SAINTE-CECILE. Uitzichtpunten bij de Semois

Transcriptie

1 SAINTE-CECILE Uitzichtpunten bij de Stroomafwaarts van Sainte-Cécile vloeit de voorgoed de Ardense wouden in. Ze heeft zich daar een diep dal uitgegraven en zichzelf getooid met rotsige miniatuureilandjes. De uitzichten over de rivier zijn echt prachtig, vooral in lente en herfst. Wat mag je dus verwachten? De natuur op haar best! Sainte-Cécile Het dorp Sainte-Cécile zit als het ware te paard op de grens tussen de eigenlijke Ardennen en het zachtere Land van Gaum. Gemeten langs de N83, ligt het dorp ongeveer 7 km ten noordwesten van het grotere Florenville. AFSTAND Ongeveer 10 km. AARD VAN DE WEG In en bij het dorp krijg je asfalt onder de wandelschoenen. Daarna volgt een grote cocktail van elementair verharde landweg, onverharde en elementair verharde bosweg, bospad, een stuk betonweg en een eind geasfalteerde verkeersweg (niet in die volgorde). Hoe dan ook: een parcours dat absoluut ongeschikt is voor kinderwagens en rolstoelen. BEWEGWIJZERING In de eerste helft van het parcours volg je een plaatselijk wandelpad, aangegeven met een zwarte ster (soms moeilijk te zien op boomstammen en trouwens niet meer onderhouden), grotendeels samenlopend met de wit-rode verfstreepjes van het Grote-Routepad Ardennen-Eifel. Verderop is er een eind geen bewegwijzering meer, maar je keert terug naar Sainte-Cécile, geleid door het Grote-Routepad. Waar het nuttig is, worden de routeaanduidingen vermeld in de beschrijving van het parcours. PARKEREN In de omgeving van de kerk van 1922, die een opmerkelijk forse toren rijk is. In het interieur kun je enkele mooie beelden bewonderen: een 18de-eeuwse Sint-Donaas in polychrome eik, twee Christusbeelden en een gotische H. Maagd met Kind in polychrome steen (14de eeuw). TOPOGRAFISCHE KAARTEN NGI 67/3-4 en 67/7-8. NGI Wandelkaart, 1: Chiny /Florenville /Herbeumont. INFORMATIE Maison du Tourisme du Pays de la entre Ardenne et Gaume, place Albert Ier, 6820 Florenville, tel , fax , info@semois-tourisme.be, internet:

2 IN DE OMGEVING CHASSEPIERRE Prachtig dorp (een van de mooiste van Wallonië) bij de. FLORENVILLE Notre-Dame de l Assomptionkerk met een 50 m hoge toren (weids panorama), Carnaval de Laetare (halfvasten), Feest van de aardappel. LACUISINE Watermolen (18de eeuw), amusementspark. MUNO Natuurreservaat van de Roche à l Appel. Laatste herziening: november 2005

