Clubblad WSVA. december 2011

Transcriptie

1 Clubblad WSVA december 2011

2 ~ 2 ~

3 ~ 3 ~

4 Scheepsrestauratie De Zaete Voor al uw onderhoud, reparatie en restauratie in hout Voor het hellingen van uw rond of platbodemjacht tot 35 ton kunt u terecht op Historische Scheepswerf Meerman, Zuidwal 63 te Arnemuiden Voor meer informatie: Julian de Jonge, telefoonnummer adres: info@dezaete.com website: ~ 4 ~

5 Clubblad van de Watersport Ver.Arnemuiden Opgericht: 10 januari 1981 Jaargang 30, nr.4, december 2011 Inhoudsopgave Historie Jachthaven Oranjeplaat Blz. 6 Van de redactie 8 Van de voorzitter CJO 9 Aankondiging Kerst en Nieuwjaarsreceptie 15 Agenda 16 Oproep 16 Kennismaking met Headturner 17 Waddentocht Sinterklaas zet weer voet aan wal 25 In het zonnetje: de Donderdagploeg 33 Vacature MAC 38 Kind of Blue 42 KNRM, een staartje vuurwerk 47 ~ 5 ~

6 Historie van jachthaven Oranjeplaat. Naar aanleiding van de watersnoodramp in 1953 werd het Veerse Gat afgesloten door twee dammen: de Zandkreekdam (1960) en de Veersegatdam (1961). Zo ontstond het Veerse Meer. In de jaren zestig begon de ontwikkeling van het meer tot een groot recreatiegebied. De hoger gelegen drooggevallen platen werden eilanden. Delen hiervan en ook de oevers werden bebost of ingezaaid met gras. Andere gebieden moesten zichzelf ontwikkelen tot natuurgebieden. Er kwamen diverse jachthavens, zo ook jachthaven Oranjeplaat. De jachthaven was in die tijd nog een gemeentehaven. Gemeente Arnemuiden was eigenaar van de haven en omdat het een gemeentelijke jachthaven was waren de liggelden redelijk. Op 10 januari 1981 werd de watersportvereniging WSVA opgericht. In de jaren negentig kwam er een gemeentelijke herindeling op Walcheren. De WSVA had eerder al eens de gemeente Arnemuiden per brief gevraagd of bij een eventuele verkoop van de haven de gemeente de WSVA als eerste zou willen benaderen. Hoewel verkoop toen niet aan de orde was beloofde de gemeente dat bij een eventuele verkoop in de toekomst de WSVA als eerste de kans zou krijgen de haven te kopen. Toen bleek dat de gemeente Arnemuiden bij Middelburg gevoegd zou worden (per januari 1997), gaf het toenmalig gemeentebestuur van Arnemuiden in 1995 aan de jachthaven te willen verkopen aan de watersportvereniging. Zo kon worden voorkomen dat jachthaven Oranjeplaat een commerciële jachthaven werd met bijbehorende hoge liggeldprijzen. De vereniging besloot de haven te kopen en richtte daarvoor een coöperatie op die de haven zou exploiteren en beheren. Zo ontstond de Coöperatieve Jachthaven Oranjeplaat en werd elke ligplaatshouder verplicht lid van de vereniging. Jachthaven Oranjeplaat is een jachthaven met een verenigingscultuur waarbij de coöperatie ernaar streeft de liggelden zo laag mogelijk te houden. ~ 6 ~

7 ~ 7 ~

8 Van de redactie Alweer het laatste clubblad van dit seizoen, Na "wie zoet is krijgt lekkers" en "zie, de maan schijnt door de bomen", kunnen we alweer Rudolph, the red nosed reindeer, verwelkomen. Aan de westzijde van de jachthaven overwinteren boten op winterpeil, of staan netjes opgesteld in rij, op afdekzeil. Het clubgebouw gehuld in kerstsfeer en kleur, Als je binnenkomt dan ruik je de glühwijngeur. Nog een paar dagen geduld, en dan siervuurwerk, sterrenregen en veel verbrand kruit, een jaar voorbij, 2011 is uitgeluid. Namens de redactie, op rijm deze keer, De alle beste wensen, en ontmoeten wij elkaar in 2012 weer. Connie, Karin en Dick Copy voor volgend clubblad inleveren vóór 31 maart De in ons blad weergegeven meningen hoeven niet zonder meer overeen te stemmen met die van het bestuur, de commissies of de redactie. ~ 8 ~

