Raadsvoorstel tot het uaststellen uan de Verordening individuele uoorzieningen maatschappelijke ondersteuning gemeente

Transcriptie

1 gemeente Eindhouen Raadsnummer O8. R2724. OOI Inboeknummer o8bstotyaa Beslisdatum B%W 8 september 2008 Dossiernummer 88.PSB Raadsvoorstel tot het uaststellen uan de Verordening individuele uoorzieningen maatschappelijke ondersteuning gemeente Eindhouen ( oocl) Inleiding Op 12 februari 2008 is het vierjarenbeleidskader Wmo Samen Sterk in Eindhoven door uw raad vastgesteld. Onderdeel hierin is Meedoen makkelijker maken, wat er op gericht is om iedereen (ongeacht een beperking) lang en prettig thuis te laten wonen en mee te laten doen aan de samenleving. In de toegangsbepaling wordt gezocht naar een passende oplossing voor de hulpvraag van de klant. Een individuele Wmo-voorziening kan deze oplossing bieden. In de verordening van 2007 is het Wvg-beleid vertaald naar de Wmo om zo voor de overgangsperiode te zorgen voor de continuiteit in de dienstverlening. Met de goedkeuring van uw raad van het vierjarenbeleidskader Wmo is het tijd voor een nieuwe verordening voor individuele voorzieningen. Doelstelling Uitvoering geven aan de in Eindhoven Een geformuleerde uitdaging om klantgericht maatwerk te bieden aan mensen (met een beperking) die ondersteuning nodig hebben in hun persoonlijk en maatschappelijk functioneren. Voorstel 1 De Verordening individuele voorzieningen maatschappelijke ondersteuning gemeente Eindhoven (2009) met bijbehorende algemene en artikelsgewijze toelichting vaststellen, waarin de belangrijkste wijzigingen ten opzichte van de voorgaande verordening zijn: procesmatig ingericht: van hulpvraag naar oplossing; indeling type voorzieningen op basis van het compensatiebeginsel; de hulpvraag en oplossingen kunnen veel breder zijn dan het aanbod van individuele Wmo voorzieningen vanuit de gemeente; toevoeging van de alternatieve voorziening; verstrekking van sportvoorzieningen (in plaats van alleen de sportrolstoel); een systematiek voor het vragen van een eigen bijdrage.

2 Argumenten 1.1 De uitgangspunten ui t het beiei dskader Wmo : Samen Sterkin Eindhoven! zijn vertaaldin de nieuwe verordening. De uitgangspunten voor individuele Wmo-voorzieningen uit het beleidskader Wmo zijn vertaald in de verordening: keuze tussen aanbod in natura of een persoonsgebonden budget; algemene voorzieningen, zoals een pool van hulpmiddelen, kunnen worden ingezet als oplossing voor de hulpvraag van de belanghebbende. Deze algemene voorzieningen worden tezamen met privaatrechtelijke en de overige wettelijke voorzieningen beschouwd als voorliggende voorzieningen. Pas als deze voorliggende voorzieningen geen adequate oplossing bieden voor de hulpvraag dan wordt gekeken naar individuele Wmo-voorzieningen; in de verordening is de alternatieve voorziening opgenomen, zo kan zonder gebruik te maken van de hardheidsclausule na samenspraak met de belanghebbende een toereikende oplossing voor zijn hulpvraag worden gevonden; mensen met een beperking kunnen aanspraak maken op sportvoorzieningen om hen te ondersteunen bij het sporten. Op basis van de vorige verordening kon alleen de beperkte categorie sportrolstoelen worden toegekend; voor bepaalde voorzieningen wordt een eigen bijdrage gevraagd, voor rolstoelen en scootmobielen geldt dat niet. Het vaststellen van de eigen bijdragen gebeurt via een systematiek via het Centraal Administratiekantoor (CAK). In het besluit individuele voorzieningen maatschappelijke ondersteuning wordt het eigen bijdragebeleid verder uitgewerkt. 1.2 De verordening geeft een betere invulling aan het cam pensa ti ebegi nsei yirmo. Het compensatiebeginsel (artikel 4 van de Wmo) heeft tot doel de burger met een beperking in staat te stellen: een huishouden te voeren; zich te verplaatsen in en om de woning; zich lokaal te verplaatsen per vervoermiddel; medemensen te ontmoeten en op basis daarvan sociale verbanden aan te gaan. In de vorige verordening werd het laatste element van het compensatiebeginsel niet expliciet benoemd als terrein waarop individuele voorzieningen konden worden verstrekt. De vorige verordening was gebaseerd op de modelverordening van de VNG die stelt dat het ontmoeten van medemensen en het aangaan van sociale verbanden impliciet voortvloeit uit het verstrekken van voorzieningen op de overige drie terreinen. Wij kiezen in deze verordening voor een andere insteek en zijn van mening dat ook op het terrein van het ontmoeten van medemensen en het aangaan van sociale verbanden de gemeente een expliciete compensatieplicht heeft en individuele voorzieningen kan verstrekken.

3 1.3 ln de verordening komt de parti ci pa ti egedachte van de Wmo tot uiting. De voorganger van deze verordening was bedoeld om een overgangssituatie te creeren tot het moment dat de visie van Eindhoven op de Wmo (neergelegd in het vierjarenbeleidskader) vastgesteld was. De vorige verordening was daardoor een combinatie van de Wvg verordening aangevuld met hulp bij het huishouden. Omdat de Wet voorzieningen gehandicapten een voorzieningenwet was kwam in de overgangsverordening de participatiegedachte van de Wmo voor ons gevoel onvoldoende tot uitdrukking. Deze nieuwe verordening heeft de participatiegedachte meedoen aan de samenleving juist als uitgangspunt. Dit komt onder meer tot uitdrukking in de categorie: ontmoeten van medemensen en aangaan van sociale verbanden en in de alternatieve voorziening. Daarnaast redeneert de verordening vanuit de hulpvraag van de belanghebbende en de wijze waarop daar een oplossing voor gevonden wordt. Als een individuele voorziening (mede) een oplossing biedt voor de hulpvraag van de belanghebbende treedt deze verordening in werking. 1.4 De verordening ondersteunt de nieuwe klantbenaderi ng die de gemeente Eindhoven voorsta a t. De verordening is procesmatig ingericht. In de verordening wordt stapsgewijs van hulpvraag naar oplossing geredeneerd. Er wordt niet direct naar de individuele voorzieningen gegrepen die de gemeente in haar winkel heeft staan. In het proces van toegangsbepaling wordt eerst samen met de belanghebbende zijn hulpvraag integraal bekeken. Vervolgens wordt gekeken hoe de gemeente de belanghebbende zo kan ondersteunen (compenseren) dat deze zelfredzaam is en in staat tot maatschappelijke participatie. Dit krijgt zijn weerslag in de dienstverlening van het lnwonersplein waarin de Wmo geintegreerd wordt en in de verdere uitwerking van de toegangsbepaling Wmo. De wijze waarop de verordening is opgesteld ondersteunt deze ontwikkelingen. 1.5 De part/c/ patiecommissie Welzijn, Wonen en Zorg zietin de verordening dezaken terug die zij belangrijk vindt. De Participatiecommissie Welzijn, Wonen en Zorg geeft aan dat de zaken waarvan zij aangegeven hebben deze belangrijk te vinden in de verordening terug te zien zijn. In een eerder stadium is al een aantal keren met de Participatiecommissie over deze zaken gesproken. De integrale en brede aanpak van de verordening wordt door de Participatiecommissie gewaardeerd. Daarnaast is zij blij met de vernieuwingen die zijn doorgevoerd, met name: de klantvraag centraal in de toegangsbepaling (kanteling van product naar procesgerichte verordening); bij gebruikelijke zorg (protocol Zorg voor elkaar) wordt expliciet gesproken over de draagkracht en/of draaglast van de belanghebbende en/of zijn huisgenoten; de alternatieve voorziening;