3 DE WANDELING Punt 1 naar 2 (1,1 km) De voorkant van de kerk (1) (met de ingangsdeur) bevindt zich in de Rue Arthur Bayonnet (wat een naam!). Je volgt deze straat, afdalend naar het dorpscentrum, je passeert al dadelijk de Rue de Muno (links) en aan het einde van het relatief grote dorpsplein sla je rechts de Rue de la Mécanique in. Je loopt door de verstilde woonkern van Sainte-Cécile, die qua bouwtrant iets heeft van zowel de Gaume als de Ardennen. Het prille begin ervan zou een nonnenklooster zijn geweest, uiteraard gewijd aan Sint-Cecilia, de patrones van de musici. Maar in 1380 ging dat klooster in de vlammen op bij een gevecht tussen de heren van Chassepierre en de troepen van de Luikse prinsbisschop. Ook tijdens de Franse Revolutie werd het dorp deels verwoest. Zo stuurden de Franse revolutionairen op kerstdag 1793 verkenners naar het dorp, maar de inwoners knalden er lustig op los vanachter een haag. Een Franse officier sneuvelde, tot grote Franse woede, maar de inwoners vluchtten het woud in, waar ze zich een jaar lang schuilhielden. Intussen werd Sainte- Cécile gedeeltelijk platgebrand. Verhalen van oorlog en verwoesting: constanten in het leven van een dorp. Vroeger had Sainte-Cécile een weverij (La Mécanique) en een sigarenfabriekje. Maar die zijn allang verdwenen. Vanaf het pand met huisnummer 10 volg je heel even het Grote-Routepad Ardennen-Eifel, maar je moet al dadelijk, tussen de huizen nrs. 16 en 18, het eerstvolgende linkerstraatje ingaan. Verkeer mag er niet door en het stijgt fors tussen hagen; in de berm hebben we ooit veel lekkere bosaardbeien geplukt. Je passeert het eerstvolgende linkerstraatje. Bij het kruispunt met de Rue du Terme blijf je rechtdoor lopen in de Rue de Lambrai en langs de onvermijdelijke nieuwbouw laat je de dorpskern achter je. Rechts, achter een camping, kun je al even de vallei van de en de kerktoren van Florenville zien. Bij het laatste pand links passeer je een rechterlandweggetje en daarna kom je uit op een Y-splitsing bij de rand van het Gemeentebos van Florenville (2). Punt 2 naar 3 (0,7 km) Kies daar de linker-, lichtjes stijgende weg, die tussen brem en braam naar een donker sparrenbos leidt. De weg is onverhard en wordt in het bos aangegeven met een zwarte ster (soms nog alleen een donkere vlek op een boomstam). Van zijwegen hoef je je helemaal niets aan te trekken. De fijnsparren maken even plaats voor eiken en wat beuken, en uiteindelijk leidt de weg door een eiken-beukenbos waarvoor je op je knieën zou gaan zitten. De eik geeft er wel de hoogste toon aan. Je komt uit bij een brede, elementair verharde dwarsweg, die je rechtsaf inslaat. Via een hek met wildrooster (3) loop je het omheinde deel van het bos in. Punt 3 naar 4 (0,9 km) Kies daar meteen de eerstvolgende, onverharde linkerweg (zwarte ster en Grote-Routepad). Wat nu volgt, is een onvergetelijke boswandeling. Zwarte sterren en wit-rode tekens gaan een heel eind rechtdoor, maar kronkelen daarna langs een helling, die rechts adembenemend steil afdaalt naar de, die je in doorkijkjes te zien krijgt. De weg versmalt tot pad dat uitkomt op een dwarsweg, die je rechtsaf volgt. Ook deze keer versmalt de wandelweg en daalt steil af naar een eerste uitzichtpunt, met een heel mooi panorama van een deel van de vallei. Daarna daal je verder af door een sparrenbos, nog steeds geleid door de wit-rode verfstreepjes van het Grote-Routepad. Hier moet je, zeker bij of onmiddellijk na nat weer, goed oppassen om niet uit te glijden over spekgladde boomwortels. Er volgt nog een steil stuk, over grote treden afdalend langs bemoste rotsen (houd hier de kinderen liefst bij de hand) en vervolgens kun je

4 rechtsaf naar het uitzichtpunt Le Castelin (4), dat voorzien is van een rustbank en beveiligd is door een reling. Punt 4 naar 5 (1 km) Vanaf het uitzichtpunt keer je even terug op je schreden en volg je het Grote-Routepad, afdalend over de heuvelflank, door een fijnsparrenbos. Het pad komt uit op een brede betonweg, die je links moet inslaan, al meteen vrij fors bergop. Je hebt hier dus het Grote-Routepad, dat rechtsaf ging, verlaten (maar later zul je het weer oppikken). Rechts van de weg murmelt de Ry de Relogne, een zijbeekje van de. Links bevindt zich het Relognemassief, ook nog Défilé de Relogne genoemd. Het bestaat uit een serie steile, met woud overdekte rotskammen langs de linkeroever van de. Niet veel verderop bereik je een (verkeersluwe) verkeersweg, die je rechts moet inslaan. Hij leidt, een stuk minder steil dan de betonweg, door een overweldigend woud. Je volgt hem gewoon tot bij, links, even in het bos, een vrij groot jachtpaviljoen met picknicktafels. Op die plek moet je, links van een groen Bois communal de Florenville (5) (Gemeentebos), een elementair verharde, brede weg ingaan, die matig en in kronkels afdaalt door het loofbos. Punt 5 naar 6 (1,7 km) Het devies luidt: blijf op de dalende hoofdweg, die almaar dieper het woud in leidt. De steile helling rechts is begroeid met fijnsparren. Bij een Y-vormige splitsing volg je rechtsaf de duidelijkste weg, die verderop links afbuigt. Uiteindelijk bereik je, onafgebroken afdalend, de, bij een uitgelezen picknickplek bij de Vanne de Moines, een soort laag stuwdammetje dat ooit door de monniken van de Prieuré (priorij) de Conques werd gebouwd. Sla de brede, elementair verharde dwarsweg rechts in (Grote-Routepad). De uitzichten over en omgeving zijn hier schitterend. Verderop bereik je, bij het bruggetje over de Ry de Relogne (6), het kruispunt met de betonweg, die je daarstraks een eind hogerop hebt gevolgd. Punt 6 naar 7 (3,5 km) Steek linksaf het bruggetje over en blijf de brede wandelweg langs de rivier volgen. Rechts verheft de Castelinrots zich almaar hoger. Links kabbelt de. In mei tooit de rivier zich met lange slierten bloeiende waterranonkel en bossen gele lis. In het rivierbed liggen rotsige miniatuureilandjes. Dit stuk van de rivier afdalen in een kajak of kano is alweer een onvergetelijke belevenis. Langs de wandelweg liggen twee voorbeeldig ingerichte picknickplekken. Bij een Y-splitsing (iets voor, rechts, het eerste uitzichtpunt uit het eerste deel van de wandeling) bevindt zich andermaal een prachtige picknickplek (twee tafels) en zelfs een klein strand. Daar kies je voor de linker-, tevens laagste weg, zo dicht mogelijk bij de. Grote-Routetekens en zwarte sterren zijn alweer je leidraad. Ja passeert een bordje van de Laide Roche (lelijke rots), een rotspuntje boven de, die zich hier een bijzonder diep dal heeft uitgesleten. Om je heen groeien hoofdzakelijk loofbomen: eik, beuk, berk, haagbeuk en esdoorn. Het woud van Conques-Sainte-Cécile bestaat trouwens voor 80% uit loofbomen, waarvan 65% beuk en 35% eik. De overige 20% van de oppervlakte worden ingenomen door een grote verscheidenheid aan naaldbomen, zoals douglasspar, lork, vancouverden, zilverspar, grove den, maar vooral fijnspar. Om de twaalf jaar wordt het woud gedund om de zieke en zwakke bomen te verwijderen en de fraaiste exemplaren alle groeikansen te geven. Het woud is groot genoeg om heel wat wild te herbergen: edelhert, ree, wild zwijn en moeflon of Europees wild schaap, dat in 1954 werd geïntroduceerd in het Epiouxdomein, in het hart van het grote woud van Chiny. De moeflon heeft als thuislanden Oostenrijk en Polen, maar heeft zich bij