9 Van de voorzitter CJO Beste leden, Weer een jaar voorbij met de nadruk op weer, en wat voor een weer. Voor we goed en wel voorbereid waren werden we al vroeg in het voorjaar "getroffen" door zomerse temperaturen en als er dan wat misgaat met de schoonmaak of de inzet van de hulphavenmeesters dan komt dat dubbel aan. Weer een les geleerd! In de zomer alles tot in de puntjes geregeld, Baris voor de schoonmaak en Wanda in de duo functie van zomerhavenmeester/clubhuisbeheer. Dan slaat het weer om en krijgen we veel regen en wind waardoor de passanten het enigszins af laten weten. Als toetje toch een fraai naseizoen met als hoogtepunt op 2 oktober de clubkampioenschappen, wat op zaterdag zwemmen betekende en op zondag clubdrijven, maar wel weer heerlijke mosselen. En dan nu de waarschuwing voor een "horror"winter, wellicht wordt het tijd om rond het Veerse Meer ook rayonhoofden in te scheren. Het geeft ieder geval wel weer aanleiding tot een praatje. Blijf je in het water of ga je eruit en wat doe je met de mast? Wat wel duidelijk is, bijna iedereen gaat in een soort winterslaap. De fysieke werkzaamheden staan op een laag pitje of worden nog wat uitgesteld. ~ 9 ~

10 Nu er niet meer gevaren wordt, worden de besturen van WSVA en CJO juist wat actiever. Zoals gemeld tijdens de ALV van november j.l. heeft een professioneel bedrijf een plan geschreven m.b.t. het onderhoud van de haven en de bijbehorende opstallen. Duidelijk is dat de komende jaren in degelijk onderhoud geïnvesteerd moet worden, zeker voor wat betreft de steigers en het talud. Verder zijn we met de gemeente Middelburg in overleg om te kijken of er een mogelijkheid is om de erfpacht af te kopen, dit is nog in een heel pril stadium. Op beide punten zullen we zeker terug komen in de voorjaars ALV. Op de ALV zijn ook twee zaken aan de orde geweest waarover enige verwarring bestond, te weten: Restitutie liggeld: de aanvraag ligplaats moet voor 15 september het voorafgaand jaar binnen zijn. Dan heeft men "bedenktijd" tot 1 december, daarna is de aanvraag definitief en daarmee ook de betalingsverplichting.het bestuur beseft dat dit hard kan over komen, maar het is onmogelijk een weging in de reden tot opzegging te maken. Daarbij komt dat na 1 december de definitieve indeling van het komend jaar gemaakt wordt. Het tweede punt is dat er enkele schepen in de haven liggen die gedeeld in eigendom zijn. Er is altijd sprake van een hoofd eigenaar, deze vult immers alle formulieren in, betaalt de rekeningen, de box staat dan ook op zijn naam. De andere eigenaar moet eveneens op het jaarlijkse aanvraagformulier worden vermeld. De box kan uitsluitend op zijn naam worden overgeschreven indien hij op het moment van dat verzoek tenminste vijf jaar lid is van de WSVA. Dat we volgend jaar weer weer krijgen is vrij zeker maar dat weer zal weer ander weer zijn dan het vorige weer. Wij gaan ons op alles voorbereiden opdat we niet weer in de fout gaan. Dus schaatsen, zonnebrand, zeiljack, zwembroek en zuidwester bij elkaar in de kast. Rest mij iedereen prettige feestdagen te wensen en alvast een goede start voor Roel Kok Namens het CJO bestuur ~ 10 ~

11 ~ 11 ~

12 WATERSPORTVERHUUR EN VERKOOPBEDRIJF DE ARNE Jachthaven Oranjeplaat Muidenweg PZ Arnemuiden tel , fax E mail: dearne@zeelandnet.nl Internet: Postbank ING Bank Middelburg Watersportwinkel met ruim assortiment; verkoop en bemiddeling van boten; dealer Yanmar dieselmotoren en Yamaha buitenboordmotoren, inbouw en onderhoud verkoop Cresent boten en Bombard rubberboten; lakken van jachten (romp en/of dek); jachtwerf, reparatie en onderhoud aan jachten (hout + polyester); laswerkzaamheden rvs ; zeilboten en open motorboten verhuur; winterstalling binnen en buiten; verhuur en verkoop winterstallingbokken; botenlift met hefvermogen t/m 12 ton; tuigerij: lopend want, touw, terminals; nieuwbouw open zeilboten; dealer Billabong en Liquid Force wakeboards. ~ 12 ~

