de lijsterbes gemeenschapskrant van Tine Ruysschaert en Jo Decaluwe met Liefdesbrieven in de Lijsterbes, 27 januari Nieuwe bibliotheek

Transcriptie

1 gemeenschapskrant van kraainem België-Belgique P.B Kraainem I 2/2902 afgiftekantoor kraainem 1 de lijsterbes jaargang 6, nr 1 januari 2005 maandelijks tijdschrift (niet in juli-augustus) Nieuwe bibliotheek Afval wordt duurder opent deuren Filiaal verbaast met woordeloos theater Tine Ruysschaert en Jo Decaluwe met Liefdesbrieven in de Lijsterbes, 27 januari 9-10 UIT DE GEMEENTE 2-3 Uit de gemeenteraad / 3 Nieuwe bibliotheek opent deuren / 4-5 Uit Kraainems verleden / 6 Bijnamen noemen VERENIGINGSNIEUWS 7 Filiaal met woordeloos theater / 8 Kreativa - KAV - Ziekenzorg - Sportraad - Lijsterbes goes latin - Chiro / 15 Activiteitenkalender DE LIJSTERBES 9 Acteur Jo Decaluwe over Liefdesbrieven / Programmatie / 16 Agenda RAND-NIEUWS 12 RandRevue - Winkeliers leren Nederlands / 13 In Memoriam André De Moor, voorzitter vzw de Rand BURENGERUCHT 14 De Bosuil Jezus-Eik - De Kam Wezembeek-Oppem

2 UIT DE GEMEENTE 02 aan de politieke pols Afval wordt duurder Uit de gemeenteraad van 30 november > Lea Bruggemans, de directrice van de Nederlandstalige school, gaat op het einde van dit schooljaar met pensioen. Haar ambt wordt opengesteld en de gemeenteraad stelde de voorwaarden om de juiste kandidaten te vinden vast. > De gemeente introduceert de elektronische identiteitskaart. De prijs voor deze kaart zal 10 euro zijn. Hieraan wordt nog eens 2,5 euro aan gemeentebelasting toegevoegd. De geldigheidsduur van de kaart is 5 jaar. Eva Kahn (LBM) vroeg waarom de gemeentebelasting met 1 euro verhoogd werd. Burgemeester Willemart (Union) antwoordde dat dit bedrag het gemiddelde was van wat de omliggende gemeenten vragen. > De discussie over het afvalbeleid werd opgesplitst in de huis-aan-huis inzameling en het containerpark. Het schepencollege stelde voor de witte zak (60 liter) voor 1,5 euro, de witte zak (30 liter) voor 0,75 euro en de blauwe zak (60 liter) PMD voor 0,125 euro te verkopen. Voor de GFT-container zou men jaarlijks een sticker van 50 euro moeten aanschaffen. Opnieuw had iedereen zijn eigen voorstel klaar. LBMschepen Gaëlle Lamot reageerde scherp en stelde dat dit voorstel niet gesteund wordt door het volledige schepencollege. Mijn voorstel is om de GFT-container gratis te houden. Iemand die zijn tuin goed onderhoudt, is geen vervuiler en mag niet gestraft worden, aldus Lamot. Partijgenoot en oud-burgemeester Leon Maricq voegde eraan toe dat het oude reglement nooit afgeschaft werd en dat de gemeenteraad daardoor geen nieuw kan stemmen. Eugène De Pauw (K2000) trad Lamot bij en voegde eraan toe dat de GFT-container maar voor zes maanden gebruikt wordt. Hiervoor 50 euro vragen is van het goede te veel. Schepen Louis Hereng (K2000) constateerde dat de standpunten ver uit elkaar lagen. Ik heb de volgende voorstellen ingediend bij het schepencollege: ofwel 35 euro per jaar en een wekelijkse ophaling ofwel 25 euro per jaar en een tweewekelijkse ophaling. Raadslid Eva Kahn (LBM) kon zich vinden in dit tweede voorstel. Raadslid Luk Van Biesen (K2000) vond het bedroevend dat men geen beslissing kon nemen. Hij zag er het nut niet van in om hierover te stemmen vooraleer een begrotingsdebat te voeren. Dit zal ontegensprekelijk gevolgen hebben voor de begroting. Wat zal er met de opcentiemen en de personenbelasting gebeuren? Gaat men deze ook verhogen? Dit zou pas bij de haren getrokken zijn. Wij hebben dan ook amendementen ingediend op het voorstel van het schepencollege, legde Van Biesen uit. Hierop reageerde schepen d Oreye-de Lantremange (Union) kwaad. Om jouw gelijk te halen haal je een aantal zaken door elkaar. Ons afvalbeleid heeft niets te maken met de begroting. Trouwens, dit debat wordt verkeerd gevoerd. Het gaat om het betalen van een dienst en niet over een extra belasting. Alle amendementen en voorstellen ten spijt, keurde de raad het oorspronkelijke voorstel van het schepencollege goed. Bijgevolg zal de huis-aan-huis ophaling aanzienlijk duurder worden. Ook voor het containerpark zal je - net zoals in de buurgemeenten - voortaan moeten betalen. De tarieven vind je in de onderstaande tabel. personen- aanhang- bestelwagen wagen wagen grof afval 5 euro 20 euro 40 euro bouwafval 0 euro 5 euro 10 euro asbest 5 euro 20 euro 40 euro PMD gratis gratis gratis groenafval gratis 5 euro 10 euro > De hoeve Van Deuren, gelegen aan de Dezangrélaan nr. 12, zal omgebouwd worden tot bejaardenflats. De financiering gebeurt door het OCMW van Kraainem en de werken zullen ongeveer euro kosten. De bedoeling is tien serviceflats te bouwen en de bewoners van Kraainem voorrang te geven. Raadslid Lucien Verheyden (K2000) vindt het een gemiste kans dat er niet meer flats gemaakt worden. Ik had een voorstel op de commissie openbare werken ingediend om de vijf duplexen te vervangen door gewone appartementen. Dat is ook interessanter voor de gemeente. > Lucien Verheyden (K2000) had ook vragen bij het niet aanleggen van voetpaden. Er zijn genoeg voorbeelden bekend van eigenaars die het vertikken om een voetpad aan te leggen. De gemeente legt nu voetpaden aan op privé-domein. Dat is niet eerlijk ten opzichte van mensen die wel hun burgerplicht vervuld hebben. Het straatje van vroeger raadslid Cappart, werd op die manier gratis aangelegd. Het beloofde onderzoek hiernaar is niet gebeurd. De gemeente neemt dit volledig ten laste. Verheyden stelde voor een forfaitair bedrag vast te leggen om dergelijke zaken tegen te gaan. Burgemeester Willemart: Mijn mening is dat het wel degelijk de taak van de gemeente is om deze voetpaden aan te leggen. Een dergelijke verhaalbelasting werd trouwens al in 1997 afgeschaft. Ik denk dat het niet wenselijk is om dit terug in te voeren. Ook raadslid Van Biesen (K2000) wil de verhaalbelasting niet opnieuw invoeren. Het voorstel Verheyden werd weggestemd met 2 ja, 2 onthoudingen en 15 neen. > De gemeente wacht een wet af waardoor ze administratieve boetes kan innen voor de tijdelijke inname van openbaar domein door handelaars, aannemers, enzovoort. Zo kunnen aannemers en handelaars nog een hele tijd openbaar domein innemen zonder beboet te worden en zullen voetgangers nog altijd hinder ondervinden, stelde Verheyden (K2000). > Lucien Verheyden (K2000) vroeg of het nodig was om de verlichtingspalen aan de oversteekplaatsen in onze gemeente te vervangen of te vernieuwen. Blijkbaar werd hiervoor geen aanbesteding uitgeschreven en werd dit niet voorgelegd aan de commissie openbare werken. Hij vroeg

