Transcriptie

1 Een uitgave van de Vereniging Juridische Studenten recht v redig n adres:rechtevenredig@ou.nl Jaargang 21 nummer 2 januari 2011

2 Voorzitter Huibert Brouwer Coehoornsingel AE Zutphen (0575) Secretaris/ Garry Wiersema Webmaster en postmaster De Savornin Lohmanstraat BM Meppel (0522) Penningmeester en Robert Alberda Ledenadministratie Gruttersdreef DP Apeldoorn Algemeen bestuurslid Agnes de Vries Activiteitencoördinator Snavel van Emekamp CX Zwolle (038) Algemeen bestuurslid Karin Manhoef Activiteitencoördinator Langswater EH Amsterdam Algemeen bestuurslid Margo Elte Redactie RechtOp Prins Hendriklaan AL Wezep (038) margoelte@online.nl Jrg 21, nr 2, januari 2011, pagina - 2 -

3 Inhoudsopgave RechtOp, verenigingsblad Recht-even-redig REDACTIONEEL 3 VAN DE VOORZITTER 4 ACTIVITEITENKALENDER 6 Tweede semester 2010/2011 VOORAANKONDIGINGEN 6 VERSLAG BEZOEK DNB EN RIJKSMUSEUM 8 VERSLAG LEZING MEVR. MR. I. KOCKMANN 10 VERSLAG LEZING DHR. MR. W.F. VAN ZANT 14 VERVANGENDE HECHTENIS 16 GESLAAGD!! 18 Redactioneel De deadline voor het inleveren van kopij voor RechtOp is 1 april Insturen naar margoelte@online.nl Jrg 21, nr 2, januari 2011, pagina - 3 -

4 Van de voorzitter Huibert Brouwer Het jaar 2011 zal een belangrijk jaar worden voor veel gemeentes in ons land. Veel gemeentes zullen flink moeten snoeien in hun begroting en dat zal deze keer niet zonder pijn gaan. Kon in het verleden nog wel eens de kaasschaaf gebruikt worden, nu is dat absoluut niet meer voldoende. Ook hier in mijn woonplaats Zutphen moet er de komende jaren fors worden bezuinigd en dat gaat echt om miljoenen. Als commissielid krijg ik er zijdelings mee te maken hoe dit bestuurlijk in zijn werk gaat. Fascinerend om te ervaren, maar het eindresultaat is wrang voor de Zutphense burger. Het zou bijvoorbeeld kunnen betekenen dat één van de bibliotheken hier gesloten gaat worden. De gemeente Berkelland (Eibergen, Neede, Borculo en Ruurlo) is Zutphen hier al in voorgegaan. Het proces van bezuinigen loopt over vele schijven, maar ligt toch voor een groot gedeelte op het bordje van de dienstdoende wethouder. Burgemeester, wethouders en ook gemeenteraadsleden hebben in dat opzicht een kwetsbare positie. Een getroffen burger zal veel makkelijker zijn verhaal halen op het stadhuis dan in het verre Den Haag. In dat opzicht staan gemeentes en ook gemeenteambtenaren veel meer in de frontlinie dan de provincie of de nationale overheid. Een ander voorbeeld van dit directe contact tussen de gemeente en zijn burgers is de situatie in geval van een ramp of zwaar ongeval. En ja, ook dat is in ons heerlijk georganiseerde Nederland geregeld in een wet: de Wet rampen en zware ongevallen (Wrzo, ook wel bekend als de Rampenwet). De wetgever heeft de burgemeester een leidende rol toebedeeld in het geval van rampen en zware ongevallen of van ernstige vrees voor het ontstaan daarvan (art. 11, lid 1 Wrzo). In zulk soort crisissituaties heeft de burgemeester het opperbevel. Hij of zij zit dan als een spin in een web en geeft leiding aan een veelheid aan crisisteams: het Operationeel team (OT), Coördinatieteam Plaats Incident (CTPI), Commando Rampterrein (CORT) en/of Commando Plaats Incident (COPI). Daarnaast ook nog het overleg met de traditionele driehoek, naburige gemeenten, waterschappen en de provincie in de persoon van de Commissaris van de Koningin en je begrijpt dat een burgemeester een loodzware taak heeft tijdens een crisis. Het zal je maar gebeuren dat je als frisgewassen wethouder en toevallig ook nog locoburgemeester midden in een lokale ramp verzeild raakt. Het overkwam Jrg 21, nr 2, januari 2011, pagina - 4 -

