Colofon. Bestuur. Trainers. Redactie. Overigen. Het Verzetje. Officieel orgaan van de Drienerlose Wielervereniging Klein Verzet

Transcriptie

1 Colofon Het Verzetje Officieel orgaan van de Drienerlose Wielervereniging Klein Verzet Postadres: D.W.V. Klein Verzet, Postbus 217, 7500 AE Enschede Website: Bankrelatie: Rabobank t.n.v. Klein Verzet te Enschede Bestuur Voorzitter: Secretaris: Penningmeester: Matthijs Dam Martijn Schreuders Arjen Wilts Antaresstraat 13 Brinkhuisburg 53 Witbreuksweg ZK Enschede 7511 MK Enschede 7522 ZA Enschede Voorzitter Voorzitter Technische commissie: Evenementencommissie: Robert-Jan den Haan Niels Leferink Witbreuksweg Boekelerschoolpad ZA Enschede 7548 EA Enschede Trainers Trainer wegrennen: Trainer spinning: Rob Froeling Matthijs Kruijsen Redactie Adriaan van den Berg Vera Overdevest Niels Haak Mirjam Visscher Brinkstraat 303 Deurningerstraat 344A Fazantstraat 79 Mina Krusemanstraat AR Enschede 7522 CP Enschede 7523 DM Enschede 7513 HC Enschede Overigen Hoofdsponsor: Rabobank Editie: Nummer 2, 2012 Kopijsluiting: 12 september 2012 Trainingstijden: Zie p Het Verzetje nr. 4 / 2011

2 Inhoudsopgave Redactioneel 4 Van de voorzitter 5 Wie ben ik...(1)? 6 KV er in het buitenland(1) 9 Band of Brothers: De slag om de Ardennen 14 Wie ben ik...(2)? 18 De fiets van KV pokertoernooi 21 Brabantse Ardennen 23 Vakantie in de Vogezen 26 KV er in het buitenland(2) 32 Nacht van Hengelo 34 KV er in het buitenland(3) 38 De vuurdoop 42 Verjaardagen 46 Trainingstijden 47 Het clubblad van DWV Klein Verzet 3

3 Redactioneel Deze editie van Het Verzetje is dikker dan ooit! Naast de bekende rubrieken als Wie ben ik... en de KV er in het buitenland een aantal unieke verslagen van gebeurtenissen van de afgelopen drie maanden. Er zijn verhalen te lezen over de vakantie in de Vogezen, de Brabantse Ardennen en het jaarlijkse KV pokertoernooi. We maken kennis met Jasper van Hal en Arjen Gebraad in Wie ben ik...?, alvorens de fiets van Arjen de nodige aandacht te geven in de rubriek De fiets van... Een heroïsche veldslag was het, de slag om de Ardennen. Te lezen in het verslag Band of Brothers. Het verhaal gaat over drie dappere strijders, moedig en volhardend om de zware dag te overleven. Sportief succes is er ook. Niels Leferink wint de Nacht van Hengelo bij de amateurs, de week ervoor de ronde van Eibergen. Een impressie van deze dag in Hengelo, geschreven door Niels Haak. Als afsluiter dit keer De vuurdoop. Een verslag van de eerste amateurwedstrijd van Adriaan. Veel leesplezier! de redactie 4 Het Verzetje nr. 4 / 2011

4 Van de voorzitter Door Matthijs Dam De juni-editie van Het Verzetje is meestal de mooiste van het jaar, we zitten midden in het wielerseizoen en Klein Verzet is volop in bloei. Er is een hoop gebeurd de laatste maanden. Gisteravond was ik nog getuige van de overwinning van Niels Leferink tijdens de nacht van Hengelo, wat een feest! Dit was alweer zijn 2e overwinning op rij, want een week eerder wist hij de ronde van Eibergen al te winnen. Ook het profprogramma tijdens de nacht van Hengelo was de moeite waard. Mark Olieman mocht, dankzij zijn overwinning bij het District Kampioenschap Oost, tussen de profs aan de start verschijnen. Onder het genot van een heerlijke barbecue hebben we hem kunnen aanmoedigen. De afgelopen maand stond de Klein Verzet agenda bomvol. Het hoogtepunt was de jaarlijkse Hemelvaartsvakantie. Ook dit jaar zijn we weer een week naar de Vogezen geweest. Gelukkig was de nieuwe kleding net op tijd binnen, zodat deze mee kon naar het zonnige Frankrijk. Met een mooie groep van 23 man hebben we een geweldige week gehad. Bij deze wil ik de evenementencommissie nogmaals bedanken voor de organisatie! Net terug van de Vogezen konden we al onze harde training in resultaten omzetten bij het UTK tijdrijden. En resultaat had de trainingsweek, want met 2x goud en 2x brons gaat Klein Verzet dik aan leiding in het UTTC klassement. Bij de mannen ging Mark Olieman er met het goud vandoor. Het brons was weggelegd voor Adriaan van den Berg. Bij de dames wist Iris Bosch beslag te leggen op het goud en was het brons voor Vera Overdevest. Een mooie oogst! Voor iedereen die volgende keer een beter resultaat wil halen tijdens het UTK hebben we een nieuwe training op de donderdag; de intermediate training. Deze training wordt gegeven door oud KV-lid Niels Beekman. Zoals de naam van de training doet vermoeden ligt het niveau van de training tussen de toertraining en wedstrijdtraining in. De intermediate training heeft hetzelfde karakter als de wedstrijdtraining, met het verschil dat het voor iedereen toegankelijk moet zijn. De training start om 18.00u bij de trappen van het sportcentrum. Sportieve groet, Matthijs Dam Het clubblad van DWV Klein Verzet 5

