Fabiënne Hoogeveen Frances Heuperman Gerdo Evertsen Iris Wilmink Kelly Knubben

Transcriptie

1 Ik ben Fabiënne Hoogeveen, woon in Dronten en ben 21 jaar. Ik fiets mee voor mijn overleden tweelingzusje, maar ook niet alleen voor haar. Ik fiets mee voor alle kinderen van toen, van nu en van in de toekomst, die strijden of hebben gestreden tegen kanker, Maar ook voor de brussen. Ik ben sportief, spontaan en enthousiast. Ik weet dat meefietsen een toffe ervaring is en iedereen mag dat weten! Fietsen voor een goed doel met lotgenoten kan je bijna niet meer vergeten. Ik maak gebruik van mijn bagagedrager op mijn fiets en neem mijn herinneringen mee. En mocht iemand anders het nodig hebben, fietsen we toch lekker met zijn twee... Persoonlijke site: fabietje.blogspot.com Ik ben Frances Heuperman en ben 18 jaar oud! Ik ben survivor. Ik woon in Laren NH bij mijn ouders. Ik heb mijn vmbo-tl diploma en ben op het moment bezig met Havo deelcertificaten. Bij mij is in 2002 een hersentumor (Craniofaryngioom) geconstateerd. Ik ben direct geopereerd en hierbij is mijn hypofyse mee verwijderd. In het voorjaar van 2003 heb ik bestralingen gehad. Op het moment moet ik nog elke 3 maanden naar het ziekenhuis voor het instellen van mijn medicijnen en wordt er eens in de 2 jaar een MRI van mijn hoofd gemaakt. Waarom ik geld op wil halen voor de VOKK/KanjerKetting? Dat is eigenlijk heel simpel! Toen ik behandeld werd, bestond de KanjerKetting nog niet. Toch denk ik als die er op dat moment wel was geweest, het mij een hele boel had geholpen! Zo kunnen kinderen die ziek zijn ook een deel begrijpen van wat er nou eigenlijk aan de hand is. Ook zal het voor als je klaar bent met behandeling, een gevoel geven van: 'Ik heb ervoor gevochten'. Ik ben Gerdo Evertsen en ben 23 jaar oud. Ik ben survivor. Op 15 jarige leeftijd heb ik een hersentumor gehad, ik ben hiervoor 2 keer geopereerd en 25 keer bestraald. Het gaat nu goed met me, ik studeer moleculaire biologie met het doel om onderzoek te gaan doen naar kanker. Mijn hobby's zijn: Karate, hardlopen en muziek draaien. In het weekend werk ik als DJ in een café, dit doe ik al 5 jaar. Mijn naam is Iris Wilmink en ik ben 18 jaar. Twee jaar geleden heb ik Non Hodgkin (lymfklierkanker) gehad. Na een zware periode van chemokuren en ziekenhuisopname heb ik de kanker overwonnen en ben ik langzaam aan begonnen met het oppakken van m n leven. Toen ik hoorde dat er weer een Ketting Van Ballonnen komt, twijfelde ik geen moment, en heb ik mezelf opgegeven. Ik vind het belangrijk dat er geld opgehaald wordt voor de KanjerKetting en voor de VOKK. Zelf heb ik ook een KanjerKetting, het is een fijne manier om terug te kunnen kijken op je ziekteperiode. Ik vind het ook belangrijk om kinderen/jongeren die op dit moment vechten tegen kanker, een hart onder de riem te steken en te laten zien dat er leven is na kanker. Ik ben Kelly Knubben, een vrolijke meid van 23 lentes jong! Ik ben survivor. In 2007 heb ik de Ketting van Ballonnen ook meegefietst en ben dan ook ontzettend blij dat ik er nu in 2012 ook weer bij mag zijn! Wat een super ervaring was dat zeg! Waarom zou je 600 km vrijwillig gaan fietsen? In 2007 voornamelijk om voor mezelf, mijn omgeving maar ook om alle anderen te laten zien dat er wel een leven ná kinderkanker is! Toen ik 15/16 jaar oud was, ben ik, gelukkig succesvol, behandeld in Nijmegen voor een bottumor! Ik wil laten weten dat het vechten tegen deze rotziekte het waard is, want het leven is immers te mooi om het zo vroeg al te moeten verlaten! Nu bijna 5 jaar later is dat nog altijd wel één van de voornaamste redenen om weer mee te gaan fietsen! Natuurlijk vind ik de KanjerKetting en alle andere activiteiten die de VOKK organiseert ter

