Monitor duale en EVC trajecten Projectdirectie Leren en Werken

Transcriptie

1 Monitor duale en EVC trajecten Projectdirectie Leren en Werken Syntheserapport kwantitatieve en kwalitatieve monitor stimuleringsmaatregel EVC en duaal 2007

2 Colofon Titel Auteur Versie Datum 12 februari 2010 Projectnummer Monitor duale en EVC trajecten Projectdirectie Leren en Werken Paul Steehouder; m.m.v. Mark Boiten, Marja van den Dungen, Sandra van den Dungen, Mark Hesseling, Ellen Verheijen, Anneke Westerhuis definitief Ecbo s-hertogenbosch Postbus BP s-hertogenbosch T F Ecbo Amsterdam Postbus GE Amsterdam T F ecbo 2010 Niets uit deze uitgave mag worden vermenigvuldigd of openbaar gemaakt door middel van druk, fotokopie, op welke andere wijze dan ook, zonder vooraf schriftelijke toestemming van de uitgever.

3 Inhoudsopgave Inleiding Landelijke regeling en regionale invulling Ambities en doelen Kwantitatieve opbrengsten Inleiding Analyse van de prestaties De kwaliteit van de cijfers Profiel van de gevolgde duale en EVC trajecten Profiel van de deelnemers Kwalitatieve opbrengsten Inleiding Sturing op resultaten Werving Verbinding vraag en aanbod Organisatie van de uitvoering Duurzaamheid bestuurlijke samenwerking Conclusies Inleiding Sturing op resultaten Werving Verbinding vraag en aanbod Organisatie van de uitvoering Duurzame bestuurlijke samenwerking Leren samenwerken Bijlage: monitoraanpak Inleiding Kwantitatieve monitor Kwalitatieve monitor Synthese van de projectinformatie Monitor duale en EVC trajecten, definitieve versie ecbo 3

4 4 ecbo Monitor duale en EVC trajecten, definitieve versie

5 Inleiding Met het programma duale en evc-trajecten wil de projectdirectie Leren en Werken de ontwikkeling stimuleren van duurzame regionale en sectorale samenwerkingsverbanden voor leven lang leren (van werkenden en werkzoekenden). Op dit thema moet een sprong voorwaarts gemaakt worden op strategisch en operationeel niveau. Op strategisch niveau is ingezet op het creëren van duurzame voorzieningen. In samenwerkingsovereenkomsten spreken partijen uit om daar bestuurlijke verantwoordelijkheid voor te nemen. Op operationeel niveau gaat het om commitment van samenwerkende uitvoerende partijen om de ambities rond EVC en duale trajecten te realiseren. Dit rapport beschrijft de monitoropbrengsten van de Tijdelijke stimuleringsregeling leren en werken De monitor is uitgevoerd door onderzoekers van ecbo in de periode oktober 2008 juni 2009, een periode waarin de samenwerkingsverbanden nog volop bezig waren met hun activiteiten 2. De rapportage geeft een beeld van de voortgang in de samenwerkingsverbanden. Dit rapport is bedoeld voor de projectdirectie Leren en Werken en de samenwerkingsverbanden. Het geeft een terugblik op de bereikte resultaten van de activiteiten die uitgevoerd zijn door de samenwerkingsverbanden en de aanknopingspunten die deze bieden voor duurzame regionale samenwerking in de toekomst. In het eerste hoofdstuk worden de doelen van de regeling en de invulling, die daaraan door regionale en sectorale samenwerkingsverbanden wordt gegeven, beschreven. In het tweede hoofdstuk geven we een analyse van de kwantitatieve opbrengsten. Hoofdstuk drie geeft een beeld van de kwalitatieve opbrengsten van de regionale en sectorale samenwerkingsverbanden. In hoofdstuk vier geven we conclusies en aandachtspunten voor de verduurzaming van de samenwerking tussen partijen op het thema van leven lang leren. De bijlage bevat een toelichting op de aanpak, methodiek en gebruikte instrumenten van de monitor. 1 Regeling van de Staatssecretaris van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap van19 maart 2007, nr.plw/2007/7025, 2 De uitvoering van de monitor is grotendeels gefinancierd uit SLOA-middelen en een bijdrage uit de begroting van de Projectdirectie Leren en Werken. Monitor duale en EVC trajecten, definitieve versie ecbo 5

6 6 ecbo Monitor duale en EVC trajecten, definitieve versie

7 1 Landelijke regeling en regionale invulling 1.1 Ambities en doelen In het plan van aanpak Doorpakken met Leren & Werken is als algemeen doel gesteld dat de inspanningen van het kabinet bijdragen aan: meer en beter toegeruste vaklieden door verbetering van de aansluiting tussen beroepsonderwijs en bedrijfsleven; minder uitkeringslasten en betere sociale integratie; en realisatie van de Lissabon-doelstelling om in 2010 deelname van scholing van volwassenen te laten groeien naar 20% van de beroepsbevolking en het percentage van mensen met een startkwalificatie naar 80% van de beroepsbevolking. Deze brede, meer algemene, doelstellingen zijn in genoemd plan van aanpak vertaald in de volgende specifieke doelstellingen voor het kabinet, te weten het vóór 1 januari 2011 realiseren van: leerwerktrajecten (duale trajecten en EVC-trajecten), waarvan trajecten voor werkende jongeren zonder startkwalificatie, en trajecten voor werkzoekenden en met werkloosheid bedreigden. Het kabinet wil een financiële prikkel geven voor een blijvende samenwerking van partijen in de regio op het gebied van een leven lang leren, op basis van regionale arbeidsmarktanalyses. Het gaat daarbij om samenwerking tussen bedrijfsleven, opleidingsaanbieders, gemeenten, UWV, Kamers van Koophandel, Regionale Platforms Arbeidsmarkt, VNO-NCW, kbb s, en brancheorganisaties. De aanname is dat door het stimuleren van die samenwerking in de regio en die te richten op concrete doelen blijvende samenwerking ontstaat. Gezocht wordt naar een optimale ketensamenwerking waarin iedere partner toegevoegde waarde levert, want dat is een belangrijke voorwaarde voor succes. Gekeken wordt of er win-win-situaties kunnen ontstaan door mogelijkheden van aanbieders van scholing en de vraagkant (SUWI-partners en werkgevers) bij elkaar te brengen en af te stemmen. Met 47 samenwerkingsverbanden (37 regionaal, 9 sectoraal en 1 landelijk) zijn afspraken gemaakt voor de realisatie van in totaal ruim leerwerktrajecten (duale trajecten en trajecten die leiden tot een Ervaringscertificaat) voor werkenden en werkzoekenden, per 31 december De samenwerkende partijen van ieder samenwerkingsverband hebben een intentieverklaring ondertekend waarin de ambities en doelen van de samenwerking zijn omschreven. Voor de organisatie van de uitvoering en het vergroten van het organiserend vermogen van de samenwerking (waaronder het opzetten van een regionaal leerwerkloket), ontvangen de samenwerkingsverbanden subsidie op grond van de Tijdelijke stimuleringsregeling leren en werken Deze regeling is een vervolg op de stimuleringsregeling van De projecten die op basis van die regeling subsidie hebben ontvangen konden een vervolgaanvraag indienen. Daarnaast konden nieuwe aanvragen worden ingediend. Monitor duale en EVC trajecten, definitieve versie ecbo 7