5 Wie ben ik...?(1) Naam: Jasper van Hal Leeftijd: 22 jaar. Studie: Scheikundige technologie/ Chemie technologie. Waar kom je vandaan?: Voordat ik ging studeren woonde ik in Veenendaal. Een stadje tussen Arnhem en Utrecht, naast Ede & Wageningen. Racefiets of MTB/cyclocross-fiets: MTB! Is meer tussen de natuur en avontuurlijker, alhoewel racefiets ook wel leuk is als het wat minder platfietsen wordt. Lid van Klein Verzet sinds: Eind Hoe ben je bij Klein Verzet terecht gekomen?: Google. Hoe zag je fietscarrière er tot nu toe uit?: Ik heb tot op heden alleen nog maar geld moeten inleggen. Wat zijn je beste resultaten?: Mountainbiken met sneeuw, op sneeuw. Wat was je mooiste KV moment tot nu toe?: Dat Frank T. heel nochalant van een afvalberg affietst op een regenachtige mtb-training. Want dat zou toch wel kunnen! Echter fietsen was in dit geval modderglijden gevolgd door een headfirst crash downhill. Wat zijn je fietsdoelen voor 2012?: Afstand vergroten en coherent snelheid vergroten. Vooral lekker fietsen dus. Doe je nog aan andere sporten of heb je aan andere sporten gedaan?: Ik doe ook aan Honkbal! Wat voor fiets heb je en hoe is je fiets afgemonteerd? : Ik heb een Merida BIG.NINE TFS 900-D (29er) en nog een oude 26er in Enschede: een Merida matts sport. 6 Het Verzetje nr. 4 / 2011

6 Wat is je favoriete versnelling?: De snelste. Wat is je favoriete klim?: De Korte Jan op de Amergongen (mtb)route. Tegen welke klim zie je het meest op?: De BOB13 op de Leersum (mtb)route, alhoewel ik hem steed beter weet te pakken. Wat is je favoriete muziek?: Momenteel van jazz zoals Esbjorn Svenson trio en Nik Bartisch s Ronin en van groove metal zoals Monuments en Uneven structure. Het kan redelijk uiteen lopen en wilt nogal veranderen van jaar tot jaar. Ook livemusic vind ik erg leuk en sta ik open voor vele stijlen. Wat is/zijn je favoriete film(s)?: Voornamelijk Britse films. Wie zou je het liefst uit je wiel rijden?: Meestal heb ik twee wielen nodig. Bier of ijsthee?: Ice tea. Met wie zou je wel eens een mueslireep willen eten?: Met een hongerige koala. Alberto Contador of Lance Armstrong?: Tomato potato. Wie zou Klein Verzet voor de volgende introtraining moeten vragen?: Een hele grote berg met ski-lift. Het clubblad van DWV Klein Verzet 7

7 Studeren moet wel betaalbaar blijven. Ga je studeren en op kamers wonen? Dan heb je een rekening nodig die tegen een stootje kan. En omdat je als student graag fit wilt zijn doen we je een mooi en sportief aanbod. Open een Rabo StudentenPakket of verhuis je bestaande Raborekening en ontvang flinke korting op de Xtra-card of ontvang één jaar gratis inboedelverzekering. Open een Rabo StudentenPakket en ontvang flinke korting op de Xtra-card. Rabobank. Een bank met ideeën. rabobank.nl/enschede-haaksbergen 8 Het Verzetje nr. 4 / 2011

