Verantwoordelijke uitgever: College van burgemeester en schepenen Gellenberg Lubbeek

Transcriptie

1 Zo mooi, zo groen en zo dichtbij. Is dat niet de perfecte omschrijving van iets wat we allemaal heel graag dicht in de buurt van ons huis hebben: een plekje buiten, met een grasperk, een bank in de schaduw van een boom en wat bloemen. Waar we stoom kunnen afl aten na een drukke werkdag. Waar we kunnen genieten van de zon, even dagdromen of ravotten met de kinderen. Niet iedereen heeft het geluk een eigen tuin of terras te hebben. Daarom is het een goede zaak dat bij de inrichting van nieuwe wijken of de vernieuwing van oude wijken steeds meer aandacht gaat naar groene, openbare ruimte. Groen in de buurt doet mensen immers goed. Het brengt rust en vertrouwen, maar is ook zuurstof voor de buurt. Het is een prima medicijn tegen sombere dagen en een extra stimulans voor mooie dagen. Bovendien is groen aanstekelijk. Dat zie je ook. Steeds meer mensen doen moeite om hun huis wat groener aan te kleden. Met bloembakken op de vensterbanken, een geveltuintje of zelfs een groendak. Verantwoordelijke uitgever: College van burgemeester en schepenen Gellenberg Lubbeek D/ 2010/10.124/1 Geluk zit in een klein hoekje, luidt de volkswijsheid. Klopt. En voor een buurt wordt dat: geluk zit in een groen hoekje. Martine Vanbever Schepen van Leefmilieu Cultuur Jeugd en Internationale samenwerking 16 1

2 Boven de Abdijbeek: Dit gedeelte is zeer open en bestaat voor meer dan 60% uit wei- en grasland. Het wei- en grasland wordt één à twee kaar per jaar gebruikt als terrein voor menwedstrijden. Vanuit het kasteel heb je zicht op drie oude kastanjes die in een cirkel staan. Ze staan ongeveer in het midden van het grasland. De vijver: De vijver die naast het kasteel ligt trekt natuurlijk eenden, ganzen en reigers aan. Vanuit het kasteel heb je zicht op de drie oude moerascipressen die aan de westkant van de vijver staan. Aan de noordkant van de vijver wordt een poging ondernomen om deze te verkleinen door de uitstulping te scheiden van de rest van de vijver. De vijver heeft een rechte vijverrand die bestaat uit gras dat begraasd wordt door de paarden. Er is geen oever. In het midden van de vijver ligt een eiland met een houten schuurtje voor de ganzen en eenden. Ondanks de aanwezigheid van reigers is er toch veel leven in het water te bespeuren, op de bodem kun je ook duidelijk de bladeren van de bomen zien liggen. Aan de westkant ligt er een overloop (beekje) dat over een pad heen loopt en uitmondt in de waterbak die in het grasland ligt. Ook hier bevindt zich een overloop die door het bos in het westen uitmondt in de Abdijbeek. 2 15

3 Onder de Abdijbeek: Wat meteen opvalt, is dat de grond rond de Abdijbeek zeer vochtig is. Om de wandelaar geen natte voeten te bezorgen, werd het pad, dat van oost naar west loopt, verhoogd. Op verschillende plekken liggen grote plassen met water. Sommige paden zijn verdwenen omdat ze ondergelopen zijn of omdat ze verwilderd raakten. Het pad dat achterin het park in het westen gelegen is, is verdwenen en loopt nu langs de buitenrand van het park. Hierbij passeer je nog een restant van de oude poort. Wat opvalt is dat de ingangen van het park aangeduid worden door de aanwezige oude linden. Hier en daar staan nog enkele oude groepen heesters (zoals cornus en rhododendron) verspreid. Rond het park aan de zuid- en westkant staat een oude beukenhaag. December 2006 werd de haag verder ingevuld met jonge haagbeuk. In het midden ligt een grasveld dat niet of nauwelijks gemaaid. Aan de kant van de Abdijbeek bevindt zich een sparrenbosje. Kasteel van Linden (de Beauffort) is oorspronkelijk een neoclassicistisch kasteel met een opperhofneerhofstructuur die tussen de kerk en het kasteel loopt. Daaromheen ligt een beperkte geometrische tuinaanleg. Het geheel dateert van In 1782 werd het kasteel geheroriënteerd naar het zuiden en verbonden met de aangelegde Steenweg Leuven-Diest. Dit gebeurde via een lijnrechte, 500 meter lange dreef. De eigenaar van het kasteel was baron de Beeckman. Hij bezat het grootste gedeelte van Linden. Tussen de nieuwe Steenweg Leuven-Diest en het kasteel was hij echter eigenaar van de Negen Bunders, een perceel landbouwgrond van 13 hectare ten oosten van de nieuwe toegangsdreef. Ten westen van de dreef, op de Springel, lag een hoeve omringd door een blok van bijna 15 hectare. Deze werd in 1859 verkocht aan de Leuvense brouwer Carleer, die er zijn eigen Rood Kasteel in eclectisch-neogotische stijl zal optrekken en met een landschappelijk park omringen. Kasteelpark de Beauffort te Linden 14 3

