Kenmerk: Breda BEROEPSCHRIFT UITSPRAAK. in de zaak van XXX wonende te XXX hierna te noemen: appellant. tegen:

Transcriptie

1 COLLEGE van BEROEP voor de EXAMENS BEROEPSCHRIFT AVANS HOGESCHOOL Breda UITSPRAAK in de zaak van XXX wonende te XXX hierna te noemen: appellant tegen: de examencommissie Kamer IV van de Academie voor Veiligheid en Bestuur (AVB) van de opleiding Integrale Veiligheid van Avans Hogeschool, locatie Breda, hierna te noemen: verweerster. 1. De procesgang Het verloop van de zaak blijkt eerst uit: - het beroepschrift van 20 juli 2014, met bijlagen; - het verweerschrift van 19 augustus 2014, met bijlagen. De mondelinge behandeling heeft plaatsgevonden op woensdag 3 september Appellant is bij deze behandeling in persoon verschenen, bijgestaan door haar ouders. De examencommissie is verschenen in de personen van mw. E.van de Kieboom-Bolluyt, voorzitter, de heer J.A.M. Broks, vice-voorzitter, alsmede mw. P.J.M.Voesenek, secretaris. Partijen hebben hun standpunten nader toegelicht en vragen beantwoord. 2. Het beroep Het beroep richt zich tegen de beslissing van verweerster van 8 juli 2014, waarbij appellant een negatief bindend studieadvies heeft ontvangen. Appellant heeft in het eerste jaar van de propedeutische fase van bovengenoemde opleiding niet voldaan aan de eisen van het definitief studieadvies, zoals vastgelegd in het Onderwijs- en Examenreglement (hierna OER) van de opleiding. Appellant acht zich door de aangevochten beslissing van verweerster in haar belang geschaad, omdat deze tot gevolg heeft dat zij de opleiding dient te verlaten en de inschrijving per zal worden beëindigd. In het beroepschrift geeft appellant aan dat er gedurende haar eerste studiejaar sprake was van persoonlijke omstandigheden die debet zijn aan het niet behalen van de norm van 52 ECTS. Appellant geeft aan dat deze persoonlijke omstandigheden betrekking hebben op haar faalangst welke van negatieve invloed zijn geweest op haar studie. Aanvullend geeft appellant de volgende gronden voor het beroep. Bij het (her)tentamen van TMIV-IVIK04, hetgeen uit meerkeuze- en open vragen bestaat, heeft appellant een black-out gehad tijdens het maken van de meerkeuzevragen. Daardoor heeft zij een onvoldoende behaald en mist zij 6 ECTS. Voor de open vragen heeft appellant een 7 gescoord, waaruit volgens haar blijkt dat ze voldoende kennis heeft van het vak. Door haar faalangst kan appellant niet goed overweg met meerkeuzevragen. Om die reden werd zij in het Voortgezet Onderwijs op een andere manier getoetst. Verder geeft appellant aan dat een groepsopdracht in het kader van TMIV-BP04 (3 ECTS) niet is behaald, omdat medestudenten binnen haar tutorgroep niet gemotiveerd waren hun deel in te leveren. Appellant stelt dat door haar beperking zij niet in staat was haar medestudenten hierop aan te spreken en derhalve geen voldoende heeft kunnen behalen. 1

2 Bij aanvang van de studie heeft appellant een verklaring van negatieve faalangst d.d. 12 april 2012 aan de decanen overhandigd. Op 9 juli 2014 heeft appellant een gesprek met twee decanen gevoerd. In dat gesprek is door de decanen passende ondersteuning, zoals een cursus faalangst samen met andere leerlingen, toegezegd. Appellant geeft aan dat het belangrijk is om de kans te krijgen om door te gaan met haar opleiding op Avans. Zowel voor haar zelfvertrouwen als haar schoolcarrière is het niet goed om van opleiding te wisselen. Zij heeft stabiliteit en vertrouwen nodig. Op een andere Hogeschool kan weer precies het zelfde gebeuren als het spannend gaat worden, aldus appellant. De decanen hebben aan de examencommissie een positief advies gegeven om appellant de opleiding te laten voortzetten. Ten aanzien van het niet behalen van het vak TMIV-ONTVAA04 (1 ECTS) verklaart appellant dat zij inmiddels van de betreffende docent uitstel heeft gekregen tot week 0 van het nieuwe schooljaar Dit zou een mogelijkheid kunnen zijn om haar studieresultaat op te