Ik stelde de minister hierover reeds eerdere schriftelijke vragen (nr. 235 van 8 januari 2013 en nr van 19 september 2013).

Transcriptie

1 VLAAMS PARLEMENT SCHRIFTELIJKE VRAGEN PHILIPPE MUYTERS VLAAMS MINISTER VAN FINANCIËN, BEGROTING, WERK, RUIMTELIJKE ORDENING EN SPORT Vraag nr. 401 van 3 februari 2014 van ULLA WERBROUCK Elite- en niet-elitesporters - Disciplinaire procedures Wanneer een sporter zich bezondigt aan een dopingpraktijk moet de sporter door middel van een disciplinaire procedure bestraft worden. Belangrijk is dat er een verschil bestaat tussen de disciplinaire procedures voor elitesporters en voor niet-elitesporters. Door de goedkeuring van het decreet van 13 juli 2007 inzake medisch en ethisch verantwoorde sportbeoefening werden de sportfederaties decretaal verplicht om de disciplinaire afhandeling rond dopingpraktijken van hun elitesporters zelf te organiseren. De sportfederaties dienden daarvoor te voorzien in een passend intern tuchtreglement in overeenstemming met de regels van het WADA (World Anti- Doping Agency), dat de Vlaamse Regering moest erkennen. Daarnaast moeten die federaties ook voorzien in een tuchtorgaan dat het tuchtreglement moet toepassen. Omdat dit geen eenvoudige opdracht was, hebben een aantal sportfederaties de handen in elkaar geslagen om een gezamenlijk disciplinair orgaan op te richten onder de vorm van een nieuwe vzw: het Vlaams Doping Tribunaal (VDT). Het VDT ondersteunt de aangesloten sportfederaties bij de organisatie van de disciplinaire procedure betreffende de dopingpraktijken door hun elitesporters. In concreto betekent dit dat de aangesloten federaties met de vzw VTD een lastgevingsovereenkomst ondertekenen. Daarbij dragen zij de bevoegdheid om de tuchtprocedure te organiseren over aan de Disciplinaire Commissie voor Elitesporters die binnen het VDT werd opgericht. Bij het VDT zijn momenteel 39 Vlaamse sportfederaties aangesloten. Een sportfederatie die ervoor gekozen heeft om zelf een disciplinair orgaan op te richten, is de Wielerbond Vlaanderen. Voor de niet-elitesporters werd door de NADO (Nationale Antidopingorganisatie Vlaanderen) een aantal disciplinaire organen opgericht. Enerzijds werd bij de NADO een disciplinaire commissie voor niet-elitesporters opgericht. De disciplinaire commissie is bevoegd om disciplinaire sancties te nemen ten aanzien van niet-elitesporters. Anderzijds werd bij de NADO een disciplinaire raad voor nietelitesporters opgericht. De disciplinaire raad behandelt het hoger beroep dat ingesteld wordt tegen de beslissingen van de disciplinaire commissie. Ik stelde de minister hierover reeds eerdere schriftelijke vragen (nr. 235 van 8 januari 2013 en nr van 19 september 2013). Met betrekking tot de disciplinaire procedures voor elitesporters heb ik volgende vragen. 1. Hoeveel elitesporters moesten zich in 2013 verantwoorden bij het VDT wegens dopingpraktijken? Kan de minister dit totaalaantal elitesporters opsplitsen per sporttak?

2 2. Hoeveel van deze elitesporters werden vrijgesproken door het VDT? Hoeveel van hen werden gestraft? Hoeveel van hen werden geschorst? Hoeveel van hen werden bijkomend gestraft met een administratieve geldboete? 3. In hoeveel gevallen werden deze elitesporters bestraft omwille van inbreuken ten aanzien van de whereaboutregels? In hoeveel van deze gevallen werden de elitesporters bestraft omwille van effectief dopinggebruik? Met betrekking tot de disciplinaire procedures voor niet-elitesporters heb ik de volgende vragen. 4. Hoeveel niet-elitesporters, anderen dan diegenen uit schriftelijke vragen nr. 235 en 1143, moesten zich in 2013 verantwoorden bij de disciplinaire commissie wegens dopingpraktijken? 5. Hoeveel van de niet-elitesporters uit subvraag 4 werden vrijgesproken? Hoeveel van hen ontvingen een waarschuwing/berisping? Hoeveel van hen werden gestraft met uitsluiting om deel te nemen aan een sportmanifestatie? Hoeveel van hen werden aanvullend gestraft met een geldboete? 6. Aan hoeveel van de geschorste niet-elitesporters uit subvraag 4 werd een standaardschorsing (twee jaar) opgelegd? In hoeveel gevallen werd een schorsing tussen één jaar en twee jaar uitgesproken? In hoeveel gevallen werd een schorsing van minder dan één jaar uitgesproken? In hoeveel gevallen werd een uitzonderlijke schorsing van vier jaar uitgesproken? 7. Hoeveel keer werd in beroep gegaan bij de disciplinaire raad na de uitspraak van de disciplinaire commissie? Kan de minister hierbij aangeven in hoeveel gevallen het initiatief uitging van de sporter zelf, de regering, de nationale of internationale sportfederatie, het WADA, het IOC of het IPC? 8. In hoeveel gevallen werden de niet-elitesporters uit subvraag 4 vrijgesproken door de disciplinaire raad? In hoeveel gevallen werd de straf gehandhaafd? In hoeveel gevallen werd de straf door de disciplinaire raad verder uitgebreid met een geldboete? 9. Aan de meerderjarige sporter kan een administratieve geldboete worden opgelegd. Kan de minister aangeven hoeveel administratieve geldboetes in 2013 ingeboekt en ontvangen werden door uitspraken van de disciplinaire raad/commissie? 10. Het bedrag van de administratieve geldboete bedraagt maximaal euro. In zijn deelantwoord 10 op mijn schriftelijke vraag (nr. 235) stelde de minister het volgende: Het maximaal bedrag werd nooit opgelegd. Is dit antwoord nog steeds actueel? 11. De disciplinaire raad kan eventueel bijkomend een administratieve geldboete van 100 tot 1000 euro opleggen aan de meerderjarige sporter als hij oordeelt dat het bij hem ingestelde hoger beroep tergend en roekeloos is. In zijn deelantwoord 11 op mijn schriftelijke vraag (nr. 235) antwoordde de minister hierover het volgende: De raad heeft geen beroepen als tergend en roekeloos geoordeeld. Is dit antwoord nog steeds actueel? Heeft de raad met andere woorden geen enkele keer geoordeeld dat een beroep tergend en roekeloos was? Met betrekking tot de kosten verbonden aan de disciplinaire procedures voor niet-elitesporters heb ik volgende vragen.