13 Wij garanderen vakwerk en streven naar perfectie Jan de Nooijer vof Woning- en meubelstoffeerder Langstraat 79 Arnemuiden Tel Fax vernieuwen van bootkussens stofferingen voor boten binnen- en buitenzonwering tapijt en laminaat raambekleding bed, bad en keukentextiel ~ 13 ~

14 ~ 14 ~

15 Zondagmiddag 18 december Clubgebouw in Kerstsfeer. Open vanaf uur Komt u ook gezellig langs voor een hapje en een drankje? Zondagmiddag 8 januari 2012 van tot uur in het Clubgebouw WSVA ~ 15 ~

16 Activiteitenkalender Zondag 18 december Zondag 8 januari Zaterdag 21 januari Zaterdag 12 februari Zaterdag 18 februari Zaterdag 17 maart Kerstborrel Clubhuis Nieuwjaarsreceptie Leden koken voor leden Pannenkoekmiddag Leden koken voor leden Leden koken voor leden 30 maart t/m 1 april Waddentocht Datum kan nog wijzigen!!! Doorgang afh. van aantal inschrijvingen Zondag 6 mei Opening Vaarseizoen In de wintermaanden elke vrijdagavond sporten in "De Blikken" in Arnemuiden. Tijd: uur. Oproep Wilt u ook een keer in de rubriek "Kennismaking met." staan met uw motorboot of zeilschip? U kunt dan contact opnemen met: Connie Bezemer Tel alfredenconniebezemer@planet.nl ~ 16 ~

17 Kennismaking met Headturner Ligplaats Eigenaren Bemanning : Parkeerterrein bij haven : Jolanda van Luijk : Het is een éénpersoonskano, dus geen bemanning. Kenmerken boot: Type boot : eigen ontwerp Bouwer : P.H. v.d. Burght Bouwjaar : 1992 Materiaal : hout epoxy Lengte : 4,05 m Breedte : 0,65 m Diepgang : 0,10 m Jolanda op het Veerse Meer ~ 17 ~

18 Waarom de bootnaam Headturner: De naam Headturner is verzonnen door de bouwer: mensen die de boot mooi vinden zullen de boot nakijken, dus hun hoofd meedraaien met de richting waarin de boot vaart. Mocht je de boot niet mooi vinden zul je hem ook nakijken, want het is een ontwerp dat maar één keer gebouwd is en dus onbekend. Vaargebied: Het Veerse Meer en het kanaal. Stukje voorgeschiedenis: Jolanda heeft de bouwer, Henk v.d. Burght, ontmoet op camping De Schotsman. De bouwer was leraar op een technische school in Terneuzen en had in de oorlog samen met Jolanda s moeder op school gezeten. Hij bood aan een kano voor Jolanda te bouwen. De kano zou een bouwproject worden voor de school. Helaas was het project te duur voor de school en heeft hij de boot thuis gebouwd. Het duurde ongeveer 3 jaar voordat de kano klaar was. De kano werd de eerste jaren vanuit de camping gevaren. Enkele jaren geleden is de kano compleet opgeknapt en ligt sindsdien bij ons op de haven. Boot in begin van bouwfase ~ 18 ~

19 Nog enkele foto s uit de bouwfase. ~ 19 ~

20 In 2008 wordt de kano helemaal opgeknapt en er een garagebox voor gemaakt. Bijzonder: Over de boot heeft een artikel gestaan in het tijdschrift Wooden Boat Magazine. Hierop kwam een reactie uit Australië.: Dear P.H. vd Burcht, My name is Davis Burns and I live on a small Island of the Coast of Australia. I was reading a Wooden Boat Magazine, Februari 1994 and I saw a picture of jour 13 4 Transom stern Double Paddle Canoe Headturner and I admired it so much that I would like to purchase plans for this beautiful and versatile little craft. Er waren echter geen bouwplannen meer, dus de bewonderaar uit Australië moest op zoek naar een andere kano. ~ 20 ~

21 Toekomst: Al met al heeft de kano een speciaal plekje bij Jolanda en hoopt ze er nog lang van te kunnen genieten. ~ 21 ~