4 voorzieningen voor het ontmoeten van medemensen en het aangaan van sociale verbanden, waaronder de (brede) sportvoorziening. De opmerkingen van de Participatiecommissie zijn (voor zover deze betrekking hadden op de verordening) verwerkt in de verordening. Voor de samenvatting van de totale reactie van de Participatiecommissie verwijzen wij u naar de notitie. Kanttekeningen 1.1 Hetis nog onbekend hoe de alternatieve voorziening zich gaat ontwikkelen. In deze verordening wordt de alternatieve voorziening geintroduceerd. Een alternatieve voorziening biedt een oplossing: als er geen gangbare voorziening voorhanden is; of als er wel een gangbare voorziening is die een oplossing biedt voor de ondervonden beperking, maar het alternatief voor de belanghebbende een meer toereikende oplossing biedt voor de hulpvraag. Omdat de voorzieningenmarkt permanent in ontwikkeling is, is het op voorhand niet te voorspellen met welke soorten alternatieve voorzieningen we te maken gaan krijgen. Ook de kosten van dergelijke voorzieningen zijn daardoor nog onbekend. De komende tijd staan we voor de uitdaging verder uit te werken hoe we in de uitvoering om gaan met de alternatieve voorziening. In de verordening is opgenomen dat de kosten niet onevenredig hoog mogen zijn. Waar in de individuele gevallen de grens zal liggen en volgens welke normen/ijkpunten kan worden bepaald of de kosten voor de betreffende alternatieve voorziening niet onevenredig hoog zijn wordt in de beleidsregels verder uitgewerkt. Kosten In de verordening zitten een aantal vernieuwingen die meerkosten ten opzichte van de bestaande situatie met zich meebrengen: de alternatieve voorziening, sportvoorzieningen en het Protocol Zorg voor elkaar: gebruikelijke zorg in Eindhoven. Deze meerkosten worden afgedekt uit de Wmo begroting Hierover is reeds bij de behandeling van het vierjarenbeleidskader Wmo een besluit genomen. Communicatie De Verordening individuele voorzieningen maatschappelijke ondersteuning zal na besluitvorming zes weken ter inzage liggen. Via de reguliere kanalen (folders/clientenkrant/persbericht) zullen de belanghebbenden op de hoogte gebracht worden van de inhoud van de nieuwe verordening. Planning en uitvoering Uw raad legt bij verordening de kaders vast voor de verstrekking van individuele Wmo-voorzieningen. Deze kaders hebben vervolgens verdere uitwerking nodig onder meer als het gaat om eigen bijdragen of gebruikelijke zorg. Wij zijn verantwoordelijk voor deze nadere uitwerking. Dat gebeurt in twee delen. Ten eerste worden

5 in het besluit Wmo nadere regels gesteld ten aanzien van de voorwaarden waaronder een voorziening wordt verstrekt en de bijbehorende financiele voorwaarden. Ten tweede door het stellen van richtlijnen waarlangs het verstrekkingenbeleid van individuele Wmo-voorzieningen concreet wordt ingevuld (de beleidsregels Wmo). Het besluit Wmo en de Beleidsregels Wmo zullen wij in het vierde kwartaal van 2008 vaststellen. Op 1 januari 2009 worden de nieuwe verordening en de bijbehorende nadere regelgeving van kracht. Evaluatie Via de reguliere tussenberichten zal uw raad geinformeerd worden over de uitvoering van deze verordening. Bijlage(n) Als bijlage bij dit voorstel behoort: reactie Participatiecommissie en adviseur toegankelijkheid gemeente Eindhoven op concept verordening individuele voorzieningen maatschappelijke ondersteuning gemeente Eindhoven (2009). De bijlage ligt ter inzage in de leeskamer. Een ontwerpraadsbesluit bieden wij u hierbij ter vaststelling aan. Burgemeester en wethouders van Eindhoven, A. Brunninkhuis, secretaris.

6 Raadsbesluit De raad van de gemeente Eindhoven; gezien het voorstel van burgemeester en wethouders van 9 september 2008; besluit: 1 de Verordening individuele voorzieningen maatschappelijke ondersteuning gemeente Eindhoven (2009) met bijbehorende algemene en artikelsgewijze toelichting vast te stellen; 2 de Verordening voorzieningen maatschappelijke ondersteuning gemeente Eindhoven (2007) met bijbehorende algemene en artikelsgewijze toelichting per 1 januari 2009 in te trekken. Verordening individuele voorzieningen maatschappelijke ondersteuning gemeente Eindhoven (2009). Hoofdstuk 1. Algemene bepalingen. Artikel 1.1. Begri psbepali ngen. In deze verordening en de daarop gebaseerde nadere regelgeving wordt verstaan onder: a. Wet: Wet maatschappelijke ondersteuning; b. Besluit: het besluit maatschappelijke ondersteuning individuele voorzieningen gemeente Eindhoven waarin door het college van burgemeester en wethouders nadere regels worden gesteld ten aanzien van de voorwaarden waaronder een voorziening wordt verstrekt en de bijbehorende financiele voorwaarden; c. Beleidsregels: richtlijnen waarlangs het verstrekkingenbeleid van de individuele Wmo-voorzieningen concreet wordt ingevuld; d. Woonachtig: een persoon die geregistreerd is in de gemeentelijke basisadministratie van de gemeente Eindhoven; e. Belanghebbende: een persoon met een beperking en/of een chronisch psychisch probleem en/of een psychosociaal probleem, als bedoeld in artikel 1, eerste lid, onder g, onderdeel 5 en 6 van de Wet; f. Mantelzorger: een persoon, die mantelzorg verleent als bedoeld in artikel 1, lid 1, onder b van de Wet; g. Huisgenoot: iedere persoon met wie de belanghebbende duurzaam gemeenschappelijk een woning bewoont; h. Compensatiebeginse/: de algemene verplichting aan het college van burgemeester en wethouders om door het treffen van voorzieningen personen met beperkingen een zodanige uitgangspositie te verschaffen dat zij in

