Uitnodiging. Familiemaand bij Mediant. herfst In deze uitgave:

Transcriptie

1 herfst 2011 De Mediant FamilieKrant is een speciale uitgave van Mediant Geestelijke Gezondheidszorg en geeft een beeld wat Mediant voor de familie doet. Familiemaand bij Mediant Van 10 oktober (landelijke dag Psychische Gezondheid) tot en met 10 november 2011 (dag van de Mantelzorg) is het Mediant Familiemaand! Daarom verschijnt deze speciale uitgave van de MediantKrant - de Mediant FamilieKrant. Steeds meer hulpverleners betrekken familie en andere naasten (kortweg familie) bij de behandeling van onze cliënten. Voorbeelden hiervan leest u op de volgende pagina s. Enkele afdelingen organiseren in de Familiemaand iets extra's voor familie van hun cliënten. Ook hierover leest u meer in deze krant. Natuurlijk blijven we de betrokkenheid van familie stimuleren. Hiervoor is onder andere het Meldpunt Familie opgericht waar naastbetrokkenen terecht kunnen voor vragen, opmerkingen en natuurlijk verbetersuggesties. Wij wensen u veel leesplezier! Peter Turpijn en Henk van den Berg Raad van Bestuur Mediant Uitnodiging Bent u familie, vriend, buur of collega van iemand met psychische klachten? Of u bent om professionele redenen geïnteresseerd in wat familie meemaakt en in wat Mediant biedt? Ik nodig u allen van harte uit deze krant te lezen en vooral ook onze activiteiten te bezoeken. Een overzicht hiervan vindt u op de achterpagina. Hier staat eveneens vermeld bij wie u zich van te voren kunt aanmelden of informatie kunt krijgen. Uiteraard is alle informatie tevinden op onze website: Volgen via Twitter kan ook: Kijk ook eens op Met vriendelijke groet, Patricia Bron Meldpunt Familie Mediant In deze uitgave: r Naasten van GGZcliënten vaak mantelzorger r Samen er op uit r Brussen r Als je partner manisch depressief is r Gewoon kunnen wonen ook in de psychiatrie! r Ervaringen cursus Psychische problemen in de familie r Familie er bij betrekken, dat is toch heel gewoon? r Familie inloopspreekuur r Huisartsenpraktijk r Activiteitenagenda

2 Naasten van GGZ-cliënten vaak mantelzorger Mantelzorger zijn in de GGZ wijst zich niet altijd vanzelf. Waar kunnen mantelzorgers terecht? Wanneer iemand psychische problemen heeft, maakt de omgeving zich daar zorgen over en vaak doet men meer dan dat. Partners nemen ongemerkt taken over. Ze begrijpen vaak niet wat er gaande is en vragen zich af wat zij hadden kunnen doen om dit te voorkomen. Kinderen houden afstand omdat ze niet begrijpen waarom mama zo doet. Ouders proberen hun bijna volwassen zoon, die zich tegenwoordig zo terugtrekt, mee te krijgen naar de huisarts. Ze zijn eigenlijk inmiddels 24 uur per dag alert. Opa's en oma's proberen zo goed mogelijk naar hun kleinkind te luisteren en emotionele steun te bieden. Een studievriend spreekt af voortaan een paar keer per week samen te koken, omdat de ander zo afvalt. Dit zijn enkele voorbeelden. Zo worden vrienden, ouders en partners ook mantelzorger. Mantelzorger zijn, heeft positieve en negatieve kanten. Bij psychische problemen is het niet altijd duidelijk hoe je als mantelzorger moet handelen. Hoe stel je je op? Wat weet de gemiddelde mens van de psychiatrie? Hulpverleners betrekken familie zoveel mogelijk bij de behandeling van een cliënt (tenzij de cliënt dit echt niet wil). Vroeger was dit niet gebruikelijk. Het is nog steeds niet vanzelfsprekend. Familie kan de behandelaar om hulp vragen. Op de behandelafdeling wordt soms in groepsverband voorlichting gegeven aan familie. Centrum Preventie van Mediant biedt een cursus aan voor familie en vrienden. Daarnaast zijn er familieverenigingen zoals Ypsilon en is informatie te vinden via onder cliënten & familie. En er is meer. MELDPUNT FAMILIE MEDIANT Direct betrokkenen van cliënten van Mediant die vragen hebben of tips hoe het beter kan, kunnen de betreffende hulpverlener zelf benaderen. Lukt dit, om welke reden dan ook, niet? Neem dan contact op met Patricia Bron