5 nieuwbakken wethouder Henk Brink van Amersfoort toen een lekkende treinwagon vol beladen met acrylnitril strandde op het Amersfoortse spoorwegemplacement in Door vakanties is Brink net toevallig de enige bestuurder die aanwezig is op het stadhuis. Na een eerste melding van de politie lijkt er nog weinig aan de hand maar al gauw wordt duidelijk dat het gaat om een enorm brandgevaarlijke stof gaat die zeer schadelijk is voor de gezondheid is en die een acuut ontploffingsgevaar oplevert. En dat met meerdere woonwijken rond het spoorwegterrein. Wat te doen? Brink hierover: Mijn eerste gedachte was dat ik geen enkel risico wilde nemen. Wat er ook zou gebeuren, geen enkel risico. Je hebt met mensen te maken. Dat is die dag mijn leidraad geweest. Uiteindelijk is het die dag in augustus goed gegaan, maar Brink werd echt voor de leeuwen gegooid. Hij heeft twee goede tips voor mensen die leiding moeten geven in crisissituaties. Houd de vergaderingen met de beleidsteams kort (10 min.) en neem dan een beslissing. En ten tweede, maak aan je collega s duidelijk dat je alleen datgene wenst te horen waarover je een beslissing moet nemen. Het gevaar bestaat anders dat je uren gaat zitten praten over wat er eventueel zou kunnen gebeuren. Een burgemeester staat er natuurlijk niet alleen voor. In het geval van Amersfoort was er in het stadhuis een voltallig beleidsteam met kennis van zaken present, dat de locoburgemeester adviseerde. Daarnaast is er in elke gemeente een verplicht rampbestrijdingsplan aanwezig (art. 4 lid 1 Wrzo). Naast de Wrzo speelt ook de Waterwet een belangrijke rol bij rampen en ongevallen. Op grond van art. 4 lid 4 Wrzo moet het rampbestrijdingsplan ook nog eens in overeenstemming zijn met de calamiteitenplannen die voortvloeien uit art van de Waterwet. Met de kwaliteit van dit rampbestrijdingsplan moet het dus wel goed zitten, temeer deze ook nog eens, naar believen, getoetst kan worden door de Provincie. De meeste gemeenten zullen gelukkig een grote ramp bespaard blijven en blijft het bij oefenen. De grootste uitdaging voor 2011 zal zijn, het op peil houden van de dienstverlening aan de burger. Gezien de forse bezuinigingen zal dat geen geringe klus worden. Ik wens ze veel wijsheid, bestuurskunde en wetskennis toe. En voor alle RER-leden wens ik een leerrijk 2011! Jrg 21, nr 2, januari 2011, pagina - 5 -

6 Activiteitenkalender Graag aanmelden voor activiteiten via of één van de bestuursleden. Sommige activiteiten kennen een maximaal aantal deelnemers. Wie het eerst komt, die het eerst maalt én RER-leden gaan altijd voor introducées. Meld je tijdig aan! Leden zijn gratis welkom, niet-leden betalen Tweede semester 2010/ februari 2011 Vervolglezing door Wim van Zant over faillissementsrecht 10 maart 2011 tweeluik met rechter Bart Hofstra uit Assen maart/april 2011 lezing over arbeidsrecht Vooraankondigingen Vervolglezing door Wim van Zant Datum: 15 februari 2011 Locatie: studiecentrum Zwolle. Aanvangstijd: uur Aanmelden: of (Karin Manhoef) Toegang: gratis voor leden en voor introducés 2,50 Vervolglezing Wim van Zant/Nysingh Advocaten-Notarissen. Op dinsdag 14 december 2011 heeft Wim van Zant een lezing gegeven over faillissementsrecht. Hij zal hierover op dinsdag 15 februari een vervolglezing geven. Bezoek rechtbank Emmen Datum: donderdag 10 maart 2011 Locatie: rechtbank Emmen: Hoofdstraat 6, Emmen (centrum van Emmen niet ver van de ingang dierentuin) Verzamelen: voor de ingang van de rechtbank om uur Aanmelden: of (Karin Manhoef) Toegang: gratis voor leden en voor introducés 2,50 Op donderdag 10 maart zullen er een paar zittingen bij de rechtbank Emmen worden bijgewoond. Het betreft hier zittingen van de kantonrechter in het kader van arbeidsrecht. Waarschijnlijk gaat het om ontbindingen ex art BW en/of Jrg 21, nr 2, januari 2011, pagina - 6 -