8 Op 7 februari 2009 is met de Tijdelijke stimuleringsregeling leren en werken voor werkende jongeren zonder startkwalificatie, werkzoekenden en met werkloosheid bedreigden de tweede tranche van start gegaan, gericht op het realiseren van in totaal leerwerktrajecten voor werkende jongeren zonder startkwalificatie en voor werkzoekenden en met werkloosheid bedreigden 4. Het gaat hier om de resterende van de totale ambitie van leerwerktrajecten. In juli 2009 is aan 28 samenwerkingsverbanden subsidie toegekend voor het realiseren van in totaal leerwerktrajecten. Hiervan zijn trajecten gericht op werkzoekenden en met werkloosheid bedreigden en trajecten op werkende jongeren zonder startkwalificatie. Deze samenwerkingsverbanden hebben een looptijd tot 31 december De voortgang in deze samenwerkingsverbanden wordt gemonitord in Dan kan worden vastgesteld of de doelstelling van in totaal leerwerktrajecten is behaald. De voorliggende rapportage betreft uitsluitend de projecten die gefinancierd zijn uit de regeling van Samenstelling samenwerkingsverbanden De regeling liet het initiatief tot het formeren van samenwerkingsverbanden aan de regionale en sectorale partijen zelf. De enige voorwaarde was dat tenminste een werkgever of het bedrijfsleven, een scholingsinstelling en een organisatie die zorg draagt voor de toestroom van deelnemers tot de aanvragers behoren en dat de aanvraag voorzien is van een intentieverklaring van de samenwerkende partijen waarmee een bestuurlijk commitment wordt afgegeven voor het realiseren van de ambities. Er is een grote variëteit in typen samenwerkingsverbanden. Regionale samenwerkingsverbanden verschillen in termen van de regionale context waarin ze opereren en de betrokkenheid van de partijen. Verschillen hangen samen met kenmerken van de regio en van de mate waarin partijen voorafgaand aan dit initiatief al bestuurlijk samenwerken. Zo zijn er samenwerkingsverbanden in relatief kleine regio s met één of twee centrumgemeenten, veelal één regionaal opleidingencentrum, en - soms- een sterk georganiseerd regionaal bedrijfsleven. Er zijn ook samenwerkingsverbanden die zich uitstrekken over een grote regio met subregio s waarin (soms) sprake is van verschillende arbeidsmarktstructuren en verschillende samenwerkingsculturen. Tenslotte zijn er samenwerkingsverbanden die verbonden zijn aan grootstedelijke regio s die gekenmerkt worden door een complexe (politieke) infrastructuur waarin veel partijen participeren en er grote bestuurlijke drukte is op het thema regionaal arbeidsmarktbeleid. De verschillen in type samenwerkingsverband werken door in de ambities op het thema van leven lang leren, in de wijze waarop samenwerkingsverbanden opereren en de resultaten die zij realiseren. In hoofdstuk 3 van deze rapportage wordt daar verder op ingegaan. De sectorale projecten opereren voornamelijk landelijk. Kenmerkend voor deze projecten is de prominente rol van sectorale partijen, zoals kenniscentra en werkgeversorganisaties. Ambities en doelstellingen zijn gericht op de ontwikkelingen op de arbeidsmarkt in de betreffende sectoren. 4 Deze regeling is een vervolg op de regeling van 2007; PLW/2009/961 8 ecbo Monitor duale en EVC trajecten, definitieve versie

9 In tegenstelling tot de regeling van 2005 konden op basis van de regeling 2007 geen nieuwe landelijke branche- of sectorale projecten worden aangevraagd. Alleen samenwerkingsverbanden waar eerder een intentieverklaring ondertekend was werden in de gelegenheid gesteld om nogmaals subsidie aan te vragen. De reden voor deze terughoudendheid is dat het naast elkaar bestaan van sectorale en regionale projecten tot verwarring en doublures leidt. Daardoor is de focus steeds meer gericht op het tot stand brengen van samenwerking in de regio. Sectoren en branches kunnen aansluiten bij de regionale samenwerking. Tabel 1 bevat het overzicht van alle samenwerkingsverbanden met daarbij aangegeven of het een regionaal, sectoraal of landelijk samenwerkingsverband is Regionale ambities en doelstellingen De kwantitatieve ambities van samenwerkingsverbanden verschillen. In tabel 1 staan de ambities voor aantallen duaal en EVC voor elk samenwerkingsverband aangegeven. De duale ambities zijn hoger dan de EVC ambities. Er zijn wel enige accentverschillen. Vijf samenwerkingsverbanden hebben een hogere ambitie voor EVC dan voor duaal en één samenwerkingsverband heeft alleen duale ambities. In de ambities en doelstellingen voor duurzame samenwerking tussen partijen en het vormgeven van een infrastructuur voor leven lang leren verschillen de samenwerkingsverbanden ook. Er zijn twee accenten: ambities hangen in sommige regio s samen met de regionale politiek, de bestuurlijke agenda op het thema leren en werken, terwijl in andere samenwerkingsverbanden de ambities meer gericht zijn op de operationele verbetering van de samenwerking van organisaties. In hoofdstuk 3 van deze rapportage wordt dat nader uitgewerkt Starttijd en doorlooptijd Van de 47 samenwerkingsverbanden zijn 28 een vervolg op de regeling De anderen zijn nieuwe aanvragen op basis van de regeling In tabel 1 wordt dit aangegeven door vervolg respectievelijk nieuw. De vervolg samenwerkingsverbanden zijn op basis van de regeling 2005 al eerder gemonitord. De nieuwe samenwerkingsverbanden zijn in voor het eerst gemonitord. Startdata zijn de data waarop de aanvragen formeel zijn ingediend bij SenterNovem, de uitvoerder van de regeling. Vanaf dat moment zijn de te ondernemen activiteiten subsidiabel. De data verschillen per samenwerkingsverband. Bij de nieuwe samenwerkingsverbanden betekent dit niet automatisch dat vanaf die datum de feitelijke activiteiten uitgevoerd zijn. In veel gevallen moest in de startfase eerst een projectstructuur opgezet worden en partijen moesten elkaar op operationeel niveau nog vinden. Monitor duale en EVC trajecten, definitieve versie ecbo 9

