December 2014, jaargang 36 nr. 4

Transcriptie

1 December 2014, jaargang 36 nr. 4 1

2 Inhoudsopgave 36/4 december Voorpagina Salonkruiser "Orient" 2 Inhoudsopgave 2 Van de redactie 3 Van de bestuurstafel 3 Messing Oude Glorie plaatjes Van de ledenadministratie 7 Sail Blik op een andere "bootjes hobby" 8 Kort door de bocht 8 Bolwerken 8 Bootjespret op internet 8 6 knopen per uur 9 Zo doe je dat! 10 Weerzien met de Regina 11 Revolvers en emancipatie 11 Bootjespret op Internet - Zeeverkenners 12/13 Over de grens 13 De groeten uit Rotterdam Van de redactie Al weer een jaar loopt ten einde, Sinterklaas is al weer op de terugweg naar Spanje en voor we het weten zitten we bij de kerstboom en wensen we elkaar een mooi nieuw jaar toe. 14 Hiswa 15 Opening Amsterdam Rijnkanaal 16/17 De Pikhaak 18 Te koop klassieke autoboot 18 Te koop klassieke motorkruiser 19 Scheepskost & Zo 19 Te koop autoboot Servus 20 Wie vaart daar? 20 Te koop autoboot Deborah 21 Te koop Metros 21 Te koop Veteraan 21 Te koop Salonboot 22 Te koop bakdekkruiser Bonne 22 Te koop autoboot Bertus 22 Advertentie Beta Marine 22 Advertentie Admiraal 23 Colofon 24 Advertentie EOC Scheepsverzekeringen al volop genoten van hun "Theetuintje". Een boot met een theetuintje, ja zeker! Op de voorpagina deze keer een heus "huwelijksbootje". 4 Juli 2014, een prachtige dag! U ziet de Salonkruiser "Orient" in de grachten van Delft met aan boord het kersverse bruidspaar Van Dixhoorn. De Delftse grachten zijn niet vrij toegankelijk. Voor iedere doorvaart moet een ontheffing worden aangevraagd, maar bij de gemeente Delft zijn ze ook niet gek en dit soort plaatjes zien ze graag in hun grachtjes en dus wordt er ontheffing verleend. We kregen deze foto van Sybolt Harkema die met zijn bedrijf rondvaarten verzorgt voor gezelschappen en bruiloften in Den Haag, Delft, Leidschendam en Voorburg. Mijn oproep voor recepten heeft het nodige opgeleverd: de pasta van Paula, de stoofpot van Simon of de groentesoep van Greet heb ik weliswaar niet gekregen, maar wel andere leuke recepten. Maar de Periodiek is geen kookboek, dus ik houd het op één receptje per editie, de anderen houdt u van mij te goed. Heel Holland Bakt, werd de Hele Oude Glorie Bakt, want er waren opvallend veel taarten en baksels bij. De eerste die reageerde was Richard v.d. Kolk. Hij stuurde een recept voor een lekkere walnotentaart. Hij deed er ook nog een paar tips bij voor energiebesparing, dus dan zijn we meteen ook lekker duurzaam bezig. In 2015 staat Sail Amsterdam weer op de kalender. Bianca Tambach en Piet Middendorp gaan onze belangen behartigen en houden u de komende tijd op de hoogte via nieuwsbrieven, de Periodiek en de website. In de Pikhaak het verhaal van Angelique en Martin Vromans uit Loon op Zand, sinds eind 2012 aspirantlid met hun d'otter. Zij hebben in Amersfoort met hun enthousiasme indruk gemaakt op de fam. Alderink. Tja, en dan weet je het wel, je hebt zo een pikhaak te maken. Nog veel werk aan de winkel met d'otter, maar ze hebben Tenslotte wens ik u namens het bestuur en de redactie van de Oude Glorie een mooie winter toe met fijne feestdagen en een gezond en voorspoedig 2015! Ellen van t Spijker Redacteur 2

