Regionale Veiligheidsrapportage Amsterdam-Amstelland 2014

Transcriptie

1 Regionale Veiligheidsrapportage Amsterdam-Amstelland 2014 (Periode 1 januari december 2014) De rapportage richt zich op het in beeld brengen van de belangrijkste veiligheidscijfers in relatie tot het gevoerde veiligheidsbeleid zoals dat is vastgelegd voor de periode in het Regionale Veiligheidsplan. 16 Maart 2015

2 Inhoudsopgave Inleiding... 3 Conclusies... 5 Hoofdstuk 1 Overkoepelende doelstellingen... 8 Hoofdstuk 2 Prioriteiten RVP Doelstellingen Top 600 en High Impact-delicten Top Woninginbraken Straatroven Doelstelling geweld Doelstellingen jeugd Doelstellingen veelplegers Doelstellingen huiselijk geweld Doelstellingen discriminatie Doelstellingen treiteraanpak Doelstellingen aanpak malafide horeca en coffeeshops Doelstellingen prominentenaanpak Doelstellingen zeden en mensenhandel Zedenmisdrijven Mensenhandel Doelstellingen zware criminaliteit, fraude en witwassen Aandachtsgebieden Geografische gebieden Havengebied Openbaar Vervoer Taxi s Bijlage 1 - Politiecijfers Bijlage 2 Veiligheidsindex Amsterdam Bijlage 3 Veiligheidsindex Amstelland Bijlage 4 Bijdrage politie Amsterdam aan landelijke prioriteiten Versterking aanpak Kinderporno Criminele (illegale) vreemdelingen Cybercrime Eenduidige dienstverlening (verbetering intake en afhandeling aangifte) Criminele samenwerkingsverbanden Verbeteren heterdaadkracht Bijlage 5 Definities Bijlage 6 - Bronnen

3 Inleiding Doelstelling Voor u ligt de Regionale Veiligheidsrapportage Amsterdam-Amstelland De rapportage richt zich op het in beeld brengen van de belangrijkste veiligheidscijfers in relatie tot het gevoerde veiligheidsbeleid. Het gaat daarbij om het beleid zoals dat is vastgelegd voor de periode in het Regionale Veiligheidsplan. In de Regionale Veiligheidsrapportage gaat het vooral om het monitoren van de hoofddoelstellingen van het veiligheidsbeleid. In de rapportage vinden geen interpretaties van gevonden resultaten plaats. Informatiebronnen De Regionale Veiligheidsrapportage stoelt op de volgende informatiebronnen: verschillende informatiesystemen van de politie: HKS (omvang van de doelgroepen), X- Pol / BVH (opgenomen aangiften, misdrijven en incidenten), NSA (meldingen die bij de politie binnenkomen betreffende overlast/criminaliteit). de Veiligheidsmonitor (bevolkingsonderzoeken). Veiligheidsindex In januari 2014 is overgestapt op de afname van de landelijke Veiligheidsmonitor. De landelijke vragenlijst is anders dan de vragenlijst behorende bij de voorheen gebruikte Amsterdamse Veiligheidsmonitor. Hierdoor is het niet langer mogelijk de subjectieve index met de deelindices vermijding en buurtproblemen weer te geven. Ten eerste omdat vragen over buurtproblemen niet in de landelijke monitor gesteld worden en ten tweede omdat de index over een periode van twaalf maanden wordt berekend namelijk de laatste acht maanden van 2013 en de eerste vier maanden van De vragenlijst uit 2013 en de vragenlijst van 2014 kunnen niet samen genomen worden. Jaarverslag Sinds de vorming van de Nationale Politie is in de politiewet (art. 39) voorgeschreven dat er jaarlijks op regioniveau een jaarverslag wordt opgesteld. De regioburgemeester stuurt dit jaarverslag, na vaststelling door het lokale gezag, aan Minister en korpschef. De Regionale Veiligheidsrapportage is de verantwoordingsmonitor op het meerjaren beleidsplan van de regio (het RVP) en vormt daarmee het integrale jaarverslag. De bijdrage van de eenheid Amsterdam aan de landelijke prioriteiten is opgenomen in Bijlage 4. Leeswijzer In hoofdstuk 1 wordt nagegaan in hoeverre de overkoepelende hoofddoelstellingen van het regionale veiligheidsbeleid zich ontwikkelen. Hoofdstuk 2 behandelt twaalf prioriteiten van het RVP waaronder top600, (huiselijk) geweld, discriminatie en aandachtsgebieden. Per prioriteit worden de doelstellingen en de feitelijke ontwikkeling weergegeven. Een aantal feitelijke ontwikkelingen is voorzien van een gekleurd kader. Een groen kader betekent dat de doelstelling gehaald is, een rood kader dat deze (nog) niet gehaald is. Een grijs kader betekent dat er geen informatie ten aanzien van de doelstelling voor handen is. 3

4 In de bijlagen zijn de gebruikte politiecijfers, veiligheidsindexcijfers, bijdrage politie aan de landelijke prioriteiten, definities en bronnen te vinden. De belangrijkste conclusies staan aan het begin van de rapportage. 4

5 Conclusies In de Regionale Veiligheidsrapportage 2014 wordt gerapporteerd over de gezamenlijke doelstellingen van gemeenten, regiopolitie en Openbaar Ministerie zoals vastgesteld in het Regionale Veiligheidsplan Over de ontwikkeling van de veiligheid kunnen in relatie tot de geformuleerde doelstellingen en in de bijlage vermelde politiecijfers de volgende conclusies worden getrokken: 1. De overkoepelende doelstelling van het Regionale College is tot en met 2014 als volgt verwoord: het verbeteren van de objectieve en subjectieve veiligheid in de regio door het verminderen van criminaliteit en overlast. Om dit te bereiken dient de Amsterdamse objectieve index zich in periode te bewegen tussen 76 en 72. Eind 2014 staat de Amsterdamse objectieve index op 66, een daling van 4 punten ten opzichte van De Amstellandse objectieve index dient zich te bewegen tussen 48 en 42. Eind 2014 stond deze op 38, drie punten lager dan in De subjectieve veiligheid in het bijzonder de buurtproblemen en vermijding is niet meer meetbaar omdat per januari 2014 is overgestapt van de Amsterdamse Veiligheidsmontior naar de landelijke Veiligheidsmonitor die een andere vraagstelling kent. 2. De aanpak Top600 heeft een positief effect op de recidive: zaken bij het OM voor het in regie nemen van personen tegenover zaken nadat zij in regie werden genomen, een afname van 45%. De recidive van High Impact delicten daalde met 52%. Sinds de start van de aanpak is het bij 137 personen gelukt om ze naar werk of opleiding te leiden. Begeleiding in het gezin en op school heeft een positief effect. Van de 405 broertjes of zusjes die het PIT in begeleiding heeft (gehad) zijn er 54 (13%) tijdens of na de PIT-aanpak door de politie geregistreerd als verdachte. In 19 gevallen betrof dit een HIC delict. 3. De High Impact delicten tonen vergeleken met 2013 het volgende beeld: - Het aantal misdrijven diefstal/inbraak woning in de regio is in 2014 met 19% gedaald; De afname is percentueel het hoogst voor Amstelveen (-45%) en Uithoorn (- 35%). Qua volume is woninginbraak in Amsterdam met ruim 1000 misdrijven (-16%) het meeste afgenomen van in 2013 naar in Ook het misdrijf straatroof is in de regio afgenomen: -20%. De daling voor Diemen (-42% van 43 naar 25) en voor Amstelveen (-53% van 40 naar 19) vallen met name op. Alleen in Uithoorn nam straatroof toe (van 4 naar 5). - Het totaal aantal misdrijven overval op woning en ondernemer is regionaal in 2014 met 32% afgenomen van 271 eind 2013 naar 185 eind Het aantal aangiften in het (semi-)publieke domein van bedreiging, mishandeling en openlijke geweldpleging (exclusief huiselijk geweld) is in 2014 iets toegenomen (+2%) ten opzichte van een jaar eerder. 4. Binnen de High Volume delicten is in de regio het misdrijf zakkenrollerij sterk afgenomen (-17%) vergeleken met Ten opzichte van 2013 is in 2014 het totaal aantal misdrijven regionaal met 6% afgenomen, met de grootste daling in Amstelveen (-17%). 5