2 ondersteuning en begeleiding van jongeren met kanker een super goed initiatief! Ik fiets ook mee om alle kinderen/jongeren die nu nog vechten tegen kanker een hart onder de riem te steken. Ik fiets ook voor diegene die de strijd niet hebben mogen halen, met een speciaal plekje voor Justin en Anneriek, mijn speciale Kanjers! Mijn naam is Laurah Pinas en ik ben 17 jaar. Een maandje voor de fietstocht word ik 18 jaar! In 2007 heb ik voor het eerst meegefietst. Ik wil nu wil ik opnieuw meedoen omdat ik de Ketting van Ballonnen een goed initiatief vind! Mijn zus Alana heeft botkanker en op 12- jarige leeftijd is haar linkerbeen geamputeerd. Ze heeft een zware periode achter de rug, maar de strijd gaat nog steeds verder! Ik fiets ook voor m'n oom Arie die maagkanker heeft. Hij zal er volgend jaar niet meer zijn. Floortje is een meisje van 2 jaar en heeft ook kanker. Ze is nog zo jong en heeft hopelijk nog een heel leven voor zich. Ik denk ook aan haar. Ik vind het belangrijk dat we door deze fietstocht ook iets kunnen uitdragen naar alle mensen die met kanker te maken hebben. We willen laten zien dat er een leven ná kanker is en hen een hart onder de riem steken. In 2007 heb ik gezien dat het de kinderen en hun ouders veel goeds deed dat er ook aan hen werd gedacht. Die hoop kunnen we met elkaar weer aan hen geven! Persoonlijke site: laurahpinas.webs.com Ik ben Liesbeth Bruinekool en op het moment van schrijven 21 jaar. Toen ik 5 jaar was heb ik een tumor in mijn nier gehad (een rhabdoid sarcoom, een agressievere variant van de Wilms-tumor). Hiervoor ben ik ongeveer een jaar behandeld met chemo, bestralingen en een operatie. Samen met de tumor is ook mijn rechternier eruit gehaald, waardoor ik dus maar 1 nier heb. Hiermee kan ik gewoon alles doen wat ik wil, zonder daar in belemmerd te worden. Nog 1 keer per jaar ga ik naar het AMC/EKZ voor controle en ik ben ondertussen al bijna 15 jaar schoon. Op het moment van de fietstocht hoop ik klaar te zijn met mijn opleiding verpleegkunde. Ik wil dan verder met de opleiding tot kinderverpleegkundige, zodat ik op de afdeling kinderoncologie kan gaan werken. Buiten mijn studie heb ik als hobby wedstrijdzwemmen, wat ik erg leuk vind om te doen. Hiervoor train ik 3 tot 4 keer per week. Ook doe ik 1 keer per maand vrijwilligerswerk in de kinderbioscoop van het AMC/EKZ. In een zaal die wel wat op een bioscoop lijkt, wordt dan een film gedraaid voor de zieke kinderen en hun broertjes en zusjes. In 2007 heb ik ook meegefietst met de Ketting van Ballonnen en dat was een ervaring om nooit te vergeten. Ook daarom doe ik deze keer weer mee. Fietsen voor het goede doel, kinderen en hun familie een hart onder de riem steken en geld binnen halen voor de VOKK en KanjerKetting zodat nog heel veel kanjers kralen kunnen krijgen! Maar ook het contact met lotgenoten, de gesprekken tijdens het fietsen en natuurlijk de gezelligheid. Persoonlijke site: Ik ben Lisa Teluy en ik ben 17 jaar oud. Ik zit in het eerste jaar van de studie Muziektherapie op de HAN in Nijmegen. Ik hou van dansen, zingen, gitaar en dwarsfluit spelen, leuke dingen met vriendinnen doen en uitgaan. Op mijn 9e werd bij mij ALL (Acute Lymfatische Leukemie) geconstateerd. Ik