7 om voorlopige voorzieningen aangaande doorbetaling loon c.q. tewerkstelling. Voorafgaand aan de zittingen is er een mogelijkheid tot vragen stellen aan rechter Jurriaan Obenhuijsen. De heer Obenhuijsen zal ook na afloop van de zittingen nog vragen beantwoorden. De heer Obenhuijsen is sinds 1993 kantonrechter. Hij begon in Meppel maar toen Meppel eind 2007 dicht ging, werd hij naar Assen overgeplaatst. Sinds begin 2010 is hij kantonrechter in Emmen. Formeel is Emmen een nevenlocatie van de rechtbank Assen. Van 1989 tot 1993 was hij rechter bij de rechtbank in Assen. Van 1978 tot 1989 was hij advocaat in Emmen, waar hij nog steeds woont. Zijn rechtenstudie heeft hij gedaan in Groningen. Jrg 21, nr 2, januari 2011, pagina - 7 -

8 Bezoek aan De Nederlandsche Bank en Rijksmuseum op 15 oktober 2010 door Mariska Oosterkamp Op een regenachtige vrijdag bezochten circa tien RER-leden de Nederlandsche Bank en het bouwterrein van het Rijksmuseum in Amsterdam. De Nederlandsche Bank is de afgelopen jaren regelmatig in het nieuws geweest. Bekende voorbeelden zijn de Icesave affaire, de overname van ABN Amro door Fortis en de ondergang van de DSB, waarbij de bank kritiek kreeg op de uitvoering van haar toezichthoudende taak. Naast het houden van toezicht op banken, pensioenfondsen, beleggingsinstellingen en verzekeraars, is de bank verantwoordelijk voor het monetaire beleid. Denk daarbij aan het bepalen van de rentestand, zodanig dat de inflatie beperkt blijft. De derde taak ten slotte, die minder bekend is maar zeker ook interessant, is het zorgen voor een goede kwaliteit van, en het in omloop (laten) brengen van bankbiljetten. Bij de bank werken toezichthouders die gegevens verzamelen over de organisaties waarop ze toezicht houden. Ook gaan ze bij die organisaties op bezoek, waarbij gegevens worden verstrekt aan de bank. Het is lastig voor de bank om de kritiek die ze in de genoemde affaires kreeg op haar rol als toezichthouder, te pareren. Want aan de ene kant wil de bank transparant zijn en (dus) communiceren en eventueel waarschuwen, maar aan de andere kant heeft zij een geheimhoudingsplicht. In feite draait het in de financiële wereld om vertrouwen. De waarde van ons geld is gebaseerd op vertrouwen en wordt niet meer, zoals vroeger, uitgedrukt in de hoeveelheid goud en/of zilver in de munt. De Nederlandsche bank moet zorgen voor financiële stabiliteit, zodat bedrijven economische activiteiten kunnen verrichten en consumenten geld uitgeven. Zogenaamde systeembanken zoals de ING, de Rabobank en de SNS bank zullen bij problemen overeind worden gehouden, desnoods worden genationaliseerd, want als deze zouden omvallen kunnen ze de rest van het financiële systeem en de economie ernstige schade berokkenen. Na het theoretische deel met presentaties over de totstandkoming van de Europese Unie en de taken van de Nederlandsche bank, kwam het praktijkgedeelte van de excursie aan bod: het testen van de echtheid van bankbiljetten en het voelen aan echte goudstaven. Tijdens de uitleg over de echtheidstekens pakten de Jrg 21, nr 2, januari 2011, pagina - 8 -

