Vir hierdie herontdekking het die Here veral vir Martin Luther gebruik.

Transcriptie

1 ROMEINE 14:8 Votum Seën Psalm 46 : 1, 4 Geloofsbelydenis: Twaalf Artikels Wet: Eksodus 20:1-17 (AV 1983/91) Psalm 32 : 3 Formulier vir die Bediening van die Heilige Doop aan Kinders Psalm 68 : 9 (na doop) Skriflesing: Romeine 14:1-12 (AV 1983/91) Teks: Romeine 14:8 (AV 1983/91) Preek: Alle ware Christene lewe vir die Here Gebed Kollekte Psalm 36 : 2 Seën Skrifberyming 13-3 (78) 1

2 In die tyd van die Hervorming daardie deel van die geskiedenis toe die Here Sy kerk uit die dwalende Rooms Katolieke sisteem teruggebring het na Sy woord toe is twee kernsake van die Bybel herontdek: Die eerste is dat ons nie net liggaamlik nie, maar ook geestelik, nie uit onsself lewe nie ons word uit genade die ware geestelike lewe gegee deur in Jesus Christus te glo. Vir hierdie herontdekking het die Here veral vir Martin Luther gebruik. Die tweede wat herontdek is, is dat ons nie vir onsself lewe nie, maar vir die Here. En vir hierdie herontdekking het die Here veral vir Johannes Calvyn gebruik. Vanoggend se preek gaan oor laasgenoemde iets wat nog altyd as wesentlik belangrik beskou is deur Bybelgetroue Gereformeerde Kerke: dat ware Christene nie vir hulleself nie, maar vir die Here lewe. Kom ons leer dit uit hierdie gedeelte, wat eintlik gaan oor hoe verskille in n gemeente hanteer moet word, en waaruit dit blyk dat daar sekere sake is waaroor verskille onder Christene geduld mag word en n ander saak waaroor ware Christene tog eenstemmig is en moet wees. 1. WAAROOR DAAR VERSKILLE ONDER CHRISTENE MAG WEES 2

3 Hierdie verse wat ons gelees het, staan in die deel van die brief aan die Romeine wat gaan oor hoe ware Christene behoort te lewe. Hoe tree mense wat uit genade die ware geestelike lewe gekry het mense wat deur die Here Jesus van hulle sonde en van die straf daarop verlos is in verskillende situasies op? Hoe tree hulle byvoorbeeld teenoor medegelowiges op van wie hulle oor sekere sake verskil? Daar in die gemeente in Rome het daar verskille opgeduik, soos in ander van die gemeentes vir wie die apostel Paulus ook briewe gestuur het, ook gebeur het. In Rome was daar byvoorbeeld verskil oor die vraag of Christene vleis ook mag eet, en of hulle liewers net groente moet eet n verskil wat ook in die gemeente van Korinte opgeduik het. 1 En daar was verskil oor die vraag of sekere dae vir Christene spesiale betekenis het, en of alle dae vir ons ewe belangrik is n kwessie wat byvoorbeeld in die gemeente in Kolosse ook ter sprake was. 2 Die vleis en groente saak het waarskynlik te doen met die feit dat vleis, in die heidense omgewing waarin hierdie vroeë Christene hulle bevind het, baie kere eers aan afgode gewy was voordat dit te koop aangebied of aan tafel bedien is. 1 1 Kor 8 en 10:23 e.v. 2 Kol 2:16 3

4 En nou het party Christene besef dat afgode nie regtig bestaan nie en dat wyding aan hulle dus n betekenislose daad was, én dat alles wat ons eet, gawes van die Here aan die mens is, en hulle het geoordeel dat Christene met vrymoedigheid en met dankbaarheid teenoor die Here vleis ook mag eet; terwyl daar ander Christene was (dalk dié wat so pas uit die heidendom gekom het) vir wie die afgode nog n skrikwekkende werklikheid was, en wat geoordeel het dat n mens meedoen aan afgodery, of jou ten minste assosieer daarmee, as jy sulke geestelik besmette vleis sou eet! Die spesiale dae-of-nie saak het waarskynlik weer te doen gehad met die feit dat van die eerste Christene uit die geledere van die Jodendom gekom het mense by wie spesiale dae soos die sabbat van elke week en die eerste dag van die nuwe maand en ander feesdae van die Ou Testamentiese era 3 deel van hulle lewe was, en wat waarskynlik geoordeel het dat van hierdie dae nog onderhou moes word; terwl ander Christene weer geoordeel het dat vir ons as verlostes élke dag n dag van die Here se liefde en sorg vir ons en van ons toewyding aan Hom is, en ons dus nie meer spesiale dae nodig het nie. In hierdie hoofstuk het die die Heilige Gees die apostel Paulus nou vir die gelowiges daar in Rome laat skryf oor hoe dié wat verskillende standpunte huldig nie teenoor mekaar moet optree nie (verse 1-12), en hoe hulle wel teenoor mekaar moet optree (verse 13-23). 3 Sien bv Num 28:9 e.v. 4

