[THEMA MUNDI EN HET ONTSTAAN VAN ONS ZONNESTELSEL] 10 februari 2013

Transcriptie

1 HET THEMA MUNDI EN HET ONTSTAAN VAN ONS ZONNESTELSEL EEN HEEL ANDERE KIJK OP DE HUIDIGE VISIE De hedendaagse wetenschap veronderstelt, dat een zonnestelsel als het onze ontstaat uit een gigantische wolk (honderden lichtjaren in omvang) van elementen en deeltjes die door rotatie en zwaartekracht een ster in het midden vormen met planeten eromheen. De Aarde zou tegelijkertijd of, kosmisch gezien, korte tijd later dan de Zon gevormd zijn, nu ongeveer 4½ miljard jaar geleden. Dat onze Zon deze leeftijd heeft, wordt onderschreven. Met argumenten uit dezelfde hedendaagse wetenschap wordt hier echter de stelling verdedigd, dat het ontstaan van onze Aarde en zijn Maan, evenals die van de andere planeten in ons zonnestelsel heel anders is verlopen. Een van de argumenten tegen het ontstaan van planeten door het samentrekken van een gigantische wolk is, dat de signatuur van het element waterstof (H) in bijv. Jupiter anders is dan die van onze Zon. NASA heeft dit nog niet zo lang geleden vast moeten stellen, hoewel het experiment juist was opgesteld om aan te tonen, dat het waterstof op de Zon en van Jupiter dezelfde oorsprong zou zijn. Het bleek echter helemaal anders. Een ander argument tegen de huidige visie is het voorkomen van ijzer in het centrum van alle planeten. Afb. 1 toont de lagen, waaruit onze planeet is opgebouwd. Wij leven op een heel dunne korst met tektonische activiteit die de continenten doet verschuiven. Onder de korst komen enkele andere lagen voor. In het centrum van de Aarde bevindt zich een bal van vast uit ijzer dat onder normale omstandigheden vloeibaar zou zijn wegens de temperatuur, maar door de druk kan het ijzer niet smelten. De temperatuur daar is gelijk aan die aan de oppervlakte van onze Zon, 5430 graden Celsius. De laag om de vaste bal in het centrum bestaat uit een vloeibare ijzer-nikkel-legering die beweegt, waardoor een magneetveld kan worden opgewekt. Het magneetveld is cruciaal voor het leven op Aarde, omdat dit het grootste deel van schadelijke straling van de Aarde tegenhoudt. 1 Nu wil het feit, dat alle planeten in ons zonnestelsel in hun centrum een dergelijke ijzerkern bevatten; dat geldt zelfs voor de gasreuzen. Kosmologen en andere wetenschappers stellen vast, dat ook onze Maan een vaste, ijzerrijke kern heeft met een radius van 150 km, waaromheen zich een vloeibare ijzerkern bevindt.

2 Waar komt al dat ijzer vandaan? Het is eerst nodig uit te leggen, hoe ijzer en andere elementen ontstaan, alvorens de stelling te kunnen verdedigen, dat onze Aarde en de andere planeten van het zonnestelsel op andere wijze zijn ontstaan dan het huidige denkbeeld kenmerkt. De lichtste elementen waterstof (H), helium (He), lithium (Li) en kleine hoeveelheden van beryllium (Be) werden al gevormd in de vroege dagen van het universum na de Big Bang volgens de kenners van die theorie. Kernfusie in sterren zet waterstof om in helium. In sterren met minder massa dan onze Zon is dit de enige reactie die plaatsvindt. In sterren die tot acht maal zwaarder zijn dan onze Zon kunnen elementen tot koolstof (C) en zuurstof (O) gevormd worden. In nog zwaardere sterren worden ook silicium (Si) en ijzer (Fe) gevormd. Elementen zwaarder dan ijzer kunnen niet ontstaan met kernfusie. Hiervoor zijn supernova s nodig. Een proces dat neutroneninclusie wordt genoemd, leidt tot het vormen van zwaardere elementen dan ijzer. Deze neutroneninclusie kan snel of langzaam gebeuren, wat tot de vorming van verschillende elementen voert. IJzer komt dus pas tot leven in vrij zware sterren die al dan niet tot supernova s zijn overgegaan. Om het voorkomen van alle ijzer in ons zonnestelsel te kunnen verklaren zijn heel wat supernova s nodig die dan ook nog eens in de buurt van elkaar plaatsgevonden zouden moeten hebben. Dat is zeer onwaarschijnlijk. Veel aannemelijker is de veronderstelling dat de kernen bestaande uit ijzer en nikkel die in schijnbaar alle planeten voorkomen, restanten zijn van sterren die hun periode van kernfusie al achter zich hebben. De stelling die hier dan ook verdedigd wordt, is, dat iedere planeet met een ijzerkern een ster is geweest. Deze stelling die hier wordt neergelegd, vereist een heel nieuw model voor de vorming van op zijn minst ons zonnestelsel. Deze stelling houdt onmiddellijk in, dat onze Aarde veel ouder is dan onze Zon waarvan het proces van kernfusie pas halverwege is. De stelling houdt niet alleen in, dat onze Aarde eerst een ster is geweest, maar hetzelfde geldt voor de Maan die nu als satelliet om de Aarde draait. Even enkele feiten over de Maan: Het huidig geaccepteerde model van de vorming van onze Aarde en Maan is een gigantische inslag van een protoplaneet ter grootte van Mars met onze Aarde. De kern van de Maan bestaat hoofdzakelijk uit ijzer met geringere hoeveelheden van andere elementen, zoals zwavel. De Maan beweegt zich ieder jaar met een gemiddelde van 3,74 cm van de Aarde vandaan. De vloeibare ijzerkern roteert nagenoeg niet. Verder draait de Maan niet meer om haar eigen as. De maan staat letterlijk stil en kijkt steeds met dezelfde kant naar de Aarde toe. Alle sterren en alle planeten roteren, maar waarom is de Maan opgehouden met draaien? Dit feit en het feit dat de Maan steeds verder weg van de Aarde beweegt, ondersteunt de stelling, dat de Aarde en Maan veel dichter bij elkaar hebben gestaan of zelfs in elkaar zijn gevloeid, maar dan niet met een gigantische inslag. Er is een aantal scenario s denkbaar. 2 Zo kan de Aarde toen die nog een ster was, de Maan als planeet in een baan om zich heen hebben gehad. Dat veronderstelt, dat de Maan nog veel ouder is dan de Aarde zelf. Het is ook denkbaar, dat de Aarde en Maan beide als sterren een dubbelster stelsel hebben gevormd. De ene ster (Aarde) kan van zwaar kaliber zijn geweest en de elementen zwaarder dan ijzer gevormd hebben, terwijl de andere ster (Maan) van lichtere orde was en alleen elementen, zoals koolstof, stikstof en zuurstof heeft gevormd. Dubbelsterren komen veelvuldig in het zichtbare universum voor. In veel gevallen draagt de ene ster substantie aan de andere over.