ben 2 jaar lang in Nijmegen behandeld met chemotherapie, en er gelukkig weer bovenop gekomen. Voor mij en mijn omgeving is dit natuurlijk een supermoeilijke tijd geweest. Zelfs nu heb ik nog last van late effecten. Met de Ketting van ballonnen wil ik aan iedereen laten zien dat ik een survivor ben en dat ik het weer kan! Ook wil ik alle patiëntjes en hun families een hart onder de riem steken en laten zien dat er weer een leven is na kanker. Ik heb er superveel zin in! Mijn naam is Maureen Smeijers, ik ben 15 jaar oud. Als ik de Ketting van Ballonnen fiets ben ik 16. Wat ik te maken heb met kinderkanker is dat mijn broer leukemie heeft gehad en daaraan op 24 februari 2007 is overleden. Ik doe hieraan mee omdat ik het erg belangrijk vind dat hier aandacht aan wordt geschonken. Kinderen hebben het zwaar genoeg in het ziekenhuis en kunnen best wat afleiding gebruiken. Het is veel leuker om over iets anders (leuks) te vertellen dan alleen wat ze in het ziekenhuis meemaken en moeten doorstaan. Het

3 zijn allemaal Kanjers, stuk voor stuk! En daarom zou ik deze Kanjers graag een hart onder de riem willen steken en een lach op hun gezicht willen toveren! Ik ben Milou van Eldik, ben 18 jaar en woon in Hoogeveen (Drenthe). Op dit moment zit ik in mijn eerste jaar Voeding & Diëtetiek aan de Hanze Hogeschool in Groningen. In april 2003 is bij mij, toen ik 9 jaar was, een rhabdomyosarcoom geconstateerd aan mijn linkernier. Ik ben hiervoor ruim een jaar behandeld met chemo, een operatie (waarbij ook mijn linkernier werd verwijderd) en radiotherapie. Ik ben in 2009 'kankervrij' verklaard en heb dit toen in juni van dat jaar groots gevierd met familie en vrienden. Het gaat momenteel goed met mij. Ik heb nog wel last van late effecten als gevolg van de behandeling. Zo heb ik voortdurend rugpijn en overgevoelige darmen. Het lijkt mij een uitdaging om mee te fietsen met de Ketting van Ballonnen en natuurlijk uit te fietsen. Mijn motivatie is dat ik heel graag wat voor kinderen wil doen die nu ziek zijn en die nu meemaken wat ik toen heb meegemaakt. Het lijkt me een indrukwekkende week met veel mooie momenten. In 2007 heb ik samen met mijn vader al een klein stukje mee mogen fietsen met de Ketting van Ballonnen, maar toen was ik nog te jong om de hele tocht mee te doen. Ik hoop dat we er een geweldige week met z'n allen van gaan maken en dat we flink wat geld kunnen ophalen! Persoonlijke site: Ik ben Niels Kamerling en ben 24 jaar oud. Als 15 jarige jongen kreeg ik leukemie, waarvan ik herstelde. Op mijn 19e kwam de leukemie terug, waarna ik met succes een stamceltransplantatie ondergaan heb. In eerste instantie ga ik meefietsen met de tocht om geld te verwerven voor de VOKK en KanjerKetting. Vijf jaar geleden zag ik voor het eerst dat een simpele kraal al zoveel kan betekenen voor een ziek kind, dat ik enorm mijn best wil gaan doen om veel geld op te halen. Aan de vorige fietstocht heb ik ook meegedaan. Toen bleek ik eigenlijk nog te zwak de tocht geheel te fietsen, maar met de steun van een geweldige groep is me dat toch gelukt. Tijdens de aankomende tocht wil ik dan ook zelf eenieder die er even doorheen zit motiveren om verder te fietsen, al is het soms nog zo zwaar! Ik hoop met alle andere fietsers, de jonge mensen die ziek zijn, op een positieve manier te helpen. Door ze te inspireren en te laten zien dat je, hoe ziek je ook bent, altijd het beste uit jezelf moet blijven halen omdat je zoveel meer kan dan je eigenlijk