3 Van de bestuurstafel Ook in november heeft het bestuur vergaderd over de enigszins gestremde vaart van de Oude Glorie. Geen bijeenkomst aan het einde van het jaar. We moesten weer even slikken, maar het is niet anders. De voorbereiding van de ledenvergadering is in volle gang. De ledenvergadering wordt gehouden op 7 maart, weer in Ermelo. Niet met de boot bereikbaar. De stukken voor de ledenvergadering zullen per worden verzonden of op de website worden gepubliceerd (besloten Leden gedeelte). De leden zonder computer en/ of , die de stukken willen hebben, kunnen dit bij de secretaris melden. Zij krijgen de stukken per post. De agenda, het verslag, de jaarverslagen, de jaarrekening 2014 en de begroting 2015 zullen dus niet meer in de Periodiek worden gepubliceerd. Het bestuur heeft 6 nieuwe leden verwelkomd door hun toe te laten tot het lidmaatschap. Elders in dit nummer kunt u ook met ze kennismaken. Op 3 december heeft het bestuur een aparte vergadering belegd om de stand van zaken in vereniging en bestuur te bespreken, met de benen op tafel. Het bestuur is bezorgd over de geringe aanwas van jongeren bij de vereniging. En als ze al lid worden is de deelname aan activiteiten gering. De leefstijl van jongeren is anders en dus ook hun verenigingsgevoel. Ook bestuurlijk is er verjonging nodig en zijn nieuwe ideeën over eigentijdse activiteiten van de vereniging nodig. Het bestuur heeft gesproken over mogelijke uitbreiding van de aannamecriteria. Het bestuur heeft evenwel besloten dat er geen voorstellen komen om de statuten en/of het huishoudelijk reglement te wijzigen. Volgens het bestuur zit er in de huidige aannamecriteria voldoende ruimte om schepen van na 1945 te beoordelen aan de hand van het criterium: typerend voor de ontwikkeling van de Nederlandse motorpleziervaart van vóór Messing Oude Glorie nummerplaatjes Wij vinden eigenlijk dat al onze geregistreerde schepen een messing Oude Glorie-nummerplaatje vast op het schip moeten hebben aangebracht. Uiteraard zullen er schepen zijn die buiten de boot vallen, met name die individuele schepen die na 1945 gebouwd zijn op basis van een concept van vóór 1945, maar over onvoldoende kenmerken beschikken om als beeld van voor 1945 te kunnen worden aangemerkt. Ontwerp, bouwwijze, type schip e.d. blijven van doorslaggevend belang. Op basis van het bovenstaande is het bestuur er trots op dat de vereniging Oude Glorie uniek is en vasthoudt aan haar principes om een vereniging te zijn van historische pleziervaartuigen die het beeld van voor 1945 vertegenwoordigen. De gewone zaken gaan ook door. De Oude Glorie-stand op de Hiswa wordt voorbereid en ook zit het lustrum 2018 al in ons hoofd. We hebben al een aantal vrijwilligers die dit willen voorbereiden, maar nieuwe leden zijn altijd welkom. Voor de Hiswa zijn weer mensen nodig die onze stand willen bemensen (met gratis toegang). Henk Brunt stopt stapsgewijs met zijn werk voor de vereniging. Hij stopt ook met de coördinatie van de evenementen en stapt uit het bestuur. Jan Smeding is bereid zijn taak over te nemen en bereidt samen met Henk de kalender voor 2015 voor. De nieuwe webmaster is Syb Hoornstra. Hij namt deze (tijdelijke) taak van de secretaris over, maar nu permanent. Hij heeft al plannen om onze website niet zo historisch te laten worden als onze schepen. De ontwikkeling op dat terrein gaat heel snel. Zo mogelijk is de website straks ook goed bereikbaar voor ipads en smartphones. Tenslotte vragen wij ons af hoeveel leden er zijn die een door de OG erkend schip hebben waar geen OG registratieplaatje op zit. Zie het artikel hieronder. Jaap Wolzak Secretaris Nu zijn er leden die hun, door de Oude Glorie geregistreerde, schip onlangs hebben gekocht en die geen plaatje bij het schip hebben aangetroffen. In die gevallen wil het bestuur voor hun schip een nieuw plaatje laten maken met het Oude Glorie-nummer ingegraveerd. Wilt u dat dan aan de ledenadministratie laten weten? Dan kan die het plaatje voor het schip bestellen. Dat kan enige tijd duren. Gelieve dat plaatje vast op het schip te bevestigen en er niet meer af te halen bij verkoop! Bestellen via ledenadmin@oudeglorie.nl In geval van verlies van het plaatje of als men het oude plaatje op de destijds verstrekte oorkonde thuis wilt hebben, kan de Ledenadministratie tegen kostprijs een nieuw 2e plaatje voor u bestellen. De prijs is afhankelijk van het aantal te bestellen plaatjes en wordt u meegedeeld voor de definitieve bestelling. De prijs per plaatje is waarschijnlijk onder de 15,00 incl. verzendkosten. Ook graag even opgeven via Ledenadmin@oudeglorie.nl Ledenadministratie 3

