Birdie. Bob Dickhout schittert door afwezigheid. NIEUW! Perpetuele lening voor elke participant. Sander Visser t Hooft geridderd

Transcriptie

1 Birdie. Magazine van de Amsterdamse Golf Club / Strak en Trefzeker Bob Dickhout schittert door afwezigheid Sander Visser t Hooft geridderd NIEUW! Perpetuele lening voor elke participant 28e jaargang / winter 2013

2 Birdie Magazine 28e jaargang / winter De inhoud toegelicht 5 Bestuurlijke zaken 6 Verslag Bijzondere Algemene Ledenvergadering 11 Een Golfje ongemak 12 Interview met Xavier Ockhuysen 14 René Boin breeduit 16 Hole in One! 18 Onze nr. 13 van de Heerenmiddag 20 Het belang van de Heerenmiddag 22 Een aangename lunch met Marguerite 24 Jan Ede Kuipers voor het voetlicht 27 Wat moet blijven/verdwijnen in 2014? 28 Het winkeltje van de Amsterdamse 30 Dubbelportret 32 Swinging Pro 34 Mats de Haas traint bij Mike Bender 35 Wie de Jeugd heeft Sinterklaarfeest op de club 38 Wildwedstrijd, een verslag 39 Leuke grap 40 Fauna onder de loep 42 Nieuwe leden stellen zich voor 44 Commissies 45 Van het Secretariaat 46 Sponsors / Colofon 6 Perpetueel participeren 28 Ballen zat, en schoenen ook! 40 De natuur op de Amsterdamse 12 Xavier Kat drinkt ook bier! 36 De Sint is alweer vertrokken

3 VAN DE REDACTIE De Zoete Inval -5- Nou dat was me het feestje wel. De Buitengewoon Algemene Ledenvergaderingen die ertoe hebben geleid dat wij als club opgelucht de toekomst tegemoet kunnen zien. U heeft inmiddels het besluit vernomen per en op de website de details nog kunnen nalezen. Onze sterreporter Roland de Haas doet in dit nummer kwinkslagend verslag over de niet zelden hoog oplopende discussies tussen de bestuursplannen en de indieners van alternatieve voorstellen. Plaats conflict: De Zoete Inval in Haarlemmerliede, want de verwachte opkomst was te klein voor ons clubhuis. Moet u beslist lezen. De foto s werden gemaakt door Hester Kort. Na dit historisch gebeuren konden we al weer naar de jaarlijkse Algemene Ledenvergadering, maar daar bleek ons clubhuis ruim genoeg voor. Paar hamerstukken en klaar was Walter. Belangrijkste punt was wel de benoeming tot Lid van Verdienste van voormalig hoofdredacteur van onze Birdie, Sander Visser t Hooft die maar liefst 28 uitgaven heeft gerealiseerd in zeven jaar tijd. Proficiat en reuze bedankt! Dan hebben we deze keer een leuk aantal interviews met leden van divers pluimage en met een van onze gewaardeerde adverteerders: Wijnkoperij Ockhuysen. De vaste rubrieken komen ook weer aan bod zoals de columns van Ad Verwoerd (Fauna), Michel Put (pro s), Dubbelportret (deze keer met Tatyana Draijer en Bart Webbers), Wie de Jeugd heeft...(josé Corstens) en Aldert Bruinsma (Een golfje ongemak). En dan hebben we René Boin natuurlijk, die met de cover voor het laatste nummer van dit jaar zijn vierluik heeft afgesloten. Het moet u zijn opgevallen dat de vier Birdie voorpagina s van 2013 naast elkaar gelegd één geheel vormen. En anders ziet u het resultaat in oogopslag verderop in dit nummer. Mooi verhaal ook over ons 9-jarige jeugdlid Mats de Haas die een trainingsstage mocht volgen bij Mike Bender, coach van onder andere Zach Johnson, winnaar Masters en huidige nummer 16 op de wereldranglijst. Om jaloers op te zijn! Sinterklaas kwam ook zijn opwachting maken op de club. Zondagmiddag 24 november was het een heerlijk ontspannen boel met echte Zwarte Pieten...De fotoreportage is van Bim Bensdorp. Verder mochten we ook nog drie leden noteren die een hole in one hebben gescoord en maakte Bob Dickhout een olijk verslag van de altijd weer leuke Wildwedstrijd, de op één na laatste wedstrijd van dit jaar. Kortom genoeg lees- en kijkstof voor de Kerst. De redactie wenst u heel fijne feestdagen. En komt u vooral 5 januari naar de Nieuwjaarsreceptie op de club, vanaf 16 uur. Ondersteuning van de redactie. Met dank voor de vele complimentjes die we krijgen voor het maken van dit magazine, het zou nóg levendiger kunnen als ook ú met bijdragen komt. Met tekst en/of beeld voor een interview, reportage of anderszins. En al helemaal als u een meer dan gemiddelde pen hebt, maar nodig is dat niet. Bel mij gerust even op, kunnen we een afspraak maken om hierover van gedachten te wisselen: Kopij voor het Voorjaarsnummer van Birdie Magazine Peter Heussen graag uiterlijk 15 februari zenden aan birdie@amsterdamsegolfclub.nl of naar het postadres. -4- Bestuurlijke zaken H Het voorwoord schrijven voor de Birdie, dat is niet iets wat wij elke dag doen maar wij willen u graag een kijkje geven in onze werkzaamheden binnen het bestuur. Onze portefeuille Sport en Spel omvat een groot aantal commissies binnen onze club. Van de bridge commissie, de dames-herencommissie, pro s tot technische commissie. Gelukkig wonen wij bij elkaar om de hoek, dus de lijnen zijn kort. Waarom zijn we toegetreden tot het bestuur? Wij houden beiden van de sportieve kant van het golfspel en deze portefeuille geeft ons de kans richting te geven aan de sportieve zaken op onze club. Ons doel is om een sportieve sfeer te creëren met behoud van de waarden die de club de Amsterdamse maken. De diverse commissieleden helpen ons deze sportieve richting uit te zetten. Petje af voor de vele leden die zich op vrijwillige basis inzetten voor onze club. Allereerst zijn we aan slag gegaan met de intentie om het spelniveau en de deelname van onze leden te verbeteren. In samenwerking met onze technische commissie en onze professionals is het handicapverlagingsprogramma in 2012 van start gegaan. Dit programma is een groot succes gebleken. Dat was leuk om te zien, deelnemers gingen met elkaar de baan in, samen oefenen en ze namen deel aan de clubwedstrijden. Er waren zelfs leden die een eigen light programma zijn gestart omdat ze buiten de deelname van het programma vielen. Vanwege het succes is het programma afgelopen september opnieuw van start gegaan en kunnen er meer leden deelnemen dan in het eerste jaar. Ook zijn we gestart met een open inschrijving voor de competitieteams, waarbij onder andere meer commitment van de competitie- en selectiespelers wordt gevraagd. Het resulteerde in een overschrijving voor de competitie bij de heren en daardoor konden er meer teams worden opgesteld. Dit alles heeft wellicht bijgedragen aan een groot aantal kampioen teams in 2013: het waren er maar liefst acht! De samenstelling van de wedstrijdkalender door de wedstrijdcommissie is ieder jaar weer een uitdaging. In de kalender moet een evenwicht gevonden worden tussen ruimte om vrij te kunnen spelen en de wedstrijden. Dit is altijd weer een heel gepuzzel. Maar het is opnieuw gelukt en de kalender 2014 treft u aan bij deze Birdie. Met onze head-pro Michel Put hebben wij intensief contact om hem te begeleiden bij het coördineren van al zijn taken. Wij ontvangen hierop positieve reacties van de leden. En ook de ingevoerde digitale agenda is goed geïntegreerd. Maar we zijn nog niet klaar. Het komende jaar gaan we samen met onze jeugdcommissie en pro s aan de slag met de jeugd! Ook een belangrijke groep binnen onze club. Wij willen ons aansluiten bij het NGF programma Committed to Jeugd en sturen aan op certificering. De door ons ingeslagen weg hopen wij in de komende bestuursperiode samen met de commissies te continueren, verder uit te bouwen en zo nodig te verbeteren. Uw suggesties zijn altijd welkom. Hierbij wensen wij u allen hele fijne feestdagen. Wij hopen u op de nieuwjaarsreceptie zondag 5 januari 2014 te mogen begroeten om te toasten op wederom een sportief golfjaar bij de Amsterdamse! Tevens worden hier ook de vele activiteiten rond het 80- jarig bestaan van onze mooie club gepresenteerd. Wees er daarom bij. Hartelijke groeten, Saskia en Martin. Petje af voor de vele leden die zich op vrijwillige basis inzetten voor onze club