van Meldpunt Familie: In het werkgebied van Mediant kunnen mantelzorgers voor ondersteuning in hun eigen gemeente terecht bij een Steunpunt Informele Zorg. Deze Steunpunten werken onder regie van Stichting Informele Zorg Twente (SIZT). Mantelzorgers krijgen antwoord op praktische vragen en worden wegwijs gemaakt in 'hulpverleningsland'. Ook bemiddeling bij zorginstellingen is mogelijk. Mantelzorgers kunnen rekenen op een luisterend oor. Ook inzet van vrijwilligers in de thuissituatie van de mantelzorger behoort tot de mogelijkheden. Vanaf september 2011 biedt SIZT, in samenwerking met IVT en mede mogelijk gemaakt door Menzis en de Provincie Overijssel, de cursus 'De Kunst van het Zorgen en Loslaten' aan. Deze cursus is speciaal voor mantelzorgers die vragen hebben op het gebied van zorgen en loslaten. Die zich niet in balans voelen of die vast lopen bij het combineren van werken en zorgverlenen. Meer informatie: of via telefoonnummer: / informele zorg twente Een beetje vrijheid terug - samen er op uit en genieten van de omgeving! Ze kunnen er heerlijk op uit, de vijftien cliënten van afdeling Poelzijde. Hier verblijven dementerende ouderen, waarvan sommigen ook gedragsproblemen hebben. Deze afdeling kreeg onlangs een Duofiets aangeboden. Zodat de cliënten aan de zijde van een begeleider weer wat meer van de wereld kunnen zien dan alleen een stukje van de Broekheurnering. Afdeling Poelzijde dankt de fiets aan met name Rob van der Aa. Diens stiefvader verbleef enige tijd op de afdeling. Na zijn overlijden wilde Rob iets terug doen. Hem was opgevallen dat de zorg op zich goed geregeld is, maar dat de middelen om iets extra s te doen zeer beperkt zijn. De afdeling wilde graag een Duofiets, ter waarde van euro. Daarom werd samen met de eerste verpleegkundige van de afdeling de stichting Poelzijde Actief op poten gezet. Met slechts één doel: de aanschaf van een Duofiets. Het duurde uiteindelijk een jaar voordat er voldoende geld was. Diverse fondsen zijn aangeschreven, maar: Uiteindelijk was er slechts één die het sponsorverzoek afwees, aldus Rob van der Aa. Veel mensen zijn gewend om, voordat ze worden opgenomen op afdeling Poelzijde, flinke einden te fietsen. Door de komst van de Duofiets kunnen ze weer een stukje van die vrijheid beleven en eventuele spanningen eruit fietsen. Het is tevens bewezen dat frisse lucht en beweging een vertragende werking hebben op het dementieproces. Probleem is alleen dat de meeste cliënten van Poelzijde niet zelfstandig naar buiten kunnen. Vanwege fysieke problemen, maar ook omdat ze zonder begeleiding snel de weg kwijtraken. De afdeling heeft een tijd een tandem gehad. Dat werkte niet. Die vonden veel mensen toch wat eng. Ze vonden het moeilijk om het evenwicht te bewaren. Daarom kwamen ze niet verder dan een kort ommetje, ook omdat ze vaak slecht ter been zijn. Op de Duofiets kunnen cliënten toch een flink stuk naar buiten. Je zit naast elkaar, zodat onderling contact goed mogelijk is. De fiets heeft een lage instap zodat je er makkelijk op komt. Hij is voorzien van een stoel, waarin de passagier met behulp van een veiligheidsgordel stabiel zit. Ook rolstoelgebruikers kunnen mee. De fiets wordt inmiddels zeer intensief gebruikt. De bestuurders zijn verpleegkundigen, therapeuten, familie en een vrijwilliger. Deze vrijwilliger komt bijna wekelijks op de afdeling en gaat dan samen met een cliënt een stuk fietsen. Zowel bestuurder als cliënt zijn erg enthousiast over de uitstapjes. Cliënten komen nu weer op plekken waar ze jarenlang niet geweest zijn. Ze genieten volop van deze andere omgeving met herkenbare herinneringspunten. In eerste instantie is de fiets bestemd voor de cliënten van Poelzijde. Maar ook de andere ouderenafdelingen van Helmerzijde kunnen van de Duofiets profiteren. In totaal gaat het om een kleine honderd ouderen. Meer vrijwilligers en zeker ook familie van cliënten zijn van harte uitgenodigd als Duofiets-bestuurder!