halen. Appellant verwijst verder naar een mail van haar ouders, waarin gesteld wordt dat vanuit de opleiding aan appellant bij aanvang van de studie geen ondersteuning voor haar faalangst is aangeboden. Pas in het gesprek met de decanen op 9 juli jl. is duidelijk geworden dat ondersteuning mogelijk was geweest. Verder wordt aangegeven dat in aanvang van de studie er geen problemen leken te zijn. Appellant ontving op 12 december 2013 een positief voorlopig studieadvies. Echter in de brief, met bindende afwijzing van 8 juli 2014, wordt aangegeven dat appellant een negatief advies zou hebben gehad. De student verzoekt het College te beoordelen of de examencommissie, alle belangen wegende, in redelijkheid tot haar bestreden beslissing heeft kunnen komen. 3. Het verweer Verweerster verklaart, dat appellant aangeeft 48 ECTS te hebben behaald van de totale 60 ECTS van het eerste studiejaar Hiermee voldoet appellant niet aan de vereiste norm van 52 ECTS om naar het tweede studiejaar over te gaan. Verweerster is van mening dat het niveau van appellant niet toereikend is om te voldoen aan de eisen die voor de opleiding Integrale Veiligheid Breda gesteld worden. Verweerster acht de argumenten van appellant onvoldoende om het beroep gegrond te verklaren en verweert zich als volgt. Het tentamen van TMIV-IVIK04 bestaat uit twee delen. Het eerste deel bestaat uit een reeks meerkeuzevragen en het tweede deel uit een reeks open vragen. Met het behalen van een 5,3 voor de herkansing heeft appellant niet de vereiste norm van 5.5 behaald. Het argument van appellant dat dit het gevolg is van een black-out tijdens het maken van de meerkeuzevragen wordt door verweerster in twijfel getrokken. Alle voorgaande schriftelijke tentamens in het eerste jaar bestaan uit een deel meerkeuzevragen en een deel open vragen. Uit het feit dat appellant voorheen vrijwel alle schriftelijke tentamens met een voldoende heeft kunnen afronden blijkt niet dat zij moeite heeft of anderszins niet goed overweg kan met meerkeuzevragen. Uit het hoorgesprek met de studiecoach, blijkt dat tijdens het vervullen van de groepsopdracht die voortvloeide uit TMIV-BP04, inderdaad moeilijkheden waren gerezen binnen de tutorgroep. Appellant heeft volgens de studiecoach deze moeilijkheden meerdere malen binnen de tutorgroep ter sprake gebracht. Hierbij zijn nieuwe afspraken gemaakt om tot een betere samenwerking te komen. Voorts wordt door de studiecoach verklaard dat tijdens de moeilijkheden, binnen haar tutorgroep, diverse gesprekken zijn gevoerd zowel groepsgewijs als individueel met appellant. 2

3 Hieruit is niet gebleken dat faalangst als een van de oorzaken was te noemen van de gerezen moeilijkheden. Dat de groepsopdracht niet met een voldoende is afgesloten is te wijten aan het feit dat niet is voldaan aan de beoordelingsnormen die gelden voor dat vak. Ten aanzien van het niet behalen van het vak TMIV-ONTVAA04 (1 ECTS) verklaart verweerster dat appellant een extra herkansingsmogelijkheid heeft gekregen, af te nemen in week 0 van het nieuwe schooljaar Uitgaande van een positieve beoordeling zal dit helaas voor appellant niet toereikend zijn voor de vereiste norm van 52 ECTS om zodoende toch naar het tweede studiejaar over te gaan. In een mail van de ouders van appellant d.d. 12 juli 2014 wordt gesuggereerd dat de beslissing van verweerster gebaseerd is op onjuistheden. Verweerster bestrijdt dit. De beslissing van verweerster is genomen op basis van alle beschikbare data en tevens zijn de decaan, studiecoach en betreffende docent / begeleidster gehoord. De bewering van de ouders van appellant dat, in de brief van 8 juli jl., door de directie is gesuggereerd dat aan appellant een voorlopig negatief bindend studieadvies is gegeven kan als juist worden beschouwd. Abusievelijk is een dergelijke zinsnede wel opgenomen geweest in de brief van 8 juli. Uit het hoorgesprek met de studiecoach blijkt dat door appellant vrij kort na aanvang van het