denkt. Ik hoop dan ook dat wij deze jonge mensen in de ziekenhuizen met onze bezoeken, nieuwe moed en energie geven om verder te gaan met hun behandeling, zodat ook zij durven na te denken over hun toekomstdromen. Wie weet zien we hen dan over een aantal jaar meedoen met de volgende fietstocht! Ik ben Pien Koning en ik ben 25 jaar. In 2001 werd ik gediagnosticeerd met Hodgkin, ook wel bekend als lymfeklierkanker. Na 5 chemokuren was het weg en kon ik weer verder met mijn leven. Omdat het komend jaar, om precies te zijn 15 maart 2012, 10 jaar geleden is, vind ik meefietsen in de Ketting van Ballonnen wel een supermooie mijlpaal. Verder hou ik van fietsen en zie ik dit wel als een uitdaging en ben ik blij dat ik me actief voor de VOKK kan inzetten! :) Mijn naam is Renate Ruygh en ik ben 24 jaar. Ik ben geboren op Ameland, en woon nu samen met mijn zusje in Leeuwarden. Komende zomer is het precies 10 jaar geleden dat ik de diagnose kanker kreeg. Op mijn 14e kreeg ik zonder duidelijke oorzaak last van mijn linker knie. Een aantal onderzoeken later kreeg ik te horen dat ik een tumor in mijn knie had. Een punctie moest uitwijzen of het een goed- of een kwaadaardige bottumor was. Het bleek kwaadaardig, kanker. Dat heb ik weer! De behandelingen vonden plaats in het St. Radboud ziekenhuis in Nijmegen. Na 3 chemo's, een beenbesparende operatie waarbij ik een kunstknie kreeg, hoog bezoek van de Ketting van Ballonnen in 2002 en weer 3 chemo's was ik dan klaar. Helaas dacht de kunstknie daar anders over. Deze raakte vrijwel meteen ontstoken, waardoor ik 4 jaar later zelf de beslissing heb

4 genomen mijn been te laten amputeren. Op de dag dat ik de uitslag van mijn Havo examen te horen kreeg, werd mijn been geamputeerd. Slaperig van de morfine kreeg ik te horen dat ik mijn Havo diploma had gehaald! Het half jaar daarna bestond uit revalideren, opnieuw leren lopen. Mijn prothese en ik zouden beste vriendjes moeten worden zodat we goed met elkaar op konden schieten. Het heeft bijna een half jaar geduurd, maar de vriendschap is gekomen en vaak zijn we onafscheidelijk. Samen met mijn zusje ga ik in 2012 de Ketting van Ballonnen fietsen. Op de tandem. Dit omdat ik zonder mijn prothese niet zo goed kan fietsen, maar eigenlijk omdat het op een tandem natuurlijk veel gezelliger is! Mijn naam is Renee Bensdorp en ik ben 19 jaar oud. Mijn hobby's zijn lezen, vooral fantasie boeken vind ik leuk, en op de wii spelen. Ik doe op dit moment de opleiding dierenverzorging en zit nu in de 3e klas. Ik heb nog een jaar media vormgeving gedaan na vier jaar op het VMBO-T. Toen ik 9 jaar oud was kreeg ik te horen dat ik leukemie had. Ik kreeg 2,5 jaar lang medicijnen en ben gelukkig weer beter geworden. Tot nu toe ben ik nog steeds gezond en ga nu naar de late effecten poli. Ik wil graag aan de fietstocht meedoen omdat ik afgelopen jaren veel heb genoten van de kampen en uitstapjes die ik heb gemaakt. Ik heb veel leuke en lieve mensen heb ontmoet waar ik nog steeds heel veel contact mee heb. Ik ga ongetwijfeld nog een aantal kampen meemaken. Ik wil graag iets terug doen voor de organisatie (VOKK), en er voor zorgen dat meer kinderen dit mogen en kunnen meemaken. Ik ben Rianne Reeze, 20 jaar oud en een survivor. Op mijn 14e kreeg ik lymfeklierkanker. Inmiddels ben ik al een kleine 6 jaar 'schoon' en geniet ik volop van het leven. Ik studeer Voeding en dietetiek, heb 'n bijbaantje, ga regelmatig op vakantie en doe veel leuke dingen met m'n