3 Brussen Brussen Wat zijn dat? Dat zijn (br)oers en z(ussen) van een kind met een beperking. Dit kan zowel een lichamelijke, psychische als een verstandelijke beperking zijn. Hier gaat het alleen over de brussen van een kind met een psychische beperking, bijvoorbeeld een kind met autisme. Hoeveel brussen zijn er? Er zijn geen recente cijfers bekend maar een schatting, naar aanleiding van een onderzoek naar mantelzorg, geeft aan dat ongeveer 10% van alle kinderen in hun directe omgeving een ziek of gehandicapt familielid heeft. Deze kinderen zijn niet allemaal brussen - veel van hen hebben namelijk ouders of één ouder met een psychiatrisch probleem. Zij zijn zogenoemde K.O.P.P. kinderen. Als je partner manisch depressiefis Samenleven met een manisch depressief persoon is zwaar, hoeveel je ook van iemand houdt. Cliënten van het zorgprogramma Bipolaire Stoornissen van Mediant kunnen samen met hun naastbetrokkenen meedoen aan een psycho-educatiecursus. Deze cursus gaat voornamelijk over inzicht krijgen in de bipolaire stoornis, de behandelmethode en hoe je het beste kunt omgaan met deze aandoening. De cursus wordt twee keer per jaar gegeven. Familie geeft steeds vaker aan daarnaast behoefte te hebben aan het uitwisselen van ervaringen met lotgenoten. Onder begeleiding kunnen ze elkaar steunen en van elkaar leren Ook Bert Kelderman van het zorgprogramma Bipolaire Stoornissen vangt deze geluiden op, voornamelijk van partners. Dit najaar worden de mogelijkheden verkend voor het realiseren van lotgenotencontact in de vorm van een partnergroep van hun cliënten. Wat zijn de gevolgen van 'brus zijn'? Kinderen worden door het brus zijn beïnvloed in hun ontwikkeling. Dit kan zowel positieve als negatieve gevolgen hebben. Positief is dat de brus voor zichzelf leert opkomen, vaak al jong zelfstandig is en verantwoordelijkheid kan nemen. Een negatief gevolg is dat zij op jonge leeftijd veel met emoties als verdriet, schaamte en schuldgevoel te maken krijgen. De kans bestaat dat de brus een deel van de ouderrol gaat overnemen om zo de ouder te ontlasten. Naast de hevige emoties en het dragen van grote verantwoordelijkheid wordt het normale sociale leven van een brus verstoord. Het meenemen van vriendjes en vriendinnetjes is vaak lastig omdat zij zich voor het gedrag van hun broer of zus schamen. Lidmaatschap van een club of vereniging is lastig, omdat ze voor hun broer of zus willen zorgen. Kinderen en jongeren die opgroeien met een zieke broer of zus hebben een verhoogd risico op het ontwikkelen van eigen problematiek. Vooral depressie, angst- en eetstoornissen, gedragsproblemen en gedragsstoornissen komen voor. Wat is belangrijk om brussen te leren? Voor brussen is het belangrijk te weten dat zij geen schuld hebben aan de ziekte van hun broer of zus en aan de spanningen die dat met zich meebrengt in hun gezin. Het is van belang dat ze leren hoe ze het beste om kunnen gaan met hun zieke broer of zus en dat ze leren wat wel en wat niet hun verantwoordelijkheid is. Waar kunnen zij dit leren? Mediant heeft brussen-cursusgroepen voor kinderen van 9 tot en met 12 jaar en voor jongeren van 13 tot en met 16 jaar. In beide cursussen wordt ingegaan op de ziekte van de broer of zus en leren ze hoe ze zelf overeind kunnen blijven. In de cursus wordt door middel van spellen informatie gegeven en er wordt ingegaan op hun emoties en hun plek in het gezin. De cursussen worden twee tot drie keer per jaar gegeven op Mediant-locatie Roessingsbleekweg in Enschede. De cursussen zijn bedoeld voor brussen van kinderen die bij Mediant in behandeling zijn. Meer informatie over of aanmelden voor de brussengroep? Neem contact op met Centrum Preventie: Telefoon: preventie@mediant.nl Gewoon kunnen wonen, ook in de psychiatrie! Soms hebben cliënten zoveel last van hun psychische beperkingen of de eisen die de maatschappij aan hun stelt, dat ze het te lastig vinden om in een 'gewone' wijk in een 'gewoon' huis te wonen. Bij