6 6. Twee van de vier doelstellingen met betrekking tot afname van recidive bij de jeugd in de regio worden behaald. De recidive van potentiële jeugdige veelplegers en harde kern jongeren zitten net boven de doelstellingen. Het aantal jeugdgroepen in de regio is gelijk gebleven ten opzichte van 2013 (24). Het aantal hinderlijke jeugdgroepen en criminele jeugdgroepen zijn elk met 1 toegenomen. Het aantal overlastgevende groepen is met 2 gedaald tot 10 groepen. 7. De afgelopen twee jaar is het aantal zeer actieve veelplegers in de regio met bijna 7% afgenomen van 461 per augustus 2012 naar 428 per augustus Van de 453 ZAV ers (peildatum 30 juni 2011) is in de periode tussen 1 januari 2011 en 1 januari % gedetineerd geweest waarvan 80 met een Maatregel Inrichting voor Stelselmatige Daders (ISD). In de periode tussen 1/1/2011 en 1/1/2014 bleek het aantal antecedenten in het jaar voorafgaand aan ISD gemiddeld 2,1. Dit is 63% lager dan in het jaar voorafgaand aan ISD (5,9). 8. Eind 2014 zijn in de regio 311 huisverboden opgelegd, dit is ruim boven het gestelde doel van Het aantal binnengekomen meldingen discriminatie bij het MDRA ligt met in 2014 ver boven het gemiddelde van 960 in 2009/2010. Bij de politie blijft de beoogde verhouding van 60% tussen het aantal aangiften ten opzichte van het aantal geregistreerde incidenten met een realisatie van 42% achter. 10. Sinds de start van de treiteraanpak begin 2013 zijn in Amsterdam 212 signalen van treiteraanpak binnen gekomen. In 2014 zijn 59 nieuwe signalen opgepakt, waarvan 9 daadwerkelijk treitersituaties gebleken te zijn. Van de 20 treiterzaken die sinds 1 januari 2013 zijn afgesloten, zijn er 18 met goed gevolg afgerond, maar ook is er een groep treiteraars die niet bereid of in staat is om hun gedrag aan te passen. 11. Het aantal overlastmeldingen in de regio van/door jeugd is met 3% afgenomen. Het percentage ervaren jeugdoverlast is sinds 2010 afgenomen van 19,7% (weleens ervaren) naar 10,6% (vaak ervaren). Overlastmeldingen van/door persoon is regionaal ten opzichte van 2013 met 19% gestegen: van meldingen naar meldingen. 12. De resultaten qua aandachtsgebieden zijn als volgt: - Van de buurtcombinaties in Centrum die extra aandacht krijgen voldoet de objectieve index voor de Burgwallen-Oude Zijde (96 punten) wel, en de objectieve index voor de Burgwallen Nieuwe Zijde (125 punten), Grachtengordel Zuid (95 punten) en Weteringschans (98 punten) niet aan de gestelde doelstelling: een daling van 10% ten opzichte van Van de aandachtsgebieden in Zuidoost, voldoen de Holendrechtbuurt en Bijlmer Oost aan de objectieve (stabilisatie) doelstelling. De objectieve index van de H- buurt (76) zit met drie punten boven de doelstelling van Bij de aandachtsgebieden in Nieuw-West (Slotervaart, Overtoomse Veld, Osdorp Oost, Slotermeer Noordoost, Slotermeer Zuidwest en Westlandgracht) valt op dat t.o.v de objectieve index voor al deze aandachtsgebieden is verbeterd. Alle aandachtsgebieden in Nieuw-West voldoen eind 2014 aan de doelstelling van een 10% daling ten opzichte van de objectieve index in In West is de doelstelling om de objectieve veiligheid van de aandachtsgebieden Erasmusparkbuurt, de Hoofdweg e.o. en de Van Galenbuurt richting het stedelijk gemiddelde te brengen. Eind 2014 voldoen al deze drie gebieden aan deze objectieve doelstelling en zitten zij ruim onder het stedelijk gemiddelde. 6

7 - In Noord zijn er in de Volewijckbuurt geen overlastgevende en criminele groepen meer, wel twee hinderlijke jeugdgroepen. - In Oost zijn de meldingen jeugdoverlast voor de Transvaalbuurt (van 153 in 2009 naar 53 eind 2014) en IJburg (van 194 in 2009 naar 133 eind 2014) afgenomen. De meldingen drugs/drankoverlast 1 voor de Transvaalbuurt zijn met 66% afgenomen ten opzichte van Voor de Indische Buurt West was een daling van de objectieve index met 15% ten opzichte van 2009 beoogd. Eind 2014 was de objectieve index met 31% gedaald (lees: verbeterd). - Het aantal geregistreerde misdrijven straatroof voor Diemen Zuid en Bergwijkpark bij de politie in de gemeente Diemen is gedaald van 38 in 2009 naar 18 in Samenwerking met diverse RIEC-partners heeft geleid tot een plan van aanpak overslag en logistieke prococessen (haven Amsterdam). In 2014 is het plan uitgevoerd met als eerste focus de handel en vervoer van illegale waar. Begin 2014 hebben de partnerdiensten een Bestuurlijke Criminaliteitsbeeld Analyse over de haven opgeleverd. Deze heeft verschillende aanbevelingen opgeleverd, die in 2014 opgepakt zijn. 14. In 2014 voelt 40% van de reizigers zich soms of vaak onveilig in het Openbaar Vervoer: hetzelfde percentage als in Het percentage reizigers dat het OV vermijdt op bepaalde trajecten of bepaalde tijdstippen is in 2014 kleiner (15%) dan in 2010 (19%). Door een verandering in de registratie is een deel van de doelstellingen (uit 2010) over aangiften niet meer meetbaar. Een vergelijking met 2013 laat echter wel positieve ontwikkelingen zien. Het aantal aangiften van zwaardere maar ook van lichtere vormen van criminaliteit zijn beiden gedaald. 15. In Amsterdam wordt de gehele opstapmarkt bediend door toegelaten taxi organisatie (TTO-aangesloten) chauffeurs. 92% van de klanten geeft een rapportcijfer van 6 of hoger voor een gemaakte taxirit. Daarnaast ziet het taxipanel van frequente gebruikers een lichte verbetering. Zij constateren bijvoorbeeld dat er minder vaak korte ritten worden geweigerd (10% wordt nog geweigerd). Verkeersoverlast blijft een aandachtspunt op locaties rondom de standplaatsen. Eind 2014 heeft een succesvolle proef plaatsgevonden met een pop-up taxistandplaats om de overlast te verminderen. 1 De politie registreert deze meldingen niet meer als zodanig. Het aantal is dankzij een speciale rekenmethode door O+S ten behoeve van de Veiligheidsindex tot stand gekomen. 7