3 UIT DE GEMEENTE 03 Nieuwe bib opent onder massale belangstelling ook waarom deze palen terug in rood en wit waren, en niet in de gebruikelijke zwarte en gele kleuren. Burgemeester Willemart (Union) antwoordde: Er waren veel defecten en we konden gebruik maken van de trekkingsrechten van Iverlek om deze palen snel te vervangen. Hierdoor moesten we geen aanbesteding uitschrijven. Wat betreft de opmerking over de kleuren van de palen, kan ik gewoon antwoorden dat de gele en zwarte kleuren bij verschillende mensen wrevel opwekken en vandalisme tot gevolg hebben (verschillende palen aan de Potaardestraat werden door vandalen in rood en wit geverfd). Wij hebben dus voor de witte en rode kleuren gekozen om vandalisme tegen te gaan. Zondag 12 december was een hoogdag voor de Nederlandstalige bibliotheek van Kraainem. Na vele weken noeste arbeid van een aantal mensen onder leiding van bibliotheekverantwoordelijke Inge Van Paeschen, werden de deuren van een totaal vernieuwde ruimte weer geopend. De belangstelling was overweldigend. Jacques Vilrokx, voorzitter van de cultuurraad, hield in zijn toespraak een pleidooi voor het hanteren van andere waardesystemen door te stellen dat door lezen andere culturen worden ontdekt. Hij legde de nadruk op de verbredende openheid van de bibliotheek. Complementariteit en samenwerking liepen als een rode draad door zijn toespraak. Hij sprak met lof over de vele vrijwillige medewerkers die zich gedurende vele weken hebben ingezet om de bibliotheek een nieuw elan te kunnen geven en dankte o.m. het Davidsfonds dat een aantal boeken schonk. Nadien vroeg schepen van Cultuur Louis Hereng de hele Kraainemse bevolking geregeld af te zakken naar de Patronaatstraat, waar de bibliotheek gevestigd is. De schepen hoopt dat de leerlingen van de basisschool boeken komen uitlenen. Ook de leerlingen van de Franstalige basisschool. Ook voor hen mag onze bibliotheek geen geheimen hebben, zei hij. De Vlaamse kinderen kunnen op hun beurt de Franstalige bibliotheek binnenspringen. Schepen Hereng richtte zich nadien tot de aanwezige burgemeester en stelde vast dat Kraainem een van de weinige gemeenten in Vlaanderen is die nog steeds geen erkende bibliotheek bezit. De realisatie hiervan zou onze gemeenschappen zonder twijfel dichter bij elkaar brengen. Bibliotheekverantwoordelijke Inge Van Paeschen had tegenslag, want die ochtend liet haar stem haar in de steek. Liliane Hertens, bestuurslid van de cultuurraad, sprak in haar plaats een aantal woorden. Hieruit bleek dat zij blij en fier is de draaischijf van de bibliotheek te zijn. Ook zij ziet de toekomst rooskleurig tegemoet. Burgemeester Willemark sprak zich lovend uit over de heropening van de bibliotheek en ziet een samenwerking tussen de Nederlandstalige en Franstalige bibliotheek zitten. Na het academische gedeelte werd buiten het naambord onthuld waarna alle aanwezigen uitgenodigd werden om het bibliotheeklokaal te bezoeken, zich in te schrijven en al een eerste boek meen naar huis te nemen. De boeken- en taartenverkoop bracht 1000 euro op, de tombola 300 euro. Volksvertegenwoordiger Luk Van Biesen en schepen Louis Hereng overhandigden een cheque van 500 euro, waarmee ze hun belofte gedaan op het volksfeest van begin oktober, inlosten. De bloemen van Kreativa en het gemeentebestuur gaven alles een fleurig tintje. De start van de bib werd zeker niet gemist. Luc Timmermans Liliane Hertens nodigde de mensen uit om veel naar de bibliotheek te komen. Het kinderhoekje trok direct de jongste bezoekers aan.

4 UIT DE GEMEENTE 04 terugblik Uit Kraainems verleden (47) De verplichte arbeidsdienst in Duitsland tijdens de Tweede Wereldoorlog De lotgevallen van enkele Kraainemnaars Het verhaal van Kamiel Mels ( 11 juli 1924) Op 4 februari 1943 vertrok Kamiel als opgeëiste voor de verplichte arbeidsdienst naar Duitsland. Hij was de enige Kraainemnaar tussen heel veel onbekenden. Van Brussel ging het naar Aken waar een eerste schifting werd doorgevoerd. Er werden drie groepen gevormd volgens de plaats van tewerkstelling: Noord-Duitsland, Zuid-Duitsland en de omgeving van Berlijn. Aangezien Kamiel bij de laatste groep werd ingedeeld, zette hij de reis verder naar Rehbrücke in de buurt van Potsdam. Hier was een groot Durchgangslager of transitkamp, waar de tweede en definitieve schifting gebeurde. Bij het binnenkomen moesten ze de reiskoffers inleveren en wachten tot hun naam werd afgeroepen. Afgevaardigden van de fabrieken van Berlijn kwamen hier hun arbeiders halen. Kamiel kwam terecht in een metaalfabriek in Neukölln (Berlijn), waar zowel matrijzen als metalen doosjes en kastjes en schroeven werden gemaakt. Hij logeerde meer dan 10 km verder in Rahnsdorf, op een eilandje in de Grosse Mügelsee. Het lager of kamp was klein. Er verbleven maar een honderdtal arbeiders: 4 Belgen, 10 Nederlanders, een twintigtal Fransen en enkele Polen en Russen. Deze laatsten waren afzonderlijk gehuisvest. Het lager was een oud hotel-restaurant met een grote stenen oven die men warm stookte met hout. In het begin waren de arbeiders vrij. Er was zelfs geen omheining en ze durfden het aan naar de Engelstalige radio-uitzendingen te luisteren, iets wat zelfs in België verboden was. Maar later werd de radio afgenomen en vervangen door een luidspreker en deed een Feldwebel er de militaire orde heersen. De arbeiders sliepen op een houten brits waarop een matras gevuld met Baumwolle lag, een groot woord voor de dunne gekrulde reepjes hout. Vast slapen deed niemand, want anders was je gezien. Alle hout diende om de kachel te stoken en men zou het hout letterlijk onder de slaper vandaan gehaald hebben om in het vuur te gooien. Het waren lange dagen in de fabriek. Van s morgens 6u tot s avonds 6u. Om tijdig in de fabriek te zijn, moest Kamiel om 4u40 opstaan, de trein van 5u05 nemen om op het werk aan te komen om 5u50. Zo klopte hij zijn 60 uren per week. Kamiel babbelde zich eruit De verdiensten waren niet groot: 80 Pf. per uur. Als hij erin slaagde een tiental sigaretten aan medearbeiders te verkopen, verdiende hij evenveel. De WC s oefenden een grote aantrekkingskracht uit. De mannen spraken er met elkaar af en vertraagden het werk. Na een zekere tijd stelde de Lagerführer vast dat Kamiel nogal rad van tong was en zowat met alle vreemde arbeiders een gesprek kon voeren. Daarom wilde hij er een Dolmetscher (tolk) van maken, maar dat ging niet door, want de directie gaf haar toelating niet. Kamiel liep veelvuldig bij de arts langs en was vaak afwezig op het werk. Zijn meestergast was er dan ook helemaal niet rouwig om toen de gelegenheid zich aanbood om Kamiel te verplaatsen. Een loodgieter uit de stad, die ook het onderhoud in de fabriek deed, werd brandweerman en Kamiel werd loodgieter. Voortaan mocht hij in het atelier van Herr John (spreek uit: Joon) werken voor gewone klanten. Hij mocht aan de tafel van zijn werkgever eten en dat was niet te versmaden. Dikwijls ging hij bij de klanten klagen over de slechte toestand van zijn broer Ward. Soms slaagde hij erin medelijden op te wekken en dan kreeg hij wel eens wat voedsel of een etensbonnetje. Maar in 1945 was eetwaar zeer schaars geworden. Iedereen leed honger, zodat zelfs de meer bevoorrechten in de rats zaten. Kamiel kon nu niet meer eten bij John. Dit bracht hem ertoe zijn werkgever te zeggen: Indien u geen maaltijden meer hebt voor mij, kan ik niet langer voor u werken. En hij trok terug naar de fabriek. Maar in 1945 was al heel wat platgebombardeerd en de Russen naderden met rasse schreden. Van werken in de fabriek kwam niet veel in huis. De Ausländer (buitenlanders) werden ingeschakeld in de verdediging van Berlijn. Ze moesten loopgrachten graven en pantserversperringen aanleggen met zware ijzeren balken en steenafval dat meer dan voldoende voorradig was. Op zaterdagnamiddag en zondag was Kamiel vrij. s Zomers ging hij varen op het meer, s winters schaatsen. Meestal echter zochten de mannen van Kraainem elkaar op: vader Henri en zoon Jules Hainaut, Robert De Putter, Jan Heurckmans, de broers Willem en Jan De Pauw, Karel Winnepenninckx en Edward Mels. Waarover ze het hadden, hoeft niet gezegd te worden. Op naar het westen De oorlog kwam steeds dichterbij. Eerst naderde hij vanuit de lucht, later kwamen de Russen met hun tanks. 31 januari 1943 betekende een keerpunt in de oorlog. Tot lang in 1943 werd sporadisch gebombardeerd, maar vanaf Kerstmis 1943 begon het voorgoed. Nu werden er systematisch en op grote schaal bommen geworpen. Kamiel beleefde blijkbaar opnieuw het grootste bombardement van Berlijn in februari 1945, toen zowat bommenwerpers, begeleid door 800 jachtvliegtuigen, uit de blauwe hemel vielen en Berlijn in een kwartier tijd in puin legden. De sfeer die aanvankelijk uitgelaten was, sloeg om in schrik. Wat zou er van hen worden? Eén ding was zeker: er zou spoedig een einde komen aan hun benarde situatie. De Russen stonden ondertussen in Frankfurt-aan-de-Oder en zetten vandaar een groot offensief tegen Berlijn in. Het begon met een verschrikkelijke beschieting die dagen duurde. De hel op aarde. En plots - was het 21 april 1945? - kregen de arbeiders van de Lagerführer de toelating zich naar het westen te begeven. Onmid-