4 Het einde van de participatiesamenleving bij de Amsterdamse Golf Club door Roland de Haas Observaties bij twee bijzondere algemene ledenvergaderingen. Maandag 21 oktober 2013 Een colonne comfortabele middenklassers beweegt zich naar een voor velen onbekende plek in Haarlemmerliede: Hotel de Zoete Inval. Omdat we met z n allen niet in het clubhuis kunnen, wordt hier de eerste Bijzondere ALV gehouden. Onderwerp: de toekomst van de club. We melden ons bij vrijwillige dames met grote lijsten en ontvangen stembriefjes, kleur wit. Bij het betreden van de zaal valt direct op dat niet iedereen zich op zijn of haar gemak voelt. Bestuursleden praten vriendelijk met leden en de Continuïteit Commissieleden nemen alvast plaats achter de tafels. De grote plafonnière in de zaal kleurt rood. Zou dat een teken van onheil zijn? De vergadering begint! We zijn met 190 man en hebben110 machtigingen. Niet genoeg voor het vereiste quorum van 564 leden. Dus een tweede datum is al gepland. De voorzitter doet zijn best om ontspannen te klinken. Snel mag de enige vrouw aan tafel, José Corstens, vaststellen dat aan alle eisen is voldaan en dat we aan de gang kunnen. Dat vindt een van de leden niet en suggereert dat we deze bijeenkomst beter kunnen zien als een gedachtewisseling. Het bestuur geeft aan dat er genoeg gelegenheid zal zijn om ideeën uit te wisselen, maar wil toch de agenda volgen. Per slot van rekening zijn die statutenwijziging en het nieuwe huishoudelijke reglement niet voor niets gemaakt en meegestuurd. Een uiterst serieuze commissie, helaas snel COCO genoemd, heeft moeite haar oprechte ideeën goed over het voetlicht te brengen. Bij het betreden van de zaal valt direct op dat niet iedereen zich op zijn of haar gemak voelt Lokatie: Hotel de Zoete Inval Plaats: Haarlemmerliede De dames achter de inschrijftafel hadden het er maar druk mee De power point presentaties worden stelselmatig onderbroken door insprekers. Zo n zaalmicrofoon valt niet mee; of hij doet het gewoon niet of hij veroorzaakt veel bijgeluiden. Er volgen alternatieve voorstellen, in totaal drie. Bestuur en COCO reageren op ieder voorstel afzonderlijk. De discussie gaat over afschaffen van participaties, waardevermindering (voor sommigen in box 3), perpetuele leningen die wel erg perpetueel zijn, schenkingen en het batig saldo ingeval de club zou worden opgeheven. In deze uren leren de AGC leden elkaar een stuk beter kennen. We weten nu ook dat KPMG de belastingzaken voor een van onze gewaardeerde leden doet. Een van ons vindt dat voor iemand die al 50 jaar lid is, wel een uitzondering gemaakt kan worden. Zij wil eigenlijk al haar geld terug. Een voormalige belastingexpert adviseert dat de COCO direct terug naar de tekentafel moet. Daarnaast worden sommige insprekers echt emotioneel en vergeten even dat al die bestuur- en COCO mannen het ook maar voor de goeie zaak doen. Gelukkig ontdekt een van ons dat het om iets heel anders gaat en houdt een warm pleidooi voor de waarden van de club: de mooie baan, het gezellige clubhuis, geen starttijden en natuurlijk al die leuke mensen zelf. Dus als we dat willen volhouden, is 800 leden het minimum en moeten we aantrekkelijk blijven voor nieuwe leden. We zijn weer terug in de realiteit. Wat nu? De voorzitter besluit tot een pauze. Het is direct geanimeerd gezellig: de biertjes gaan er gretig in. Na de pauze probeert de voorzitter de situatie te herleiden tot het perpetuele leningenprobleem. De zaal mag met hand opsteken kiezen: wel of geen lening. De power point presentaties worden stelselmatig onderbroken door insprekers De uitslag is 50/50. Gelukkig wordt besloten alle argumenten nog eens op een rij te zetten en de alternatieven te bestuderen. Het quorum is niet aanwezig en er kan dus niets beslist worden. De avond is de informatieavond geworden die het eigenlijk altijd al had moeten zijn. Uitverkocht huis Pauze Pils Eminence grise Bob Dickhout had een vooruitziende blik en zal zijn hoop in vervulling zien gaan: Van: C.H.Dickhout [mailto:chdickhout@hetnet.nl] Verzonden: maandag 21 oktober :02 Aan: AGC Secretariaat Onderwerp: ledenvergadering Geacht Bestuur, Bij dezen meld ik niet aanwezig te zullen zijn op de ledenvergadering van hedenavond. Gezien de hoeveelheid commentaar op het bestuursvoorstel verwacht ik een soort Poolse Landdag,waar vele leden niet zullen spreken over de continuïteit van de club maar voornamelijk over hun eigen geld. Ik vind dit zonde van mijn tijd en ga liever kijken naar University Challence op de BBC. Ik wens het Bestuur veel wijsheid en hoop,dat de AGC nog lang en gezond zal blijven bestaan. Met hartelijke groet, Bob Dickhout > De zaal stroomt vol

5 Woensdag 13 november 2013 De navigatiesystemen van de comfortabele middenklassers staan nog ingesteld op de Zoete Inval. Wederom de dames van de registratie. Dit keer rode stembriefjes, die later ook echt gebruikt zullen worden. Weer dezelfde zaal. Bij de inrichting heeft iemand ooit zijn best gedaan om er een designinterieur van te maken. Of dat helemaal gelukt is, is de vraag. Ook weer de grote plafonnière. Deze keer kleurt hij groen. Het bestuur heeft besloten nu met z n allen achter de tafel plaats te nemen. Het zou zo maar nodig kunnen zijn. De Continuïteit mannen zijn er vanzelfsprekend ook. Het verhaal begint van voor af aan. De powerpoints, de insprekers, het begrip voor de standpunten, de rekensommen, leningen en verliesnemingen, etc. Het past in het democratische proces iedereen zijn of haar zegje te laten doen. Als de voorzitter even zijn geduld verliest, pakt de COCO baas het professioneel op en geeft adequate antwoorden. Het team raakt steeds meer ingespeeld, pareert de aanvallen en houdt haar standpunten overeind. Inmiddels wordt de sfeer wat luchtiger en de suggesties ludieker. Zo oppert onze Birdie hoofdredacteur dat participaties Boetepot, die gevuld wordt door golfregelovertredingen bij vertrek en zelfs al eerder geheel kunnen worden betaald uit een te creëren Boetepot, die gevuld wordt door golfregelovertredingen. Ook werkt het altijd goed wanneer een oud-voorzitter de plannen ondersteunt en de maatregelen in een breder perspectief plaatst. Peter Heussen bracht tijdens de tweede Bijzondere Algemene Ledenvergadering een door hem gemaakte gedachtenotitie naar voren als reactie op de vaak grimmige aanvallen op de voorstellen van het Bestuur. Niemand stemde tegen en tóch werd het voorstel niet aangenomen... We zagen zojuist een sheet voorbijtrekken met de tekst De perfecte oplossing bestaat niet of woorden van gelijke strekking. Nou die heb ik wél! In de aanloop naar deze en de vorige avond is het mij opgevallen dat het vooral over GELD gaat. Niet zozeer zijdens het Bestuur, want dat staat een prachtbaan voor, een warm clubleven en de continuïteit daarvan. Wie niet, zou ik zeggen, dat is toch ons aller belang? Anderzijds kan ik me de bezorgdheid van leden voorstellen die hun aandeel deels zien verdampen. Het heeft mij op het idee gebracht van een win/win situatie die ik u niet wil onthouden. Even eenvoudig als geniaal. Het kost u in principe helemaal niets, u krijgt de volle waarde van uw participatie uitgekeerd en daar hoeft u niet eens de club voor te verlaten!!! Dat niemand nog niet eerder op dat idee is gekomen! Het toverwoord is BOETEPOT Uit die pot worden de participaties betaald, as simple as it is. En ik zei u al het kost u helemaal niets, net als in het dagelijks verkeer op de weg: wie zich netjes aan de verkeersregels houdt, krijgt NOOIT een bekeuring. Toch wordt ook die pot jaarlijks met vele miljoenen gevuld. > Het bestuur wikt en weegt Waarvoor worden boetes in het vooruitzicht gesteld? Ik noem u er een paar: Boete voor het niet repareren van pitchmarks 25 het niet aanharken van bunkers 25 het niet terugleggen van plaggen 25 (op den duur spaart dit een greenkeeper uit... en dat is het eerst verdiend!) langzaam spel 100 per flight bumperkleven in de baan 200 per flight het niet uitholen van puttjes bij stableford 50 bij niet herstellen van de overtreding diskwalificatie mulligans toestaan bij een wedstrijd 50 + marker plus diskwalificatie afspreken een opgelopen strafslag 150 voor speler en niet te noteren marker + diskwalificatie op een verkeerde plek droppen 50 Deze boetes laten finetunen door Geert Jan Bakker. Regelovertreders gaan dus voortaan diep in de buidel tasten wanneer ze coute que coute een goeie score willen binnenbrengen. In het begin stroomt het geld binnen, dat beloof ik u. Op termijn zal dit verminderen, maar daar staat dan tegenover dat we verlost zullen blijven van pitchmarks, divotholes, onaangeharkte bunkers etc. Bovendien zal er aanzienlijk minder vals worden gespeeld en zullen de handicaps daardoor veel meer in overeenstemming komen met het werkelijke spelpeil van de meeste spelers. Kortom we gaan een fantastische tijd tegemoet. En wie wil dat niet?... Ik zie geen handen omhoog, dus u mag aannemen dat dit voorstel is aangenomen! Crisisberaad Een autoriteit met recht van spreken die de blik naar ons aller toekomst richt. Na enige tijd spitst de discussie zich toe op het aspect van de perpetuele lening. Alle overige zaken raken wat op de achtergrond. Het lijkt op een slimme strategie. Dan schorst de voorzitter plotseling de vergadering. Is dat op dit moment wel verstandig? De leden gaan weer aan het bier. Na de pauze mogen we stemmen. We zijn dit keer met 169 leden, met 197 volmachten. De rode stembriefjes worden opgehaald door de dames van de registratie. De uitslag is 273 voor, 93 tegen. Bestuur en COCO hebben hun taak volbracht. De zaal applaudisseert en feliciteert. We zijn allemaal een paar duizend euro armer en KPMG kan Box 3 legen. Maar de club blijft gezond. Op naar de 800! De voorzitter tekent opgelucht voor de goede afloop Het Schenken van de Participaties Zoals u allen inmiddels ongetwijfeld weet, worden de toetredingskosten voor nieuwe leden volgend jaar verlaagd van ongeveer EUR naar EUR Onderdeel van de nieuwe regeling is dat nieuwe leden niet langer verplicht worden om participaties te kopen. Dit betekent dat ook voor huidige leden de eis van het moeten hebben van participaties vervalt. Hierdoor wordt het voor alle leden vanaf 1 januari 2014 mogelijk om de participaties te schenken. De Continuïteitscommissie heeft deze mogelijkheid uitgewerkt in twee schenkingsvarianten: 1. Schenking participaties aan familieleden Onder de eerste variant kunnen de participaties worden geschonken aan echtgenoot, echtgenote, partner, kind of kleinkind, die lid willen worden. Het nieuwe (familie)lid is verplicht om een lening van EUR aan de vereniging te verstrekken en kan de aan hem of haar geschonken participaties gebruiken om deze lening te verstrekken. Dit betekent dat het familielid in 2014 lid van de Amsterdamse kan worden door betaling van het entreegeld van EUR 354 (plus uiteraard de reguliere contributie). Uit de reacties die zijn binnengekomen, blijkt dat deze schenkingsvariant zeer positief wordt ervaren. De vraag is inmiddels gesteld of de kring van begunstigden niet kan worden uitgebreid tot bijvoorbeeld andere familieleden zoals broers en zussen. Een aanpassing van het nieuwe Leningen- en Participatiereglement zou dit mogelijk kunnen maken. Het bestuur wil echter eerst de huidige wijzigingen doorvoeren en vervolgens evalueren, voordat een mogelijke uitbreiding wordt besproken. Dit ook gelet op de mogelijke gevolgen voor vertrekkers. Aan het einde van 2014, medio 2015 zal er meer duidelijkheid zijn. 2. Schenken aan de club Onder de tweede schenkingsvariant kunnen de participaties worden geschonken aan de Amsterdamse. In het kader van het 80-jarig bestaan van onze club zal volgend jaar een speciale schenkingsactie worden opgezet. De participaties kunnen in deze schenkingsvariant in vijf jaar tijd aan de Amsterdamse worden geschonken door middel van een fiscaal vriendelijke lijfrenteschenking. Dit betekent dan dat de fiscus uw golfcarrière gaat sponsoren.