8 Hoofdstuk 1 Overkoepelende doelstellingen Inzet op de prioriteiten en daarbij gestelde doelen dienen bij te dragen aan de overkoepelende ambitie van het Regionaal College, te weten: Verbeteren van de objectieve en subjectieve veiligheid in de regio door het verminderen van criminaliteit en overlast. Doelstelling objectieve index Amsterdam: Een objectieve index die zich in de periode beweegt tussen 76 en 72. Feitelijke ontwikkeling: de objectieve index was 70 in 2013 en is 66 eind Figuur 1 Amsterdamse objectieve veiligheidsindex objectieve index inbraak diefstal geweld overlast vandalisme verkeer drugs Doelstelling objectieve index Amstelland-gemeenten: Een objectieve index die zich beweegt tussen 48 en 42. Feitelijke ontwikkeling: de objectieve index was 41 in 2013 en is 38 eind De verkeersindex is voor 2013 gecorrigeerd voor meldingen parkeerproblemen die voorheen bij de politie binnen kwamen maar sinds begin 2013 bij de gemeente gedaan worden. 8

9 Figuur 2 Amstelland-gemeenten objectieve veiligheidsindex objectieve index inbraak diefstal geweld overlast vandalisme verkeer drugs Doelstelling subjectieve index Amsterdam 3 : Element buurtproblemen kende in 2010 een score van 62, voor 2014 wordt een score tussen 62 en 55 als doel gesteld. Feitelijke ontwikkeling: de subjectieve index element buurtproblemen was 60 eind Voor 2014 zijn geen gegevens beschikbaar. Element vermijding kende in 2010 een score van 79, voor 2014 wordt een score tussen 79 en 73 als doel gesteld. Feitelijke ontwikkeling: de subjectieve index element vermijding was 76 eind Voor 2014 zijn geen gegevens beschikbaar. Figuur 3 Amsterdamse subjectieve veiligheidsindex subjectieve index vermijding onveiligheidsbeleving buurtproblemen Door de overstap naar de landelijke Veiligheidsmonitor per januari 2014 kan de subjectieve index vermijding en buurtproblemen - niet meer worden berekend. 9

10 Doelstelling subjectieve index Amstelland-gemeenten 4 : Element buurtproblemen kende in 2010 een score van 41. Het doel is dit de komende jaren te stabiliseren. Feitelijke ontwikkeling: de subjectieve index element buurtproblemen was 44 eind Voor 2014 zijn geen gegevens beschikbaar. Element vermijding kende in 2010 een score van 62. Het doel is dit de komende jaren te stabiliseren. Feitelijke ontwikkeling: de subjectieve index element vermijding was 61 eind Voor 2014 zijn geen gegevens beschikbaar..figuur 4 Amstelland-gemeenten subjectieve veiligheidsindex subjectieve index vermijding onveiligheidsbeleving buurtproblemen Door de overstap naar de landelijke Veiligheidsmonitor per januari 2014 kan de subjectieve index vermijding en buurtproblemen - niet meer worden berekend. 10

11 Hoofdstuk 2 Prioriteiten RVP Doelstellingen Top 600 en High Impact-delicten Top 600 Om de doelstellingen te bereiken zetten ruim 40 organisaties zich in om (1) snel, consequent en streng op te treden (lik op stuk), (2) een combinatie van straf en zorg te bieden en (3) een gezinsgerichte aanpak aan te bieden in het belang van de broertjes en zusjes van Top600-personen (door het PIT en Vangnet Jeugd van de GGD). Iedere persoon op de lijst krijgt een regisseur toegewezen, die niet alleen verantwoordelijk is voor het coördineren van de integrale persoonsgebonden aanpak en de daaraan verbonden acties, maar ook actief stuurt op het behalen van de (voor die persoon) gestelde doelen. 1) Het verminderen van high impact criminaliteit (HIC) Feitelijke ontwikkeling doelstelling 1: De Top600-aanpak heeft een sterk reducerend effect op de recidive van de Top600. De personen op de lijst hadden vóór zij in regie werden genomen zaken bij het OM, en nadat zij in regie werden genomen zaken. Dat is een daling van 45%. De recidive van HIC-delicten daalde met 52%, terwijl de overige delicten met 41% daalde. Per high impact delict: woninginbraak -31% straatroof 63% openlijk geweld -77% overval - 75% zware mishandeling -50% moord/doodslag -38% Figuur 5: recidive Top600 voor en na regie (de rode kolommen zijn een uitsplitsing van de 750 HIC-delicten voor en de 359 HIC-delicten na regie) voor regie na regie voor regie na regie voor regie na regie totaal totaal HIC totaal niet-hic voor regie na regie voor regie na regie voor regie na regie voor regie na regie voor regie na regie voor regie na regie woninginbraak straatroof openlijk geweld overval zware mishandeling moord/doodslag Van de 295 personen die uitgestroomd zijn van de Top600-lijst (omdat zij niet meer voldeden aan de criteria) hebben 23 personen gerecidiveerd met een HIC-delict (8%). Als gekeken wordt naar zowel HIC als niet-hic blijkt 28% van de uitstromers te recidiveren (voornamelijk met niet-hic delicten). 11

