1) Voorwoord / door Henk Lith. Beste Heckflosse vrienden,

Transcriptie

1 Onderwerpen in deze uitgave zijn: 1) Voorwoord 2) Voorjaarsevenement 3) Najaarsevenement 4) Niet zoeken, niet gaan kijken, niet kopen deel 2 5) Website 6) Financieel overzicht ) Vrijwillige bijdrage ) Mijn archief 9) Wat gebeurde er met mijn Heckflosse in 2010? 10) Uit het archief van Rob van der Does 11) Evenementen MBCCZN 12) Hydrac schakeling 13) Advertentierubriek 14) Tot slot 1) Voorwoord / door Henk Lith Beste Heckflosse vrienden, De tijd nadert alweer dat Jan Boeren alle stukjes (voor zover ze niet uit zijn eigen archief komen) verzamelt, en er een groot aantrekkelijk geheel van maakt voor het bulletinnetje. Henk, wil jij nog iets van een voorwoordje schrijven? staat er dan in mijn mail. Soms denk ik dan waar zal ik het dit keer over hebben, maar vinden doe ik natuurlijk altijd wel iets wat tot de verbeelding spreekt, mag ik dan hopen. Ook dit keer heb ik iets, niet zo maar een onderwerp, maar iets wat ons registerleden zeker zal interesseren en aangaan! Wat dan? Nou, het volgende. Het Nederlands Heckflosse Register gaat beginnen met het opzetten van een website! De zoon van Theo Overduin wil ons graag, als deskundige, helpen met deze plannen. De leden zijn natuurlijk zelf verantwoordelijk voor het inhoudelijke en creatieve deel van de site. Jan Boeren, Theo Overduin en ik, zijn onlangs op een avondje even bij elkaar gekomen om daar over te brainstormen, want heel veel zaken komen daarbij om de hoek kijken, dat kun je je wel voorstellen, althans wij gedrieën hebben daar nu wel wat meer inzicht in gekregen. 1

2 En dan heb ik het niet alleen over de structuur en de taak verdeling, maar ook over de kosten die de opzet met zich meebrengt. Dus denken we aan een kleine vrijwillige bijdrage van de leden en wellicht ook wat sponsorgelden, liefst hebben we een wezenlijk deel dat uit sponsorgelden komt, die ga ik de komende dagen een voor een benaderen. De kosten hangen natuurlijk ook van de opzet van de website af, je kunt het zo professioneel maken als je wilt, maar wij verkiezen om simpel te beginnen. Een must is een bijbehorend forum!, dat ten dienste staat voor de registerleden. We hebben met Theo afgesproken dat hij verderop in dit bulletinnetje de sluier nog wat verder oplicht over de website en het forum, dus ik zal hem hierover in mijn voorwoordje niet het gras voor de voeten weg maaien! Ik wil afsluiten met de hoop weer een heleboel leden te ontmoeten bij de komende Voorjaarsrit, de oude bekenden en natuurlijk weer een aantal nieuwe leden. Heb je je al aangemeld? Heb je de accu al in de auto geplaatst? Doe dat allemaal op tijd mensen! Want de accu laat het soms op de meest ongelukkige momenten afweten, ik heb dat al meerdere keren meegemaakt, ik ben wat dat betreft ervaringsdeskundige. Tot de 17 e april. 2 Voorjaarsevenement / door Roland van Keekem Eind februari jl. hebben jullie de uitnodiging ontvangen voor onze Voorjaarsrit. Als geheugensteuntje nogmaals de omschrijving. Op zondag 17 april as. wordt onze jaarlijkse Voorjaarsrit gehouden, die dit jaar georganiseerd wordt door onze clubleden Roland, Désirée en Nicole van Keekem. De rit gaat over pittoreske wegen door het groene hart van Holland, via de Haarlemmermeer polder naar de Bollenstreek en door het merengebied rond de Kagerplassen naar Leiderdorp. Op dat moment staan de bollenvelden in volle bloei, dat gezicht mag u niet missen! We verzamelen bij de Mercedes-Benz dealer ROGAM in Gouda / Moordrecht. U bent vanaf 9:30 uur welkom aan de Grote Esch 50 op het bedrijventerrein Gouwe Park. U wordt door ROGAM ontvangen met koffie, thee en een versnapering. Toerrit: Vanaf ca. 10:30 tot 11:00 uur zullen we voor het eerste deel van de rit vertrekken; ca 55 km en duurt ongeveer 1,5 uur. Vanaf ca.12:30 tot 14:00 uur hebben wij een gezamenlijke lunch geregeld bij Grand Café De