8 KV er in het buitenland (1) Door Frank Slooten Bulgarije is niet een van de bekendste landen van Europa. Wanneer je mensen vertelt dat je stage gaat lopen in Bulgarije raadt 80% van de mensen de hoofdstad niet, laat staan dat iemand 2 buurlanden van Bulgarije kan noemen. Toch hebben mensen wel een idee van Bulgarije en de meeste mensen zullen het omschrijven als een grijs land waar oude, norse, corrupte mannentjes met een snor je een poot proberen uit te draaien. Op de oude vrouwtjes met snor van het openbaar vervoer na, klopt dit beeld niet. Tuurlijk, het land is De Nevski kerk, een van de mooiste bouwwerken van Sofia. arm en de corruptie is nog lang niet uitgebannen, maar mensen zijn er vriendelijk, spreken verbazend vaak Engels en als ze geen Engels spreken willen ze je altijd helpen. Kortom een geweldige plek om drie maanden te mogen leven, stage te lopen én te mogen wielrennen. Leven met Bulgaren Bulgarije mag meer Westers zijn dan veel mensen denken, toch zijn er cultureel wel een paar lastige dingentjes. Zo is ja en nee knikken voor de Bulgaren precies het tegenover gestelde van de Nederlandse manier. Raar als iemand vriendelijk nee knikt en je vervolgens netjes helpt. Waarschijnlijk heb ik ook al aardig wat dingen misgelopen door het vriendelijk ja knikken wanneer mij iets gevraagd werd. Om die verwarring te voorkomen werk ik nu meer met handgebaren en ben ik inmiddels de woorden da en ne machtig. Een ander typisch Bulgaars ding zijn de markten. Ze verkopen hier echt alles op straat. Bloemen, fruit, schoenen, een aanrecht en zelfs grafstenen heb ik in marktkraampjes zien langskomen. De Bulgaarse oplossing voor grote stenen tijdens het aanleggen van een weg.. Paard en wagen kom je hier nog gewoon tegen. Het clubblad van DWV Klein Verzet 9

9 Stage bij een ambassade De ervaringen met het Bulgaarse volk is erg leerzaam, maar ik ben naar Sofia gekomen om stage te lopen op de Nederlandse Ambassade. Een leerzame en interssante plek waar ik altijd al graag een kijkje in de keuken wilde nemen. De ambassade bestaat uit vijftien mensen die zich bezig houden met consulaire, politieke en economische zaken. Het is erg leuk om te zien hoe paspoorten worden gemaakt, hoe de discussie rondom de toetreding van Bulgarije in de Schengenzone verloopt en om te zien hoe het Nederlandse bedrijfsleven ondersteund wordt. Ikzelf houd me bezig met het laatste waarbij ik me naast het werk voor mijn masterthesis bezig houd, namelijk met berichtgeving naar Den Haag en zoeken naar handelspartners voor Nederlandse bedrijven. Kortom genoeg om te doen en te ervaren. Zelfs op de ambassade hebben we fietsen. De fiets moet mee Een stage in Sofia heeft de gelukkige bijkomstigheid dat de stad naast Vitosha Mountain ligt, een van de hoogste bergen van het land. Die geeft niet alleen een geweldig uitzicht vanuit mijn appartment, maar is ook een geweldige kans om eens wat meer bergop te fietsen dan de Tankenberg of het gebruikelijke klimmertje in Gildehaus. Vandaar heb ik ervoor gekozen om naast mijn koffer vol dagelijkse kleren ook een koffer met mijn wielrenfiets mee te nemen. Na het demonteren van het stuur, derailleur, pedalen, zadel en wielen pasten mijn fiets in een daarvoor speciaal gemaakte tas, die ondanks de demontage van mijn halve fiets nog steeds verdomd groot en onhandig was. Het was in ieder geval een voordeel dat de aardige mevrouw aan de incheckbalie vergeten was mij een extra toeslag voor die rare koffer te laten betalen. Sticker om het handvat, op de band voor odd size bagage en een kleine drie uur later stond mijn fiets onbeschadigd op het vliegveld van Sofia. Hierbij was onbeschadigd voor mij toch een beetje een verrassing, omdat ik weet hoe er met de gemiddelde koffer wordt omgegaan op een vliegveld. Daarnaast bedacht ik me in het vliegtuig dat er nog steeds 8 bar in mijn bandjes zat. De combinatie van 8 bar en 10 km hoogte was in mijn berekening 2x bam in het bagageruim en op naar de winkel om nieuwe banden te halen. Dit viel gelukkig mee en met twee volle banden kon ik een mijn fietsavontuur in Bulgarije beginnen. 10 Het Verzetje nr. 4 / 2011