7 I. 08. R2724. OOI aanvaardbare mate zelfredzaam zijn en in staat zijn tot maatschappelijke participatie; Maatschappelijke participatie: normale deelname aan het maatschappelijke verkeer, te weten het voeren van een huishouden, zich verplaatsen in en om de woning, zich lokaal te verplaatsen per vervoermiddel en het ontmoeten van medemensen en op basis daarvan aangaan en onderhouden van sociale verbanden om op die manier deel te nemen aan het lokale maatschappelijke leven; j. Zelfredzaamheid: het lichamelijk, verstandelijk of financiele vermogen om zelf voorzieningen te treffen, die normale deelname aan het maatschappelijke verkeer mogelijk maken; k. Lokaal verp!aatsen per vervoermiddel: het zich zodanig verplaatsen dat aansluiting wordt gevonden bij (boven)regionale en landelijke vervoersystemen; Toegangsbepaling: het proces van de integrale uitvraag naar aanleiding van de hulpvraag van de belanghebbende waarin samen met de belanghebbende een overzicht wordt gemaakt van zijn stoornis, beperking en/of participatieprobleem om te komen tot een oplossing voor de hulpvraag van de belanghebbende; m. ICF classificatie: International Classification of Functions, Disabilities and Impairments: een uniform begrippenkader dat als grondslag moet dienen om de behoefte aan voorzieningen in individuele gevallen vast te stellen. Hierbij wordt onderscheid gemaakt in stoornis, beperking of participatieprobleem; n. Stoornis: een afwijking in of verlies van functie of anatomische eigenschap, zijnde de positie, aanwezigheid, vorm en continuiteit van onderdelen van het menselijk lichaam; o. Beperking: zijn moeilijkheden die een persoon heeft met het uitvoeren van activiteiten, zijnde onderdelen van iemands handelen; p. Participatieprobleem: problemen die een persoon heeft met het deelnemen aan het maatschappelijk leven waardoor hij geen volwaardig lid kan zijn van de maatschappij; q. Voorliggende voorziening: een verzamelnaam voor alle voorzieningen buiten deze verordening waarop de belanghebbende aanspraak zou moeten maken dan wel een beroep zou moeten doen ter oplossing van de hulpvraag. Hieronder vallen de algemene voorzieningen, de privaatrechtelijke voorzieningen en overige wettelijke voorzieningen; Algemene voorziening: een voorziening die wordt geleverd op basis van directe beschikbaarheid, geen of een beperkte indicatiestelling en die een snelle, regelarme en adequate oplossing biedt voor de hulpvraag van de client; s. Individuele voorziening: een voorziening die individueel wordt aangeboden indien een voorliggende voorziening geen adequate oplossing biedt; t. Algemeen gebruikelijk: naar geldende maatschappelijke normen tot het gangbare gebruiks- dan wel bestedingspatroon van de belanghebbende behorend;

8 u. Voorzieningin natura: een voorziening die in eigendom, in bruikleen, in huur of in de vorm van persoonlijke dienstverlening wordt verstrekt; v. Persoonsgebonden budget: een geldbedrag waarmee de aanvrager een of meer aan hem te verlenen voorzieningen kan verwerven en waarop de in deze verordening en het Besluit te stellen regels van toepassing zijn; w. Budgethouder: een persoon aan wie ingevolge deze verordening een persoonsgebonden budget is toegekend en die aan het college van burgemeester en wethouders verantwoording over de besteding van het persoonsgebonden budget verschuldigd is; x. Gemaximeerdefinancielevergoeding: een tegemoetkoming in de kosten van een individuele voorziening waarvan de hoogte is gebonden aan een maximum en waarbij geen afstemming met het inkomen plaatsvindt; y. Eigen bijdragein de kosten: een door het college van burgemeester en wethouders vast te stellen bijdrage, die bij de verstrekking van een individuele voorziening betaald moet worden en waarop de regels van het Besluit van toepassing zijn; z. Meerkosten: de kosten voor niet noodzakelijke, maar door belanghebbende gewenste extra s aan de voorzieningen welke voor rekening komen van de belanghebbende. Hoofdstuk 2. De toegangsbepaling. Artikel 2.1. Het kenbaar maken van de hulpvraag. 1. De belanghebbende maakt aan de gemeente zijn hulpvraag kenbaar. 2. Het is niet noodzakelijk om de hulpvraag kenbaar te maken door middel van een aanvraag voor een individuele voorziening. 3. Een aanvraag voor een individuele voorziening dient te worden ingediend door middel van een door het college ter beschikking gesteld format. Artikel 2.2. De toegangsbepaling. 1. De gemeente doet een integrale uitvraag om de hulpvraag duidelijk te krijgen en in samenspraak met de belanghebbende(n) een adequate oplossing te zoeken die samenhangend is afgestemd op de situatie van de belanghebbende. 2. Het college van burgemeester en wethouders kan deze integrale uitvraag op moment van eerste klantcontact achterwege laten als de klantsituatie hiertoe geen aanleiding geeft. 3. Het college van burgemeester en wethouders vraagt een externe deskundige om advies indien: a. overwogen wordt op medische gronden geen individuele voorziening te verstrekken; of b. het college van burgemeester en wethouders dat overigens gewenst vindt. 4. Een belanghebbende is verplicht aan het college van burgemeester en wethouders of de door hen aangewezen adviesinstantie die gegevens te verschaffen of

9 te doen verschaffen die noodzakelijk zijn voor de beoordeling van de toegangsbepaling. 5. Tijdens de toegangsbepaling wordt voor de inventarisatie van de mogelijkheden en onmogelijkheden van de belanghebbende gebruik gemaakt van de ICF classificatie. Artikel 2.3. Relatie met de voorliggende voorzieningen. 1. Een individuele voorziening is van toepassing als uit de hulpvraag blijkt dat algemene voorzieningen geen adequate oplossing bieden op het terrein van het zelfstandig voeren van een huishouden, zich verplaatsen in en om de woning, zich lokaal te verplaatsen per vervoersmiddel en medemensen te ontmoeten en op basis daarvan sociale verbanden aan te gaan. 2. Een individuele voorziening is van toepassing als uit de hulpvraag blijkt dat de voorzieningen uit privaat rechtelijke dan wel wettelijke regelingen geen adequate oplossing bieden op het terrein van het zelfstandig voeren van een huishouden, zich verplaatsen in en om de woning, zich lokaal te verplaatsen per vervoermiddel en medemensen te ontmoeten en op basis daarvan sociale verbanden aan te gaan. 3. Als tijdens de hulpvraag blijkt dat (ook) AWBZ voorzieningen noodzakelijk zijn, zal de gemeente deze specifieke aanvraag doorleiden naar het indicatieorgaan van de AWBZ. Artikel 2.4. Voorwaarden toekennen vanindividuele voorzieningen. 1. Een individuele voorziening kan slechts worden toegekend voor zover: a. deze langdurig noodzakelijk is om de beperkingen op het gebied van het voeren van het huishouden, het verplaatsen in en om de woning, het zich lokaal verplaatsen per vervoermiddel en bij het ontmoeten van medemensen en op basis daarvan sociale verbanden aangaan op te heffen of te verminderen; b. in uitzondering op hetgeen gesteld in het eerste lid, sub a kan een voorziening voor kortdurende noodzaak worden toegekend als het gaat om kortdurende hulp bij het huishouden dan wel spoedeisende hulp; c. deze, naar objectieve maatstaven gemeten, als de goedkoopst adequate voorziening kan worden aangemerkt; d. deze in overwegende mate op het individu is gericht; 2. Geen individuele voorziening wordt toegekend: a. indien de voorziening voor een persoon als de aanvrager algemeen gebruikelijk is; b. indien de aanvrager niet woonachtig is in de gemeente Eindhoven; c. voor zover de ondervonden problemen bij het normale gebruik van de woning voortvloeien uit de aard van de in de woning gebruikte materialen; d. voor zover de aanvraag betrekking heeft op kosten die de aanvrager voorafgaand aan het moment van beschikken heeft gemaakt dan wel waar vooraf