Parel in Leimuiderbrug, langs de Ringvaart en de Westeinderplas. Voor alle deelnemers staat er een lunchbuffet gereed, bestaande uit soep, diverse belegde broodjes en met kroket, koffie, thee, melk, karnemelk en frisdranken cola, sinas, spa blauw. Dit alles voor de prijs van EUR 15,00 per persoon en is voor eigen rekening. Eventuele honden zijn welkom en krijgen gratis een bak water. Wij zijn verantwoordelijk om het totaalbedrag van alle deelnemers aan de eigenaar af te dragen, maar kunnen dit niet voorschieten; we vragen u ons contant en cash uw aandeel aan de lunch aan ons te overhandigen bij het uitreiken van de routebeschrijving voor het eerste deel van de rit. 2

3 Het tweede deel van de rit is ook ongeveer 55 km lang en duurt circa 1,5 uur. We gaan weer verder vanaf ca. 13:30 14:00 uur. Er is tijd om onderweg eens te stoppen om bijvoorbeeld foto s te maken of bollen te kopen, of misschien wel zo n bloemenkrans voor op de motorkap, zoals vroegâh, weet u nog wel? We verwachten om vanaf ca. 15:30 uur bij het AC restaurant / Tulip Inn aan de Persant Snoepweg 2 in Leiderdorp aan te komen. Hier hebben we een ruimte gereserveerd voor onze groep om voor eigen rekening nog wat te drinken en na te praten. Deze locatie ligt vlak aan de autosnelweg A4 richting Amsterdam of Den haag / Rotterdam en vlak bij de aansluiting met de N11 naar de A12 bij Bodegraven richting Utrecht. Een goede uitvalsbasis om weer huiswaarts te keren. Aanmelden: Daar Jan Boeren ook contact heeft met de MBCCZN, hebben we afgesproken dat Jan de aanmeldingen voor deze rit voor beide clubs verzorgt. Zijn mailadres is jlboeren@hetnet.nl Graag de volgende gegevens bij de aanmelding opgeven: - het aantal deelnemers EN eventueel het aantal kinderen - of u deelneemt aan de gezamenlijke lunch en het aantal personen. Aanmelden kan tot en met zondag 10 april Uiteraard hopen we op mooi weer en een geslaagde dag en tot de 17 e april as.! 3) Najaarsevenement / door Jan Boeren Zoals bekend wordt het Najaarsevenement dit jaar georganiseerd door onze clubleden Jaap en Alie van Veldhuizen. De datum is intussen bekend geworden; dat is zaterdag 1 oktober Noteer die datum maar alvast in de agenda. Een tipje van de sluier: We starten vanaf STERN Auto BV aan de Ruimtevaart 30 te Amersfoort, hiervandaan gaan we eerst een stukje de polder in en vervolgens gaat de rit via vele mooie plekjes over de VELUWE door talrijke bossen en schitterende heide. We lunchen in Kootwijkerbroek en vervolgen onze weg via Kootwijk, Apeldoorn en Deventer richting het eindpunt, waar dit is??? 4) Niet zoeken, niet gaan kijken, niet kopen deel 2 / door René Veenis In ons Infobulletin van december 2010 (no. 39) heeft ons clublid René zijn belevenissen en indrukken verwoord. In het onderstaande deel vervolgt René zijn verhaal met de zoektocht naar een Heckflosse. Dus ik ging op zoek naar een Heckflosse. Ik had er geen verstand van. Het enige wat ik wist was dat het een Diesel moest worden, want een Mercedes is pas een Mercedes als het een Diesel is. Dat komt door het geluid. Aan het geluid hoor je dat iets goed geconstrueerd is. Als iets een goed geluid maakt, ook dan ben je wat, dan ben je iemand die verstand heeft van techniek, want anders rijd je zo'n wagen niet. En ik had ook al die verhalen gehoord van al die taxichauffeurs in de wereld, dat een half miljoen kilometers met zo'n Dieseltaxi heel normaal was. Als je iets heel graag wil, dan zorg je ook dat je het (snel) krijgt. Het is gewoon een kwestie van focussen. Een van de leukste dingen aan zo'n Heckflosse was de kleine oranje zijlichtjes op de voorspatborden. Aan de andere kant, de uitvoering met de clignoteurs onder de koplampen leek veel robuuster. Maar die hadden die aardige lampjes op de voorspatborden niet. Dus moest ik gaan nadenken over wat ik belangrijker vond. 3