6 Een Golfje Ongemak door Aldert Bruinsma Aldert Bruinsma verhaalt onder bovenstaande titel verhalen over klein dagelijks leed en andere ongemakken, zoals hij het noemt. Oorspronkelijk speelde dit zich af op de Amsterdamse, maar hij maakt ook elders veel mee, op of nabij een golfbaan. Na enig aandringen is Aldert geronseld als vaste columnschrijver. Wie leest niet graag over klein dagelijks leed, nietwaar? W Christian Oerlemans Waarom is golf op de Amsterdamse (eigenlijk op iedere baan) nu eigenlijk zo leuk? Wel, hierom: De kans dat je een nieuwe bal van de tee kwijtraakt is groter dan de kans dat je een oude kwijtraakt. Je approach ligt verrassend vaak bij de plek waar de cup vorige week was gestoken. De hark ligt altijd aan de andere kant van de bunker. Als je je regenpak eindelijk aan hebt, stopt het met regenen. Als je een bal oplegt eindigt die vaak toch in het water, maar als je er voor gaat eveneens. Als de spelers gaan fluisteren tijdens je afslag kun je ze niet meer verstaan. Na een redelijk goed shot kun je de bal niet vinden. Op het moment dat je denkt, ik speel al 15 holes met dezelfde bal, raak je hem kwijt. Als je een bal vindt, is het niet je eigen bal. Een bal vinden is leuk, ook omdat je weet dat iemand deze bal niet heeft kunnen vinden. Bij een shotgun schrijf je de eerste score vaak bij de eerste hole. Speel je waardeloos, wil je de volgende dag weer: het kan beter. Speel je heel goed, wil je de volgend dag weer: dat valt tegen. Als je wordt doorgelaten, sla je vaak een misser. Greenkeepers werken als een magneet op de bal. Als het gaat stortregenen, moet je doorspelen. De bal springt bij voorkeur de verkeerde kant op De bal ligt altijd in een niet of slecht geharkt stuk van de bunker (voetafdruk). Je mag niet hardop juichen bij een misser van je tegen stander (matchplay). Je komt er pas tegen het einde van je ronde achter wat je de voorgaande holes fout deed. Je denkt aan course management en je pakt toch je driver. Geen zin om in te slaan en dan toch boos bij een afzwaaier naar de 18e. Hoe langer je wacht tot de voorgaande flight ver genoeg weg is, hoe korter je drive. Men zegt dat een boom 80% lucht is, maar je raakt toch altijd een tak. Als je de boom niet wilt raken, moet je er op mikken (en dan raak je hem ook). Jouw bal heeft een voorkeur voor oude divotholes op de fairway. Je approach ligt vanaf een afstand gezien vlakbij de pin, maar blijkt bij aankomst nog meters verwijderd. Na een les kun je een goede score op je buik schrijven. Als je een 20 meter put maakt en de vlag er niet uithaalt dan raak je de pin. Nadat je hebt gedropt, zie je vlakbij een betere plek. Op de driving-range krijg je teveel zelfvertrouwen. Als je denkt dat je een goede score gaat maken, verpest je de laatste holes. Na afloop wil iedereen over zijn eigen spel vertellen en eigenlijk niet luisteren naar anderen. En nog honderden andere redenen.

7 Bij Okhuysen ligt het accent duidelijk op kwaliteit, niet op prijs ADVERTEERDER IN DE SCHIJNWERPER door Peter Heussen Ons mooie magazine wordt mede mogelijk gemaakt door onze adverteerders. De gecontracteerde advertentieruimte benutten zij door het aanprijzen van hun producten en diensten. Maar wie zitten er achter deze bedrijven, wie zijn de mensen daar die het m doen? Wie is daar niet benieuwd naar? Wij dus ook en daarom gaan wij de komende Birdies steeds één adverteerder aan het woord laten. Deze keer is dat WIJNKOPERIJ OKHUYSEN Het valt nog niet mee om zo pal voor de Kerst een afspraak te maken met de directeur. Het is immers piekdrukte om deze tijd, met geschenkverpakkingen en bestellingen van particulieren die zich de feestdagen extra willen verwennen met de heerlijkste wijnen. Xavier Kat, daar hebben we het over, weet toch even een dik uur vrij te maken om enthousiast over zijn bedrijf te vertellen. De allerhartelijkste ontvangst is niet zoals je misschien zou verwachten in een nostalgisch van eikenhouten lambrisering voorziene stijlkamer, maar in een efficiënt gebouw met een indrukwekkend voorraadmagazijn in de Waarderpolder, onder de rook van Haarlem. Overal waar ik om me heen kijk, zie ik wijn. Mooi geëtaleerd, in kistjes ook en verder blikkend in het open magazijn in dozen en op pallets in torenhoge stellingen. Dat was vroeger wel anders. Okhuysen bestaat officieel sinds Kun je in het kort iets over de geschiedenis zeggen? De heer F. Okhuysen had in 1862 al een wijnhandel aan de Bakenessergracht in Haarlem. Zijn opvolger J.A. Okhuysen verhuisde de onderneming in 1881 naar de huidige locatie in de Gierstraat. De zaken breidden zich uit en de wijnen werden er zelfs gelagerd en gebotteld. Tot het daar te klein werd en de bereikbaarheid voor tankwagens wijn steeds moeilijker, werd de huidige locatie in de jaren 80 van de vorige eeuw betrokken. En nu dan Kat, geen Okhuysen aan het roer? Dat komt door mijn vader, die begon aanvankelijk als vakantiebaantje bij Okhuysen en raakte zo in de ban van het wijngebeuren dat hij na zijn schooltijd en enige jaren stage bij wijnboeren in vaste dienst trad. Dat was in Afgelopen jaar vierde hij zijn 50 jarig jubileum, oud 70 jaar en Okhuysen 145! Mooie getallen. In die halve eeuw nog roerige momenten meegemaakt? Oh, zeker. De wijnconsumptie was in de beginperiode van mijn vader grotendeels nog voorbehouden aan de notaris, arts en meneer pastoor. Albert Heijn heeft op een gegeven moment de wijn gepopulariseerd en nu zien we liefhebbers in alle sociale lagen. Okhuysen groeide als snel en speelde zich in de kijker van Bols die op overnamepad was. Zo kwam de firma inclusief mijn vader eind jaren 60 onder de hoede van deze grote speler. Maar steeds meer onderdelen van Okhuysen werden samengevoegd met andere acquisities van Bols, waardoor de jaarcijfers steeds kleiner werden... Mijn vader drong aan op overname en in 1976 was het zover. Samen met Wim Beelen die van Wijnhandel Verlinden kwam heeft hij Okhuysen van Bols overgenomen. En toen? Tweede helft jaren 90 wilden ze de zaak verkopen, maar dat bleek minder eenvoudig. Wim Beelen wilde bovendien persoonlijk afbouwen en had geen opvolger. Mijn vader wel, haha, dat ben ik dus. Na mijn studie Hotel Management School in Den Haag heb ik vijf jaar in Bordeaux gewerkt bij wijn- en handelshuizen, waar mijn passie voor wijn voor goed is gaan opbloeien. Ik kwam in 1999 bij de zaak. In 2001 mocht ik toetreden tot de directie en sinds afgelopen jaar mag ik het alleen doen. Pa komt af en toe nog eens kijken en voorziet mij dan graag van advies. Maar alleen als ik erom vraag, hoor. Prima relatie dus. Waarin onderscheidt Okhuysen zich? Dat wij letterlijk de (wijn)boer op gaan. Dus de grote huizen, die al voldoende hier vertegenwoordigd worden, voornamelijk links laten liggen. Dan ontdek je nog steeds bijzondere kwaliteitswijnen, niet zelden voor een interessante prijs. Inmiddels hebben we zo n verschillende wijnen van 300 producenten, meest Europees. En wij kiezen onze relaties ook met zorg, we moeten wel een click met ze hebben anders beginnen we er niet aan. Onze afnemers zijn vooral particulieren, horeca, bedrijven en soms ook collega importeurs. Supermarkten beleveren wij niet, onze kwaliteitseisen liggen daarboven. Bij Okhuysen ligt het accent duidelijkop kwaliteit, niet op prijs. Dat mag wel blijken uit het feit dat wij al sinds jaren door Meiningers Wine Business International genoemd worden als Beste wijnimporteur van NL Zijn we best heel trots op. Hebben jullie ook een webwinkel? Daar wou ik net over beginnen. Ja, die hebben wij en die loopt als een trein. Wij kondigen daarop ook onze proeverijen aan en de wijncursussen die wij geven. Verder bestoken wij per post de particuliere liefhebber/kenner 10 keer per jaar met onze aanbiedingenfolder. Klanten kunnen trouwens bij ons voorraad houden en op afroep hun bestellingen laten bezorgen. Jullie doen hier ook proeverijen? Ja, maar dan voor grote gezelschappen waar de Gierstraat te klein voor is. Twee keer per jaar komen hier 1000 á 1500 liefhebbers om zo n 200 wijnen te proeven, een feest! Producenten lopen hier dan ook rond voor de meet-and-greet. Wat doen jullie verder aan promotie? Nou (lacht), in de Birdie adverteren dus, sinds Bim Bensdorp begin 2011 ons daartoe wist te verleiden. En we beleveren inderdaad een groeiend aantal leden van de Amsterdamse. Verder sponsoren wij de verkiezing Beste Sommelier van het jaar, een initiatief van Gault Millau en zitten wij nog tot eind dit jaar op zondagmiddag vanaf uur in het programma Life is beautifull met de wijn van de week. Okhuysen is ook de drijvende kracht achter NRC Wijn. Iets te merken van de crisis? Best wel. Maar meer in de zin van een verschuiving van de consumptie van horeca naar thuisgebruik. Men gaat minder snel uit eten, maar wil in plaats daarvan dan thuis toch wel graag een goede wijn drinken. Is het leuk werken bij jullie? Wat ik om mij heen zie en hoor is dat er een geweldig fijne werksfeer heerst. Wij kennen hier nauwelijks verloop. Er zijn hier zo n dertig medewerkers waarvan de helft vinoloog is. Dat betekent dat als je bijvoorbeeld opbelt, je altijd iemand aan de lijn kunt krijgen die je uitstekend vakkundig kan adviseren. Zal ik je een leuke anekdote vertellen - waar gebeurd! iemand met een off day belt ons op en wil zomaar even over wijn babbelen. Welke wijn bij welk gerecht, je kent dat wel. Na afloop van het gesprek bedankt ie opgewekt met mijn dag is weer helemaal goed! We hebben het nog niet over golf gehad. Golf jij? Ja, zo n 25 jaar al, maar ik ben geen lid van een club. De weinige tijd daarvoor besteed ik aan mijn nevenfuncties. Ik ben o.a. vicevoorzitter van de Koninklijke Vereniging van Nederlandse Wijnhandelaren en besteed vrije tijd ook graag aan vrouw en kinderen van 3, 5 en 8 jaar. Maar tóch, met een gezelschap van zo n 20 man speel ik een soort competitie op de Old Course. Onze handicaps die we niet officieel hebben worden hilarisch vastgesteld tijdens het openingsdiner. Ik speel zo tussen de 10 en 20, maar kom ook wel eens met een score van 30 boven de baan binnen! En speel je ook wel eens op onze Amsterdamse? Zelden eigenlijk, maar ik zou daar wel eens een proeverij willen geven met bijpassende gerechtjes. Zo van: verse zalm laten proeven met een vette wijn en een met een hogere zuurgraad. Men kiest dan vaak voor de eerste wijn. Doe je echter wat citroensap op de zalm, dan blijkt die frisse wijn toch ineens veel beter te matchen. Ander voorbeeld: jonge geitenkaas met een rode wijn ligt voor de hand. Toch past een geselecteerde witte beter bij deze kaassoort. Ik ga m n best voor je doen. Dank voor dit gesprek en laatste vraag: Waar ziet niemand je voor aan? Dat ik ook graag een biertje drink!

