De Staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, (J.F. Hoogervorst) Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid

Transcriptie

1 Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid Aan de Voorzitter van de Vaste Kamercommissie voor Sociale Zaken en Werkgelegenheid van de Tweede Kamer der Staten-Generaal Binnenhof 1a 2513 AA s-gravenhage Postbus LV Den Haag Anna van Hannoverstraat 4 Telefoon (070) Telefax (070) Uw brief 30 november 2001 nr. SOZA Onderwerp Brief FNV inzake inspectieproject callcenters, actualisering beleidsregel 3.19 Ons kenmerk A&G/W&O/01/84020 Datum 12 februari 2002 Naar aanleiding van uw verzoek (brief SoZa ) doe ik u hierbij een afschrift toekomen van mijn antwoord op de brief van mw. De Deugd, hoofdbestuurder van de FNV. De Staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, (J.F. Hoogervorst)

2 Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid FNV Bondgenoten Mevrouw De Deugd, hoofdbestuurder G. Borgesiuslaan ET UTRECHT Postbus LV Den Haag Anna van Hannoverstraat 4 Telefoon (070) Telefax (070) Uw brief O652/IdeD/mg/10.71/18.1 O758/IdD/Mp/GS/10.71/18.1 Onderwerp Actualisering beleidsregel 3.19 en inspectieproject callcenters Ons kenmerk A&G/W&O/ Datum 11 februari 2002 Doorkiesnummer (070) Contactpersoon A.P.C. van Duijn Geachte mevrouw De Deugd, Naar aanleiding van uw brieven van 25 september en 9 november 2001, kenmerk O652/IdeD/mg/10.71/18.1 respectievelijk O758/IdD/Mp/GS/10.71/18.1, licht ik hierbij het beleid met betrekking tot de oppervlakte van werkplekken in callcenters toe. Na totstandkoming van het Arbobesluit is de norm NEN 1824 in de beleidsregel behorend bij artikel 3.19 van dat besluit aangewezen als een door de Arbeidsinspectie gebezigde interpretatie voor de vereiste minimale afmetingen van arbeidsplaatsen in kantoren. Volgens deze norm bedraagt de minimaal benodigd vloeroppervlakte voor een basiskantoorwerkplek, bestaande uit een werktafel, ladenblok, kantoorstoel, staande kast en beeldschermopstelling, 8 m2. In de praktijk wordt uitgegaan van 7 m2 omdat de staande kast niet meer tot de basiswerkplek wordt gerekend. De norm stelt tevens dat de eis alleen geldt voor kantoorwerkplekken die meer dan twee uur per dag in gebruik zijn door dezelfde medewerker en/of voor werkplekken die meer dan een dag per week in gebruik zijn. Als gevolg van ontwikkelingen op het gebied van kantoorvormen en techniek sluit de oude norm NEN 1824, en daarmee ook de beleidsregel, niet goed meer aan bij de grote verscheidenheid aan kantoorwerkzaamheden en -werkplekken. Het uitgaan van een standaard kantoorwerkplek is niet langer reëel.

3 De gebrekkige aansluiting van de norm bij de ontstane praktijk is ook door de normcommissie, die verantwoordelijk is voor de opstelling van NEN 1824, onderkend. Een nieuwe versie van NEN 1824 (2001) is in april van dit jaar beschikbaar gekomen. Het voorwoord vermeld dat gezien de ontwikkelingen op dit gebied is niet alleen gekeken naar de traditionele werkplek, maar tevens naar andere werkplekvormen, zoals onder ander concentratie werkplekken, wisselwerkplekken en callcenter werkplekken. 2 Vanwege de betere aansluiting bij de ontwikkelingen in de praktijk en ter ondersteuning van de handhaving heb ik te kennen gegeven de geactualiseerde norm NEN 1824 Eisen voor de oppervlakte van kantoorwerkplekken op te willen nemen in de beleidsregel. Ik ga er daarbij vanuit dat de uitkomst van het normalisatieproces, dat voor alle belanghebbende partijen open staat, breed gedragen is en de huidig stand der techniek weergeeft. Het zal u bekend zijn dat ik in het kader van het Arbeidsomstandighedenbeleid groot belang toeken aan nadere uitwerking van wettelijke doelvoorschriften door belanghebbenden en deskundigen. Bij brief van 6 augustus heb ik de opvatting van de FNV gevraagd over het voornemen om de nieuwe versie van NEN 1824 in de beleidsregel op te nemen. Ik heb dat verzoek ook aan de werkgeversorganisaties gedaan. In antwoord hierop hebt u bij brief van 25 september 2001, kenmerk O652/IdeD/mg.10.71/18.1, de volgende zorgen geuit: een lagere norm voor de werkplekafmeting van een papierloze werkplek t.o.v. een traditionele kantoorwerkplek stimuleert taakverarming; de privacy van werknemers komt in gedrang; de ergonomische onderbouwing ontbreekt. In uw brief van 9 november jl. herhaalt u deze zorgen en uit u tevens uw verontrusting over toepassing van de nieuwe norm door de Arbeidsinspectie. In tegenstelling tot hetgeen u in uw brief opmerkt wordt met de nieuwe norm niet het vereiste aantal vierkante meters voor een kantoorwerkplek verlaagd, maar wordt een differentiatie aangebracht in verschillende vormen van kantoorwerkzaamheden, gebaseerd op de te verrichten werkzaamheden en daarvoor benodigde meubilair en apparatuur. In de nieuwe norm worden ergonomische uitgangspunten gehanteerd en wordt de eis voor een werkplek bepaald uit een optelling van de benodigde ruimte voor de samenstellende delen. Gelijk als in de oude norm wordt ook in de nieuwe norm 7 m2 nodig geacht voor een basiskantoorwerkplek, waar uiteenlopende administratieve werkzaamheden plaatsvinden. Uw stelling dat de eis voor een kantoorwerkplek met de nieuwe norm wordt verlaagd acht ik dan ook niet juist.

