LAAC DUURLOPER. Nr. 5 - augustus 2007

Transcriptie

1 Nr. 5 - augustus 2007 LAAC DUURLOPER Officieel orgaan van de LANGE AFSTAND ATLETIEK CLUB TWENTE Opgericht 18 oktober 1984 Aangesloten bij de KNAU Verschijnt 6 keer per jaar VAN de voorloper REDACTIE Gerry Visser Marcel Lucassen André Bosgraaf Gerrie Broeders Laura Kotte Bart Vos Hans Gerritsen Redactieadres: Brassehorst KH Enschede Kopij: redactie@laactwente.nl BESTUUR Henk Offenberg (voorzitter, media-contact) Hans Lenderink (penningmeester) Carla Blokhuis (secretaris) Corine Schenk (algemene zaken, activiteiten) Laura Kotte (algemene zaken, duurloper) Eric Dogger (algemene zaken) Jouw naam? (sponsoring) Secretariaat LAAC Twente W. de Clercqstraat VA Hengelo Bankrekening Rabobank Oost Twente: Nr t.n.v. LAAC Twente te Oldenzaal LEDENADMINISTRATIE Johan Kappert De Wilmskamp GW Hengelo Tel: j.h.kappert@hccnet.nl info@laactwente.nl CONTRIBUTIE 2007 Wedstrijdleden: 72,00 Recreatieleden: 54,00 Jeugdleden: 35,00 WEDSTRIJDSECRETARIAAT Herman Holterman F. Zernikestraat EA Hengelo Telefoonnummer: wedstrijden@laactwente.nl Bankrekening nr T.n.v. LAAC Twente te Oldenzaal Met de vakantie achter de rug is het loopseizoen voor veel LAACers weer begonnen. Wellicht met verschillende doelen in gedachten. De één misschien om de vakantiekilo s weg te lopen, de ander om eindelijk een pr op een al vaak gelopen wedstrijd te verbeteren. Tijdens de vakantieperiode is het ook redelijk rustig op het bestuursfront. Uiteraard gaan de meeste van de LAAC-bestuurders ook op een welverdiende vakantie en de overgebleven collega s passen dan op de kraam. Tijdens de vakantieperiode zijn er eigenlijk twee zaken die mij persoonlijk bezighielden, dat was ten eerste de brief van de KNAU waarin ze de toewijzing van het NK-Veldloop 2009 meedeelden en de EK-jeugdatletiek in het FBK-stadion. Om met de EK-jeugdatletiek te beginnen moet ik zeggen dat ik het een geweldig evenement vond. Twee dagen lang heb ik als veldjury bij het kogelslingeren, speerwerpen en discuswerpen geholpen en genoten van de geweldige organisatie en natuurlijk van de prestaties van de jonge atleten. Als voorzitter van de plaatselijke atletiekvereniging was ik ook trots dat zo veel van onze LAACers als vrijwilliger bij dit evenement betrokken waren. Punt twee dat mij bezighield was het bericht van de KNAU, eind juni dat we de NK-Veldloop 2009 niet krijgen. Een grote teleurstelling voor ons. De afwijzing had op zich niets met LAAC te maken, maar meer met het beleid van de bond om grotere evenementen voor meerdere jaren aan één club toe te wijzen. Wij vinden dit een merkwaardige gang van zaken, omdat LAAC in 2004 de aanvraag al de deur uit deed, dat hadden ze ons dus wel eerder kunnen vertellen dunkt me! Wij zullen dan ook als bestuur een brief naar de bond sturen waarin wij ons beklagen over de gang van zaken en uitleg hierover vragen. Vooral ook omdat zoveel van onze leden te kennen hadden gegeven om tijdens het evenement de organisatie te ondersteunen. Het leven gaat door, en we zijn met een grote groep mensen bezig om van de eerste Huttenkloasloop een geweldig succes te maken. Ik heb er alle vertrouwen in dat dat gaat lukken, zeker ook gezien het grote aantal mensen dat zich al heeft opgegeven om de organisatie te helpen. Henk LAAC Duurloper Nr. 5 - augustus 2007

2 IN DIT NUMMER VAN DE REDACTIE VOOR DE WHISKY LIEFHEBBER HEBBEN WE MEER DAN 150 soorten whisky op voorraad Daarnaast 150 hebben soorten we whisky een uitgebreid op voorraad assortiment in: wijn port likeur cognac VOOR DE WHISKY LIEFHEBBER HEBBEN WE MEER DAN Daarnaast hebben we een uitgebreid assortiment in: wijn port likeur cognac Kwaliteit Kennis Kunde Kennis gaan hand in hand bij Kwaliteit Kunde gaan hand in hand bij Gall & Gall In den Vijfhoek 21 Oldenzaal Tel: Gall & Gall In den Vijfhoek 21 Oldenzaal Tel: KOOP BIJ ONZE ADVERTEERDERS pagina Ssstt... niet verder vertellen 4 De Doorloper (door Gerry Visser) 7 Tempo (boek recensie door Laura Kotte) 8 Info Huttenkloasloop 9 Warmlopen (door Marcel Lucassen) 11 KemVeldloop LAAC Baanwedstrijd 16 Halve Marathon Vlieland 19 Medianieuws 20 Info Huttenkloasloop 21 Mijn 52 e Marathon 22 Wedstrijduitslagen 24 Wedstrijdkalender 28 Op hardloopgebied staat de zomervakantie bij mij altijd in het teken van het najaar. De zomerperiode gebruik ik om uit te rusten, rustig door te lopen en na te denken over een najaarsmarathon en/of andere mooie wedstrijden die komen gaan. Om me heen, bij LAACers merk ik dat ik hierin niet de enige ben. Er word volop van gedachten gewisseld. Welke marathon ga jij doen?, en past de Huttenkloasloop wel in jouw schema?. Ze komen er aan hoor, die mooie wedstrijden. Van de Singelloop in Enschede (persoonlijk mijn favoriet), tot de Zeven-Heuvelenloop in Nijmegen, met daartussen op 7 oktober natuurlijk die Huttenkloasloop waar iedereen zo naar uit kijkt. Het belooft een prachtig hardloop-najaar te worden, maar daar was ik als fanatiek hardloper natuurlijk voor de zomervakantie al achter! Stuur jullie mooie loop-verhalen met foto s naar: redactie@laactwente.nl Zodat wij er in oktober een prachtige najaars-duurloper van kunnen maken. VAN DE BESTUURSTAFEL Hans Gerritsen NK CROSS IN 2009 NIET NAAR LAAC. Ook het bestuur heeft soms vakantie. De vergadering in augustus ging daarom niet door. Wat is er dan in de tussentijd nog wél besproken? We hebben het bijvoorbeeld gehad over de afwijzing van de NK Cross. Zoals jullie weten hadden wij in ons zilveren jubileumjaar graag deze NK georganiseerd. Het bestuur vindt de afwijzing bijzonder jammer vooral ook omdat een groot deel van de leden dit initiatief ondersteunen. Als argument zei de KNAU dat de organisatie enkele jaren bij dezelfde vereniging moest liggen. Dit hadden ze ook eerder kunnen aangeven, vonden wij als bestuur en gaan hier alsnog schriftelijk op reageren. Verder kan iedereen alvast een belangrijke datum in de agenda zetten: Op donderdag 15 november, na de training, komt Marti ten Kate langs in Hengelo voor een nuttige presentatie. Ook goed om te weten: Tijdens de Puntenestafette in juni is er 106,10 opgehaald voor de stichting Duchenne van Han Vaalt. Han was hier erg blij mee. Tot slot nog dit. In 2009 bestaat onze vereniging 25 jaar. Om dit te vieren, wordt er een jubileumcommissie in het leven geroepen. Wil je hier aan meewerken en/of heb je ideeën voor activiteiten tijdens het jubileumjaar, geef dit dan door aan de activiteitencommissie of het bestuur. Het bestuur SLUITINGSDATUM KOPIJ 10 oktober 2 LAAC Duurloper Nr. 5 - augustus 2007