8 4 Birdies op rij! Wie krijgt dat voor mekaar? Nou, René Boin dus. Staat hij in de baan al zijn mannetje met het slaan van onnavolgbare longest drives, niet zelden uitmondend in een birdie, op het tekenbord gaat ie helemaal los. Zo maakte hij de covers van onze Birdie dit jaar weer zó dat ze naast elkaar gelegd één geheel vormen. René heeft ze ook nog eens naadloos aan elkaar gemonteerd met als resultaat een indrukwekkend panoramisch beeld. 4 Birdies op rij, zogezegd. Het origineel is in het clubhuis te bewonderen

9 Vergadermoe, mag het een keertje? door José Corstens Zevenentwintig leden hebben de afgelopen Algemene Leden vergadering op 25 november bijgewoond. Een ongekend laag aantal. Echter geen reden om ons zorgen over te maken. Na twee Bijzonder Algemene Ledenvergaderingen op 21 oktober en 13 november waar zo n 200 leden present waren - verwachtte men blijkbaar geen vuurwerk op de jaarlijkse najaarsvergadering. Dit heeft men goed ingeschat. Na vaststelling van de begroting en de contributie van 2014, die overigens unaniem werden goedgekeurd, volgde de benoeming van ons nieuwe bestuurslid Renee Hopster als plaatsvervangend secretaris. Dé verrassing van deze avond was de benoeming van Sander Visser t Hooft tot lid van verdienste van de Amsterdamse vanwege zijn jarenlange en pauzeloze inzet voor de club als hoofdredacteur van de Birdie. In totaal heeft hij met 28 Birdies over een periode van 7 jaar al onze leden op de hoogte gebracht en gehouden van het wel en wee van onze club. Méér dan een felicitatie waard. Ruim voor negen uur was alles besproken en konden alle aanwezigen met een gerust hart de bar opzoeken. CRACKS VAN DE CLUB Wij ontvingen drie opgetogen meldingen van een Hole in One: I.Y. Hwang bedwong hole 2 op 30 april met één slag Akke Witte deed hetzelfde op hole 6, op 24 september en Carel Coops liet zijn marker Bert ten Have op 21 oktober zien waartoe ook hij in staat is. GEFELICITEERD! Carel Coops (links) glunderend voor het Hole in One bord met marker Bert ten Have. -16-

10 Onze nummer 13 van de Heerenmiddag door Christian Oerlemans Op een toevallige mooie ochtend in November zie ik Gerrit Euverman op onze Amsterdamse. GERRIT, HOE IS HET ZO GEKOMEN? PAUL HORSMAN WAS TOCH DE KONING VAN DE HERENMIDDAG? Ja, al sinds mensenheugenis geloof ik. Maar hij wilde er mee stoppen en er waren ook wel mensen die dat een goed idee vonden. Toen stonden er drie Peters op, het beroemde driepeterverhaal, drie Peters die op een woensdagmiddag besloten om de herenmiddag over te nemen. Jij kent de namen nog wel... Ik was er zelf niet bij, maar Frits Jellema vond, als bestuurslid, dat dit niet zomaar kon. De volgende woensdag sprak Frits mij aan en vroeg of ik interesse had om iets te doen voor de herenmiddag. Hij legde uit dat het geen eenmanszaak meer zou worden, maar dat er een commissie moest komen. Toevallig was ik net uit de maatschap gestapt en ik had dus wat tijd. Ik zei dus dat ik best in zo n commissie wilde zitten. Nou, dat heb ik geweten! De volgende dag bombardeerde Frits mij min of meer tot voorzitter. Het was voor mij een volkomen verrassing dat ze mij vroegen, ik ben van nature niet zo n podiumdier, maar ach... Toen ben ik de commissie maar gaan invullen; Wim de Bruin, Joost Badon Ghijben en Mas Thomassen verklaarden zich bereid om mee te doen. Zo is het begonnen ja... alweer zeven jaar geleden. u Gerrit in zijn glansrol als prijs uitreiker HAD JE TOEN AL EEN PLAN? Nou ja, ik was wel van plan om het iets anders aan te pakken. Mijn bedoeling was toen eigenlijk al om met vier man het werk te doen, maar daar is nooit veel van terecht gekomen. Afgezien van de prijsuitreiking bleef ik in feite alles alleen doen, de hele organisatie, het geld, ja ik deed het bijna net als Paul Horsman eigenlijk. JE HAD DE EERSTE KEER ZO N MOOI JASJE AAN, DAT VIEL WEL OP, WIT MET DONKERBLAUW AFGEBIESD. Haha, ik houd van leuke jasjes. Helaas ben ik dat jasje kwijt geraakt. Die eerste keer herinner ik me nog heel goed. Ik was best zenuwachtig, zo n voorzitterschap is eigenlijk niks voor mij. Ik vond het lastig. Ik begon met de prijsuitreiking en toen bleek een van de deelnemers nog onder de douche te staan. Die was niet blij, die riep nou als t zo moet gaan, dan hoop ik dat Horsman gauw terugkomt. ONDER JOUW REGIME IS DE HERENMIDDAG EEN HEERENMIDDAG GEWORDEN. WAAROM? Onze oudste deelnemer, Bob Dickhout, heeft eens voorgesteld de Amsterdamse weer met sch te schrijven, net als vroeger. Dat voorstel heeft het niet gehaald. Daarom heb ik toen, om Bob te troosten, de ouderwetse naam Heerenmiddag ingevoerd. JE WAS EEN MEESTER OP DE LAPTOP, DAT WAS WEL NIEUW. Nou ja, die laptop is iets van de laatste jaren, we kunnen nu inloggen op ons digitale kantoor zoals dat heet. In het begin volgde ik gewoon Paul op, hoewel ik allerlei vernieuwingen in mijn hoofd had. Ik stelde bijvoorbeeld voor om alle woensdagmiddagwedstrijden qualifying te maken, tenzij het weer of de baan dit niet toestonden... Nou, dat heb ik geweten. De roep om Paul werd meteen oorverdovend, haatmails ontving ik, wie ik wel niet dacht dat ik was, ik maakte de herenmiddag kapot en ga maar door. Dus dit idee heb ik snel afgeblazen. Daarna heb ik besloten om onverwachts een qualifying wedstrijd in te voeren. Ha, er waren in het begin heren die meteen naar huis gingen, twee keer zelfs met drie man tegelijk. Maar, langzamerhand is dit toch standaard procedure geworden. En iedereen doet mee. JIJ HEBT NOGAL WAT SYSTEEM IN DE HERENMIDDAG GEBRACHT. Ja, ook dat je maar één keer per jaar winnaar kan zijn, maar dan wel verplicht aan de bel trekken. Zijn er toch nog wel eens heren die dan voor de prijsuitreiking nodig naar huis moeten. Ik meen dat het bij Paul meer vrijblijvend was, dat rondje geven. Omdat het natuurlijk altijd dezelfden zijn die winnen en er dus een hele groep nooit aan de bel hoeft te trekken, had ik de ballenjongen bedacht, de heer die het slechtst had gescoord moest voor de bitterballen zorgen... Nou daar heb ik ook wat over moeten horen, daar ben ik echt op áángesproken: dan heb je toch al slecht gespeeld, ben je toch al niet vrolijk, moet je ook nog betalen. Dat kón niet. Na één jaar ben ik er dus wegens enorm succes mee gestopt, op het hoogtepunt moet je stoppen nietwaar. AL DIE LIJSTEN DIE JIJ HEBT INGEVOERD... Ach dat vond ik wel leuk, ik ben tenslotte een cijferaar van mijn vak. Dan is er ook iets te vertellen op zo n laatste middag van het jaar tijdens het eten. Er zijn heren die nooit een bal winnen en die komen dan ook eens aan de beurt. Beloond voor aanwezigheid enzo. Een tijd had ik dan ook een bal voor de heer die het seizoen gemiddeld het slechtst had gespeeld, maar dat zijn eigenlijk altijd dezelfde drie zeg maar, en hoewel er steevast voor werd geapplaudiseerd was het misschien toch niet zo leuk. Hoewel niemand heeft geprotesteerd. En voor de heren die op de woensdagmiddagen nooit aan de bel hebben hoeven trekken heb ik ook een oplossing bedacht: zij betalen tijdens het eten de wijn. Zoals jij bijvoorbeeld. EN DAN HET OVERTREDEN VAN DE REGELS, WAT HEB JE DAARAAN GEDAAN? Nou, er werd naar zeggen nogal gesjoemeld op de herenmiddag. Puttjes van een meter geven, een Mulligan onderweg, om over notoire rommelaars maar niet te spreken. Maar die heb je er altijd bij, op elke golfclub. Op het boek had ik groot geschreven: No putts, no glory. Het heeft wel geholpen, zeker in het begin. Maar er zijn altijd hardnekkige tegenstanders, dus ik moet toegeven dat het niet helemaal is gelukt. Zo erg als Peter Heussen het echter stelt is het niet. De herenmidddag is geen sjoemelmiddag. WAAROM BEN JE ERMEE OPGEHOUDEN? Tja, ik had nog een jaar verder gekund, want je kan twee keer vier jaar in een commissie zitten. Maar zoals je weet zit ik ook al 5 jaar in de wedstrijdcommissie Ik begon met de prijsuitreiking en toen bleek een van de deelnemers nog onder de douche te staan en ik werd gevraagd voor de lustrumcommissie, want volgend jaar staat er natuurlijk iets te gebeuren met ons jubileum. Komt nog bij dat ik, toen ik 7 jaar geleden met de herenmiddag begon, bijna tegelijkertijd weer aan het werk ben gegaan. Een goeie relatie van mij, zeg maar een vriend, die actuaris is geweest bij Philips, die vroeg mij om samen een maatschap op te zetten om pensioenfondsen te visiteren. Ook ons clublid Wim de Bruijn is toen tot die maatschap toegetreden. Ach dachten wij, een stuk of vijf pensioenfondsen doen, een middagje per week... maar dat is aardig uit de hand gelopen, we werken nu met 9 mensen en visiteren 85 fondsen van de rond 300. Dus dat is echt wel werken geworden. GA JE DAN DE HERENMIDDAG NIET MISSEN? Ha, afleiding. Ja ik mis het natuurlijk wel... Er gebeurde altijd wel wat. Weet je nog die busreizen naar België? De eerste keer meteen fout, kwam de bus niet terwijl we hier allemaal op de parkeerplaats stonden te wachten. Bus stuk. Riepen ze natuurlijk ook weer om Paul Horsman. Tweede keer was een chauffeur ziek... JA DAT WEET IK NOG, STONDEN WIJ NOGAL LANG BIJ MOTEL VIANEN OP DE BUS TE WACHTEN. O ja, sommigen stapten onderweg op. Die België trips organiseerde ik via mijn nieuwe partner, die bij Philips werkte. Hij is lid van die golfbaan waarvan een graaf geloof ik eigenaar is. En dan natuurlijk de ProAm met de jonge professionals, ook een mooi evenement. Vroeger deden we dat via de opleiding van de Young Pro s, maar die bestaat niet meer. We nodigen nu zelf pro s uit, dat doet Ab, een stuk of 20 en als we tekort komen vullen we aan met lage handicappers van onze club. Zo won dit jaar onze Noël als young Pro de eerste prijs... Onze uitwisseling met de Pan is helaas ter ziele gegaan, omdat zij geen team meer op de been konden krijgen. Inmiddels hebben we een programma met de Kennemer, dit jaar was bij ons, volgend jaar bij hen. En niet te vergeten Bavaria. Ik ken die jongens Swinkels al heel lang. Zij komen dan met een man of twintig op onze herenmiddag en stellen een vat bier beschikbaar. Nog even over dat jasje dat ik jammergenoeg kwijt ben. Er zat een badge op met getal 13. Dat is een getal, daar heb ik iets mee. Ik ben op de 13e jarig, ik woon op nummer 13, heb altijd 13 golfballen in mijn tas als ik van de 1e tee van start ga op de 18e zijn het er meestal veel minder-, ik speel de 13e hole meestal goed, zat als supporter van FC Twente altijd op de 13e rij enfin, ik werd door Swinkels een keer uitgenodigd voor PSV-Twente en ik vraag op welke rij zitten we? De 13e zegt hij. Mooi zeg ik, dan kom ik graag, want dan verliest PSV! Klopte precies. NASCHRIFT: sjoemelmiddag of niet, feit is dat de Heerenmiddag meer een gezelligheidsgebeuren is dan dat men zich druk maakt over de regels. Puttjes van een meter(!) worden dan niet meer gegeven, maar die van drie centimeter vaak nog wel. Terwijl de spelvorm toch geen matchplay is. Kaarten ruilen? Niet nodig. Een van de drie spelers noteert de slagen die de anderen hem opgeven, zonder enige controle. Op een verkeerde plaats droppen? Niet moeilijk doen, joh, t is maar een spelletje. Bij een officiële wedstrijd zou het regenen van diskwalificaties vanwege vals spel. Het is dan ook geen echte wedstrijd en dat willen de meesten zo houden ook. Zelf zie ik het als een ontspannen oefenronde met fun ook op de 19e hole. PETER HEUSSEN