3 Een nieuwe studie die gebruik maakte van de European Southern Observatory Very Large Telescope, heeft aangetoond, dat de meeste, zeer heldere, zware sterren, die de evolutie van Melkwegen voortdrijven, niet alleen voorkomen. Bijna driekwart van deze sterren blijkt een begeleidende ster dichtbij te hebben; dat is veel meer dan tot nu toe werd gedacht. Verassend was ook, dat de meeste sterrenparen ontwrichtende interacties meemaken, zoals massa-overdracht van de ene ster naar de andere. Deze resultaten zijn gepubliceerd in de uitgave van Science op 27 juli 12. In plaats van een heftige inslag tussen de planeet Aarde en protoplaneet Maan, waarbij materie alle kanten zou opvliegen, is het idee van een dubbelster met massa-overdracht niet alleen veel eleganter, maar ook veel waarschijnlijker. Het verklaart het dichterbij komen van beide hemellichamen en het momenteel weer verder weg bewegen van elkaar. Het biedt ook de verklaring voor het ontbreken van rotatie van de Maan. (Meer astronomische gegevens over de planeten staat in Appendix I achterin.) Met deze informatie gaat deze verhandeling nu verder met het THEMA MUNDI. Het Thema Mundi is een horoscoop uit de Oudheid die het ontstaan van de Kosmos moet voorstellen volgens enkele klassieke astrologen. Letterlijk betekent Thema Mundi: het onderwerp van de wereld. De wereld is echter niet de Kosmos maar wel de Aarde. De horoscoop van het Thema Mundi stelt dan ook eerder het ontstaan van de Aarde voor. Maar wat kunnen de Ancients (Nechepso, Petosiris, Hermes Trismegistus ermee bedoeld hebben? 3 Latere astrologen als Valens en Maternus schrijven, dat het Thema Mundi voor didactische doeleinden gebruikt werd. Door de horoscoop van het Thema Mundi worden zeker astrologische concepten duidelijk.

4 Dat is voor iedere serieuze beoefenaar van astrologie een onomstotelijk feit. Maar niemand verklaart, waarom de horoscoop van het Thema Mundi het Teken Kreeft rijzende heeft met de Maan exact op de Ascendant. Wat is de bedoeling van de Ancients geweest om deze Ascendant te kiezen? Was het wel een keuze? Of zit er een astronomische waarheid achter? Met de boven verdedigde stelling dat de Aarde een ster is geweest en met de plattegrond van het Thema Mundi wordt nu de stelling gehandhaafd, dat de ster Aarde de planeet Maan naar zich toe getrokken heeft, toen de ster Aarde door zijn kernfusie heen was en enorm begon te vergroten. Alle (belangrijke) materie en wellicht zelfs het fysieke leven zijn door de Maan aan de afkoelende ster Aarde afgestaan. De geboorte van de planeet Aarde wordt in het Thema Mundi precies weergegeven door de positie van de Maan exact op de Ascendant: de ineenvloeiing van de planeet Maan met de afkoelende ster Aarde. Na de overdracht is de massa van de Maan sterk afgenomen en is de inwendige rotatie tot stilstand gekomen. De Maan beweegt nu langzaam weg van de planeet Aarde. Vettius Valens heeft 2000 jaar geleden een bloemlezing geschreven over de Hellenistische astrologie die tussen 200 en 100 v.c. ineens binnen een tijdsbestek van 50 jaar op het toneel verscheen. In de beschrijving van de vijf planeten (buiten onze Aarde) spreekt hij consequent over de ster van Hermēs (Mercurius), de ster van Aphroditē (Venus), de ster van Arēs (Mars), de ster van Zeus (Jupiter) en de ster van Kronos (Saturnus). Dat hij het steeds heeft over de ster van wat wij nu planeten noemen, is voor de esotericus een argument, dat planeten sterren zijn geweest. Alle planeten hebben een ijzerkern in het centrum! Onze planeet wordt overigens (met recht) de planeet van lijden genoemd. Nu worden de overige astrologische associaties uit het Thema Mundi besproken. Er wordt overigens ervan uitgegaan, dat de lezer al bekend is met enkele astrologische begrippen, zoals Tekens, Domicilieheren, Exaltatieheren, topische Plaatsen (Huizen) en verschillende Lots. Het Thema Mundi heeft Kreeft rijzend in de 15 e graad met de Maan exact in deze graad. De Zon in Leeuw, Mercurius in Maagd, Venus in Weegschaal, Mars in Schorpioen, Jupiter in Boogschutter en Saturnus in Steenbok staan ook ieder in exact de 15 e graad van hun Tekens. Een oplettende astroloog zal onmiddellijk en terecht aanvoeren, dat de posities van Mercurius en Venus niet kunnen kloppen, want Mercurius kan zich niet op 30 graden van de Zon bevinden en Venus niet op 60 graden van de Zon. Dat klopt voor ons huidig zonnestelsel met de huidige planeetbanen. De posities in het Thema Mundi wijzen er juist op, dat de planeten niet in dit zonnestelsel ontstaan zijn. Pas toen ze erbij kwamen, namen ze een baan om onze huidige Zon. Door de plaatsing van de Maan in Kreeft en de Zon in Leeuw worden deze twee Lichten de Domicilieheren van deze Tekens. Een Domicilieheer is overigens niet de baas, maar een manager en leverancier van het Teken. Dat is een groot verschil met de visie van de moderne astrologie, die de Domicilieheren juist als de Dispositor of baas van die Tekens benoemt. Domicilie komt van Domus dat thuis betekent. 4 De vijf echte planeten worden vanaf de Zon in zodiakale volgorde geplaatst in de rangorde Mercurius, Venus, Mars, Jupiter en Saturnus. In de Tekens boven de horizon in de horoscoop staan geen planeten vermeld. Deze vijf overblijvende Tekens worden door dezelfde vijf planeten in dezelfde volgorde geplaatst worden, maar nu vanaf de Maan (met de wijzers van de klok mee). Dan hebben de planeten ieder twee Domicilies, waarover ze als manager en leverancier iets te zeggen hebben. Een volgend concept uit het Thema Mundi zijn de topische Plaatsen. Het Teken waarin de Ascendant staat, is per definitie de 1 ste topische Plaats (modern: Huis). Er zijn overigens geen Huizen, zoals die momenteel wel worden gehanteerd. Er zijn wel Domicilies en die behoren aan de planeten. Onthoud: Domus betekent huis.