Mediant kunnen cliënten naast het krijgen van behandeling en begeleiding ook wonen als hier een indicatie voor is. Speciaal voor (ex)cliënten die het niet lukt zelfstandig te wonen, bouwt Mediant in de toekomst op het terrein van locatie Helmerzijde zo n twintig extra gewone huizen, die verhuurd zullen worden via een woningcorporatie. Hallo Emma, Weet je al dat ik op de brussencursus zit? Dit is een cursus voor broers en zussen van kinderen met autisme. Ik vind het heel fijn om hierover te praten met de andere kinderen en jou. Nu weet ik dat er meer kinderen zijn met een autistische broer of zus. Ik heb veel tips van ze gekregen over hoe ik hiermee moet omgaan. In totaal zijn we acht keer bij elkaar geweest. Het ging eigenlijk best snel. Ik vond het een leuk groepje. De begeleiders waren ook heel aardig en wij hebben ook veel gelachen. Ik ben heel blij dat ik dit gedaan heb. Sara De cliënten die hier (komen) wonen, hebben samen met hun familie al een hele weg afgelegd. Familie is vaak al gewend aan het gedrag van het betreffende familielid en weet hoe ze met hem of haar om kunnen gaan. Ze kennen ook de psychiatrie al wat beter en de heftigheid uit de beginperiode is vaak al wat afgenomen. Waar het hen dan vooral om gaat, is dat het familielid een zo aangenaam mogelijk leven heeft. Daar willen we natuurlijk een aanbod voor creëren. Onze medewerkers van enkele woonafdelingen hebben aan familieleden gevraagd in hoeverre zij betrokken willen zijn bij het leven van hun familielid (partner, broer, kind etc.) en op welke manier. De wensen lopen uiteen van structureel telefonisch contact tot enkele keren per jaar een gesprek. Maar waar vrijwel iedereen op af komt, is een gezellig, informeel samenzijn op de eerste zondag in het nieuwe jaar - de nieuwjaarsborrel!

4 Ervaringen cursus Psychische problemenin defamilie Psychische problemen raken iedereen: degene die ze heeft en de mensen eromheen partners, ouders, kinderen, broers, zussen, vrienden, collega's enzovoort. Beter omgaan met het gedrag van iemand met psychische problemen is te leren. Zoals u elders in deze krant kunt lezen, kan dit bij verschillende afdelingen van Mediant, waar de cliënt ook behandeld wordt. Maar het kan ook bij het Centrum Preventie. Hier kunt u verscheidene cursussen en trainingen volgen waaronder de cursus Psychische problemen in de familie. Om u een beeld te geven van deze cursus hebben we een aantal cursisten gevraagd naar hun ervaringen. Waarom bent u de cursus gaan volgen? Vanwege de bij onze zoon vastgestelde psychiatrische ziekte en om daar beter mee om te kunnen gaan. Omdat ik een dochter heb met borderline en omdat ik geen handvatten had om met haar om te gaan en met haar te communiceren. Op advies van een behandelaar; hij maakte ons attent op verschillende cursussen. In eerste instantie om mijn man beter te begeleiden. Wat hebt u geleerd in de cursus? Om op een betere manier met onze zoon om te gaan en om wat afstand te nemen van de problematiek samenhangend met zijn ziekte. Grenzen durven aangeven op een heel mooie manier; oprecht, liefdevol en eerlijk. Ik heb handvatten gekregen om met haar om te gaan en met haar te communiceren; erg blij om. Om voor mezelf op te komen, grenzen te stellen. Heeft iets hiervan u geholpen in het contact met uw familielid? Mijn dochter zoekt zelf contact met mij; dat ik niet haar problemen oplos of beslissingen voor haar neem. Het contact is nu opener en directer. Hij accepteert dat we nu gewoon kunnen zeggen wat wij ervan vinden en als hij niet luistert, maken we ons daar minder druk over dan vroeger. Ja zeker; ben nu veel zelfverzekerder in het stellen van vragen en antwoorden op vragen van hem ook als we iets moeten mededelen. Ja, ik durf nou beter mijn eigen wensen kenbaar te maken en aan mezelf te denken. In de cursus ontmoette u andere familieleden - wat heeft u dat opgeleverd, wat heeft u hieraan gehad? Het was leerzaam om met andere mensen ervaringen te