12 2) Het verbeteren van het perspectief van de doelgroep Feitelijke ontwikkeling doelstelling 2: Voor een substantiële groep binnen de Top600 is (naast recidivevermindering) inmiddels sprake van langdurige gedragsverandering. Dat blijkt uit de beoordelingen van de regisseurs op de zogenaamde Zelfredzaamheid-Matrix. Voor vrijwel alle leefgebieden (zoals bijvoorbeeld dagbesteding of maatschappelijke participatie) geldt dat een (ruime) meerderheid vooruitgaat van problematische scores naar nietproblematische scores. De meeste vooruitgang is geboekt op de leefgebieden financiën, dagbesteding en huisvesting. Daarnaast blijkt bij verslaving en in mindere mate bij huiselijke relaties en maatschappelijke participatie het aandeel met ernstige problemen af te nemen. Het lukt steeds beter om personen aan werk te helpen of naar school te leiden. Sinds de start van de aanpak lukte dat bij 137 personen. Personen waarbij dat lukt, worden beduidend minder aangehouden voor HIC-delicten (19% HIC-aanhoudingen) dan personen die medewerking weigeren (50% HIC-aanhoudingen). 3) Het voorkomen/verminderen van instroom in de Top600 van broertjes en zusjes Feitelijke ontwikkeling doelstelling 3: Het PIT heeft 405 broertjes en zusjes in behandeling (gehad). Bij 72% van deze kinderen kan worden volstaan met begeleiding door het PIT en daaraan gekoppelde inzet vanuit de eigen omgeving. In slechts 8% van de gevallen worden zware interventies zoals behandeling/diagnostiek of residentiele opname ingezet. Bij 74% van de kinderen die bij aanvang gedragsproblemen op school hadden, verbeterde dit aspect binnen zes maanden na interventie door het PIT. Ook op andere risicogebieden (schoolresultaten, opvoeding, motivatie) werd vooruitgang geboekt. Van de 405 broertjes of zusjes die het PIT in begeleiding heeft (gehad) zijn er 54 (13%) tijdens of na de PIT-aanpak door de politie geregistreerd als verdachte. In 19 gevallen betrof dit een HIC delict. Voor de groep jongeren die al voor het PIT bij de politie bekend was, daalde het aantal politieregistraties van gemiddeld 3 voor de PIT-aanpak naar 1,4 na PIT. 12

13 Figuur 6 :Ingezette interventies bij broertjes en zusjes Top600 gerangschikt van licht naar zwaar Woninginbraken Daling van de misdrijven en terug te brengen naar maximaal misdrijven in 2014 (-18% ten opzichte van 2010: 6.992). Feitelijke ontwikkeling: het aantal misdrijven diefstal/inbraak woning in de regio bedroeg over geheel Eind 2014 was dit een afname van 11% t.ov Figuur 7: Misdrijven diefstal/inbraak woning in de regio Misdrijven diefstal/inbraak woning Straatroven Er is een verdiepende analyse van de gestage toename van straatroof gemaakt en vervolgens een gezamenlijk plan van aanpak ontwikkeld door politie, OM en bestuur 13

14 om de integraliteit van de aanpak te waarborgen. Een succesvolle aanpak van straatroven vraagt namelijk om een goede samenwerking tussen politie, Openbaar Ministerie (OM), gemeente en andere partners (zoals onderwijs- en zorginstellingen). Feitelijke ontwikkeling: Eind 2014 bedroeg het aantal misdrijven straatroof in de regio Amsterdam-Amstelland en is daarmee 20% gedaald ten opzichte van 2013 (2.219). Figuur 8: Misdrijven straatroof in de regio Straatroof Doelstelling geweld Afname van het aantal aangiften in het (semi-)publieke domein van bedreiging, mishandeling en openlijke geweldpleging (exclusief huiselijk geweld) met 5% eind 2014 t.o.v. eind Feitelijke ontwikkeling: het aantal aangiften was in 2010: en is over heel 2014: (-10% t.o.v. 2010). Figuur 9: Aangiften geweld exclusief huiselijk geweld in de regio Geweld (excl. HG)

15 2.3 Doelstellingen jeugd 1) Afname van recidive (gedefinieerd als instroom dan wel doorstroom) in de regio naar: 10 % bij de minderjarige first offenders (was 15% op peildatum 1 januari 2010); 25 % bij de minderjarige lichtcriminelen (was 26% op peildatum 1 januari 2010); 35 % bij de potentiële jeugdige veelplegers (was 40% op peildatum 1 januari 2010); 40 % bij de harde kern jongeren (inclusief minderjarige HKJ) (was 47% op peildatum 1 januari 2010). Feitelijke ontwikkeling op peilmoment augustus 2014: de recidive van de groep minderjarige first offenders is 10%; de recidive van de groep minderjarige lichtcriminelen is 22%; de recidive van de groep potentiële jeugdige veelplegers 41%; de recidive van de groep harde kern (inclusief minderjarige HKJ) jeugd is 42%. 2) Afname van het aantal aangiften van bedreiging, mishandeling en openlijke geweldpleging in het (semi-)publieke domein (dus exclusief huiselijk geweld) met 5% eind 2014 t.o.v. eind 2010, waarbij een verdachte is betrokken uit de leeftijdscategorie of jaar. Feitelijke ontwikkeling: Verschil: tov 2010 tov jaar % 15% jaar % 1% 3) Afname van het totale aantal jeugdgroepen in gemeente Amsterdam met 20% en in de Amstellandgemeenten met 10% ten opzichte van het peiljaar Daarbij wordt in beeld gebracht welke groepen nieuw zijn en welke groepen zijn opgehouden te bestaan. Feitelijke ontwikkeling: Per december 2014 is het aantal jeugdgroepen (19) met 41% afgenomen in Amsterdam t.o.v (was 32 groepen). Voor Amstelland zijn de jeugdgroepen met 37,5% afgenomen van 8 in 2010 naar 5 eind december Vergeleken met de vorige periode (RVR ): - is het aantal criminele groepen gelijk gebleven. Wel heeft één groep een nieuwe naam gekregen: de groep is gegroeid in aantal leden doordat een andere groep zich er bij heeft aangesloten; - is één overlastgevende groep verdwenen maar zijn twee nieuwe groepen toegevoegd; - is het aantal hinderlijke groepen met vier afgenomen. 4) Ombuiging van de opgaande trend in door bewoners ervaren jeugdoverlast (dit is het percentage inwoners van de regio dat vaak jeugdoverlast ervaart, gemeten in bevolkingsonderzoek) en daling van het aantal overlastmeldingen jeugd met 10% ten opzichte van