5 Vertaal en interpretatiefouten hebben ertoe geleid, dat er nu veel verschillende Huizensystemen bestaan. Verschillende astrologen hebben geprobeerd tussenliggende Huiscuspen te berekenen. Alle methoden slaan echter de plank mis, omdat er simpelweg geen Huizen zijn. Wat astronomisch en astrologisch wel bestaat, is de as Ascendant-Descendant. Nadat de Ascendant bepaald heeft, welk Teken de 1 ste Plaats wordt, liggen daarna per definitie alle andere elf Plaatsen vast: één Teken is één Plaats. Deze Plaatsen krijgen hun betekenissen en onderwerpen door hun specifieke beweging gedurende de dag. Voor meer uitleg van de topische Plaatsen wordt naar het artikel: de astrologische Huizen verwezen. Het volgende concept uit het Thema Mundi is de Aspectleer. Tekens kunnen elkaar zien of niet. Venus in Weegschaal maakt een sextiel met de Zon. Het sextiel (Hexagon of zeshoek) is een aspect met een zwak gunstige invloed en Venus is de kleine Benefic. Mars, de kleine Malefic, maakt vanuit Schorpioen een vierkant (Tetragon) met de Zon, een gespannen aspect. Jupiter is de grote Benefic die vanuit Boogschutter in een driehoek (Trigon) met de Zon staat, het aspect met een zeer gunstige invloed. Saturnus, de grote Malefic, maakt vanuit Steenbok geen aspect met de Zon. Pas als de vijf planeten in de Tekens boven de horizon worden ingevuld, ontstaat het oppositie-aspect (Diameter): Saturnus staat via Waterman in oppositie met de Zon. Het oppositie-aspect verbindt als het ware de onderste en bovenste hemisfeer. Mercurius maakt ook geen aspect met het Licht dat aan zijn Domicilie grenst. Mercurius in Tweelingen staat disjunct (in aversie) met de Maan. Net zoals bij de oppositie maakt Mercurius eerst een aspect door naar het andere Licht te kijken. Mercurius in Maagd staat sextiel met de Maan. Mercurius en Saturnus staan in aversie met het Licht dat het dichtstbij staat. Ze verbinden de twee helften onder en boven de horizon pas via aspect met het andere Licht. 5 Vanaf de Maan gezien, geldt het hele zelfde verhaal, maar dan in tegengestelde richting. De Maan staat sextiel met Venus in Stier, in vierkant met Mars in Ram en in driehoek met Jupiter in Vissen. (Het oppositie-aspect van de Maan met Saturnus is niet weergegeven om de tekening duidelijk te houden.)

6 Vervolgens worden de Exaltatieheren in de horoscoop alvast (in het midden) ingetekend, voordat uitgelegd wordt hoe de planeten en Lichten vanuit hun Domicilies hun Exaltaties bereiken. De Domicilieheren zijn ook ingevuld. De horoscoop van het Thema Mundi ziet er dan als volgt uit: Om de Exaltaties te kunnen verduidelijken moet eerst het concept van Sect uitgelegd worden. Sect of partij is de vertaling van het Griekse woord hairesis. De twee Lichten en de vijf planeten worden in twee groepen verdeeld. Er is een groep die tot de dag behoort en een groep die tot de nacht behoort. Het moge duidelijk zijn, dat de Zon en de dag bij elkaar horen, evenals de Maan en de nacht. De overige planeten worden over de twee Lichten verdeeld. Tot de partij van de Zon behoren Jupiter en Saturnus. Waarom dat zo is, heeft met de bijzondere bewegingen (Fasen) te maken die de planeten maken. De Zon heeft vier bewegingen, namelijk de seizoenen. Er zijn twee solstitia en twee equinoxen die de aanvangen van de seizoenen aanduiden. De Maan heeft ook vier kenmerkende Fasen, zoals Nieuwemaan, Eerste Kwartier, Vollemaan en het Tweede Kwartier, maar er zijn meer Fasen, zoals wassende Maan, bolle Maan, en afnemende Maan. Er zijn meer Maanfasen denkbaar, maar waar het om gaat, is dat de Maan veelzijdiger is in het aantal bewegingen. Jupiter en Saturnus maken ook een aantal bewegingen (5) dat meer vergelijkbaar is met dat van de Zon. In relatie met de Zon worden ze voor het eerst zichtbaar in het Oosten, ze gaan van direct naar retrograde, ze rijzen acronisch (als de Zon in het Westen ondergaat, rijzen ze in het Oosten. Ze staan dus in oppositie op dat moment.) Ze gaan van retrograde naar direct en ze gaan heliacaal onder in het Westen. 6 Venus heeft meer bewegingen. Ze komt op in het Oosten (ochtendster) in retrograde beweging, gaat direct lopen, gaat weer heliacaal onder, maakt een conjunctie met de Zon, komt op in het Westen (Avondster), gaat weer retrograde lopen en duikt weer heliacaal weg. Omdat ze meer bewegingen maakt, wordt ze tot de groep van de Maan gerekend, de nachtplaneten. Mars heeft dezelfde bewegingen als Jupiter en Saturnus, maar hoort toch tot de partij van de Maan, omdat hij nog een tweetal bijzondere momenten kent. Zodra Mars in vierkant komt met de Zon, blijft hij wel tot zes maanden in hetzelfde Teken staan. Normaliter staat hij 2 tot 3 maanden in een Teken. Geen enkel andere planeet doet zoiets opvallends. Mercurius heeft hetzelfde aantal bewegingen als Venus en is een planeet die meer tot de nacht behoort, maar zijn inherent duale karakter