5 ons perfect aangepast. Hij zoekt vooral rotsige plekken op, zoals de dalhellingen van de en bijvoorbeeld ook de Roche du Chat (Kattenrots), die aan het stuk dat je nu volgt, gelegen is, maar dan wel aan de overkant. Voor een ontmoeting met wild altijd wel een belevenis moet echter wel aan enkele voorwaarden worden voldaan, zoals de stilte in acht nemen en kleding dragen met natuurkleuren groen en bruin. Maar terug nu naar de wandelweg. Die volgt elke kronkel van de. Bij de plek Les Gommelîres passeer je een rechterzijweg, net als bij het bordje Le Pré Colleau. Nog een eind verderop buigt de te volgen weg wat weg van de en nog wat verder, bij een grote Y-splitsing (of dwarsweg als je wilt) kies je de linkerweg (Grote-Routepad) langs de. Langs een prachtig gelegen picknickplek passeer je weer eens een rechterzijweg. Het parcours versmalt en stijgt langzaam uit boven het dal. Beneden, bij de rivier, staat waarachtig een landhuis. Via een opening in een omheining van gaasdraad loop je rechtdoor de bewoonde wereld tegemoet. Het smalle Grote-Routepad loopt tussen privé-gronden door en komt uit op een asfaltweg, die je rechtdoor volgt. Iets verderop sla je haaks rechts af langs La Mécanique (7), de gewezen weverij, nu een privé-domein. Punt 7 naar 1 (1,1 km) Langs een camping klim je in matig tempo op naar de woonkern. Bij de rand van de dorpskern zie je voor je de indrukwekkende kerktoren. Voorbij een speelpleintje sla je links af, een smalle weg in. Je steekt een beekje over, je volgt rechtdoor de Rue de la Tannerie (Leerlooierstraat) en tot slot moet je rechtsaf naar de kerk (1), waar de wandeling eindigt.

6 0 300 m 1500 m > Herbeumont Car Jachtpaviljoen Le Beau Chéneau 5 Vanne des Moines Bar Roche du Chat < N83 N884 Réservoir s 4 Relogne 6 Ry de Relogne s 3 Bois de Meussin Gué < Bouillon Ruisseau de Ste-Cécile N83 1 Sainte-Cécile Ruisseau de Ste-Cécile 2 RUE DE LAMBRAI La Mécanique Station d épuration 7 Davia St Donat, Chap WEGDEK 65% onverhard 280 tot 365 m vertrek 1 Kerk van Sainte-Cécile SITUERING Sambre Dinant F R A N K R I J K Meuse HOOGTE Marche-en-Famenne?? Ourthe E25 E411 G R O O T - H E R T O G D O M Sainte-Cécile L U X E M B U R G AARLEN REFERENTIEPUNTEN 1,1 km 1,8 km 2,7 km 3,7 km 5,4 km 8,9 km Y-splitsing bij de bosrand Wildrooster Uitzichtpunt Le Castelin Bord Bois communal de Florenville Brug over Ry de Relogne La Mécanique 10 km AFSTAND