10 Vitosha mountain vanuit mijn appartement Let op de auto s! Fietsen in Bulgarije is geen makkelijke taak. In de eerste plaats door het verkeer. Al in het vliegtuig werd ik door een oplettende stewart, die zelf in het nationale team van Bulgarije had gefietst, gewaarschuwd voor het verkeer in Bulgarije. Met name auto s zouden niet malen om een Nederlandse wielrenner meer of minder. Het was dus opletten geblazen. Na mij eerste fietstocht wist ik echter dat auto s niet het probleem waren. Tuurlijk, Bulgaren rijden als mafkezen en de helft van de auto s zien eruit alsof er ieder moment een onderdeel af kan vallen. Daarnaast staan er op de helft van de wegen geen strepen en op de wegen waar wel strepen staan wordt hier totaal niet op gelet. Een Bulgaar gaat naar hartelust van links naar rechts waarbij strepen slechts een advies voor de positie op de weg zijn. Maar eerlijk is eerlijk, de Bulgaren weten hoe ze daar mee om moeten gaan, ze hebben een aardig verkeersinzicht en laten elkaar altijd voor wanneer ze invoegen. Het rijden tussen de auto vind ik, in tegestelling tot de meeste adviezen, helemaal niet zo verschrikkelijk gevaarlijk. Nee, let op fietsers!! Fietsers en voetgangers letten, in tegenstelling tot de auto s, helemaal niet op en hebben geen idee wat hun plaats binnen het verkeer is. De gemiddelde Bulgaar steekt, onder het motto hoor je niets dan komt er niets, gewoon over. Erger dan wandelaars zijn fietsers. De fietspaden zijn hier niet al te breed en bij een tegenoverkomende fietser heb ik altijd het gevoel dat dat maar net gaat passen. De Bulgaren stralen dat in zijn geheel niet uit, maken geen enkel oogcontact en fietsen stug door. Bij elke gepasseerde Bulgaarse fietser ben ik blij dat dat geen frontale boting is geworden. Nog erger is het wanneer je een Bulgaarse fietser wilt inhalen. De fietsende Bulgaren rijden op het midden van het fietspad en slingeren alsof ze dronken zijn. Het is dus altijd maar de vraag aan welke kan je ze moet inhalen. Je moet ze in ieder geval inhalen zonder eerst te bellen. Ze horen je simpleweg niet en wanneer ze je dan wel horen, schrikken ze zich kapot en knijpen ze vol in de remmen. Met als gevolg dat ik mijn eerste botsing met een Bulgaar al kan afvinken. Gelukkig is het uurloon van de fietsenmaker 6 euro en is de service hier prima. Het clubblad van DWV Klein Verzet 11

11 Vitosha Eenmaal ongeschonden de stad uitgekomen kan ik de stess van de stad van me af laten vallen en beginnen aan een heerlijke klim van zo n 15 tot 25 kilometer. Er zijn twee hoofdwegen die, met hier en daar een zijtak, naar de hoogst gelegen wintersportdorpjes lopen. De hoofdweg vanuit Dragalevski is de zwaarste. Deze is ongeveer 20 kilometer lang en brengt je tot een hoogte van 1800 meter. Het vervelende van deze klim is dat hij, op een kilometer na, helemaal uit kasseien en klinkertjes bestaat. Deze weg heb ik een keer gefietst, maar na 40 kilometer rammelen heb ik bestoten deze klim voortaan te laten voor wat het is. Alleen de kilometer asfalt met een slingerende steile weg naar het klooster neem ik zeker nog een keer. De hoofdweg vanuit Boyana is een mooie en geleidelijke weg die naar 3 hoofdpunten leidt. De eerste twee heb ik inmiddels afgelegd en het uitzicht op Sofia en omgeving vanaf 1800 meter hoogte is iedere keer adembenemend. Verder kun je ook heerlijk fietsen op het vlakke gedeelte aan de noordkant van Sofia. Heerlijk om van dorpje naar dorp te rijden en het echte Bulgaarse platteland, inclusief paard en wagen, te zien. Op de top van Vitosha met Sofia in de achtergrond. Bulgarije is een veelzijdig land waarbij ik nog zou kunnen uitwijden over het extreme weer, de staat van de wegen, de mooie gebouwen of de andere steden die ik heb bezocht in dit land waar de normaalste dingen gek en de gekste dingen normaal zijn. Ik moet echter ook nog wat overhouden om tijdens de tochten met Klein Verzet te vertellen, wanneer ik in augustus weer terug ben. Iets waar ik me erg op kan verheugen. 12 Het Verzetje nr. 4 / 2011