10 Tussentijds is een wijziging in de regeling aangebracht 5. De wijziging heeft betrekking op de doorlooptijd van de subsidieregeling, die met een jaar verlengd is van 31 december 2008 tot 31 december Deze verlenging was nodig omdat een aantal projecten laat gestart zijn door vertraging in de behandeling van hun aanvragen en omdat uit de eerste ronde (de regeling 2005) was gebleken dat voor veel samenwerkingsverbanden een jaar te kort is om hun ambities te realiseren. Als gevolg van de verlenging worden de gerealiseerde aantallen duale en EVC trajecten in 2009 doorgeteld. Daarvoor zijn twee extra peildata vastgesteld: 1 juni 2009 en 31 december Deze rapportage is gebaseerd op de gegevens van de telling van 1 juni De startdatum en doorlooptijd van de samenwerkingsverbanden hebben ook invloed op de realisatie van kwalitatieve doelstellingen. Een aantal projecten waren op het moment van monitoren nog volop aan de slag in de uitvoering van activiteiten en waren nog niet toe aan het oogsten van opbrengsten. In tabel 1 zijn de startdata van de samenwerkingsprojecten aangegeven. Tabel 1 : overzicht van de samenwerkingsverbanden Regionaal Samenwerkings- Landelijk Ambities Ambities verbanden /sectoraal duaal Evc Status Startdatum Arnhem-Nijmegen regionaal nieuw Alles voor Groene Arbeid sectoraal nieuw Agrarische Arbeidsvoorziening ZH sectoraal nieuw KC Handel sectoraal vervolg Friesland regionaal nieuw Noordoost Overijssel regionaal nieuw West-Brabant (Breda) regionaal nieuw Soweco sectoraal nieuw Gelderse Vallei/Ede regionaal nieuw Achterhoek regionaal vervolg LWL COP/IDGO Eindhoven regionaal vervolg Deventer regionaal vervolg Flevoland regionaal vervolg Noord Veluwe regionaal nieuw RPA RijnGouwe regionaal vervolg Amsterdam regionaal vervolg Utrecht regionaal vervolg Drenthe regionaal vervolg Amersfoort / Eemland regionaal vervolg Levensmiddelen sectoraal vervolg Zeeland regionaal vervolg HBA sectoraal vervolg Den Haag regionaal vervolg Regeling van de Staatssecretaris van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap van 22 maart 2008, nr. PLW/2008/8391, 10 ecbo Monitor duale en EVC trajecten, definitieve versie

11 Samenwerkingsverbanden Regionaal Landelijk /sectoraal Ambities duaal Ambities Evc Status Startdatum In bedrijf landelijk vervolg Rotterdam regionaal vervolg Bouw sectoraal vervolg Noord Holland Noord regionaal vervolg Rivierenland regionaal vervolg STOOF sectoraal vervolg Helmond regionaal vervolg Groningen regionaal vervolg Tilburg regionaal vervolg Noordoost Brabant regionaal vervolg Zuid-Limburg regionaal vervolg Zwolle regionaal vervolg Carrosserie sectoraal vervolg Den Bosch regionaal vervolg Noord Limburg/Venlo regionaal nieuw Zutphen/Apeldoorn regionaal nieuw Haarlem regionaal nieuw Haarlemmermeer regionaal nieuw Twente regionaal nieuw Dordrecht regionaal nieuw IJmond regionaal nieuw Oost Groningen regionaal nieuw Monitor duale en EVC trajecten, definitieve versie ecbo 11

12 12 ecbo Monitor duale en EVC trajecten, definitieve versie

13 2 Kwantitatieve opbrengsten 2.1 Inleiding Dit hoofdstuk geeft een analyse van de ontwikkeling van de kwantitatieve prestaties tot 1 juni De laatste peildatum is 31 december Op basis van die laatste peiling kan de definitieve (kwantitatieve) balans worden opgemaakt (per.2010). De stand in de ambities van alle projecten afzonderlijk, de trajectgegevens en de deelnemersgegevens zijn opgenomen in de rapportage van de derde kwantitatieve peiling. De conclusies van deze rapportage (hoofdstuk 5) worden hier weergegeven Analyse van de prestaties Tabel 2a: Ambities en resultaten per 1 juni 2009 Duale trajecten EVC-trajecten Ambitie stand % ambitie stand % Totaal , ,7 Bij het indienen van de subsidieaanvraag moesten samenwerkingsverbanden ook een ambitie opgeven (aantal te realiseren duale trajecten en aantal te realiseren EVC-trajecten). Op 1 juni 2009 is de collectieve duale ambitie (som van alle ambities van de samenwerkingsverbanden) ruim gehaald met een totale prestatie van 155%. Zoals in vorige metingen loopt ook nu het realisatiepercentage sterk uiteen en varieert per samenwerkingsverband van 5 tot 552%. Opvallend is dat niet alleen samenwerkingsverbanden die laat gestart zijn (zeer) lage scores halen, ook samenwerkingsverbanden die al redelijk veel ervaring hebben in het ophalen van trajecten kunnen op 1 juni nog laag scoren. Daar staan samenwerkingsverbanden met (zeer) hoge prestaties tegenover; er zijn 30 samenwerkingsverbanden (van de 46 die gegevens hebben geleverd) die meer hebben gerealiseerd dan beoogd. Nog steeds valt de prestatie op de EVC ambitie tegen. Op 1 juni 2009 is 55% van deze ambitie gehaald. EVC scoort over de gehele linie lager. Het lage eindresultaat is niet alleen zichtbaar in de vergeleken met de duale ambitie gemiddeld lagere prestaties per samenwerkingsverband, maar ook in het aantal samenwerkingsverbanden dat boven de eigen ambitie scoort (8). 1 samenwerkingsverband kon nog geen trajecten leveren. 6 Kwantitatieve monitoring van het programma duale en evc-trajecten projectdirectie leren en werken; resultaten van de derde peiling programma (1 juni 2009); Sandra van den Dungen en Anneke Westerhuis, september 2009 Monitor duale en EVC trajecten, definitieve versie ecbo 13

