gevoel het onbewuste, zo noem ik het maar even. Want voor mij als je dat zou moeten verwoorden is het onbewust denken, hoe je werkelijk denkt en gelooft. De kracht, de manier om er voor te zorgen dat je een bepaalde gedachte ook in je onbewuste wil plaatsten is visualiseren. En met visualiseren bedoel ik niet alleen het positieve denken van hetgeen je wil, toe te passen maar ook de nadelen want alles heeft voordelen en nadelen om dat ook toe te passen en zo kan je dat meer koppelen aan je onbewuste.

2 Zo neem ik als voorbeeld: een auto. Nou wat zijn de nadelen van een auto? Belasting, verzekering om maar iets op te noemen, je kan een botsing krijgen, je loopt altijd de verantwoordelijk op, soms heb je gewoon geen zin om op te letten. Daarom ga ik met openbaar vervoer, dan hoef ik niet te sturen, ik noem maar een voorbeeld. Dat soort dingen horen er ook bij. En als je dat erbij visualiseert dan geef je echt de aandacht eraan en dan komt er ook meer kracht uit. Wat ik nu allemaal gezegd heb kan alleen tot werkelijkheid komen als je de gedachte volhoudt. Dus je moet het kunnen vasthouden, niet dat het na een bepaalde tijd verdwijnt want dan verdwijnt de kracht ook gelijk. Een handige manier om iets te willen visualiseren, of iets in die richting, iets positiefs wil opwekken, is het vaak handig als je regelmaat nodig hebt om het in een voorwerp of object te stoppen. Ik geef als voorbeeld: een steentje of 5 sleutels in je zak en dat je de gewoonte hebt als je iedere avond je zakken leeghaalt voor het slapen gaan. En dan elke ochtend als je opstaat en je ziet dat steentje dan word je in feite gedwongen naar die gedachte toe te gaan. En dan niet zo zeer gedwongen tegen je zin in, maar je krijgt gewoon mee dat al je aandacht er naar toe gaat. Zo blijft de aandacht, de kracht voor het gene wat je wil opwekken wordt steeds groter omdat het steeds vaker voorkomt in je leven. En als laatste dan blijkt het dat je alerter bent dus dan zie je de kanten veel sneller en als je bijvoorbeeld rijk wilt worden en je hebt een idee, een briljant idee, en dat komt bij je binnen omdat je vaak met de gedachte rond hebt gelopen van: "ik ga rijk worden, ik wil dat heel graag, etc." en dan krijg je een idee om een boek te schrijven. Dan moet je niet die gedachte, die kans niet opzij leggen, dan moet je er ook voor gaan en dat is de moeilijkste stap. Je gedachte tot daden tonen, ja? Nou dit zijn de stappen in feite, ik zal ze nog een keertje op noemen: - Realiseren - De taal begrijpen van aandacht - De kracht van het onbewuste - Het volhouden - En het reageren op de kansen die je krijgt door het uit te voeren. Ja, dat is het wel zo'n beetje. Frans: Ja, dat stukje dat het steeds naar de toekomst opschuift, daarbij moest ik denken aan een koffieshop in Den Haag, er staat al zolang ik leef staat er boven de deur: "Morgen 2 e kopje koffie gratis!"' Lonneke naar Sem: nou dank je wel, dit is de 1 e keer dat jij vertelt over een thema hou jij voelt of denkt. Wij mogen vragen stellen aan Sem en jij moet kijken of je ze wilt beantwoorden. Het hoeft niet, het mag. Nou brandt maar los. Co: Ik heb 2 weken geleden iets mogen vertellen over dit onderwerp en nu hoor ik dingen die er lijnrecht tegenin gaan. Vooral dat: wens, ik wil, ik wil. En als je in "Het gesprek met God leest" dan staat er "er zijn altijd grondgedachten, basisgedachten. Als je zegt: "Ik wil, I want" je hebt het niet en hij zegt: "die gedachte wordt versterkt". Sem: Nee, bij de taal van aandacht heb ik gezegd: "door alles wat je maar zegt tegen jezelf of tegen iemand anders" even een duidelijk voorbeeld: Als ik tegen mam zeg: "je bent mooi" dan zeg ik: "ik wens dat jij mooi bent". Voor mij is het dan ook zo, voor mij, want het gaat nu om jezelf, wat je zegt tegen jezelf dat wordt dan werkelijkheid. Dus als je zegt: "ik wil een auto" dan zeg je: "ik wens dat ik een auto wil" daar kom helemaal nergens mee. 2