9 RER-leden spontaan bankbiljetten uit hun eigen portemonnee om te controleren of ze de tekens konden herkennen. De onderzoekende aard van de ware OUrechtenstudent kwam hierbij overduidelijk naar boven. Onderhoudend waren ook de anekdotes over de goudstaven en de weddenschappen die de heer Wim Duisenberg als president van de Nederlandsche bank aanging met zakenpartners over de bijna onmogelijke opdracht om een goudstaaf op te tillen met alleen duim en wijsvinger. Rond het middaguur nuttigden de RER-leden een overheerlijke lunch bij De Balie. Daarna maakten wij ons op voor een bezoek aan het in verbouwing zijnde Rijksmuseum. Tot 2013 wordt het museum verbouwd, gerenoveerd en gerestaureerd. We hadden de eer om een zogenaamde Hard hat tour te mogen meemaken: gewapend met een bouwhelm, reflecterend vest en speciale veiligheidsschoenen kregen we een rondleiding door het museum, dat momenteel feitelijk dus nog een bouwplaats is. Het gebouw is oorspronkelijk door de architect Pierre Cuypers ontworpen. Verborgen schilderingen brengen rooms-katholieke invloeden aan de oppervlakte, iets waar destijds koning Willem III helemaal niets van moest hebben. Hij weigerde dan ook de opening van het museum in 1885 te verrichten. Heden ten dage worden de schilderingen weer netjes verborgen, aangezien men het niet wenselijk vindt om schilderijen van bijvoorbeeld Vermeer op te hangen tegen een achtergrond met roomse afbeeldingen. Enkele RER-leden lieten weten dit niet te begrijpen en zouden het geen enkel probleem vinden om de schilderingen gewoon zichtbaar te laten. Smaken verschillen, zullen we maar zeggen. En nu maar wachten tot 2013 RER-leden voelen aan echte goudstaven Jrg 21, nr 2, januari 2011, pagina - 9 -

10 Lezing Inge Kockmann/Jongejan Wisseborn Gerechtsdeurwaarders op 16 november 2010 door Karin Manhoef Procederen in de incassopraktijk Het materiële recht vormt de grondslag voor het procederen in de incassopraktijk. Het burgerlijk proces staat centraal. Inge bereidt veel zaken voor en treedt op voor de eisende partij. Zij voert processen voor de cliënten van haar kantoor. Eigenlijk is zij gewoon advocaat maar het wordt zo alleen niet genoemd. Van cliënten krijgt zij een volmacht om namens hen het woord te voeren en te onderhandelen. De rechter kan haar vragen om deze volmacht te laten zien (overleggen). Wanneer er sprake is van een vonnis gaat de deurwaarder op pad. Sommige processen vinden plaats bij de kantonrechter; andere bij de civiele rechter. Kantonrechter of Civiele rechter? Een vraag die relevant is, is wanneer de kantonrechter bevoegd is en wanneer niet. Artikel 93 Wetboek van Burgerlijke rechtsvordering regelt de bevoegdheid van de kantonrechter. De competentiegrens van de kantonrechter gaat tot vorderingen van 5000,-. Deze competentiegrens zou opgewaardeerd worden naar 25000,-, maar dat is (nog) niet gebeurd. Voor het starten van een procedure inzake vorderingen boven de 5000,- is er sprake van verplichte procesvertegenwoordiging. Aan het procederen bij de kantonrechter zit een aantal voordelen namelijk: 1. Partijen mogen procederen in persoon (géén advocaatstelling nodig) 2. Griffierechten zijn minder hoog 3. Goedkoper dan een civiele procedure waarbij advocaatstelling verplicht is Hoe dagvaarden? Het dagvaarden van iemand kan op het woonadres van de gedaagde, of door een publicatie in een landelijk dagblad. Wanneer iemand op zijn/haar woonadres wordt gedagvaard, bedraagt de dagvaardingstermijn één week. Wanneer iemand door middel van een publicatie in een landelijke krant wordt gedagvaard, bedraagt de dagvaardingstermijn drie maanden. Wanneer je wordt gedagvaard voor de rechtbank in een civiele procedure, is advocaatstelling verplicht. Wanneer er sprake is van een zaak bij de Jrg 21, nr 2, januari 2011, pagina