delen. Ook om te zien hoe een ieder met zijn eigen problemen omgaat en om te zien hoe de mensen tijdens deze cursus veranderden. Dat ik, dat mijn gezin niet alleen is in dit opzicht; het komt zo veel voor. En wat mijzelf betreft: dat het probleem van haar niet aan mij ligt en dat ze het zelf moet doen, niet ik. Hoe je bepaalde voorvallen ook anders kunt aanpakken. En wat je zeker NIET moet doen - jezelf wegcijferen. Hele bijzondere mensen ontmoet en het was er ook heel gezellig; prachtige sfeer. Lotgenoten, wel andere ziektes maar het komt allemaal op hetzelfde neer. Wat is er voor u veranderd sinds u de cursus hebt gedaan? Ik vind het nu makkelijker om met onze zoon en zijn problemen en ziekte om te gaan. Gelukkig staat hij daar zelf erg open voor. Met bepaalde dingen zegt hij ook: Dat is mijn probleem en niet dat van jullie. Er is een wereld voor ons open gegaan; voel me rustiger en zelfverzekerder. Dat ik heel openlijk kan vragen, zonder dat ze boos wordt: hoe gaat het? En niet van 'M, M, M! Ik ben sterker geworden, geen ja-knikker meer. Valt niet altijd goed bij mijn partner, hij moet er maar aan wennen. Wat is u van het geheel bijgebleven? Dat de cursus voelde als één warm bad, waar iedere cursist erg open was over zijn/haar problemen. En waar je goed leerde communiceren en omgaan met, ja, de patiënt. De open sfeer en het gemak waarmee de deelnemers de ziekte van hun familieleden en de daarbij behorende problemen met elkaar deelden, en elkaar ook ondersteunden en aanmoedigden wanneer nodig. Het was echt een avond waar we naar uitkeken en we vonden het jammer als we een keer niet konden. Dat je in de eerste plaats rustig en liefdevol moet blijven handelen; van jezelf blijven houden; dus niet jezelf verwaarlozen. En plezier in het leven blijven hebben en positief blijven onder alle omstandigheden. Dat ik vooral ook aan mezelf en mijn eigen gezondheid moet denken en ook dingen doen die leuk zijn, ontspanning zoeken. Andere opmerkingen over de cursus? Wat ik jammer vond, dat de tijd vaak te kort was; dat is mijn gevoel en toch was het fantastisch om het te mogen ervaren. Ik wil een compliment geven voor de twee cursusleiders. Ze leefden zich echt in in de problemen van iedere cursist en gaven aan iedereen voldoende tijd en ruimte om de dingen te bespreken. Is ieder familielid die dit in de familie meemaakt absoluut aan te bevelen. Het valt me nu al wel op dat je heel gauw weer in de sleur zit van vóór de cursus, je gaat weer mee in het gedrag van je partner om het hem naar de zin te maken. Hopelijk is er een vervolgcursus om bij te blijven.

5 Familie erby.. betrekken, dat is toch heel gewoon? Hoe simpel kan het zijn, zegt Marian Heuvelink, teammanager van enkele afdelingen binnen Mediant waaronder het Centrum voor jongeren met een psychose (ABC Twente). Zo ingewikkeld is het niet! Natuurlijk zijn er situaties waarin het contact met familie echt moeizaam gaat. Maar over het algemeen wil familie op z'n minst weten wat er gaande is. Wordt iemand overdag opgenomen op één van de afdelingen en daar is geen familie bij aanwezig, dan zoeken we dezelfde avond nog even contact met de familie, om te vertellen dat hun familielid op de afdeling is opgenomen. Dat we binnen twee weken een familiegesprek zullen hebben, wie we zijn en dat wij voor vragen altijd bereikbaar zijn. Bij opname vertellen we de cliënt ook dat we binnen twee weken een familiegesprek inplannen. Ik hoor vrijwel nooit dat een cliënt dit niet wil. Bij ABC Twente is het al heel gebruikelijk dat de familie meekomt, vanaf het begin. We organiseren voor familie ook met enige regelmaat bijeenkomsten. In oktober, tijdens de Mediant Familiemaand, is er ook weer één. Een klein deel is formeel, om de familie te informeren over de laatste ontwikkelingen. Maar het grootste deel van zo'n bijeenkomst is gewoon informeel. Bij ABC Twente wordt de psycho-educatiecursus voor naastbetrokkenen doorlopend gegeven. Iedereen kan snel instromen, er