vrienden. Toen ik 6 jaar geleden de diagnose kreeg had ik niet gedacht dat het nu zo goed met me zou gaan. Door mee te doen aan de Ketting van Ballonnen wil ik kinderen met kanker hoop geven door te laten zien dat het kan, dat er leven kan zijn na kanker. Ook wil ik heel veel geld op halen voor de VOKK, zodat kinderen met kanker en hun familie op vele manieren gesteund kunnen worden. Uit eigen ervaring weet ik hoe belangrijk deze steun is. Ik fiets de tocht ook voor een goede vriendin die haar broertje heeft verloren aan kanker, om te laten zien dat ze er nooit alleen voor staat. Vijf jaar geleden deed ik ook mee aan de Ketting van Ballonnen. Zowel lichamelijk als mentaal is het niet altijd even makkelijk, maar door de goede teamspirit en met alle kanjers in gedachte die vechten tegen deze ziekte, heb ik er alle vertrouwen in dat we de 660 km uit gaan fietsen! Ik ben Robyn Pierson. Ik ben 20 jaar oud en ik kom uit Tilburg. Ik studeer 'International Media and Entertainment Management' aan de NHTV University of Applied Sciences in Breda. Als het allemaal loopt zo als het hoort, ben ik tijdens de Ketting van Ballonnen nét afgestudeerd! Zo ver is het nog niet, op het moment dat ik dit verhaaltje aan het schrijven ben begin ik bijna aan mijn laatste jaar van mijn HBO opleiding. Naast mijn opleiding ben ik druk bezig met theater. Ik heb 5 jaar lang op een semiprofessionele musicalvooropleiding gezeten en nu zit ik alweer drie jaar bij een studenten theater vereniging genaamd NHTV Theater. Ik hou dus heel erg van acteren, dansen, zingen. Verder hou ik er van lachend door het leven te gaan en leuke dingen doen met mijn vrienden. Mijn reden om mee te fietsen met de Ketting van Ballonnen is: Tessa, mijn twee jaar jongere zus, ze is behandeld voor ALL (Acute Lymfatische Leukemie). Na twee jaar behandelen en drie jaar controles in het ziekenhuis is ze in april 2011 genezen verklaard. Ook heb ik in 2007 voor de eerste keer meegefietst met de Ketting van Ballonnen. Dit was een gezellige en zeker ook een mooie ervaring. Wat ik nooit meer zal vergeten is wat Chelsea (drie jarig meisje) tegen ons zei in het VU Medisch Centrum Amsterdam: "De 'regenboog-kraal' van de KanjerKetting is de aller-allermooiste. Ik hoop dat ik snel weer een spoedopname krijg.". Chelsea's behandeling ging gemakkelijker door de kralen, als ze weer een nieuwe kraal kreeg was ze helemaal blij. Net als in 2007 ga ik dit jaar ga er weer voor de volle 200% tegen aan om de 600 kilometers te fietsen! Hallo, mijn naam is Roos van Rijen. Ik ben 16 jaar oud. Samen met mijn moeder, zus en broer woon ik in Best, een dorp langs Eindhoven. Ik zit wel in Eindhoven op school. Elke dag mag ik dus een halfuurtje fietsen, wat overigens heel gezellig is! Ik zit op het Bisschop

5 Bekkers Lyceum, in 4 Havo. Ook speel ik drie keer in de week volleybal. Twee keer per week train ik anderhalf uur en speel vaak in het weekend een wedstrijd. Daar ben ik best fanatiek in. Verder houd ik heel veel van lezen. Sporten vind ik altijd heel leuk om te doen. Maakt me niet uit welke sport. En ik houd van gezelligheid. Leuke en gekke dingen doen met vrienden en vriendinnen. Als het maar gezellig is! Ik wil graag meedoen met de ketting van ballonen omdat ik graag wat voor anderen wil doen. En speciaal voor al die kinderen die moeten vechten tegen kanker. Mijn jongere zusje Emma is op vijf jarige leeftijd overleden aan kanker. Dus mensen: sponsoren ons allemaal dan kunnen we samen heel