5 UIT DE GEMEENTE terugblik 05 Ward Mels (l.) en Kamiel Mels (r.) Kamiel Mels (r.) in Berlin Rahnsdorf, dellijk stapte Kamiel op. Op zeker ogenblik geraakte hij op een wagen met vluchtelingen en bereikte zo de Landsberger Allee in Pankow. Hier ergens werkten Jan Heurckmans en Robert De Putter. Hij liep verder door de stad naar Unter den Linden en het centrum. Voor een pakje sigaretten mocht hij meerijden met een NSKK-er tot in Charlottenberg. Daar kon hij de tram opstappen naar Spandau, naar zijnj broer Edward. Iedereen was nog daar. Het was zondag en het bericht werd verspreid dat het kamp ontruimd moest worden, want er zou een hospitaal in ondergebracht worden. Een groepje Vlamingen, onder leiding van Kamiel, de jongste, trok zonder verpozen naar het westen, richting België. Voor Kamiel, die gezorgd had voor twee rugzakken, viel het lopen nogal mee, maar de andere jongens die met rieten manden en reiskoffers zeulden, hadden het veel moeilijker. s Avonds kwam de groep in Staaken aan. Doodop! Alleen Kamiel was nog redelijk fit, de anderen waren allemaal ondervoed. Ze waren aan een echte calvarietocht begonnen, maar de hoop op bevrijding hield hen op de been. Een boerin weigerde hen te huisvesten, maar veranderde van mening toen Kamiel een Duitse legercommandant onder de arm nam. Nu konden ze zelfs gekookte aardappelen eten zoveel ze wilden. Vooraleer ze s anderendaags vertrokken, namen ze nog gauw een vaderlanderke (klein juten zakje) van de zolder mee. Het was niet mooi, maar nood breekt wet. Leider Kamiel, die stafkaarten had, leidde zijn groep uit Staaken in de richting van Rathenow, waar ze onderweg op een hoeve bij Franse krijgsgevangenen terecht kwamen. Die krijgsgevangenen hadden pas enkele lekkernijen van het Rode Kruis ontvangen, o.a. oploskoffie. Er werd druk umgetauscht. s Anderendaags heel vroeg, rond 3 of 4 uur: alarm. Russen in aantocht. Een stootkarretje werd aangeslagen, alle bagage erop geladen en vooruit, naar Rathenow. Onderweg werd echter van richting veranderd, naar Brandenburg. Na 14 uur marcheren konden ze niet meer. Een boer weigerde hen een onderkomen te verschaffen, maar een beetje oploskoffie deed wonderen. Ze sliepen. Toen ze s anderendaags wakker werden, was iedereen, zelfs de boer, verdwenen. In de gevel was een groot gat geschoten en de Russen waren daar. Eigenlijk waren het Kirgiezen en Mongolen. De eerste Rus die Kamiel te zien kreeg, was er een te paard. Hij eiste Kamiels uurwerk op. Er werd zo vlug mogelijk verder gestapt naar Pritzerbe in de buurt van Brandenburg. Ze waren afgebeuld en uitgeput en ze hadden honger; toch strompelden ze verder, op de been gehouden door de gedachte aan thuis. Onderweg molken ze koeien. In Pritzerbe raakten ze klem. Ze konden niet vooruit en niet achteruit en lagen ongeveer een week in het vuur van het front. De stalinorgels scheurden hun oren. Toen de strijd geluwd was, trokken ze met een zakdoek voor de mond door de stad Brandenburg: overal lijken, wapens, puin en stank. Ze volgden de Russen die naar het westen oprukten. Onderweg naar Magdeburg stak in de groep onenigheid de kop op. Drie mannen wilden zich niet meer onderwerpen aan Kamiel, de jongste van de bende, en trokken alleen verder. Later sloten ze zich opnieuw bij Kamiel en zijn uitgedunde troep aan. Op 66 km van Magdeburg wijzigden ze hun route om naar Fischbeck (Tangermünde), een plaats aan de Elbe, te trekken. Toen werden ze door de Russen opgeëist en moesten ze loopgrachten aanleggen en aan een vliegveld werken. Er werd een schaap bemachtigd en met een mes, gemaakt uit een zaagblad, sneed Kamiel het dier de nek over: er was weer eten. Op een bepaald ogenblik zaten ze daar midden in het front. De kogels vlogen hen om de oren. Eindelijk was het 8 mei; het einde van de ellende. In Fischbeck werden ze op de Studebakervrachtwagens geladen en naar Dessau gebracht, waar ze enkele dagen verbleven. Daarna leverden de Russen hen aan de Amerikanen over, die hen eerst bestookten met vragen als welke tram rijdt in Brussel van het Noordstation naar het Zuidstation? Ze werden er ook ontluisd. Na enkele dagen werden ze op dierenwagens geladen en na een reis van een week over Leipzig, Weimar, Erfuhrt, Fulda, Frankfurt-aan-de-Main, Saarbrücken, Thionville en Luxemburg in een kazerne van Jambes afgeleverd. Weer volgden ondervragingen en toen werden ze definitief vrijgelaten. Ze namen de tram in Sint-Joost. Toen ze in Kraainem aankwamen, liep onderpastoor Geeroms zo rap zijn benen hem dragen konden om het blijde nieuws aan de ouders mee te delen. Georges Bulteel

6 UIT DE GEMEENTE 06 Bijnamen noemen (7) Snaake Snaake, nog zo n bekende figuur. Freddy Govaerts, zoals aangegeven op zijn identiteitskaart, is als elektricien tewerkgesteld bij een elektriciteitsbedrijf. De naam van zijn baas is Snaake. Verder hoeven we dus niet te zoeken. De man wordt vereenzelvigd met zijn werkgever. Hoeveel meer kan je voor je werk over hebben? Snaake Boulie Boulie Zoals wel vaker voorkomt, zijn bijnamen vaak afleidingen van eerder gegeven bijnamen. Zo ook in het geval van Boulie Boulie. Zijn vader, Guillaume Vermeulen, een vermaard loodgieter, werd den Bol oek giene goeie genoemd. Oek giene goeie omdat hij altijd met deze woorden afscheid nam na een avondje doorzakken. Marc, den Boulie, een man met een peperkoeken hart, werd al snel Marc van den Bol genoemd om dan later zijn eigen bijnaam te krijgen: Boulie Boulie. Beire van Patosj Beire van Patosj: een naam die klinkt als een klok. Albert Blockmans heeft zijn bijnaam te danken aan zijn vader, Jef Blockmans. Ooit kwam Jef in het vroegere café Bij Warreke Sterckx aan de Statieplaats in Kraainem (dit café was eigendom van de schoonouders van Jef van de Steins of Jef Uytdenhoef). Daar waren een aantal verwoede kaartspelers zéér druk in de weer met hun spel. Jef Blockmans ging bij zijn vrienden staan en riep hen toe geft moa van patosj, hé mannen, waarmee hij waarschijnlijk geeft er maar een lap op wilde zeggen. Hierop ontstond grote hilariteit. De uitspraak bleef hangen en de dag daarna had Jef Blockmans zijn bijnaam, Jef Patosj, vast. Zijn zoon Albert erfde de bijnaam van zijn vader en werd Beire van Patosj. Albert woont nog altijd in Kraainem. Hij heeft er 32 jaar als gemeentearbeider gewerkt. Hij is nog steeds actief in het sportieve leven van onze gemeente. Hij is al ettelijke jaren scheidsrechter voor de lokale voetbalvereniging Europa 90 FC Kraainem. Boulie Boulie Beire van Patosj

