Wedstrijdvormen. Spelvormen volgens de NGF 2018

Transcriptie

1 Wedstrijdvormen Spelvormen volgens de NGF Strokeplay Onafhankelijk van het aantal slagen aftrek is een strokeplaywedstrijd een QW, dit houdt in dat alle scores (na omrekening in Stablefordpunten) meetellen voor handicapdoeleinden. In het algemeen is het aantal slagen dat een speler krijgt gelijk aan diens Playing Handicap. Dit aantal wordt afgetrokken van de totale brutoscore, hetgeen dan resulteert in een nettoscore, welke de plaats van de speler bepaalt in de wedstrijduitslag. Het niet uitspelen van een hole heeft een No-Return en dus diskwalificatie tot gevolg ten aanzien van de wedstrijduitslag; In art van het handicapsysteem wordt impliciet aan de speler toegestaan om voor handicapdoeleinden op iedere hole nog een score neer te zetten, zodat er uiteindelijk toch nog een Stablefordresultaat ontstaat. 2. Stableford Mits de volle Playing Handicap wordt verrekend, is Stableford een QW. Het totaal aantal slagen dat een speler krijgt, is gelijk aan zijn Playing Handicap. De slagen worden per hole gegeven op basis van de Stroke Index. De telling is vastgelegd in R. 32-1b van de 'Rules of Golf'. Het behalen van 36 Stablefordpunten staat gelijk aan het spelen van de handicap. R. 32 is de enige regel waar expliciet iets over Stablefordwedstrijden vermeld staat. Men behoort de bal op te nemen, indien men op een hole geen punten meer kan behalen. Herhaaldelijke overtreding van deze regel kan diskwalificatie ten gevolge hebben (R. 6-7). Diskwalificatie dient ook te volgen, indien op de scorekaart geen brutoscores staan vermeld. 3. Singles matchplay De wedstrijd kan open gespeeld worden of met handicap verrekening. In dat laatste geval ontvangt de speler met de hoogste handicap 100% van het verschil tussen de beide Playing Handicaps. De slagen worden per hole gegeven op basis van de Stroke Index. Indien een match die is gehalveerd moet worden beslist door verlenging worden de handicapslagen opnieuw volgens de Stroke Index gegeven.

2 4. Tegen Par of Bogey Mits met een volle handicapaftrek wordt gespeeld, is een wedstrijd tegen de Par of Bogey van iedere hole een Qualifying Wedstrijd. Het totaal aantal slagen dat een speler krijgt is gelijk aan de Playing Handicap. De slagen worden per hole gegeven. De telling is vastgelegd in R. 32-1a van de 'Rules of Golf'. Is de nettoscore lager dan de Par/Bogey van de hole dan scoort en noteert men een '+'. Is de nettoscore gelijk aan de Par/Bogey van de hole dan scoort en noteert men een '0'. Is de nettoscore hoger dan de Par/Bogey van de hole dan scoort en noteert men een '-'. Het behalen van een 0-resultaat staat gelijk staat aan het spelen van de handicap. R. 32 is de enige regel waar expliciet iets over Par-wedstrijden vermeld staat. Men is verplicht de bal op te nemen indien men op een hole het '-'-resultaat vaststaat. Herhaaldelijke overtreding van deze regel kan diskwalificatie ten gevolge hebben (R. 6-7). Diskwalificatie dient ook te volgen, indien op de scorekaart geen brutoscores staan vermeld. 5. Vlaggenwedstrijd Bij een vlaggenwedstrijd mag iedere speler slechts een vooraf bepaald aantal slagen doen. Dit aantal slagen (inclusief strafslagen), dat op de kaart wordt vermeld, is gelijk aan de Play- ing Handicap + de Par van de baan (met Playing Handicap 24 en een Par van 71 mag men dus = 95 slagen doen). Iedere speler krijgt een vlaggetje mee, waarop een nummer staat. Dit nummer wordt ook vermeld op de scorekaart van de betrokken speler. Nadat de laatste slag is gedaan, zet de speler het vlaggetje op de plaats, vanwaar hij de volgende vlag zou moeten doen. De plaats van het vlaggetje dient nauwkeurig op de scorekaart vermeld te worden. De wedstrijdleider gaat na binnenkomst van de laatste deelnemer de vlaggen ophalen en de plaats ervan controleren om de juiste rangschikking te kunnen opmaken. Een vlaggenwedstrijd is een gewone strokeplaywedstrijd, waarbij het aantal te spelen holes echter niet vooraf vastligt, het is dus geen QW. Bij een vlaggenwedstijd kan niet in een shot- gun worden gestart.