5 Hoe moet hulle nié teenoor mekaar optree nie? - hulle moet mekaar nie veroordeel of verag nie; - hulle moet mekaar dus verdra; - hulle moet vir eers met hierdie meningsverskil saamleef, want almal het nog nie ewe veel insig nie en hierdie is tog nie wesenlike sake wat bepaal of jy n Christen is of nie; - in hierdie soort sake moet verskille onder Christene verdra word. Maar daar s n ander baie belangriker saak, en dáároor so blyk dit is daar by mense aan versklillende kante van hierdie kwessies geen verskil nie! 2. WAAROOR DAAR NIE VERSKIL IS NIE Daar ís sake in ons Christelike geloof en lewe waaroor daar geen verskil mág wees nie. Paulus se brief aan die Galasiërs gaan byvoorbeeld oor só n saak. In hierdie brief laat die Heiligte Gees hom dié wat die gelowiges oor die saak waaroor dit in hierdie brief gaan, anders leer as wat hy hulle geleer het, vervloek, 4 en laat Hy hom mense wat die verkeerde onderrig glo, afvallig van God noem. 5 Hier in Romeine 14 word hier ook iets genoem waaroor Christene nie verskil nie en nie mág verskil nie: dat wat ons ook al glo en doen, ons dit vir die Here moet glo en doen. So was dit genadiglik by daardie gelowiges in Rome: 4 Gal 1:8-9 5 Gal 1:6 5

6 - hulle het verskil oor die eet-kwessie en die spesiale-dae-kwessie; - maar hulle het nie verskil in die feit dat hulle almal hulle sienings vir die Here gehad en geleef het nie. Wat beteken dit om iets vir die Here te doen? Terloops: dis wat letterlik hier staan: - Vers 6: Die een wat n bepaalde dag op n besondere wyse hou, doen dit vir die Here. Die een wat alles eet, doen dit vir die Here... en die een wat nie alles eet nie, doen dit vir die Here... - Vers 8: As ons lewe, leef ons vir die Here; en as ons sterwe, sterf ons vir die Here. Albei Afrikaanse vertalings gee dit weer met tot eer van die Here, maar dis letterlik net vir die Here. Wat beteken dit nou om iets vir die Here te doen? Dit beteken dat jy omdat die Heilige Gees jou hierbinne n splinternuwe mens gemaak het dit wat jy doen, só doen dat dit in lyn is met God se opdragte en dat dit daarom Sy goedkeuring wegdra; en dat jy dit só probeer doen dat jou optrede mense se aandag op die Here vestig: op wie Hy is en op hoe Hy in die wêreld en in jou werk. As n mens iets vir die Here doen, dan is jou eerste vraag nie of dit wat jy doen tot jou voordeel gaan wees of jou gelukkig gaan maak nie, 6

7 maar jou eerste vraag is of jy oortuig is dat dít is wat die Here wil hê wat jy in hierdie situasie moet doen; en dan doen jy dit met die begeerte dat dit wat jy doen, ook vir ander n voorbeeld sal wees en n aansporing tot meer geloof in die Here en groter gehoorsaamheid aan Hom; en jy doen dit met die wens dat dit op een of ander manier sal lei tot groter erkenning en bewondering en aanbidding van God in hierdie wêreld. Dis wat daar in Rome gebeur het. Dié wat nie vleis geëet het nie, maar net groente, het dit gedoen omdat hulle vas oortuig was dat die Here n mens in Sy Woord verbied om sulke vleis te eet en hulle wou vir Hom aan Hom gehoorsaam wees! Terwyl die ander wat vleis ook geëet het, geglo het dat vleis ook n gawe van God aan die mens is en dat Hý ons die vryheid gee om te gebruik en te geniet wat Hy voorsien, en hulle wou vir Hom deur die genieting van Sy gawes erkenning gee en dankbaarheid bewys vir Sy goedheid. En net so het dié wat nog spesiale dae onderhou het, dit vir die Here gedoen, en het dié wat al die dae ewe belangrik geag het, dit vir die Here gedoen. Dáárin was hulle wonderlik eenstemmig: dat hulle hulle oortuigings en optrede vir die Here gehad het en geleef het. 7