7 Een broederschap van kinderlijke fantasie VERENIGINGSNIEUWS vereniging in de kijker 07 Een gesprek met Jan en Rik Otten van theatergroep Filiaal De broers Otten zijn een begrip in Linkebeek. Hun theatergroep Filiaal ook. En nu komen ze naar Kraainem! Al 20 jaar draait de nu vijfkoppige groep mee in het Linkebeekse culturele leven. Jan en Rik Otten en Johan Schepers richtten Filiaal op en vijf jaar geleden kwamen ook de oudste broer Carlo Otten en Michel Vanden Berghe erbij. Filiaal brengt non-verbaal, absurd en humoristisch theater, dat steeds meer bijval kent. Eigenlijk zijn we gewoon vijf peuters die onze fantasie willen laten voortleven. Soms doen we zo debiel dat het er compleet over is. Een gesprek met de broertjes Otten is een langgerekte lach. Filiaal ( Waar de naam vandaan komt? Goede vraag. Eigenlijk geen idee. Het klonk gewoon goed. ) ontstond als een verlengstuk van kleine optredens en sketches die Jan, Rik en Johan in de chiro van Linkebeek en op trouwfeesten regelmatig uit hun broekzak toverden. We hadden de ambitie om iets beters te maken en er vooral pas mee naar buiten te komen als we het goed genoeg vonden. Zonder enige tijdsdruk, vertelt Rik. Het heeft dan ook vijf jaar geduurd voor ons eerste stuk klaar was. Ze omschrijven hun theaterstijl als een non-verbaal, absurd en humoristisch spektakel. We zijn er spontaan in beland. Het is een mix van mime, dans en muziek ondersteund, door een goede belichting. In die 20 jaar hebben we zes stukken gemaakt waarvan één best of lacht Jan Otten. We doen gewoon wat we willen, we amuseren ons, maar natuurlijk willen we ook beter worden en groeien in hetgeen we doen. Sinds anderhalf jaar staan ze met Morgen goe weer op de planken. Zoals zo vaak is ook hier de werktitel onze échte titel geworden, lacht Rik. Meestal brengen we een zestal scènes. Die worden op een bepaalde manier aan elkaar gezet. Een rode draad is niet altijd noodzakelijk. Er zit een verhaal achter, maar de helft van het publiek snapt dat meestal niet. (Beiden liggen in een deuk van het lachen.) Wekelijks komt het vijftal samen om te brainstormen over nieuwe invallen, lekker te eten en zich vooral ongebreideld te amuseren. Ook nu is een woord van de ene genoeg om de andere in een onbedaarlijk lachen te laten uitbarsten. We zijn vijf conspirerende gamins. We blijven het kind in onze fantasie voeden. Vijf peuters die hun ding blijven doen. Soms is het zo debiel dat het een te maffe kermis wordt. Zo deden we allemaal eens een hele avond oudjes in een rusthuis na tot we gewoon niet meer bijkwamen. We nemen nooit iets serieus en dat is tegelijk onze sterkte en onze zwakte. Sommigen vinden het soms te vrijblijvend, maar wij hebben alvast genoeg pret!, giert Rik het uit. Jan valt in. We zijn allemaal meer dan vijftig jaar oud en zitten mensen na te apen alsof we peuters zijn. Om dit te doen, moet je gewoon alle grenzen opblazen. Dat is een ongelofelijke catharsis. Straattheater Met de steun van gemeenschapscentrum De Moelie, waar Filiaal repeteert en optredens geeft, groeide het gezelschap in de streek uit tot een gevestigde naam. Daarnaast houden ze zich ook bezig met straattheater. Tijdens de 11 juli-viering traden we op het internationaal straattheaterfestival in Brussel op en het sloeg enorm aan. Sindsdien worden we regelmatiger gevraagd. Jaarlijks kunnen we dankzij gemeenschapscentrum De Kroon in Sint-Agatha-Berchem deelnemen aan het straattheater daar. Maar het blijft allemaal vooral een vrienden- en familieaangelegenheid. Onze vierde broer Wim en Bjorn Moons helpen met belichting en muziek, vertelt Jan. Door de hechte voorbereiding en het ontbreken van een plot staan de vijf telkens voor een groot vraagteken. We weten niet of de mensen het zullen snappen. Soms reageert het publiek compleet anders dan verwacht. Er is geen verhaal en we hangen sterk af van muziek, belichting en een steeds wisselend decor. We proberen mensen te raken met intieme beelden die fijn zijn en blijven hangen. Soms raken we even een idee aan en springen dan direct weer over op iets anders. Terwijl ze wederom lachen, kijken ze elkaar vol broederliefde aan. Dit is voor ieder een belangrijk stuk van zijn leven. Andere dingen kunnen we schrappen, dit niet. Tot op onze oude dag zullen we verder gaan met onnozel te doen, besluiten beiden. Gunther Ritsmans Op 29 januari treedt Filiaal op in de Lijsterbes met het theaterstuk Morgen goe weer. Eind februari doen ze mee aan een drieweekse RandRevue die in verschillende gemeenschapscentra gebracht wordt en vanuit elke gemeente een bepaalde vereniging betrekt in één groot spektakel. Voor meer info kan je terecht op

8 VERENIGINGSNIEUWS 08 Nieuwjaarsfeest Kreativa 8 januari - 12u30 Een nieuwjaarsfeest met lekker eten en een optreden van Ricky Fleming. Je kan kiezen uit twee menu s. Menu 1: aperitief, babyananas gevuld met krab, broccoliroomsoep, wit van parelhoen met Brabants witloof en groene tuinboontjes, begeleid met een roomsausje van groene en roze peper en aardappelkroketjes, tulp met ijs en vers fruit, koffie. Menu 2: aperitief, babyananas gevuld met krab, broccoliroomsoep, gevulde tongrolletjes met zalm, verrijkt met garnaaltjes en een saffraansausje met aardappelkroketjes, tulp met ijs en vers fruit, koffie. Prijs voor dit alles: 35 euro; betalen op rek.nr van Kreativa. Inschrijvingen worden verwacht voor 25 december. Info: Celine Heurckmans, of of Gilberte Geeraerts, Castle Party Carnafolk Gemeentelijk Carnavalscomité Kraainem 15 januari - 20u11 - Kasteel Jourdain In het park en het kasteel Jourdain staat er op 15 januari heel wat te gebeuren. Om 20u11 worden 25 jaar stoeten met een groot vuurwerk, aangeboden door het gemeentebestuur, afgesloten. Om 22u11 wordt Prins(es) Carnaval 2005 verkozen. Om 23u11 wordt Prins Michel ( ) gehuldigd. Ondertussen en nadien is er natuurlijk een feestje met dans, drank en tombola. Iedereen is welkom, de toegang is gratis. Aromatherapie KAV - Ziekenzorg - Dienst Gezondheidspromotie LCM 25 januari - 14u - Zaal PUK Aromatherapie is een onderdeel van fytotherapie (genezen door kruiden), waarbij plantenaroma s worden gebruikt onder de vorm van essentiële, etherische of aromatische geuren. Heb je zin in koffie? Dan denk je er vrijwel onmiddellijk de typische geur bij. Een geut badolie met lavendel maakt een bad extra ontspannend. Zit je in een muffe of rokerige ruimte? Een geurkaars verdrijft vervelende geurtjes. Heb je een gevoelige huid? Je schoonheidsspecialiste kan exact vertellen wat je er met aromatherapie eventueel aan kan doen. Bewust of onbewust: aroma s spelen in ons leven een belangrijke rol. Zijn etherische oliën of aromatherapie nieuw? In welke toepassingen kan je ze gebruiken? Waarop moet je letten bij het gebruik? Vragen waarop je een antwoord krijgt in deze beslist te korte uiteenzetting over aromatherapie. Met de wijze kennis van onze grootmoeders in het achterhoofd laten we je de oneindige wereld van etherische oliën ontdekken en kennismaken met hun toepassingen. Benieuwd naar de kracht van de planten? We zetten je alvast op weg met enkele huis-, tuin- en keukenreceptjes. De lesgeefster brengt de aromatische oliën mee. We kunnen ze zelf uittesten! Interesse? Kom naar zaal PUK op dinsdag 25 januari om 14u. Info: KAV-Kraainem, Liliane, Spel zonder grenzen Op vrijdag 3 december organiseerde de sportraad van Kraainem en de Nederlandstalige Gemeentelijke Basisschool een spel zonder grenzen. Zoals je kan zien, gaven 136 leerlingen het beste van zichzelf. De Lijsterbes goes latin Zuiderse dansavond Dakra, KnA, M&B i.s.m. de Lijsterbes 5 februari - 20u Hoewel het buiten waarschijnlijk vriest dat het kraakt, beleef je op zaterdag 5 februari een van de warmste avonden ooit in de Lijsterbes. Dansclub Dakra, turnkring KnA en M&B zetten hun beste beentje voor om de sfeer van zuiderse avonden tot bij jou te brengen. Demonstraties van Latijnse dansen, salsa-initiaties, margarita s, sangria, tapas, noem maar op. Geen zee is te diep, geen berg te hoog om jou in het zonnige Spanje of het warme Latijns-Amerika te doen wanen. Inkom: 5 euro. Tickets zijn te verkrijgen bij de verenigingen en in GC De Lijsterbes.