11 kantonrechter, kan Inge haar cliënt rechtstreeks vertegenwoordigen zonder tussenkomst van een advocaat. Zij moet dan wel een volmacht krijgen van de cliënt, zodat zij namens deze het woord kan voeren en kan onderhandelen. De rechter kan haar vragen om deze volmacht te laten zien. Er is ook een substantiëringsverplichting; deze verplichting is ingevoerd, omdat de rechter op de hoogte gebracht moet worden. Als er verweer is gevoerd, dient dit in de dagvaarding omschreven te worden. Het verweer van de gedaagde moet worden ontkracht. Verstek Tegen een niet verschenen gedaagde wordt verstek verleend, mits de dagvaarding geen nietigheden bevat. De rechter wijst de vordering toe, tenzij deze hem onrechtmatig of ongegrond voorkomt. Het vonnis dat alsdan wordt gewezen heet een verstekvonnis. Het is mogelijk om tegen een verstekvonnis verweer te voeren. Dit is mogelijk op basis van artikel 143 Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering. De betekening van een vonnis is de officiële uitreiking van het vonnis aan de gedaagde partij. Er is een verzetstermijn van vier weken.ten tijde van de betekening kan er kennis van het vonnis worden genomen. Wat betekent dit verzet voor het verkregen vonnis en hoe verloopt de verzetprocedure? Uitvoerbaarheid bij voorraadverklaring op basis van artikel 145 van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering. Er is sprake van een heropening van de zaak bij dezelfde rechter, als die het verstekvonnis wees. De verzetdagvaarding geldt als een conclusie van antwoord. De gedaagde verschijnt wel Wanneer de gedaagde wel verschijnt, kan deze bij de sector kanton in eigen persoon of bij gemachtigde verweer voeren. Dit verweer kan mondeling worden gevoerd op de rolzitting, of schriftelijk worden ingediend bij de griffie. Wanneer er sprake is van een zaak bij de civiele rechter (verplichte procesvertegenwoordiging) doet de advocaat schriftelijk verweer: conclusie van antwoord. Het Nederlandse procesrecht is gebaseerd op het beginsel van hoor en wederhoor. Artikel 150 van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering luidt: Wie stelt Jrg 21, nr 2, januari 2011, pagina

12 moet bewijzen. Heel algemeen benoemt de wet dat ALLE middelen, tenzij de wet anders bepaalt, tot bewijs kunnen dienen. Voorbeelden van bewijsmiddelen zijn (op grond van artikel 149 Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering): 1. Akten 2. Getuigen 3. Deskundigenbericht of verhoor 4. Descente Kostenveroordeling De verliezende partij wordt veroordeeld tot het betalen van de proceskosten. De proceskosten houden het volgende in: 1. Kosten van de dagvaarding ( 73,89 exclusief BTW) 2. Griffierechten 3. Salaris gemachtigde/advocaat 4. Kosten bewijsmiddelen Het vervolg van de procedure is dat er een comparitie van partijen kan plaatsvinden, mits de rechter de zaak daarvoor geschikt acht. Vervolgens komt er een conclusie van repliek van de eiser en een conclusie van dupliek door de gedaagde. In de ideale situatie is er dan een vonnis, maar van een vonnis is lang niet altijd sprake. Inge laat weten dat er in 90% van alle procedures een verstekvonnis wordt behaald, waarbij de substantiëringsverplichting van groot belang is. Hoger Beroep Het kan voorkomen dat een zaak voor het gerechtshof komt. In hoger beroep gaan, kan echter alleen wanneer het vorderingen betreft van meer dan 1.750,--. Het hoger beroep wordt aangevangen door middel van een dagvaarding. In deze dagvaarding is het niet vereist om de desbetreffende grond op te nemen. Kort Geding De kort gedingprocedure wijkt af van de gewone procedure. Wanneer een onmiddellijke voorziening noodzakelijk is, kan men een kort gedingprocedure starten. In dit geval is de voorzieningenrechter bevoegd. Vooraf wordt de zittingsdatum gevraagd. Advocaatstelling is niet noodzakelijk. Jrg 21, nr 2, januari 2011, pagina