14 Er is geen verband tussen hoge scores op duale en EVC ambitie;samenwerkingsverbanden met een hoge duale prestatie doen het bij EVC niet structureel beter dan samenwerkingsverbanden met een lage duale prestatie; van de 30 samenwerkingsverbanden die duaal meer dan 100% scoren, scoren 12 bovengemiddeld op de EVC-trajecten en van de 17 samenwerkingsverbanden die bovengemiddeld op de EVCtrajecten scoren, scoren 12 samenwerkingsverbanden meer dan 100% duaal. Er is kennelijk geen projecteffect in de zin dat sommige samenwerkingsverbanden het over de hele linie beter doen dan andere in termen van het halen van de ambitie. Dat suggereert dat het halen van EVC ambities structureel lastiger is dan het halen van de duale ambitie. Dat kan aan de manier van werven voor EVC liggen maar ook aan de marktvraag voor EVC, mogelijk is die op dit moment lager dan de samenwerkingsverbanden hebben ingeschat. In hoofdstuk 3 worden meer verklaringen gegeven voor het achterblijven van de aantallen EVC-trajecten. 2.3 De kwaliteit van de cijfers Vergeleken met eerdere metingen is de kwaliteit van de geleverde gegevens verbeterd. In totaal is 5,5% van de aangeleverde trajecten afgevallen omdat verplichte gegevens ontbraken (2,3%), omdat trajecten dubbel zijn aangeleverd (1,1%) of omdat de startdatum onjuist is (2,1%). Van de meegetelde trajecten ontbreekt slechts 2% van de gegevens. 18 (van de 46) samenwerkingsverbanden hebben naast de 4 verplichte gegevens, ook het unieke nummer, de instelling, het niveau en de arbeidsstatus van hun trajecten aangeleverd. Echter, geen enkel samenwerkingsverband heeft álle gegevens geleverd. Het lijkt er op dat de samenwerkingsverbanden de registratie van trajecten gaandeweg beter op orde krijgen. In paragraaf 3.2 wordt daar verder op ingegaan. 2.4 Profiel van de gevolgde duale en EVC trajecten Verreweg de meeste trajecten (94%) hebben een CREBO- of CROHO-nummer (6% zijn niet- CREBO of CROHO geregistreerde opleidingen). Van de 46 accounts organiseren momenteel 21 alleen trajecten met CREBO/CROHO registratie. De variatie van opleidingen is groot; er zijn 876 verschillende opleidingen met een CREBO- of CROHO-nummer geteld. De verdeling van CREBO- of CROHO opleidingen en andere opleidingen over de samenwerkingsverbanden varieert sterk en varieert van 68% andere opleidingen tot 0 of nagenoeg 0. De andere opleidingen zijn geconcentreerd in een beperkt aantal samenwerkingsverbanden; er zijn in totaal 4 samenwerkingsverbanden met 50% of meer andere opleidingen. 14 ecbo Monitor duale en EVC trajecten, definitieve versie

15 Tabel 2b: Verdeling van trajecten naar sector, per soort traject Sector Duaal EVC Totaal absoluut % absoluut % absoluut % Zorg & Welzijn Economie & Dienstverlening Techniek Groen Totaal De verdeling van de trajecten over sectoren gaat min of meer gelijk op. Trajecten concentreren zich in de sectoren Zorg & Welzijn en Techniek; samen goed voor 66% van de trajecten. Daarbij valt de grootste groep duale trajecten in de sector Zorg & Welzijn en de grootste groep EVC-trajecten in de sector Techniek. Tabel 2c: Verdeling van trajecten naar niveau 7, per soort traject Niveau Duaal EVC Totaal absoluut % absoluut % absoluut % Totaal Van vrijwel alle trajecten (99%) is het niveau bekend. Van zowel duale trajecten als EVCtrajecten liggen de twee grootste groepen op niveaus 2 en 3 (niveau 2: 36% duaal en 28% EVC; niveau 3: 29% duaal en 32% EVC). Er zijn meer duale trajecten (17% dan EVCtrajecten (10%) op het laagste niveau, waardoor het gemiddelde niveau van de duale trajecten ook wat lager is (respectievelijk 2,5 en 2,9). Duale trajecten worden dus gebruikt om laaggeschoolden aan een (start)kwalificatie te helpen en EVC-trajecten om het kwalificatieniveau op basis van werkervaring te upgraden. Dit is in lijn met de constatering dat deelnemers aan EVC-trajecten wat ouder zijn; zij hebben werkervaring opgebouwd waarop kan worden gekapitaliseerd. 2.5 Profiel van de deelnemers Tabel 2d: Verdeling naar geslacht, per soort traject Duaal EVC Totaal absoluut % absoluut % absoluut % Mannen Vrouwen Totaal Niveaus 1 t/m 4 zijn mbo-niveaus, 5 is hbo-niveau. Monitor duale en EVC trajecten, definitieve versie ecbo 15

16 De man-vrouw verdeling is ongeveer gelijk. Van de deelnemers aan zowel duale als EVCtrajecten vormen de mannen een kleine meerderheid (respectievelijk 54 en 53%). Tabel 2e: Verdeling naar arbeidsstatus, per soort traject Duaal EVC Totaal absoluut % absoluut % absoluut % werkend werkzoekend Totaal De meeste deelnemers aan trajecten werken (86%). Er wordt dus een relatief laag percentage werkzoekenden bereikt maar nog altijd meer dan het landelijk gemiddelde van rond de 5% werkzoekenden. Tabel 2f: Verdeling naar geslacht, arbeidsstatus en leeftijd, per traject Duaal EVC Totaal absoluut % absoluut % absoluut % Man, werkend, < Man, werkend, > Man, niet werkend, < Man, niet werkend, > Vrouw, werkend, < Vrouw, werkend, > Vrouw, niet werkend, < Vrouw, niet werkend, > Totaal Om beter zicht te krijgen op de samenstelling van de deelnemersgroep zijn met de categorieën geslacht, arbeidsstatus en leeftijdgroepen samengesteld. Gerekend over alle trajecten bestaat de grootste groep uit werkende mannen onder de 45 (37%), op afstand gevolgd door de groep werkende vrouwen onder de 45 (25%). Opvallend is dat de deelnemerssamenstelling bij de EVC-trajecten minder eenzijdig is dan bij de duale trajecten; de groepen werkende mannen en vrouwen boven de 45 jaar zijn even groot met 18%. Bij duale trajecten is de groep werkende vrouwen boven de 45 jaar groter dan de groep werkende mannen boven de 45 jaar (respectievelijk 11 en 9%). 16 ecbo Monitor duale en EVC trajecten, definitieve versie