9 NIEUWS UIT DE LIJSTERBES 09 Een leven lang liefdesbrieven schrijven Een gesprek met acteur Jo Decaluwe Op inlevingsvermogen staat geen leeftijdsgrens. Dat bewijzen Tine Ruysschaert en Jo Decaluwe met het toneelstuk Liefdesbrieven van de Amerikaanse auteur A.R. Gurney. Eerlijke liefdesbrieven, kaarten en andere soorten schrijfsels tussen een man en een vrouw die elkaar een leven lang schrijven. Jo Decaluwe, 62 jaar jong, acteur, regisseur, behoeder van Theater Tinnenpot en CD&V-politicus, geeft tekst en uitleg. Ik hou niet van het woord druk. Ik ben gewoon bezig en geniet ervan veel mensen te ontmoeten. En op zondag rust ik even uit. combinatie. Inderdaad, bevestigt Jo. Maar ik wil toch een bepaald conservatisme bewaren. Ik heb in mijn leven veel aan experimenteel theater gedaan. Hoe conservatiefs en traditioneel iets ook is, af en toe moet het eens een nieuw kleedje krijgen. Elke mens heeft ook wel iets conservatief. En het is de taak van de kunst om daar tegenaan te schoppen. Na het in vraag stellen, kom je dan bij de fundamentele waarden terecht die bewaard moeten blijven. We kunnen er de wereld niet mee veranderen, maar je kan de mensen wel iets meegeven. Het is onze rol om mensen eventjes in een compleet andere wereld te laten vertoeven. Tine Ruysschaert en Jo Decaluwe zitten op het podium achter hun lessenaar en lezen liefdesbrieven voor die een man en een vrouw naar elkaar schreven, een heel leven lang. We situeren het verhaal ergens in Vlaanderen. Het is vooral de man die van schrijven houdt. Ze ontmoeten elkaar op 7-jarige leeftijd. Dan start ook hun schrijven. Ze voelen wederzijdse affectie en hij overtuigt haar om te antwoorden op zijn brieven. En zo zie je een heel leven de revue passeren. Zij is een onevenwichtig meisje met drankproblemen terwijl hij standvastig is. Soms verliezen ze elkaar een tijdje uit het oog, maar steeds opnieuw nemen ze contact op met elkaar. Het stuk zit dramaturgisch zeer sterk in elkaar. De climaxen, anti-climaxen, humor en tristesse volgen elkaar perfect op, aldus Jo. Liefdesbrieven loopt al verschillende jaren en wordt telkens hernomen. Ook in het buitenland, onder meer in Zuid-Afrika, Zimbabwe en Namibië, traden beiden al op voor lokale kolonialen. Het toneelstuk is een klassieker geworden in het Nederlandstalig toneelgebied. Het is zeer rijk, omdat elke toeschouwer er iets uit kan halen. Het is herkenbaar en alle emoties van het leven zitten er in verwerkt. We hebben ook voldoende aan de brieven alleen. Extra decor is overbodig omdat de brieven al de aandacht naar zich toe trekken. Conservatisme bewaren Jo Decaluwe is een bezige bij. Hij was 34 jaar directeur van het Arcatheater in Gent. Toen hij de fakkel doorgaf, nam hij de leiding van het jeugdige Theater Tinnenpot over. Tinnenpot draait sinds 2001 volledig op zelfstandige basis. Elk jaar komen hier toeschouwers over de vloer. We staan open voor alle mogelijke kunstvormen en media. Naast acteren, regisseren, een theater leiden en les geven, is Decaluwe ook een begeesterd CD&Vpoliticus. Hij stond op de elfde plaats bij de voorbije verkiezingen voor het Vlaams Parlement. Een zeer ongelukkige positie. Maar ik behaalde toch meer dan stemmen. Ik heb mijn overtuiging van thuis uit meegekregen. Onze familie is verdeeld in een oude VU- en CD&V-kliek. Dat zorgt voor leuke discussies. Politiek en theater? Het lijkt een moeilijke Liefde voor theater Liefdesbrieven is een zogenaamd vrije productie onder de vleugels van Tinnenpot, het vroegere Arcatheater. Jo Decaluwe en Tine Ruysschaert zijn twee oudgedienden, maar de passie voor theater blijft even sterk. Dit beroep wil je ook op oudere leeftijd kunnen uitoefenen. Tot op het einde van mijn leven eigenlijk, mijmert Jo. Het is nog steeds alsof ik mijn eerste dag in het theater begin. De job is heel afwisselend en flexibel. Natuurlijk is het soms ook kommer en kwel, en lopen de spanningen hoog op. Maar de kunstvorm neemt dan de overhand. Om voor het publiek op te kunnen treden, daar blijf ik het voor doen. Het voordeel is dat ik al 42 jaar in het vak zit en dus veel ervaring heb. Ik kan problemen nu veel beter oplossen. En ik hou nog steeds van een mooie tekst, om bezig te zijn met de tekst en kritisch te staan tegenover collega s om zo elke keer een stapje vooruit te zetten. Gunther Ritsmans Tine Ruysschaert en Jo Decaluwe treden met Liefdesbrieven op 27 januari op in de Lijsterbes.