22 Waddentocht Al enkele jaren organiseren we eens per jaar een vaartocht met een uiterst luxe klipper over de wadden. Ook volgend jaar staat een zeiltocht over de wadden gepland op de datum 30 maart t/m 1 april. De tocht is geheel verzorgd, hetgeen inhoudt dat u alleen kleding en toiletspullen hoeft mee te nemen. Inschepen vrijdagavond tussen en uur, te Harlingen. 's Avonds aan boord een uitgebreide Chinese maaltijd. De volgende ochtend, na een goed ontbijt, varen we uit Harlingen weg richting Terschelling of Vlieland. Aan boord wordt gezorgd voor de lunch en een 3 gangen diner. De geraamde kosten bedragen 150, per persoon. Om inzicht te krijgen of er voldoende animo bestaat om deze tocht te organiseren, verzoeken wij u om de intekenlijst voor deelname in te vullen. Deze lijst ligt in het clubgebouw. Er kunnen maximaal 28 personen op de klipper worden ingescheept. de evenementencommissie ~ 22 ~

23 ~ 23 ~

24 ~ 24 ~

25 Sinterklaas zet weer voet aan wal "Ja, het was een zware reis",verzuchtte de Sint. "Het waaide hèèl hard". Wie op zondagmorgen 27 november eens uit het raam keek, hield zijn hart vast. Zou Sinterklaas het wel op tijd halen met al die harde wind en de vele voorspelde regenbuien. Gelukkig maakte de zonnigste regio van het land zijn naam weer waar. Toen net na 15.00uur de Pakjesboot de havengeul opstoomde, was het droog en zonnig. Oud en jong publiek stond al te zwaaien bij het restaurant en ook voor het clubhuis werd in spanning afgewacht. ~ 25 ~

26 Fijn voor de Sint dat de Pakjesboot zo dichtbij kon afmeren, zodat hij ook een dagje ouder niet zo ver hoefde te lopen. Verwelkomd en begeleid door voorzitter Ronald, kwamen Sint en Pieten dan eindelijk aan in het clubhuis. De Muziekpiet had er met een warmingup al voor gezorgd dat de stemming in het overvolle clubhuis er al goed inzat. Eenmaal geïnstalleerd nam de Hoofd Piet kordaat de regie over en stelde de in prachtig pak gestoken HulpPieten aan ons voor. Zo waren er de Gym Piet, de Ondeugende Piet en de Hyper Piet (ook het Pietencorps zal wel een afspiegeling van de maatschappij zijn). ~ 26 ~

27 HoofdPiet liet met behulp van het Grote Boek van Sinterklaas, alle kinderen weer naar voren komen voor een praatje, dansje, liedje of een muzikaal optreden. Alleen het allerkleinste kindje, 3 weken oud slechts en in diepe rust, werd gedragen door haar mama. Zij wist van de prins (Sint) geen kwaad! Het was weer als vanouds zullen we maar zeggen, al leek het er op dat een lichte daling van het aantal kleine kinderen ruimschoots gecompenseerd werd door de toename van de hèle, hèle grote kinderen. Deze laatsten moesten toch af en toe door de HoofdPiet gemaand worden ivm. het geroezemoes. Omdat de microfoon stuk was gegaan, was het soms moeilijk de ~ 27 ~

28 kleintjes te volgen. Ook vroeg ik me af wie toch die mevrouw was die steeds in Sinterklaas zijn kleren zat te graaien. Maar dat bleek zijn personal styliste te zijn die trachtte te voorkomen dat Sint zijn mantel van zijn schouders af zou glijden. De kinderen hadden dat niet echt door, geloof ik. Uiteindelijk volgde na een spetterend optreden van de GymPiet (hoofd, schouders, knie en teen, knie en teen.., wie is er niet groot mee geworden), het uitdelen van de cadeautjes. Na het aftellen en het scheuren hadden Sint en Pieten dan even de gelegenheid om het clubhuis te verlaten. Dag Sinterklaas, bedankt voor uw komst en tot volgend jaar! Karin ~ 28 ~

29 ~ 29 ~

30 Wij staan U graag ter zijde: * Onderhoud-, en Reparatie aan boottrailers * Verkoop Freewheel (officieel dealer voor Zeeland) * BOVAG keuringen * Aanpassingen van trailers * Verkoop van Onderdelen, Lieren e.d. Voor vrijblijvende informatie: CBG Aanhangwagens Verrijn Stuartweg GE GOES info@cbgaanhangwagens.nl ~ 30 ~