12 Het clubblad van DWV Klein Verzet 13

13 Band of Brothers Slag om de Ardennen Een waarheidsgetrouwe vertelling van hoe drie charmante bescheiden mannen hun heldenstatus bereikten. Door Erwin Zeekant en Matthijs Dam Edwin: Tijdens het Ardennenweekend was de Waalse Pijl eigenlijk wel vaste prik. De langste afstand was de 220 km die ik in 2010 met Erwin en Matthijs reed. De rest durfde niet. Ik denk dat Matthijs nog steeds trots is dat hij na 200 km in het wiel geplakt te hebben mij op de Thier de Coo eraf gereden heeft toen ik een hongerklop kreeg. Matthijs: Iedereen weet dat je als wielrenner eerst het bordje van een ander moet leeg eten. De lolbroeken onder jullie denken misschien dat ik dat iets te letterlijk genomen heb, maar in tijden van koers piepen jullie wel anders! Erwin: Je kunt het plakken noemen, ik noem het intelligentie. Je kunt het je gewoon niet veroorloven om jaren na dato nog steeds geconfronteerd te worden met het falen op de klimmen waar de jongens van de mannen gescheiden worden. Het was vrijdag 14 mei Met het angstzweet tussen de billetjes zaten de Klein Verzetters gezamenlijk de weersvoorspelling voor de volgende dag te bekijken; de dag van de Waalse Pijl. Voor hen die hier niet mee bekend zijn; vroeger was de belangrijkste uitdaging tijdens de hemelvaartsvakanties de Waalse Pijl. De Waalse Pijl wordt verreden op de zaterdag na Hemelvaart en is een oude route van de vandaag bekende profkoers. De weersvoorspellingen waren zeer slecht, temperaturen van maximaal 10 graden en veel regen werd voorspeld. Voor de gemiddelde Klein Verzetter reden genoeg om vooral niet te lang op de fiets te gaan zitten. Maar niet voor drie dappere mannen, bij jullie ook wel bekend als dé helden : Edwin, Erwin en Matthijs. Samen maakten zij plannen om de volgende dag de langste afstand te trotseren. Vroeg opstaan was een must want ze moesten op tijd in Spa aanwezig zijn, zodoende zou de wekker Sander had het mooi bekeken en lag nog lekker in zijn bedje. 14 Het Verzetje nr. 4 / 2011

14 om 6 uur moeten gaan. Matthijs had nog even het vermoeden dat hij in de zeik genomen werd en de volgende ochtend in zijn eentje om 6 uur bij het ontbijt zou zitten, maar toch besloot hij te vertrouwen op de bikkels die de tocht met hem zouden gaan volbrengen. Zaterdag 15 mei was het dan zover. Met genoeg kleding om de ergste kou en regen te trotseren stonden Edwin, Erwin en Matthijs klaar om te vertrekken. Vanuit de huisjes gingen nog wat slaapkamerraampjes open om de drie uit te lachen en vooral succes te wensen in de regen. Terwijl de grappenmakers weer hun bedje inklommen vertrokken de bikkels om 6.45u op weg naar Spa. Aangezien het verblijf vlak langs het laatste deel van de route was werd het laatste deel van de route eerst gereden. In het halfdonker en in de mist werden als eerste La Haute Levée en Le Rosier beklommen. Eenmaal bij de start in Spa aangekomen volgde de inschrijving en werd het bordje van de 220, dat diende als heldenbewijs, op de fiets gemonteerd. Bij de eerste klimmen bleek steeds wel dat Edwin de sterkste was die dag. Op La Redoute was hij dan ook als eerste bovenaan. Deze klim moet al na 13km worden bedwongen. Halverwege de klim was het ineens afgelopen met de mist en bewolking en brak de zon door. Altijd lekker als je bent voorbereid op regen, veel te warm aangekleed moest de tocht vervolgd worden. Tot overmaat van ramp was er bij de bevoorradingspost geen eten meer te krijgen. Volgens de organisatie kwam dit doordat een aantal voorgangers asociaal veel eten mee hadden genomen. Martijn Brand steelt de bevoorradingspost leeg. Het clubblad van DWV Klein Verzet 15