3 SST..., niet verder vertellen Op een zonnige, warme zondag hadden we ons om 9:00 uur s ochtends al verzameld in het Ledeboerpark in Enschede voor onze wekelijkse duurloop. Het vroege tijdstip was gekozen omdat het die dag erg warm zou worden. Enschede was gekozen zodat Annette eens langer in bed kon blijven liggen. Een zekere Wim ging die zondag met ons mee omdat hij herstellende was van een blessure en ons tempo hem beter beviel dan de snelheid van de mannen en bovendien had hij dan wat aanspraak onderweg. Wim parkeerde zijn bus, Petra en Harriëtte de auto, en Eva haar fiets op de parkeerplaats bij het park. Annette hoefde alleen maar de straat over te steken. En zo begonnen we aan ons zondagse loopje. Er werd wat afgekletst, gezucht en gekreund en geplast. Hoe flexibel mannen kunnen zijn, daar is Wim een voorbeeld van: hij paste zich gewoon aan. Omdat een tweetal personen ook een lange duurloop moesten lopen werd een ontmoeting (lees controle) gearrangeerd. Dat was voor de dames een prettige onderbreking. We kletsten wat en dronken iets. En ondertussen konden we weer op adem komen. We liepen weer verder in het bos van Drienerlo. Het was een leuke, gezellige duurloop en na 5 kwartier kwamen we bezweet maar voldaan weer bij de parkeerplaats. Nog even een beetje na praten, rekken, strekken en drinken en ieder zou zijns weegs weer gaan die zondag. MAAR TOEN... We wilden onze sleutels pakken toen de mannelijke persoon plotsklaps zeer onrustige bewegingen stond te maken en heen en weer ging lopen alsmaar turend naar de grond, net alsof hij iets zocht. En ja hoor, waar iedere loper bang voor is overkwam hem! De reservesleutel van de bus weg, foetsie, zomaar... onderweg verloren. Normaal verstopte hij die altijd op een geheim plekje bij de bus. Maar bij deze gelegenheid had hij hem meegenomen in een vakje van zijn nieuwe drinkgordel. (Hij dacht nog bij het kopen van de gordel dat is niet zo n handige rits zo aan de onderkant en wij hebben maar niet gevraagd waarom...) Daar stonden we met ons vijven in de (intussen) brandende zon. Wim had de minste inspanning geleverd aan de duurloop maar hij had het het warmst! Gelukkig zat de mobiele telefoon in een ander vakje van de gordel dus kon de ANWB gebeld worden, die zouden wel hulp bieden. Hij was immers lid. Intussen liep Petra alvast het eerste stuk van onze route om te kijken of de sleutel daar ergens lag. Wim belde met de ANWB, maar we merkten al snel dat het gesprek niet verliep zoals Wim het wenste. De ANWB wilde niet langskomen om een auto open te breken van iemand die zegt dat het zijn auto is terwijl hij dat niet kan bewijzen. Wim had zijn autopapieren en ANWB pasje thuis liggen. Dat de dames niet voor één gat te vangen zijn werd uit het volgende voorstel wel duidelijk: Wim rijdt mee naar zijn woning, pakt daar zijn autopapieren en ANWB pas en geeft ondertussen zijn lidmaatschapnummer door aan de ANWB zodat ze gelijktijdig aanwezig zijn bij de bus (nu denken jullie natuurlijk waarom niet meteen de reservesleutel maar deze had hij verloren en de gewone sleutel lag in de bus, dit i.v.m. voorzorgsmaatregelen voor verkoop van de bus) om dan de bus open te maken zodat hij zich eindelijk thuis kan douchen. Helaas... vanwege bouwactiviteiten had hij nog geen nieuwe sleutel van zijn woning en je raadt het al... Wim kon niet in huis komen. Gelukkig heeft Wim een vriendin waar hij zijn probleem mee kon bespreken. Maar als dan alles tegen zit dan zit ook echt alles tegen. Zij was in De Lutte en het kon nog wel even duren voordat ze langs kon komen. Het leek haar de beste oplossing om de route nog eens na te gaan om de sleutel te zoeken! Dat vonden wij he-le-maal geen goed idee. Petra kwam intussen terug: echter zonder resultaat. Weer werd er gebeld met de vriendin om te zeggen dat ze echt via Hengelo naar Enschede moest komen om Wim en de bus van de parkeerplaats te helpen. Zij zag ook in dat er niets anders op zat. Eva, wilde toch al de benen lekker los fietsen en maakte van de nood een deugd, en ging dus maar een groot gedeelte van de gelopen route fietsten met de neus op de grond gericht. Net toen we ons gingen afvragen of ze ooit nog wel terug zou keren naar de plek des onheil zagen we haar weer aan komen. Ook zonder resultaat. Dat sommige personen dan door de hitte fata morgana s gaan zien hebben we persoonlijk meegemaakt: Eva hoorde op verschillende plaatsen sleutels vallen en Wim kreeg een visioen van de Duurloper en dan met name de rubriek geëmmel. Vreemd toch? (Dames jullie vertellen dit toch niet aan ML? Tuurlijk niet, Wim... we schrijven zelf wel een stukje) Echter dat we niet alle pech van de wereld hadden die dag was het feit dat Annette aan de overkant van het park woont en omdat de vriendin van Wim nog even op zich liet wachten gingen wij koffiedrinken bij Annette op de galerij in het zonnetje. Daar hebben we ook de watervoorraad aangevuld. Na verloop van tijd meldde de vriendin zich en spoedde Wim zich naar het park. Daar heeft hij weer de ANWB gebeld. Die kwamen eindelijk na ruim drie kwartier. Zij hebben de bus opengebroken, ZONDER naar zijn ANWB pas te vragen. De bus was een week daarvoor reeds verkocht dus Wim had de originele sleutel in de bus liggen. Zo kon hij bij de overdracht niet vergeten alles af te geven. Nu krijgt de nieuwe eigenaar er maar één sleutel bij. En met die originele sleutel kon Wim eindelijk de bus starten en vertrekken. Om 2:00 uur kwam hij thuis van zijn lange duurloop met de Sundaygirls. PS. Wij hebben Wim niet weer gezien bij onze duurlopen, waarschijnlijk is hij weer op niveau. P.E.H.A. 4 LAAC Duurloper Nr. 5 - augustus

