Gedachtenisdienst. op de laatste zondag van het kerkelijk jaar 25 november Hoe gaat het nu met je?

Transcriptie

1 Gedachtenisdienst op de laatste zondag van het kerkelijk jaar 25 november 2018 Hoe gaat het nu met je? 1

2 Welkom en mededelingen Muzikale inleiding Zingen: Psalm 71: 1, 5 en 13 Heer, laat mij schuilen in uw hoede, begeef mij niet, o God, maak nimmer mij ten spot. Leid in uw trouw mijn weg ten goede, verleen mij uw nabijheid en stel mij in de vrijheid. Het was voor velen tot een teken, Heer, dat ik staande bleef, een wonder dat ik leef. Want steeds zijt Gij mijn rots gebleken, steeds wil mijn mond U noemen, Grootmachtige, U roemen. Vermeerder Gij mijn kracht, o Here, geef dat ik dag aan dag uw troost ervaren mag. Dan zal ik vrolijk musiceren, uw trouw, uw zegeningen, o Heilige, bezingen. Woord van vertrouwen Groet Bij de bloemschikking Gebed 2

3 De Thomascantorij zingt: Swing low, sweet chariot Wieg zachtjes, paard en wagen van God, gekomen om me naar huis te dragen. Als jij daar eerder aankomt dan ik, zeg dan tegen al mijn vrienden dat ik eraan kom. De prachtigste dag die ik heb meegemaakt was die waarop Jezus mij schoonwaste van mijn zonden. Soms ben ik blij, soms ben ik teneergeslagen, maar mijn ziel gaat op weg naar de hemel. Gesprek met de kinderen voor ze naar de nevendienst gaan Lezing uit Genesis 49 en 50 Enige tijd nadat Jakob bij zijn zoon Jozef in Egypte was komen wonen, blies hij de laatste adem uit en werd hij verenigd met zijn voorouders. Jozef liet zijn lichaam balsemen. Samen met Jakobs zonen namen de Egyptenaren een rouwperiode van zeventig dagen voor Jakob in acht. Daarna vroeg Jozef toestemming om zijn vader in het land Kanaän te begraven. Jozef, zijn broers en een indrukwekkende rouwstoet brachten het lichaam van Jakob van Egypte naar Kanaän. Daar hielden ze een rouwperiode van zeven dagen in acht. Daarna begroeven ze hem, zoals hij hun had opgedragen, in een grot in Machpela, dicht bij Mamre, op het stuk land dat Jakobs grootvader Abraham van de Hethiet Efron had gekocht omdat hij een eigen graf wilde hebben. Nadat hij zijn vader had begraven keerde Jozef terug naar Egypte, samen met zijn broers en met alle anderen die met hem waren meegegaan. Nu hun vader er niet meer was, zeiden Jozefs broers tegen elkaar: Als Jozef zich nu maar niet tegen ons keert en zich 3

4 wreekt voor alle ellende die wij hem hebben aangedaan. Daarom lieten ze hem de volgende boodschap brengen: Voordat hij stierf, heeft je vader ons opgedragen je dit verzoek over te brengen: Vergeef je broers hun schandelijke misdaad, Jozef. Ze hebben je in de ellende gestort, maar wees nu zo goed om de dienaren van de God van je vader die misdaad te vergeven. Bij het horen van die woorden kon Jozef zijn tranen niet bedwingen. Daarna gingen zijn broers zelf naar hem toe. Ze vielen voor hem op hun knieën en zeiden: We zijn bereid je slaaf te worden. Maar Jozef zei: Wees maar niet bang. Ik kan toch Gods plaats niet innemen? Jullie hadden kwaad tegen mij in de zin, maar God heeft dat ten goede gekeerd, om te bewerken wat er nu gebeurt: dat een groot volk in leven blijft. Wees dus niet bang. Ik zal zelf voor jullie en jullie kinderen zorgen. Zo troostte hij hen en stelde hij hen gerust. Jozef bleef in Egypte wonen, met zijn hele familie. Toen hij zijn einde voelde naderen, zei hij tegen zijn broers: God zal zich jullie lot aantrekken: hij zal jullie uit dit land wegleiden en je naar het land brengen dat hij onder ede aan Abraham, Isaak en Jakob heeft beloofd. Zweer me dat jullie, wanneer God zich jullie lot aantrekt, mijn lichaam van hier zullen meenemen om het in Kanaän te begraven. Lezing uit Hebreeën 11 Door het geloof sprak Jozef aan het eind van zijn leven al over de uittocht van het volk van Israël en gaf hij de opdracht om dan zijn lichaam mee te nemen. Onze voorouders zijn in geloof gestorven; wat hun beloofd was zagen ze geen werkelijkheid worden, ze hebben slechts een glimp ervan begroet, en ze zeiden van zichzelf dat zij op aarde leefden als vreemdelingen en gasten. Ze keken reikhalzend uit naar een beter vaderland: het hemelse. Daarom schaamt God zich er niet voor hun God genoemd te worden en heeft hij voor hen een stad gereedgemaakt. 4