15 Met een zwaar gebrek aan voldoende voeding werd de tocht vervolgd. Gelukkig voor Edwin had hij nog een lekker gelletje. Deze caloriënbom bewaarde hij voor de laatste drie cols. Voor hen die het niet weten, de finale van de Waalse Pijl bestaat uit de Stockeu gevolgd door de Wanne en als laatste de Thier de Coo. Iedereen die ooit in de Ardennen gefietst heeft krijgt al zweterige handjes bij de gedachte aan deze klimmetjes. Het moeten afstappen tijdens één van deze klimmen is not done (Robert-Jan!) en daar zal je voor altijd aan herinnerd worden. Reden genoeg om in je beste doen bij deze klimmen aan te willen komen. Op zich is het ook mogelijk om dit stuk eenvoudig over te slaan of om tijdens dit stuk patat te eten. Over beide opties is informatie te verkrijgen bij Sander Kommeren. De tussenliggende 175 kilometer slaan we voor het gemak even over aangezien deze niet interessant zijn. Wel kan verteld worden dat Edwin enkel op kop wilde fietsen omdat hij nog enige angst had na een bepaald scheten-incident met ome Gijs. De laatste kilometers Uiteindelijk kwamen de helden dan aan bij het laatste en ook zwaarste stuk van de Waalse Pijl. In de afdaling naar de Stockeu besloot Edwin om zijn gelletje naar binnen te werken. Dit gelletje zou hem genoeg energie moeten geven om die twee wielplakkers eens goed eraf te poefen. Echter pakte dit niet helemaal naar wens uit en was Erwin op de Stockeu ruim als eerste boven. Dat had Edje niet Edwin Drost: Gesneuveld op de Thier de Coo. helemaal voorzien en al snel werd er verwijtend gewezen naar de inhoud van het gelletje. Tijdens de tussenliggende klim, de Wanne, kon Edje maar niet ophouden over de telleurstelling van het veel te dure gelletje. Maar zo kondigde hij aan, op de laatste klim zou hij het stel nog wel even inpakken. Als laatste col stond de Thier de Coo op het programma, hier moest het dan gaan gebeuren. Met de laatste restjes energie schakelden de drie naar het buitenblad om in volle sprint hun plekje in de heldenrangorde veilig te stellen. Als eerste kwam Erwin boven, gevolgd door Matthijs. Met een beschaamde kop kwam Edwin als laatste boven. Een hongerklop zou de boosdoener zijn van zijn teleurstellende eindplek. 16 Het Verzetje nr. 4 / 2011

16 Nadat Edwin op de Thier de Coo weer een beetje bijgekomen was van zijn verlies vervolgde de drie hun tocht richting het huisjespark. Om 17.30u werden de drie, met 225 km op de teller, als ware helden onthaald. Sander was zelfs zo onder de indruk dat hij besloten had een deel van de patat, die die avond besteld was, voor de helden over te laten. Edwin zat echter zo stuk dat hij geen hap meer door zijn keel kreeg, maar gelukkig was het allemaal meer dan waard geweest. En zo, jongens en meisjes, bereikten de drie charmante bescheiden mannen een echte heldenstatus. En vergeet niet; iedereen die de 220km (zonder afstappen!) weet te volbrengen is een held. Alleen sommigen helden zijn wat meer held dan anderen.. Helden! Kijk ze eens charmant zijn! Het clubblad van DWV Klein Verzet 17

17 Wie ben ik...?(2) Naam: Arjen Gebraad Leeftijd: 22 jaar. Studie: Biomedische Technologie. Waar kom je vandaan?: Mijn wortels liggen in Capelle aan den IJssel, nabij Rotterdam. Racefiets of MTB/cyclocross-fiets: Racefiets en MTB. Lid van Klein Verzet sinds: februari Hoe ben je bij Klein Verzet terecht gekomen?: Ik had mijn MTB gekocht en zag op de website van Klein Verzet staan dat er ook MTB-trainingen werden gegeven. Dus ben ik maar meteen lid geworden. Hoe zag je fietscarrière er tot nu toe uit?: Vanaf mijn 16e reed ik wel eens een rondje op de hybride (Merida) van mijn vader. Later heb ik deze van hem overgekocht. Eind 2010 hebben mijn broer en ik beiden een racefiets gekocht (hij een Jan Janssen Eclypse, ik een Jan Janssen Tour de France). De Merida heb ik toen mee naar Enschede genomen. Als ik in een weekend bij mijn ouders ben, gaan mijn broer en ik altijd een flink stuk fietsen. In februari heb ik deze ingeruild voor een MTB, een Trek Hiermee probeer ik als het even kan aan de MTB-trainingen op woensdag mee te doen. Na de colleges maak ik ook regelmatig zelf een mooie ronde. Wat zijn je beste resultaten?: Oei, lastige vraag. Ik heb nooit aan wedstrijden meegedaan of zo. Ik vond het een hele presentatie toen mijn broer en ik een paar weken geleden rond het Haringvliet waren gereden, een afstand van 150 km. Dat was dus op de Jan Janssen. Wat mijn MTB betreft nog niets noemenswaardigs. Wat was je mooiste KV moment tot nu toe?: De MTB-trainingen op woensdag. Met uitzondering van de keer dat ik met mijn MTB in de sloot was gereden. 18 Het Verzetje nr. 4 / 2011