studiejaar te kennen is gegeven dat zij last heeft van faalangst. Door de studiecoach is appellant geadviseerd, indien zij dat voor zichzelf nodig achtte, hiervoor contact op te nemen met de decaan om haar verder daarin te laten ondersteunen. Verder wordt door de studiecoach te kennen gegeven dat het onderwerp faalangst verschillende malen tijdens gesprekken met appellant ter sprake is gebracht. Daarbij is onder meer de vraag gesteld op welke wijze zij het beste daarbij geholpen kon / wilde worden. Appellant gaf daarop aan dat een peertutor voor haar een goede ondersteuning zou kunnen betekenen. Aan dit verzoek werd, al vrij kort na aanvang van het studiejaar, gevolg gegeven om appellant op die manier beter met haar faalangst om te laten gaan. Verweerster heeft het advies van de decaan om uitstel van het negatief studieadvies toe te kennen laten meewegen in haar beslissing. Echter ondanks dit advies acht verweerster, gezien het feit dat appellant niet voldoet aan de vereiste norm van 52 ECTS en de grote achterstand qua studieresultaten in combinatie met de aard van de beperking, de kans groot dat zij niet met succes de opleiding kan afronden. Daarbij is gekeken naar de aard van de beperking en met nadruk naar het tweede studiejaar waarin sprake is van een behoorlijke werkdrukverzwaring die, zo leert de ervaring, duidelijk van invloed is op de stressbeleving van studenten. Verweerster concludeert op grond van bovenstaande dat de faalangst van appellant niet betwist wordt, maar dat zij van oordeel is dat deze niet de (doorslaggevende) oorzaak is geweest voor het niet behalen van de overgangsnorm van 52 ECTS. Verweerster verzoekt het College het beroep van appellant ongegrond te verklaren. 4. De beoordeling Op basis van de processtukken, alsmede het ter zitting besprokene, is het volgende komen vast te staan. Appellant is in september 2013 begonnen met het eerste jaar van de opleiding Integrale Veiligheid, Academie voor Veiligheid en Bestuur van Avans Hogeschool, locatie Breda. Bij brief van 12 december 2013 ontving appellant een voorlopig positief studieadvies. Vastgesteld wordt dat appellant in het eerste jaar van de propedeutische fase van de hiervoor genoemde opleiding niet voldaan heeft aan de eisen van het definitief studieadvies, zoals vastgelegd in het Onderwijs- en Examenreglement van de opleiding. Appellant heeft 48 ECTS 3

4 behaald van de totale 60 ECTS van het eerste studiejaar Hiermee voldoet appellant niet aan de vereiste norm van 52 ECTS om naar het tweede studiejaar over te gaan. Appellant heeft op 8 juli 2014 een bindende afwijzing ontvangen, waarbij haar is medegedeeld dat haar inschrijving aan voornoemde opleiding met ingang van zal worden beëindigd. Appellant stelt dat het niet behalen van de norm is veroorzaakt door haar beperking, een negatieve faalangst. Bij aanvang van de studie heeft appellant een verklaring van negatieve faalangst d.d. 12 april 2012 aan de decanen overhandigd. Door de studiecoach is aan appellant geadviseerd, indien zij dat voor zichzelf nodig achtte, contact op te nemen met de decaan om haar verder daarin te laten ondersteunen. Appellant stelt dat zij bij de decaan geweest is, maar geen informatie heeft ontvangen over ondersteuning en / of alternatieve toetsvormen. Verweerster geeft hierop aan dat de decaan geen nadere actie heeft ondernomen omdat het in de eerste maanden goed ging met de studie. Ook in tutor gesprekken met haar studiecoach werd vastgesteld dat de studie voorspoedig verliep en is diverse malen gesproken over haar faalangst. Maar dat gaf vooralsnog geen problemen. Ook van docenten werden geen signalen ontvangen over mogelijke invloed van faalangst op tentamens en / of opdrachten. In een brief van 12 december 2013 ontving appellant dan ook een voorlopig positief studieadvies. Pas in de laatste fase van het jaar gaat het mis. Uit het hoorgesprek met de studiecoach, zo stelt verweerster, blijkt dat tijdens het vervullen van de