3 6. Eclectic Een eclectic op een 18-holesbaan is een strokeplaywedstrijd, waarbij de beste helft van de brutoscores op resp. de Par-3's, de Par-4's en de Par-5's wordt geteld. Is de helft geen geheel getal, dan wordt het grootste niet-gehele getal naar beneden afgerond. Voorbeeld: een baan heeft 5 Par-3's, 9 Par-4's en 4 Par-5's; het wedstrijdresultaat wordt bepaald door optelling van de beste 3 scores op de Par-3's, de beste 4 scores op de Par-4's en de beste 2 scores op de Par-5's. Men dient ervoor te zorgen dat op elke hole de Par voor iedere kleur tee gelijk is. Het is geen QW, omdat men de verplichting heeft de bal op te nemen, indien de score op een hole geen invloed meer kan hebben op het eindresultaat. De handicapaftrek bedraagt 0.4 x de Playing Handicap 7. Bisque tegen Par De wedstrijdvorm bisque tegen Par is een wedstrijd tegen de Par van iedere hole, waarbij de speler - na het voltooien van een hole, en voordat hij op de volgende hole afslaat - zelf het aantal slagenaftrek bepaalt dat hij op die hole wil gebruiken. De volgende playing handicapverrekening wordt toegepast: T/m Playing Handicap 9: volledige handicapverrekening. Boven Playing Handicap 9: 9 slagen x 0.5 slag per handicappunt boven handicap 9 met afronding naar boven. Vanwege de vrije keuze van de speler is dit geen QW. 8. Vossenjacht Een vossenjacht is een wedstrijd tegen de Par van een persoon of groep, waarbij dezelfde regels gelden als bij een gewone tegen Par-wedstrijd, alleen de Par van de hole wordt nu bepaald door de (beste) brutoscore van bijv. de pro, het bestuur, de WeCo. Deze persoon of groep start als eerste en noteert de gemaakte score (de Par voor de deelnemers) bij de afslagplaats van de volgende hole (bijv. op een briefje in een doos). Het aantal slagen dat een speler ontvangt, is gelijk aan de Playing Handicap. Omdat niet tegen de vastliggende echte Par van de hole wordt gespeeld, geldt deze wedstrijdvorm in principe niet als QW.

4 9. Stokkenwedstrijd Een stokkenwedstrijd kan als strokeplaywedstrijd, maar ook als Stablefordwedstrijd worden gespeeld. Vooraf (op de startlijst) wordt het aantal clubs bepaald, dat iedere speler maximaal mag meenemen en tevens wordt dan aangegeven hoeveel slagen of punten men extra krijgt per club minder dan het maximum. Gebruikelijk is een maximum van 5 clubs. De wedstrijdleider kan een ander maximum en/of een andere slagenaftrek of puntenbijtelling hanteren. Bij strokeplay kan de extra aftrek van het netto-eindresultaat als volgt zijn: 5 clubs: 0 slagen: 4 clubs: 3; 3 clubs: 6; 2 clubs: 9; 1 club: 12. Bij Stableford kan de extra bijtelling bij het resultaat als volgt zijn: 5 clubs: 0 punten: 4 clubs: 3; 3 clubs: 6; 2 clubs: 9; 1 club: 12. Het aantal clubs dat een deelnemer gebruikt, wordt voor het uitreiken van de scorekaart op deze kaart aangetekend. Indien meer clubs worden meegenomen dan het maximum volgt diskwalificatie. Vanwege de vooraf bepaalde beperking van het aantal te gebruiken clubs is dit geen QW en kunnen ook zij, die normaal onder de handicap gespeeld zouden hebben, de kaart niet laten registreren. 10. Texas Scramble Texas Scramble is een wedstrijd waarbij drie, vier of vijf spelers een team vormen. Allen slaan af. Vervolgens slaan alle spelers, behalve de speler, wiens balpositie is gekozen, de volgende slag hun tweede slag, vanaf de plaats waar de beste bal ligt enz. totdat de hole is uitgespeeld. Een variant hierop is dat de speler, wiens balpositie is gekozen, ook de volgen- de slag mag spelen, deze vorm wordt Super ball genoemd. Het team met de laagste Netto score over achttien holes is de winnaar. Wordt het spel met handicapverrekening gespeeld hanteert u de volgende formule: Bruto score minus ((som van alle Playing Handicaps: aantal spelers) maal 0,5) = Netto score. 11. Fourball-Betterball Een Betterball wordt met tweetallen gespeeld. Per hole telt de beste nettoscore van de 2 spelers. Bij strokeplay worden de slagen op dezelfde wijze per hole verdeeld als bij Stableford. Men moet de bal opnemen, indien men het resultaat van de partner niet meer kan verbeteren. Op de scorekaart hoeft alleen de beste brutoscore te worden genoteerd, echter zodanig dat ook de scorende speler eruit blijkt (R. 31-3). De spelers ontvangen ieder 90% van hun Playing Handicap. Zie ook EGA App D.