16 Feitelijke ontwikkeling: De door bewoners veel ervaren jeugdoverlast bedroeg eind december 2014: 10,6 %. In 2010 bedroeg de mate van jongerenoverlast (wel eens en vaak) dat in de eigen buurt voorkomt 19,7%. 5 Het aantal meldingen jeugdoverlast is met 24% afgenomen van in 2010 naar eind december Doelstellingen veelplegers 1) Toename van het aantal (zeer actieve) veelplegers (peildatum ) dat een stabiele mix heeft van huisvesting, inkomen en zorg tot 75% op Feitelijke ontwikkeling: T.a.v. de doelstelling is geen informatie beschikbaar. Echter bij de groep ZAV ers met een lopend traject bij de maatschappelijke opvang is 75% stabiel op financiën en huisvesting. Eind juni 2014 waren er 433 Amsterdamse ZAV-ers. Dit is vrijwel gelijk aan het aantal (432) eind december Van de 453 ZAV-personen op peildatum 30 juni 2011 behoren 122 (27%) op 30 juni 2014 nog steeds tot deze prioritaire doelgroep (figuur 10). Figuur 10: Aantal ZAV halfjaarlijkse peildatum, wel/niet behorend tot ZAV 30/6/2011 2) Deze groep heeft minder politiecontacten en/of pleegt minder ernstige feiten, in vergelijking met de periode dat zij nog niet in deze stabiele mix zaten (gemeten binnen een jaar tijd). Feitelijke ontwikkeling: Er is een sterke relatie met de stabiliteit en continuiteit van criminaliteit. Van de groep met (minstens) een beperkte zelfredzaamheid op financien en huisvesting bleek 18% nog tot de ZAV te behoren, van de groep die dit ontbeert, behoort eind juni 2014 nog 39% tot de ZAV. Figuur 11 laat het aantal ZAVers zien dat tussen 1/1/2011 en 1/1/2015 in de verschillende vormen van detentie of in de Maatschappelijke Opvang heeft gezeten. In de vierjaarsperiode zijn 380 van de 453 (84%) ZAV ers gedetineerd geweest. Hiervan heeft 18% (80 personen) deelgenomen aan ISD 6 en heeft 8% (38) in vreemdelingenbewaring gezeten. In deze periode hebben 160 ZAV ers (35%) gebruik gemaakt van de Maatschappelijke Opvang (24 uurs, RIBW of Begeleid Zelfstandig Wonen). 5 Tot 2014 werd in de Amsterdamse VM gevraagd in welke mate jongerenoverlast in de eigen buurt voorkomt naar het idee van de respondent. Vanaf 2014 is de vraagstelling tweeledig: Komt jongerenoverlast wel eens voor in de woonbuurt van de respondent? 51,4% van de regiobewoners zegt ja. En zo ja, in welke mate ervaart men zelf overlast daarvan? 10,6% (1.562 van de respondenten regionaal) zegt veel overlast te ervaren. 6 ZAV in 2012, excl. ZAV die niet in de stad staan ingeschreven, Regionale Gezondheidsindicatoren, GGD Nederland, bron HKS, bewerkt door RGI. 16

17 Figuur 11: Detentie en gebruik van MO bij ZAV (30/6/2011) (n=453) op halfjaarlijkse peildata ISD Vreemd. Detentie Detentie overig MO ISD: inrichting stelselmatige daders, MO: maatschappelijke opvang Bij 130 personen is de volledige zelfredzaamheidmatrix afgenomen en geregistreerd in Trajectus (figuur 11). Van 105 personen is er sinds 1januari 2014 een score op de zelfredzaamheidmatrix bekend. De grootste problemen liggen op het vlak van justitie (de helft met recente politiecontacten), verslaving (45% met problemen) en dagbesteding (44%). Tien procent was feitelijk dakloos. Figuur 12: Zelfredzaamheidmatrix 3) Minimaal 50% van de zeer actieve veelplegers met een ISD-maatregel pleegt minder ernstige feiten dan voor de ISD-maatregel, gerekend binnen een jaar na het beëindigen van de maatregel. Feitelijke ontwikkeling: Geen recente informatie beschikbaar. De beschikbare informatie gaat tot en met 31 december van de ZAV ers op peildatum 30 juni 2011 hebben een ISD maatregel meegemaakt. Hierbij is gebruik gemaakt van bij de politie geregistreerde antecedenten van 1 juli 2009 t/m 31 december 2013 voor 73 personen. In totaal was het gemiddeld aantal antecedenten in het jaar voor ISD 5,9 en in het jaar na ISD 2,1. Een afname van 63%. Van de antecedenten met geweldsdelicten (bedreiging, vernieling, mishandeling, diefstal met bedreiging of geweld, doodslag etc.) was de reductie in het jaar na ISD 35% ten opzichte aan het jaar voorafgaand aan ISD. Bij de overige feiten (veelal vermogenscriminaliteit) was de reductie groter namelijk 70%. 17

18 4) Eind 2014 is het aantal meldingen overlast van/door persoon afgenomen met 10% ten opzichte van eind 2010 (4.312 meldingen). Feitelijke ontwikkeling: Eind 2014 bedroeg het aantal meldingen overlast van/door persoon Dit is een toename van 5% ten opzichte van Doelstellingen huiselijk geweld 1) Het bewerkstelligen van rond de 240 huisverboden in de gehele regio per jaar. Feitelijke ontwikkeling: Opgelegde huisverboden periode: geheel 2014: geheel 2013 geheel 2012: Gemeente Amsterdam Gemeente Amstelveen Gemeente Aalsmeer Gemeente Diemen Gemeente Ouder Amstel Gemeente Uithoorn Totaal ) Het aantal aangiften ten opzichte van het aantal incidenten huiselijk geweld is minimaal 30%. Feitelijke ontwikkeling: Het aantal aangiften was eind december Dit is 30% van het aantal incidenten dat eind december bedroeg. Dit is 2% meer dan In 2013 toen het 28% bedroeg. 3) Het percentage recidivisten 7 (per 2010:15,1.% 8 ) onder de verdachtenpopulatie daalt in de periode tot het streefcijfer van 10%. Feitelijke ontwikkeling: Eind 2014 bedroeg het percentage recidivisten 16%. Eind 2013 was dit 15,2%. 4) Maximale inspanning om ook tot vervolging over te gaan. Feitelijke ontwikkeling: De afdeling ZSM handelt zaken af waarin de verdachte een first offender is (zonder justitiële documentatie) en die eenvoudig van aard zijn. Het PGA-team handelt zaken af waarin de verdachte een recidivist is, er sprake is van ernstiger geweld of een ingewikkeld zorg/hulpverleningstraject. Bij deze zaken wordt indien mogelijk, de verdachte voorgeleid en wordt een reclasseringsrapportage aangevraagd. Hierdoor kan de noodzakelijke verbinding worden gelegd tussen het OM en hulpverlening aan de dader. Ook bij overtreding van het huisverbod wordt de verdachte voorgeleid. 7 Met recidivist bedoelt de politie een persoon die in de laatste 12 maanden meer dan een keer voorkomt als verdachte van huiselijk geweld in BVH. 8 Dit cijfer was 13,5% maar is herberekend en in de RVR aangepast. 18