4 Webdesign D T P Fotografie Doeltreffende websites DTP, van visitekaartje tot full colour brochure en Van logo tot complete huisstijl Ook voor de digitale fotografie die hiervoor nodig is kan men bij HG67 terecht H A N S G E R R I T S E N H aa nn S gg ee rr rr ii tt S ee nn B R A S S E H O R S T K H E N S C H E D E w w w. h g 6 7. n l i n f h g 6 7. n l NL 1512 HG67 Digitale VormgeVing ROUTE s Ik ben al van jongs af aan gek op kaarten. En dan bedoel ik niet ansichtkaarten of speelkaarten, maar landkaarten. Urenlang tuurde ik als kind op de wegenkaart van Shell. De letters kon ik nog niet lezen, maar de vrolijk gekleurde lijnen hadden al snel geen geheimen meer. En waren we op vakantie, dan deed ik het kaartlezen vanaf de achterbank. De plattegrond van onze stad kon ik dromen en met alle andere plattegronden van het Grote Stratenboek (dat mijn vader op mijn verzoek - dat is heel handig papa! - had gekocht) was ik uren zoet. Inmiddels heb ik zelf een mooie verzameling kaarten opgebouwd. Fietskaarten, wandelkaarten, topografische kaarten, atlassen, sommige inmiddels aardig gedateerd. Per slot willen grenzen wel eens veranderen en worden er voortdurend nieuwe wegen aangelegd. Niet erg, een goede reden (nou ja, excuus) om weer een nieuw exemplaar aan te schaffen. En toen kwam Google Earth. Ongelooflijk, wat een rijkdom, wat een mogelijkheden! Er ging een nieuwe wereld voor mij open. Opgetogen zat ik achter de computer, driftig inzoomend op alle mogelijke plekken op aarde. Als Alice in Wonderland dwaalde ik over de virtuele aardbol, zo nu en dan met de neus op het scherm om vooral niets te missen. Maar het kan nog mooier. Op de Huttenkloas-site maak ik kennis met de mogelijkheden van afstandmeten.nl. De nieuwe halve marathon is er in detail uitgetekend, kilometer voor kilometer, elk onderdeel van de route meteen herkenbaar. Ik kan m zonder problemen vanuit de hoogte meelopen. En het mooiste is: dat kan ik zelf dus ook, zo n route maken. Voortaan kan ik thuis routes uitzetten, de afstand bepalen en lopen maar! Of ik kan zomaar een stukje gaan lopen en achteraf kijken hoe ver het was. Vanuit mijn eigen huis, maar ook bij iemand anders vandaan, vanaf mijn werk, of vanuit een willekeurige vakantiebestemming ergens in het verleden of de toekomst... Ik word er een beetje duizelig van, al die routes, oneindig qua aantal en oneindig qua lengte. Ik word er ook een beetje treurig van, want ik heb van mijn leven geen tijd om ze allemaal te lopen. Hoe meer mogelijkheden er zijn, hoe meer je je bewust wordt van de dingen die je niet kunt. En dus ga ik vanavond gewoon naar de baan. Als ik daar al duizelig word, dan is het van de rondjes. Lekker overzichtelijk en heel eenvoudig. Maar wat zou eigenlijk de snelste fietsroute zijn naar de baan? 6 LAAC Duurloper Nr. 5 - augustus

5 TEMPO door Dirk van Weelden Een tijdje geleden kregen we bericht van Uitgeverij Augustus met daarin de vraag of wij als Atletiekvereniging een recensie van een nieuw hardloopboek in ons clubblad zouden willen opnemen. Het gaat om een boek van Dirk van Weelden. Hij heeft het verhaal geschreven met treffende meningen en grappige anekdotes. Het bestaat uit 153 pagina s en kost 15,-. Bijgaand een korte recensie door Laura Kotte. De schrijver De in 1957 geboren schrijver, Dirk van Weelden, debuteerde in 1987 samen met Martin Bril met hun inmiddels klassieke Arbeidsvitaminen, het ABC van Bril & van Weelden. In de jaren daarna publiceerde van Weelden verscheidene romans en essay- en verhalenbundels. In 2003 verscheen Looptijd, waarvan meer dan 7500 exemplaren werden verkocht. Zelf is van Weelden een fervente hardloper. Documentaire TEMPO is een boek dat veel verrassende gedachten en wonderlijke verhalen over de hardloopsport laat zien. Zowel in de vragende vorm als ook in de technische sfeer beschrijft Dirk van Weelden het hardlopen. Er blijkt een veelkleurige en amusante cultuur onder het atletiekvolk te bestaan. Bij atleten roept het boek waarschijnlijk veel herkenning op. Dirk van Weelden beschrijft het hardlopen als iets dat meer is dan alleen maar rennen. Hij laat het kinderlijke gevoel meespelen en weet hilarische omschrijvingen neer te zetten. Je kunt het boek lezen als een soort van documentaire. Met een uitdrukkelijke eigen mening en een overdreven zelfspot schrijft de auteur over de soms obsessieve verslaving van hardlopen. Bijgaand enkele fragmenten: Fragment 1 Mijn werkruimte bevindt zich in een voormalig ziekenhuis, nog geen twee minuten wandelen van het Vondelpark. Op nog geen tien meter van de deur van mijn studio was ooit een operatiekamer en vandaar dat er ook doucheruimtes zijn. Een zo ongeveer ideale toestand voor een loper. Na het afschrijven van het hoofdstuk of het opsturen van het artikel naar de krant, of gewoon bij wijze van middagpauze doe ik een kast open, trek mijn loopschoenen en plunje aan en draaf door het park. Na afloop trek ik mijn schoenen uit, ontdoe me van mijn hartslagmeter, pak een handdoek en een fles douchegel en steek de gang over naar de douche. Het is een ruime ziekenhuisdouche, crèmekleurige wandtegels en de klassieke terracottarode kleine, vierkante vloertegeltjes. Een heel hoog plafond en een flinke boiler maken het een comfortabel oord als je klaar bent met trainen. Het eerste wat ik doe zodra het water loopt is het deponeren van sokken, short en shirt recht onder de waterstraal. Daarna besprenkel ik het hoopje met douchegel. Als ik dan een keer boven op het hoopje sta maak ik een wandelbeweging op de plaats, bij wijze van voorwas. Onderwijl zeep ik mezelf in. Fragment 2 De Ethiopiër wordt nerveus. Dat de donkerharige jongen de eerste ronde op kop liep had hij verwacht. En ook dat de blonde, de lokale held, daarna de kop zou overnemen. De blonde staat bekend als een lefgozer en een vechtlustig baasje, maar zijn werkelijke talent ligt eerder op de 5 en 10 kilometer, niet op de afstand van deze wedstrijd, de 1500 meter. Je ziet het aan zijn bouw. Zijn bovenlijf is wat breder en gespierder dan dat van de meeste andere middellangeafstandlopers. Je ziet die kracht werken als hij loopt. Hij kan niet tippen aan de sierlijke, moeiteloze tred van de Ethiopiër, wiens persoonlijk record op deze afstand veel scherper ligt dan dat van de Amerikaan, die juist alle nationale studentenrecords op afstanden op de 2 mijl, de 3 mijl en de 5 kilometer in bezit heeft. Bovendien beschikt hij niet over een goede eindspurt. Pure snelheid moet de Ethiopieër dus de overwinning brengen. Gewoon op souplesse volgen en in de laatste halve ronde iedereen verslaan in een lichte stijl. Nadat hij aan het begin van de tweede ronde de kop heeft genomen is de blonde jongen het tempo gaan opvoeren. Iedere tweehonderd meter doet hij er een schepje bovenop. De Ethiopiër had deze tactiek wel verwacht, maar de blonde blijft versnellen. Hij schrikt van het contrast tussen zijn eigen rustige beleving van de wedstrijd en de agressie die van de bewegingen van de koploper uitgaat. Heeft hij de lokale held onderschat? De menigte op de tribunes krijgt door dat hun held de strijd aangaat. tijdens de HUttenkloasloop worden OOK DE LAAC CLUBKAMPIOENSCHAPPEN 2007 gelopen. 8 LAAC Duurloper Nr. 5 - augustus