4 Van de ledenadministratie Op de bestuursvergaderingen van is besloten; Het lidmaatschap van de VBOG toe te kennen aan de heer H.J. (Henk Jaap) Snijder uit Wolvega met de Kofferdekkruiser (Super Hollandkruiser) Never Down. Hij heeft het schip gekocht van ons lid en hun buurman de heer J. Baas. Het schip is in 1939 gebouwd bij Akerboom & van Lent in Schiedam en heeft de afmeting 9,30 x 2,70 x 2,22 x 0,80m. Er zit een Mercedes 200 dieselmotor in. Henk Jaap en Jantina hebben de prachtige Turfroute (zuid-oost Friesland) al gevaren en zij zijn met de vorige eigenaar al naar het evenement Nazomeren in Lemmer geweest en hebben al kennis gemaakt met de daar aanwezige leden. Kofferdekkruiser (Super Holland Kruiser) "Never Down" Interieur "Never Down" Het Aspirant lidmaatschap van de VBOG toe te kennen aan de heer M.C.(Mark) Haasnoot uit Naarden met de Kofferdekkruiser met bakdek Wilhelmina. Het schip is in 1936 gebouwd door de Vries Lentsch uit Amsterdam met de afmeting 10,50 x 2,75 x 2,00 x 0,80m en is voorzien van een motor uit de jaren 60. Mark zegt: Het was meer een beslissing genomen met het hart dan het hoofd. Er is nogal het één en ander mis met het schip. De romp is goed, ook het interieur is vrijwel origineel. Hoe de vloer er onder uit komt, moeten we nog zien. De kuip is een drama. De motor die er nu in zit stamt uit de jaren zestig en is te groot voor het schip. Daardoor moest men een grotere motorkast bouwen. De hele achteropbouw is niet origineel en moet worden verwijderd. Ook de ramen aan de zijkant van het schip deugen niet en moeten weer worden vervangen. Het luik voorin is ook niet origineel en moet weer gedicht worden of vervangen door een luik uit de tijd. Het dak is besmeurd met glasvezel en epoxy en moet helemaal worden gestript. Kortom nog heel veel werk! Kokkerdekkruiser met bakdek "Wilhelmina" Interieur "Wilhelmina" 4