31 ~ 31 ~

32 ~ 32 ~

33 In het zonnetje: de donderdagploeg Tegen de tijd dat voor de meeste watersporters het eind van het vaarseizoen weer in beeld komt, wordt achter de schermen al weer druk gewerkt aan de voorbereidingen van het werkseizoen van de Donderdagploeg. Van oktober tot maart verricht deze ploeg vrijwilligerswerk op en om de haven. Reden voor de redactie om deze mensen eens in het zonnetje te zetten dmv. een stukje in het clubblad. Dus togen wij onlangs met appelflappen naar het clubhuis, waar elke donderdag om 9.00 uur met koffie de werkverdeling geregeld wordt. Bijna 20 man is wat veel als gesprekspartner, de meesten willen toch niet ouwehoeren maar wat doen, dus blijven Ad Wanjon en Rob de Witte als woordvoerders over. De Donderdagploeg heeft al een hele historie. Eigenlijk is onderhoud en klusjes doen een item geworden nadat "Oranjeplaat" geen gemeentehaven meer was. In beginsel werd er af en toe op wisselende dagen werk verricht (klusjes via Maarten) door een paar man, zoals Jelle, Ko en Harry. Met het toetreden van Ad W. kwam er voorzichtig meer structuur, al bleek een werkbriefje met een voorverdeling klus/naam op de donderdag zelf niet te werken. "Een kippenhok is er niets bij, je komt er gewoon niet tussen", aldus Ad. ~ 33 ~

34 Gaandeweg werd er beter voorbereid en georganiseerd, zodat de ploeg nu op dinsdag per mail ingeseind wordt over de werkplanning nadat Ad de dag er voor met de havenmeester overleg heeft gehad. Ook de directe contacten met de havencommissie levert een veel duidelijker klus organisatie op. Op donderdag regelen de mannen zelf onderling wie wat gaat doen, ieder met de mogelijkheden en talenten die hij meebrengt in het werk. En dat werkt prima! In de ong. 10 jaar dat de DP in zijn huidige vorm draait, is al ongelooflijk veel werk verzet. Werk dat anders veel geld zou kosten omdat specialisten en bedrijven ingehuurd zouden moeten worden. Men treft elkaar om 9.00 uur in het clubhuis, na de middagpauze wordt er door gewerkt tot uur, daarna een gezamelijke versnapering (meestal een welverdiend biertje). De harde kern bestaat uit zo'n 10 man, wat kan uitgroeien tot een team van bijna 20. Dit is ook een beetje afhankelijk van het soort werkzaamheden. Vandaag, 10 november, is een grote ploeg bijv. bezig met zaag,en snoeiwerk en het aanleggen van een natuurlijke barrière van het snoeihout tussen de bomen. Werk dat voor heen gedaan werd door L'été. Het is duidelijk dat door het werk overdag en door de week de leeftijd van deze mannen niet meer zo "piep" is, zo grofweg tussen de 60 en 75 jaar, de meesten zijn boven de 65. Klussen als zwaar graafwerk bijv. ~ 34 ~

35 worden dan ook weer teruggekoppeld naar de HC, evenals klussen waar geen gereedschap voor is. Hier wordt dan een bedrijf voor ingeschakeld, hoewel allerlei voorwerk toch nog wel door de DP geklaard wordt. Mede voor de veiligheid wordt er terughoudend gewerkt met elektrisch gereedschap, ook worden de door de MAC aangeleverde regels en procedures zo veel mogelijk nageleefd in de praktijk. Want in een bedrijf dat "Oranjeplaat" nu eenmaal is, gelden ook officiële voorschriften en keuringen. De mannen zelf zien er sinds een paar jaar reuze herkenbaar en professioneel uit in hun oranje overall met "ingebouwde knieën". Dat werk van de DP, waar hebben we het eigenlijk over, vraagt u zich misschien af. Dan maar even een kleine greep uit de werkzaamheden: onderhoud, controle en werk aan steigers (oa. schoonborstelen, planken vervangen, ringen, nummerbordjes en stootranden), palen (paalmutsen, ringen, oud ~ 35 ~