10 NIEUWS UIT DE LIJSTERBES wordt gas geven, maar eerst nog enkele wensen Op mijn kleine voetjes, Kom ik zacht en zoetjes. Een kusje hier, een kusje daar, Een gelukkig nieuwjaar! 2004 zit er bijna op en 2005 staat al om de hoek te loeren. Tijd dus om ook mijn beste wensen aan u over te maken was een prachtig jaar voor de Lijsterbes. We hebben veel leuke momenten meegemaakt. Denk maar aan het Feest langs de Steenweg, de 11-juli viering of de vele activiteiten die jullie in onze zaal hebben georganiseerd. Het was een jaar waarin we nieuwe mensen hebben ontmoet en oude bekenden tegen het lijf liepen. Het was een jaar waar we allemaal fier op mogen zijn. Maar ik wil er niet te lang bij stil blijven staan. Een wijze man zei me ooit: stilstaan is achteruitgaan. En achteruitgaan is het laatste wat wij willen doen. In de Lijsterbes willen we vooruitgaan. En het zal vooruit gaan in Er staat heel wat te gebeuren in Kraainem, met natuurlijk met stip op één: de viering 10/25 jaar de Lijsterbes. Elders in deze gemeenschapskrant lichten we al een tipje van de sluier van wat je mag verwachten. Maar natuurlijk kan je ook in 2005 met al je vragen, activiteiten, bekommernissen, bij ons terecht. Wij staan opnieuw paraat om samen met jou verder te werken aan de uitbouw van het sociaal-culturele gemeenschapsleven in Kraainem. Samen, want alleen is maar alleen. Ik hoop je dan ook te ontmoeten op een van de vele activiteiten die wij in het nieuwe jaar plannen. De traditionele nieuwjaarsreceptie die de Cultuurraad Kraainem en het gemeenschapscentrum jaarlijks organiseren maakt in 2005 plaats voor een grootse receptie op vrijdag 18 maart 2005, ter gelegenheid van ons zilveren jubileum. Kruis deze datum nu al in je nagelnieuwe agenda aan. Je bent van harte welkom. Tot slot: het allerbeste voor het nieuwe jaar. Maak er een fijn jaar van, waarin al je dromen (of toch eentje) mogen uitkomen! Prettige feesten, vanwege de Lijsterbesjes TINE RUYSSCHAERT EN JO DECALUWE LIEFDESBRIEVEN DO GEDICHTENDAG 2005 Eenvoudiger dan toneelauteur A.R. Gurney het schrijft, kan het nauwelijks. De brieven die een man en een vrouw elkaar een leven lang schrijven, worden voorgelezen. Rechtuit de zaal in. Het werkt fantastisch! Dan blijkt hoe onnodig decor, aankleding en rekwisieten zijn tenminste als de tekst ijzersterk is en de spelers die suggestief weten te brengen. De lagere schoolbrieven wekken in hun herkenbare knulligheid heel wat hilariteit op, maar naarmate de twee levens een radicaal verschillende loop nemen - de man geheel gericht op een succesvolle carrière, de vrouw in chaos en drank, worstelend om (h)erkenning te krijgen - krijgt een haast tastbare ontroering de bovenhand. 20u - De Lijsterbes tickets: 5 euro (kassa), 3 euro (vvk), 2,50 euro (abo) Inclusief glas wijn! Dubbel feestje Gehoord, gelezen of gezien? Ja, het klopt: de Lijsterbes wordt in maart 35 jaar. 35? Jawel! Omdat in Kraainem één verjaardag niet genoeg is, vieren we twee verjaardagen. 25 jaar geleden startte de werking van het gemeenschapscentrum en 10 jaar geleden opende de nieuwe polyvalente zaal. Dubbele datum, dubbel feest! Op 5 februari stijgen we bulderend op, voetjes los van de grond om je gedurende de maanden februari, maart en april in hogere sferen te brengen, tussen de sterren, om je dan op 30 april met een knal terug op de begane grond te brengen. De Lijsterbesbemanning, captain Kirk op kop en voor de gelegenheid bijgestaan door extra expeditieleden, neemt je mee op ontdekkingstocht naar nieuwe werelden, waar nieuwe allianties gevormd worden en nieuw leven ontdekt. Je hoeft geen getrainde astronaut te zijn om aan boord te komen van ons ruimteveer. Een kleine stap in de Lijsterbes zetten, is voldoende om getuige te zijn van dit buitengewoon feest. Zoek naar het logo 10/25 jaar de Lijsterbes om de verschillende stopplaatsen van onze reis te kennen, en schrijf je tijdig in! Let us boldly go where no one has gone before.

11 NIEUWS UIT DE LIJSTERBES 11 ECHT ANTWAARPS TEATER LIEVER TELLEN DAN SNOTTEBELLEN ZA / ZO THEATER - HUMOR Drie broers ontmoeten elkaar op het appartement van hun zopas overleden vader. De bedoeling is dat zij dit ontruimen en de inboedel verdelen. Al snel blijkt dat ze zeer uiteenlopende karakters hebben. Het overlijden is nog niet officieel bekend en alle drie zijn ze bezeten om de sleutel en de code van de bankkluis te vinden. Maar het wordt pokeren, want geen van hen wil dit tegenover de anderen toegeven. De spanning stijgt ten top wanneer er een vierde eend in de bijt komt. Wie is zij en wat I SOLISTI DEL VENTO APERITIEFCONCERT ZO KLASSIEKE MUZIEK I Solisti Del Vento werd opgericht in 1987 in de schoot van het toenmalige Nieuw Belgisch Kamerorkest onder de naam Die Harmonie. Vanaf 1996 kon het ensemble een autonome en professionele structuur uitbouwen onder de leiding van artistiek en zakelijk leider Francis Pollet. De artistieke ideologie bestaat erin de rijke blazersliteratuur van Mozart tot nu voor het voetlicht te plaatsen. Zo krijgt u werken te horen van Mozart, Beethoven, Jacob en Tomasi. Wellicht komen 2 muzikanten u bekend voor. Zij maakten namelijk deel uit van Cinque Venti, het blaaskwintet dat al komt zij hier doen? Dolkomische en spannende momenten in een denderend blijspel. zaterdag 19 februari - 20u15 - De Lijsterbes zondag 20 februari - 16u15 - De Lijsterbes tickets: 18 euro (kassa), 17 euro (vvk), 16 euro (abo) I.s.m. Postzegelkring Filakra Kraainem. meermaals te gast was in de Lijsterbes. Na hun opleiding aan het Antwerpse conservatorium, waar zij les kregen van notoire leden van I Solisti Del Vento, stroomden ze zelf door naar het grotere en momenteel erg toonaangevende gezelschap. 11u - De Lijsterbes tickets: 11 euro (kassa), 10 euro (vvk), 9 euro (abo) I.s.m. Davidsfonds Kraainem.

12 RAND-NIEUWS 12 RandRevue Of een revue op de rand van Taalstage voor de Brusselse winkeliers Wie revue zegt, zegt theater, zang en dans, groots opgezette decors, kostuums met een overdaad aan pluimen. Nicole & Hugo deden het, André Van Duin doet het, en nu is het tijd voor de RandRevue! De RandRevue? Een revue op t randje of er net over? Een revue met randjes en ribbeltjes? Niets van dit alles. De Rand- Revue is een theaterproject door en voor mensen van de rand. Uniek? Jawel! Gemotiveerde kunstenaars, van heel jong over ouder tot altijd jong, actief in het gemeenschapsleven van de Rand, brengen in revuestijl een wervelend totaalspektakel. Een bont gezelschap van acteurs, zangers, dansers, maakt het een beetje bont; speciaal voor jou. Als toeschouwer werp je een blik op het leven van de randbewoners. Vier randbewoners nemen je mee op trektocht langs de werkelijke wereld. Alledaagse gebeurtenissen passeren de (Rand)Revue: vervelende hondenpoep op de stoep, de herkomst van Sinterklaas, het kussen van een pad om toch maar die droomprins te ontmoeten. Soms absurd, vaak werkelijkheid, geregeld grappig. Diepdroevig, emotieloos, intens blij en nog so what?. Worden de emoties te veel? Geen nood, de TV-generatie zorgt voor een zapper. Buurman aan het werk zien? Of toch liever de buurvrouw? Kom dan kijken naar de RandRevue. De RandRevue houdt halt in elk gemeenschapscentrum van vzw de Rand. Mis deze bus, sorry kans, niet! GC De Zandloper: vrijdag 18 februari 2005 GC De Bosuil: zaterdag 19 februari 2005 GC De Kam: vrijdag 25 februari 2005 GC De Lijsterbes: zaterdag 26 februari 2005 GC De Moelie: vrijdag 4 maart 2005 GC De Boesdaalhoeve: zaterdag 5 maart 2005 Telkens om 20u30 Regie: Frank De Beule Concept: Johan Waegeman Tickets: 9 euro (kassa), 7 euro (vvk), 5 euro (groepstarief, -12j.) Vanaf nu kan je tickets bestellen in het centrum waar je de voorstelling wil bijwonen. Sinds 11 oktober 2004 volgen een 200-tal Brusselse winkeliers Nederlandse les om hun klanten beter van dienst te kunnen zijn. Het Huis van het Nederlands Brussel nodigt alle Nederlandstalige klanten uit om gedurende de koopjesperiode de cursisten een hart onder de riem te steken en dus Nederlands te spreken! Heel wat winkeliers, verkopers en horecapersoneel uit de Brusselse binnenstad willen hun kennis van het Nederlands verbeteren. In september konden zij zich inschrijven voor het project Nederlands in de winkelstraten, een initiatief van het Huis van het Nederlands, i.s.m. het Town Center Management van Brussel-centrum. Tijdens de lessen leren ze wat ze nodig hebben om hun Nederlandstalige klanten op een professionele en vriendelijke manier te woord te staan. In de drukke eindejaars- en soldenperiode worden de wekelijkse taaluurtjes vervangen door een soort stage waarbij de Nederlandstalige klanten als het ware hun oefenpartners zijn. Wie in deze periode de Nieuwstraat afschuimt op zoek naar een koopje, doet dit dus best altijd in het Nederlands! De ervaring leert immers dat heel wat Vlamingen spontaan overschakelen op het Frans en zo de winkeliers de kans ontnemen om hun Nederlands te oefenen. De deelnemende winkels kan je herkennen aan de affiches in de etalage; de verkopers-cursisten dragen een badge, die aangeeft dat hij of zij Nederlands leert, maar de taal nog niet volledig beheerst. Winkeliers kunnen zich nog inschrijven voor het tweede deel van de cursus, die op 17 januari start. Info: Huis van het Nederlands Brussel, Geralda De Vos, projectverantwoordelijke,