7 maakt, dat hij zich richt tot het Licht waar hij een grotere relatie mee heeft. Als Mercurius voor de Zon opkomt, dan behoort hij tot de dag. Komt Mercurius na de Zon op, dan behoort hij tot de nacht. Dan terug naar de Exaltaties: de Zon staat in Exaltatie in Ram, het 10 e Teken van de horoscoop, de plaats waar de Zon het meest Zon kan zijn, midden op de dag op het hoogste punt aan de hemel. De Zon verplaatst zich volgens het Thema Mundi via driehoek van Leeuw naar Ram (de blauwe lijnen). Saturnus heeft Steenbok en Waterman als zijn Domicilies, maar als dagplaneet voelt hij zich veel beter in de mannelijke Waterman. De Exaltatie van Saturnus is Weegschaal, ook een verplaatsing via driehoek. Alleen al wegens analogische redenen moet Jupiter zich dan ook verplaatsen via driehoek. Als Jupiter dat doet vanaf Boogschutter, dan kan die in Ram of Leeuw uitkomen. Maar beide tekens kunnen niet. In Ram staat de Zon al verhoogd en in Leeuw kan geen planeet in Exaltatie staan. De drie dagplaneten hebben namelijk elk een Domicilie dat ze met niemand anders delen: De Zon in Leeuw, Jupiter in Boogschutter en Saturnus in Waterman. Dan kan Jupiter zich alleen nog vanaf Vissen via driehoek verplaatsen. Dan komt hij uit in Kreeft of in Schorpioen. De laatste vervalt, omdat zoals we nog zullen zien, in Schorpioen geen planeet in Exaltatie kan staan, omdat in dit Teken de Maan in Depressie (in val) staat; en er kan niets verhoogd staan, waar de Maan in Depressie staat. Dan de nachtplaneten: de Exaltaties van de Maan, Venus en Mars staan sextiel (groene lijnen) met een van hun Domicilies. De Maan staat in Stier in Exaltatie, het 11 e Teken van de horoscoop, dat op de 1 ste en 10 e na, de beste Plaats is in een horoscoop. De exacte graad van Exaltatie voor de Maan is 3 graden Stier. De Zon staat in de 19 e graad van Ram verhoogd. Hun onderlinge afstand bedraagt 14 graden. Niet alleen is dit een getal dat tot de Maan gerekend kan worden, maar het is ook de afstand waarop de Maan voor het eerst als kleine sikkel zichtbaar wordt aan de westelijke horizon na de synodische conjunctie van de Zon en Maan. Venus dient dan ook via sextiel haar Teken van Exaltatie te bereiken. Nachtplaneet Venus voelt zich beter thuis in het vrouwelijke Teken Stier dan in Weegschaal. Vanuit Stier wordt via sextiel Kreeft of Vissen bereikt. Kreeft kan niet meer, want daar staat Jupiter al in Exaltatie; dus blijft Vissen over. Nachtplaneet Mars voelt zich beter in Schorpioen dan in Ram. Vanuit Schorpioen wordt Maagd of Steenbok bereikt via sextiel. Mars staat in Steenbok in Exaltatie. Waarom het niet Maagd is, wordt duidelijk, als Mercurius zijn Exaltatie krijgt toegewezen. Mercurius heeft meer affiniteit met Maagd dan met Tweelingen. Maar Mercurius verplaatst zich niet via aspect met de Lichten. Waar de nachtplaneten via sextiel hun Exaltaties bereiken en de dagplaneten via driehoek, daar blijft Mercurius op zijn (favoriete) Plaats, Maagd. En omdat Maagd bezet is, kan Mars hier niet in staan, en krijgt hij Steenbok. 7 Nog een ander concept: de Vreugden van de planeten en Lichten. De twee Lichten en vijf planeten hebben niet alleen Domicilies en Exaltaties, maar ook Plaatsen waar ze in Vreugde staan. Het gaat hier om Vreugde in relatie tot de Ascendant en de topische Plaatsen. Er is ook een Vreugde in relatie tot de zodiak (de Tekens). Die is al kort aangeroerd: Zodiakaal voelt Mercurius zich goed in Maagd, Venus in Stier, Mars in Schorpioen, Jupiter in Boogschutter en Saturnus in Waterman. Vanaf hier gaat het om Vreugde in relatie tot de horizon, de Ascendant, en de daarmee vaststaande overige elf topische Plaatsen.