6 WARMLOPEN trainer of coach? Door Marcel Lucassen Warmte en water vormen belangrijke voorwaarden voor de groei van planten. Zijn beide elementen in evenwicht, dan komt een goede ontwikkeling op gang. Mensen groeien ook optimaal als het klimaat rond hen gunstig is en hardlopers zijn net mensen Teveel warmte doet een plant verdrogen en aanhoudende plensregen zorgt ervoor dat hij verzuipt. Het gaat om het evenwicht. De wijze waarop onze tuin in augustus ervoor staat, laat zien of de balans tussen warmte en water op orde is. Als de ontwikkeling van een opgroeiende mens harmonieus verloopt, is er sprake van een evenwicht tussen ondersteuning en stimulatie. Voor lopers is dat niet anders. Veel lopers, die plezier hebben gevonden in de loopsport, sluiten zich na verloop van tijd aan bij een atletiekvereniging of bij een loopgroep. Een belangrijke reden hiervoor is dat men een vorm van ondersteuning zoekt. Begeleiding om zich verder te ontwikkelen in deze tak van sport. De één zoekt ondersteuning om op een verantwoorde wijze met hardlopen bezig te kunnen zijn. Bij de ander gaat het meer om talentontwikkeling. Verschillende perspectieven, die op verschillende wijzen benaderd dienen te worden. Een goede looptrainer heeft oog voor wat een loper zoekt en helpt hem of haar op passende wijze verder. Veel lopers zoeken een coach en andere willen juist een trainer. Een coach of een trainer, wat maakt het verschil? Introweb Nederland bv T (074) info@introweb.net introweb.net INTW0006 Adv A5 lig ZW.indd :07:46 Een coach richt zich op het totale ontwikkelingsproces van zijn pupil. Een goede coach ziet de hele pupil en volgt hem is zijn hele doen en laten. De plezierbeleving is voor een coach voorwaarde nummer één. Mentale en fysieke aspecten krijgen in de begeleiding evenveel aandacht. Druk wordt als activerend door de pupil ervaren. Een coach relativeert het handelen van zijn pupil en is affectief bij hem of haar betrokken. Een coach laat het maken van keuzes zoveel mogelijk bij zijn pupil. Tussen beiden ontstaat dikwijls een vertrouwelijke en vriendschappelijk band. Na verloop van tijd stimuleert een coach zijn pupil om zijn vleugels uit te slaan en zijn heil elders te zoeken. Een trainer benadert zijn pupil zoveel mogelijk wetenschappelijk verantwoordelijk en ondersteunt hem op deze wijze. Schema s, talentontwikkeling, sporttechnisch informeren, provocatieve stimulatie zijn belangrijke elementen in de benadering van zijn pupil. Een trainer is gericht bezig om het beste uit zijn pupil te halen en is sterk bepalend voor de koers van zijn pupil. Druk wordt stimulerend door zijn pupil beleefd. De band met zijn pupil is op de eerste plaats rationeel en gebaseerd op no-nonsense. Relaties tussen een trainer en zijn pupil hebben niet altijd een lange houdbaarheid en worden doorgaans beëindigd van de kant van de pupil. Natuurlijk heeft een goede trainer coachende kwaliteiten en een goede coach trainerskwaliteiten. LAAC Twente kent 15 coachende trainers. Maar bij alle trainers ligt het zwaartepunt op de as trainer-coach ergens anders. De één is van zichzelf meer trainer, de ander is meer coach. Fysiotherapie Manuele therapie Sportfysiotherapie Kruisstraat GJ Oldenzaal contactpersoon: André Bosgraaf Per 1 januari 2006 direct toegankelijk, zonder verwijzing van de arts. Binnen de organisatie van LAAC Twente is er al lang geen sprake meer van zogeheten niveaugroepen. Lopers maken voor een belangrijk deel zelf uit bij welke groep zij zich aansluiten. In een dergelijk systeem is het belangrijk, dat de loper zich bewust is van het type loper/mens dat hij of zij is en welke begeleiding daarbij het best past. Ben je iemand, die het fijn vindt om vooral gecoacht of vooral getraind te worden? De breedtesporter is vaak meer op zoek naar een coach. De wedstrijdatleet kiest sneller voor een trainer. Deze generalisatie gaat vanzelfsprekend mank, maar er is wel een tendens zichtbaar. Synergie tussen de atleet en tussen de trainer/coach is bij beide vormen van begeleiding hét sleutelbegrip. Erkenning, serieus genomen worden en zich geborgen voelen, zijn belangrijke aspecten voor het welbevinden van atleet in een groep. Ten tijde van successen, maar ook bij tegenslag in de vorm van blessures, ziekte of gewoon tijdens een mindere periode. Deze zaken worden voor een belangrijk deel door de trainer van de groep bepaald en maken een groep tot een echte groep. Gelukkig hebben alle atleten binnen LAAC Twente de keuzevrijheid om te trainen bij wie zij willen. Hun loopniveau is hierbij niet meer dan richtinggevend. Als dit zo is, dan is het verstandig om van deze vrijheid gebruik te maken, want bij een voor jou geschikte trainer houd je het langste plezier in de loopsport en blijf je LAAC Twente het langste trouw 10 LAAC Duurloper Nr. 5 - augustus

7 BAANINSTUIF DONDERDAG 27 september 2007 Op donderdag 27 september a.s. organiseert Atletiekvereniging LAAC Twente een baaninstuif in het FBK-Stadion te Hengelo. Nieuwstraat 103 Oldenzaal Te lefoon (0541) Fax (0541) PROGRAMMA: m : uur m : uur Inschrijving: Vanaf uur in het stadion, op vertoon van de KNAU-ledenpas. Er is géén voorinschrijving. Inschrijfgeld: 2,- per afstand. Informatie: Jacobien Kracht wedstrijden@laactwente.nl HESJES Het wordt al weer vroeg donker s avonds. Vooral op de dinsdagavond trainingen is het zinvol om weer opvallende kleding en/of reflecterende hesjes te gaan dragen. Niet alleen voor je eigen veiligheid maar ook voor de rest van de loopgroep. 12 LAAC Duurloper Nr. 5 - augustus