13 Middelen tot bewaring van zijn/haar recht Hiermee worden de zekerheden bedoeld die de gerechtsdeurwaarder in conservatoir beslag wenst te nemen. Het leggen van conservatoir beslag begint met het indienen van een verzoekschrift bij de voorzieningenrechter van de rechtbank binnen welk rechtsgebied een of meer zaken zich bevinden. In dit verzoekschrift dient vermeld te worden op grond waarvan de eiser denkt recht te hebben op verhaal. Ook dient de aard van het beslag vermeld te worden, alsmede het maximumbedrag van de vordering. Na het conservatoir beslag dient er een hoofdzaak te worden gestart. De voorzieningenrechter bepaalt de termijn daartoe (vaak veertien dagen). Bij een conservatoir beslag onder derden (werkgever/bank) dient de dagvaarding aan deze derde overbetekend te worden binnen acht dagen na het instellen van de eis in hoofdzaak. Het conservatoir beslag wordt executioriaal wanneer: er een vonnis in de hoofdzaak is gewezen en dit vonnis voor tenuitvoerlegging vatbaar is geworden en dit vonnis aan de derde is betekend (bij het conservatoir beslag op een woning dient het vonnis aan de hypotheekhouder betekend te worden). De naam deurwaarder is ontleend aan de bewakingsfunctie van de toegang tot de vergaderplaats van de Vorst met zijn hofraad Jrg 21, nr 2, januari 2011, pagina

14 Lezing door Wim van Zant Faillissementsrecht op 14 december 2010 door Karin Manhoef Wim van Zant is werkzaam als advocaat bij Nysingh Advocaten en Notarissen in Zwolle. Hij werkt hier meer dan dertig jaar en zijn specialisaties zijn ondernemingsrecht, faillissementsrecht, strafrecht en mediation. Tevens werkt hij bij het gerechtshof in Leeuwarden als plaatsvervangend raadsheer. Kantoor Nysingh wordt geacht alle faillissementen te doen waarbij dit kantoor door de rechtbank wordt benoemd. Artikel 1, Faillissementswet: De schuldenaar die in de toestand verkeert dat hij heeft opgehouden te betalen, wordt, hetzij op eigen aangifte, hetzij op verzoek van een of meer zijner schuldeisers, bij rechterlijk vonnis in staat van faillissement verklaard. De curator wordt benoemd door de rechtbank waarbij er tevens 1 of 2 rechtercommissarissen worden benoemd. Dit benoemen gebeurt bij toerbeurt. Uitgangspunt is dat er advocaten tot curator worden benoemd. Het kan echter voorkomen dat er naast de curator ook een accountant tot curator wordt benoemd. Dit benoemen gaat per arrondissement. De rechtbank heeft lijsten van advocaten die faillissementen behandelen. Wanneer de advocaat in een faillissement optreedt als curator en mensen wil ontslaan, heeft hij/zij hiervoor toestemming nodig van de rechter-commissaris. Het vak van curator heeft een enorme vlucht genomen. Wim vertelt over INSOLAD (vereniging insolventierecht advocaten, Er zijn door INSOLAD praktijkregels opgesteld waaraan een curator moet voldoen. Dit zijn de zogenoemde praktijkregels voor curatoren. De opleiding van INSOLAD moet door de curator zijn gevolgd alvorens hij/zij in grote faillissementen op kan treden. Om in faillissementen te kunnen optreden, is het voor de desbetreffende advocaten ook van belang dat ze bij Grotius de opleiding Financiële economie voor curatoren volgen. Deze opleiding is binnen INSOLAD verplicht. Het is namelijk voor advocaten die in een faillissement betrokken worden van belang dat ze o.a. jaarstukken kunnen lezen en met accountants kunnen praten; kortom ze moeten ook in staat zijn om een en ander financieel te doorgronden. Insolad stelt als vereiste aan het lidmaatschap dat hij/zij 400 tot 500 uur per jaar aan insolventierecht besteedt. Jrg 21, nr 2, januari 2011, pagina