36 touwwerk wat wij in het water laten hangen opruimen), tegelwerk, elektriciteitskasten, waterslangen en toebehoren, fietsenstalling, bagagekarren en berging, hekwerk, optimistenberging, vlaggenmast. Verder wordt er schilderwerk gedaan, boten van oost naar west verplaatst, daken van bladeren ontdaan en hand, en spandiensten verricht rondom het clubhuis bij evenementen en ALV, etc. etc. Een heel stel valt ook nog in als hulp havenmeester. Eigenlijk kunnen we rustig stellen dat er de laatste 10 jaar een enorme kwaliteitsimpuls aan de voorzieningen is gegeven, waar wij niet alleen zelf, maar ook passanten heel tevreden over kunnen zijn. Denk aan water en stroom op elke steiger, het clubhuis, toiletgebouw, speeltuin, wifi installatie, een stukje veiligheid dmv. brandblussers en camera's, je vraagt je af waar de donderdagploeg eigenlijk geen werk aan heeft gehad. En dit allemaal vrijwillig, belangeloos en uit liefde voor de haven. Het cement van deze noeste werkers bestaat echter niet alleen uit een bootjes/watertic, want door de jaren heen is de groep steeds gezelliger en socialer ge worden. Humor en betrok kenheid, ook naar degenen die door omstandigheden moeten afhaken, zijn over duidelijk aanwezig. Tijdens de kofie is er ruimte om te dollen, zijn er kwinkslagen over de voors en tegens van motorboten en zeil jachten en ook een sterk verhaal op zijn tijd is wel kom. Maar altijd positief! Ook zomers wordt er op donderdag vaak genoeg koffie gedronken op de haven en mocht er zich toevallig een klusje of calamiteit op doen, dan wordt dat gewoon opgelost. Wat de toekomst van de DP betreft, dit baart de beide heren wel enige zorgen. Niet alleen komt op een gegeven moment de aard van de werkzaamheden haaks te staan op de leeftijd van de DP er, als er ~ 36 ~

37 geen nieuwe instroom van onderaf bij komt of de stuwende krachten vallen uit, is het nog maar zeer de vraag of de donderdagploeg zal overleven. Door de jaren heen signaleert het duo ook dat de watersporter in zijn algemeenheid zich afstandelijker opstelt en zich minder betrokken voelt bij het clubgevoel dan vroeger. Er hangt meer oud touwwerk in het water, meer oude stootwillen in de box en staan er meer verkrotte fietsen in het fietsenhok. Steeds meer mensen voelen zich minder verantwoordelijk en roepen soms: ik betaal er toch voor. Ad en Rob zijn bang dat er steeds minder mensen gemotiveerd zijn om in de donderdagploeg mee te werken. De gevolgen laten zich raden, want als alle werkzaamheden uitbesteed moeten worden, gaat iedereen dat in zijn portemonnee voelen. En dat brengt Rob weer op de vraag: moet of kan in de toekomst ieder lid verplicht worden bijv. 1 dagdeel mee te werken aan ons aller belang (bijv. als bardienst, invalhavenmeester voor zomeravonduren, steigerborstelaar of onderhouder van het groen) zoals al in vele andere clubs gebeurt of dat een lid dit gewoon kan afkopen (bijv. 25 euro lammeren). De CJO is al eens met deze vraag aan het stoeien geweest dmv. een enquête, maar dit goed uitwerken en het succesvol in praktijk brengen vergt veel denkwerk en een enorme organisatie. Want laten we wel wezen, een opkomst van een paar honderd man die op een zaterdagmorgen met een takkenschaar staan te trappelen om te beginnen, zie je toch niet echt voor je. Het laatste woord is hier nog niet over gezegd. Tot slot, u voelt hem al aankomen, als het u leuk lijkt om met deze bijzondere, maar o zo gewone donderdagploegmannen mee te doen, gewoon om 9.00 uur het clubhuis binnen stappen. Connie en Karin ~ 37 ~

38 Vacature De Milieu Arbo Commissie (MAC) van de Coöperatieve Jachthaven Oranjeplaat zoekt dringend aanvulling van haar commissie met twee gemotiveerde MAC leden. De milieu Arbocommissie (MAC) heeft als taak het bestuur van de CJO en haar commissies bij te staan door gevraagd en ongevraagd te adviseren over Milieu en Arbo wet en regelgeving (milieuzorg). Zij doet dit zo dat de noodzakelijke vergunningen op dit gebied worden nageleefd en behouden blijven. Milieuzorg betekent: Het bij uw bedrijfsactiviteiten, respectievelijk exploitatie van de verenigingshaven beperken van milieu en veiligheidsrisico s, waardoor voldaan kan worden aan wet en regelgeving, de kosten binnen redelijke grenzen blijven en continuering van milieupreventie gewaarborgd is. De MAC adviseert en bewaakt. We vergaderen 1x per twee maanden, houden jaarlijks een milieuronde en een verrassende calamiteitenoefening. We zorgen dat we bijblijven met betrekking tot de wettelijk gestelde eisen en blijven met ruime blik alert op wijzigingen en milieu en veiligheidsrisico s. MAC: samenwerkend aan een sfeervolle jachthaven. Heb je interesse of wil je meer informatie, neem contact op bij: Hilde Onderdijk Varkevisser T.: / E.: Maurice Tramper T.: E.: Frits Messie T.: E.: ~ 38 ~