19 2.6 Doelstellingen discriminatie 1) Een toename van het aantal meldingen bij MDRA in de regio over de periode ten opzichte van het gemiddelde (960) over de jaren 2009 en Feitelijke ontwikkeling: Eind 2014 bedroeg het totaal aantal meldingen in de regio ) Stijging van het aantal aangiften ten opzichte van het aantal bij de politie geregistreerde incidenten naar 60%. Feitelijke ontwikkeling: Het aantal aangiften bedroeg eind 2014: 398. Het aantal incidenten was 940. Het aantal aangiften tov geregistreerde incidenten is 42%. Dit is 3% hoger vergeleken met 2013 (39%). 2.7 Doelstellingen treiteraanpak De aanpakdie in Amsterdam plaatsvindt, heeft tot doel dat: 1) Slachtoffers van intimidatie in de woonomgeving weten zich beschermd door de overheid; Feitelijke ontwikkeling: De Treiteraanpak stelt de slachtoffers van intimidatie in de woonomgeving centraal. In 2013 was al een aanpak ontwikkeld ter bescherming en ondersteuning van slachtoffers waarbij o.a. gebruik wordt gemaakt van reeds bestaande en apart ontwikkelde instrumenten zoals aandachtsvestigingen op locatie (AOL) van de politie, de inzet van straatcoaches, cameratoezicht in het portiek of trappengang door de corporaties, tot contactverboden van het OM en alarmsystemen beschikbaar gesteld aan bewoners en professionals door de gemeente. Door aspecten als huurrecht, onvoldoende dossieropbouw, persoonlijkheidsstructuren van treiteraars en in een enkel geval bezit van eigen woning is de oplossingstijd aanzienlijk ingekort, maar de aanvankelijk gestelde streeftermijn van 3 maanden om treiterzaken te beëindigen is niet haalbaar gebleken. Dat is frustrerend voor slachtoffers die soms aan het eind van hun Latijn zijn. Zeker als ook de veiligheid en gezondheid van hun kinderen in het geding is. In 2014 is vervolgens geëxperimenteerd met een begeleidingsvorm waarbij slachtoffers eenmalig bijeenkomen en daarbij een aantal handvatten krijgen om met de situatie om te gaan. Dit is bij drie situaties ingezet. De begeleidingsvorm is afgeleid van die bij huiselijk geweld. Het gaat om een bijeenkomst met praktische oefeningen waarbij de aanwezigen hun hart kunnen luchten over de volgende thema s, al dan niet in aanwezigheid van een wijkagent: omgaan met woede, onmacht en angst: aan de situatie wordt (elders) hard gewerkt, maar een oplossing is morgen nog niet voorhanden, dus hoe houd je het ondertussen vol, terwijl je zelf niets kan doen om de situatie te veranderen? de-escalatietechnieken: hoe zorg je er ondertussen voor dat eventuele confrontaties met de treiteraar zo veilig mogelijk verlopen? Wat doet het (en wat doe jij zelf) met de kinderen in deze situatie? Daarnaast is het voornemen om de omgang en communicatie met slachtoffers verder te professionaliseren. De GGD zal de stadsdeelregisseurs hierover adviseren. Gezamenlijk leidt dit mogelijk tot een handreiking met 10 gouden regels (do s en don t s). Verder heeft de GGD het plan om onderzoek te doen naar het geestelijk en lichamelijk welbevinden van slachtoffers, met als doel een betere inrichting van het begeleidingsaanbod. 19

20 2) Daders veranderen door de aanhoudende aandacht die zij ervaren van de overheid hun gedrag en stoppen met het intimideren van buren of buurtbewoners; Feitelijke ontwikkeling: Bij de aanpak van treiterzaken trekken de partners (corporaties, gemeente, politie, OM, zorgpartners) gezamenlijk op om met een eenduidige boodschap en grenzenstellende interventies de daders te doen stoppen met hun gedrag. De toepassing van dergelijke maatregelen, waarbij de partners dit onderling op elkaar afstemmen, zorgt voor een heldere, gezamenlijke boodschap aan de treiteraars dat zij de aandacht hebben van de overheid en hun gedrag dienen aan te passen. Het is gebleken dat er een groep treiteraars is die niet bereid of in staat is om hun gedrag aan te passen. Waar de treiteraar niet tot gedragsverandering of medewerking te bewegen is, staat of valt de interventiemogelijkheid met een deugdelijke dossieropbouw. Dit met het oog op de rechtmatigheid van een zo breed mogelijk in te zetten instrumentarium, ook in het kader van drang en dwang. Binnen de Treiteraanpak is geen overall oplossing gevonden voor het dilemma hoever te gaan met de investering in niet-meewerkende treiteraars. Vooralsnog wordt de situatie per keer bekeken en wordt op maat gehandeld. Aan elk eventueel aanbod (ná of in plaats van gedwongen ontruiming) worden strikte voorwaarden verbonden. Een huurcontract voor een tijdelijke woonvoorziening gaat bijvoorbeeld gepaard met op maat geformuleerde bepalingen waar de treiteraar zich aan dient te houden. Daar wordt vervolgens ook op toegezien. 3) Er wordt snel en zichtbaar een einde gemaakt aan dergelijke situaties; Feitelijke ontwikkeling: In 2014 zijn er 59 nieuwe signalen binnengekomen van potentiële treiterzaken, 9 daarvan zijn daadwerkelijk treitersituaties gebleken. Van 15 signalen is nog niet vastgesteld of zij wel of niet voldoen aan de criteria voor treiterzaken, deze zijn nog in onderzoek. De overige 35 gevallen zijn bestempeld als een burenruzie of een andere vorm van overlast en vallen daarmee niet binnen de Treiteraanpak. In totaal zijn bij de stadsdelen, sinds de start van de aanpak begin 2013, 212 signalen binnengekomen van potentiële treiterzaken. Na het bijeenbrengen van alle beschikbare informatie, is van 38 zaken vastgesteld dat het daadwerkelijk om een treiterzaak gaat. Van deze 38 vastgestelde treiterzaken zijn er op de peildatum (5 januari 2015) 20 zaken afgesloten. De duur van treitersituaties wordt ook beïnvloed door het feit dat alvorens tot ontruiming over te kunnen gaan een treiteraar voldoende gelegenheid moet krijgen om zijn problematische en normoverschrijdende gedrag te veranderen en daarbij een aantal formele waarschuwingen moet zijn gedaan. Treiteraars weten deze ruimte maximaal te benutten. 4) Als andere oplossingen niet werken, is het uiteindelijk de dader die (gedwongen) verhuist in plaats van het slachtoffer. Feitelijke ontwikkeling: Van de 20 treiterzaken die sinds 1 januari 2013 zijn afgesloten, zijn er 18 met goed gevolg afgerond, waardoor is voorkomen dat de slachtoffers van de treiteraars zich genoodzaakt voelden om te verhuizen. Van de overige twee zaken, is er bij één de intimidatie eveneens gestopt. De treiteraar is hier evenwel overleden. In de andere zaak weigert het slachtoffer nog verdere hulp/contact. 20