13 In memoriam Dr. ir. André De Moor ( ), voorzitter vzw de Rand RAND-NIEUWS 13 Donderdag 25 november 2004 zal ik niet snel vergeten. Ik was nog maar net op kantoor aangekomen toen om half negen mijn gsm belde. Op de display verscheen de vertrouwde naam André. Zo vroeg uit de veren, dacht ik. Maar aan de andere kant van de lijn klonk een andere stem. De stem van zijn echtgenote Nelly, die zeer slecht nieuws te melden had. André De Moor was die nacht thuis plots overleden. Verbijstering. Ongeloof. Ik had nog maar net mijn mailbox doorgenomen en zijn - wat later bleek zijn allerlaatste - mail gelezen. Nota bene een mail met woorden van deelneming voor het verlies van een dierbare vriend twee dagen voordien! Eensklaps was de Rand zijn trouwe en dynamische voorzitter kwijt. En wij een vriend. Pas uren na het bericht drong door dat wij zijn vertrouwde aanwezigheid, zijn luisterend oor, zijn bedachtzame goede raad en zijn kordaat en assertief belichamen van zijn idealen voor altijd zullen moeten missen. André De Moor, geboren in Massemen bij Wetteren, was burgerlijk ingenieur en bekleedde jarenlang een topfunctie bij de multinational Akzo. Het sociaal-culturele leven boeide hem mateloos. Hij beschouwde het als een van zijn levensdoelen om zijn capaciteiten ter beschikking te stellen van culturele organisaties die hem na aan het hart lagen. Zo leidde hij als voorzitter de pas geherstructureerde Vlaamse Opera eind jaren 80 succesvol door de moeilijkste periode van zijn geschiedenis. Toen in 1996 de oprichting van vzw de Rand door de Vlaamse regering werd voorbereid, werd André De Moor al snel betrokken bij de gesprekken. De regering verzocht hem deze nieuwe organisatie als voorzitter op te starten en te leiden. Tot op zijn laatste levensdag bleef hij op post. En dat op post zijn mag je letterlijk interpreteren. Zonder zich op te dringen, was hij immers steeds bereikbaar en ter beschikking. Wekelijks zaten we samen op zogenaamde directieteam -vergaderingen, waar we van zijn ervaring, ideeën en goede raad gretig gebruik maakten. Als voorzitter stelde hij zich steeds inspirerend, maar ook bewust afstandelijk op. Een van zijn principes was immers dat een voorzitter de goede gang van zaken bewaakt en de directie de touwtjes in handen heeft wat betreft de algemene en dagelijkse leiding van de organisatie. Deze door het bedrijfsleven ingegeven houding heeft bij de Rand steeds uitstekend gewerkt. Samen met hem bouwden we de Rand uit. Er werden stafmedewerkers aangeworven voor welomschreven centrale opdrachten. De zes gemeenschapscentra kregen een kwalitatieve uitstraling. We startten met gemeenschapskranten in de zes gemeenten met bijzonder taaltoezicht. We participeerden in het beheer van het Museum Felix De Boeck. We legden de basis voor een gemeenschapscentrum in Drogenbos. We integreerden RandKrant en het cultuurluik van het Bruegelproject in de werking van de Rand. André was altijd opnieuw een toetssteen voor onze plannen en de manier waarop we de zaken aanpakten. André kende ook heel veel mensen. Bij decision makers en opinion leaders was hij kind aan huis. Dit heeft voor de Rand heel wat deuren geopend. Mede door zijn inbreng is de Rand een volwassen organisatie geworden. Zijn engagement werd geschraagd door zijn gevoelens als fiere Vlaming. Op een zeer bewuste, vanzelfsprekende en assertieve manier plaatste hij de Vlaamse verwezenlijkingen steeds weer in de aandacht, zeker als hij sprak met buitenlanders en Franstaligen in de rand. De lezingenreeks Speakers Corner was een van zijn dierbaarste projecten. Als mens en voorzitter was hij nieuwsgierig naar de persoonlijkheid en de bezieling van anderen. Zo praatte hij graag met de medewerkers en sympathisanten van de Rand. Bij voorkeur op een informele manier, bij een lekkere pint aan een of andere toog, of een glas goede wijn tijdens een werklunch. Velen zullen zich hem als een levensgenietende Bourgondiër herinneren. De stempel die André De Moor drukte op de Rand, is onuitwisbaar. We danken hem ervoor. Het was een voorrecht met hem al die jaren te mogen werken. Door zijn onverwachte heengaan, laat hij een grote leemte achter. Deze leemte zinvol en toekomstgericht invullen, is dan ook de grootste eer die we hem kunnen bewijzen. de Rand uit zijn oprechte gevoelens van deelneming voor de familie, in het bijzonder voor zijn echtgenote Nelly en zijn kinderen Bart, Veerle en Maarten. André, bedankt! Eddy Frans algemeen directeur vzw de Rand