5 Cantorij en gemeente Lied 728 Cantorij: Refrein: (Allen) Cantorij: Allen: Allen: Preek De heiligen ons voorgegaan, hebben hier niets verworven, maar zijn aan t einde van hun baan als vreemdeling gestorven. Maar zij geloofden dat Gods hand die hen tot daar geleid had in t beter, hemels vaderland een stad voor hen bereid had. Geprezen zij zijn naam! Hij deed hen veilig gaan! Kom, zingen wij tesaam met alle heiligen! Zij trokken uit als Abraham, door God de Heer geroepen zonder te weten waar hij kwam, om t land van God te zoeken. Zij zijn gestorven in zijn naam en hebben niets geweten dan dat Hij had gezegd: Ik schaam mij niet uw God te heten. Geprezen zij zijn naam!.. Die van de aarde vrijgekocht nu rusten van hun werken, zij spreken en getuigen nog om ons geloof te sterken, dat wij omgeven door de wolk de weg ten einde lopen, één met het heilig trekkend volk in liefde en in hope. Geprezen zij zijn naam! Hij deed hen veilig gaan! Kom, zingen wij tesaam met alle heiligen! 5

6 Zingen Lied 730 (Cantorij: vs. 1 Gemeente: vs 2 en 3) Heer, herinner u de namen van hen die gestorven zijn, en vergeet niet, dat zij kwamen langs de straten van de pijn, langs de wegen van het lijden, door het woud der eenzaamheid, naar het dag en nacht verbeide vaderhuis, hun toebereid. Heer, herinner u hun luisterend wakker liggen in de nacht en hun roepen in het duister, de armzaligheid van hun kracht, en wil zeer aandachtig lezen in de rimpels van hun huid de verscheurdheid van hun wezen, en wis hunne zonden uit. Die Maria hebt vergeven en de rover aan het kruis, laat de doden eeuwig leven met U in het paradijs. Heer, herinner u hun namen, oordeel hen en spreek hen vrij, en bedek hun schuld en laat hen zitten aan uw rechterzij. Inleiding Herdenking van wie gestorven zijn De Thomascantorij zingt: J. Brahms Wie lieblich sind deine Wohnungen (uit Ein Deutsches Requiem) Hoe lieflijk zijn uw woningen, o Heer der heerscharen! Mijn ziel verlangt, ja smacht naar de voorhoven des Heren. Mijn hart en mijn vlees jubelen tot de levende God. Welzalig zij die in uw huis wonen. Zij loven U gestadig (Psalm 84) Namen in het licht Een voor een worden de namen genoemd van mensen uit de kring van de gemeente die ons in het afgelopen kerkelijk jaar ontvallen zijn. Bij elke naam wordt een kaars aangestoken met het licht van de Paaskaars. Het kruisje met de naam wordt van het gedachteniskleed genomen en aan de nabestaande aangereikt, samen met een witte roos. De namen klinken in de volgorde van de dagen van overlijden 6

7 Adriana Jacoba Kloet-Bil Jan Maarten den Boer Meeuwis Arie van Rotterdam Cornelis Martin van den Houten Cornelia Maria Magdalena Fluijt-Woudstra Jan Boot Janny Bij de Vaate-Eckhardt Ondertussen klinkt muziek Lichtjes van gedenken en verwachten Wie wil, mag naar voren komen en een drijfkaarsje aansteken, ter nagedachtenis van iemand die gestorven is en in de hoop op nieuw leven. Ondertussen klinkt muziek Zingen: Lied 60 uit In een land dichter bij zee Tekst: Michiel de Zeeuw. Muziek: Mar v.d. Veer Cantorij: Als jouw naam klinkt, zie ik even hoe je liep en wat je zei, Wat er altijd is gebleven van jouw leven diep in mij Allen: 7

8 Cantorij: Allen: Als jouw naam klinkt, komt tot leven hoe je mij hebt meegemaakt, Meegeschapen, weggegeven, mijn bestaan hebt aangeraakt. Als jouw naam klinkt, wacht ik onder onze levens eens een hand, Ook al voelt nu alles zonder, God brengt ons weer in verband. Gebed Inzameling van gaven Zingen: Lied 675 Geest van hierboven, leer ons geloven, hopen, liefhebben door uw kracht! Hemelse vrede, deel U nu mede aan een wereld die U verwacht! Wij mogen zingen van grote dingen, als wij ontvangen al ons verlangen, met Christus opgestaan. Halleluja! Eeuwigheidsleven zal Hij ons geven, als wij herboren Hem toebehoren, die ons is voorgegaan. Halleluja! Wat kan ons schaden, wat van U scheiden, liefde die ons hebt liefgehad? Niets is ten kwade, wat wij ook lijden, Gij houdt ons bij de hand gevat. Gij hebt de zege voor ons verkregen, Gij zult op aarde de macht aanvaarden en onze koning zijn. Halleluja! Gij, onze Here, doet triomferen die naar U heten en in U weten, dat wij Gods kinderen zijn. Halleluja! Zegen (gezongen Amen) 8