8 De Zon staat in Vreugde in de 9 e Plaats die Theos of God heet. De Maan staat in Vreugde in de 3 e Plaats die Thea of Godin wordt genoemd. De twee Benefics staan in 5 en 11. De 5 e Plaats heet Bona Fortuna (goed geluk), waarin Venus, de kleine Benefic staat. Jupiter, de grote Benefic, staat in Vreugde in 11 die Bonus Spiritus (goede geest) heet. De twee Malefics zullen naar analogie juist in twee ongunstige Plaatsen in Vreugde staan. Mars, de kleine Malefic, staat in Vreugde in de 6 e Plaats, Mala Fortuna (slecht geluk). Saturnus, de grote Malefic, staat in Vreugde in de twaalfde Plaats Malus Spiritus (kwade geest). Mercurius staat in 1 in Vreugde, het Teken waarin de Ascendant staat, die ook de dag van de nacht onderscheidt. Niet zo vreemd dat de duale Mercurius zich juist hier in Vreugde bevindt. Merk op, dat de dagplaneten boven de horizon in Vreugde staan en de nachtplaneten juist onder de horizon. De Lichten en planeten hebben, zover bekend, geen exacte graden waar ze in Vreugde staan. Maar die kunnen conceptueel wellicht afgeleid worden. Daar wordt verderop nader ingegaan. Voor het moment is het van belang de drie ontstane ringen met planeten en Lichten te zien: de Domicilies (buitenste ring), de Exaltaties (middelste ring) en de Vreugden (binnenste ring). 8 (Voor het volgende wordt wederom verwezen naar het andere artikel op deze website: de astrologische Huizen.) De diagonalen verdelen de horoscoop in vier sectoren van elk drie Plaatsen. Kijken we naar het bovenste drietal, dan zien we Plaats 10 met aan weerszijden Plaats 11 en Plaats 9. Het uitgangspunt is de Hoekplaats 10. Plaats 11 volgt na het 10 e Teken, wat de reden is, waarom 11 een Opvolgende Plaats heet. Plaats 9 beweegt zich juist weg van de 10 e Plaats, en wordt daarom een Vallende Plaats genoemd. Uitgangspunt Plaats 10 heeft met onze acties te maken, het beroep, het aanzien, de reputatie, de eer, de rang en promoties. Het is dan ook niet verwonderlijk, dat de Zon hier in staat. Plaats 11 heeft als Opvolgend Teken de taak Plaats 10 te ondersteunen. Deze Plaats heet Bonus Spiritus en heeft de drie traditionele Benefics erin staan. Naast Jupiter en Venus werd de Maan een benefic rol toebedeeld. Plaats 9 begeleidt Plaats 10 in zijn beweging over de top. Onderwerpen die hierbij horen, zijn o.a. de Koning, leiders, religie, esoterie en opleiding. De plaatsing van de Zon (Koning), Jupiter (esoterische) kennis en Venus (uitvoering van rituelen) maken de onderwerpen van deze Plaats begrijpelijk.

9 Bekijken we de sector van Plaats 1 met aan weerszijden Plaatsen 2 en 12, dan worden de onderwerpen ook duidelijk door de plaatsing van de Lichten en planeten. Plaats 2 is de ondersteuning voor Plaats 1 die het lichaam (corpus), leven (vita) en geest (ingenium) voorstelt. De enige die in Plaats 2 staat, is de Zon. Plaats 2 heet bios (leven). De inherente betekenis van goud correleert deze Plaats met bezittingen en geld. Voor de nieuwe planeet Aarde is het de Zon die ondersteunt en voedt. Niet alle mogelijke analogieën zullen hier besproken worden, maar enkele zullen we nog toelichten: Plaats 3 die o.a. met broers en zussen te maken heeft, heeft Mercurius en de Maan erin staan. Plaats 5 (kinderen) heeft Mars en Venus (jongens en meisjes). In Plaats 6 staan Jupiter en Mars. De Ancients beschrijven deze Plaats als Mala Fortuna. Slecht Geluk: Pech, de minderwaardige vallende Plaats. Vergelding (Paulus). Plaats tussen werelden (Rhetorius). Verwondingen en ongelukken. Ziekte, zwakte. Slaven, vijanden en hun samenzweringen. Wraak (Hermes); viervoetige (Rhetorius). Plaats 6 is in vele opzichten een ongunstige plek, wat door vele onderwerpen duidelijk wordt. Jupiter heeft ook met deze Plaats een associatie in het Thema Mundi en wijst op het wegnemen van de te dragen lasten door slaven of viervoetige dieren. In Plaats 7 die de ondergaande plek heet en met de dood te maken heeft, staan de twee Malefics. Valens beschrijft de significaties van de planeten en plaats het huwelijk o.a. bij Mars. Dat lijkt vreemd voor deze kleine Malefic, maar vanuit het Thema Mundi begrijpelijk. Het huwelijk hoorde Hellenistisch bij de Plaatsen 7 en 10. In beide staat Mars. Niet alle onderwerpen van de twaalf Plaatsen worden direct begrepen. Plaats 12 heeft de volgende kwalificaties: Kwade Geest. Vijanden. Slaven, en slavernij. Viervoetige. Gevaren. Ziekten en (soms dodelijke) verwondingen. Reizen naar het buitenland in de zin van verbanning. Rechtbanken (Valens). Eigendom en levensonderhoud (Hermes). Vooral de toewijzingen van Hermes Trismegistus lijken niet in deze opsomming te thuis te horen. We kunnen die wel begrijpen, als we de Hellenistische Lots-concepten erbij nemen. 9 Er zijn twee heel belangrijke Lots: het Lot van Fortuna (ì) en het Lot van de Daimon (ë). Beide Lots worden mathematisch bepaald door de onderlinge afstand van de Zon en de Maan in een bepaalde richting vanaf de Ascendant uit te zetten. Het Lot van Fortuna heeft met gebeurtenissen te maken die we ondergaan zonder inwerking van onze acties en keuzes. Hier valt het Lot ons toe; dat kan zowel gunstig als ongunstig zijn. De formule voor het Lot van Fortuna in een daghoroscoop is: 1 + (d s). De Zon stelt actie voor, maar ook selectie, het bewustzijn. De Maan is juist verzameling en het onbewuste. Conceptueel wordt in het Lot van Fortuna de Zon (acties) van de Maan (het toeval) afgetrokken, zodat die laatste alleen overblijft. Maar toeval betekent hier niet willekeur, zoals in at random, maar gebeurtenissen die ons toevallen. In een formule is dat Maan minus Zon of d - s. Men start in deze formule met de Zon en gaat dan in zodiakale volgorde naar de Maan toe. In het Thema Mundi bedraagt deze afstand 330 graden (bijna de hele cirkel rond). Deze afstand wordt nu vanaf de Ascendant uitgezet tegen de volgorde van de Tekens in, omdat het Thema Mundi een nachthoroscoop is. Als nu 330 graden vanaf de Ascendant met de wijzers van de klok mee worden geteld, dan komt men uit op 15 graden Leeuw. De formule voor het Lot van Fortuna in een nachthoroscoop is: 1 (d s). (Let op het minteken na de Ascendant.) In een daghoroscoop wordt een Lot vanaf de Ascendant in de volgorde van de Tekens uitgezet.