17 3 Kwalitatieve opbrengsten 3.1 Inleiding In de kwalitatieve monitor is door de onderzoekers gekeken naar de voortgang in het realiseren van de kwalitatieve ambities en doelstellingen van de samenwerkingsverbanden. De voortgang is in beeld gebracht aan de hand van vijf thema s die op basis van een eerder uitgevoerde monitor benoemd zijn als thema s die er toe doen in het realiseren van de ambities van leren en werken 8. Het betreft de volgende vijf thema s: sturing op resultaten, werving, verbinding tussen vraag en aanbod, organisatie van de uitvoering en de duurzame bestuurlijke samenwerking. Onderzoekers hebben gegevens van ieder samenwerkingsverband op elk van de vijf thema s verzameld. Daarbij zijn meerdere bronnen geraadpleegd: beschikbare documenten en rapportages (het ingediende projectplan van het samenwerkingsverband, de rechte tellingen van de aangeleverde kwantitatieve gegevens van het samenwerkingsverband, verslagen van een eerder uitgevoerde monitor, tussentijdse evaluaties van samenwerkingsverbanden zelf), de scoreresultaten van een web-based enquête die uitgezet is onder betrokkenen van partijen in het samenwerkingsverband, en het verslag van het monitorgesprek met een representatieve vertegenwoordiging van de samenwerkende partijen van het samenwerkingsverband. De gegevens en bevindingen van de onderzoekers zijn vastgelegd in een monitorverslag van ieder samenwerkingsverband. De monitorverslagen zijn geaccordeerd door de samenwerkingsverbanden. Onderzoekers hebben de monitorverslagen van alle samenwerkingsverbanden geanalyseerd op overeenkomsten en verschillen in de opbrengsten en de algemene patronen en tendensen in relatie tot de vijf genoemde thema s. In de bijlage worden de monitoraanpak, de methodiek en de gebruikte instrumenten toegelicht en verantwoord. Dit hoofdstuk bevat de opbrengsten van de synthese van de monitorinformatie. In hoofdstuk 4 geven we op basis van reflectie conclusies en aanknopingspunten voor projectdirectie en samenwerkingsverbanden voor de verduurzaming van de regionale samenwerking op de ambities van leren en werken. 3.2 Sturing op resultaten Ambities Naast het realiseren van ambities en doelstellingen in termen van de kwantitatieve resultaten (uitvoeren van duale en EVC-trajecten) wil de regeling ook dat er een blijvende samenwerking tussen partijen tot stand komt. Deze infrastructurele doelen zijn in de projectplannen geoperationaliseerd in het gezamenlijk uitvoeren van activiteiten (werving, benadering werkgevers, professionalisering, communicatie) en het gezamenlijk realiseren van voorzieningen (bijvoorbeeld integraal adviesteam, leerwerkloket). 8 Monitoring duale en EVC trajecten PLW; synthese van de opbrengsten van de kwantitatieve en kwalitatieve monitoring ; Anneke Westerhuis, CINOP EC, april Monitor duale en EVC trajecten, definitieve versie ecbo 17

18 Vraagstelling In de monitor is gekeken naar het verband tussen de inspanningen van het samenwerkingsverband en de kwantitatieve en infrastructurele resultaten. Is er in het samenwerkingsverband sprake van sturing op resultaten en in welke mate draagt deze sturing bij aan het realiseren van kwantitatieve en infrastructurele resultaten? We onderscheiden drie aspecten van sturing: sturing op het proces van samenwerken; sturing op specifieke doelen, zoals het realiseren van de aantallen, het bereik van specifieke doelgroepen, het realiseren van leerwerktrajecten voor specifieke tekort sectoren in de regio en het realiseren van voorzieningen; integraal projectbeheer op basis van resultaatsturing en het werken met targets. 1 Sturing op het proces van samenwerken Een ruime meerderheid van de samenwerkingsverbanden geeft aan dat vooral gestuurd wordt op de samenwerking tussen de partijen in het samenwerkingsverband. Het tot stand brengen van een blijvende samenwerking wordt gezien als belangrijkste doel van het samenwerkingsverband. Het accent ligt daarbij op het tot stand brengen van een werkbare samenwerking om EVC en duale trajecten uit te voeren (bijvoorbeeld het inregelen van werkprocessen). Het tot stand brengen van nieuwe infrastructuren, waarvan de ambities in tijd en scope de doelen van de tijdelijke regeling overstijgen, is minder zichtbaar geworden. Vooral de nieuwe samenwerkingsverbanden geven aan dat kwantitatieve resultaten achterblijven doordat de focus in de beginfase vooral nog op de totstandkoming van de samenwerking ligt. Soms is er bij de aanvang zelfs nog geen gedragen projectplan. Sommige gesprekspartners geven in de monitorgesprekken aan dat de collectieve ambitie nog ontbreekt, anderen zijn van mening dat te veel gerichtheid op cijfers en aantallen belemmerend werkt voor het tot stand komen van vertrouwen als basis voor blijvende samenwerking. Samenwerkingsverbanden die aangeven vooral te sturen op de totstandkoming van samenwerking tussen partijen geven aan dat die sturing effectief is geweest voor het verbeteren van de werkprocessen. Men geeft aan dat er kortere lijnen tussen partijen (op bestuurlijk niveau en op uitvoerend niveau) ontstaan zijn waardoor medewerkers elkaar steeds beter weten te vinden. Enkele samenwerkingsverbanden geven aan dat er stappen zijn gezet in het tot stand brengen van nieuwe infrastructuur en het verduurzamen van de samenwerking. 2 Sturing op specifieke doelen De kwantitatieve meting laat zien dat de meeste projecten de aantallen duale trajecten (soms ruimschoots) gehaald hebben. Daarmee kan de indruk ontstaan dat de sturing op de aantallen door de projecten adequaat is opgepakt. De monitor geeft een inkijkje in het verhaal achter de cijfers. De rechte tellingen van ieder samenwerkingsverband afzonderlijk laten in veel gevallen zien dat beoogde doelgroepen (zoals werkenden en werkzoekenden, ouderen) en sectoren (Zorg en Welzijn, Economie en Dienstverlening, Techniek, Groen) in heel beperkte mate zijn bereikt. 18 ecbo Monitor duale en EVC trajecten, definitieve versie