8 Als je niet met vakantie bent, is er eigenlijk geen reden te bedenken om niet op de laatste woensdagavond van de bouwvakvakantie in Tilligte aanwezig te zijn bij Theo Veldhuis voor een bijzonder evenement: de KemVeldloop KemVeldloop beleeft 23ste editie Spons tot Sponsloop zijn eigen feestje? Haast knuffelend wordt hij door een aantal atleten naar de berm van de weg geleid en overleeft hij ter nauwer nood en zonder kleerscheuren de start. In het agrarisch gebied, even ten zuiden van Tilligte is om een es een ronde van 3732 meter gelegd. Tijdens zo n omloop komen de atleten 3 keer langs een verversingspost, waar hen door hele gezinnen water en sponzen worden aangereikt. Loop je de langste wedstrijd over vier ronden, dan kom je aan 12 sponsposten voorbij! Nergens anders worden atleten onderweg zo goed verzorgd als bij de KemVeldloop van good old Theo Veldhuis. Het inschrijfbureau is knus gesitueerd in een garagebox. Daar mogen de atleten desgewenst hun sporttas achterlaten en - als ze dat willen - zich omkleden. Theo heeft alles goed geregeld en heeft de regie van start tot finish strak in handen. Op deze dag is er maar één man, die het voor het zeggen heeft in Tilligte en dat is Theo! Hij wordt door zijn medewerkers en de atleten met alle daarbij behorende egards behandeld. De KemVeldloop dankt zijn naam aan een weddenschap tussen Herman KEMerink en Theo VELDhuis, die op 23 juli 1985 besloten om het hardst tegen elkaar te rennen. Sindsdien is de KemVeldloop een begrip bij de wegatleten van Noord-Twente en ver daarbuiten. Jaarlijks kruisen rivaliserende loopgroepen uit Ootmarsum en de Lutte graag sportief hun degens met de locals uit Tilligte. Daarnaast is ook steevast Team 0 aanwezig: een 7-mans formatie op klompen met een eigen Grolsch verversingspost. Deze heren volbrengen één ronde bijna net zo snel als Robert Steinmeijer voor de volledige wedstrijd over vier ronden nodig heeft. De start van de wedstrijd is een belevenis op zich. Groot en klein gaan allemaal tegelijk van start en Theo dirigeert alle lopers achter de gele startstreep. De plaatselijke jachtopziener heeft zijn Mercedes even voorbij de startstreep met twee wielen in de berm van het parcours geparkeerd en als het Theo behaagt mag hij zijn dubbelloops jachtgeweer omhoog richten en gaan vuren. Als het startschot klinkt zet het peloton zich snel in beweging. Maar wie staat daar nog pontificaal op de weg? Theo! Hij wordt toch niet onder de voet gelopen tijdens Het parcours is afwisselend en prettig om te lopen. Alle toegangswegen zijn afgezet en daarmee is het rondje verkeersvrij. Om de paar honderd meter is er wel een groepje supporters te vinden en de lopers zijn rond voor ze er erg in hebben. Iedereen kan de wedstrijd net zo zwaar maken als men wil: één, twee, drie of vier ronden. Van verschillende erven schalt de muziek de lopers tegemoet. Vlak voor de finish komt men aan een grote vrachtwagen voorbij. Hierop zitten de juryleden en zij zien nauwlettend toe of de borstnummers wel allemaal hun afgesproken aantal rondjes lopen. Ook het finishdoek is het bekijken waard: het wordt hoog gehouden door een vorkheftruck. Daar waar mogelijk worden alle lopers bij de finish persoonlijk met naam en toenaam binnengehaald door microfonist Theo. De herinnering voor alle lopers is zoals deze hoort te zijn. Geen prul uit China. Nee, een onvervalst rood-wit-blauw vaantje met gouden opdruk KemVeldloop Tilligte De uitslagenverwerking verloopt snel en effectief. De prijsuitreiking vindt kort na de finish plaats in Café Haamberg. Wie nog eerst even wil douchen, kan daarvoor terecht in de kleedkamers van voetbalvereniging DTC '07. De prijzen worden door Theo verdeeld onder de categorieën jeugd (1 rondje), recreatie (2 rondjes), dames (3 rondjes) en heren (4 rondjes). Robert Steinmeijer schrijft editie 2007 op zijn naam en de winst bij de dames gaat naar Klara Davina. Daarmee laat LAAC Twente zich weer van zijn sterke kant zien. De volgende ochtend zijn de uitslagen al te vinden op In dit soort zaken is de kleine gemeenschap Tilligte groot! De KemVeldloop vindt plaats in een gemoedelijke en ongedwongen Twentse sfeer en is een heerlijke opmaat naar de Boeskoolloop, die in het daaropvolgende weekeind op de loopkalender staat. De KemVeldloop is puur en landelijk. Ze kent een volstrekt eigen charme en onderscheidt zich op vele fronten van andere loopjes, die in deze tijd van het jaar op stapel staan. Over 2 jaar bestaat de KemVeldloop 25 jaar. We zijn benieuwd wat Theo Veldhuis voor deze jubileumeditie van stal haalt 14 LAAC Duurloper Nr. 5 - augustus

9 LAAC Baanwedstrijd 21 juni 2007 door Hans Gerritsen Als je een snelle 10 kilometer wil lopen, bijvoorbeeld onder de 40 minuten dan moet je eerst veel snelle 5 kilometer wedstrijdjes lopen om tempo hard te worden, zegt Paul Meulenbroek. Aangezien ik als loper in zijn dinsdagavondtrainingsgroep altijd (lees: meestal) goed naar hem luister maak in mijn plan. Na mijn (marathon) blessure dit voorjaar pak ik half april de trainingen weer op. Voorzichtig heb ik twee 10 km wedstrijden gelopen, en ik heb geen klachten meer. De gedwongen rust lijkt zijn vruchten af te werpen en ik ga weer tempo s lopen op de dinsdag- avond. Er zijn nog wat doelen die ik na wil streven dit jaar en met een soort revanche gevoel loop ik in Nijverdal half mei een 5 km wedstrijdje. Op een beroerd parcours met te veel bochten loop ik maar acht seconden boven mijn PR. Dat geeft vertrouwen en ik herstel wederom goed. Ook de lange duurlopen op zondagmorgen heb ik al hervat en ik merk dat mijn gemiddelde hartslag tijdens deze trainingen erg laag is. Ook met het duurvermogen zit het dus goed. Voorzichtig denk ik aan een aantal mooie wedstrijden die nog komen gaan zoals de dubbele mijl, de Laac baanwedstrijd en natuurlijk die snelle 10 kilometer waar ik naar toe wil trainen. Ook nog een snelle halve misschien? De dubbele mijl gaat fantastisch. Ik haal erg veel (snelle) Laacers in op laatste rechte stuk richting finish. Voor de kerk, waar vorig jaar de finish was haal ik zelfs Paul Meulenbroek in, niet wetende dat de finish dit jaar na 200 meter om de hoek is. Als ik beter naar Paul had geluisterd, was ik tot vlak voor de finish achter hem gebleven om hem te kloppen. Dit is namelijk wat hij met mij deed in de eindsprint en ik kom 1 seconde na hem in over de streep. Een fantastische tijd voor mijn doen, wat nog meer vertrouwen geeft. Een week later hazen we met een grote groep Laacers, Herman Wennink naar een mooie op de halve van de Bommelasloop in Buurse. Zeer ontspannen met een lage gemiddelde hartslag. Ik plan ook nog maar een snelle halve marathon in want ik heb het gevoel dat het nu allemaal moet