8 Wat reg is, want (só skryf Paulus dan wat tipies van hom is: om vanuit n spesifieke saak op n algemene waarheid te wys) eintlik is ons hele lewe as Christene mos n lewe vir die Here. Selfs ons sterwe is vir die Here! Alles wat ek elke dag doen 6 van die grootste en belangrikste dinge tot by die kleinste en onbenulligste moet ek vir die Here doen: - my werk; - my huwelik; - my saamleef met allerhande ander mense op my pad; - my ontspanning; - my aankope; - my hantering van siekte of spanning of probleme; - my eet en drink. Selfs my doodgaan moet ek eendag vir die Here doen, wat beteken dat ek ook in my doodgaan-proses of dit nou weke en maande is, of n paar oomblikke aan Hom gehoorsaam moet probeer bly en my gelowig moet oorgee aan die tyd en manier waarop Hy my laat doodgaan en so laat deurstap in die lewe daar by Hom in die hemel in. Ons hele lewe, ons ganse bestaan dis wat die Here se Woord ons leer is nie n lewe of bestaan vir onsself, of vir n ander persoon of saak op hierdie aarde nie, maar n lewe en n bestaan vir die Here. 6 Sien ook Spr 3:6 8

9 Dis een ding wat ware Christene in gemeen het, al verskil hulle dan oor sake wat nie wesenlik is nie: hulle leef en sterf vir die Here. Ware Christene lewe vir die Here... TOEPASSING Martin Luther het op 31 Oktober 1517 sy herontdekking van die evangelie, die goeie nuus van die Bybel dat ons die ware lewe saam met die Here nie deur iets wat ons doen kry nie, maar deur dit wat Christus vir ons gedoen het in 95 stellinge begin bekend maak. Die Here het hom dit weer laat verstaan dat ons uit die Here se liefde en genade geestelik lewe. n Paar jare later het die Here Calvyn deur sy intense bestudering van die Bybel en wat dit vir ons op al die terreine van ons lewe beteken, weer laat verstaan dat ons hele lewe as Christene nou n lewe vir die Here moet word, en hy t dit in al sy geskrifte en in sy hele bediening gepropageer. En dis tot vandag toe een van die duidelikste kenmerke van die Bybelgetroue Christendom, dat ons nie maar net n stukkie van ons lewe as godsdiens sien nie, en dat ons die Here nie net een dag van die week wil dien nie, maar dat ons doelbewus daarna streef om elke dag die hele dag, wat ons ook al doen, vir die Here te doen. 9

10 En as ons in hiérdie strewe laks geword het, dan is ons afgewaterde kinders van die Hervorming, flou gereformeerdes. Is dit nie presies wat baie van ons geword het nie? - mense wie se Christenskap net blyk as hulle lees en bid; - mense wie se Christenskap skaars die uur van een erediens in n week hou; - mense van wie se Christenskap jy min sien as hulle agter n motor se stuurwiel inklim, of as hulle in hulle huise met hulle lewensmaat saamleef, of as hulle politiek begin praat? - mense wat nie eers meer weet hoe die Christelike beginsels vir die ekonomie en die kunste en die wêreld van onderwys en opvoeding lyk nie, laat staan nog dat hulle hulle beywer om in hierdie land, wat vrot geword het van sekularisme (Godloosheid en Bybelloosheid) weer daardie beginsels as oplossings voor te hou? Hoeveel van ons begeer en bid om eendag só te kan sterf, dat mense wat dit beleef het sal kan sê: hierdie een het vir die Here gesterf? Ware Christene weet dat hulle uit die Here lewe. Kom ons leef dan ook vir die Here, soos ware Christene veronderstel is om te doen...! AMEN 10