veel kinderen blij maken! Mijn naam is Sarah van den Broek en ik ben 16 jaar oud. In juni 2011 heb ik mijn diploma behaald voor de VMBO-T. Nu ben ik begonnen op het Radiuscollege waar ik laboratoriumtechniek studeer. Later wil ik graag medicijnen maken om andere kinderen (volwassenen) te genezen. Ik was 8 jaar toen er kanker bij mij werd ontdekt. Het heeft een hele tijd geduurd voordat de dokters mij doorstuurden naar het ziekenhuis. De tumor was dus al erg gegroeid. Er werden allerlei onderzoeken gedaan en daar kwam uit dat ik kanker had in mijn bekken. De vorm kanker die ik had was een Ewing Sarcoom. Dat is een zeldzame vorm van botkanker, een zeer kwaadaardige tumor. Gelukkig konden ze mij beter maken met veel chemotherapie, radiotherapie en medicijnen. Ik ga nu al een paar jaar mee met kampen van de VOKK, het is altijd erg gezellig. Je leert er mensen kennen die net als jij kanker hebben gehad of waarvan een broertje of zusje ziek is (geweest). We doen samen op het kamp altijd veel leuke dingen, zoals een spooktocht, kanoën, naar het strand etc, maar ook praten we met elkaar over wat we hebben meegemaakt. Samen met een aantal vriendinnen van kamp ga ik mee fietsen om geld op te halen voor de VOKK Mijn naam is Tessa Pierson, ik ben 18 en woon in Tilburg. Ik doe de opleiding forensisch laboratorium onderzoek aan de Avans Hogeschool te Breda en ik zit in het tweede jaar. Toen ik 13 was, is er bij mij acute lymfatische leukemie geconstateerd. Hiervoor heb ik een twee jaar durende behandeling met chemo ondergaan. Inmiddels ben ik gelukkig helemaal genezen. De vorige keer dat de ketting van ballonnen was, heeft mijn zus (Robyn) ook al meegedaan. Ikzelf heb toen ook een dag meegefietst en vond dat echt een hele leuke ervaring. De hele fietstocht kon ik toen niet meedoen, aangezien ik nog midden in mijn behandeling zat. Toen bedacht ik al wel, dat ik de volgende keer, wanneer er weer een ketting van ballonnen zou zijn, ik zeker mee zou willen doen. Nu is het dan bijna zover en ik ben erg blij dat ik ook daadwerkelijk mee mag fietsen. Ik wil me graag inzetten voor de VOKK en voor de kanjerketting. Ook wil ik laten zien dat er leven is na kinderkanker en dat ik, ondanks alles wat ik meegemaakt heb, toch nog zo'n prestatie kan leveren als deze ruim 600 km lange fietstocht. Hiermee wil ik kinderen die nog in behandeling zijn hoop geven voor hun toekomst. Ik ben Wendeline Braaksma en ben 19 jaar. Op het moment heb ik na lang twijfelen me dan toch ingeschreven voor bewegingswetenschappen aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. Wat ik heb met kinderkanker is dat ik het zelf heb gehad toen ik 9 jaar oud was. Ik heb ALL gehad, maar ben nu gelukkig alweer bijna 8 jaar kanker vrij! Ik doe mee met de ketting van ballonnen, omdat ik wil laten zien dat het leven door gaat na kanker. Ook al lijkt dat tijdens je behandeling vaak niet zo. En ik wil fietsen voor Roel, mijn buurvrouw en mijn oma, omdat zij niet opgaven tijdens hun behandeling. Daarbij denk ik ook dat deze fietstocht heel stimulerend is voor de kinderen die nu kanker hebben. Als jij door heel Nederland kunt fietsen na kanker te hebben gehad, dan kun je hun hoop geven. Hoop geven om beter te worden en hoop op een toekomst. En natuurlijk fiets ik ook voor het goede doel, want daar gaat uiteindelijk al het geld naartoe. Ik heb er in ieder geval nu al heel veel zin in. Zita Buist Max van der Voort

6 Bas van der Voort Bob van der Voort Josephine Ruijgh