4 Na een tijdje zoeken werd ik geholpen door het stomme toeval dat ik een auto vond die het allebei had. En hij had ook nog de dubbele bumpers van de meer luxe uitvoeringen zoals de 220S en zo. Ik had geen flauw idee of er een Diesel was uitgebracht die deze bumpers origineel had. Maar op het plaatje op internet stond het gewoon best mooi, dus wat maakte het eigenlijk uit? Ik had er toch geen verstand van, dus het was een mooi studieobject. En wat me over de streep trok was dat het een origineel Hollandse wagen was die al 26 jaar stilstond, nu de garage uit moest waar die al die tijd had gestaan en naar iemand moest gaan die er iets moois van wilde maken. Waar ik ook geen verstand van had was dat je zo'n wagen pas op je naam kon zetten als ie APKgekeurd werd, en jij als nieuwe eigenaar aanwezig was bij de keuring. Vroeger ging dat anders. Je kon kopen wat je wou. En ik ben nu eenmaal altijd iemand geweest die een oneindig vertrouwen heeft in de mensheid en zichzelf, dus problemen bestaan dan ook niet. Dingen die door andere mensen als belemmeringen gezien worden zijn voor mij per definitie uitdagingen, en als zelfs ikzelf dat zo niet zeg, dan is een belemmering hoe dan ook in elk geval een mógelijkheid. Als ik daar dan in vastloop, dan heb ik het in elk geval geprobeerd, en hoe je het wendt of keert, ik heb er altijd iets van geleerd, en als het niet heel erg tegenzit heb ik er zelfs bergen van geleerd. Iets niet doen of blijven zitten waar je zit, daar in elk geval word je nooit wat wijzer van. Gewoon maar doen dan? Nou, niet gewoon maar doen. Eerst maar eens gewoon gaan kijken of alles op dat plaatje wel klopt. Want internet heeft veel voordelen, maar ik wil eerst de kop van die man wel eens zien. Als dat gezicht me niet aanstaat, dan ook maar verder niets fantaseren. Om een lang verhaal kort te maken; waar ik echt helemaal niet goed in ben, in feite was die wagen een leuk soort grote ramp, maar hij was wel compleet, op de accu na, maar dat had niets uitgemaakt want hij had het toch nooit gedaan, ik was er ook niet meteen echt verliefd op en toen ik 24 was en in oude eendjes handelde was ik veel slimmer. Ik zou de eigenaar meteen gevraagd hebben, om hem te pesten: Eh, de prijs die u er voor vraagt, ik neem aan dat ik daar ook de garage waar ie naast staat bij krijg Maar dat is nou net het verschil met 24 zijn, als je ouder wordt haal je dat soort geintjes niet meer uit. Dan ben je 'serieuzer'. Het was (helaas) ook geen onaardige man, dan was het makkelijker geweest. Dan had ik gezegd: ik geef 15 gulden (geen euro expres) voor de wieldoppen. Op de voorwaarde dat u ze nog wel even voor me oppoetst. Ik kwam met de man overeen dat ik 'm zou kopen op de voorwaarde dat ie 'm bij mij thuis zou brengen. Gelukkig twijfelde de man even. Dus dacht ik nog even dat het een buitenkansje was. Maar de zaterdag erop zou ie 'm komen brengen. Boter bij de vis, pas betalen als ie bij mij stond. Nadat de auto bij me thuisbezorgd was ben ik gaan onderzoeken wat ik nu eigenlijk gekocht had. Omdat ik vroeger veel aan 2CV's gewerkt had wist ik hoe een auto in elkaar steekt, dus daar zat de ontdekking niet in. Ook niet dat een Citroën voorwielaandrijving heeft en een Heckflosse cardan 4

5 achteraandrijving met een differentiëel. De grootste 'verrassing' zat in het verschijnsel dat het in alle opzichten een soort kleine vrachtwagen leek. Dat viel me zwaar, om maar een beeldspraak te gebruiken. Alles wat ik vastpakte leek wel drie keer zo zwaar. Ik kon er moeilijk, eigenlijk niet aan wennen. Om toch te weten wat ik van de auto kon maken heb ik alle essentiële delen van de auto losgemaakt en schoongemaakt. Ik hoopte dat een origineel Nederlandse 190D Heckflosse die maar liefst 26(!) jaar stilgestaan had eenzelfde anekdote zou opleveren zoals ik ooit in een makelaarsblad gelezen had: er was in 1990 een makelaar in Schotland die de opdracht kreeg een oud landhuis te verkopen van een overleden