21 In 6 van de 18 zaken die met goed gevolg zijn afgerond, is de dader niet meer woonachtig op hetzelfde adres, waarbij er in drie zaken sprake was van een gedwongen verhuizing. In twaalf gevallen hebben de treiteraars hun gedrag aangepast. 2.8 Doelstellingen aanpak malafide horeca en coffeeshops Doelstelling is dat malafide ondernemers in de horeca- en coffeeshopbranche door efficiënt en effectief optreden van alle betrokken partners snel en doeltreffend worden aangepakt. Voor de hand liggende start is een inventarisatieronde bij alle partners (inclusief de Amsterdamse stadsdelen en Amstellandgemeenten) om te kijken wat zich aandient. En van daaruit gezamenlijke prioriteiten te stellen. Feitelijke ontwikkeling: Voor 2014 was als doelstelling geformuleerd om 25 signalen van malafide horeca te behandelen. Deze doelstelling is gedurende het jaar 2014 door de inzet van de gezamenlijke partners ruimschoots behaald. Daarbij is steeds kritisch gekeken naar welke signalen door de werkgroep behandeld worden. Vooral die casuïstiek is opgepakt die baat heeft bij een integrale versterking van de informatiepositie. Zo kan optimaal gebruik worden gemaakt van de mogelijkheden om middels integrale samenwerking tot interventies te komen. Deze samenwerking is tot op heden vruchtbaar en effectief gebleken: een verscheidenheid aan signalen heeft geleid tot een brede en geïntegreerde inzet van bestuurlijke, fiscale en strafrechtelijke instrumenten ter bestrijding van malafide praktijken in de horecabranche. 2.9 Doelstellingen prominentenaanpak De doelstellingen worden nader geformuleerd in het plan van aanpak. De aanpak kent de volgende overkoepelende resultaatafspraken: Voor iedere buurt (225 wijken) zijn prominenten benoemd. Feitelijke ontwikkeling: Voor iedere buurt heeft de wijkagent meerdere prominenten benoemd waar aandacht naar uit gaat. Bij de basisteams zal de focus binnen de ontwikkeling van de prominentenmethodiek liggen op de herkenning en aanpak van het vraagstuk achter de incidenten die het prominent maken. De specifieke context waarbinnen het vraagstuk speelt, is leidend voor de collectieve aanpak er van. Burgerbetrokkenheid en bestuurlijke betrokkenheid maken deel uit van de benoeming en de aanpak van prominenten. Er zal de komende jaren vanuit de afdeling Ontwikkeling Politieprofessie (op kleine schaal) ondersteuning aangeboden worden aan de basisteams om de aanpak van buurtveiligheidsvraagstukken te incorporeren in hun generieke taakstelling. Landelijk wordt er een applicatie ontwikkeld voor smartphones om informatie over de buurtveiligheidsvraagstukken beschikbaar te maken voor politiepersoneel met een toezichthoudende taak. De eenheid Amsterdam zal deel uitmaken van de pilot bij de invoering van deze applicatie. Er wordt gestreefd naar uitbreiding van het aantal buurtveiligheidsteams. Streefgetal is om eind 2014 toe te groeien naar 35 buurtveiligheidsteams in de regio. 21

22 Feitelijke ontwikkeling: Buurtveiligheidsteams richten zich actief en wederkerig op de aanpak van overlast en onveiligheid in buurten. Burgers, bedrijven en Prominenten vormen de input voor de werkzaamheden voor de samenwerkende partners. Per einde 2014 zijn er 6 buurtveiligheidsteams operationeel. Daar waar de teams draaien, gebeurt dat met veel enthousiasme en wordt er in de frontlijn op een effectieve en enthousiaste manier samengewerkt om de problemen in de buurt te lijf te gaan Doelstellingen zeden en mensenhandel Zedenmisdrijven 1) Gezien de ernstige aantasting van de persoonlijke integriteit als gevolg van een seksueel misdrijf vindt bij elke melding een informatief gesprek door de politie plaats en wordt er naar gestreefd om na iedere aangifte een opsporingsonderzoek te starten (conform de diverse aanwijzingen van het College van Procureurs-Generaal). Feitelijke ontwikkeling: De zedenmisdrijven verkrachting, aanranding, openbare schennis der eerbaarheid en seksueel misbruik van kinderen zorgen tesamen voor het grootste aandeel binnen het totaal aantal zedendelicten waarvan bij bureau Zedenpolitie melding worden gedaan. Figuur 13: Aantal Zedenmisdrijven 2014 Totaal verkrachting, aanranding, openbare schennis, seksueel misbruik Verkrachting Aanranding Openbare schennis Seksueel misbruik kinderen Niet alle van het totaal aantal bovengenoemde meldingen bij de politie betreffen het juiste gebruik van de incidentcode. Dit heeft te maken met de werking en het gebruik van BVH. Bij bureau Zedenpolitie wordt toegezien op het zo goed mogelijk gebruik van de betreffende incidentcodes. Om een betere en meer inhoudelijke inzage te geven in de zedenmisdrijven zoals die ter kennisname komen bij bureau Zedenpolitie, is in 2013 een pilot gestart met betrekking tot het handmatig bijhouden van zaaksinhoudelijke informatie. In het vierde kwartaal van 2014 is gestart met gebruik van de landelijke zicht op zaken-lijst, ter aansturing, beoordeling en prioritering van zedenzaken waarbij direct bij aanvang een zaak wordt gewogen en geprioriteerd. 22

23 Informatief gesprek / aangifte Na elke melding van voornoemde misdrijven bij bureau Zedenpolitie heeft een informatief gesprek plaatsgevonden, ingevolge de Aanwijzing opsporing en vervolging inzake seksueel misbruik van het college der Procureurs-Generaal. 2) Om zoveel mogelijk een stijging van de meldings- en aangiftebereidheid bij seksueel geweld te bevorderen zijn verdiepende onderzoeken naar seksueel geweld in de stadsdelen West en Zuidoost uitgevoerd. Het gaat hierbij ook om het benoemen van de inspanningen per partner. Feitelijke ontwikkeling: Bij bureau Zedenpolitie wordt elke melding van een seksueel misdrijf gevolgd door een intakegesprek. In het intakegesprek worden onder andere de verwachtingen van een politieonderzoek en uitleg van de juridische procedure geschetst. Na het intakegesprek wordt de aangever een bedenktijd geboden, waarna het besluit tot het al dan niet doen van aangifte volgt. Het percentage aangifte, volgend uit een melding, was in % voor de voornoemde delicten. Dit percentage wijkt niet veel af van de aangiftebereidheid in de afgelopen jaren, maar is ten opzichte daarvan iets gedaald. Figuur 14: Aangifte percentage % aangifte Bij bureau Zedenpolitie wordt iedere aangifte gevolgd door een opsporingsonderzoek. De uitvoering van het plan Aanpak Seksueel Geweld Amsterdam loopt nog steeds. Het daarin o.a. genoemde onderzoek naar de haalbaarheid en wenselijkheid van een Centrum Seksueel Geweld in Amsterdam wordt naar verwachting begin 2015 afgerond. Een conceptvoorstel zal in februari 2015 aangeboden worden aan het college van B&W. Het onderzoek van de GGD naar aangiftebereidheid, waardoor meer inzicht moet ontstaan in de motieven voor het wel of niet doen van aangifte, is recentelijk afgerond. De resultaten daarvan zullen in 2015 worden teruggekoppeld door de GGD en in het eerste kwartaal van 2015 in de subdriehoek Zeden worden besproken. 3) Vanuit het mogelijke risico op maatschappelijke onrust en openbare ordeverstoringen wordt door politie, OM en bestuur een bijdrage geleverd aan het project Bestuurlijke Informatievoorziening Justitiabelen (project BIJ) dat medio 2011 is gestart. BIJ heeft 23