15 Bedrijven in moeilijkheden. De aandeelhouders beslissen in een aandeelhoudersbesluit of het faillissement wel of niet wordt aangevraagd. Indien de aandeelhouders dit weigeren, kan de bestuurder wel zelfstandig surséance van betaling aanvragen, waarna meestal snel het faillissement volgt. De reden dat een bedrijf zijn eigen faillissement aanvraagt, is vaak om toch nog een doorstart te maken. Een faillissement wordt geplaatst in de Staatscourant en in een regionaal blad. Aan de hand van een casus wordt uitgelegd dat er soms oneigenlijk gebruik wordt gemaakt van een faillissementsaanvraag. Zo was er eens een directeur met twee personeelsleden. Deze directeur probeerde van een van de medewerkers af te komen door een faillissement aan te vragen. Echter de rechter had dit in de gaten en het verzoek werd niet gehonoreerd. Zodra het faillissement is uitgesproken wordt er eerst gekeken naar de debetzijde van de balans en daarna naar de creditzijde. Wat staat de advocaat te doen als deze eenmaal is benoemd in een faillissement? In eerste instantie wordt er door de curator een bezoek gebracht aan het desbetreffende bedrijf. Gesprekken vinden plaats met de bestuurder, personeelsleden (eventueel leden van de ondernemingsraad) e.d. teneinde een inventarisatie te maken van het bedrijf en de gerezen problemen. Op vrij korte termijn dienen de werknemers te worden ontslagen; dit kan mondeling worden gedaan. Vaak geschiedt dit in aanwezigheid van medewerkers van het UWV. Zij verzorgen het invullen van de benodigde papieren in verband met de ww-uitkering. De ontslagtermijn hangt af van het aantal dienstjaren, doch is maximaal 6 weken. In die periode kun je als curator een beroep doen op een werknemer om werk te doen. De curator onderzoekt de mogelijkheden van een doorstart van een bedrijf. Wat weleens gebeurt, is dat een bestuurder die ziet dat het fout gaat, een doorstart voorbereidt en ervoor zorgt dat de administratie op orde is. Tevens vindt er dan vaak een taxatie van de activa plaats i.v.m. de doorstart. Het failliete bedrijf krijgt bij een doorstart een andere paraplu. De activa worden verkocht aan een ander bedrijf. De verkoop van het bedrijf gaat heel snel; dit speelt de eerste week na het uitspreken van het faillissement. Alle schulden blijven uiteindelijk in het failliete bedrijf zitten. De taak van de curator is om zoveel mogelijk geld te genereren en om schulden te inventariseren bij de crediteuren. De curator mag zich bij de keuze van een koper van het bedrijf laten leiden door maatschappelijke belangen rond de werkgelegenheid. Als een potentiële koper meer personeelsleden wil overnemen maar wat minder wil betalen kan de curator onder omstandigheden kiezen voor deze koper. Jrg 21, nr 2, januari 2011, pagina

16 Vervangende hechtenis door Wilma Duijst RechtOp, verenigingsblad Recht-even-redig Op weg naar de PI (Penitentiaire Inrichting) heb ik de radio aan. Wat een ironie. In een PI was een man overleden na een acute buik. Een dokter was er niet bij aan te pas gekomen. De directeur werd door het openbaar ministerie verweten dat hij onzorgvuldig was geweest en daardoor schuld had aan de dood van de man. De directeur van de PI is vandaag vrijgesproken van dood door schuld. De PIW-ers, die wel een camera hadden aangezet, maar niet naar de beelden hadden gekeken werd niets verweten. Ik ben op weg naar deze PI. Aangekomen bij de PI, kan het fort met uitzicht op Mac Donalds niet zomaar betreden worden. Rondom hoge muren met prikkeldraad. En zuilen waar je je kunt melden. Ik druk op een knop en word verwezen naar de mannenkant. Gevolgd door een kersverse hulpofficier rijd ik de poort binnen. Daar wacht de cipier. Zij heeft als ultiem levensdoel het noteren van de namen van hen die het fort betreden. Dat doel moet gehaald worden ook als zij daarvoor door de directeur heen moet praten, die zich probeert voor te stellen. Door lange lelijke kale gangen worden we een kamer met een welkomstcomité binnengeleid. Ik schud zeker twaalf mensen de hand, heb geen idee wie al die mensen zijn en nog minder wat ze daar doen. Iedereen kijkt verwachtingsvol naar mij. En dus neem ik de leiding. Ik laat de technische recherche oproepen en probeer me een plaatje te vormen van wat er is gebeurd. Niets aan de hand met deze knul, redelijk slim, niet depressief, zat hier voor een vervangende hechtenis, maar drie maanden. Zijn vriendin is zwanger en zit in de crisisopvang. Medicatie dat wel, antipsychotica. Die medicatie was nieuw. Nee, de arts had niets gemeld, de psycholoog evenmin. Het medisch dossier kan ik niet inzien en dat lijkt de groep niet zinvol. De arts is niet te bereiken op dit uur. Al die vragen zijn blijkbaar nogal irritant. Er was niets aan de hand. Om vijf uur is hij naar zijn cel gegaan. Toen de PIW-er om half 11 zijn medicatie bracht zag hij hem niet in zijn cel. Gehandeld volgens protocol. Eerst een collega gewaarschuwd en daarna naar binnen gegaan. Direct alarm geslagen. De jongens van de ambulance hebben voor de vorm een strookje gedraaid; ze hebben hem laten hangen. Jrg 21, nr 2, januari 2011, pagina