18 Wat zijn je fietsdoelen voor 2012?: Kopenhagen. Met vrienden ga ik deze zomer met de trein naar Denemarken en fietsen over een aantal eilanden naar Kopenhagen. Dit is op de stadsfiets en we nemen tentjes en andere kampeerspullen mee in overvolle fietstassen en een fietsaanhanger. We leggen ongeveer 50 km per dag af, dus dit is niet echt een sportieve prestatie, maar wel een hele leuke manier van reizen. Doe je nog aan andere sporten of heb je aan andere sporten gedaan?: Tot de brugklas heb ik geturnd. Ook heb ik een tijdje geskatet en de sportschool bezocht, maar dit mag geen naam hebben. Wat voor fiets heb je en hoe is je fiets afgemonteerd?: Mijn MTB is een Trek 6300 met Shimano Deore. Mijn racefiets is een Jan Janssen Tour de France, afgemonteerd met Shimano 105. Wat is je favoriete versnelling?: Volgens mij is dat op mijn MTB ongeveer en op mijn racefiets ergens bij de Heb ik nu iets verstandigs gezegd? Wat is je favoriete klim?: Lonnekerberg. Leuk mountainbikegebied en vlakbij Enschede. Tegen welke klim zie je het meest op?: Weinig klimervaring, maar de Van Brienenoordbrug bij Rotterdam vind ik na een lang stuk fietsen vaak ook wel zwaar. Wat is je favoriete muziek?: Beatles, Sam Cooke, Stevie Wonder, Oasis, James Taylor, Ane Brun, Roosbeef. En de betere accordeonmuziek natuurlijk, want die speel ik zelf heel graag. Wat is/zijn je favoriete film(s)?: Ben niet zo n filmkenner. Ik moet denken aan Into the Wild en Goodbye Lenin. Wie zou je het liefst uit je wiel rijden?: De beide Schleckjes. Bier of ijsthee?: Een biertje. Wat mag ik jou aanbieden? Met wie zou je wel eens een mueslireep willen eten?: Ben eigenlijk meer van de Sultana s. Alberto Contador of Lance Armstrong?: Lance Armstrong. Het clubblad van DWV Klein Verzet 19

19 Wie zou Klein Verzet voor de volgende introtraining moeten vragen?: Joost Posthuma. Welk evenement zou Klein Verzet (vaker) moeten organiseren?: Ik ben benieuwd naar de intermediate-trainingen. Ik hoop dat ik het tempo bij kan houden. Met de tourtraining op maandag ben ik altijd verhinderd. De fiets van... Nu we Arjen wat beter kennen is het tijd om kennis te maken met de fiets van Arjen. In februari heb ik een nieuwe mountainbike gekocht. Het is een Trek Ik had eerst een oude hybride fiets die nog van mijn vader is geweest. Deze voldeed niet meer aan de wensen en daarom hem ingeruild voor een MTB aangevuld met het geld dat ik heb verdiend met studentassistentschappen. Het is een wit-met-grijs-en-rode Trek 6300, gekocht bij Ten Tusscher. Versnellingen: Shimano Deore M591, 10 speed Remmen: Avid Elixir 1 hydraulische schijfremmen Pedalen: Shimano SPD-klikpedalen Zadelpen: Bontrager SSR Stuurpen: Bontrager Race Lite Voorvering: RockShox Recon Silver met spiraalveer, lock-out op afstand, 100 mm veerweg Wielen: Shimano M525 naaf en Bontrager AT-850 velg Banden: Schwalbe 26x2 Hij bevalt prima. Ik heb een MTB gekocht, omdat ik het leuk vind om hier in Twente door de bossen te crossen en het ruige terrein te verkennen. Op woensdag doe ik mee met de MTB-trainingen. Ik wil nog nog altijd de Holterberg beklimmen, de plek waar ik met de oude hybride vorig jaar ben lekgereden. De tourritjes op de racefiets (Jan Janssen Tour de France) bewaar ik dan voor de weekenden dat ik bij mijn ouders ben. Dan trek ik er vaak samen met mijn broer op uit. 20 Het Verzetje nr. 4 / 2011