gebeuren. De vorm is er en de omstandigheden zijn goed tijdens de halve van Zeewolde en ik loop 40 seconden van mijn PR af in Helaas net niet onder de anderhalf uur. Waar was ik ook al weer mee bezig, o ja, een snelle 10 km. Vijf kilometers lopen had Paul gezegd en tijdens die vooral gezellige Laac puntenestafette maak ik er maar een tempo training van. Het is tenslotte ook 5 km hardlopen, en ik liep 54 seconden sneller dan mijn voorspelde eindtijd van Onder de 19 minuten lopen op de 5 km was ook nog één van mijn doelen en het leek dat ik dat onbewust zomaar tijdens die puntenestafette op Het Hulsbeek had gelopen, was het niet dat de (3x te lopen) ronde ongeveer 30 meter te kort was (H. Holterman) Hengelo 21 juni Tijdens de LAAC Baanwedstrijd hoefde ik het eigenlijk alleen maar even te doen, dat was het gevoel waarmee ik samen met mijn loopmaatje Marcel van Wilpe naar het FBK Stadion reed. Hij dacht daar heel anders over want hij is meer een liefhebber van de lange afstand. Vorig jaar op de baan was hij behoorlijk kapot gegaan en kwam kokhalzend over de streep. Dat is nou precies wat Paul bedoeld, zeg ik. Je moet vaker dit soort afstanden lopen om aan die tempo s te wennen om ook over de langere afstanden sneller te worden. Daar was ik tenslotte ook mee bezig. Het is miezerig weer die donderdag, perfect voor de Baanloop en er lopen al héél wat Laacers warm terwijl de andere disciplines nog gewoon aan de gang zijn. Een drukte van belang op de baan en af en toe lopen de atleten elkaar een beetje in de weg. De start van de snelle groep zou om uur zijn maar pas tegen half negen komt Johan Kappert richting start gelopen met in zijn hand de lijst met daarop de lopers. Wegens het grote aantal deelnemers hebben we de grens van snelle en minder snelle groep bijgesteld van 21 naar 19 minuten, zegt Johan stoïcijns. Dat wordt door de grote groep lopers (vooral Laacers) die net onder de 20 minuten willen lopen, hem niet in dank afgenomen. Onder leiding van (haas) Klara Davina blijven ze gewoon bij de start staan. Zij waren tenslotte ook al om uur aan het warm lopen en zouden hierdoor nog tot uur moeten wachten. De wedstrijdleiding wees ze, na het opnoemen van de namen van de lopers onder de 19 minuten, toch zachtzinnig van de baan. Dit betekende voor mij dat ik mocht blijven staan en dat ik dan ook maar daadwerkelijk onder die 19 minuten moest gaan lopen. Rondjes van 1.30, gewoon achter Paul aan. Het startschot viel en al snel liep ik dus met Paul Meulenbroek en ook Marcel Lucassen in een treintje. Gewoon er achter blijven zolang je kunt, dacht ik. De rondes werden geklokt en ze gingen perfect in 1.30 rond. Ik lag dus goed op schema totdat in ronde 5 of 6 (ik weet het niet meerprecies), Marcel Lucassen in de buitenbocht, Paul en mij en een groepje andere lopers voorbij kwam. Die gaat er vandoor dacht ik, om nog ruimer onder die 19 minuten te lopen maar niets was minder waar. Toen Paul en ik die andere lopers ook voorbij waren vertraagde Marcel weer, waardoor we hem ook moesten passeren. Er op en er over, zo ging het en ik werd een beetje overmoedig. Ging versnellen en iets voor Paul lopen. Niet te snel Hans, niet te snel riep de trainer, of was het hier niet de trainer die sprak maar gewoon een directe concurrent? Je loop hard genoeg zei Paul, en hij had wel gelijk want we liepen weer een paar snelle rondes waarna ik hem in ronde 8 (of 9?) toch echt moest laten gaan. Ik liep de laatste 3 rondes nu echt alleen, maar wist wel dat de eindtijd goed zou zijn. Toch was het een behoorlijk gevecht die laatste kilometer. Helemaal omdat diesels zoals André Bosgraaf en Hans te Nijenhuis mij op het laatste stuk nog even voorbij kwamen. Ik finishte in min, ruim onder de 19 minuten en ik was dus zéér tevreden over mijn Laac baanwedstrijd Vele lopers liepen goed die avond. De omstandigheden waren perfect en er werden héél wat PR s gelopen. Al met al dus een geslaagde avond. Alleen jammer dat al die trotse (PR) lopers zo lang op de officiële uitslagen moesten wachten! Nog een laatste 5 kilometer wedstrijdje in De Lutte (voor die snelle 10 KM) ging voor mij wegens ziekte helaas niet door. Dan maar zo naar Wiezoloop in Wierden om te proberen om onder de veertig minuten te lopen. Of dat gelukt is...? Die uitslagen kun je lezen op pagina 24! UITSLAGEN BAANLOOP KM Kevin Schaap 16.54,2 Ingrid Prigge 17.52,5 Paul Meulenbroek 18.31,1 Herman Hassing 18.33,9 Richard van der Weijden 18.35,3 André Bosgraaf 18.42,1 Hans te Nijenhuis 18.43,2 Hans Gerritsen 18.49,0 Marcel Lucassen 18.59,3 Dick Zeedijk 19.19,1 Jan Grobben 19.26,0 Jeroen Paalman 19.34,1 Alwie Molenbroek 19.47,5 Pascal Butterhoff 19.48,8 Fons Nijmeijer 19.55,7 Marcel van Wilpe 19.56,9 Dione Scheuten 19.57,8 Klara Davina 19.59,0 Harry Dessens 20.56,2 Hans Hevink 21.13,7 Gerry Visser 21.26,8 Herman Wennink 21.55,7 Nico Langeslag 22.12,7 Ron Emmens 22.16,4 George Klomp 22.18,7 Jan Tieben 22.21,9 Maaike van Wijck 22.23,1 Bart Peeters 22.32,5 Gerrit de Klein 22.52,3 Dick Spijker 23.01,8 Peter Vedder 23.13,6 Maaike Ebbekink 23.22,9 Jacoline Huiskes 24.14,2 Petra Lucassen 24.56,8 Ronald van Wezel 25.44,2 Meer foto s van de LAAC baanloop kun je vinden op: 16 LAAC Duurloper Nr. 5 - augustus

10 Meer dan 20 jaar ervaring in de branche. Telefoon Mobiel PerSelectief...de menselijke kant van de zaak... KOOP BIJ ONZE ADVERTEERDERS Hans Lenderink Administraties Kolenbranderweg SE Haaksbergen tel: mob: privé: fax: web: Door Stortemelk Halve Marathon Vlieland Hoe slecht de zomer ook is, op de dag van de Stortemelk Halve Marathon op Vlieland is het altijd warm. Ik heb er de afgelopen tien jaar drie keer meegedaan, en iedere keer was het warmer dan 25 graden. Het voordeel is dat je er een echt vakantiegevoel bij krijgt, het nadeel is dat het de wedstrijd erg zwaar maakt. Op 5 augustus is het s ochtends meteen al zonnig. Ik zit op Terschelling en hoef dus maar één eiland verder. En dat is goed geregeld, want met een aantal Terschellingers hebben we een supersnel reddingbootje gecharterd. Reddingvesten om, voorzichtig de haven van West-Terschelling uit en dan gaat het volle kracht vooruit richting Vlieland. Een kleine twintig (!) minuten later klauteren we de boot uit. We zijn een paar minuten eerder dan de grote veerboot uit Harlingen, die wedstrijd is alvast gewonnen! We lopen richting