zijn geen lange wachttijden. Familie leert over schizofrenie/psychose, hoe ze beter kunnen omgaan met het gedrag van het familielid die dit heeft, maar zeker ook hoe zij zelf het hoofd boven water kunnen houden. Ze horen de verhalen van andere familieleden en vinden steun en herkenning bij elkaar. Familievereniging Ypsilon heeft een instrument ontwikkeld, de Triadekaart, om de samenwerking tussen zowel de cliënt, de hulpverlener als de familie in gang te zetten. Het gaat om het verbinden van drie partijen, een triade, vandaar de naam van het instrument: Triadekaart. Eigenlijk fungeert de kaart als agenda voor een gesprek tussen de cliënt, de familie en de hulpverlener. De aangegeven punten worden doorgenomen en afspraken worden gemaakt over het vervolg en over de ondersteuning van de familie. Enkele afdelingen werken al ruim een jaar met deze 'gespreksagenda'. Het is zo zonde geen contact te hebben met familie. Bij ons vinden we het heel gewoon om familie er bij te betrekken. Dat gaat niet altijd vanzelf natuurlijk. Sommige hulpverleners hebben weleens moeite met bepaald gedrag van familie. Het is dan belangrijk je voor te stellen, dat het jouw kind is. Zou jij dan niet vreselijk ongerust zijn? En zou jij dan niet van alles willen weten? Ook voor de hulpverleners is het jammer geen contact met familie te hebben: dan mis je zoveel informatie! De Triadekaart werkt vooral aan het begin van het contact met familie erg prettig. Door hen de kaart te geven, waarop ze allerlei onderwerpen zien, beseffen ze: hé, ze vinden het echt heel normaal om ons te betrekken, ze zijn gewoon open, we kunnen alles vragen. En dat is wat we willen! Familie inloopspreekuur De medewerkers van ouderenafdeling Vijverzijde van Mediant verwelkomen iedere eerste dinsdag van de maand tussen en uur naastbetrokkenen van opgenomen cliënten. Vijverzijde is een besloten opname afdeling. Familieleden kunnen tijdens deze avond met al hun vragen terecht bij de verpleging, psycholoog, arts en de psychiater (in de toekomst zal ook de ervaringsdeskundige deel uitmaken van dit team). Er is een speciale ruimte voor de inloop gereserveerd. Een afspraak maken is niet nodig. Een verpleegkundige van de afdeling Vijverzijde vertelt hoe dat zo is gekomen: "In korte tijd hebben wij op Vijverzijde een soort 'cultuur switch' doorgevoerd, waar velen heel enthousiast over zijn. We willen graag voor zowel cliënten als familie een open afdeling zijn, waar wij samen met familie er voor willen zorgen dat onze cliënten het zo goed mogelijk hebben. Een aantal goede voorbeelden hiervan zijn: Wil een opgenomen man alleen maar gedoucht worden door zijn vrouw en de vrouw wil dat ook? Dan kan dat! Is iemand zo depressief dat hij op bed ligt en graag wil dat de familie gewoon een tijdje aan het bed zit? Dan vinden wij dat prima. Willen familie en een cliënt samen tv kijken of een spelletje doen in de huiskamer en op dat moment is de groep cliënten zodanig dat dat kan? Dan vinden wij dat alleen maar geweldig! Het inloopspreekuur voor familie is ook een voorbeeld van die omslag. Wij willen graag familie tegemoet komen, hen te woord kunnen staan buiten kantooruren, zonder afspraak. Familie kan bij ons één keer per maand gewoon even binnenlopen, heel onbevangen. Wat wij terughoren is dat familie dit heel prettig vindt. Indien gewenst kunnen cliënten ook gewoon met de familie mee komen naar het inloopspreekuur. Het kan ook voorkomen dat een cliënt absoluut niet wil dat familie informatie krijgt. Uiteraard wordt dit eerst bij de cliënt nagevraagd. Wanneer de desbetreffende cliënt hier geen toestemming voor verleent, dan wordt informatie niet verstrekt, ook niet bij het inloopspreekuur. Soms kan het voor familie heel prettig zijn zonder aanwezigheid van een cliënt iets te kunnen vragen. Met zo'n inloopspreekuur verlaag je de drempel; het wordt persoonlijker, informeler, veel toegankelijker en dat vindt familie prettig. Daar heeft familie behoefte aan."