11 Het belang van de Heerenmiddag Door het interview met Gerrit Euverman realiseerde ik mij weer hoe belangrijk de Heerenmiddag is. Niet alleen wat betreft golf, maar vooral voor de gezondheid van de deelnemers. De gemiddelde leeftijd, mogen we best toegeven, ligt aardig boven de vijftig en dan treden kwalen en kwaaltjes op. In de herenkleedkamer, ontdaan van remmende kleding, wordt dan nog al eens over dit soort zaken, gekscherend natuurlijk, gesproken. Rugklachten, pijnlijke gewrichten, moeilijke voeten, swingbelemmerende ontstekingen en dat soort dingen. Persoonlijk heb ik mijn whiplash en later mijn hernia met gelijkgestemden kunnen bespreken. Wat mij echter opviel was dat de term PSA regelmatig viel en ik had geen idee waarover die heren het dan hadden. Hoe staat het met jouw PSA? - was dan de vraag. En nul scheen het beste antwoord te zijn. Uiteindelijk heb ik het tijdig gelukkig - opgezocht op internet en bleek mij dat het met de voortplanting te maken had: prostaat specifiek antigeen, een stofje dat door de prostaat wordt gemaakt ten behoeve van zaadcel transport. Eén op de twee mannen van 50+ heeft of krijgt prostaatproblemen en jaarlijks krijgen zo n tienduizend mannen prostaatkanker. Na huidkanker de meest voorkomende kanker bij mannen en de tweede doodsoorzaak bij mannen. Dat is dus niet iets om luchtig over te doen, hoewel dat in de praktijk wel wordt gedaan. Ouwelullenkwaal, nietwaar? Heb je prostaatproblemen, dan hang je dit niet aan de grote klok. Ben je gek, kerels klagen niet, en elke vent blijft tot op hoge leeftijd een sekstijger. Kortom, er rust een beetje een taboe op het onderwerp. Toch besloot ik, hoewel nergens last van, om ook maar eens mijn PSA te laten meten en ojee... veel te hoog. Lang verhaal kort; ik kwam in het circuit, inclusief de bestralingen en hormoonkuur. Over de kwaal en het behandelingstraject deed ik openhartig, informeerde vrienden en kennissen per en tot mijn grote verrassing kwamen nogal wat heren die ik goed ken uit de prostaatkast. Blij, opgelucht, om er eens gewoon over te kunnen praten. Zelfs mijn (uitstekende) golfteam bleek drie prostaatswingers te herbergen, zonder dat zij daarover ooit een woord hadden gesproken. Nou ja, in de herenkleedkamer misschien. Door mijn openhartigheid bleek ik ineens een aanspreekpunt, een ervaringsdeskundige. En omdat het prostaatkankerpad zoals hoofd urologie van het Antoni van Leeuwenhoek ziekenhuis het noemde nogal onherbergzaam kan zijn, schreef ik er een boek(je) over, waarvoor voornoemde uroloog, professor Simon Horenblas, het voorwoord schreef. Het is een leuk boekje al zeg ik het zelf, maar toch wel serieus en voor heren met prostaatproblemen en hun ega s zeer leesbaar en leerzaam ook. Ik wilde dit even kwijt, mede omdat ik dit schrijf in de maand Movember als mannen over de hele wereld hun snor laten staan (Mo van Moustache) om aandacht (en geld) te vragen voor prostaatkankeronderzoek. De Heerenmiddag is meer dan alleen golf, het is broederschap. Christian Oerlemans EEN AANRADER VOOR MANNEN BOVEN DE VIJFTIG. UITGEVERIJ ELIKSER, 14,- BIJ BOEKHANDEL OF TE VINDEN VIA GOOGLE, BIJ BOL.COM, COSMOX E.A. -20-

12 Een aangename lunch met Marguerite Op de Herengracht word ik welkom geheten door de vrouw met de mooiste voornaam van de Amsterdamse Golf Club : Marguerite. Marguerite Berghauser Pont is een Mulders en de oudere zus van Titia. Aanleiding om haar te spreken is haar aangekondigde vertrek bij de club. Als je op je zeventiende lid wordt, mogen we hier wel wat aandacht aan besteden. Haar ouders, Koos en Ans Mulders, waren lid op zowel de Noordwijkse als op de Amsterdamse. De laatstgenoemde toen nog gewoon in Duivendrecht gevestigd. Redactie Birdie Veel AGC leden kennen Marguerite als lid van de redactie van de Birdie. Na geruime tijd in respectievelijk Neckargemünd (Duitsland) en Velden gewoond te hebben, kwam ze in 2005 terug naar Amsterdam, werd weer lid van de AGC en werd vrijwel direct in de redactie gevraagd. Vooral haar verworven kennis bij het bouwen van databases kwam goed van pas. In die tijd werd gewerkt aan het ontwikkelen van de website en nam Marguerite het initiatief tot het maken van het Wie-is-Wie boek. In de volksmond noemen ze dat het smoelenboek, maar dat vind ik eigenlijk maar niks, zegt Marguerite. Zo n boek had ze ook ontwikkeld tijdens haar bestuursperiode op de Golfclub Geysteren, waar ze lid was toen ze in Velden woonde. Computer De computer loopt als een rode draad door haar leven. Al in 1984 kocht ze een Commodore en kort daarna een Tulip, zonder harde schijf en alleen nog met floppies. Ze ontdekte haar talenten in het lesgeven en ontwikkelde computer cursussen bij haar thuis in Velden. Omdat er steeds weer nieuwe besturingssystemen op de markt kwamen, keerden de leerlingen vanzelf weer terug voor eenbijscholing. Dat liep dus lekker. Het past precies bij de dynamiek van haar leven. Naast de opvoeding van drie zonen, is Marguerite altijd bestuurlijk actief geweest. Bestuursfuncties Op dit moment is ze nog steeds als bestuurslid verbonden aan Tesselschade-Arbeid Adelt. Ook hier gaat het om de database van de ledenadministratie, het meewerken aan de ontwikkeling van een nieuwe, landelijke website, het maken van nieuwsbrieven, etc. Marguerite 17 jaar Marguerite: De meeste mensen denken dat Tesselschade-Arbeid Adelt een chic damesclubje is. Inmiddels is dat helemaal niet meer zo. Wij spannen ons in om vrouwen te helpen financieel onafhankelijk te worden door middel van een gerichte opleiding. Dat is voor mij de hoofdreden om hieraan verbonden te blijven. Daarnaast brengen we verleden en heden bij elkaar. De schenking van een privé bibliotheek op handwerkgebied was een kolfje naar mijn hand om alle handwerktechnieken te rubriceren en in een database onder te brengen. Zo zijn er 1500 boeken, 1700 tijdschriften en meer dan 5000 patronen digitaal toegankelijk gemaakt. Zie ook Digitale toekomst Ze weet dat de digitale wereld nooit meer zal stilstaan. Samen met haar zoon Roderik volgt ze opnieuw een cursus Access, dit keer on line: hij vanuit Stuttgart - waar hij woont en zij vanuit Amsterdam. Nog even terug naar de Birdie. Met enige trots overhandigt ze een stapel oude Birdies uit haar redactieperiode. Ze zien er best goed uit, maar de Birdies die nu gemaakt worden, zijn echt top. Daar kunnen de redactie het mee doen. We genieten nog van koffie met taart en Marguerite realiseert zich ineens dat ze in feite de hobby s van haar beide ouders heeft voortgezet. Haar moeder was ook bestuurder bij Tesselschade-Arbeid Adelt en haar vader volgde alle over de wereld varende schepen in een database avant la lettre: op papier en in een kaartenbak. We nemen afscheid met de belofte dat ze de Birdie en het Wie-is-Wie boek kritisch zal blijven volgen en ons zal waarschuwen als we de weg dreigen kwijt te raken. RDH Marguerite recent Marguerite nam het initiatief tot het maken van het Wie-is-Wie boek