camping Stortemelk waar de start is. Alle tijd voor koffie, alle tijd om ons om te kleden, zelfs nog genoeg tijd om een beetje in te lopen. Maar vooral niet te veel, en vooral niet in de zon, het wordt nog warm genoeg onderweg. In de omkleedhal kom ik Dick Zeedijk tegen, die met een groep Texelaars is gekomen. Om half één precies gaat het startschot. Ik sta redelijk vooraan en ga er meteen vandoor, want ik weet dat er al snel een smal schelpenpad komt met maar weinig ruimte voor de ruim driehonderd lopers. De eerste kilometer gaat wel lekker, maar we lopen dan ook nog in de schaduw. Dan draaien we het bos uit richting jachthaven. De zon schijnt ongenadig fel, gelukkig is er ook een beetje wind. Vlak na het drie kilometerpunt passeren we de finish in omgekeerde richting en lopen we door de lange dorpsstraat richting de duinen. Na een kleine zes kilometer draaien we rechtsaf een fietspad op, de duinen in. De fietsers die ons tegemoet komen, rekenend op een rustig zondags fietstochtje, kijken verbaasd op als ze ons aan zien komen. De meesten stappen af en moedigen ons spontaan aan, er is toch even geen doorkomen aan. Ook al is bijna tien jaar geleden dat ik voor de laatste keer meedeed op Vlieland, ik herken het glooiende schelpenpad waar geen einde aan lijkt te komen onmiddellijk. Het klimt, het daalt, het draait, zo nu en dan is er een welkome drankpost, maar het lijkt oneindig door te gaan. Ik passeer het tien kilometerpunt en onderdruk de neiging om op mijn horloge te kijken. Ik kan echt niet harder en ik wil het ook niet. En ik wil al helemaal niet rekenen, ik heb alle energie nodig om door te lopen. Gelukkig, vlak voor het 13 kilometerpunt gaan we een verharde weg op en buigen we linksaf richting waddenkust. Bij een drankpost drink ik een paar bekers water en knijp vier sponzen uit, ik heb heel wat vocht verloren in de duinen. Dan komt de lange asfaltweg terug naar het dorp. In mijn herinnering is die ook oneindig en loodzwaar, maar dat blijkt mee te vallen. Er waait een klein briesje, er staan overal mensen langs de kant, in de verte kun je de haven en het dorp al zien, en ik loop eigenlijk wel lekker. Bij het 15 kilometer punt durf ik ook op mijn horloge te kijken en ik zie dat ik ruim binnen de 1:40 zal eindigen. Opgelucht loop ik verder, niet forcerend, gewoon lekker uitlopend. De laatste kilometers op Vlieland zijn altijd een feest. Je loopt door de dorpsstraat, met volle terrassen en veel aanmoedigingen. En aan het eind van de dorpsstraat wacht de finish, met Jan van Vlieland als speaker, en sportdrank, water, sinaasappel en banaan. En natuurlijk de medaille en een origineel aandenken. De eerste keer op Vlieland kreeg ik een beugelflesje zandstrand, de tweede keer een CD van de plaatselijke zanger Sjoerd ( Ach, als ik maar op Vlieland ben zongen we daarna wekenlang) en dit keer een heuse vergadertas. Dat is wel het laatste waar je aan denkt als je op een vakantie-eiland een halve marathon loopt, maar origineel is het wel. We drinken cola op het terras van camping Stortemelk en na afloop van de prijsuitreiking wandelen we weer terug naar de haven. Met het snelle bootje zijn we een half uurtje later weer op Terschelling. Het was een vrolijk en zomers dagje Vlieland, met een mooie halve marathon in vakantiesfeer. Oké, op de aktentas na dan al ben ik er inmiddels thuis best blij mee. Gerry Visser 18 LAAC Duurloper Nr. 5 - augustus

11 MediaNieuws Artikel uit TC Tubantia Halve marathon in uniek buitengebied helpers huttenkloasloop oldenzaal 2007 OLDENZAAL - Niet alle lange afstandslopers zijn gek op een flink stuk vals plat. Toch zullen ze het tegenkomen in de halve marathon, die de Lange Atletiek Club Twente (LAAC) zondag 7 oktober gaat houden in Oldenzaal. De halve marathon is die dag de hoofdafstand van een nieuwe hardloopwedstrijd die van de organiserende vereniging de naam Huttenkloasloop heeft gekregen. Vernoemd naar de beruchte struikrover Klaas Annink, die eeuwen geleden deze streken onveilig maakte. Alle wedstrijden starten en finishen 7 oktober op de Markt in Oldenzaal. Maar het geaccidenteerde parcours voert voor een belangrijk deel door het buitengebied, zeg maar de oostelijke stadsrand. Paasberg, Tankenberg, Koppelboer, Wilmersberg, Austiberg, het komt er allemaal in voor, lachen LAAC-voorzitter Henk Offenberg en wedstrijdcoördinator Hans Punt. Zelf zijn ze ervaren lopers die het hellende maar uiteraard ook weer dalende parcours eerder als een uitdaging zien dan als een probleem. Het zal voor alle lopers alleen al een genoegen zijn door zo n uniek stukje natuur te lopen, klinkt het vol overtuiging. LAAC is met zo n 400 leden een van de grootste hardloopverenigingen in deze regio. De club houdt domicilie in Oldenzaal maar hield de laatste jaren de zogenaamde Halve van LAAC op het Weerselose grondgebied. Het parcours kwam door de gebiedsuitbreiding met de nieuwe noordelijke stadswijken van Oldenzaal wat in de knel. Daarnaast gingen in de club steeds meer stemmen op de van oorsprong Oldenzaalse wedstrijd weer op eigen bodem te brengen. Het resultaat is de Huttenkloasloop. We zijn er al een tijdje mee bezig, zeggen Offenberg en Punt aan de voet van de Tankenberg bij de pas gerestaureerde Mariakapel. De lopers komen hier in oktober van de Tankenberg naar beneden. LAAC is volgens Henk Offenberg een club die vooral mikt op de breedtesport. Wij betalen geen startgelden om aan een topbezetting te komen. We willen de deelnemers vooral een mooie en goed georganiseerde loop aanbieden en hopen uiteraard terloops ook nog wat meer mensen warm te maken voor het lange afstandslopen. De schooljeugd meer in aanraking brengen met bewegen en een gezonde leefstijl is een actueel thema. LAAC koppelt derhalve het Oldenzaals scholierenkampioenschap vast aan de Huttenkloasloop. Leerlingen van de basisscholen en de onderbouw van het voortgezet onderwijs kunnen meedoen. Ook bedrijventeams kunnen inschrijven. Onvoorbereid hoeven ze niet aan de start te verschijnen. We gaan als vereniging met onze eigen ervaren trainers voorbereidende clinics aanbieden op Het Hulsbeek, vertelt Hans Punt. De Huttenkloasloop kent diverse afstanden: de halve marathon, de 10 en 5 kilometer en voor de jeugd afstanden van 1, 2 en 3 kilometer. De kortere afstanden gaan allemaal door het centrum van Oldenzaal, alleen