10 geen toestemming voor is gegeven door het college van burgemeester en wethouders; e. indien een voorziening als die waarop de aanvraag betrekking heeft reeds eerder krachtens deze verordening, dan wel krachtens de aan deze verordening voorafgaande Verordening voorzieningen gehandicapten, is verstrekt nog steeds als zijnde adequaat wordt beschouwd en de normale afschrijvingstermijn van de voorziening nog niet is verstreken, tenzij de eerder vergoede of versterkte voorziening verloren is gegaan als gevolg van omstandigheden die niet aan de aanvrager zijn toe te rekenen; f. indien de aanvrager niet voldoet aan de in artikel 2.1 gestelde voorwaarden en verplichtingen. Hoofdstuk 3. Verstrekkingsvormen en typen van individuele voorzieningen. Artikel 3.1. Verstrel<l<i ngsvormen van individuele voorzieningen. 1. Een individuele voorziening kan verstrekt worden in natura of persoonsgebonden budget of een gemaximeerde financiele vergoeding. 2. Het college van burgemeester en wethouders legt in het Besluit vast in welke situaties de keuze tussen deze voorzieningen wordt geboden. 3. De belanghebbende heeft de vrijheid tussen de verschillende door het college van burgemeester en wethouders aangeboden verstrekkingsvormen te kiezen. Artikel 3.2. Voorwaardenindividuele voorzi eningen. 1. Het college van burgemeester en wethouders besluit over het toekennen dan wel afwijzen van een individuele voorziening bij beschikking. 2. Indien een voorziening in natura wordt verstrekt wordt, indien van toepassing, met belanghebbende een bruikleenovereenkomst gesloten. 3. Indien een voorziening in de vorm van een persoonsgeboden budget wordt verstrekt wordt met belanghebbende een persoonsgebonden budgetovereenkomst gesloten. Tevens kan bij de beschikking een Programma van Eisen worden verstrekt. 4. De voorwaarden waaronder individuele voorzieningen verstrekt worden, zijn geregeld in het Besluit. Artikel 3.3. Typen van individuele voorzieningen. Individuele voorzieningen kunnen in verschillende vormen worden aangeboden. Bij de bepaling welke voorziening wordt ingezet wordt de onderstaande volgorde gehanteerd: a. individuele voorzieningen die collectief zijn ingevuld; b. gangbare individuele voorzieningen; c. alternatieve individuele voorzieningen. Hoofdstuk 4. Individuele voorzieningen voor het voeren van een huishouden.

11 Soortenindividuele voorzi eningen voor het voeren van een huishouden. Individuele voorzieningen voor het voeren van een huishouden: a. hulp bij het huishouden; b. woonvoorzieningen; c. alternatieve voorzieningen die het mogelijk maken een huishouden te voeren. Artike/4.2. Recht op hulp bij het huishouden. De belanghebbende kan voor hulp bij het huishouden als bedoeld in artikel 4.1, sub a in aanmerking komen indien het zelf uitvoeren van een of meer huishoudelijke taken onmogelijk is door: a. aantoonbare beperkingen op grond van ziekte of gebrek, inclusief een chronisch psychisch en/of psychosociaal probleem; of b. problemen bij het uitvoeren van hulp bij het huishouden door de mantelzorger. Artikel@.3. Randvoorwaarden hulp bij het huishouden. In afwijking van het gestelde in artikel 4.2 en conform het protocol Gebruikelijke zorg Eindhoven: Zorg voor elkaar, komt de belanghebbende niet in aanmerking voor hulp bij het huishouden als tot de leefeenheid waar deze persoon deel van uitmaakt een of meer huisgenoten behoren die wel in staat zijn het huishoudelijk werk te verrichten. Dit is van toepassing zolang er geen onevenredig beroep wordt gedaan op de draaglast en de draagkracht van de belanghebbende en/of zijn huisgenoten. Artikel 4.4. Soorten woonvoorzi eni ngen. Woonvoorzieningen kennen verschillende categorieen: a. hulpmiddelen in het kader van wonen; b. verhuis en inrichtingskosten; c. woningaanpassing. Artikel 4.5. Recht op een woonvoorziening. 1. De belanghebbende kan voor een woonvoorziening als bedoeld in artikel 4.4, sub a en b in aanmerking komen indien aantoonbare beperkingen op grond van ziekte of gebrek, inclusief een chronisch psychisch en/of psychosociaal probleem, het normale gebruik van de woning belemmeren. 2. De belanghebbende kan voor een woonvoorziening als bedoeld in artikel 4.4, sub c in aanmerking komen als: a. aantoonbare beperkingen op grond van ziekte of gebrek, inclusief een chronisch psychisch en/of psychosociaal probleem, het normale gebruik van de woning belemmeren; en b. na samenspraak met de belanghebbende blijkt dat de in artikel 4.4, sub b genoemde woonvoorziening niet mogelijk is of niet de goedkoopst adequate voorziening.