13 Jan Ede Kuipers voor het voetlicht Jan Ede is al 15 jaar lid van de wedstrijdcommissie van de NGF en referee bij (internationale) golfwedstrijden in Nederland zoals dit jaar op de KLM Open. Op de AGC voedt hij met enige regelmaat leden op over de golfregels. Alle reden om hem via een interview voor het voetlicht te brengen. Wie is Jan Ede, wat houdt hem bezig, wat drijft hem? Jan Ede (zijn tweede, van oorsprong Friese, voornaam) is 54 jaar, getrouwd, woont op een verbouwde boerderij in Abcoude en is al ruim 30 jaar lid van onze club. Met zijn huidige handicap van 9,7 mag hij zich zeker een goeie golfer noemen (laagste handicap ooit was 7,0). Competitie speelt Jan Ede niet meer, wel speelt hij vaak op donderdagavond met enkele vaste maatjes zoals Pont en René Boin, en aan een wedstrijd op Na zesmaal (!) voor de te zijn uitgeloot, heeft Bart Webbers, René de neemt hij af en toe deel de Amsterdamse. studie diergeneeskunde Jan Ede aan de UvA fiscaal recht gestudeerd en runt hij nu alweer 17 jaar met een collega een eigen financieel adviesbureau waar momenteel zo n 20 mensen werkzaam zijn. Naast zijn adviesbureau en zijn activiteiten in de golfwereld fokt Jan Ede paarden voor de draf- en rensport Het bureau heeft zowel particulieren als bedrijven als klant. Zijn drijfveer is om die klanten een goede financiële nachtrust te bezorgen. Lichamelijke en geestelijke gezondheid en gezondheid in geldzaken gaan volgens Jan Ede hand-in-hand. Naast zijn adviesbureau en zijn activiteiten in de golfwereld fokt Jan Ede paarden voor de draf- en rensport. De liefde voor deze sport heeft hij van zijn (groot-)vader geërfd. Momenteel bezit hij zes paarden waarmee hij aan wedstrijden deel neemt in Nederland, Duitsland en Zweden. Gesponsord door de NGF heeft Jan Ede op St. Andrews zijn opleiding tot wedstrijdleider en referee genoten. De activiteiten in die hoedanigheid kosten veel tijd, maar hij heeft er echt plezier in. Met name geldt dat voor jeugdwedstrijden en wedstrijden waaraan professionals deelnemen. Wat die laatste categorie betreft signaleert Jan Ede dat professionals veel vaker een beroep doen op de referee dan amateurs; ze willen er zeker van zijn dat ze de juiste dingen doen, en natuurlijk staat er ook meer op het spel. Bij de jeugd speelt het opvoedkundige aspect een rol. Jan Ede heeft zeer talentvolle jongeren zoals Joost Luiten en Tim Sluiters zien doorbreken. Jan Ede trots poserend voor het clubhuis van de Old Course... Wat op jonge leeftijd het kaf van het koren doet scheiden, zijn volgens hem aspecten als geestelijke stabiliteit, trainingsijver en ambitie. Jan Ede toont zich wat minder optimistisch als het gaat om onze jeugd; maar al te vaak zitten ze voor of na een wedstrijd op hun I-pad te turen in plaats van te oefenen. Om als wedstrijdleider of referee succesvol te Lichamelijke en geestelijke zijn is overwicht en drukbestendigheid van gezondheid en gezondheid belang. Jan Ede: Vooral bij jongere spelers moet je rustig en duidelijk uitleggen waarom in geldzaken gaan volgens je een bepaalde beslissing hebt genomen, zodat zij er van kunnen leren. Wij zijn er om Jan Ede hand-in-hand spelers te helpen, om zekerheid te geven als ze twijfelen hoe ze in een bepaalde situatie moeten handelen of als ze er onderling niet uitkomen. Jan Ede heeft het ook over de regels van het moraal ; hoe gedraag je je in de baan, hoe ga je met andere spelers om. Wat vroeger vrijwel nooit voorkwam, gebeurt nu toch wat vaker, namelijk dat je als referee een grote mond krijgt of zelfs geïntimideerd wordt als een speler het met je beslissing niet eens is. Jan Ede mediteert dagelijks, al bijna zijn halve leven lang. Het helpt hem om een positieve relatie met zichzelf te hebben als voorwaarde om goede relaties met mensen om hem heen te onderhouden. Maar ook om steeds weer een balans te vinden tussen wat hem het meest typeert, namelijk bevlogenheid en innerlijke rust. Bim Bensdorp

14 2014 Wat moet blijven, wat moet verdwijnen? Leuke vraag toch, zo tegen het einde van het jaar? Wij hebben gaandeweg 2013 best wel eens verzucht dat we bepaalde dingen anders zouden willen, bevrijd van zouden willen zijn of juist het tegenovergestelde, dingen voor altijd zouden willen behouden. Om te kijken of die gedachte ook bij anderen leeft, legden we die vraag aan een paar willekeurige leden van onze Amsterdamse voor. Het resultaat willen wij u niet onthouden: WAT MOET BLIJVEN WAT MOET VERDWIJNEN perpetuele lening toestroom nieuwe leden trouwe leden schapen gratis rangeballs repareren van pitchmarks harken buiten de bunker buiten roken strafslagen accepteren mooie stropdassen schalkse blikken wedtrijdscorekaarten ruilen vrouwenshorts jasje/dasje bij prijsuitreiking bordwedstrijden Birdie decolleté bij het bestuderen van de puttlijn fancy golfschoenen onze prachtige baan alle dieren participaties drempel nieuwe leden ontrouwe leden onvindbare bal jatten van rangeballs pitchmarks harken in de bunker roken in de baan het met de regels niet zo nauw nemen foute stropdassen jaloerse blikken alle scores op één kaart noteren broekrokken golf tenue bij prijsuitreiking bordwedstrijden PVV bilspleet bij het bestuderen van de puttlijn korte sokken onder korte mannenbroeken slecht weer overschot nijlganzen -27-

15 HET WINKELTJE VAN DE AMSTERDAMSE! door Jet Bensdorp Lees je het woord winkeltje, dan denk je automatisch aan een kleine winkel qua afmeting en qua assortiment. Het eerste klopt, het tweede niet voor het winkeltje van Arjan Termaat en zijn moeder Gina. Loop je als argeloze golfer binnen bij moeder en zoon om sokken te kopen die je net hebt vergeten mee te nemen, dan verbaast het je hoeveel er in dat winkeltje te koop is. Ik heb het toch maar even opgeschreven wat betreft de kleine hebbedingen: handwarmers, borsteltjes, petjes, capmarkers, AGC markers, pitchforks met vrolijke smiles en zelfs een met de Kerstman en sokjes in roze en lichtgroene kleuren. Hoog tijd voor een interview(tje) met Arjan en Gina. De droom werd werkelijkheid toen ik in 2007 de shop kon overnemen Altijd stralend, die twee Arjan, hoe kwam je op het idee om een golfshop te starten? Eigenlijk is het allemaal begonnen in 1991 in Zandvoort. Ik werd gevraagd door Paula, de vrouw van Nigel Lancaster om haar te helpen in de horeca. Dat was niet zo vreemd, want ik heb de Horeca vakschool gevolgd en ik heb er dus onmiddellijk ja op gezegd. In 2002 startte Nigel de Open Golf Zandvoort en daar zette ik tot 2004 de horeca voort. Van Zandvoort ging ik naar Amsterdam, in dienst bij Michel die toen net Put&Play begonnen, inclusief een golfshop. En ja, de droom werd werkelijkheid toen ik in 2007 de shop kon overnemen en ik dus een kleine zelfstandige werd, een zzp er. De golfshop was toen nog gevestigd waar het secretariaat nu zit. De huidige locatie is veel beter, veel meer inloop en dat resulteert vaak in kleine en grote aankopen. Ik ben nu een zzm 1 p er, want ik heb één personeelslid, mijn moeder. Zij helpt mij regelmatig, vooral op de dinsdag als ik vervangend caddymaster ben. Wel zo gezellig, zowel voor haar als voor mij Wat kopen de golfers zoal? Laat ik eerst het vermoeden maar bevestigen: de dames kopen meer dan de heren! Heren lopen binnen met slechts één doel en dat is of schoenen kopen, golfstokken of ander groot spul. Dames kijken eerst rond, kopen vaak ook kleine snufjes en zijn toch meer geïnteresseerd in mooie kleding. Ik verkoop het meest golfballen en die heb ik dan ook in allerlei merken en hoeveelheden. Daarnaast worden schoenen en handschoenen vaak verkocht en is het verder ook wel seizoenen weersafhankelijk. Hoe koop je al die mooie spullen in? Nou, ik doe dat gewoon achter mijn computer! Ik weet zo langzamerhand wel wat er te koop is. De kleding voor de volgende zomer heb ik reeds ingekocht, dat moet je inderdaad een jaar van tevoren doen. Ik koop vaak merkkleding en merkschoenen in, zoals bij Ecco, Alberta of Footjoy. De kleding met het logo van de Amsterdamse wordt in opdracht van de importeur in de fabriek gemaakt, dat kan ik niet rechtstreeks bestellen. In totaal werk ik met ongeveer 10 importeurs. Tot mijn verbazing heb je achter in de shop een heel klein werkplaatsje, waar is dat voor? Ik maak vaak de grips van golfstokken breder of langer waardoor ze dunner worden en ik vervang of plaats nieuwe spikes onder de golfschoenen. Tot slot Arjan, kan je nog iets meer over je zelf vertellen? Ik woon in Zandvoort, samen met mijn vriendin. Ik heb als hobby s golfen, ik ben officieus een golf professional en daarnaast doe ik aan vissen! Ik zal je verklappen dat ik soms vis in de vijver hier voor het clubhuis, ik heb er n keer een karper gevangen. En als ik thuis ben, kan ik nog wel eens pokeren op Internet. Maar mijn grootste hobby is mijn werk. Ik kan wel zeggen dat ik een gelukkig mens ben. Ballen zat. En schoenen ook!

