9 september uur R Kelder orgel: Piet Noort schriftlezing: Pieter Hooghuis. Votum en zegengroet Opwekking 430 Heer ik prijs uw grote naam

Transcriptie

1 9 september uur R Kelder orgel: Piet Noort schriftlezing: Pieter Hooghuis Votum en zegengroet Opwekking 430 Heer ik prijs uw grote naam Gebed Schriftlezing I: Exodus 14, 1-12 GK 77:3,4 Schriftlezing II: Exodus 14, GK 114:1, 2, 4 Tekst: Exodus 14, GK 66:1,2 Preek LB 221 (GK06 gz174:1,2,3) Zo vriendelijk en veilig als het licht Apostolische Geloofsbelijdenis: GK06 gz179b Dankzegging en gebed Inzameling van de gaven GK 68:4,5 Zegen

2 9 september uur R Kelder orgel: Piet Noort schriftlezing: Pieter Hooghuis Votum en zegengroet Opwekking 430 Heer ik prijs uw grote naam Heel mijn hart wil ik U geven. Want U bent de weg gegaan die mij redding bracht en leven. U daalde neer van de troon om mens te zijn. Van de stal naar het kruis droeg U mijn pijn. Van het kruis naar het graf. Uit het graf weer opgestaan. Heel mijn hart wil ik U geven. Want U bent de weg gegaan die mij redding bracht en leven. U daalde neer van de troon om mens te zijn. Van de stal naar het kruis droeg U mijn pijn. Van het kruis naar het graf. Uit het graf weer opgestaan. U daalde neer van de troon om mens te zijn. Van de stal naar het kruis droeg U mijn pijn. Van het kruis naar het graf. Uit het graf weer opgestaan. Gebed Schriftlezing I: Exodus 14, De HEER zei tegen Mozes: 2 Zeg tegen de Israëlieten dat ze omkeren en hun kamp opslaan voor Pi-Hachirot, tussen Migdol en de zee; jullie moeten je kamp recht tegenover Baäl-Sefon opslaan, vlak bij de zee. 3 De farao zal denken dat jullie de weg kwijt zijn geraakt en de woestijn niet meer uit kunnen komen. 4 Ik zal ervoor zorgen dat hij onverzettelijk blijft, zodat hij jullie achtervolgt, en dan zal

3 ik mijn majesteit tonen door de farao en zijn hele leger ten val te brengen. Dan zullen de Egyptenaren beseffen dat ik de HEER ben. De Israëlieten gehoorzaamden. 5 Toen aan de farao, de koning van Egypte, bericht werd dat het volk gevlucht was, kregen hij en zijn hovelingen spijt. Hoe konden we Israël zomaar laten vertrekken! zeiden ze. Nu zijn we onze slaven kwijt. 6 De farao liet zijn strijdwagen inspannen en verzamelde zijn krijgsvolk. 7 Hij nam de zeshonderd beste wagens van Egypte mee, en ook alle andere, stuk voor stuk bemand met officieren. 8 De HEER zorgde ervoor dat de farao, de koning van Egypte, onverzettelijk bleef, zodat hij de achtervolging van de Israëlieten inzette, die onbevreesd vertrokken waren De Egyptenaren achtervolgden hen, en haalden hen in bij Pi-Hachirot, waar het volk van Israël zijn kamp had opgeslagen, dicht bij de zee, tegenover Baäl-Sefon. Toen de Israëlieten de farao zagen naderen, met al zijn paarden, wagens en ruiters en al zijn voetvolk, werden ze doodsbang en riepen ze de HEER luidkeels om hulp. 11 Ze zeiden tegen Mozes: Waren er soms in Egypte geen graven, dat u ons hebt meegenomen om in de woestijn te sterven? Hoe kon u ons dit aandoen! Waarom hebt u ons uit Egypte weggehaald? 12 Hebben we niet al in Egypte gezegd: Laat ons toch met rust, laat ons maar als slaven voor de Egyptenaren werken, want dat is altijd nog beter dan om te komen in de woestijn? GK 77:3,4 3 Zou de Heer zijn volk verstoten? Heeft de toorn zijn hart gesloten? Is zijn gunst voorgoed voorbij? Blijft niet wat Hij eenmaal zei? Kan God zijn gena vergeten? Heb ik steeds vergeefs geweten, dat des Allerhoogsten kracht stand houdt tot het laatst geslacht? 4 God, op wat Gij eens verrichtte, wil ik mijn betrouwen stichten. Wat Gij eens gedaan hebt is steeds in mijn gedachtenis. Heel de wereld zag uw sterkte, zag de wondren die Gij werkte, toen Gij, groot in heiligheid, Jakobs volk hebt uitgeleid.