12 3. In afwijking van hetgeen gesteld in artikel 4.5, lid 2 kan een woonvoorziening worden toegekend aan de eigenaar van de woning. Artikel 4.6. Recht op een alternatieve voorziening voor het voeren van een hui shouden. De belanghebbende kan voor een alternatieve individuele voorziening als bedoeld in artikel 4.1, sub d in aanmerkingen komen als: a. als de gemeente na samenspraak met de belanghebbende bepaalt dat de individuele voorzieningen als bedoeld in artikel 4.1 sub a en b geen toereikende oplossing bieden voor de hulpvraag die de belanghebbende heeft; b. de alternatieve voorziening bijdraagt aan het voeren van een huishouden; c. deze alternatieve oplossing (medisch) verantwoord is; d. deze alternatieve oplossing geen onevenredig hoge kosten met zich meebrengt. Artikel 4.7. Rancivoorwaarden voor woonvoorzi eni ngen. De aanvraag voor een woonvoorziening als bedoeld in dit hoofdstuk wordt geweigerd indien: a. de noodzaak tot het treffen van de woonvoorziening het gevolg is van een verhuizing waartoe op grond van belemmeringen bij het normale gebruik van de woning ten gevolge van ziekte of gebrek geen aanleiding bestond en er geen andere belangrijke reden aanwezig was; b. de belanghebbende niet verhuist of verhuisd is naar de voor zijn of haar beperkingen op dat moment beschikbare meest geschikte woning, tenzij daarvoor tevoren schriftelijk toestemming is verleend door het college van burgemeester en wethouders ; c. de woonvoorziening aangevraagd wordt op een moment dat op basis van leeftijd, gezinssituatie of woonsituatie te voorzien was dat deze voorziening noodzakelijk zou zijn en er geen sprake is van een onverwacht optredende noodzaak; d. de belanghebbende verhuist naar een woonruimte die niet geschikt is het gehele jaar door bewoond te worden; e. de belanghebbende verhuisd is naar een AWBZ-instelling of een andere instelling gericht op het verstrekken van zorg. Artikel 4.8. Rancivoorwaarden aan te passen woning. Een belanghebbende komt niet in aanmerking voor een individuele voorziening als bedoeld in artikel 4.1, sub b en c als het gaat om de volgende situaties:

13 a. het treffen van voorzieningen aan een woning waarin de ondervonden problemen bij het normale gebruik van de woning voortvloeien uit de aard van de in de woning gebruikte materialen; b. het treffen van voorzieningen aan hotels/pensions, trekkerswoonwagens, kloosters, tweede woningen, va kantiewoningen, recreatiewoningen en bij kamerverhuur; c. het treffen van voorzieningen in specifiek op mensen met beperkingen gerichte woongebouwen voor wat betreft voorzieningen in gemeenschappelijke ruimten dan wel voorzieningen die bij nieuwbouw of renovatie zowel in gemeenschappelijke ruimten als in de wooneenheden zonder noemenswaardige meerkosten meegenomen kunnen worden; d. in uitzondering op het gestelde in sub c wordt voor gemeenschappelijke ruimten wel voorzieningen getroffen voor het verbreden van toegangsdeuren, het aanbrengen van automatische deuropeners, hellingbanen, het aanleggen van drempelhulpen of vlonders, extra trapleuningen (bij een portiekwoning), een opstelplaats voor een rolstoel bij de toegangsdeur van het woongebouw. Artikel 4.9. Randvoorwaarden met betrekking tot hoofdverblij f. 1. Een woonvoorziening wordt slechts verleend indien de belanghebbende zijn hoofdverblijf heeft of zal hebben in de woonruimte waaraan de voorziening wordt getroffen. 2. In afwijking van het gestelde in het eerste lid kan een woonvoorziening getroffen worden voor het bezoekbaar maken van een woonruimte indien de belanghebbende zijn hoofdverblijf heeft in een AWBZ-instelling, mits de gemeente waar de belanghebbende zijn hoofdverblijf heeft, verklaart dat haar niet bekend is dat ten behoeve van de belanghebbende reeds eerder een woning bezoekbaar is gemaakt. 3. De aanvraag voor het bezoekbaar maken wordt ingediend in de gemeente waar de aan te passen woning staat. 4. Onder bezoekbaar maken wordt uitsluitend verstaan het middels een woonvoorziening bewerkstelligen dat de belanghebbende de woonruimte zelf en enkele essentiele ruimten daarin kan bereiken. Hoofdstuk 5. Individuele voorzieningen voor het zich lokaal verplaatsen per vervoermiddel. Artikel 5.1. Soorten individuele voorzieningen voor het zich lokaal verplaatsen per vervoermiddel. Individuele voorzieningen voor het zich lokaal verplaatsen per vervoermiddel zijn: a. vervoermiddelen; b. collectieve vervoervoorziening; c. vervoerkostenvergoedingen;

14 d. alternatieve individuele voorzieningen voor het zich lokaal verplaatsen per vervoermiddel. Artikel 5.2. Rechtop een vervoermiddel. De belanghebbende kan voor een vervoervoorziening als bedoeld in artikel 5.1, sub a in aanmerking komen als hij zich door aantoonbare beperkingen als gevolg van ziekte of gebrek, inclusief een chronisch psychisch en/of psychosociaal probleem, niet lokaal kan verplaatsen met gebruik van een reguliere fiets. Arti kei 5.3. Recht op collectieve vervoervoorzi eni ng. De belanghebbende kan voor de collectieve vervoervoorziening als bedoeld in artikel 5.1, sub b in aanmerking komen als aantoonbare beperkingen op grond van ziekte of gebrek, inclusief een chronisch psychisch en/of psychosociaal probleem, het gebruik van het openbaar vervoer of het bereiken van het openbaar vervoer onmogelijk maken. Artikel 5.4. Recht op vervoerkostenvergoecli ng. De belanghebbende kan voor een vervoervoorziening als bedoeld in artikel 5.1, sub c in aanmerking komen als aantoonbare beperkingen als gevolg van ziekte of gebrek, inclusief een chronisch psychisch en/of psychosociaal probleem, het gebruik van een collectief vervoersysteem als bedoeld in artikel 5.1, sub b onmogelijk maken Arti kei 55. Recht op alternatieve voorziening voor het zi ch lokaal verplaatsen per vervoermiddel. De belanghebbende kan voor een alternatieve individuele voorziening als bedoeld in artikel 5.1, sub d in aanmerking komen als: a. de gemeente na samenspraak met de belanghebbende bepaalt dat de individuele voorzieningen als bedoeld in artikel 5.1, sub a, b en c geen toereikende oplossing bieden voor de hulpvraag die de belanghebbende heeft; b. de alternatieve voorziening bijdraagt aan het zich lokaal verplaatsen per vervoermiddel; c. deze alternatieve oplossing (medisch) verantwoord is; d. deze alternatieve oplossing geen onevenredig hoge kosten met zich meebrengt. Hoofdstuk 6. Individuele voorzieningen voor het verplaatsen in en rond de woning. Artikel 6.1. Soorten individuele voorzieningen voor het verplaatseni n en rond de woning. Individuele voorzieningen voor het verplaatsen in en rond de woning zijn:

15 a. een rolstoelvoorziening; b. alternatieve individuele voorzieningen voor het verplaatsen in en rond de woning. Artikel 6.2. Het recht op een rolstoelvoorzi ening. De belanghebbende kan voor een rolstoelvoorziening als bedoeld in artikel 6.1, sub a in aanmerking komen als aantoonbare beperkingen op grond van ziekte of gebrek, inclusief een chronisch psychisch en/of psychosociaal probleem, incidenteel dan wel dagelijks zittend verplaatsen in en rond de woning noodzakelijk maken. Artikel 6.3. Het rechtop een alternatieve voorziening voor het verplaatsenin en rond de woning. De belanghebbende kan voor een alternatieve individuele voorziening als bedoeld in artikel 6.1, sub b in aanmerking komen als: a. de gemeente na samenspraak met de belanghebbende bepaalt dat de individuele voorzieningen als bedoeld in artikel 6.1, sub a geen toereikende oplossing bieden voor de hulpvraag die de belanghebbende heeft; b. de alternatieve voorziening bijdraagt aan het verplaatsen in en rond de woning; c. deze alternatieve oplossing (medisch) verantwoord is; d. deze alternatieve oplossing geen onevenredig hoge kosten met zich meebrengt. Hoofdstuk 7. Individuele voorzieningen voor het ontmoeten van medemensen en het aangaan van sociale verbanden. Artikel Soorten individuele voorzieningen voor het ontmoeten van medemensen en het aangaan van sociale verbanden. Individuele voorzieningen voor het ontmoeten van medemensen en het aangaan van sociale verbanden: a. individuele sportvoorziening; b. individuele vervoervoorzieningen voor boven regionaal gebruik; c. alternatieve individuele voorzieningen voor het ontmoeten van medemensen en het aangaan van sociale verbanden. Artikel7.2. Rechtopeenindividuelesportvoorziening. De belanghebbende kan voor de individuele sportvoorziening als bedoeld in artikel 7.1, sub a, in aanmerking komen als aantoonbare beperkingen op grond van ziekte of gebrek inclusief een chronisch psychisch en/of psychosociaal probleem sportbeoefening zonder sporthulpmiddel onmogelijk maken.

16 Artikel 7.3. Randvoorvvaarden individuele sportvoorzi eni ng. De in artikel 7.1m sub a genoemde sportvoorziening wordt alleen verstrekt: a. als de sportvoorziening (medisch) verantwoord is; b. als er sprake is van een serieuze langdurige sportbeoefening; c. in de vorm van een gemaximeerde financiele vergoeding. Artikel 7.4. Recht op eenindividuele vervoervoorziening voor boven regionaal gebruik. Belanghebbende kan voor een vervoervoorziening die verder reikt dan het lokaal vervoer als bedoeld in artikel 7.1, sub b in aanmerking worden gebracht als: a. het gaat om een bovenregionaal contact, dat uitsluitend door de aanvrager zelf bezocht kan worden, terwijl het bezoek voor de aanvrager noodzakelijk is om dreigende vereenzaming te voorkomen (medemensen te ontmoeten en sociale verbanden aan te gaan); b. het toekennen van de vervoervoorzieningen, zoals bedoeld in hoofdstuk 6 niet voldoende zijn om maatschappelijk te participeren Artikel 75. Recht op aiternatieveindividuele voorzieningen voor het ontmoeten van medemensen en het aangaan van sociale verbanden. De belanghebbende kan voor een alternatieve individuele voorziening als bedoeld in artikel 7.1, sub c in aanmerking komen als: a. de gemeente na samenspraak met de belanghebbende bepaalt dat de individuele voorzieningen als bedoeld in artikel 7.1, sub a en b geen toereikende oplossing bieden voor de hulpvraag die de belanghebbende heeft; b. de alternatieve voorziening bijdraagt aan het ontmoeten van medemensen en het aangaan van sociale verbanden; c. deze alternatieve oplossing (medisch) verantwoord is; d. deze alternatieve oplossing geen onevenredig hoge kosten met zich meebrengt. Hoofdstuk 8. De toekenning. Artikel 8.1. Motivatie van de oplossing. In de beschikking staat vermeld welke oplossing(en), waaronder individuele Wmovoorzieningen, beschikbaar is c.q. zijn om de hulpvraag van de belanghebbende te compenseren. Deze oplossing(en) draagt c.q. dragen bij aan het behouden en bevorderen van de zelfredzaamheid en de normale maatschappelijke participatie van de belanghebbende. Artikel 8.2. Eigen bijdragen. a. Bij het verstrekken van individuele voorzieningen op grond van de wet is de belanghebbende mogelijk een eigen bijdrage verschuldigd. b. De eigen bijdrage zoals bedoeld in artikel 8.2, sub a wordt afgestemd op het gezinsinkomen van de belanghebbende.

17 c. Het college van burgemeester en wethouders legt in het Besluit vast voor welke individuele voorzieningen zij een eigen bijdrage vraagt en hoe hoog deze eigen bijdrage is. Hoofdstuk 9. Inlichtingen, intrekking en terugvordering. Artikel 9.1. Wijzigingenin desituatie. Degene aan wie krachtens deze verordening een individuele voorziening is verstrekt, is verplicht aan het college van burgemeester en wethouders mededeling te doen van feiten en omstandigheden, waarvan redelijkerwijs duidelijk moet zijn dat deze van invloed kunnen zijn op het recht op een individuele voorziening. Artikel 9.2. Intrel<l<i ng van een voorziening. 1. Het college van burgemeester en wethouders kan een beschikking, genomen op grond van deze verordening, geheel of gedeeltelijk intrekken indien: a. niet (meer) is voldaan aan de voorwaarden gesteld bij of krachtens deze verordening; b. onjuiste of onvolledige gegevens zijn verstrekt en de verstrekking van onjuiste of onvolledige gegevens tot een ander besluit zou hebben geleid; c. de vastgestelde eigen bijdrage niet is betaald; d. de aanvrager recht blijkt te hebben op vergoedingen of verstrekkingen van derden; e. de aanvrager niet voldaan heeft aan de ten behoeve van de uitvoering van deze verordening opgestelde uitvoeringsregels. 2. Een besluit tot verlening van een persoonsgebonden budget of gemaximeerde financiele vergoeding kan worden ingetrokken indien blijkt dat het budget binnen zes of twaalf maanden na beschikking volledige uitbetaling niet is aangewend voor de bekostiging van de voorziening waarvoor de verlening heeft plaatsgevonden. Artikel 9.3. Terugvordering. De voorziening die als gevolg van een besluit als bedoeld in artikel 9.2, lid 1 en 2 ten onrechte of tot een te hoog bedrag is verleend, alsmede hetgeen anderszins onverschuldigd is betaald, kan door het college van burgemeester en wethouders worden teruggevorderd. Hoofdstuk 10. Slot- en overige bepalingen. Artikel Hardheidsclausuleensituaties waarin deze verordeningnietvoorziet. 1. Het college van burgemeester en wethouders kan in bijzondere gevallen ten gunste van de belanghebbende afwijken van de bepalingen van deze verorde-

18 ning, indien toepassing van de verordening tot onbillijkheden van overwegende aard leidt. 2. In gevallen, de uitvoering van deze verordening betreffende, waarin deze verordening niet voorziet, beslist het college van burgemeester en wethouders. Artikel Indexering. Het college van burgemeester en wethouders kan jaarlijks per 1 januari de bedragen genoemd in het Besluit individuele voorzieningen maatschappelijke ondersteuning Eindhoven indexeren. In het Besluit is opgenomen voor welke bedragen dit geldt en welk prijsindexcijfer gehanteerd wordt. Artikel Inwerkingtreding en ci teerti tel. 1. Deze verordening treedt in werking met ingang van 1 januari De Verordening voorzieningen maatschappelijke ondersteuning gemeente Eindhoven (2007) komt hiermee te vervallen. 3. Deze verordening wordt aangehaald als Verordening individuele voorzieningen maatschappelijke ondersteuning gemeente Eindhoven (2009)".