6 Huisartsenpraktijk Als ik op dinsdagmiddag de huisartsenpraktijk binnenkom, is het er een drukte van belang. De wachtkamer zit al aardig vol en het spreekuur is nog niet eens begonnen. Ik zie Marit, mijn eerste afspraak, al zitten en ik groet haar als ik langsloop. Sinds vorig jaar werk ik twee dagen als praktijkondersteuner voor de huisartsen in deze praktijk. Ik richt me op patiënten met psychische klachten. Als ik de computer heb aangezet, nodig ik Marit binnen. Het is de tweede keer dat ze komt. De huisarts heeft haar doorverwezen naar mij. Ze vertelde me de vorige keer dat het haar allemaal te veel wordt. In de afgelopen twee jaar is haar leven er heel anders uit gaan zien. Het lijkt zo lang geleden dat ze nog vrolijk was en dacht dat ze alles aankon. Nu voelt ze zich erg bedrukt en zwaar. In het eerste gesprek heeft Marit mij het hele verhaal verteld. Na afloop zei ze dat ze het fijn vond om te praten met iemand die niet direct betrokken is. Ik stelde Marit vragen over haar situatie en hoe ze zich voelt en vroeg haar over twee weken terug te komen. Eigenlijk is het begonnen toen haar moeder plotseling overleed in Er moest veel geregeld worden. Marit heeft veel regelzaken op zich genomen; zij voelde zich als oudste dochter daarvoor verantwoordelijk. Het leek met haar vader eerst redelijk goed te gaan. Maar nu is hij heel erg somber en hij heeft nergens zin meer in. Marit bezoekt hem veel en maakt zich zorgen. Ze voelt zich gespannen en opgejaagd. Ze kan zich slecht concentreren. Daardoor is ze bang dat ze dingen vergeet en alles verkeerd doet. Ook op haar werk gaat het minder goed. Thuis is ze snel kribbig tegen haar man en van de kinderen kan ze niet veel hebben. Deze keer vertelt ze dat het vorige gesprek haar aan het denken heeft gezet en dat ze er achter is gekomen dat ze het heel moeilijk vindt om hulp te vragen. Ze wil alles graag goed doen en stelt best hoge eisen aan zichzelf. Ze MOET wel heel veel van zichzelf. Dat is er in de afgelopen jaren ingeslopen. Ik vertel haar dat er mogelijkheden zijn om een cursus te volgen waarbij ze kan leren anders met haar problemen om te gaan en verandering te brengen in die vaste patronen. Samen kijken we op de website van Mediant naar het cursusaanbod. Er zijn verschillende opties. Bijvoorbeeld een cursus Minder stress door aandacht (Mindfulness), Voluit leven en Realistisch denken. In de cursus Mindfulness leer je door een soort meditatie oefeningen bewust aandacht te schenken aan dingen waar we gewoonlijk niet zo bij stil staan. Je leert meer in het hier en nu te leven en je je bewust te worden van automatische reactiepatronen. Dat zou Marit wel kunnen helpen, denk ik. Een andere mogelijkheid is de cursus Voluit leven. Hierin leer je je bewust te worden van de manier waarop je met moeilijkheden omgaat; je leert beter ondermijnende gedachten te hanteren. En wat ook erg belangrijk is, is het onderzoeken wat jij echt belangrijk vindt en dit vervolgens te laten meewegen in de keuzes die je maakt in het leven. Mindfulness is ook onderdeel van deze cursus. Dan is er ook nog een korte cursus Realistisch denken, waarin je leert gedachten te herkennen die sterke, vaak negatieve emoties veroorzaken. Je leert patronen en denkfouten ontdekken en vervolgens die te vervangen door meer helpende, realistische gedachten. Bijvoorbeeld: als Marit zich erg gespannen voelt, kan dat komen doordat ze denkt dat ze alles goed moet doen en dat het een ramp zal zijn als ze een fout maakt. Eigenlijk zouden alle drie de cursussen haar wel iets kunnen bieden. Ik adviseer Marit een afspraak te maken voor een intakegesprek met iemand van Centrum Preventie van Mediant. Dan kan diegene samen met haar bekijken wat het beste past. Dat lijkt haar wel. Ik bel meteen even en er wordt voor volgende week al een gesprek geregeld. Marit en ik besluiten dat ze na de cursus weer een afspraak maakt bij mij. We kunnen dan bespreken hoe het gaat en of er nog iets anders nodig is dat haar kan helpen zich beter te voelen. PS In overleg met de medewerker van Mediant besluit Marit eerst de cursus Realistisch denken te gaan volgen en daarna Voluit leven.