20 KV pokertoernooi Door Melanie Lindenberg Op de nationale dag van de zwerdieren was het ook aan onze KV ers om de huizen uit te trekken en rond te zwerven door de beruchte straten van Bothoven, op weg naar het jaarlijkse Klein Verzet pokertoernooi. Dé aangelegenheid waar je als echte man eens kan laten zien hoe strategisch je bent, wat voor ons dames vooral erg veel plezier opleverde. Maar nadat de spelregels waren uitgelegd lieten wij ons niet op onze kop zitten natuurlijk. Nu ga ik alleen wat te snel in mijn verhaal, zo gezegd was iedereen aan het rondzwerven door Bothoven de één was wat sneller op plaats van bestemming dan de ander, maar uiteindelijk bereikte iedereen, (zelfs de commissie!) het huis van Martijn. Hier werden we door een echte gastheer verwelkomd. Een lekker kopje thee, of een glaasje vers geperste jus, niets was teveel. Zo hadden onze hersenen de benodigde vitaminen binnengekregen voor optimaal functioneren en misschien maar goed voordat we aan het sterkere spul gaan. Werkt vast in ons voordeel! (een beetje goedgelovig mag wel toch?) Uiteindelijk had ook de organisatie het huis gevonden en zo kon met het bier, de pokersets en de prijzen dan echt het toernooi beginnen! Zoals eerder al gezegd werden voor de dames (en Sander sloopt de stoel. de enkele heren die het toch ook niet zo heel vaak spelen) de spelregels nog even kort samengevat. Onze eigen topchef, Sander zorgde voor de humoristische aftrap door, door een stoel te zakken. Misschien toch iets te veel van je eigen lekkernijen geproefd?!? Gesplitst in twee groepen gingen we de strijd aan. Helaas vanaf nu het verhaal maar van één tafel want ik kan mezelf nog steeds niet in tweeën splitsen. Aan onze tafel waren de verschillen groot. De een speelt met een (bijna) echt pokerface en de ander met een hoge strijdlustigheid, want ja, wie wil er nou niet zo een mooi roze stuurlint?! Mark V. Tessa Het clubblad van DWV Klein Verzet 21

21 Helaas heb je bij poker toch meer aan bluf en zodoende pakte Mark Vroling al snel veel fiches bij de andere spelers weg. Gelukkig was er gezorgd voor lekkere versnaperingen die dit verlies wel weer dragelijk maakte. Zo konden we ons geluk niet op wanneer Martijn weer een stokbroodje uit de oven haalde. Lekker met kruidenboter. Ook aan chips en bittergarnituur mocht het natuurlijk niet ontbreken. Maar naast eten moet er natuurlijk gepresteerd worden. Opa Jernst liet zich niet kisten door Mark en bood nog goede tegenstand. Ik moet helaas toegeven dat mijn deelname in het spel minimaal was. Maar gelukkig mocht mijn camera mee en heb ik zodoende nog een aantal foto s kunnen schieten. Helaas waren de andere ook niet tegen Mark opgewassen. Hoeveel bier Mark ook ophad (oefening baart kunst natuurlijk ;-)), we waren niet sterk genoeg. Zo won Mark bij onze tafel de eerste ronde. Tijd voor de volgende ronde die met ongeveer 7 KV ers voortgezet werd. Voor de mensen die daar niet meer aan meededen werd gezorgd voor ander vermaak. Met het genot van de gezellige muziek hebben we verschillende potjes gepest, waar we als vrouwen toch een stukje beter in bleken te zijn. Gevolgd door natuurlijk het hipste spel wat er is: Stef stuntpiloot. Je kan zelf wel invullen hoe hoog het niveau aan het einde van de avond was ;-). Met gezellige muziek hebben we ons dus prima kunnen vermaken tot de heren ook éindelijk klaar waren met het spel. En dan is daar onze nieuwe pokerkampioen, hoe onverwacht: Mark Vroling! Kunnen we je al spotten met een mooi roze stuur? Natuurlijk kunnen we ook een tweede en derde plaats toewijzen. Deze gaan naar Arjen (2e) en de gastheer van de avond, Martijn (3e). We kunnen dus spreken over een toffe avond waar veel gelachen, gepraat en gestunteld is! 22 Het Verzetje nr. 4 / 2011