oude vrouw, wier man al een jaar of tien dood was, en die geen erfgenamen had. Na het doornemen van het hele landhuis belandde hij uiteindelijk in de garage, waar een Wolseley stond uit De wagen was geheel intact, maar had kennelijk sinds de dood van de man des huizes stil gestaan. Hij kwam op het idee de benzine te vervangen en er een nieuwe accu in te zetten en te zien wat er gebeurde: De wagen startte na wat omwentelingen in één keer. Maar zoiets gebeurde bij mij niet. Om te ontdekken hoe de staat van de motor zou zijn heb ik alle vier verstuivers en gloeibougies gelicht, en die heb ik naar een officiële Bosch Dieselservice gebracht omdat je zoiets niet zelf kunt herstellen. De zaak was enorm vervuild en ook geroest, en een verstuivernaald is een precisie instrument, dus je kunt op je klompen aanvoelen dat zoiets nooit naar behoren zal werken. Dat werk alleen al kostte me precies 600 euro. Daarvoor had ik tot nieuw gereviseerde onderdelen. Het is het geld waard, want daarmee wist ik dat een deel van de belangrijkste onderdelen goed in orde is. Maar als je alles optelt wat je tegenkomt Op een dag stel je jezelf de vraag: WAT is 'een oude auto' waard?. Dat is best een lastige vraag. Want vroeger kocht ik oude eendjes voor 50 gulden. Dat was de prijs die de sloop er voor gaf, of zelfs minder, en dus kon ik een deal maken met de verkoper die er van af wilde. En nu was ik opeens een oldtimerliefhebber. Waar lag de grens van mijn wens? Bij welk bedrag zat ik achter het stuur op de weg met die auto, en nog legaal ook? Als je een auto, die 26 jaar heeft stilgestaan, op je naam wil krijgen, dan moet die bij de RDW / APK aangeboden worden alsof hij uit het buitenland geïmporteerd wordt. Dat is zo, omdat hij officieel, formeel, niet bekend is in de registers van de RDW. Onofficieel weer wel, want een oud Nederlands kenteken staat geregistreerd in een oud register. Maar niet als rijdende wagen. Dus moet ie daar eerst in 'geïmporteerd' worden. En dat gaat hetzelfde als een auto die uit het echte buitenland komt. Maar een auto wordt pas geaccepteerd als deze APK-waardig is, of te wel voldoet aan de normen die daar huidig voor gelden. Op zich is daar niets mis mee, want ik wilde een auto die ik kon gebruiken als voertuig op de openbare weg en niet als minibioscoopruimte in mijn huiskamer. Maar hier kwam de kentering in mijn droom. Om dit verhaal voor iedereen leesbaar te houden: op een dag heb ik een van de allerlastigste besluiten moeten nemen van de afgelopen jaren. Ik wist dat het een bodemloze put zou worden, of een gebed zonder eind, of een faillissement, of iets anders heilloos. Soms kun je iets niet weten en toch weet je het. Ik had de keuze tussen de auto verkopen aan een sloper/opkoper, of het ding zelf geheel uit elkaar te halen en als oud ijzer te verkopen. Wát zeg je??! 5

6 Na een gehaaide sloper, die al voor kwam rijden met z'n trailer omdat ie snelle winst rook, netjes verteld te hebben dat ie op kon hoepelen heb ik de handslijpmachine er in gezet. Het was een akelig moment, want ik was al gehecht aan het ding, maar ik had geen keus. Maar ik wil u, als lezer, graag vertellen dat door dat te doen, er opeens een nieuwe wereld voor me openging. Ik heb handmatig de hele wagen uit elkaar geslepen met een 125mm slijpmachientje. Ik had niks anders. En door dat te doen kwam ik er pas achter hoe vernuftig die auto eigenlijk in elkaar stak. Er is op dat moment een extra, nieuwe belangstelling geboren voor de Mercedes als merk, en specifiek voor de Heckflosse. Toen ik het allerlaatste deel had weggebracht naar de ijzerwerf zei ik tegen mezelf: als ik in andere omstandigheden ooit weer zo'n wagen tegenkom, dan doe ik het zo weer. Wordt vervolgd. 