5 Van de ledenadministratie (2) Het lidmaatschap van de VBOG toe te kennen aan de heer P.B.(Bastiaan) Peters uit Amsterdam met de salonboot Ondine. Hij heeft het schip gekocht van dhr. Streutgers (rederij Myla). Het schip is in1909 gebouwd bij t Kromhout met de afmeting 14,50 x 3,00 x 2,40 x 0,60m en heeft een Mitsubishi S4S diesel motor uit De Ondine heeft een bijzondere stahoogte, zodat de heren vroeger hun hoed op konden houden. Na een bewogen loopbaan is het schip in 1991 geschikt gemaakt voor korte en lange tochten door Amsterdam en omgeving. Het schip is heden in gebruik door Amsterdam Boats B.V. voor exclusieve rondvaarten. Interieur `Ondine` Salonboot `Ondine` Het lidmaatschap van de VBOG toe te kennen aan de heer H.J. (Henk) van der Woerdt uit Utrecht met de Kofferdekkruiser Bestevaer. Hij heeft het schip gekocht van de heer De Koning uit Lies. Het schip is in 1934 gebouwd bij van Lent uit de Kaag met de afmeting 9,40 x 2,55 x 2,40 x 0,90m en is voorzien van een Peugeot 65 pk. dieselmotor, welke momenteel wordt nagezien door Jachtservice Jan Smid in Irnsum. Het schip heeft een teakhouten dek en de indeling is nog behoorlijk origineel. De achterkajuit vraagt om een goede opknapbeurt. Het schip lijkt erg veel op hun dit voorjaar onfortuinlijk verloren gegane Kofferdekkruiser "Oude Dame". Met de voorpret van dit nieuwe schip kan het oude hoofdstuk mogelijk goed worden afgesloten. Kofferdekkruiser met bakdek `Bestevaer` Ook lid of donateur worden? Interieur `Bestevaer` Overweegt u lid te worden van de Oude Glorie? Op onze website onder het tabblad VBOG vindt u meer informatie en een aanvraagformulier. Wij hebben leden en aspirantleden veel te bieden. Onze technische commissie en de schepenregistratie beschikken over een schat van informatie en een uitgebreide beeldbank en zijn graag bereid u te adviseren bij de renovatie of restauratie van uw schip. Zelf (nog) geen vooroorlogs motorjacht? Ook als donateur kunt u genieten van onze vloot en ontvangt u 4 keer per jaar ons mooie full colour verenigingsblad. 5

6 Van de ledenadministratie (3) Het lidmaatschap van de VBOG toe te kennen aan de heer C.P.(Peer) Strijbosch en mevr. C.A. (Cristine) Slappendel uit Schoonhoven met hun Motorjacht Cocagne. Het schip is in 1938 gebouwd bij de Fa. Timmer & Zn. in Delft met de afmeting 14,50 x 3,20 x 2,80 x 1,10m en is voorzien van een ongeblazen Ford 6 cil. dieselmotor van 120 pk. De opbouw is nagenoeg origineel en het interieur is opnieuw ingetimmerd naar de oude indeling. Peer en Christine zijn jaren lang lid geweest van de vereniging tot behoud van het zeilend bedrijfsvaartuig met hun 148 tons tjalk Immanuel uit 1896 die hij geheel heeft gerestaureerd en weer onder zeil heeft gebracht. Hij houdt van historische vaartuigen en wil die graag in stand houden. Hij is werkzaam als ZZPer in de scheepsnieuwbouw. Interieur `Cocagne` Motorjacht `Cocagne` Het lidmaatschap van de VBOG toe te kennen aan de heer R.W (Richard) ter Steeg uit Zaandam met de Bakdekkruiser Scheurbuyck. Waar het schip ca is gebouwd, is hem nog onbekend. De afmeting is 7,50 x 2,30 x 1,60 x 0,90. Er zit een Renault DTN 42 benzine motor in. Bakdekkruiser `Scheurbuyck` Interieur `Scheurbuyck` Helaas heeft het bestuur 2 aanvragen voor het lidmaatschap moeten afwijzen, omdat het ene schip meer thuishoort bij de LVBHB en het andere schip in een onvoldoende originele staat was. Wij heten alle nieuwe leden van harte welkom bij de VBOG en wensen hen veel vaarplezier toe. Het nieuwe aspirant lid wensen wij sterkte toe met de restauratie. Piet Middendorp Ledenadminitrateur 6