24 tot doel maatschappelijk onrust, die door de terugkeer uit detentie van zware gewelds- en zedendelinquenten kan ontstaan, zoveel mogelijk te voorkomen. Feitelijke ontwikkeling: In 2014 zijn 115 BIJ meldingen (92 zware gewelds- en 23 zedendelinquenten) ontvangen. Daarnaast zijn in de eerste acht maanden drie meldingen van zware gewelds- en zedendelinquenten in het casusoverleg BIJ besproken die op andere wijze ter kennis van het casusoverleg zijn gekomen, waarbij ook het risico van maatschappelijke onrust aanwezig was. In individuele gevallen zijn stappen gezet om onrust te voorkomen. In geen enkel geval is van meer dan geringe onrust sprake geweest. In 2014 heeft de politie 16 maal een rapportage opgesteld t.b.v. het project BIJ. Dit is een lichte stijging ten opzichte van voorgaande jaren. 4) Gesteund door het Landelijk Verbeterprogramma Kinderpornografie wordt blijvend geïnvesteerd in de aanpak en bestrijding van kinderpornografie. Hierbij ligt de focus op het doorrechercheren (van downloader naar uploader) naar de producenten en het vinden van de slachtoffers van kinderpornografie. Eveneens zal, zoals eerder genoemd, door middel van een barrièremodel getracht worden de verspreiding van kinderporno te voorkomen. Feitelijke ontwikkeling: De teams Bestrijding Kinderporno en Kindersekstoerisme van de lokale eenheden worden sinds augustus 2012 landelijk aangestuurd voor wat betreft werkaanbod en doelstellingen. Het team van de eenheid Amsterdam is met 12 FTE volledig op sterkte. De focus van het team ligt op de productie van kinderporno en de mogelijkheid tot het zicht op slachtoffers. Het team is extra gefaciliteerd in werkruimte teneinde de specifieke taken die behoren tot het beoordelen van kinderpornografie, op de eigen werkplek uit te kunnen voeren. De resultaten en onderzoeksinspanningen van het team Bestrijding Kinderporno en Kindersekstoerisme zijn landelijk opvraagbaar. 5) De samenwerking tussen de verschillende hulpverleningsinstanties en politie zal worden verbeterd en geïntensiveerd, zoals de commissie Gunning adviseert. Er komt één centraal coördinatiepunt dat zorg draagt voor een juiste afhandeling en opvolging van signalen van kindermisbruik door (vrijwillige) beroepskrachten. Feitelijke ontwikkeling: In het Extern Gemeenschappelijk Casusoverleg worden regulier zaken ingebracht door de diverse overlegpartners met betrekking tot signalen van seksueel misbruik door (vrijwillige) beroepskrachten. In 2014 zijn 16 nieuwe casussen ingebracht welke gemeenschappelijk zijn beoordeeld. Aan deze casussen is een persoonsgerichte opvolging gegeven welke blijvend wordt gemonitord. 6) Er wordt een brede aanpak van (mogelijke) daders van seksueel kindermisbruik ontwikkeld, ook op advies van de Commissie Gunning. Het doel van deze aanpak is misbruik voorkomen en vervolgen. Feitelijke ontwikkeling: Het Plan van aanpak seksueel kindermisbruik, preventieprogramma plegers, zoals vastgesteld in 2012 wordt uitgevoerd. Met diverse partijen zijn daarnaast op basis van het Protocol kindermishandeling, beslisbomen voor de 1 e en 2 e lijn ontwikkeld. Er worden bijeenkomsten georganiseerd om een vervolg te geven aan de implementatie van deze beslisbomen. Hierbij wordt 24

25 nagegaan of en hoe ze gebruikt worden, wat er goed en wat er minder goed gaat Mensenhandel De focus binnen het thema mensenhandel ligt op het verminderen van het aantal mensenhandelmisdrijven in de vorm van gedwongen prostitutie en het zo verantwoord mogelijk omgaan met en afhandelen van mensenhandelmisdrijven die zich voordoen binnen de regio Amsterdam-Amstelland. Daarnaast staan de mensenrechten van slachtoffers centraal in de maatregelen die zijn gericht op de preventie en bestrijding van mensenhandelmisdrijven. 1) Het toezicht op en de handhaving van de (il)legale prostitutiebranche wordt geïntensiveerd door de inzet van gemeentelijke toezichthouders naast de zedencontroleurs van de politie. Feitelijke ontwikkeling: In 2014 zijn door Team Mensenhandel(TMH) twee avonden besteed aan de controle van escortbedrijven, vijf avonden aan de controle van de niet vergunde prostitutie middels het internet. Door de wijkteams worden de ramen in de binnenstad en Ruysdaelkade confrom afspraak gecontroleerd in samenwerking met DST. TMH heeft in deze periode 20 bestuurlijke rapportages aan het Bestuur aangeleverd. Deze activiteiten zijn tot op heden volgens planning voortgezet. Het aantal bestuurlijke rapportages tot 29 augustus 2014 bedraagt 58 (vrijwel bij allemaal is een Doorzon procesverbaal opgemaakt). Vijf avonden is door TMH geinvesteerd in de begeleiding van Dienst Stadstoezicht (DST) in hun nieuwe taak rond de clubcontroles. Met ingang van 1 juli 2014 verricht DST zelfstandig de controles op de pandgebonden seksinrichtingen (clubs). De bestuurlijke controles met betrekking tot de raamprostitutiebedrijven worden volgens planning uitgevoerd. DST controleert de ramen in het Wallengebied en heeft haar werkterrein ook uitgebreid naar het Singelgebied en de Ruysdaelkade, als ook naar de vergunde clubs. 2) Amsterdam en de Amstelland-gemeenten kennen een vergunningplicht voor escortbureaus. De zedenpolitie voert jaarlijks 25 controles uit in de escortbranche. De komende jaren zullen deze controles van vergunde en onvergunde escortbureaus worden voortgezet. Feitelijke ontwikkeling: De escortcontroles zijn conform planning uitgevoerd. Met betrekking tot de escort wordt nauw samengewerkt met het Bestuur. De eerste drie stappen van het HON protocol worden in Amsterdam met betrekking tot de escort door de gemeente gedaan. Er worden vijf avonden gepland voor deze controles. De gemeente leverde de te controleren bedrijven aan. Of dit uiteindelijk leidt tot 25 gecontroleerde bedrijven hangt af van de respons van de gebelde bedrijven en is dus niet altijd te beïnvloeden. De niet vergunde prostitutie wordt maandelijks door TMH gecontroleerd. Daartoe worden avonddiensten ingepland. Zie ook figuur 15. Figuur 15: Escortcontroles Aantal onderzoeken totaal Projectmatige onderzoeken Aangehouden/voorgeleide verdachten