10 Het andere, belangrijke Lot is dat van de Daimon (ook wel Spirit genoemd) dat juist alle gebeurtenissen laat zien die het gevolg zijn van de acties die we juist zelf ondernomen hebben. Dit Lot is sterk gelieerd aan het beroep. Conceptueel wordt het toeval (de Maan) weggehaald, zodat de Zon alleen overblijft. In een formule is dat Zon minus Maan of s - d. Men start in deze formule met de Maan en gaat dan in zodiakale volgorde naar de Zon toe. In het Thema Mundi bedraagt deze afstand 30 graden. Deze afstand wordt nu vanaf de Ascendant uitgezet tegen de volgorde van de Tekens in, omdat het Thema Mundi een nachthoroscoop is. De formule voor het Lot van de Daimon in een nachthoroscoop is: 1 (s d). In een daghoroscoop zou het verschil juist in zodiakale volgorde uitgezet worden. De formule voor het Lot van de Daimon in een daghoroscoop is: 1 + (s d). Maar hier betreft het een nachthoroscoop. Als nu 30 graden vanaf de Ascendant met de wijzers van de klok mee worden geteld, dan komt men uit op 15 graden Tweelingen, die in Plaats 12 staat. Dan wordt het begrijpelijker, waarom Hermes aan hier onderwerpen als eigendom en levensonderhoud heeft geplaatst. Een derde belangrijk Lot is dat van Basis (β). Er wordt over geschreven, dat het verheven is boven de andere, en de andere Lots in zich bergt. De formule voor het Lot van Basis is 2 maal de kortste afstand tussen de Zon en de Maan nemen 2 x (s - d) of 2 x (d - s), en dit uitzetten vanaf de Ascendant altijd in zodiakale volgorde, omdat dit Lot altijd onder de horizon moet staat (basis). In het Thema Mundi is de kortste afstand tussen Zon en Maan 30 graden, maal twee levert 60 graden op, en uitgezet vanaf de Ascendant arriveert men dan op 15 graden Maagd. Het Lot van Basis staat (als enige Lot) exact op een Exaltatiegraad (nl. die van Mercurius). Interessant dat de Ancients dit Lot verheven (Exaltatie) boven alle andere noemden. De horoscoop van het Thema Mundi met deze drie Lots erin ziet er als volgt uit: 10 Er bestaat ook een Lot van Exaltatie. In een daghoroscoop is de formule: 1 + (19x s). Conceptueel telt men het verschil tussen de Exaltatiegraad van de Zon en de positie van de Zon op bij de Ascendant. Als we nu voor de Ascendant 15b en voor de Zon 15n invullen, dan arriveren we in 19M. Het kan toch geen toeval zijn, dat deze graad in de 9 e Plaats staat, waar de Zon zich in Vreugde bevindt!

11 In een nachthoroscoop wordt voor het Lot van Exaltatie een hele andere formule gegeven, namelijk: 1 + (3c d). Het verschil tussen de Exaltatiegraad van de Maan en de positie van de Maan wordt hier weer bij de positie van de Ascendant opgeteld. Conceptueel is dit echter niet juist. In een daghoroscoop wordt het verschil tussen twee Lichten of planeten opgeteld bij de Ascendant. In een nachthoroscoop wordt het juist van de Ascendant afgetrokken. Het is om deze reden conceptueel correct om het verschil tussen de Exaltatiegraad van de Maan en de positie van de Maan van de positie van de Ascendant af te trekken, dus 1 (3c d). Let op het verschil van het + en teken direct na de Ascendant. Vullen we nu in de laatste formule voor de Ascendant en de Maan 15b in, dan arriveren we in 27m, het 3 e Teken en de Plaats waarin de Maan in Vreugde staat. We kunnen dit ook doen voor Mercurius: m f. Omdat Mercurius dezelfde graad als Domicilie en Exaltatieheer bezet, wordt de uitkomst van deze formule 15b, exact op de Ascendant en in de 1 ste Plaats, wat aangegeven werd als de Vreugde van Mercurius! Voor de Vreugden van Venus, Mars, Jupiter en Saturnus dienen we ons te wenden tot andere technieken te wenden. Bovenstaande formules blijken dan niet te werken. 11 De Plaats waarin Venus in Vreugde staat, kan afgeleid worden met het Hermetische Lot van Venus, dat Eros heet. De formule voor het Lot van Venus is: 1 + (g Daimon) in een daghoroscoop. Daimon zelf is overdag 1 + s d. Ingevuld in de formule boven: 1 + g (1 + s d). Uitgeschreven wordt dit: 1 + g 1 s + d. De Ascendant valt uit deze vergelijking weg en we houden over: g + (d s). In een nachthoroscoop moeten we dit verschil van Zon en Maan juist aftrekken van de positie van Venus: g (d s). Gaan we uit van 15 graden Weegschaal (de radixpositie van Venus in het Thema Mundi) en trekken we 330 graden af van die positie (de afstand van d s), dan arriveren we in 15 graden Schorpioen. Dat is de 5 e Plaats en de Vreugde van Venus. Voor de voorgestelde berekeningen van de planeten Mars, Jupiter en Saturnus wordt verwezen naar Appendix II achterin.