39 ~ 39 ~

40 ~ 40 ~

41 ~ 41 ~

42 Berichtje van de crew van de Kind of Blue Vlissingen, 2 december 2011 Jawel, Vlissingen. De reden daarvan wordt aan het eind van dit artikeltje duidelijk. We proberen toch de chronologische volgorde een beetje aan te houden. Het vorige bericht kwam uit Bali, waar we het ontzettend naar onze zin hebben gehad. We zijn van Bali noordwaarts gevaren, richting Kalimantan (het Indonesische deel van het eiland Borneo). We komen steeds dichter bij de evenaar en dat merken we. De temperatuur wordt hoger en de windkracht wordt lager, waardoor het gauw bloedheet is. We improviseren nu ook zonnetentjes als we zeilen of op de motor varen, het is geen doen in de kokende hitte. De reis naar Borneo brengt ons dwars over de Javazee. Bij de noordkust van Java zijn ontzettend veel visbootjes, al dan niet verlicht. Die verlichting heeft vaak een fantasievol karakter. Zo kan je groene, rode, witte, blauwe en gele lichtjes tegenkomen, al dan niet knipperend. Soms gaan er pas lichtjes aan als we er vlak bij zijn. Af en toe komt er een scheepje recht op ons afvaren om dan vlak voor de botsing uit te wijken. Sommige zeiljachten raken daarvan in paniek, maar wij gaan er van uit dat zij ons beter zullen zien dan wij hen, en dat zij er ook geen belang bij hebben hun (en onze) boot te beschadigen. De echt grote scheepvaart zien we op onze AIS en daar zorgen we ruim vrij van te blijven. Na de eerste nacht, vlak bij de kust, zijn we de meeste vissersbootjes en platforms kwijt en kunnen we wat relaxter doorvaren. In Kalimantan varen we naar Kumai, aan een grote rivier, om van daaruit het Tanjung National Park te bezoeken. Daar is een van de weinige plekken op de wereld waar Orangutan s in het wild te bezoeken zijn. Het leefgebied van de Orangutan s is al jaren aan het verkleinen, met name door het kappen van de regenwouden. De behoefte aan teak, meranti, ijzerhout en andere houtsoorten is groot. Inmiddels is de kap aan banden gelegd, maar er wordt nog veel illegaal gekapt. Ook wordt regenwoud gekapt om plaats te maken voor palmbomen, die gebruikt worden om palmolie van te maken. Groene biobrandstof. Dat groen is dus helemaal niet zo ecologisch verantwoord, want de palmolieplanten verdrogen het land en je krijgt een zeer eenzijdige begroeiing, de biodiversiteit gaat eraan. Aangezien de Orangutans de zaden opeten, worden deze dieren hier ook nog geregeld neergeschoten. Is ook illegaal, maar wie maalt erom als de eigenaren van de plantages er voor betalen? ~ 42 ~

43 In ieder geval, ooit is een Amerikaanse hier neergestreken en die is een opvang voor baby orangutans begonnen. Inmiddels is er land aangekocht, een gebied uitgeroepen tot National Park, en worden er voorzichtig stappen gezet om het tropisch regenwoud te behouden. Het Wereldnatuurfonds, maar ook het toerisme, zijn hier dringend nodig om vervangende werkgelegenheid voor de lokale bevolking te voorzien. Toen in Bali de bommen afgingen waarbij veel (Australische) toeristen zijn omgekomen, kwam hier ook niemand meer. De lokale mensen die in dienst waren bij het National OPark als parkwachter, konden niet meer betaald worden en zijn toen ook noodgedwongen in de illegale kap aan het werk gegaan. Er moet wel rijst op de plank komen tenslotte. In Kumai hebben ze nog een andere bron van inkomsten. Wij kwamen de rivier opvaren en zagen van verre al hoge pakhuizen staan. Dichterbij komend hoorden we duizenden kwetterende zwaluwtjes die in en uit vlogen. Dus wij informeren: de pakhuizen worden gebruikt als kwekerijen voor vogelnestjes. Enkele keren per jaar worden de nestjes opgehaald nee, niet erg, de zwaluwen bouwen gewoon weer een nieuw en verkocht aan met name China, waar het een delicatesse is. Wij vonden de tocht over de Sekunder Rivier (van het Hollandse Schoener) en het bezoek aan het National Park een van de mooiste ervaringen tot nu toe. ~ 43 ~