7 Alle cliënten van Mediant ontvangen een informatiepakket met daarin de folder We doen het gewoon samen. Informatie voor familie en andere betrokkenen

8 Activiteitenagenda Mediant familiemaand 10 oktober KIND IN BEELD kinderen die opgroeien in complexe situaties: Besloten bijeenkomst voor professionals r Studiemiddag voor professionals r Kosten: 50 euro r Aanmelden bij Centrum Preventie: r Aanvang: uur 10 oktober PSYCHISCHE PROBLEMEN RAKEN ONS ALLEMAAL leven met een manisch depressieve partner r Aanmelden voor 3 oktober bij Centrum Preventie: r Locatie: Kulturhus de Bijenkorf, Marktstraat 23 in Borne r Avond georganiseerd door Steunpunt Informele Zorg Twente en Mediant, met medewerking van schrijver van het boek 'M'n vrouw kwijt' Bob de Ruiter en Mediant professionals op het gebied van bipolaire stoornissen. 11 oktober ADHD IN HET GEZIN Hoe ga je als naaste om met een kind of volwassene met ADHD? r Aanmelden voor 5 oktober bij Centrum Preventie, (leer/werkplek voor cliënten) r Mediant professionals op het gebied van ADHD bij zowel kinderen/jongeren als volwassenen zijn de sprekers en beantwoorden uw vragen. 19 oktober OVER DE GRENS BORDERLINE r Aanmelden voor 10 oktober bij Centrum Preventie: (leer/werkplek voor cliënten) r Voor de pauze beleeft u de humoristische en ook wel confronterende voorstelling Over de grens van theatermakers Arno Setz en Ferry Asselbergs; na de pauze kunt u vragen stellen over borderline en hoe je daar als familie mee om kunt gaan aan twee deskundigen van Mediant. r "Theatermakers Arno Setz en Ferry Asselbergs leven zich in in de wereld van mensen die kampen met een Borderline Persoonlijkheidsstoornis, ouders, partners en hulpverleners. In de voorstelling onderzoeken zij wat borderline is en waarom zijzelf eigenlijk geen borderline hebben. De voorstelling heeft qua vorm het meest weg van een cabaretvoorstelling maar wel eentje waar je nog lang over na blijft denken. Absurde scènes, liedjes, dialogen en monologen voeren het publiek mee in de wereld van mensen met borderline en hun naastbetrokkenen. Wat betekent het om borderline te hebben? Hoe is het als de persoon waarvan jij houdt borderline heeft? Hoe leg je uit wat je voelt, wat je ervaart? Een wereld vol miscommunicatie, onbegrip, heftige emoties, maar ook creativiteit, energie, humor en liefde! De theatermakers gaan in de tussenruimte zitten en proberen in woorden en beelden een brug te bouwen tussen mensen die borderline hebben, hun naasten en de rest van de samenleving. Zodat we elkaar beter leren begrijpen en het isolement - dat mensen met een psychische stoornis en de mensen om hun heen zo vaak ervaren - tijdelijk of misschien langdurig doorbroken wordt. 3 november ONTMOETINGS- EN INFORMATIEAVOND VOOR VOLWASSEN KINDEREN VAN EEN OUDER / OUDERS MET PSYCHISCHE PROBLEMEN Besloten bijeenkomst voor volwassenen r Aanmelden bij Centrum Preventie, r Egbert Gorterstraat 3 in Almelo (tegenover het station) r Avond alleen bestemd voor volwassen kinderen van ouders of een ouder met psychische problemen, georganiseerd door Dimence en Mediant. 8 november Referaat: FAMILIE ZO GEK NOG NIET Refereerbijeenkomst met o.a. Dr. Hester van de Bovenkamp en een ervaringsdeskundig familielid r Aanmelden voor 1 november bij Frederique Slooten: fs.slooten@mediant.nl r Aanvang: uur (tot uur) 9 november ZORGEN ALS JE JONG BENT jonge mantelzorgers, brussen en kinderen van een ouder / ouders met psychische problemen r Aanmelden voor 3 november bij Centrum Preventie, (leer/werkplek voor cliënten) r Theatergroep Cocktail / Expresso workshops en trainingen voert het stuk 'Het zal mij een zorg zijn' op over jonge man telzorgers. Na de pauze vertellen deskundigen van Mediant op het gebied van brussen en kinderen / jongeren met een ouder of ouders met psychische problemen hier meer over en beantwoorden uw vragen. Colofon Redactie Mediant FamilieKrant Patricia Bron Suzan Arkema Yvette Haaker-Loves Eindredactie PR & Communicatie Friede Wevers Vormgeving en druk Drukkerij Olijdam, Enschede Mediant GGZ Broekheurnering TA Enschede