5) Website komt er aan / door Theo Overduin In de huidige tijd kun je er bijna niet meer omheen: elke club, vereniging, bedrijf of instelling heeft een eigen website. Zodat je ook op het internet vindbaar bent. En je een extra mogelijkheid hebt om met elkaar informatie uit te wisselen en te communiceren. Als Heckflossevrienden waren wij tot nu toe niet goed op internet aanwezig. Weliswaar kon je via een omweg ( ) in contact komen met onze oprichter Henk Lith, maar dat was niet echt een handige manier. Bovendien is het altijd maar de vraag hoe lang de site nog in de lucht blijft. Als Heckflossevrienden hebben wij hier namelijk geen enkele invloed op en ook geen enkele zeggenschap over. Vandaar dat we het initiatief hebben genomen om als Nederlandse Heckflossevrienden een eenvoudige, eigen website te gaan maken. Een simpele site met daarop de belangrijkste informatie die we kwijt willen: wie zijn wij, welke activiteiten komen er aan, achtergrondinformatie over de Heckflosse, een eenvoudige manier om je als lid aan te melden, een mogelijkheid om contact op te nemen en tenslotte ook een eigen forum. Op zo n forum kunnen leden vragen stellen en geven andere deelnemers dan weer antwoorden. Zo kun je elkaar verder helpen en kun je de kennis die we met z n allen hebben zo goed mogelijk met elkaar delen en benutten. Het plan is nu dat de eerste versie van onze website voor de zomer van dit jaar in de lucht gaat komen. Iedereen die hier ideeën over heeft, suggesties wil aandragen of op een andere manier bij betrokken wil zijn, nodigen wij bij deze van harte uit om zich aan te melden. Sowieso zijn we op korte termijn op zoek naar een tweetal mensen, die ook een kleine taak rondom de website op zich zouden willen nemen. VACATURES: 1) Een beheerder (discussiebegeleider) voor het forum 2) Een beheerder voor de website zelf (webmanager) Beide functies kosten je relatief weinig tijd (hoogstens een paar uur per week). De forumbeheerder wordt geacht regelmatig zelf even op het forum rond te kijken of alles goed verloopt. Belangstellenden voor bovenstaande vacatures kunnen zich melden bij één van de drie initiatiefnemers: Theo Overduin theo.overduin@planet.nl Henk Lith h.lith@ziggo.nl Jan Boeren jl.boeren@hetnet.nl 6

7 Om de kosten voor de ontwikkeling en het onderhoud van de site te kunnen dekken, zijn we inmiddels op zoek gegaan naar een aantal sponsors. En ook hiervoor doen we graag weer een beroep op jullie allen. Als je suggesties hebt voor sponsors, of je wilt zelf wel een bijdrage leveren (alle kleine beetjes helpen), neem dan even contact op met onze penningmeester Jan Boeren ). 6) Financieel overzicht over 2010 / door Jan Boeren Hieronder staat het financiële overzicht van ons Nederlands Heckflosse Register. Financieel overzicht Nederlands Heckflosse Register 2010: ABN/AMRO privérekening Debet EUR Credit EUR Onkosten Voorjaarsrit 2010 voor de gastheer 19,96 Eindsaldo ,83 Onkosten Najaarsrit 2010 voor de gastvrouw en gastheer 26,95 Ontvangen vrijwillige bijdragen 22,50 Bankkosten 9 x EUR 1,50 13,50 Banksaldo ,92 262,33 262,33 Vanaf april 2010 brengt de bank maandelijks zgn. bankkosten à EUR 1,50 p/mnd in rekening. 7) Vrijwillige bijdrage 2011 / door Jan Boeren Uitgangspunt bij het Nederlands Heckflosse Register is altijd geweest om op een informele en zo laagdrempelig mogelijke manier met elkaar om te gaan en samen onze passie voor de Heckflosse te delen en te beleven. Bij zo n uitgangspunt past ook een beperkte en vrijwillige bijdrage aan de clubkas. Voor de realisatie en het (ook toekomstige) onderhoud van onze website rekenen we op een kleine bijdrage van alle leden van ons register. U bent vrij om te geven wat u wilt geven. Wij hopen echter wel dat alle leden tenminste 5,- per jaar willen bijdragen. Alleen op deze manier lukt het ons om de meest noodzakelijke uitgaven ook te kunnen blijven doen. Bij dezen dus de oproep aan een ieder om binnenkort de vrijwillige bijdrage voor dit jaar over te maken naar rekeningnummer ten name van J.L. Boeren inzake Ned. Heckflosse Register te