19 Algemene en artikelsgewijze toelichting Inleiding Per 1 januari 2007 is de Wet maatschappelijke ondersteuning, afgekort de Wmo, in werking getreden. De Wmo is een kaderwet die de Wet voorzieningen gehandicapten en de Welzijnswet heeft vervangen. Tevens is met de invoering van de Wmo de huishoudelijk verzorging vanuit de AWBZ overgegaan naar de gemeenten. Om uitvoering te geven aan de Wmo is een Verordening individuele voorzieningen noodzakelijk. Hierin worden de rechten en plichten van de burgers nader omschreven om in aanmerking te komen voor individuele voorzieningen zodat zij ondanks hun ziekte en/of beperking zo goed mogelijk in staat zijn deel te nemen aan het maatschappelijk leven. In de verordening van 2007 is het Wvg-beleid vertaald naar de Wmo om zo voor de overgangsperiode te zorgen voor de continuiteit in dienstverlening. Met de goedkeuring door uw raad van het Beleidsplan Wmo : "Samen Sterk in Eindhoven is het tijd voor een nieuwe Verordening individuele voorzieningen. Samen met een andere klantbenadering in het lnwonersplein en de toegangsbepaling Wmo geeft de gemeente Eindhoven zo haar nadere invulling aan de Wmo. Hieronder volgt de algemene toelichting voor de verordening en vervolgens de artikelsgewijze toelichting. Algemene toelichting Deze Verordening individuele voorzieningen maatschappelijke ondersteuning gemeente Eindhoven (2009) is in tegenstelling tot de vorige verordening procesmatig ingericht. Waar de vorige verordening nog meer het karakter had van de winkel waaruit gekozen wordt, is deze verordening gebaseerd op het vinden van een oplossing voor de hulpvraag van de belanghebbende. Hoe kan de gemeente de belanghebbende zo ondersteunen (compenseren) dat deze zelfredzaam is en in staat is tot maatschappelijke participatie. De belanghebbende verkent samen met de gemeente wat de mogelijkheden zijn. Het proces van hulpvraaganalyse tot en met de (eventuele) toekenning van individuele Wmo-voorzieningen en de bijbehorende randvoorwaarden en verantwoording zijn beschreven. De belanghebbende kan op meerdere manieren aan de gemeente kenbaar maken dat hij een hulpvraag heeft: telefonisch, bij het loket, schriftelijk of via internet / . Deze procesgerichte verordening ondersteunt de nieuwe klantbenadering die de gemeente Eindhoven voorstaat. De hulpvraag van de client wordt integraal bekeken. Dit krijgt zijn weerslag in de dienstverlening van het lnwonersplein waarin de Wmo geintegreerd is. En in de verdere uitwerking van de toegangsbepaling Wmo waardoor: de gemeentelijke uitvoering waar mogelijk zelf gaat onderzoeken of belanghebbende in aanmerking komt voor individuele Wmo-voorzieningen;

20 in bepaalde gevallen belanghebbende via zelfindicatie kan bepalen of hij voor een individuele Wmo voorziening in aanmerking komt; gekeken wordt of partners in de stad een rol kunnen spelen bij de toegangsbepaling.

21 Artikelsgewijze toelichting Hoofdstuk 1. Algemene bepalingen. Artikel 1.1. Begripsbepalingen. In de begripsbepalingen worden de belangrijkste begrippen voor de individuele Wmo-voorzieningen verklaard. Daar waar wordt verwezen naar een wetsartikel, wordt in de toelichting een omschrijving gegeven. Ad a, b en c Wet, besluit en beleidsregels. Deze begrippen spreken voor zich. Add Woonachtig. In de Wmo wordt niet nader gedefinieerd wat woonachtig is. Met deze bepaling is het begrip afgebakend door de gemeentelijke basisadministratie leidend te maken. Ad e Belanghebbende. Een persoon die ten gevolge van een beperking, chronisch psychisch probleem of psychosociaal probleem aantoonbare moeilijkheden ondervindt bij de maatschappelijke participatie. Ad f Mantelzorger. Mantelzorger is iemand uit de directe omgeving van een hulpbehoevende die langdurige zorg nodig heeft en die niet in het kader van een hulpverlenend beroep wordt geboden. Deze zorgverlening vloeit rechtstreeks voort uit de sociale relatie en overstijgt de gebruikelijke zorg. Ad g Huisgenoot. Deze definitie is opgenomen in het kader van gebruikelijke zorg. Als de belanghebbende een huisgenoot heeft dan wordt daar rekening mee gehouden voor het aantal uren hulp bij het huishouden. Ad h Cam pensa ti ebegi nsel. In het compensatiebeginsel worden de vier terreinen benoemd waarop een belanghebbende problemen bij maatschappelijke participatie kan ondervinden. Het college van burgemeester en wethouders moet een aanbod van voorzieningen doen om deze problemen in aanvaardbare mate te compenseren. Bij deze compensatie wordt gekeken naar de persoonskenmerken en behoefte van de belanghebbende, maar ook naar de capaciteit van de belanghebbende om deze voorzieningen zelf te bekostigen. Naast de vier wettelijke compensatievelden heeft Eindhoven daar ook de inkomensondersteunende maatregelen aan toegevoegd. Bij de toegangsbepaling wordt ook gekeken naar het gebruik van deze maatregelen.