3 Co: Maar je zegt ook, ik heb geen auto, en dat noem ik nou die grondgedachte en als in "Het gesprek met God" leest dan is dat de basisgedachte en die wordt versterkt door het universum zegt hij dan. Sem: Ik kan zeggen: "ik wens een auto", maar ik kan ook zeggen "ik krijg een auto". Lonneke: Begrijp ik jou goed als je zegt, op het moment dat je die auto wenst, laten we het maar even bij die auto houden, dat je dan al voorstelt hoe die eruit ziet. Voor jou is hij al eigenlijk daar. Sem: Ja, door het visualiseren en met die kracht is het mogelijk, al moet nu natuurlijk niet denken dan komt hij ineens voor mijn deur, nee dan moet ook nog natuurlijk acties ondernemen in je vrije tijd of door te gaan sparen of iets in die richting. Nee, dat komt niet uit zichzelf. Maar door dat te visualiseren wordt de kracht nog meer versterkt. Lonneke: En als je een plaatje van die auto ophangt in je kamer ook nog. Sem: Ja, dat is ook een voorbeeld. Lonneke: Ik probeer alleen te kijken of ik het een beetje begrijp wat je bedoeld, door dat te doen zet je als het ware vast neer iets wat er nog niet is, maar wat er zou kunnen komen. En hoe meer je het aandacht geeft hoe groter je drive wordt en geloof in dat je dit waar kunt maken en dat je dit gaat krijgen. Dus hoe vaker je dit doet daarin zit de energie die dat voedt. Dat probeer je uit te leggen? Sem: Ja. Co: Ja,en dan kun je al dankbaar om het feit dat je een auto krijgt, dat zegt Seth ook in dat gesprek. Lonneke: Is het nodig om te zeggen "ik wil", als je hem zo voorstelt en zo visualiseert? Sem: Nee, je mag juist als je zegt: "ik wil", dan gebeurt er niets. Lonneke: O, dan zijn we het met elkaar eens. Sem: Want als jij tegen jezelf zegt: "ik wens dat ik dat wil" dan kom je er toch niet, dan heb je alleen een wil. Frans: Er zijn veel mensen die hun hele leven iets willen. En nooit de stap zetten, leuk dat je dat ook genoemd hebt, het belangrijkste dat je dan ook in één keer de kans bestaat en die ook aanpakt. Sem: De kansen pakken zoals ik dit hier noem. Robert: Maar goed dan heb ik nog steeds niet de formulering van jou gehoord die beter is dan "ik wil". Sem: Nou dan zeg je: "Ik ga" dan ga je het brengen naar het nu, dan breng je het van de toekomst naar het nu, dus: "ik krijg, ik word dit" en tegelijkertijd onderneem je ook actie. Lonneke: Als je die dingen gaat wensen en op de stoel blijft zitten, dan gebeurd er niets? Sem: Nee. Frans: In zekere zin bij dit onderwerp komt in mijn gedachte altijd een beeld wat ik kreeg bij een schilderij van Vermeer, dat vind ik een heel mooi schilderij. Er zit een naaistertje of misschien de dochter des huizes, die zit in de keuken te borduren en het zonnetje schijnt binnen op haar gezicht en op haar werk. En je ziet als het ware, tenminste ik zie dat, in dat hoofd die toekomst. Ze is aan het borduren voor de toekomst. En die kracht van die zon en ze is misschien 16 of 18 jaar dat is 3 eeuwen geleden, ze denkt aan een man en de kinderen die ze straks heeft. En ze is met haar gedachte al helemaal daar waar ze komen wil, daar is ze mee aan het werk. En dat zie je gewoon in dat schilderij, dat is schitterend. Corrine: Ja, maar ik denk dan wel dat het gevaar dan is dat je heel erg in de toekomst leeft, er is wel een soort spanningsveld. Iets wensen en daarop focussen maar ook niet dusdanig dat je dan heel erg in de toekomst leeft. Want dan leef je weer niet in het nu, want dat is wel heel belangrijk. Frans: Met dat borduren is ze in het hier bezig met haar voorstelling. Het is net als die schilder zelf die aan een werk begint en die begint ook op een leeg doek, maar hij heeft het al in zijn hoofd het moet alleen nog maar uitgewerkt worden. Sem: Het punt is als je iets wenst dat ten koste gaat van het nu dan is er gewoon iets verkeerd. 3

4 Dan is het ten koste van en is het geen positieve kracht van denken. Dus als je b.v. wil gaan gokken dat je denkt: Ja, ik word nu rijk door middel van gokken, dan zit je dus helemaal verkeerd. Het moet wel binnen de reële kant blijven. Lonneke: Kun jij je voorstellen dat ik mensen zou kennen en misschien dat ik dat zelf ook denk, maar het gewoon een algemene vraag, die zijn bezig met zo'n steentje. Dan zullen een heleboel mensen zeggen: "wat een flauwekul". Hoe maak jij nu duidelijk dat het geen flauwekul is? Sem: Een steentje is hier tussen "een via, een geheugensteuntje, dat steentje brengt je naar een bepaalde gedachten, net zoiets als een knoop in je zakdoek. In ieder geval met dat steentje en die herhaling van die gedachte steeds meer, komt het ook meer in je leven voor. En met die gedachte, met die kracht van regelmaat zorgt het ervoor dat die kracht of wil, die innerlijke wil, steeds groter wordt. Lonneke: Dus het is een symbool een middel tot Sem: Ja, en middel tot ja. Lonneke: Pas jij het zelf toe in je leven? Sem: Af en toe wel ja, ja hoor. Ook vaak dat je niet aandacht moet geven aan dingen die je niet leuk vindt. Want het is dan niet interesse, maar dan is het wel aandacht. Dus hoe je het wendt of keert overal waar je aan denkt is aandacht. En