4 Schriftlezing II: Exodus 14, Maar Mozes antwoordde het volk: Wees niet bang, wacht rustig af. Dan zult u zien hoe de HEER vandaag voor u de overwinning behaalt. De Egyptenaren die u daar nu ziet, zult u hierna nooit meer terugzien. 14 De HEER zal voor u strijden, u hoeft zelf niets te doen. 15 De HEER zei tegen Mozes: Waarom roep je mij te hulp? Zeg tegen de Israëlieten dat ze verder trekken. 16 Jij moet je staf geheven houden boven de zee en zo het water splijten, zodat de Israëlieten dwars door de zee kunnen gaan, over droog land. 17 Ik zal de Egyptenaren onverzettelijk maken zodat ze hen achterna gaan, en dan zal ik mijn majesteit tonen door de farao en zijn hele leger, zijn wagens en zijn ruiters, ten val te brengen. 18 De Egyptenaren zullen beseffen dat ik de HEER ben, als ik in mijn majesteit de farao, met al zijn wagens en ruiters, ten val heb gebracht. 19 De engel van God, die steeds voor het leger van de Israëlieten uit was gegaan, stelde zich nu achter hen op. Ook de wolkkolom die eerst voor hen uit ging stelde zich achter hen op, 20 zodat hij tussen het leger van de Egyptenaren en dat van de Israëlieten kwam te staan. Aan de ene kant bracht de wolk duisternis, aan de andere kant verlichtte de vuurzuil de nacht. Die hele nacht konden de legers niet bij elkaar komen. 21 Toen hield Mozes zijn arm boven de zee, en de HEER liet de zee terugwijken door gedurende de hele nacht een krachtige oostenwind te laten waaien. Hij veranderde de zee in droog land. Het water spleet, 22 en zo konden de Israëlieten dwars door de zee gaan, over droog land; rechts en links van hen rees het water op als een muur. 23 De Egyptenaren achtervolgden hen, alle paarden en wagens van de farao en al zijn ruiters gingen achter hen aan de zee in. 24 Maar in de morgenwake keek de HEER vanuit de vuurzuil en de wolkkolom neer op het Egyptische leger en zaaide paniek onder hen. 25 Hij liet de wielen van de wagens vastlopen, zodat de Egyptenaren de grootste moeite hadden om vooruit te komen. Laten we vluchten! riepen ze. De HEER steunt de Israëlieten, hij strijdt tegen ons! 26 De HEER zei tegen Mozes: Strek je arm uit boven de zee; dan stroomt het water terug, over de Egyptenaren en over al hun wagens en ruiters. 27 Mozes gehoorzaamde, en toen de dageraad aanbrak, stroomde de zee terug naar haar gewone plaats. De Egyptenaren vluchtten het water tegemoet, de HEER dreef hen regelrecht de golven in. 28 Het terugstromende water overspoelde het hele leger van de farao, al zijn wagens en ruiters, die achter de Israëlieten aan de zee in gereden waren; niet een van hen bleef in leven. 29 Maar de Israëlieten waren dwars door de zee gegaan, over droog land, terwijl rechts en links van hen het water als een muur omhoogrees Zo redde de HEER de Israëlieten die dag uit de handen van de Egyptenaren. Toen ze de Egyptenaren dood langs de zee zagen liggen en het tot hen doordrong hoe krachtig de HEER tegen