22 Adi Maatschappelijkeparticipatie. Deze term is nauw verwant aan het compensatiebeginsel. Het compensatiebeginsel is de opdracht aan het college van burgemeester en wethouders. De vier genoemde terreinen zijn mogelijk het probleem voor de maatschappelijke participatie. Adj Zelfredzaamhei d. Ook deze term is gekoppeld aan het compensatiebeginsel. De verstrekking van voorzieningen in het kader van deze verordening zijn erop gericht de zelfredzaamheid van burgers te behouden dan wel te bevorderen. Ad k Lokaal verplaatsen. Deze terminologie komt uit het compensatiebeginsel. Het betreft de vervoerbehoefte binnen een straal van 5 OV-zones van het woonadres van de belanghebbende. Ad I Toegangsbepali ng. Dit vormt de kern van de Wmo in Eindhoven. Samen met de belanghebbende en/of direct betrokkene(n) wordt gekeken welke problemen er zijn in de maatschappelijke participatie of zelfredzaamheid. De oplossing van de hulpvraag is gelegen in het aanbod van de verschillende vormen van voorzieningen, eerst zal gekeken worden naar de voorliggende voorzieningen. Als deze (alleen) geen toereikende oplossing bieden kan een individuele voorziening verstrekt worden. Adm tim p ICF classificatie en begrippen. De afkorting ICF staat voor de International Classification of Functions Disability, and Health, opgesteld door de Wereld Gezondheidsorganisatie (World Health Organisation, onderdeel van de Verenigde Naties). De ICF is een begrippenkader waarmee het mogelijk is het functioneren van mensen en de eventuele problemen die mensen in het functioneren ervaren te beschrijven plus de factoren die op dat functioneren van invloed zijn. In de gemeente Eindhoven is de ICF classificatie vanaf 1 januari 2007 leidend om zo te werken met een uniform begrippenkader. De begrippen stoornis, beperking en participatieprobleem komen uit de ICF classificatie. Ad q Voorliggende voorziening. Zie ook artikel 2 van de wet. Dit betreft enerzijds voorzieningen die voor iedereen toegankelijk zijn ongeacht of er sprake is van een beperking. Denk hierbij aan een eetpunt in een buurthuis. Anderzijds betreft het voorzieningen die laagdrempelig zijn, bijvoorbeeld de Opplusregeling. Tot slot betreft het voorzieningen uit privaatrechtelijke en overige wettelijke regelingen, zoals een rollator en een financiele vergoeding op basis van een letselschadeverzekering. Voorliggende voorzieningen hebben in het kader van deze verordening voorrang op individuele voorzieningen.

23 Waar mogelijk zal eerst een oplossing gezocht worden in de voorliggende voorzieningen, waar nodig zal een individuele voorziening worden verstrekt. Hoe de keuze zal worden gemaakt tussen beide categorieen voorzieningen hangt uiteraard helemaal af van de individuele situatie van de aanvrager. Ad r Algemene voorziening. Het gaat hier om direct uit voorraad beschikbare, laagdrempelige voorzieningen. Daarbij valt te denken aan een scala van reeds bestaande of nog te ontwikkelen voorzieningen: scootermobielpools, algemene woonvoorzieningen als een Opplusregeling, klussendiensten en voorzieningendepots, rolstoelpools en vrijwilligersdiensten. De verstrekkingsprocedure is eenvoudiger dan bij individuele voorzieningen: een beperkte dan wel geen indicatiestelling; geen formele beslissing (beschikking), geen eigen bijdragen, maar met een mogelijke gebruikersbijdrage. Op verzoek zal er aan de aanvrager wel een beschikking kunnen worden afgegeven, zodat rechtsbescherming gewaarborgd is. Ad s Individuele voorziening. Deze voorzieningen zijn specifiek voor het individu. De belanghebbende zal hiervoor geindiceerd worden en er zal gezorgd worden voor een bij de hulpvraag passende voorziening. Ad t Algemeen gebruikelijk. Het is niet de bedoeling van de wet dat de gemeente voorzieningen verstrekt, waarover de aanvrager, gezien zijn individuele situatie, ook zonder zijn beperking, zou kunnen beschikken. Deze voorzieningen worden als algemeen gebruikelijk beschouwd. Wat in een concrete situatie als algemeen gebruikelijk te beschouwen is, hangt af van de geldende maatschappelijke normen van het moment van de aanvraag. Het kan in sommige gevallen wel gaan om voorzieningen die specifiek voor een beperking worden aangeschaft, maar vanwege hun algemeen gebruikelijke karakter toch niet vergoed worden. Bij het beantwoorden van de vraag of de voorziening algemeen gebruikelijk wordt de afweging gemaakt of het gaat om voorzieningen: die in de reguliere handel verkrijgbaar zijn; die niet speciaal voor mensen met beperkingen bedoeld zijn; die niet aanzienlijk duurder zijn dan vergelijkbare producten met hetzelfde doel; die voor iemand zonder beperking in een financieel vergelijkbare positie tot het normale aanschaffingspatroon kan worden gerekend. Ad u Voorzieningin natura. De individuele voorzieningen die in natura worden aangeboden worden door de gemeente als product of dienstverlening aan de belanghebbende ter beschikking gesteld.

24 Ad v Voorzieningin persoonsgebonden budget. Met het persoonsgebonden budget kan de belanghebbende zelf een hulpmiddel of dienstverlening inkopen. In het Programma van Eisen worden voorwaarden gesteld waaraan de individuele voorziening moet voldoen. Ad w Budgethouder De belanghebbende of diens vertegenwoordiger die een persoonsgebonden budget krijgt is budgethouder. De gemeente Eindhoven kan de budgethouder vragen om verantwoording af te leggen over de besteding van het persoonsgebonden budget. Nadere eisen hieromtrent worden vastgelegd in het Besluit. Ad x Gemaximeerde fi nanci ele vergoeding. Een gemaximeerde financiele vergoeding is een geldbedrag dat is bedoeld om een bepaalde voorziening te verwerven. Het is niet per se een kostendekkende vergoeding, maar een (gemaximeerd) bedrag, bedoeld als tegemoetkoming in de kosten. Het betreft hier vastgestelde bedragen die niet afhankelijk zijn van het (gezins)inkomen. Ady Eigen bijdrage. De gemeente kan voor individuele voorzieningen een eigen bijdrage vragen die is afgestemd op het (gezins)inkomen van de belanghebbende. De bevoegdheid voor het vragen van een eigen bijdrage in de kosten van een voorziening vloeit voort uit artikel 15, lid 1 van de wet. De afstemming op het (gezins)inkomen is geregeld in 15, lid 3 van de wet: "bij Algemene Maatregel van Bestuur (AMvB) nadere regels kunnen worden gesteld". Van deze bevoegdheid is gebruik gemaakt door middel van het vaststellen van het Besluit maatschappelijke ondersteuning (Stb. 2006, 450). De wet en de AMvB stellen wel regels en beperkingen aan de eigen bijdragemogelijkheid. Een nadere uitwerking voor Eindhoven vindt u in het Besluit maatschappelijke ondersteuning individuele voorzieningen gemeente Eindhoven. Ad z ivieerkos ten. Als een individuele voorziening noodzakelijk is gezien de situatie van de belanghebbende wordt deze voorziening verstrekt in natura of middels een persoonsgebonden budget. Bij de bepaling van de noodzakelijke voorziening wordt gekeken naar goedkoopst adequaat. Indien de belanghebbende extra s aan de voorziening wenselijk vindt, maar deze niet noodzakelijk zijn, dan komen de meerkosten voor rekening van de belanghebbende.