19 In vergelijking met de eerdere regeling (van 2005) lijkt het erop dat de formulering van de ambities (aantallen duale en EVC-trajecten) in sterkere mate gebaseerd zijn op regionale arbeidsmarktanalyses, waarin tekortsectoren worden benoemd en aantallen werkzoekenden in beeld zijn gebracht. De uitkomsten van de verschillende door de samenwerkingsverbanden uitgevoerde arbeidsmarktanalyses zouden moeten leiden tot een meer doelgroepspecifieke aanpak. Vaak is zo n aanpak in de plannen echter alleen vertaald in specifieke doelen met betrekking tot tekortsectoren en doelgroepen. In de praktijk is echter weinig terecht gekomen van een doelgroepspecifieke aanpak in termen van werving en het richten van activiteiten. Vragen van werkgevers worden zo snel en goed mogelijk opgepakt zonder dat er gekeken wordt naar de prioriteit van de sector of de achtergrond van de deelnemer. De strategie lijkt te zijn om alles wat zich voordoet te benutten om de aantallen te halen. De grote afstand die er vaak is tussen de specifieke doelstellingen in de plannen en de feitelijke realisatie lijkt ook te wijzen op deze strategie. Zo zijn er samenwerkingsverbanden die als doel hebben met name trajecten te realiseren voor werkzoekenden, terwijl uit de peiling van de kwantitatieve monitor blijkt dat hun trajecten grotendeels door werkenden worden gevolgd. Hierbij moet aangetekend worden dat soms een deel van die werkenden zijn geleid vanuit een uitkeringssituatie en op het moment van de start van een opleidingstraject als werkende worden geregistreerd. Slechts een beperkt aantal projecten is echter in staat om de cijfers op deze wijze te duiden en te laten zien dat cijfers en projectsturing op elkaar betrokken zijn. Naast sturing vanuit het samenwerkingsverband is er in de meeste samenwerkingsverbanden ook sprake van sturing door de afzonderlijke deelnemende organisaties, zeker op het terrein van het tellen van de aantallen gerealiseerde trajecten. Wervingsinspanningen van het samenwerkingsverband en de staande organisaties zijn niet goed te scheiden. Er lijkt vaak sprake te zijn van een dubbele sturing op aantallen. Het gevolg is dat niet inzichtelijk is of en in welke mate gerealiseerde trajecten terug te voeren zijn op inspanningen van het samenwerkingsverband dan wel op de (bredere) inspanningen van de deelnemende organisaties. Vooral het hoge percentage gerealiseerde duale trajecten kan daarmee verklaard worden. Duale trajecten zijn immers makkelijk op te halen met het bestaand aanbod van bbl-trajecten. Een paar samenwerkingsverbanden onderscheiden bewust de sturing en realisatie vanuit het samenwerkingsverband van de sturing door de staande organisaties. Zij tellen alleen trajecten die door het samenwerkingsverband zijn gerealiseerd Een voorwaarde hiervoor is wel dat er sprake is van een adequate registratie en alerte bewaking op het niveau van het samenwerkingsverband. Monitor duale en EVC trajecten, definitieve versie ecbo 19

20 3 Integraal projectbeheer Registratie heeft een tweeledig doel: aantonen dat de beoogde aantallen worden gerealiseerd (verantwoording) en bieden van sturingsinformatie en het richten van inspanningen. Het blijkt in de praktijk dat het afstemmen van verschillende registratiesystemen van de deelnemende organisaties moeizaam van de grond komt. Stuurgroepen hebben beperkt invloed op interne werkprocessen, administratieve processen en registratiesystemen van de staande organisaties. Samenwerkingsverbanden geven aan dat dit mede te maken heeft met de eigen belangen van de organisaties. Die hebben ook vaak eigen volumetargets en eigen methoden, systemen en berekeningswijzen om targets te meten. Dat geldt voor contractafdelingen van scholingsinstellingen maar ook voor kenniscentra en commerciële aanbieders. EVC is in tegenstelling tot duale trajecten per definitie een contractactiviteit, die volledig onafhankelijk van onderwijs en examinering georganiseerd moet worden. Daarom is er bij EVC altijd sprake van verschillende registraties die in het kader van de samenwerking onderling afgestemd moeten worden. Deze monitor laat zien dat al langer opererende samenwerkingsverbanden (die bij de eerste regeling leren en werken zijn ontstaan) hun registratie beter op orde hebben en meer en beter in staat zijn de registratie en administratieve processen op elkaar af te stemmen. Koppeling van de interne processen is echter nog nauwelijks zichtbaar. Samenwerkingsverbanden geven aan dat het lastig blijft de interne werkprocessen van staande organisaties zodanig op elkaar af te stemmen dat op het niveau van het samenwerkingsverband gestroomlijnde werkprocessen mogelijk worden. 3.3 Werving Ambities De aanname is dat het werven voor EVC- en duale trajecten voor werkenden en werkzoekenden begint bij de (scholings-)vraag. Het ophalen van de scholingsvraag kan bij individuen (werkenden en werkzoekenden) en bij werkgevers. Het aanbod past zich aan de vraag aan. Bij werkgevers is het een kwestie van vraagarticulatie op basis van dialoog over bedrijfsvraagstukken. Op basis van de vraag wordt een in tijd en omstandigheden passend aanbod georganiseerd. In de projectplannen van de samenwerkingsverbanden wordt sterk ingezet op de ontwikkeling van een integrale werkgeversbenadering, waarbij partijen als UWV Werkbedrijf, scholingsinstellingen en gemeentelijke diensten, gezamenlijk met één verhaal werkgevers benaderen om de instrumenten EVC en duaal in te zetten voor hrm-beleid. Het ophalen van de scholingsvraag bij individuen wordt vooral georganiseerd voor de werkzoekenden, die een uitkering ontvangen van de gemeentelijke sociale dienst of het UWV. 20 ecbo Monitor duale en EVC trajecten, definitieve versie

21 Vraagstelling Is het gelukt om de werving te organiseren en worden werkenden en werkzoekenden bereikt? Is het gelukt om de integrale werkgeversbenadering te realiseren en de werving effectief te organiseren? In welke mate is er sprake van een integrale werkgeversbenadering? Bereik van specifieke doelgroepen In de vorige paragraaf is aangegeven dat de strategie lijkt te zijn om alle deelnemers die bij het samenwerkingsverband en staande organisaties in beeld zijn mee te tellen om de toegezegde aantallen te halen. Deze strategie zou kunnen impliceren dat er weinig gerichte inspanningen worden geleverd om specifieke groepen te werven voor EVC en duaal. Dat beeld is dominant maar klopt niet helemaal. Er worden in een aantal samenwerkingsverbanden wel degelijk inspanningen geleverd voor het bereiken van specifieke groepen werkzoekenden en werkenden, maar de resultaten van deze inspanningen zijn beperkt. Dat ligt deels aan de moeizame afstemming van de interne werkprocessen en wervingsactiviteiten tussen de deelnemende organisaties en deels ook aan de kwaliteit van de wervingsbenadering die niet goed genoeg toegesneden is op de werving van specifieke doelgroepen. Partijen in één samenwerkingsverband blijven aan eigen wervingstrategieën en aanboddefinities vasthouden: accountmanagers van scholen verkopen eigen EVC- en duale trajecten terwijl tegelijkertijd adviseurs van het leerwerkloket zich inzetten voor een integrale werkgeversbenadering. Werkenden en werkzoekenden worden dus wel bereikt, maar in beperkte mate door een gedeelde wervingsaanpak van de samenwerkende partijen. Er zijn wel signalen dat er in enkele samenwerkingsverbanden stappen gezet worden om de werving beter af te stemmen op de vragen in de bedrijven en het aanbod van werkzoekenden en werkenden. In vergelijking met de vorige monitor lijkt het er op dat het draagvlak in de SUWI-keten voor EVC en duale trajecten voor werkzoekenden is toegenomen als gevolg van de samenwerking rond leren en werken. Er komt bij de SUWIpartners meer ruimte om naast de kortste weg naar werk ook duale en EVC-trajecten aan te bieden aan cliënten. In de periode dat de monitor is uitgevoerd (oktober 2008 mei 2009) kwamen de gevolgen van de economische crisis voor de arbeidsmarkt steeds meer in beeld maar de consequenties die dat zou moeten of kunnen hebben voor de koers van de samenwerkingsverbanden waren nog niet zichtbaar. Integrale werkgeversbenadering In de samenwerkingsverbanden is er zelden sprake van één integrale werkgeversbenadering. Samenwerkingspartners geven aan elkaar het recht tot werven niet te willen ontzeggen. Door een deel van de samenwerkingsverbanden wordt bewust gekozen om iedere organisatie de eigen werving te laten organiseren. In de ogen van bedrijven werkt men nog vaak langs elkaar heen. Er is nog nauwelijks sprake van het gezamenlijk uitvoeren van activiteiten en het realiseren van gezamenlijke infrastructurele voorzieningen. Monitor duale en EVC trajecten, definitieve versie ecbo 21