Schelluinen. Voor de ontvangen bijdragen onze welgemeende dank. 8) Mijn archief / door Rob van der Does Ons clublid Rob van der Does voorziet ons Infobulletin regelmatig van allerlei interessante documentatie, waarin de Mercedes-Benz Heckflosse een hoofdrol speelt. Rob vertelt in zijn bijdrage hoe het zover gekomen is. In 1994 was het eindelijk zover: er stond een fraaie, origineel Nederlandse 220S voor de deur. Ook nog eens voorzien van automaat, stuurbekrachtiging en open dak: beslist geen standaard uitvoering in die dagen in Nederland. Een lange speurtocht door heel Nederland was ten einde gekomen. 7

8 Toen werd het tijd voor een tweede, ook al lang sluimerende wens: documentatie! Hoe dacht de toenmalige pers over de Staartvinnen toen die net op de markt kwamen? En hoe na een aantal jaren? Hoe zien de wagens er ook al weer uit in die fraai geïllustreerde brochures? Is er nog iets interessants te lezen in technische documentatie? Bestaan er (nog) werkplaatshandboeken en Olyslagers? Ik vind het altijd heerlijk, om naast het rijden in een fraaie auto, af en toe ook thuis een nostalgisch sfeertje te creëren, door te bladeren in de media van die toch al weer lang vervlogen tijd. Een kleine 30 jaar heb ik mijn nostalgische gevoelens moeten afreageren met een destijds bij de inruil achtergehouden gebruikershandleiding van een 220S. Maar nu die wagen er was, moest die documentatie er ook komen! En dan te bedenken dat ik destijds als jochie regelmatig met Pa mee mocht naar de RAI, waar we tassen vol folders en brochures verzamelden. Jarenlang hebben die stapels, aangevuld met testen uit de Autokampioen, Autovisie en Auto Motor und Sport. En, zoals dat zo vaak gaat: door een aantal verhuizingen aangevuld met wat slordigheid en desinteresse is die enorme stapel papierwerk gerecycled Ook hier geldt: wijsheid (en blijkbaar ook spijt) komt met de jaren. Hoe dan ook: die drang tot het vinden van documentatie heeft jarenlang een stempel gedrukt op de bezoeken aan oldtimerevenementen en het lezen van krant en tijdschrift: altijd en overal speuren. Ik ben alle mogelijke beurzen afgeweest, waar ik, vaak samen met mijn echtgenote, gehurkt op de grond, voor en achter de stalletjes stapels tijdschriften doorbladerde, op zoek naar alles wat met mijn auto te maken heeft. En dat betekende dus ook documentatie van de directe voorganger, de Ponton, en van de opvolgers, de W108 (250S) serie. Die maken per slot van rekening direct deel uit van de geschiedenis van de Staartvin. En die lange zoektocht heeft het nodige opgeleverd: hoe de toenmalige binnen- en buitenlandse pers dacht over de nieuwe Mercedes, maar ook de nodige verkoopbrochures en technische documentatie. Heerlijk om af en toe eens weg te zwijmelen bij prachtige fabrieksfoto s, en te lezen hoe de pers hoog op gaf van de zeer stille en comfortabele wagen. Te lezen dat de elektrische installatie, in onze huidige beleving van zeer bescheiden omvang, als zeer uitgebreid werd omschreven. Te ervaren hoe bewonderend werd gesproken over deze wagen die als eerste seriegebouwde auto de magische 100 mph (100 mijl, ruim 160 km/h) met gemak overschrijdt. Te lezen hoe de wegligging als zeer gemoedelijk wordt omschreven, waarbij het nauwelijks mogelijk is uit de bocht te vliegen. En natuurlijk: de niet aflatende bewondering voor de vele veiligheidsvoorzieningen, waarbij dan steevast op het beklede stuurwiel, de flexibele knopjes en de gemakkelijk losschietende binnenspiegel wordt gewezen. Over de zeer gevaarlijke plaatsing van de paraplu -handrem wordt dan in alle talen gezwegen. 8