4 3 Indien taakspecifieke kantoorwerkzaamheden, zoals in callcenters, ten opzichte van traditionele kantoorwerkzaamheden minder meubilair en/of apparatuur vereisen, verlangt de norm evenredig minder oppervlakte. Door middel van optelling van de benodigde elementen dient een werkplek in een callcenter tenminste 6 m2 te bedragen. Het verschil met de basiskantoorwerkplek is gelegen in de grootte van de kantoorwerktafel. Uw bezorgdheid over de stimulans die hiervan uitgaat voor taakverarming (papierloze werkplekken vereisen minder ruimte) deel ik niet. Het is welhaast vanzelfsprekend dat de ontwikkelingen op het gebied van de digitale communicatie en informatievoorziening invloed hebben op de werkgelegenheid en op de arbeidsomstandigheden. Het gaat mij echter te ver om aan een vergaand gedigitaliseerde werkplek -in het belang van bestrijding van taakverarming- hogere eisen op te leggen dan uit oogpunt van ergonomie / ruimtebeslag noodzakelijk is. U noemt terecht de privacy van werknemers een factor van arbeidsomstandigheden. Deze factor wordt evenwel niet alleen bepaald door de voor een werkplek beschikbare oppervlakte. Wat betreft de inhoud van het inspectieproject van de Arbeidsinspectie bij callcenters zijn een aantal overwegingen gehanteerd. Dat de uitkomsten hiervan overeenkomen met de bevindingen van de normcommissie c.q. de eisen van de nieuwe norm, is niet vreemd. Gelijk thans in de praktijk een staande kast niet meer tot de basiswerkplek wordt gerekend en, wordt in het geval van callcenterwerkplek geen tafeloppervlak voor lezen/schrijven in rekening gebracht. Dit betekent ten opzichte van de traditionele kantoorwerkplek een vermindering van het ruimtebeslag met 1 m2. In de reactie op mijn verzoek om een opvatting over een eventuele aanwijzing van de nieuwe norm in de beleidsregel is van werkgeverszijde, in het bijzonder vanuit de callcenterbranche, bepleit callcenterwerkplekken niet onder de norm te begrijpen. E.e.a. vanwege de zeer taakspecifieke werkzaamheden en een gemiddelde bezetting in callcenters van 60%. Met de normcommissie ben ik van mening dat werkplekken in callcenters tot het toepassingsgebied van de norm behoren. De lage gemiddelde bezetting zou volgens de norm (zowel de oude als de nieuwe) inhouden dat de eisen slechts gelden voor 60% van de werkplekken. Na ruggespraak met de deskundigen van de normcommissie is besloten in het kader van het inspectieproject uit te gaan van een gangbare bezetting van 80%. Dit betekent niet dat de overige 20% niet in rekening wordt gebracht, maar dat van deze werkplekken alleen de opstelruimte van het meubilair in rekening wordt gebracht. Ik verwacht u met het bovenstaande voldoende te hebben geïnformeerd over de achtergronden en gedachtengang m.b.t. het beleid t.a.v. oppervlakten van kantoorwerkplekken.

5 Hieruit kan u opmaken dat ik uw zorg voor onaanvaardbare arbeidsomstandigheden in callcenters als gevolg van de differentiatie in de normstelling voor oppervlakte van kantoorwerkplekken niet deel. Een afschrift van deze brief gaat naar de Vaste Kamercommissie voor Sociale Zaken en Werkgelegenheid. 4 Hoogachtend, de Staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, (J.F. Hoogervorst)