12 Nog een belangrijk concept in deze Ancient astrologie zijn de Tripliciteitsheren. Hiervoor bekijken we nog eens de Vreugden van de Lichten en Planeten: SECT Kijken we naar de bovenste sector van de Plaatsen 9, 10 en 11 dan zien we hier de Zon en Jupiter staan. Deze horen bij de Tripliciteit van het element vuur. In de sector met 12, 1 en 2 staan Saturnus en Mercurius, de planeten van de Tripliciteit van lucht. De Maan en Venus staan in de sector met Plaatsen 3, 4 en 5 en behoren tot de Tripliciteit van aarde. Mars staat (alleen) in de sector met Plaatsen 6, 7 en 8. Er valt veel voor te zeggen om Mars (alleen) toe te kennen aan de Tripliciteit van water. (Rudolf Steiner deed dat onder meer.) We moeten wel aangeven, dat in Hellenistische astrologie de planeet Venus overdag over water heerste als 1 ste Heer van de Tripliciteit. Dan nu nogmaals terug naar het onderwerp van SECT: x DAG NACHT c v s d b n VUUR AARDE m X j warm vochtig g koud vochtig C V B N S koud droog WATER h warm droog M 12 LUCHT f Mercurius hoort bij het Sect van de Zon, als hij vóór de Zon opkomt, en bij het Sect van de Maan, als hij na de Zon opkomt.

13 In twee tabellen, een voor een daghoroscoop en een voor een nachthoroscoop, staan de Tripliciteitsheren in de juiste volgorde vermeld: TRIPLICITEIT Curtis Manwaring die het softwareprogramma Delphic Oracle heeft ontwikkeld en Robert Schmidt beschrijven, dat als een planeet in eigen Tripliciteit staat, deze de wind vol in de zeilen heeft. Staat een planeet niet in eigen Tripliciteit, dan heeft die tegenwind. Er wordt ook over coöpererende wind gesproken, maar verder niet uitgelegd. Maar de tabel van Sect maakt dit wel duidelijk. Een voorbeeld: als Saturnus in Tweelingen staat, dan staat hij in zijn eigen wind, want hij behoort tot het element LUCHT (vxn). Staat Saturnus in een vrouwelijk Teken (cbmcbm), dan heeft hij als planeet die tot het Sect van de dag behoort, tegenwind. Saturnus staat in coöpererende wind in de drie overblijvende Tekens (xnv). Conceptueel is dit ook juist, want dit zijn mannelijke Tekens. Hetzelfde kan voor de Lichten en overige planeten ingevuld worden: Eigen wind in Coöpererende wind in Tegenwind in s j x n V v X N c b m C B M S f v X N x n V c b m C B M d g c m B b C M x v n X V N h b C M c m B x v n X V N 13 (Zou het conceptueel mogelijk zijn om Mercurius zowel bij de dagplaneten als nachtplaneten te plaatsen? Hij heerst al samen met Saturnus over LUCHT. Hij zou dan ook samen met Mars over WATER kunnen heersen. Dat mag vreemd klinken, maar LUCHT en WATER zijn de verbindende elementen die VUUR en AARDE met elkaar doen reageren; zie de Timaeus van Plato. En Mercurius taak is vooral verbinden.)

14 Appendix I: Meer astronomische gegevens over planeten en andere hemellichamen in ons zonnestelsel Mercurius is de kleinste planeet in het zonnestelsel en bestaat voor 70% uit metalen en voor 30% uit silicaten. Omdat Mercurius zo klein is, staat er geen hoge druk de binnenste delen. Om toch een dergelijk hoge dichtheid te hebben, moet er zich veel ijzer bevinden in de kern. Recent onderzoek toont aan, dat die kern gesmolten is met daaromheen een mantel van silicaten. Mercurius heeft zelfs meer ijzer in zijn kern dan welke planeet dan ook in het zonnestelsel. Er bestaan meerdere hypothesen voor dit feit, maar ook hier wordt weer een collisie verondersteld met een ander gigantisch object, net zoals voor de vorming van onze Maan. Maar de grote hoeveelheden kalium en zwavel aan Mercurius oppervlakte pleiten tegen deze hypothese. De Grieken kenden deze planeet als Στίλβων (Stilbōn), wat de glanzende betekent. Ze noemden hem ook Ἑρμάων (Hermaōn). Latere Grieken noemden hem Apollo als Ochtendster en Hermes als Avondster. Venus lijkt wat grootte betreft veel op onze Aarde, maar ze wordt gehuld in een dichte atmosfeer van zwavelzuur en koolstofdioxide. Aan de oppervlakte vindt veel vulkanische activiteit plaats. De gelijkenis van Venus en de Aarde veronderstellen een gelijksoortige opbouw van een kern, mantel en korst. Venus kern is deels vloeibaar. Er is geen bewijs voor plaattektoniek, waarschijnlijk door het gebrek aan water en subductie. Er is geen magnetisch veld, omdat de interne warmte niet via convectie afgevoerd kan worden. De Grieken kenden haar als twee afzonderlijke sterren, Phosphorus (Φωσφόρος, de licht-brenger) en Hesperus (Ἓσπερος, de brenger van schemering). Bij de Romeinen was ze bekend als Lucifer als ochtendster en Vesper als Avondster. Later werd ze als een en dezelfde genoemd: Aphroditē. Mars wordt de rode planeet genoemd vanwege het ijzer(iii)oxide aan de oppervlakte. Mars bestaat uit een kern van ijzer en nikkel met relatief veel zwavel. De kern is deels vloeibaar en bevat tweemaal meer de lichtere elementen die op Aarde voorkomen. De kern wordt omhuld door een mantel van silicaten. Naast silicium en zuurstof zijn de meest voorkomende elementen ijzer, magnesium, aluminium, calcium en kalium. Mars heeft twee manen, Phobos (angst, paniek) en Deimos (terreur, vrees), die hoogstwaarschijnlijk asteroïden zijn die in een baan terecht zijn gekomen. In de mythologie vergezelden ze hun vader, als die ten strijde trok. Phobos baan wordt steeds lager. Hij zal uiteindelijk op Mars crashen of uiteenvallen en als ringstructuur om Mars gaan draaien. De Tibetaan Djwhal Khul liet in het boek esoterische astrologie noteren, dat Mars twee manen heeft, waarop hij geen recht heeft. Een andere stelling van hem die aan het denken zet, is: De Zon en haar broeders koerst naar het sterrenbeeld Hercules, waar ze haar gemaal zal ontmoeten. (Daarover een andere keer) Het binnenste van Saturnus bestaat uit een kern van ijzer, nikkel en gesteente, voornamelijk silicium en zuurstofverbindingen. Deze kern wordt omgeven door een laag van metaalachtig waterstof, daarboven vloeibaar waterstof en helium, met daaromheen de enorme gaslaag. Het model van Jupiter verschilt niet veel. Saturnus is erg heet aan de binnenkant en straalt 2½ meer energie uit dan hij krijgt van de Zon. Waardoor deze energie gegenereerd wordt, is nog niet duidelijk. Een simpele verklaring is het restant van de activiteit als ster. De samenstelling van asteroïden is gevarieerd en wordt niet goed begrepen. Ceres is een rotsformatie bedekt met een ijsachtige mantel. Vesta heeft een nikkel-ijzerkern en een olivijnmantel die uit magnesium, ijzer, silicium en zuurstoof bestaat. Hygiea bestaat uit koolstofachtig chondriet. Asteroïden bevatten sporen van aminozuren en andere organische verbindingen. 14