groepsopdracht die voortvloeide uit TMIV-BP04 moeilijkheden waren gerezen binnen de tutorgroep. Appellant heeft volgens de studiecoach deze moeilijkheden meerdere malen binnen de tutorgroep ter sprake gebracht. Hierbij zijn nieuwe afspraken gemaakt om tot een betere samenwerking te komen. Voorts wordt door de studiecoach verklaard dat tijdens de moeilijkheden, binnen haar tutorgroep, diverse gesprekken zijn gevoerd zowel groepsgewijs als individueel met appellant. Hieruit is niet gebleken dat faalangst als een van de oorzaken was te noemen van de gerezen moeilijkheden. Faalangst is in dezen niet zwaarwegend genoeg om de taak van de opdracht niet met een voldoende af te kunnen ronden, aldus verweerster. Dat de groepsopdracht niet met een voldoende is afgesloten is te wijten aan het feit dat niet is voldaan aan de beoordelingsnormen die gelden voor dat vak. Appellant is het met deze opvatting niet eens, zij stelt dat faalangst wel een rol speelde bij de samenwerking. Haar faalangst is bijzonder en niet zo makkelijk te herkennen. Voorts wordt door appellant naar voren gebracht, dat zij bij het tentamen van TMIV-IVIK04, hetgeen uit meerkeuze- en open vragen bestaat, een black-out heeft gehad tijdens het maken van de meerkeuzevragen. Daardoor heeft zij een onvoldoende behaald en mist zo 6 ECTS. Door haar faalangst kan appellant, zo stelt zij, niet goed overweg met meerkeuzevragen. Door verweerster wordt dit argument in twijfel getrokken. Alle voorgaande schriftelijke tentamens in het eerste jaar bestaan uit een deel meerkeuzevragen en een deel open vragen. Uit het feit dat appellant voorheen vrijwel alle schriftelijke tentamens met een voldoende heeft kunnen afronden blijkt niet dat zij moeite heeft of anderszins niet goed overweg kan met meerkeuzevragen. Appellant weerlegt deze stelling niet. Door de studiecoach is te kennen gegeven dat het onderwerp faalangst verschillende malen tijdens gesprekken met appellant ter sprake is gebracht. Daarbij is onder meer de vraag gesteld op welke wijze zij het beste daarbij geholpen kon / wilde worden. Appellant gaf daarop aan dat een peertutor voor haar een goede ondersteuning zou kunnen betekenen. Aan dit verzoek werd, al vrij kort na aanvang van het studiejaar, gevolg gegeven om appellant op die manier beter met haar faalangst om te laten gaan. Dit peertutorschap is appellant echter niet bekend, de genoemde medestudent is een goede vriendin, meer niet. Verweerster blijft bij haar stelling dat die koppeling met de vriendin wel bewust gedaan is. Op 9 juli 2014, na het ontvangen van de bindende afwijzing, heeft appellant een gesprek met twee decanen gevoerd. In dat gesprek is door de decanen passende ondersteuning, zoals een cursus faalangst samen met andere leerlingen, toegezegd. 4

5 Voorts is appellant uitgenodigd voor een gesprek, maar het gesprek is op verzoek gevoerd met de moeder van appellant. Verweerster heeft in dat telefoongesprek aangegeven dat er veel begeleiding en aanbod is geweest aan appellant om de studie goed te kunnen volgen en weerspreekt daarmee de stelling dat er geen ondersteuning zou zijn geweest. Appellant was niet ontvankelijk voor hulp toen het nog goed ging met de studie. Nu het fout is gegaan staat zij wel open voor trainingen e.d. en is daartoe gemotiveerd. Verweerster is van mening dat het niveau van appellant niet toereikend is om te voldoen aan de eisen die voor de opleiding Integrale Veiligheid Breda worden gesteld. Het tweede studiejaar is cruciaal, met een voorbereiding op de stage, het behalen van kerncompetenties en een grote werkdruk. Samen met de grote achterstand die appellant heeft opgelopen en gezien de aard van haar beperking, is het niet realistisch om aan te nemen dat het tweede jaar succesvol zal verlopen. Verweerster stelt dat de bijzondere omstandigheid van appellant zorgvuldig is meegewogen in de beslissing. De faalangst van appellant wordt zeker niet betwist, maar deze is niet de oorzaak is