44 Als je je dan realiseert dat Orang Utan in het Indonesisch betekent Mens van het bos, en Orangutans voor 95 % DNA gelijk zijn aan de mensen, geweldig! En daar loop je dan hand in hand mee. Na Kumai voeren we naar Beliton, waar de hele vloot van de Sail Indonesia Rally zou uitklaren. En toen sloeg de pech toe. We moesten drie dagen varen, en het was op en af met de wind. Dus zeilen, motor aan, motor uit, nog wat problemen gehad met vuile diesel, dat weer opgelost, uiteindelijk konden we zeilen. Vlak voor de ankerplaats starten we de motor om de ankerplaats op te varen, motor loopt als een zonnetje, alleen, geen versnelling! Niet voor en niet achteruit. Shit. Op dat moment was de Gemini, een andere Nederlandse boot, op 100 meter achter ons en die sleepte ons de ankerplaats op. Met zo n 50 andere boten in de buurt zijn er tal van experts te vinden. Wij dus op zoek naar de oorzaak. Schroef? Dat is gemakkelijk, Dick overboord in zwembroek en snorkel. Schroef zit er gewoon aan en klapt ook in en uit. OK, dat dus niet. Koppelingskabel los of gebroken? Alles nagelopen, nee, dat is het ook niet. Andere experts erbij, kijken of we de koppeling in een stand kunnen vastzetten, maar ook dat kon allemaal geen soelaas bieden. We liggen voor anker voor een dorpje van niets, de ankerplaats is redelijk onrustig qua golven en wind, en we voelen er niets voor om de motor en versnelling verder uit elkaar te halen, want onderdelen kunnen we hier ook niet krijgen. Wat nu? In de tussentijd krijgen we van het thuisfront een heel slecht bericht. Dick s twee jaar jongere broer Arend had al de hele zomer last van vage klachten, en is nu naar aanleiding van ineens verslechterend zichtonderzocht. Hij blijkt uitgezaaide longkanker en hersentumoren te hebben. De prognose is niet goed. Gezien de afstand die we nog af te leggen hebben en dit nieuws, willen we nu zo snel mogelijk naar Singapore. We hebben het geluk dat we ongeveer 5 boten hebben die ons willen en kunnen slepen, en dat we een echte zeilboot hebben, dus we besluiten de afstand tot Singapore, 350 NM, zonder motor door te varen. De eerste 250 NM kunnen we zeilen. We lopen zelfs uit op de boten die ons vergezellen en besluiten op twee dagtochten van Singapore vandaan een stop te maken. De volgende ochtend, geen wind, sleept de Amerikaanse boot Revelation, een Amel 56, ons. We krijgen een gigantisch onweer over ons heen, waarin we nauwelijks de Revelation kunnen zien, maar alles gaat prima. De laatste nacht in Indonesië brengen we door in een redelijk beschutte baai. ~ 44 ~

45 De dag daarna wordt spannend, want dan steken we de Singapore Strait over. Nou, dat is echt geen pretje. Wat een verkeer, niet normal meer. De Westerschelde is er echt helemaal niets bij. We hebben nog nooit zoveel grote scheepvaart bij elkaar gezien. Alle VHF kanalen zijn bezet door havendiensten, vuilnisophaal, bunkerbootjes, verkeersdiensten en noem maar op. Een groot deel daarvan kunnen we nog niet eens verstaan ook, want die praten Chinees of Bahasa of wat voor taal dan ook onderling. Dus onze plannen om stand by te staan op een werkkanaaltje voor onszelf, kunnen de prullenbak in. In overleg met de Revelation besluiten we om de verkeersdienst c.q. havendienst hier niet ongerust te maken en ze niet in te lichten over onze sleep. We zorgen er wel voor dat we vrij blijven van de grote scheepvaart en als het mis mocht lopen, dan kunnen we altijd nog oproepen.. niet helemaal zoals het hoort, maar we zien het echt niet zitten om verplicht te worden door een professionele sleepboot opgehaald te worden of een vaarverbod te krijgen waardoor we Singapore niet eens in mogen. ~ 45 ~