Verslag Etappe 7 oost route Zaterdag 23 juni 2018 Wandeling Borne - Almelo. Camino door Twente

Transcriptie

1 Verslag Etappe 7 oost route Zaterdag 23 juni 2018 Wandeling Borne - Almelo Camino door Twente Begin dit jaar appte mijn studievriendin Caroline dat er in het kader van "Leeuwarden Cultureel Hoofdstad van Europa" door het Nederlandse Genootschap van Sint Jacob een Camino der Lage Landen was georganiseerd, die bij wijze van spreken, door onze achtertuin liep. Caroline is al jaren enthousiast wandelaarster, pelgrima en Santiago de Compostela-ganger en ik sloot me graag bij haar aan zelf ook eens te ervaren wat een Camino is en weer eens met haar bij te praten. Zaterdagochtend 23 juni was het zo ver. Tegen tienen werden wij in de stationsrestauratie "De Koffiekaravaan" in Borne verwacht. De ontvangst in de kleine restauratie was hartelijk en de koffie uitstekend. Veel nieuwe indrukken. De deelnemers, de organisatie, het speldje in de vorm van een geel pijltje. In de hoek de pelgrimsstaf met lange bontgekleurde linten uit o.a. "regio Arnhem/Nijmegen" waarop allerlei prachtige afbeeldingen met de hand waren geborduurd: een pelgrim met goudkleurige staf, het embleem van Santiago aan het wad, wandelschoenen, een schelp, een kopje kopjes koffie met krentenbol, een rugzakje. Wat een karwei zal dat zijn geweest. Een ander opvallend lint kwam uit het zuiden op een rood/wit boerenbonte strook stond in zwart geappliqueerde letters "regio Brabant".

2 Er vielen termen die ik nog nooit eerder had gehoord: 'Buen Camino en een uitdrukking waarvan de betekenis '"wij gaan op stap. was maar dan in een voor mijn onbekende taal. Het was te veel om in één keer te onthouden. Terwijl wij nog even zaten te wachten op de komst van wat deelnemers werd buiten op feestelijke wijze een nieuwe knalrode buurtbus in gebruik genomen. Nadat de trein uit Amsterdam de laatste deelnemers uit de Bollenstreek had afgeleverd konden we vertrekken. Met drieëntwintig pelgrims uit alle windrichtingen van het land gingen wij met Angela voorop op pad. Er waren mensen uit Den Haag, Lelystad, Amsterdam, Arnhem, Nijmegen, Valkenburg, Vaassen, Zenderen, Apeldoorn, Colmschate, Oldenzaal, Raalte en uit Meppel en Almelo. Via het Joodse monument tegenover het station, de Spanjaardshof en de synagoge en het voormalig klooster aan de Stationsstraat wandelden wij naar de Stephanuskerk in het centrum van Borne. Daar werden wij rondgeleid en konden wij het gebrandschilderde raam bekijken met daarop Sint Jacob.

3 Caroline en ik liepen voor het eerst mee in de Santiago aan het Wad en kregen hier pelgrimspas voor deze tocht uitgereikt en de eerste stempels. Wat een bijzonder gebruik. Het viel mij op dat een aantal deelnemers al heel wat stempels en zegels in hun pas hadden. Zij hadden al eerder trajecten van deze tocht op weg naar Friesland afgelegd. Mooi al die verschillende stempels en zegels in allerlei kleuren. In de Stephanus waren niet één maar twee Jacobussen te vinden. De Oudere of Meerdere (major) en de Jongere ook wel de Mindere (minor) genoemd. Iemand legde uit hoe het zat maar kon zijn verhaal niet afmaken. Weer een ander wees erop dat onderaan de gebrandschilderde ramen ook de namen stonden van de families die ze hadden gefinancierd. Via het centrum en oud Borne ging het verder naar de Mariakapel. Opvallend veel verse bloemen en brandende kaarsjes en dat terwijl het nog vroeg was. Voor het kapelletje werd een eerste groepsfoto gemaakt door de man van Angela en een door een hulpvaardige voorbijganger een jonge man nog - die zorgde voor een foto van de complete groep. Verder langs visvijvers en over een heuveltje met aan de voet een mammoet in Cortenstaal over een pad langs de Bornsebeek / Oude Bieffel. Intussen liep de temperatuur op en konden de jassen uit.

4 Al pratende over waterjuffers, libellen, en discussiërend of de juiste naam van de waterbeestjes nu schrijvertjes en schaatsenrijders was kwamen wij op het Weleveld. Opvallend is hoe gemakkelijk je tijdens het wandelen met vreemden in gesprek komt over echt van alles. De lunchstop was bij het restaurant van Golfclub Weleveld. In de regionale krant de Tubantia stond onlangs een lovend artikel over deze pas heropende horecagelegenheid. Zelf was ik er nooit geweest en wel benieuwd wat wij zouden aantreffen. Het was top. De sfeer was gemoedelijk en op het zonnige terras konden wij heerlijk zitten. Goed gekozen Angela!

5 Met nieuwe energie trokken wij verder voorbij de kwekerij van een van de deelneemsters en daarna langs de oever van het riviertje de Loolee over de landerijen van de Graaf van Rechteren van Limpurg. De torenspits van de St Georgius was al van ver te zien. Eerst nog een lusje via de Wateregge. De luiken van de boerderijen geschilderd in de kleuren van de graaf van Almelo en in de topgevels een steen met een kroon en daaronder de initiale RL en het bouwjaar. Door naar de Gravenallee en langs het Tolhuis van de graaf bereikten wij Almelo. Via het Kolkje, de Grote Kerk en het Wevershuisje naar de St Gregoriusbasiliek.

6 Gastheren Fons Lucas en Koos van Leeuwen stonden ons al op te wachten en gaven met veel enthousiasme een rondleiding door de basiliek, die te herkennen is aan een halfdicht geslagen rood/gele paraplu aan de ene zijde van het altaar en een en een klok in een versierde houder (tintinnabulum) aan de andere zijde. Links achter het hoofdaltaar is in een van de gebrandschilderde ramen een Jacobus afgebeeld. Dit keer te herkennen aan de schelp op de hoed.

7 En dan is er koffie gevolgd door vruchten met kruidenlikeurtje waarop Santiago-ganger Hans Perik ons trakteerde. Het is kennelijk een bekend pelgrimsdrankje maar de naam is mij ontschoten. Het smaakte prima en de hele fles ging dan ook op. Op weg naar de laatste stop in café Nielz voor de afsluiting merkte een deelneemster dat ze haar wandelstokken in de St Georgius had laten staan. Snel terug. De gastheren stonden gelukkig nog af te wassen en de stokken waren snel gevonden. Net zo gemakkelijk als de contacten onderweg waren gelegd werd er na het afsluitende drankje ook weer afscheid genomen. Sommigen spraken nog wat af over een volgend traject en anderen bedanken en vertrokken met een tot ziens. Alle pelgrims keer weer huis toe zingt Amanda Strydom elke swerver kom weer thuis.

8 Caroline, Angela en alle mede-pelgrims: dank jullie wel voor deze bijzondere dag.