5 Egypte was opgetreden, kregen ze ontzag voor de HEER en stelden ze hun vertrouwen in hem en in zijn dienaar Mozes. GK 114:1, 2, 4 1 Toen Israël uit Egypteland ging, Jakob zijn vrijheid vol vreugde ontving, zij `t vreemde land ontkwamen, werd Juda aan de Here toegewijd, werden tot rijk van Gods volkomenheid al Isrels stammen samen. 2 Dit zag de zee en zij vluchtte ontdaan, achterwaarts wendde zich toen de Jordaan daar God zijn macht deed gelden. Als rammen sprongen bergen, vast gegrond, plotseling op, de heuvels in het rond als lammeren in de velden. 4 Beef dan, gij aarde, voor Isrels Heer, krimp voor zijn aanschijn en buig u terneer, laat u door God bedwingen die water wellen deed uit de woestijn en uit de harde steenrots een fontein van lafenis ontspringen. Tekst: Exodus 14, Maar Mozes antwoordde het volk: Wees niet bang, wacht rustig af. Dan zult u zien hoe de HEER vandaag voor u de overwinning behaalt. De Egyptenaren die u daar nu ziet, zult u hierna nooit meer terugzien. 14 De HEER zal voor u strijden, u hoeft zelf niets te doen. GK 66:1,2 1 Breek, aarde, uit in jubelzangen, Gods glorierijke naam ter eer. Laat van alom Hem lof ontvangen. Geducht zijn uwe daden, Heer. Uw tegenstanders, diep gebogen, aanvaarden veinzend uw beleid. Heel de aarde moet uw naam verhogen, psalmzingen uwe majesteit.

6 2 Kom, zie nu de geduchte werken die God aan mensen heeft gedaan: Hij stelde aan de wateren perken, droogvoets zijn zij erdoor gegaan. Laat zich ons hart in Hem verblijden: God houdt de volken in het oog. Zijn rijk is over alle tijden. Gij trotsen, draag het hart niet hoog. Preek LB 221 (GK06 gz174:1,2,3) Zo vriendelijk en veilig als het licht 1 Zo vriendelijk en veilig als het licht, zo als een mantel om mij heen geslagen, zo is mijn God, ik zoek zijn aangezicht ik roep zijn naam, bestorm Hem met mijn vragen, dat Hij mij maakt, dat Hij mijn wezen richt. Wil mij behoeden en op handen dragen. 2 Want waar ben ik, als Gij niet wijd en zijd waakt over mij en over al mijn gangen. Wie zou ik worden, waart Gij niet bereid om, als ik val, mij telkens op te vangen. Ik leef niet echt, als Gij niet met mij zijt. Ik moet in lief en leed naar U verlangen. 3 Spreek Gij het woord dat mij vertroosting geeft, dat mij bevrijdt en opneemt in uw vrede. Ontsteek die vreugde die geen einde heeft, wil alle liefde aan uw mens besteden. Wees Gij vandaag mijn brood, zowaar Gij leeft Gij zijt toch zelf de ziel van mijn gebeden. Apostolische Geloofsbelijdenis: GK06 gz179b Ik geloof in God de Vader, de Almachtige, Schepper van de hemel en de aarde. En in Jezus Christus, zijn eniggeboren Zoon, onze Here; die ontvangen is van de Heilige Geest, geboren uit de maagd Maria; die geleden heeft onder Pontius Pilatus, is gekruisigd, gestorven en begraven, neergedaald in de hel;

7 op de derde dag opgestaan uit de doden; opgevaren naar de hemel en zit aan de rechterhand van God, de almachtige Vader; vandaar zal Hij komen om te oordelen de levenden en de doden. Ik geloof in de Heilige Geest. Ik geloof een heilige, algemene, christelijke kerk, de gemeenschap der heiligen; vergeving van de zonden; opstanding van het vlees; en een eeuwig leven. Amen. Dankzegging en gebed Inzameling van de gaven GK 68:4,5 4 Heer, toen U uittrok voor uw volk, als gids hun voorging in de wolk, kwam heel het land tot leven. De hemelen dropen voor de Heer, de God van Israël kwam neer, de Sinaï ging beven. Daar heeft uw eigen volk gewoond, U hebt dat volk uw gunst betoond, U deed het niet versmachten. Want was uw erfdeel uitgeput, het werd door U gelaafd, beschut, U gaf het nieuwe krachten. 5 Geweldig klonk des Heren woord, een grote schare droeg het voort: de vijand is verslagen. De vorsten vluchtten voor Hem uit, de vrouwen deelden rijke buit: God heeft zijn hulp doen dagen. Zit u nog bij de kudde neer? De vrede schittert als weleer, als vleugelpronk van duiven. De sneeuw bedekte Salmons top, toen U de koningen, o God, verschrikt uiteen deed stuiven. Zegen