16 Dubbelportret Een senior en een junior lid. Wat typeert hun gedeelde passie voor golf? Aan het woord Bart Webbers (hcp 4.7) en Tatyana Draijer (hcp 7.7). Bart Webbers, Wanneer begon je met golfen? Toen ik 18 jaar oud was. In En hoe kwam het? Mijn toenmalige vriendinnetje golfde, of beter gezegd haar ouders. Hoe oud was je toen je een single handicap haalde? 19 jaar. Wat is je laagste handicap en wanneer was dat? Ongeveer 3 in Wat is jouw ideale handicap en wat doe je eraan? Mijn ideale handicap zou 7 zijn, speel je lekker makkelijk. Ik ben echter hard aan het werk om weer naar 4 of 3 te gaan. Momenteel train ik drie keer per week, golffitness met David Sijnke, dat doen we onder begeleiding van de DGPI (Dutch Golf Performance Institute). En bij Menno Pelk doen David en ik een intensieve cursus om beter te leren putten. Verder heb ik al sinds jaren les bij Michel Put als swingcoach. Verder probeer ik 2 keer per week te spelen en ook nog te oefenen op de range. Wie is je favoriete golfer? Wiens swing zou je willen hebben? Greg Norman. Justin Rose heeft, vind ik, op dit moment de meest uitgebalanceerde swings en hoewel zijn swing niet bij mijn bewegingsmethodiek past, zou ik graag een swing hebben met zijn rust en controle. Kijk je naar videobeelden om de kunst af te kijken? Neen, kijk wel veel toernooien op sport 1. Hoeveel keer per week train je? En waar? Ik train als het lukt een paar keer per week de swing op de AGC-range en thuis probeer ik enkele keren per week te putten op het tapijt in de woonkamer (stimp 9). Hoe vaak neem je les? Ongeveer 2x per maand bij Michel en 1x per 6 weken bij Menno Pelk. Hoeveel putters bezit je? En hoeveel drivers? Ik bezit 6 putters en 4 drivers (recent) en als ik de oudere clubs mee tel nog wel 4 drivers, onder andere enkele persimmons (hout). Wat is je favoriete (op zeker ) club? En waarom? Houten drie, zeker van de tee. En m n 52 graden wedge van Vokey Titleist. Hoe oud zijn je clubs? Is het merk belangrijk? IJzers 2 jaar en de driver 5 jaar. Merk is zeer belangrijk. Wat is je favoriete golfbal? Waarom? Titleist ProV1, die heeft een goede spincontrole bij kort spel. Wat doe je als het een keer niet loopt? Dit overkomt me steeds vaker, moet ik zeggen. Doorgaan en afzien en proberen de schoten te spelen die wel lukken. Heb je trucjes of een mantra om jezelf op scherp te zetten? Niet echt. Wat is de mooiste baan die je hebt gespeeld? Golf Biella, la Betule in Italië bij Ivrea. Afzien op de links of precisie op de parkbaan? Ik vind linksbanen niet persé afzien, maar ook een mooie parkbaan heeft mijn voorkeur. Wat is je beste rondje ooit? En weet je ook je slechtste nog? Waar was het? Mijn beste rondje ooit was 74 op Valderrama in Ik speelde toen met clubs van Barend van Dam, omdat ik mijn eigen stokken niet mee had. Ik heb weleens lager gescoord, maar op deze baan onder die omstandigheden was ik erg tevreden. De slechtste rondjes moet je snel vergeten, ik weet dan ook niet meer precies welke score, maar hoog zal het wel geweest zijn. Hou je van mixed? Waarom wel of waarom niet? Ja, ik ben er gek op, het komt er alleen nooit van. Vrouwen spelen lekker snel. Bart Webbers Tatyane Draijer, Wanneer begon je met golfen? Echt met golfen toen ik 12 was. Maar ik liep daarvoor al af en toe door de baan met mijn vader mee. En hoe kwam het? Ik heb mijn hele jeugd hockey en tennis gespeeld. Vervolgens ben ik via mijn vader in contact gekomen met golf. Het scheelde enorm dat het balgevoel er al was. Daarnaast vond ik het een leuke sport en kon ik vervolgens na de AGC jeugdlessen al snel mijn GVB halen. Hoe oud was je toen je een single handicap haalde? Als ik mij goed kan herinneren was ik rond mijn 19de op een single handicap. Wat is je laagste handicap ooit en wanneer was dat? Mijn laagste handicap was 6.4 en dat zal rond 2010 geweest zijn. Wat is jouw ideale handicap en wat doe je eraan? De handicap waar ik nu op zit is om en nabij 7.7, vind ik voor nu ideaal. Met deze handicap blijft het spel uitdagend voor mij. Wellicht dat ik in de toekomst meer tijd kan vrijmaken en dan blessure vrij ben, zodat ik weer kan gaan trainen voor verlaging. Wie is je favoriete golfer? Wiens swing zou je willen hebben? In mijn geval zou dat toch Tiger Woods zijn. Hij is vernieuwend en bepalend geweest voor hoe het golfspel zich heeft ontwikkeld. Kijk je naar videobeelden om de kunst af te kijken? Op dit moment niet meer, maar heb dat wel gedaan. Hoeveel keer per week train je? En waar? Momenteel train ik weinig door onder andere een blessure. Als ik train dan is dat op de AGC, hoogtestages met Dames 1 of voorspelen voor de competitie. Hoe vaak neem je les? Ik train met Dames 1 op zondagen. Hoeveel putters bezit je? En hoeveel drivers? Ik bezit 1 putter en 1 driver. Wat is je favoriete (op zeker) club? En waarom? Dat zou in mijn geval ijzer 7 zijn. Daar heb ik het meest mee getraind en daarnaast is deze door de stand van het clubblad voor hoog- en laag spel ideaal in te zetten. Hoe oud zijn je clubs? Is merk belangrijk? Ik speel tot op heden met mijn eerste set van een onbekend merk van de lokale golfshop. Tot op heden kan ik hier goed mee spelen. Merk is voor mij absoluut niet belangrijk en dat blijkt uit de geboekte resultaten tot nu toe met deze set. Wat is je favoriete golfbal? Waarom? Ik speel graag met Pinnacle. Deze zijn voor elk weer type en onafhankelijk van de hardheid van de baan ideaal. Maar ook denk ik dat het type golfbal vaak bijgeloof is. Als je je fijn voelt met de keuze van de bal of club, maakt dat de kans groter dat je meer ontspannen de swing ingaat. Wat doe je als het een keer niet loopt? Dan kijk ik liever vooruit dan wat geweest is en accepteer ik dat. Het is onmogelijk in een sport waar je zo secuur moet zijn steeds weer te pieken. Heb je trucjes of een mantra om jezelf op scherp te zetten? Ik vind het belangrijk om voor wedstrijden goed te slapen en rust te vinden in de ochtend. Wat is de mooiste baan waarop je hebt gespeeld? La Quinta golf in Marbella, Spanje. Afzien op de links of precisie op de parkbaan? Afzien op de links. Wat is je beste rondje ooit? En weet je ook je slechtste nog... Waar was het? Mijn beste rondje was 78. Mijn slechtste was op de AGC bij de strokeplay kampioenschappen, een rondje van 103. Hou je van mixed? Waarom wel of waarom niet? Mixed is voor mij een leuke optie. Ik sla ver, dus vind de uitdaging met de afstand die mannen behalen zeer interessant. Ook laat het vaak een ander perspectief van golf zien en gaat een man vaak op hele andere wijze met golf om dan een vrouw. Tatyana Draijer

17 It don t mean a thing, if you ain t got that swing... Bestemming bereikt... De twee verlossende woorden na een helletocht over de overvolle, met oververhitte vakantiegangers gevulde Autoroute du Soleil. Met name de tone of voice van de waarschijnlijk prachtig uitziende Vlaamse, maakt het bereiken van het beoogde doel nog aangenamer. Het volume en de intensiteit van haar stem maken dat ik de TomTom waardeer en met name haar feilloze richtingsgevoel en voorspelbaarheid verrassen mij keer op keer. Vreemd begin van een artikel dat ik wil wijden aan een aspect van het golfspel? In mijn beleving geenszins, daar ik de metafoor van de TomTom en het autorijden wil gebruiken om iets duidelijk te maken met betrekking tot het golfspel in het algemeen en de golfswing in het bijzonder. Beeldspraak vormt de ultieme onderwijsvorm wanneer het aankomt op het leren van motorische vaardigheden. Ik maak er graag en veelvuldig gebruik van en merk dat beelden direct gaan leven en resulteren in het gewenste gedrag, in dit geval de gewenste beweging. In hoeverre kunnen we de TomTom integreren in onze golfswing? In de TomTom voeren we onze bestemming in. Vervolgens geeft de TomTom, indien gewenst, aan wat de kortste route is en hoeveel tijd er zal verstrijken voordat we de bestemming zullen bereiken. Gedurende de reis anticipeert de TomTom voortdurend op eventuele obstakels onderweg die van invloed zijn op de reistijd. Wanneer de reis begint zullen we de auto in beweging moeten brengen. In een handgeschakelde auto doen we dit door het koppelingspedaal in te trappen met onze linkervoet, vervolgens de pook in de eerste versnelling te drukken en langzaam het koppelingspedaal op te laten komen... de auto begint vooruit te rollen... komt in beweging! Om de vaart van de auto te vergroten zullen we met de rechtervoet het gaspedaal moeten intrappen. De mate van indrukken van het gaspedaal bepaalt hoeveel snelheid de auto zal genereren en daarmee indirect ook de tijd die we nodig hebben om onze bestemming te bereiken. Om zonder brokken op ons doel te arriveren is het handig om de auto te besturen. Dit doen we uiteraard met de handen en dan met name met de duim en wijsvinger van de hand waarin we de beste sturing/coördinatie hebben. Nu de parallel met de golfswing. In onze beginhouding (grip, afstand tot de bal en houding) bepalen we de bestemming van de bal. Om de bal afstand te laten overbruggen is snelheid nodig in het uiteinde van de club, het zogenaamde AUTORIJDEN EN MET EEN GOLFCLUB SWINGEN HEBBEN DEZELFDE INTENTIE EN MAKEN GEBRUIK VAN DEZELFDE KRACHTEN EN BESTURING! lubhoofd. Om snelheid te ontwikkelen is kracht een absolute noodzaak. Kracht is feitelijk weinig meer dan afzetkracht tegen de zwaartekracht. Als golfer staan we met onze voeten stevig op de grond. We dragen de club in onze ene hand, zodat deze hangt, kan gaan zwaaien en hierdoor snelheid ontwikkelt. We besturen het clubhoofd met onze duim en wijsvinger van de andere hand. Om de armen te laten zwaaien zal de romp moeten gaan draaien. Om de romp te doen draaien zullen de heupen moeten draaien. Om de heupen te laten draaien zullen we met onze voeten dienen af te zetten tegen de zwaartekracht, tegen de grond waarop we staan. De swing komt dus via een koppel in beweging. Vanuit de linkervoet die zich afzet tegen de grond, ontstaat een draai in de heupen, daardoor een draai in de romp en een zwaai van de armen. Vervolgens brengt zwaartekracht de club naar beneden waardoor snelheid ontstaat. Om nog meer snelheid te ontwikkelen en hierin een maximaal optimum te bereiken, zal de rechtervoet het gaspedaal moeten intrappen. Het gaspedaal is in dit geval de grond en deze wordt dus fors ingetrapt, oftewel er wordt hard tegen afgezet! Het clubhoofd ontwikkelt maximale snelheid en de bal overbrugt maximale afstand. Wanneer ik minder afstand wil overbruggen omdat ik dichter bij de hole ben, zal ik mijn gaspedaal dus lichter beroeren en minder diep intrappen. De duim en wijsvinger van de andere hand zorgen ervoor dat de club exact de koers beschrijft die leidt tot de gewenste bestemming van de bal... Moraal van dit verhaal. Autorijden en met een golfclub swingen hebben dezelfde intentie en maken gebruik van dezelfde krachten en besturing! De intentie is het overbruggen van afstand in een bepaalde richting. Hoe moeilijk kan swingen dan werkelijk zijn? Uiteindelijk wordt golf dus slechts een spel van afstandoverbrugging met behulp van een swing, aangezien dat de meest adequate handeling is om bovenstaande te bereiken! Benieuwd geworden? Spreek mij vrijblijvend aan en ik geef met alle plezier een demonstratie vergezeld van een korte uitleg! Michel Put IN HOEVERRE KUNNEN WE DE TOMTOM INTEGREREN IN ONZE GOLFSWING? -32-