9 Op een gegeven moment heb ik de stoute schoenen aangetrokken en de redactie van de Autovisie geschreven. Mijn verzoek om oude tijdschriften werd meteen beantwoord met een uitnodiging langs te komen en de archiefexemplaren door te nemen. Dat was natuurlijk niet tegen dovemansoren gezegd: ik heb dat onmiddellijk aangegrepen om daar samen met mijn echtgenote een ochtend door te brengen. Het kopieerapparaat mocht ik vrijelijk gebruiken. Een zeer gastvrije geste, waar ik weer de nodige (kopieën van) artikelen aan heb overgehouden. Als je zo aan het bladeren bent, realiseer je je dat Mercedes pas ruim nadat de Staartvinnen op de markt zijn verschenen met echte botsproeven zijn begonnen. De vroege pers schrijft dan ook niets over de voorgeprogrammeerde kreukelzones, die toch wel degelijk in de gehele serie aanwezig zijn. Maar die hun ontwerp dus hebben van de tekentafel, niet uit het veld. Hoe anders gaat het jaren later Een andere opvallende conclusie bij het lezen van de autopers uit die dagen: bij het uitkomen van de Staartvinnen was de binnen-en buitenlandse pers uiterst lovend over deze zeer moderne automobielen. Slecht een paar jaar later worden ze al omschreven als ouderwets.. Ook de nodige technische boeken en boekjes kwamen in mijn bezit: via de officiële, maar niet fraaie, herdruk van het werkplaatshandboek naar het echte (drie dikke klappers), via brochures naar tabellen- en onderdelenboeken: heerlijk om in te snuffelen en af en toe ook eens echt iets op te zoeken. Inmiddels is de stapel aardig gegroeid: een koffer (dat is één van de koffers van de Ponton-A) vol! Toen Jan op zoek bleek naar wat aanvulling op de Infobulletins, was de link ook snel gelegd: inscannen die oude papieren, en anderen laten meegenieten. Af en toe eens een oude advertentie of een roadtest opnemen in het infobulletin. Alleen krijg je via het beeldscherm toch wat minder nostalgiegevoel, dan wanneer je lekker op de bank die vergeelde papieren doorbladert 9) Wat gebeurde er met mijn Heckflosse in 2010? / door Jan Boeren In het maart nummer van 2010 (Infobulletin no. 36) had ik de wetenswaardigheden van de 220SE over 2009 beschreven. Ook in 2010 is er weer het nodige gerepareerd en / of vervangen en zijn er weer een aantal ritten verreden. Laten we maar beginnen. In maart stond de Benz in haar vertrouwde garage voor een paar reparaties. Tijdens de APK-keuring in 2009 had de keurmeester aangegeven dat op het lager van de achteras (rechts) enige speling zat. Nog niet zo veel dat de auto erop afgekeurd zou worden, maar toch een aandachtspunt. Daar ik de auto graag goed wil onderhouden had ik een nieuw lager en een tweetal keerringen besteld. Ook twee geleideringetjes in de stuurschakeling waren besteld. We begonnen aan het vervangen van het lager en daar we ook de beide keerringen wilden vervangen zou het nog een aardige klus worden. Hierna werden de beide nylon ringen van de stuurschakeling vervangen. Deze ringen zitten bovenaan de schakelstang, achter het stuurwiel. Hierna volgden nog een paar kleine 9

10 dingen zoals het afstellen van de achteruitrijdschakelaar en het reinigen van de tankgever. De naald van de brandstofmeter schommelde wel erg op en neer. En dat is nu vrijwel verdwenen. Tot slot werd de radio gerepareerd en ook die speelt weer haar mono -deuntje. Dat waren de reparaties en de 220 SE was klaar voor de ritten en wederom mijn dank aan Piet De eerste rit was het Voorjaarsevenement van de Mercedes-Benz Club Nederland (MBCN) door de Alblasserwaard en de Biesbosch op 27 maart Samen met mijn oudste dochter Annemieke had ik deze toerrit georganiseerd. Vanaf de MB-dealer Rüttchen in Gorinchem reden we door de prachtige Ablasserwaard en staken bij de Kop van het Land (nabij Dordrecht) de Merwede over naar de Biesbosch. Bij het Biesboschmuseum was het eerste rustpunt en daar stapten we over in de rondvaartboot en voeren door het mooie natuurgebied. Na de boottocht konden we het museum bezoeken, waar het verleden (riet snijden), het heden en de toekomstige veranderingen van dit gebied te zien waren. Via de Merwedebrug reden we Gorinchem in en via Arkel werd de tocht vervolgd langs het riviertje de Linge naar het eindpunt in