4 Pas in 1881 heeft de eigenaar van het oude kasteel, graaf Julius Emmanuel de Beauffort, ook dit gedeelte verworven. Vanaf dan begon hij met de heraanleg van de ruimte rond het oude kasteel, dat voortaan de Beauffort werd genoemd. In het kasteelpark komen droge en vochtige gronden voor omdat het voor een gedeelte in het dal van de Abdijbeek ligt. Hierdoor ontstaan natuurlijk verschillende vegetatietypes. Naast de bosschages en De Abdijbeek De Abdijbeek ontspringt aan de westzijde van het Gasthuisbos te Lubbeek en loopt verder langs het Rozenveld. In het centrum van Linden mondt de Tempelbeek die ten noordwesten van de St. Martinusberg ontspringt en verder in westelijke richting stroomt. Verderop bevinden zich het Rood Kasteel op de linkeroever en achtereenvolgens op de rechteroever het kasteel de Beauffort, het Ronde Bos, Schoolbergen, Kloosterbos en Negen Bunders. De Abdijbeek mondt uit in de Blauwputbeek. Ze komt het kasteelpark binnen via de oostzijde en verlaat het park langs de westzijde. De oever van de beek is zeer steil waardoor er weinig planten tegenaan kunnen groeien. Het waterpeil in de beek staat laag terwijl de beek ongeveer anderhalve meter diep is en hier en daar een fl auwe bocht maakt. boomgroepjes staan er op het domein talrijke oude bomen verspreid waaronder een aantal zomereiken (Quercus robur), rode beuken (Fagus sylvatica) en platanen (Platanus x hispanica). Sommigen hebben een stamomtrek van meer dan 350 centimeter. Het meest opvallende zijn de twee gewone moerascipressen (Taxodium distichum) met een omtrek van niet minder dan 549 en 562 centimeter. Zij staan aan de zuidzijde en symmetrisch ten opzichte van het kasteel opgesteld. Maar de kroon wordt gespannen door een canadapopulier (Populus x canadensis) met een stamomtrek van maar 4 13

5 Rond het kasteel Rond het kasteel liggen wei en graslanden met verspreid enkele oude bomen. Met uitzondering van het voorplein grazen hier de paarden. Omdat er zo weinig onderbeplanting aanwezig is rond het kasteel, kan men onder de bomen doorkijken, en krijgt men verschillende interessante zichtassen. Zo heb je vanaf het kasteel bijvoorbeeld zicht op de hoeve, het kapelletje en de vijver in het westen. liefst 613 centimeter. Daarmee is hij de tweede dikste boom van België. Hij staat verborgen in het bosplantsoen ten zuidwesten van het kasteel. Wie stil is en wat geluk heeft, ziet konijnen, verschillende soorten eenden en ganzen en zelfs reeën in het kasteelpark. 12 5

6 Inkom, dreef Oorspronkelijk stonden bij de inkom linden aan de rechterkant. Deze zijn omgewaaid bij de storm van Vanuit de inkom heb je zicht op het kasteel. Negen bunders Dit stuk grond bestaat vooral uit grasland, met her en der omheiningen voor de paarden. Op bepaalde stukken zijn nieuwe fruitbomen aangeplant. Vanuit de dreef heb je zicht op de achterkant van de huizen van de Wolvendreef. De Negen Bunders wordt door een brede beplanting gescheiden van het park. Het betreft vooral oude bomen. Oostelijk gedeelte van het kasteel Hier komt de Abdijbeek het domein binnen. De beek ligt bijna twee meter diep. Door de steile rand, kan er weinig beplanting tegenaan groeien. Vroeger liep het park tot aan de Wolvendreef. Nu wordt het gedeeltelijk ingenomen door twee sportvelden. Tussen de bossen liggen enkele graslanden die omheind zijn en waar paarden lopen. 6 11

7 Voorplein van het kasteel Vóór het kasteel ligt in het midden van de twee oprijlaan-paden een grasveld. Daarop bevinden zich twee oude moerascipressen. Alhoewel ze allebei omgewaaid zijn leven ze nog. Langs de oprijlanen staan enkele solitaire coniferen en een taxus haag. Het voorplein straalt weinig uit. Enkel aan de rechterkant ligt een stuk met monumentale bomen en enkele heesters. 10 7

8 8 9