5 12. Fourball-Betterball matchplay De speler met de laagste handicap ontvangt 0 handicapslagen. De overige 3 spelers ontvangen 90% van het verschil van hun Playing Handicap met die van de speler met de laagste Playing Handicap. De slagen worden per hole gegeven op basis van de Stroke Index. 13. Foursome Een foursome wordt met tweetallen gespeeld. Men speelt per partij (A en B) met 1 bal. Spe- ler A slaat af op alle holes met een oneven nummer en speler B op die met een even num- mer. Op iedere hole wordt de bal om de beurt geslagen, strafslagen hebben hierop geen in- vloed. Het aantal slagen dat men als tweetal krijgt, is gelijk aan de helft van de som van de Playing Handicaps ofwel 1/2 x de laagste handicap + 1/2 x de hoogste handicap, afronden na optellen. 14. Greensome Een greensome wordt met tweetallen gespeeld. Beide spelers A en B van een partij slaan een bal af. Hierna kiest men de bal waarmee men verder wil spelen en neemt men de andere op. De tweede slag wordt gedaan door de speler wiens bal niet gekozen is. Daarna wordt op die hole de bal om de beurt geslagen, strafslagen hebben hierop geen invloed. Het aantal slagen dat men als tweetal krijgt, is gelijk aan 60% van de laagste Playing Handicap + 40% van de hoogste Playing Handicap afronden na optellen. 15. Chapman-foursome Een chapman-foursome wordt met tweetallen gespeeld. Beide spelers A en B van een koppel slaan een bal af (A slaat bal a, B slaat bal b).vervolgens slaan de spelers elkaars bal (d.w.z. A slaat bal b en B slaat bal a). Hierna kiest men de bal waarmee men verder wil spelen en neemt men de andere op. De derde slag wordt gedaan door de speler die met de gekozen bal heeft afgeslagen. Daarna wordt op die hole de bal om de beurt geslagen, strafslagen hebben hierop geen invloed. Het aantal slagen dat men als tweetal krijgt, is gelijk aan: 50% van de laagste handicap + 30% van de hoogste handicap.

6 16. Clubkampioenschap strokeplay Het clubkampioenschap strokeplay bestaat uit minimaal 2 x 18 holes en maximaal 4 x 18 holes zonder handicapverrekening. Deze worden in één weekend gespeeld, zowel voor dames als voor heren. De indeling van de eerste en tweede ronde is gelijk en wordt gemaakt op basis van de handicap. De indeling van de laatste ronde wordt gemaakt op grond van de rangschikking, d.w.z. dat de best geklasseerde als laatste starten. Men dient goed vast te leggen op welke wijze de eindstand wordt bepaald in geval van een gelijke totaalscore (bijv. voor de eerste plaats d.m.v. een sudden-death of play-off, voor de andere plaatsen o.b.v. de score in de laatste ronde). 17. Clubkampioenschap matchplay Het is gebruikelijk om dit gehele kampioenschap in een weekend te spelen; apart voor dames en heren en evt. ook voor jeugd en senioren. De laagste 16 handicappers worden geplaatst. Er wordt zonder handicapverrekening gespeeld. Het verdient aanbeveling de volgens de plaatsingsnummers (PGA norm) spannendste partijen eerst te laten starten, zodat men gelijktijdig met de eerste ronde klaar is en men tijdig in de middag met de tweede ronde kan starten. Op zondag speelt men zowel de halve finales als de finale. NB1!Ter aanmoediging van de lage handicappers verdient het aanbeveling bij strokeplaywedstrijden ook een prijs voor de laagste brutoscore (apart voor dames en heren) beschikbaar te stellen. NB2! Bij wedstrijden met een shotgun start geldt bij gelijke eindstand dat degene met het laagste exact handicap wint, indien dit ook gelijk is dan geldt hierna de score op de laatste en1, op hole Bij een shotgun speelt namelijk iedereen niet dezelfde baan. Daar waar eenieder van dezelfde tee afslaat wordt bij gelijke eindscore de laatste en1 gerekend.