Asperen. Overigens was dit voor mij wel een heel bijzondere dag omdat ik opnieuw opa werd van een lieve kleindochter van mijn jongste dochter en haar vriend. Een paar weken later, op 24 april, had ons clublid Martin van Bruggen ons allen uitgenodigd bij de plaatselijke Mercedes-Benz dealer in Emmeloord voor de Voorjaarsrit van ons cluppie. Vandaar uit zouden we met 27 equipes deelnemen aan een prachtige tocht door de Noordoostpolder, naar Giethoorn en door de kop van Overijssel naar de hunebedden in Drenthe. In Vledder konden we van een uitgebreide lunch genieten. Het eindpunt was de Orchideeënhoeve in Luttelgeest, waar we de kwekerij van de orchideeën konden bekijken. Wat een mooie bloemen! Mijn dank aan Martin en zijn team voor deze mooie dag. Begin mei waren mijn schoonzoon Simon en ik met de Heckflosse naar Brilon in het Sauerland gereden. Daar werd het 12 e Oldtimer Sauerlandrundfahrt georganiseerd. Een groots evenement met circa 200 klassieke personenwagens en ongeveer 100 klassieke vrachtwagens. Prachtig om dat een keer mee te maken. In dat weekend had de Heckflosse bijna 1000 kilometer gereden. Een uitgebreid verslag van deze rit hebben jullie kunnen lezen in het septembernummer In mei werd er heel wat gereden, want op 29 mei nam uw schrijver deel aan een rit over de Veluwe. Het vertrek- en eindpunt was in Doornspijk. Aan deze rit namen ook een tweetal 170-diesels deel; auto s uit de begin jaren vijftig. 10

11 Prachtig om deze klassieke Benzen te zien met hun grote vrijstaande koplampen, losse spatborden en treeplanken. En wat een mooi getokkel van zo n diesel!! Op 27 juni was er weer een rit van de MBCCZN. Deze (ook) gezellige club had een rit uitgezet door het mooie landschap van de Brabantse Kempen. Het was warm die dag, echt ontzettend warm en gelukkig gaven de draairaampjes nog enige verkoeling. Dan zou een cabriolet wel lekker zijn, of toch maar zo n lekker ijsje. Mmm In oktober, op de bijzondere dag , werden we door Wim en Yvonne van Reenen uitgenodigd voor onze Najaarsrit. Een mooi aantal clubleden ontmoetten elkaar bij het Postillon Hotel in Deventer. Na de ontvangst reden we door Deventer en vervolgens langs de IJssel. In Ommen konden we genieten van een heerlijke lunch waarna de tocht verder ging over de Holterberg naar het eindpunt in Markelo. De liefhebbers konden genieten van het mooie weer, de prachtige streek en de onderlinge gezelligheid. Mijn dank aan Wim en Yvonne voor het organiseren van deze geslaagde dag. De laatste rit met de Heckflosse in 2010 werd verreden op 17 oktober Voor de MBCCZN had ik samen met mijn buurman een verkorte toerrit uitgezet door de Alblasserwaard en de Biesbosch. Deze leek enigszins op de toerrit die mijn dochter Annemieke en ik in maart voor de MBVC uitgezet hadden. De dagen voor de rit waren slecht en juist op die dag was het prachtig herfstweer. Hoe kan het bestaan? Langs de riviertjes de Giessen en de Graafstroom reden we naar de Kop van het Land om met de pont naar het natuurpark de Biesbosch te varen. In het museum konden we de tijden van weleer aanschouwen en buiten wachtte de rondvaartboot. Gedurende deze boottocht van ruim vijf kwartier konden we genieten van de prachtige natuur. Vervolgens reden we tussen de landbouwgronden door naar het eindpunt in Werkendam. Dat waren de hoofdpunten van Naast de georganiseerde ritten werden er natuurlijk nog meer uitstapjes gemaakt. Ik geniet nog steeds van mijn Heckflosse en vind het rijden erin nog steeds erg leuk en vooral ontspannend. Op naar het seizoen Wat er dan weer gebeurd is dat lezen jullie over een jaar. 10) Uit het archief van Rob van de Does / door Jan Boeren In de bijlage vinden jullie weer een mooi verslag uit het archief van ons clublid Rob van der Does. In de Autovisie, 4 e jaargang no. 17 van 21 augustus 1959, stond een boeiend artikel over De nieuwe Mercedes 220 nu officieel. Met dank aan Rob. 11