Definitie van inkoopkosten voor energie

Transcriptie

1 Discussiememo Inkoop Energie (en Vermogen) Te bespreken op: 14 november Wat zijn inkoopkosten voor energie? In de regulering van de landelijke netbeheerders wordt binnen de categorie operationele kosten onderscheid gemaakt tussen inkoopkosten voor energie (en vermogen) 1 en andere operationele kosten. Daarbij verschilt de invulling van het begrip inkoopkosten voor energie per taak per landelijk netbeheerder. Onderstaande tabel geeft per netbeheerder en per taak aan hoe de inkoopkosten voor energie zijn gedefinieerd in de vigerende methodebesluiten. Landelijk netbeheerder TenneT GTS Taak Definitie van inkoopkosten voor energie Transporttaak Kosten voor netverliezen, blindvermogen en congestie Systeemtaak Kosten voor regel & reservevermogen 2, noodvermogen 3 en herstelvoorzieningen 4 minus de opbrengsten uit sancties en saldo uit onbalansmarkt Transporttaak Elektriciteitskosten, brandstofgaskosten, transportondersteuning en emissiekosten Balanceringstaak Reserveringsvergoeding Kwaliteitsconversietaak Elektriciteitskosten en stikstofkosten De NMa merkt bij deze tabel op dat TenneT per 2013 waarschijnlijk tevens inkoopkosten voor primaire reserve moet gaan maken als gevolg van een codewijziging. De NMa stelt voor om deze kosten toe te voegen aan de regulering van de inkoopkosten voor energie in de systeemtaak mits de codewijziging tijdig 5 in werking treedt. 1. Kunt u zich vinden in de toevoeging van de inkoopkosten voor primaire reserve aan de inkoopkosten voor energie in de systeemtaak mits de codewijziging tijdig in werking treedt? 2. Hoe worden de inkoopkosten voor energie gereguleerd in de huidige methode besluiten? Inkoopkosten voor energie zijn afhankelijk van marktomstandigheden. Deze omstandigheden kunnen jaarlijks sterk variëren. De NMa ziet dit ook terug in de ontwikkeling van de gerealiseerde 1 Bij TenneT wordt gesproken van de inkoopkosten voor energie en vermogen. Bij GTS wordt gesproken van de inkoopkosten voor energie. Voor de eenvoud wordt in de rest van dit memo gesproken over inkoopkosten voor energie. 2 regelvermogen is het vermogen dat door TenneT via de Frequentie Vermogens Regeling wordt ingezet met als doel de vermogensbalans binnen Nederland in evenwicht te houden. Contractanten zijn verplicht om voor ieder kwartier voor het overeengekomen vermogen een op- en afregelbieding te doen, waardoor TenneT zeker stelt dat een minimum aan regelvermogen wordt aangeboden. Reservevermogen is het vermogen dat door TenneT wordt gebruikt door het vrijmaken van regelvermogen ten behoeve van balanshandhaving dan wel voor het opheffen of oplossen van transportbeperkingen 3 noodvermogen betreft contracten die TenneT heeft afgesloten, waarin is vastgelegd dat contractanten, zijnde elektriciteitsverbruikers, snel kunnen worden afgeschakeld om de onbalans in het Nederlandse systeem snel te verminderen 4 Herstelvoorzieningen: het geheel aan voorzieningen (installaties, procedures en medewerkers) die nodig zijn om een spanningsloos net weer onder spanning te kunnen brengen 5 Dat wil zeggen voor het definitief vaststellen van het methodebesluit. 1