de halve marathon - de smaakmaker van de dag met de start om uur - gaat het buitengebied in. Offenberg en Punt prijzen zich gelukkig met de samenwerking die ze gevonden hebben met het Twents Carmelcollege aan de Potskampstraat. We kunnen de accommodatie gebruiken maar leerlingen worden ook ingeschakeld voor allerlei taken op de wedstrijddag. De gymsectie van de school besteedt aandacht aan het lange afstandslopen en alles wat erbij komt kijken. Kortom, een leuke bijkomstigheid waar zowel wij, de deelnemers als de school profijt van zullen hebben. In 2009 bestaat de Oldenzaalse lange afstandsvereniging 25 jaar. Voorzitter Offenberg vindt het daarom plezierig dat de halve marathon van LAAC weer een Oldenzaalse aangelegenheid gaat worden. Onze halve marathon zal niet de snelste worden, wel de mooiste, durft hij nu al met een gerust hart te zeggen. TION houdt in Enschede dezelfde dag een wedstrijd. Ach, vinden Henk Offenberg en Hans Punt, wij zien daar geen probleem in. De Huttenkloasloop is aantrekkelijk genoeg voor een flink deelnemersveld. Voorzitter Henk Offenberg en wedstrijdcoördinator Hans Punt: Onze halve marathon zal niet de snelste zijn, maar wel de mooiste. OLDENZAAL 7 OKTOBER LAAC Twente s Hallo leden, Op 7 oktober is de nieuwe wedstrijd van LAAC Twente, de Huttenkloasloop in Oldenzaal. Hiervoor zijn meerdere vrijwilligers nodig om alles in goede banen te leiden. Zowel op zaterdag als op zondag zijn er helpers nodig. Je kunt eventueel aangeven wat je wilt doen. Als je zelf mee wilt lopen, maar je wilt ook wel meehelpen dan kun je dat ook vermelden, de organisatie kan daar dan rekening mee houden evenals met jouw voorkeur (voor zover mogelijk). Ook familieleden, vrienden enzovoort kunnen zich ook opgeven. Als er niet genoeg mensen zich aanmelden zal de rest van de helpers op de gebruikelijke wijze aangewezen worden. Laten we als LAAC lid óf deelnemen óf als helper meedoen aan de Huttenkloasloop om zodoende deze wedstrijd goed op de kalender te zetten. Dus geef je op. Je kunt je aanmelden op Organisatie Huttenkloasloop Schooljeugd warmt zich op met muziek om fit aan wedstrijd te kunnen beginnen Zondag 7 oktober is er op de Oldenzaalse Markt van alles te doen rond de Huttenkloasloop. De inschrijving begint om uur maar tot een half uur voor elke afstand kunnen deelnemers zich ook nog inschrijven. De eerste afstand, de jeugdloop van 1 kilometer voor kinderen tot en met negen jaar, begint om uur. De andere starttijden zijn: jeugdloop 2 kilometer uur, jeugdloop 3 kilometer uur, halve marathon (wedstrijd- en trimloop) uur, 5 kilometer trimloop en bedrijvenloop, 10 kilometer trimloop. Om uur is de prijsuitreiking van de halve marathon. Op de Markt speelt Zaand, Zeep & Zoda, maar er is ook ander nuttig vertier. Zoals een warming-up voor de schooljeugd op muziek, onder begeleiding van dansschool Rouwhorst. Alle informatie over de Huttenkloasloop is te vinden op 20 LAAC Duurloper Nr. 5 - augustus

12 Mijn 52 ste marathon en 20 jaar Enschede We brengen je wel met het busje naar het Diekman, zei de man van de verversingpost. En mijn vrouw zat inderdaad te wachten, en na vier uur ging de poort van het Diekman op slot. Het was de eerste keer tijdens het hardlopen dat ze zich zorgen maakte. Na vier en half uur kwam ik het Diekman binnen, een illusie armer. Ik dacht toen: wil je echt de marathon lopen, dan moet je daarvoor trainen. En dat heb ik toen ook gedaan. In 1991 liep ik voor de tweede keer de Enschede marathon. Ik herinner mijn nog de boerenkar bij café Winkelman in Buurse waar een orkest speelde. Ik liep de marathon toen in 3.02! Ik herinner me ook nog dat de sintelbaan in het Diekman onder water stond. De Rus Prorokov had het voorrecht de laatste Enschede - Buurse - Haaksbergen - Buurse - Enschede Marathon op zijn naam te schrijven. Als 8-jarig jongetje stond ik samen met mijn vader op de Boddekampsingel in 1949 te Enschede te kijken naar de marathon. De start was toen in het G.J. van Heekpark en de route ging naar Losser, Oldenzaal, De Lutte en via Hengelo terug naar Enschede. Heel Enschede liep uit voor deze tweede marathon. Jack Holden uit Engeland won dat jaar in de zeer snelle tijd van 2.20 uur. Ik vroeg mijn vader wat die mensen aan het doen waren. Mijn vader zei dat die mensen heel hard en lang konden hardlopen. Vol bewondering stond ik te kijken naar die hardlopers. Toen ik 60 jaar werd, werd ik eerste op de halve marathon in Enschede in mijn klasse. Na mijn 50 ste marathon (Monaco 2005), had ik eigenlijk geen uitdaging meer. Maar in 2006 werd ik 65 jaar en ik kreeg een gratis startbewijs van ING Enschede Marathon. Ik liep hem toen in In 2007 werd het in Enschede, ondanks een blessure opgelopen bij de Drielandenloop, een kwestie van uitlopen (in ). En nu stoppen? Ik hoop het niet, al gaan de jaren wel tellen. Gerrit de Klein In 1987 deed ik voor het eerst mee aan de halve marathon van Weerselo. Ik liep de halve marathon in 1 uur en 44 minuten. Direct na de finish kwam Ep de Vries, de toenmalige voorzitter van Laac, naar mij toe en feliciteerde mij met de behaalde limiet voor de marathon van Enschede. De limiet was 1 uur 45 op de halve marathon. Ik moest alleen nog even lid worden van Laac en alles werd geregeld met de inschrijving. Zo werd ik lid van Laac. De limiet van de marathon was 4 uur, met dien verstande dat je 35 km in 3 uur 15 moest afleggen. Dan ging het hek over weg, was je later dan was het instappen in de bus. Kwam je na vier uur binnen dan was de marathonpoort van het Diekman gesloten en was het einde marathon. Ik dacht, ben ik dan zo goed geworden dat ik een marathon kan lopen? Als klein jongetje heb ik staan kijken en nu mag ik hem zelf lopen het leek mee mij geweldig om mee te doen. Maar veel tijd om te trainen was er niet meer, want de marathon was al over een maand. Ik begon aan de marathon, vrouw mee naar het Diekman en het ging goed. Buurse en Haaksbergen (keerpunt) werden gemakkelijk gepasseerd, maar terug naar Buurse ging het heel erg moeilijk. Ik begon te slingeren en de hele straat begon te bewegen, een man bij de verversingpost vroeg of het met mij wel goed ging. Ik zei: neen, waarop hij zei: onmiddellijk stoppen meneer, er komen nog wel meer marathons. Ja, zei ik, maar mij vrouw zit in het Diekman te wachten. 22 LAAC Duurloper Nr. 5 - augustus