17 We wandelen terug door de koude gangen, koffie en wachten op de technische recherche. Het bijstandsteam voor de PIW-er arriveert, evenals de tactisch rechercheur. De koffie ligt dwars in mijn maag. Versterkt door de technische recherche, in optocht weer door dezelfde gangen. Of ik niet wil tikken met mijn schoenen; de gedetineerden worden wakker van het geluid. Minutieus gaan we te werk. Alles wordt op foto vastgelegd, zijn wanhoopskreten die aan de muur hangen, de geboortedatum van het kind dat hij nooit zal zien, het wanhopige verhaal over een vriend die blijkbaar ziek was, wat er in zijn kasten en vuilnisbak ligt. Dan gaan we over tot het onderzoek van het lijk. Alle details leggen we vast, de tongbeet, de piercing, de tatoos, de lijkvlekken en de hasitation marks; niets aan de hand. Hartstilstand door verhanging is de conclusie en het grote schrijven begint. Een formulier voor de gemeente, een voor de statistiek, een voor de officier en een voor de baas. Terwijl ik schrijf wacht de rest. Ik bel de officier. Na wat piepen en kraken is hij aanspreekbaar. Ik mag eerst het verhaal vertellen; dan kan hij even wakker worden; goedemorgen. Voor het opnemen van de persoonsgegevens moet hij goed helder zijn. Hij vindt het een logisch verhaal; hij heeft geen vragen en wil geen verder onderzoek. Suïcide. Welterusten voor straks. Bijna vier uur later schuif ik nog even mijn bed in. Die ellendige koffie. s Morgens heb ik er nog steeds last van. Hoe vaak heb ik al een taakstraf, of een geldboete omgezet in vervangende hechtenis? Als hij echt niet wil, dan moet hij maar even zitten. Ik neem me plechtig voor die zin nooit meer uit te spreken. Hoe zei onze landsfilosoof dat ook als weer? Je kunt het pas zien, als je het doorhebt. Jrg 21, nr 2, januari 2011, pagina

18 Geslaagd!! in de periode september t/m december 2010 R.M. ALBERDA arbeidsovereenkomstenrecht (9-11) juridische gespreksvaardigheden (14-12) M.H. BENTUM grondrechten (9-11) J.W.A. BOSMAN goederenrecht (18-12) H. FLINTERMAN materieel strafrecht (25-10) R. HAGE inleiding staatsrecht (10-11) Y.M. HAGTING rechtsbescherming tegen de overheid (9-11) burgerlijk procesrecht (11-12) G.G. HOLLINK basiscursus recht (24-12) M.N.A. IJSSELSTIJN inleiding privaatrecht (25-9) P.C.D. KLOET belastingrecht (10-11) C.F. KUULMAN rechtsgeschiedenis 2: romeins recht (23-12) J.R.C. LESAGE integratiepracticum (1-11) arbeidsovereenkomstenrecht (9-11) rechtssociologie (10-11) juridische gespreksvaardigheden (14-12) rechtsgeschiedenis 2: romeins recht (22-12) S.M. VAN MEER formeel strafrecht (9-11) M.G. OOSTERKAMP goederenrecht (3-11) A. RABBINGE juridische gespreksvaardigheden (14-12) E.W. SATTLER inleiding internationaal recht (28-12) Jrg 21, nr 2, januari 2011, pagina

19 H. SCHUUR basiscursus recht (17-11) M.W. THIJSSENS rechtssociologie (10-11) A. VAGASI rechtsgeschiedenis 2: romeins recht (20-11) M. VAN VEEN scriptie (23-11)!!!!!! M.H. VAN DER VEGT inleiding staatsrecht (10-11) R.A. DE VRIES rechtspersonenrecht 1 (1-10) arbeidsovereenkomstenrecht (9-11) juridische gespreksvaardigheden (14-12) M.J. WESSELS grondrechten (9-11) M.J. WIJKSTRA economie van de collectieve sector 1 (4-12) G.J. WONG-A-KIEM inleiding strafrecht (29-12) Jrg 21, nr 2, januari 2011, pagina