3 12. Artikel 32, 1., lid 6 van het decreet van 13 juli 2007 inzake medisch en ethisch verantwoorde sportbeoefening evenals artikel 28, 1, lid 7 van het decreet van 25 mei 2012 betreffende de preventie en de bestrijding van doping in de sport bepalen het volgende: De regering stelt de werkwijze van de disciplinaire commissie en de vergoedingen van haar leden vast. Hoeveel vergoedingen werden in 2013 uitbetaald aan de leden van de disciplinaire commissie? 13. Artikel 33, 1, lid 6 van het decreet van 13 juli 2007 inzake medisch en ethisch verantwoorde sportbeoefening evenals artikel 29, 1, lid 7 van het decreet van 25 mei 2012 betreffende de preventie en de bestrijding van doping in de sport bepalen het volgende: De regering stelt de werkwijze van de disciplinaire raad en de vergoedingen van haar leden vast. Hoeveel vergoedingen werden in 2013 uitbetaald aan de leden van de disciplinaire raad? 14. Hoeveel bedroegen in 2013 de verschillende andere kosten voor de Vlaamse overheid verbonden aan de disciplinaire procedures voor niet-elitesporters?

4 PHILIPPE MUYTERS VLAAMS MINISTER VAN FINANCIËN, BEGROTING, WERK, RUIMTELIJKE ORDENING EN SPORT ANTWOORD op vraag nr. 401 van 3 februari 2014 van ULLA WERBROUCK 1. Er waren in 2013 geen elitesporters die zich moesten verantwoorden voor het VDT. 2. Gelet op het antwoord in deelvraag 1 is deze deelvraag zonder voorwerp. 3. Gelet op het antwoord in deelvraag 1 is deze deelvraag zonder voorwerp. 4. In 2013 werden 105 niet-elitesporters betrapt op mogelijke dopingpraktijken 5. 7 sporters werden vrijgesproken; 4 sporters kregen een berisping; 66 sporters werden uitgesloten van deelname aan sportmanifestaties; 50 sporters kregen aanvullend een administratieve geldboete opgelegd. De resterende zaken lopen nog of werden overgemaakt aan de bevoegde buitenlandse federatie. 6. Aan 36 sporters werd de standaardsanctie van 2 jaar schorsing opgelegd; aan 8 sporters werd een schorsing van 1 jaar opgelegd; aan 8 sporters werd een schorsing van minder dan 1 jaar opgelegd; 1 sporter werd 3 jaar geschorst; 7 sporters werden 4 jaar geschorst; 1 sporter werd 8 jaar geschorst; 3 sporters werden 12 jaar geschorst en 2 sporters werden levenslang geschorst. 7. Er werd 16 keer beroep aangetekend bij de disciplinaire raad. In 12 gevallen tekende de sporter beroep aan, in 4 gevallen tekende de vertegenwoordiger van de NADO beroep aan. Geen andere instanties tekenden beroep aan. 8. Er werden geen sporters vrijgesproken door de disciplinaire raad. In 7 gevallen werd de sanctie gehandhaafd. In 2 gevallen werd de sanctie van 4 jaar tot 2 jaar gereduceerd. In 1 geval werd de boete gereduceerd. In 3 gevallen werd een berisping uitgebreid tot 1 jaar schorsing. In 1 geval werd de sanctie uitgebreid met een geldboete. In 4 beroepen is de procedure nog lopende. 9. Er werden 56 geldboetes ingeboekt, 24 hiervan werden volledig geïnd, 14 sporters vroegen en kregen een afbetalingsplan aangeboden en 18 facturen staan nog open. 10. Ja. 11. Ja. 12. Een bedrag van ,38 euro. 13. Een bedrag van ,66 euro. 14. Deze kosten bedroegen ,09 euro.

5 Met andere kosten worden juridische kosten, voorlopige hoorzittingen en verzendingskosten bedoeld.