14 BURENGERUCHT 14 JEZUS-EIK WEZEMBEEK-OPPEM Theater Malpertuis Gloed 14 januari - 20u Henrik en Konrád waren onafscheidelijke vrienden. Tot Henrik begon te vermoeden dat Konrád een verhouding had met zijn vrouw. En toen ze samen op een hert aan het jagen waren, leek het alsof Konrád zijn geweer niet op het dier richtte, maar op hem. Kort daarna verdween Konrád plots uit zijn leven. Eenenveertig jaar later keert Konrád terug. Eén avond en één nacht duurt de laatste ontmoeting tussen de twee oude mannen. Hun gesprek is een duel zonder wapens. Met meedogenloze openhartigheid praten ze over passie en vriendschap, over waarheid en leugen. Eén vraag wordt daarbij steeds prangender: wat is er eenenveertig jaar geleden precies gebeurd? Sándor Márai (tekst) - Danny Keuppens (regie) - Bob De Moor, Wim Van der Grijn en Tania Van der Sanden (spel) Tickets: 12 euro (kassa), 10 euro (vvk), 8 euro (abo en -25j.) Raf Coppens Het gaat toch rap 27 januari - 20u Terwijl iedereen de hoop levend houdt dat het volgende jaar beter wordt, gaat Raf Coppens genadeloos met de bijl door het afgelopen jaar. Elke aanleiding tot euforie gaat hij met zijn deskundige satirische kijk te lijf. Onderweg laat hij geen spaander heel van al wie zich om de een of andere reden in de publieke aandacht beweegt. De hele regering passeert Coppens slachtbank. Ook zangers, acteurs en andere om onduidelijke redenen bekende Vlamingen houden zich best schuil. Veel vrienden zal Vlaanderens droogste komiek niet maken met zijn jaaroverzicht. Wij vallen echter voor zijn originele visie op het leven van elke dag. Tickets: 14 euro (kassa), 12 euro (vvk), 10 euro (abo en -25j.) Eva De Roovere & Gerry De Mol Kleine Blote liedjes 24 februari - 20u Zoals mensjes kunnen ook liedjes zich aankleden, verbergen en doen alsof. Alleen de goede liedjes (zoals de goede mensjes) blijven overeind als ze bloot en naakt gepresenteerd zijn. Eva De Roovere en Gerry De Mol, beiden bekend van de folkgroep Oblomov, besloten om samen een reeks pakkende nummers op te nemen. Liedjes van henzelf, maar ook covers van groten als Jan De Wilde, Suzanne Vega en Richard Thompson. Omdat zoveel oprechte, poëtische muzikaliteit niet onbeluisterd kon blijven. Twee mensen met een indrukwekkende muzikale achtergrond laten even al het overbodige los. Het resultaat: een reeks kleine, blote, maar vooral mooie liedjes. Tickets: 11 euro (kassa), 9 euro (vvk), 7 euro (abo en -25j.) Info en tickets: De Bosuil, Witherendreef 1, 3090 Jezus-Eik, tel , info@debosuil.be, Un long dimanche de fiancailles (film) 13 januari - 20u Vijf Franse soldaten worden tijdens WO I door het krijgstribunaal tot executie veroordeeld. Misdaad: zelfverminking. In de hitte van de strijd voorziet de bevelvoerder een alternatieve straf. Ze worden botweg de vuurlinie ingejaagd. Een jaar na het einde van de oorlog is de rusteloze Mathilde, verloofde van de jongste van de vijf, er niet van overtuigd dat haar Manech aan het front sneuvelde. Vanuit haar idyllische kustdorp in Bretagne zet zij een koppige zoektocht op naar haar verdwenen geliefde. Ze schakelt een heuse detective in die alle laatste getuigen opspoort en gaat zelf in Parijse lergerarchieven neuzen. Zo ontdekt zij het mysterie van de vijf condamnés. Tickets: 3 euro (kassa), filmpas: 10 euro voor 5 films. Patricia Beysens Ensemble Spötterdämmerung 21 januari - 20u Patricia Beysens, geboren in Rotterdam, is een autodidact vocaliste, instrumentaliste en schilderes. Muzikaal veelzijdig door van jongsaf samen te werken met groepen in zeer uiteenlopende genres. Al meer dan 20 jaar verdiept Patricia Beysens zich in het Duitse chanson met de nadruk op de jaren in de Berlijnse Kabarets (Hollaender, Eisler, Brecht, Weill). Maar ook in de niet meer bestaande DDR werd deze traditie voortgezet door namen als: Kahlau, Kramer, Steinecker, Krtschil. In dit programma brengt zij een uiteenlopend repertoire gaande van satire, weemoedige poëzie en decadente liederen tot ook sociaal geëngageerde liederen, die in het Berlijn van toen niet weg te denken zijn. Patricia Beysens brengt deze liederen met de juiste emotie en subtiele theatraliteit. Een prachtig ingetogen voorstelling, waar ook de humor niet ontbreekt. Tickets: 9 euro (kassa), 8 euro (vvk), 6 euro (abo) Papa Bue s Viking Jazz Band Jazz Dixieland 3 februari - 20u Papa Bue s Viking Jazz Band werd opgericht in 1956 door de Deense trombonist Arne Bue Jensen. Sedert meer dan 40 jaar veroveren ze, met hun unieke stijl, de hele wereld: van Canada tot Thailand, van Groenland tot Australië, van Kenya tot Japan. In Europa worden ze aanzien als een van de grootste traditionele Jazz Bands. Gedurende hun lange muzikale loopbaan brachten zij meer dan 50 LP s/cd s uit. Sinds 1977, en dit gedurende het ganse zomerseizoen, treedt de Papa Bue s Viking Jazz Band op als huisorkest in het vermaarde Tivoli pretpark in Kopenhagen. Hij toerde rond met de grootste jazzmuzikanten van de wereld: George Lewis, Ben Welzter, Albert Nicolas, en nog vele andere. Hun muziek is een combinatie van Swing, Dixieland en mainstream Jazz met een sterke invloed van Duke Ellington, Fats Waller en Louis Armstrong. Zij komen naar de Kam voor een enig concert in Vlaanderen. Tickets: 15 euro (kassa), 13 euro (vvk), 10 euro (abo) Info en tickets: De Kam, Beekstraat 172, 1970 Wezembeek- Oppem, tel , info@dekam.be,

15 ACTIVITETENKALENDER 15 WANNEER WIE WAT WAAR JANUARI 03 14u KBG-Kraainem Koffietafel, aangeboden door Luk Van Biesen en Louis Hereng Zaal PAT 04 19u KBG-Kraainem Dansles Zaal PUK 06 14u KBG-Kraainem Kaartnamiddag Zaal PAT 07 20u DAKRA Dansclub Danslessen voor gevorderden Zaal PAT 08 12u30 Hobbyclub Kreativa Nieuwjaarsfeest Kreativa met optreden Ricky Fleming GC De Lijsterbes 10 14u KBG-Kraainem Koffietafel Zaal PAT 11 19u KBG-Kraainem Dansles Zaal PUK 13 14u KBG-Kraainem Kaartnamiddag Zaal PAT 14 20u DAKRA Dansclub Dansoefeningen voor gevorderden GC De Lijsterbes 17 14u KBG-Kraainem Koffietafel Zaal PAT 18 19u KBG-Kraainem Dansles Zaal PUK 20 14u KBG-Kraainem Kaartnamiddag Zaal PAT 21 20u DAKRA Dansclub Danslessen voor gevorderden Zaal PAT 21 20u Davidsfonds Kraainem Dia-avond over Vietnam door Hendrik Van Der Auwera Zaal Cammeland 22 13u Postzegelkring Filakra Algemene vergadering GC De Lijsterbes 24 14u KBG-Kraainem Koffietafel Zaal PAT 25 9u KAV-Stokkel Ontbijtcinema Arenberg Brussel 25 14u KAV-Kraainem Aromatherapie Zaal PUK 25 19u KBG-Kraainem Dansles Zaal PUK 27 14u KBG-Kraainem Kaartnamiddag Zaal PAT 27 20u GC De Lijsterbes Gedichtendag 2005: Liefdesbrieven door Tine Ruysschaert en Jo Decaluwe GC De Lijsterbes 28 20u DAKRA Dansclub Dansoefeningen voor gevorderden GC De Lijsterbes 29 20u Theater Filiaal Theatervoorstelling Morgen goe weer GC De Lijsterbes 31 14u KBG-Kraainem Koffietafel Zaal PAT Zit je verlegen om een cadeau? Met de GaRand cadeaucheque geef je een beetje cultuur weg. Doen! Info: ,

16 DE LIJSTERBES is een uitgave van het Gemeenschapscentrum De Lijsterbes en vzw de Rand. TINE RUYSSCHAERT EN JO DECALUWE LIEFDESBRIEVEN > 20u De Lijsterbes ECHT ANTWAARPS TEATER LIEVER TELLEN DAN SNOTTEBELLEN > 20u > 16u15 De Lijsterbes I SOLISTI DEL VENTO APERITIEFCONCERT > 11u De Lijsterbes De Lijsterbes komt tot stand met de steun van het Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap en de provincie Vlaams-Brabant REDACTIE Magda Calleeuw Louis Hereng Steven Schoonejans Linda Teirlinck Luc Timmermans Hilde Weygaerts EINDREDACTIE Geert Selleslach, Kaasmarkt 75, 1780 Wemmel, , geert.selleslach@derand.be De Lijsterbes sluit van 24 december 2004 tot en met 3 januari Wij wensen iedereen een mooi en vrolijk nieuw jaar! REDACTIEADRES GC De Lijsterbes Lijsterbessenbomenlaan Kraainem tel info@delijsterbes.be Verantwoordelijke uitgever Hilde Weygaerts Lijsterbessenbomenlaan Kraainem ONTHAAL GC DE LIJSTERBES GC De Lijsterbes Lijsterbessenbomenlaan Kraainem tel fax info@delijsterbes.be rek.nr gelieve bij een overschrijving steeds je naam en de voorstelling te vermelden OPENINGSUREN ma van 13 tot 17u di tot vr van 9 tot 12u en van 13 tot 17 wo ook van 17u30 tot 20u FOYER DE LIJSTERBES tel openingsuren wo en vr van 14 tot 22u za van 14 tot 24u zo van 10 tot 20u