2 inkoopkosten voor energie. Het baseren van de schatting voor inkoopkosten voor energie op de gerealiseerde kosten van een enkel jaar lijkt dan ook niet gepast. De NMa heeft er daarom in de vorige reguleringsperiode(n) voor gekozen om de verschillen tussen realisaties en schattingen van de inkoopkosten voor energie grotendeels na te calculeren. Daarbij was de NMa zich ervan bewust dat het hanteren van een nacalculatie met zich mee brengt dat de prikkel om doelmatig te handelen minder wordt. Toch achtte de NMa deze keuze verdedigbaar gegeven de geringe invloed die TenneT respectievelijk GTS kan uitoefenen op de prijs en hoeveelheid van de benodigde energie (en vermogen) en/of brandstoffen. Dat laat onverlet dat de NMa zowel TenneT als GTS wel een prikkel wilde geven om zo efficiënt mogelijk te handelen op die onderdelen waar TenneT respectievelijk GTS wel invloed op hebben. Daarom heeft de NMa indertijd besloten om het verschil tussen de verwachte inkoopkosten voor energie en de gerealiseerde inkoopkosten voor energie slechts gedeeltelijk na te calculeren. De NMa heeft dit in de vijfde reguleringsperiode geëffectueerd in een bonus/malus-regeling. Deze bonus/malusregeling houdt in dat de Raad van het verschil tussen de geschatte inkoopkosten voor energie en de gerealiseerde inkoopkosten voor energie (zowel negatief als positief) slechts voor 75% nacalculeert. Het resterende gedeelte is voor rekening en risico van TenneT respectievelijk GTS (het risicopercentage van 25%). Indien het verschil meer dan 20% van de geschatte inkoopkosten voor energie (de bandbreedte ) bedraagt wordt het meerdere of mindere volledig nagecalculeerd. Hierdoor is er dus maximaal 5% risico voor de netbeheerder ten opzichte van het budget per taak (de cap ). De NMa verwerkt de nacalculatie als correctie in de tarieven volgend op het jaar dat dit bedrag bekend is. Dit betekent een t-2 vertraging. Enerzijds blijft TenneT respectievelijk GTS hiermee een prikkel houden om doelmatig in te kopen. Anderzijds zijn de risico s voor TenneT respectievelijk GTS (die direct invloed hebben op het rendement) begrensd tot een kwart van 20% van de geschatte inkoopkosten. 3. Vier verschillen in de behandeling van de inkoopkosten voor energie Er zijn vier verschillen aan te wijzen in de behandeling van de inkoopkosten voor energie tussen GTS en TenneT. Deze zijn hierna kort toegelicht. Het eerste verschil in de behandeling van de inkoopkosten voor energie heeft betrekking op het vaststellen van de verwachte inkoopkosten voor energie. Bij GTS wordt hiervoor gebruik gemaakt van de inkoopkosten voor energie in het jaar voorafgaand aan de reguleringsperiode (i.c voor de huidige reguleringsperiode). Bij zowel de transporttaak als bij de systeemtaak van TenneT wordt hiervoor in de vijfde reguleringsperiode gebruik gemaakt van de gemiddelde inkoopkosten voor energie in de drie jaar voorafgaand aan de reguleringsperiode (i.c ) gecorrigeerd voor de inflatie. Reden voor deze keuze is dat de NMa van mening was dat het hanteren van inkoopkosten van een enkel basisjaar onvoldoende rekening houdt met de fluctuaties in de inkoopkosten die zich voor kunnen doen. TenneT is van mening dat een gemiddelde van drie jaar niet representatief is en stellen voor om hier dezelfde werkwijze te hanteren als bij GTS. 2. Zijn de inkoopkosten voor energie bij TenneT naar uw mening dusdanig volatiel dat het in de rede ligt om de schatting te baseren op de gemiddelde kosten in de voorgaande drie jaren? 3. Speelt dit niet bij GTS? 2

3 4. Wat betekent uw antwoord voor de regulering van GTS respectievelijk TenneT? Het tweede verschil in de behandeling van inkoopkosten voor energie heeft betrekking op de systeemtaak van TenneT. De schatting voor de inkoopkosten wordt jaarlijks vastgesteld, omdat de inkoopkosten ook mogelijk beïnvloed kunnen worden door meerjarige veranderingen in de energiemarkten (onder andere de olieprijzen). Zo wordt voorkomen dat een structureel lager of hoger kostenniveau voor inkoopkosten voor energie pas in een volgende reguleringsperiode tot aanpassing van het budget leidt in plaats van twee jaar later. Dit draagt bovendien bij aan stabiele ontwikkeling van het budget en het tarief. 5. Wilt u dit verschil continueren? Het derde verschil in behandeling ziet op de kosten van netverliezen van TenneT. Bij de berekening van de kosten voor netverliezen houdt de NMa rekening met een trend in de in te kopen hoeveelheid. Deze trend bedraagt thans 4%. De NMa zal nog nagaan of deze trend de afgelopen jaren ook daadwerkelijk zichtbaar was. 6. Moet deze trend worden gehandhaafd? 7. Zo ja, wat is een goede voorspeller voor de trend? 8. Zijn er andere redenen voor een trend, bijvoorbeeld uitbreidingen? Het vierde verschil in behandeling ziet op de kosten voor noodvermogen van TenneT. Deze kosten waren op voorhand niet goed te schatten, omdat de hoogte in belangrijke mate afhankelijk was van de ingebruikname van de BritNed-kabel. De ingebruikname van de BritNed-kabel had waarschijnlijk een substantieel effect op de hoeveelheid in te kopen noodvermogen. Deze hoeveelheid is afhankelijk van het grootste incident van uitval van productievermogen, dat door de ingebruikname van BritNed aanzienlijk toenam. De hoeveelheid in te kopen noodvermogen kon hierdoor verdubbelen en dit gold daarom ook voor de kosten voor noodvermogen. Doordat zowel het moment van de ingebruikname als de omvang van het effect ervan op de inkoopkosten voor noodvermogen in 2010 nog onbekend waren, kon de NMa op voorhand geen rekening houden met een stijging van deze kostenpost door de ingebruikname van de BritNed-kabel. Daarom zijn deze kosten in de vijfde reguleringsperiode volledig nagecalculeerd. Nu de BritNed-kabel in gebruik is genomen, ziet de NMa geen reden meer om deze kostenpost anders te behandelen dan de overige inkoopkosten. Daarom is het voorstel van de NMa om kosten voor noodvermogen op dezelfde wijze te behandelen als de andere inkoopkosten voor energie, namelijk met een gedeeltelijke nacalculatie met cap van 5%. 9. Kunt u zich vinden in het voorstel van de NMa om de uitzonderingspositie voor de kosten voor noodvermogen te beëindigen? 4. Kritiek TenneT TenneT heeft kritiek op de huidige wijze van regulering. Deze kritiek valt in drie delen uiteen. 3