22 Samenwerkingsverbanden hanteren verschillende strategieën in de benadering van werkgevers. De ene strategie is dat werkgevers worden gezien als klanten die individueel benaderd willen worden en zelf scholingsvragen formuleren, de andere strategie is dat werkgevers worden gezien als samenwerkingspartners. De werkgeversorganisatie is dan actief partij in het samenwerkingsverband en vervult een rol naar de individuele werkgevers. Als de werkgeversorganisatie actief betrokken is voelt ze zich eerder eigenaar van het probleem en heeft ze bindende kracht naar bedrijven toe. Dat is vaak een stimulans bij het formuleren van de scholingsvraag en het verbinden van vraag en aanbod. Zo n rol van werkgeversorganisaties is in enkele samenwerkingsverbanden zichtbaar. Samenwerkingsverbanden zijn vaak teleurgesteld in hun soms impliciete - verwachting dat de werkgeversorganisaties in het samenwerkingsverband voor toegang in het bedrijfsleven zullen zorgen. Die rol kunnen/willen werkgeversorganisaties niet altijd nemen. Dat is ondermeer te verklaren doordat organisaties als mkb en VNO/NCW weliswaar in de regio vertegenwoordigd zijn maar weinig of geen directe binding hebben met de bedrijven in de regio. Wel willen werkgeversorganisaties ruimte geven voor wervende artikelen in het eigen blad, de ervaring is dat op die manier werkgeversorganisaties een rol kunnen hebben. Door verspreiding van good practices worden werkgevers geïnteresseerd in de mogelijkheden van EVC en duaal voor hun bedrijven. Een actieve rol van de gemeente in het samenwerkingsverband kan stimulerend zijn voor het vormgeven van een integrale werkgeversbenadering. Het maakt wel uit of die rol wordt opgepakt door de uitkeringsafdeling of de afdeling economische zaken. Uitkeringsafdelingen lijken vooral belang te hebben bij het terugdringen van het aantal werkzoekenden en minder bij een meer structurele benadering van bedrijven. De afdelingen economische zaken denken meer vanuit het belang van een goed functionerende regionale arbeidsmarkt, waaraan een integrale werkgeversbenadering van samenwerkende partijen een bijdrage kan leveren. De ervaringen met de kenniscentra zijn wisselend. Enkele samenwerkingsverbanden melden teleurstellende ervaringen met kenniscentra als de beoogde uitbesteding van de werving aan kenniscentra niet blijkt te werken. Dat komt omdat de bedrijfsadviseurs van de kenniscentra geen toegang hebben tot het strategisch/bestuurlijk niveau in bedrijven, maar ook omdat kenniscentra (met hun EVC-aanbod) soms als concurrenten van het samenwerkingsverband gezien worden. Daarnaast zijn er ook positieve ervaringen met kenniscentra die soms beter dan de scholingsinstellingen in staat zijn de match tussen de vragen van bedrijven en het scholingsaanbod te maken. Kenniscentra kennen de bedrijven en hebben beter ingang en toegang tot de werkvloer in de bedrijven dan andere partijen. 22 ecbo Monitor duale en EVC trajecten, definitieve versie

23 3.4 Verbinding vraag en aanbod Ambities Een belangrijke ambitie van de regeling Leren en Werken is te stimuleren dat in de regio s goede verbindingen ontstaan tussen de vraag en aanbod van EVC en (duale) scholing. Het leerwerkloket wordt gezien als een belangrijke schakel tussen vraag en aanbod 9. Een adequaat werkend leerwerkloket biedt bijvoorbeeld werkenden en werkzoekenden laagdrempelige toegang tot advies over loopbaan, competenties en scholingsmogelijkheden. Daarom is de doelstelling om te komen tot een landelijke infrastructuur van leerwerkloketten. Vraagstelling In de monitor is gekeken naar de mate waarin en de wijze waarop de verbinding tussen vraag en aanbod tot stand komt. Daarbij gaat het om de volgende vragen: Bieden scholingsinstellingen in voldoende mate maatwerk duale trajecten voor volwassenen, zodat voldaan kan worden aan de vraag? Kunnen instellingen de vraag naar EVC-trajecten in voldoende mate beantwoorden? Functioneert het leerwerkloket in de verbinding tussen vraag en aanbod? Maatwerk duaal Het leveren van maatwerk voor duale trajecten door scholingsinstellingen is kwetsbaar. De aandacht voor leerwerktrajecten voor volwassenen neemt toe maar blijkt vaak moeilijk te organiseren. Veel instellingen hebben hun werkprocessen zodanig ingericht dat maatwerk op aanvraag geleverd kan worden. Zo lang er sprake is van reguliere bbl-trajecten kunnen scholen leveren. Maar als daarvan afgeweken moet worden doordat bedrijven bijvoorbeeld werknemers een direct op het bedrijf toegesneden traject willen laten volgen blijven scholingsinstellingen nog vaak in gebreke. Dit geldt ook als het UWV werkbedrijf of de Sociale Dienst cliënten wil plaatsen in een scholingstraject. Samenwerkingsverbanden kunnen succesvol zijn in het genereren van een vraag maar krijgen later in de proceslijn met schakelproblemen te maken als de scholingsinstellingen niet aan de vraag kunnen voldoen. Scholen hebben onvoldoende ervaring met het organiseren van maatwerktrajecten voor volwassenen. Die trajecten stellen specifieke organisatorische en programmatische eisen en doen een beroep op een ander didactisch repertoire van docenten. Een ander probleem in de verbinding tussen vraag en aanbod is een informatieprobleem: het ontbreken van kennis bij bemiddelaars over de scholingsmarkt in een regio enerzijds en het ontbreken van kennis van de regionale arbeidsmarkt bij scholingsinstellingen anderzijds, waardoor onvoldoende kan worden ingespeeld op vragen van en ontwikkelingen in de bedrijven. 9 Zie hiervoor: Handreiking leerwerkloketten; Leren en Werken, augustus 2008 Monitor duale en EVC trajecten, definitieve versie ecbo 23