15 Appendix II: Conceptuele berekeningen van de Vreugden van Mars, Jupiter en Saturnus. De formule voor het Lot van Mars is: 1 + (h Fortuna). Het verschil tussen de Lots van de planeten Jupiter en Venus aan de ene kant en Mars en Saturnus aan de andere kant, heeft te maken met de Lots waarvan ze afgeleid. Zijn. Jupiter en Venus zijn afgeleid met het Lot van de Daimon. Die van Saturnus en Mars zijn afgeleid met het Lot van Fortuna. Dat is ook een soort van dag en nachtconcept. Het Lot van Fortuna in een nachthoroscoop is 1 (d s). Vullen we dat in bovenstaande formule in, dan krijgen we 1 + h (1 (d s). Uitgeschreven wordt dit: 1 + h 1 + d s. De Ascendant valt uit deze vergelijking weg en we houden over: h + (d s). Gaan we uit van 15 graden Schorpioen (de radixpositie van Mars in het Thema Mundi) en trekken we 330 graden af van die positie (de afstand van d s), dan arriveren we in 15 graden Boogschutter. Dat is de 6 e Plaats en de Vreugde van Mars. De formule voor het Lot van Jupiter in een daghoroscoop is: 1 + (j Daimon). Daimon zelf is overdag 1 + (s d). Vullen we dat in bovenstaande formule in, dan krijgen we 1 + j (1 + (s d). Uitgeschreven wordt dit: 1 + j 1 + d s. De Ascendant valt uit deze vergelijking weg en we houden over: j + (d s). Dit geldt dan voor een daghoroscoop. Voor een nachthoroscoop moet het verschil van Zon en Maan van Jupiter worden afgetrokken: j (d s). Dat komt uit in Steenbok, maar dat is het tegenoverliggende Teken van Jupiter s Exaltatie; dus zijn Depressie. Jupiter als dagplaneet kan verplaatst worden via driehoek (zie de Exaltaties). Dat kan dan Maagd of Stier zijn. Maagd kan niet, want dat Teken ligt tegenover zijn eigen Domicilie; dan blijft Stier over, de 11 e Plaats en Vreugde van Jupiter. De formule voor het Lot van Saturnus is: 1 + (S Fortuna). Het verschil tussen de Lots van de planeten Jupiter en Venus aan de ene kant en Mars en Saturnus aan de andere kant, heeft te maken met de Lots waarvan ze afgeleid. Zijn. Jupiter en Venus zijn afgeleid met het Lot van de Daimon. Die van Saturnus en Mars zijn afgeleid met het Lot van Fortuna. Dat is ook een soort van dag en nachtconcept. Het Lot van Fortuna in een nachthoroscoop is 1 (d s). Vullen we dat in bovenstaande formule in, dan krijgen we 1 + S (1 (d s). Uitgeschreven wordt dit: 1 + S 1 + d s. De Ascendant valt uit deze vergelijking weg en we houden over: S + (d s). Gaan we uit van 15 graden Steenbok (de radixpositie van Saturnus in het Thema Mundi) en trekken we 330 graden af van die positie (de afstand van d s), dan arriveren we in 15 graden Waterman. Maar dat is al een domicilie van Saturnus. De Dagplaneten kunnen via driehoek verplaatst worden (zie Exaltaties). Dat wordt dan Tweelingen of Weegschaal. Het laatste Teken is al de Exaltatie van Saturnus; dus blijft Tweelingen over. Dat is de 12 e Plaats en de Vreugde van Saturnus. Literatuur: zoek op: GMC, star formation, planets, etc. Robert Schmidt, The Hermetic Lots: Vettius Valens the Anthology Djwhal Khul esoterische astrologie Horoscopen zijn gemaakt m.b.v. Curtis Manwaring s Delphic Oracle: 15 In volgende artikelen zal hier verder op ingegaan worden. Iedereen die commentaar, kritiek, vragen, aanvullingen of wat dan ook te melden heeft, kan die sturen naar: astrologiaantiqua@gmail.com Bijvoorbeeld: Eens in de 10 tot 100-duizenden jaren vindt er een gigantische vulkaanuitbarsting op Aarde plaats, zoals in het Yellowstone Caldera in het verre verleden. In combinatie met het gegeven, dat een ster wel eens zonne-erupties heeft, ondersteunt de stelling, dat de Aarde een ster is geweest. Feit is dat in het binnenste van de Aarde meer energie wordt gemaakt dan wetenschappelijk verklaard kan worden.