4 Ten eerste is TenneT van mening dat de prikkel om zo efficiënt mogelijk te handelen vervalt als door één onderdeel van de inkoopkosten voor energie het budget ruim wordt overschreden of onderschreden. TenneT stelt daarom voor om één budget per product ( kostensoort ) te hanteren in plaats van per taak. De NMa deelt de analyse van TenneT gedeeltelijk. De prikkel om zo efficiënt mogelijk te handelen kan inderdaad vervallen als door één onderdeel van de inkoopkosten voor energie de bandbreedte wordt overschreden. De oplossing die TenneT voorstaat, onderschrijft de NMa echter niet. Dat heeft twee redenen: (1) een budget per product past minder goed bij het uitgangspunt van regulering op basis van totale kosten (TOTEX), en (2) een budget per product zorgt er voor dat TenneT de winsten op het ene product niet hoeft in te zetten ter compensatie van verliezen op een ander product. De prikkel wordt hiermee dus kleiner dan beoogd. De NMa geeft daarom de voorkeur aan het verruimen van de bandbreedte en tegelijkertijd het risicopercentage zodanig verlagen dat de cap op 5% blijft gehandhaafd. Een mogelijkheid is zelfs om de bandbreedte te vergroten tot het totale budget met het risicopercentage op 5%. 10. Deelt u de analyse van TenneT dan wel de reactie van de NMa? 11. Hoe zou u dit willen oplossen? 12. Bent u van mening dat dit ook voor GTS moet worden toegepast? Ten tweede is TenneT van mening dat de regeling zoals die nu is vormgegeven, te veel risico voor TenneT met zich mee brengt. Daarom stelt TenneT voor om de kosten op een andere wijze ex ante te bepalen, zonder risico, namelijk door uit te gaan van bijvoorbeeld de Endex. Een ander voorstel van TenneT is het volgen van de APX (ex post). De NMa deelt deze analyse niet. Er is bewust een risico geïntroduceerd in de regulering van de inkoopkosten voor energie om TenneT en GTS te prikkelen zo efficiënt mogelijk in te kopen. Dit sluit ook aan bij een principieel uitgangspunt in de regulering dat een netbeheerder alleen de efficiënte kosten vergoed krijgt. Het risico dat Tennet en GTS wel lopen wordt redelijkerwijs vergoed door de WACC. Het systeem dat TenneT voorstaat betekent feitelijk dat alle kosten van TenneT vergoed worden en leidt daarmee tot cost-plus regulering. 13. Deelt u de analyse van TenneT dan wel de reactie van de NMa? 14. Hoe zou u dit willen oplossen? 15. Bent u van mening dat dit ook voor GTS moet worden toegepast? Ten derde is TenneT van mening dat het budget dat de NMa ex ante vaststelt niet representatief is. TenneT wil nog budgetrisico lopen noch voorfinancieren. Vanzelfsprekend is de NMa voorstander van een budget dat representatief is voor de kosten. Op basis van de huidige inzichten en kennis ziet de NMa echter geen aanleiding tot wijziging in de wijze waarop het budget wordt bepaald. 4

5 Bovendien is de NMa van mening dat de regulering robuust is. Als kosten significant afwijken van het verwachte budget, dan wordt het grootste deel nagecalculeerd. Ook in het geval van bijvoorbeeld congestiekosten is een efficiëntieprikkel nodig, omdat op de lange termijn deze kosten vermeden kunnen worden door netinvesteringen. 16. Deelt u de analyse van TenneT dan wel de reactie van de NMa? 17. Hoe zou u dit willen oplossen? 18. Bent u van mening dat dit ook voor GTS moet worden toegepast? 5