waar je aan denkt wordt groter voor jou zelf en is jouw omgeving. Robert: Sommige dingen moet je aan denken om het kleiner te kunnen maken. Om het te kunnen verwerken. Sem: Ja, om te verwerken, maar dat is het niet kleiner maken. Want als je het verwerkt hebt, hoef je er ook niet zoveel meer aan te denken. Lonneke: Die energie die het voedt, jij hebt dan het over dan wordt het groter, die aandacht wat is dat precies. Als ik ergens veel aan denk dan zal ik daar meer aan herinnerd worden. Is er nog iets anders dat een rol speelt of is het echt alleen maar het "Ik ding", niet dat daar iets fout mee is. Doe je alles helemaal gericht vanuit het ik of is er ook nog een verbinding die je voelt met iets? Sem: Natuurlijk, je verbindt je in feite met die gedachte om maar zo te zeggen. Ik weet niet of je dat bedoelt? Maar je bent wel voornamelijk met het "ik" bezig, want het is iets wat je jezelf wel toeeigent. Daar komt het eigenlijk op neer, vaak bij positief denken dat niet ten koste gaat van iets anders. Als het ten koste gaat van iets anders, van iets in je leven wat je niet zou willen veranderen of wat dan ook dan is het geen positieve gedachte meer. Lonneke: Vraag jij wel eens voor jou zelf, heb je het gevoel dat er kracht komt vanuit de natuur of God. Kun jij daar ook nog eens extra kracht of mee in verbinding stellen of is in jou zelf dat meer is dan dat ik? Sem: Nee, dat komt hier niet echt zo aan te pas vind ik. Nee, dit echt100 % materialistisch. Gedachten zijn gekoppeld aan, ik heb het nu over hier, over deze wereld en niet over een andere wereld of met de geest, dat heeft hier helemaal niets mee te maken. Het heeft nu letterlijk te maken met het ik. Letterlijk te maken met de persoonlijkheid en dat is allemaal hierin deze materialistische wereld. Frans: Maar je noemt het de kracht en de werking ervan en of je dat nou God of natuur noemt, wat iemand daar voor naam aan geeft doet er helemaal niet toe. Het gaat om die kracht. Sem: Bij dit geval is het gewoon 100% de gedachte. Het is in de materie, dat is het juiste woord, het is allemaal hier. Robert: Het hoeft niet op de materie gericht te zijn. Sem: Nee, dat klopt. Het kan ook zelfverbetering zijn, ik geef een voorbeeld: "Ik wil minder boos zijn". Mensen die last hebben van woedeaanvallen, dan kan je het heel simpel in een steentje doen en je zegt tegen jezelf: "Ik moet minder boos zijn". En zo gaat het als maar door en je neemt het allemaal door en je zegt niet: "ik wil dat ik minder boos wordt" nee "ik zal minder boos worden". " 4

5 En eigenlijk moet dan niet zeggen: "minder boos" of "niet of nooit of geen. Je moet juist omkeren en je zegt tegen jezelf: "ik word meer vriendelijk", want den geef je de aandacht aan vriendelijkheid en niet aan boosheid. Frans: Dat is wat het eigenlijk is en dat is met licht ook zo. Er is geen duister, alleen maar licht en afwezigheid er van. Robert: Dit is sterker nog dan "ik word vriendelijker of ik wil vriendelijker worden" je bent vriendelijk. Sem: Ja, maar dat is de allermoeilijkste stap. Robert: Dan heb je het niet in de toekomst gezet, maar in de tegenwoordige tijd en het nu te zijn. Sem: Als er iets materialistisch bij toekomt dan is het onmogelijk. Het is niet onmogelijk als je iets jezelf wil aanpassen. Sem: Visualiseren zorgt er alleen voor dat je onbewuste kracht, dat je realiseert hoe je met dat voorwerp zal omgaan. En het moet niet zijn dat je denkt: "ik ben", want als dat denkt: "ik ben" dan ben je alleen maar in je droomwereldje. Als je zegt: "ik ga" oftewel dan zet je het ook in het nu, dan breng je het in actie. Dan ga je er voor sparen, kortom het maakt niet uit wat je doet. Als je maar wat doet in de richting "van", je moet het wel bij het hier houden. Maar als je in die visualiserende wereld gaat leven, dan kom je nooit ergens terecht. Hier staan ook eigenlijk drie werkelijke stappen, die andere zijn zodat je voor jezelf realiseert waar je mee bezig bent en dat je wel realiseert dat denken 100 % aandacht is. Ik denk aan de tweede wereldoorlog, welke kracht vergroot je dan? De kracht voor bijvoorbeeld de concentratiekampen, dan denk je daaraan en dan wordt dat deel van jouw omgeving op dat moment. Je moet dan echt als je positief wil gaan denken, dan moet je het omkeren. Niet: "ik wil geen oorlog of vrede" niet zeggen: " ik wil minder boos worden, ik wil blijer worden, ik wil vriendelijk worden". Lonneke: Hebben wij nog vragen aan Sem? Nee, dan sluiten we nu de vragen af en bedanken Sem 5