24 Scholingsinstellingen maken verschillende keuzes in het beleggen en organiseren van aanbod. Sommigen kiezen voor uitvoering via de contractpoot, anderen voor uitvoering via de reguliere opleidingslijn. Uitvoering via de contractpoot heeft het voordeel dat doorgaans flexibel geprogrammeerd kan worden. Uitvoering via de reguliere opleidingspoot heeft het voordeel dat er inhoudelijk een kader ligt voor het duale karakter en inrichting van opleidingstrajecten. Maar het is vaak minder flexibel. Er zijn samenwerkingsverbanden waarin de wervers in het samenwerkingsverband grote moeite hebben hun kandidaten in de lijnorganisatie te slijten omdat die zich niet gecommitteerd voelen aan de ambities van het samenwerkingsverband. In een enkel geval is bewust gekozen voor uitvoering via de reguliere opleidingspoot als opstap naar een reorganisatie van de onderwijsorganisatie die het mogelijk moet maken structureel flexibele trajecten voor doelgroep aan te bieden. Zo n keuze vraagt een duidelijke visie en strategisch beleid van de organisatie en de doorvertaling daarvan in alle lagen van de organisatie. EVC Dat de werving van EVC moeizaam gaat is al eerder in deze rapportage aangegeven. Als er al vraag is naar EVC blijkt de organisatie, uitvoering en kwaliteit van EVC nog niet goed genoeg te zijn. We constateren met betrekking tot EVC tekortkomingen die onder te brengen zijn in drie aspecten 10. Visie en strategie In een aantal samenwerkingsverbanden is de opvatting dat EVC in beperkte mate adequaat is om knelpunten op de arbeidsmarkt op te lossen. Men heeft het beeld dat werkgevers weinig of niets willen met EVC. Men vindt EVC administratief en procedureel te ingewikkeld. De strategie lijkt dan meer te zijn om EVC in te zetten als start van een duaal traject of het accent te leggen bij vormen van assessment, voordat deelnemers geplaatst worden in een scholingstraject. Het gesprek over het inzetten van EVC als instrument in de ontwikkeling van regionaal arbeidsmarktbeleid wordt in de meeste samenwerkingsverbanden niet of niet diep genoeg gevoerd. Ook in de staande organisaties is vaak geen duidelijk beleid met betrekking tot EVC. Soms is EVC wel onderdeel van strategische beleidsvorming maar is dat beleid niet of onvoldoende doorvertaald in de operationele lagen van de organisatie. Dat maakt samenwerking in de verbinding tussen vraag en aanbod lastig. Kwaliteit EVC De kwaliteit van EVC is nog niet op orde. Scholen geven aan dat het deels te maken heeft met onduidelijkheden rond de kwaliteitscode en de erkenningsprocedures. Instellingen worstelen met het dilemma om enerzijds kwaliteit van EVC te borgen en anderzijds snel in te willen spelen op vragen van bedrijven die volgens hen juist niet zitten te wachten op lange en dure procedures. Volgens de kwaliteitscode EVC moeten EVC-trajecten los staan van opleiden en examineren. Dat blijft voor veel scholingsinstellingen nog een lastig punt te zijn omdat EVC veel wordt ingezet als assessment om te kijken welke aanvullende scholing iemand nog nodig heeft. 10 Deze aspecten zijn ontleend aan het onderzoek: EVC in het mbo: wat gaat goed, wat kan beter? Marja van den Dungen, Barbara Marcelis en Tijs Pijls, CINOP, Den Bosch, maart ecbo Monitor duale en EVC trajecten, definitieve versie

25 Organiseren van EVC EVC is nog weinig structureel in de instellingen verankerd en er zal nog veel aan kwaliteit gewonnen moeten worden. Uit de monitor blijkt dat maar weinig instellingen in het publieke domein 500 of meer EVC-trajecten op jaarbasis realiseren. De realisatie ligt ver beneden de ambities. Zulke lage aantallen bieden weinig basis voor een gezonde bedrijfsvoering om EVC binnen de instelling kostendekkend te organiseren en uit te voeren. Zowel O&O-fondsen als het recentelijk beschikbaar gekomen participatiefonds bieden extra financieringsmogelijkheden, maar zonder visie en beleid zal het lastig blijven om EVC structureel goed te organiseren in de mbo-instellingen. Dit betekent dat een duurzame infrastructuur in een samenwerkingsverband van verschillende partijen voor de verbinding tussen vraag en aanbod op het gebied van EVC lastig is vorm te geven. Leerwerkloketten Bij de analyse van de monitorinformatie is gekeken naar het al dan niet operationeel zijn van leerwerkloketten in de regio, of deze naar tevredenheid functioneren en welke verwachtingen in de projecten leven ten aanzien van het functioneren van het leerwerkloket. In iets meer dan de helft van de regionale projecten is een leerwerkloket gerealiseerd. Als functies van deze loketten worden aangegeven: voorlichting, doorverwijzing en integrale dienstverlening. Uit de monitorrapportages komt het beeld naar voren dat de meeste leerwerkloketten feitelijk nog maar in beperkte mate functioneren. Er zijn nog veel onduidelijkheden over de positionering, de aansturing, de bemensing en het inregelen van administratieve processen. Er worden in zeer beperkte mate via de leerwerkloketten trajecten opgehaald. Daarentegen is de verwachting van de impact van de leerwerkloketten op het realiseren van leerwerktrajecten bij de projecten hoog. Die verwachtingen zijn gebaseerd op de aanname dat er met het leerwerkloket een stap voorwaarts gemaakt kan worden in het realiseren van de ambities. Leerwerkloketten worden gezien als een vehikel waarmee de samenwerking in de verbinding tussen vraag en aanbod duurzaam vorm kan krijgen. Maar zover is het dus nog niet. Sturing en positionering lijken belangrijke factoren die het functioneren van het leerwerkloket bepalen. Globaal gesproken zijn er twee modellen: een model waarin sprake is van een gezamenlijk front onder een centrale aansturing en een model waarin het leerwerkloket als backoffice coördinatiepunt van (reguliere) activiteiten van samenwerkingspartners opereert. De huidige leerwerkloketten zijn niet allemaal aan één van deze modellen toe te wijzen omdat men vaak intern nog geen duidelijk beeld heeft van de gewenste positionering. Maar de kernvraag is duidelijk: wat wordt de positie van een gemeenschappelijke voorziening ten opzichte van de staande organisaties? Er zijn voorbeelden van directe sturing en een gezamenlijk front onder gecoördineerde aansturing en verantwoordelijkheid. Monitor duale en EVC trajecten, definitieve versie ecbo 25