18 Mats de Haas traint bij Mike Bender Het zal je toch maar gebeuren dat je als 9-jarig lid van onze Amsterdamse les krijgt van een wereldcoach. Dat overkwam Mats de Haas afgelopen najaar. Pa doet hieronder verslag. In de herfstvakantie zijn wij naar Orlando, Florida, gegaan voor een trainingsstage voor Mats bij Mike Bender. Mike is de coach van onder andere Zach Johnson, winnaar Masters en huidige nummer 16 op de wereldranglijst en Jonathan Byrd (PGA tourspeler). Daarnaast traint hij heel veel college spelers op top high schools. Al bij aankomst op de Golf Academy is het Het werd duidelijk dat duidelijk dat daar een andere sfeer hangt. Het gaat hier om top- er voor topsport meer sport, trainen en zo goed mogelijk worden. Kenmerkend hiervoor is de tekst die boven de komt kijken dan alleen toegangsdeur naar de driving range staat: een balletje slaan How good do you want to be? What are you willing to do to get there? Aan de muur in de hal van de Academy hangen allemaal foto s en scorekaarten van Zach Johnson en van zijn winst op de Masters. Ook staan in een vitrine de golftassen van de andere spelers die Mike traint, waaronder Lee Janzen (winnaar US Open). Een speciale plek heeft de golftas van Zach, die hij in de Ryder Cup gebruikte. Wel leuk om te weten is dat Zach al sinds zijn 15e bij Mike traint en hem al die tijd trouw is gebleven. In de Academy zijn alle faciliteiten voor een topsporter aanwezig: een indoor puttingstudio, fitness en een speciale studio waarin 3Dfilmopnames van de swing kunnen worden gemaakt. Iedere pro heeft daar een eigen studio met twee grote tv-schermen, waarop de video-opnamen worden geanalyseerd en besproken. Op de driving range staan spelers niet zomaar ballen te slaan, maar zijn ze bezig met hun trainingsschema. Op de puttinggreen stonden twee Koreaanse tourspeelsters hun putting stroke te trainen. De putting green wordt overigens door Mike Bender zelf onderhouden en niet door de club, want hij wil zeker zijn dat deze altijd op toursnelheid is (stimp 11). Deze omgeving is wel wat anders dan wij gewend zijn. Mats was ook zeer onder de indruk. Het werd duidelijk dat er voor topsport meer komt kijken dan alleen een balletje slaan. Tijdens de lessen van Mike werd gebruik gemaakt van alle faciliteiten van de Academy. Eerst moest Mats een paar ballen slaan. Al snel kwam Mike tot de kern en werden een paar oefeningen gedaan. Alles werd op film opgenomen. Daarna gingen we naar binnen om in de studio de swing te bekijken en te analyseren. Vervolgens weer naar buiten naar de range om met een aantal drills de theorie in praktijk te brengen. Tot slot weer naar binnen om de verbeteringen te bekijken. Uiteindelijk sla je maar heel weinig ballen op de range en wordt de meeste tijd binnen in de studio doorgebracht. Een uur trainen op deze manier is wel heel intensief en na een uur was Mats dan ook best moe van alle instructie en indrukken die hij moest verwerken. Alle lessen zijn opgenomen en via zijn website beschikbaar, zodat wij deze nog kunnen terugkijken. Speciaal voor David heeft Mike ook nog een uitleg gegeven, waarmee Mats en David de komende winter aan de slag kunnen. Heel aardig van Mike is dat hij Mats graag wil blijven volgen en wij hem opnames van zijn swing kunnen sturen, waar hij dan commentaar op zal geven. Al met al was het een te gekke ervaring en Mats zou direct weer terug willen! Jolmer de Haas -34- u Mats trots poserend met toptrainer Mike Bender. u Ryder Cup Golftas van Zach Johnson in lobby Academy. Foto s en memorabilia Zach Johnson masters overwinning in lobby Academy. u Wie de jeugd heeft door José Corstens Op de dag dat de Sint de Amsterdamse Golf Club bezocht, had ik een gesprekje met Elies de Visser en Rosalie Rosman. Het gesprek was van korte duur. Elies kwam van skitraining bij Snowplanet in Spaarnwoude en Rosalie was nog in de baan. Nauwelijks uit de baan tikte de vreemdeling Sint Nicolaas aan het raam en uiteraard ging hij voor. Elies, 8 jaar, sprekende bruine ogen, bijzondere stem, vrij groot voor haar leeftijd (1.50 m) heeft sinds anderhalf jaar les op de Amsterdamse. Haar vader, George de Visser, eveneens lid, nam haar een keer mee en ze vond het toen zo leuk dat ze ook aan een smurfenles heeft meegedaan. Haar moeder heeft wel golfclubs en heeft vroeger zelfs les gehad, maar speelt niet. Elies heeft geen broers of zusjes, wat ze wel handig vindt, want daardoor heeft ze meer dingen voor zichzelf en ze hoeft met niemand ruzie te maken. Keerzijde is wél dat ze thuis niemand heeft om mee te spelen. Ze zit in Haarlem op de Dreefschool in groep 5. Rosalie is ook sinds kort iedere zondag op Amstedamse te vinden. Zij komt samen met haar vader, haar jongere broer Florian en tweelingbroer Jonas. Jonas is precies één minuut ouder dan zij. Rosalie is een zeer sportieve dame, ze tennist, hockeyt, valt soms in in het rugbyteam van haar broertje en voetbalt veel met haar broers. Heel handig om broers te hebben, maar ze zijn soms ook best wel irritant. Rosalie zit in Bloemendaal op de Theresiaschool in groep 7. Als ze niet op school is en niet aan het sporten is, dan speelt ze gitaar. JAN WILLEM BLIJFT KRITISCH IEDER ZONDAG LES AAN DE ALLERKLEINSTEN. VOORBEELD VAN EEN CHIP- EN PUTLES. DEELNEMERS: ROSALIE ROSMAN, ELIES DE VISSIER, JONAS ROSMAN (ROOD JACK), FLORIAN ROSMAN (BLAUW JACK), FLORIS EN MAURITS DE BOER ELIES NET TERUG VAN SKITRAINING BIJNA IN HET GAATJE AAN ENTHOUSIASME ONTBREEKT HET ZE NIET EN NU GAAN CHIPPEN -35- ROSALIE SPEELT OOK GITAAR JAN WILLEM DOET HET VOOR: ALLEMAAL ERIN, MAKKELIJK ZAT BALLEN RAPEN!

19 interklaasfeest In het mooi versierde clubhuis van de AGC Verscheen de Sint en hij nam twee Pieten mee Veel lieve kinderen keken toe Hoe de Sint in zijn zetel zeeg, stram en moe Zij zongen luidkeels Sinterklaas Kapoentje Stop maar gauw wat in mijn schoentje Bijna alle kinderen gingen bij de Sint staan En zongen iets van de bomen en de maan En ook de papa s en de mama s zongen mee Ja, zelfs de voorzitter van onze AGC Na al dat zingen met een heuse pianeur Vertrok de Sint geruisloos door de deur Het was me het zondagje wel weer Dag Sinterklaasje, tot de volgende keer

20 WILDWEDSTRIJD 2013 door Bob Dickhout Zondag 3 oktober meldden zich 60 deelnemers voor de Wildwedstrijd. Slechts één team kwam niet opdagen, waardoor er een zesbal geformeerd moest worden. En wild begon het, want er stond een stevige bries. Tot ieders vreugde bleef het onverwacht droog met uitzondering van een kort bezoek van Jan Hagel, die ijsblokjes zo groot als knikkers uitdeelde. Weinig scores boven 30 punten, maar de rondrit van een verkleumde Michel met hete pompoensoep vergoedde veel, evenals mijn flight met 3 charmante dames. Om half vijf was bijna iedereen uitgespeeld, uitgezonderd de zesbal die tegen zes uur op de tast de laatste holes moest zien (!) te vinden. In het clubhuis was inmiddels een oorverdovend lawaai gestart, maar dit was slechts proefdraaien voor de karaoke. Wachtend op de zesbal liep de borrel behoorlijk uit, hetgeen de stemming zeer ten goede kwam. De grote verrassing was de ontvangst door bedienende (overigens decent geklede) Playboymeisjes, die na zes uur een excellent 7-gangen maal opdienden. Hulde aan Daan voor zijn gevarieerd menu, waarvoor meer dan 240 schotels, glazen, lepeltjes en bordjes uitgeserveerd werden. Toen Cees Heyne de karaoke opende met Aan de Amsterdamse grachten zong ieder luid mee en onder invloed van Koning Alcohol meldden zich steeds meer gegadigden om een lied te zingen. Ongekende talenten werden hierbij ontdekt. Voor mij waren alleen de teksten van leeftijdgenoten Goemans en Shaffy gefundenes Fressen, maar de jonge meerderheid kwam in het Angelsaksische en licht-nederlandse repertoire goed aan zijn trekken. Tussendoor vond de prijsuitreiking plaats, maar wie het Haas heeft gewonnen is mij ontgaan, daar het dankwoord van de winnaar te weinig decibels leverde. Hoogtepunt bij de karaoke was het optreden van de vijftigers, die het refrein la-la-la goed konden onthouden, begrijpen en reproduceren. Hun optreden eindigde met een polonaise, die niet misstaan zou hebben bij een verjaardag in een bejaardenhuis. Veel dank aan Noël en zijn trawanten voor de verfrissende avond en aan Toyomi met haar konijntjes voor de zorg voor de inwendige mens. Het was een geweldige avond. Heb ik spijt gehad van mijn komst? Non, je ne regrette rien. EÉN KOP IS GEEN KOP SOEP. LET OP HET FLESJE (!) DAAR IS HET HAAS DRIE GRATIËN OUWE JONGENS... What s a tee? A rich golfer took his friend for a spin in his new Rolls Royce... The golfer proudly pointed out the various gimmicks and gadgets: integrated navigation system, easy handsfree parking mode to name but a few. The friend saw a tee laying on the dashboard, and asked: what s this? The golfer patiently explains: it s a tee. The friend is puzzled and asks: OK, so what is it for? The golfer: it s where I put my balls when I drive. The friend sighs: what will they think of next? Ingezonden door Carel Coops