geweest voor het niet behalen van de overgangsnorm van 52 ECTS. Het College van Beroep acht de nadere toelichting door partijen op de zitting zeer verhelderend. Zij stelt vast dat de ondersteuning / begeleiding van appellant vanuit de opleiding zorgvuldig en conform de regels is verlopen. Door de studiecoach is na melding van appellant van haar negatieve faalangst het advies gegeven om naar decaan te gaan. Appellant kon dan zelf uitmaken of ze ondersteuning / begeleiding van de decaan wenste. Voorts zijn er diverse tutor gesprekken met de studiecoach geweest, waarin ook de faalangst van appellant is besproken. Tentamens verliepen positief, er waren geen signalen van docenten en / of begeleiders dat faalangst een rol speelde. Ook appellant heeft in die fase van de studie geen melding gemaakt van eventuele problemen op dat vlak. In december 2013 is dan ook een voorlopig positief studieadvies gegeven. Het College sluit geenszins uit dat appellant, indien zij alle informatie over ondersteuning van de decaan had ontvangen, zij deze waarschijnlijk zou hebben afgewezen, gezien de voorspoedige voortgang en resultaten van de studie in de eerste fase. Voorts stelt het College vast dat verweerster op basis van alle beschikbare data, het horen van de decaan, studiecoach en betreffende docent / begeleidster haar beslissing heeft genomen. Ook de bijzondere omstandigheden van appellant zijn meegewogen. Voorts is er in een telefoongesprek een toelichting gegeven op deze beslissing aan de moeder van appellant. Het College concludeert op grond van het voorgaande, dat appellant in het eerste jaar van de propedeutische fase van de hiervoor genoemde opleiding niet heeft voldaan aan de eisen van het definitief studieadvies, zoals vastgelegd in het Onderwijs- en Examenreglement van de opleiding. Appellant heeft 48 ECTS behaald van de totale 60 ECTS van het eerste studiejaar Hiermee voldoet appellant niet aan de vereiste norm van 52 ECTS om naar het tweede studiejaar over te gaan. Vervolgens zijn er onvoldoende aanwijzingen om aan te nemen dat bijzondere omstandigheden aanleiding zijn om af te wijken van hiervoor genoemde norm. Het beroep op bijzondere omstandigheden slaagt derhalve niet. Concluderend stelt het College vast dat verweerster bij haar besluitvorming zowel de formeelobjectieve aspecten, zoals de norm van 52 ECTS, als de door de student aangevoerde subjectieve aspecten, zoals hiervoor weergegeven heeft meegewogen. Noch uit de stukken noch tijdens de zitting is het College gebleken van bij verweerster bekende omstandigheden, die een andersluidende beslissing zouden rechtvaardigen. Er is derhalve sprake van een zorgvuldige besluitvorming. Gezegd kan worden dat verweerster - alle feiten en omstandigheden in aanmerking nemende - in redelijkheid tot haar beslissing heeft kunnen komen. Nu ook overigens niet is gebleken dat verweerster bij haar besluitvorming enige regel van geschreven of ongeschreven recht, dan wel een beginsel van behoorlijk bestuur heeft overtreden, moet als volgt worden beslist. 5

6 5. De beslissing Het College van Beroep voor de Examens: verklaart het beroep ongegrond. Deze beslissing is genomen op 3 september 2014, door mr. H.H. de Kroon-Biewenga, voorzitter, en mr. A.J. van de Rakt, docent-lid en T. Zijlstra, student-lid, in tegenwoordigheid van de griffier, mr. E.M.Th. Hulsenbeck en door de voorzitter, alsmede de griffier ondertekend. mr. H.H. de Kroon-Biewenga voorzitter mr. E.M.Th. Hulsenbeck griffier Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen een termijn van zes weken na de dag dat de uitspraak is verzonden in beroep gaan bij het College van Beroep voor het Hoger Onderwijs door middel van het indienen van een beroepschrift gericht aan dit College, Postbus 16137, 2500 BC in Den Haag. Het griffierecht van 45,00 komt voor rekening van de partij die beroep instelt. Voor meer informatie over de inhoud van dit beroepschrift en de procedure bij dit College: zie 6