7 SAIL t/m 23 augustus 2015 Beste Glorianen, Voor het komende jaar staat het evenement Sail Amsterdam weer op de agenda en daar zijn al de eerste stappen en afspraken voor gemaakt. Piet Middendorp en ik, Bianca Tambach, zullen u de komende tijd op de hoogte houden rondom dit grote en gezellige evenement in onze hoofdstad Amsterdam. Afgelopen week hebben we onze eerste vergadering op de marinekazerne in Amsterdam gehad en de grote lijnen en organisatie van dit evenement te horen gekregen. Waarschijnlijk zullen we net als in 2010 met de meeste schepen in de haven aan het Oosterdok liggen en zal dit gebied wel weer tot het evenemententerrein gaan behoren. Dus het publiek zal via de media en gidsen ook onze kant op geloodst worden. Er is dan ook ruimte op de kade beschikbaar om de vereniging mooi te kunnen promoten en presenteren (wie biedt zich hiervoor aan?) Voor de grotere/hogere schepen die niet in het Oosterdok passen zullen andere ligplaatsen ter beschikking komen. Het inschrijven van de schepen gebeurt dit jaar bij de Sail organisatie zelf via een online inschrijvingsprocedure, daarna krijgen de behoudsorganisaties een lijst en de plaatsen toegewezen. Er is geen ongelimiteerd inschrijvingsaantal, dit zal op volgorde van inschrijving gaan en is afhankelijk van de plaatsingsmogelijkheden. U zult zodra dit bekend is de verdere procedure nog uitgelegd krijgen via de mail of in de Periodiek. Charterschepen dienen zich ook via de Sail- organisatie te melden en daar worden speciale lig- en op/afstapplaatsen voor geregeld met parkeergelegenheid voor de gasten. Mochten er vanuit de vereniging nog aanbrengtochten geregeld worden, dan horen wij dit graag van u, zodat we dit kunnen communiceren met de leden. Mocht u nog vragen of opmerkingen hebben horen wij dat graag! Tot horens, tot ziens, tot Sail! Bianca Tambach - "Langouste" & Piet Middendorp - "Old Lady" Blik op een andere "bootjes hobby" Wij, als Glorianen, zijn gek op onze oude bootjes, maar daar houdt het vaak niet mee op. Velen onder ons hebben er vaak een gerelateerde hobby bij: het verzamelen van passende accessoires voor het schip, zoals oude zeepjes, potten en pannen, noem maar op! Anderen verzamelen weer oude ansichtkaarten waar bakdekkers op staan afgebeeld en zo heeft haast iedereen van ons nog wel een "aanverwante hobby". Wat dacht u van blikken speelgoedboten? Vooral tot de jaren zestig zijn er door veel speelgoedfabrikanten enorme hoeveelheden blikken vaartuigen op de markt gebracht. Ideetje voor een andere leuke hobby? De eerlijkheid gebiedt mij wel u te vertellen dat sommige exemplaren inmiddels zo duur zijn geworden, dat je er met gemak een echte bakdekker voor kunt kopen. Alleen de ligplaats zal een stuk goedkoper zal uitvallen... Maar je kunt natuurlijk ook gewoon boten sparen! Nu is dit wel verstandig om dit letterlijk op kleine schaal te doen, anders wordt het toch wel wat begrotelijk. (Om over de ruimte maar te zwijgen...) Uw "blikexpert": Jan van't Spijker 7

8 Kort door de bocht Met nieuws van en voor en over onze leden. Link van Francis Deze link kregen we van Francis Boomsma: zij zag haar eigen Auguste en nog veel andere Oude Glorie schepen voorbij varen Met een dik elastiek om je verfpot, kun je het teveel aan verf makkelijk afvegen en blijft je blik schoon. Een spijker recht in de muur of een stuk hout begeleiden zonder het risico je handen te raken? Een kam doet wonderen Handige Tips van Richard Richard van de Kolk, schipper van de Gerian, stuurde ons nog een paar handige tips waarvan er een paar ook heel handig zijn op de boot. Krassen op hout, kun je behandelen met een walnoot Bolwerken Wie kent die uitdrukking niet? Hij kan het niet bolwerken betekent zoiets als: hij krijgt 't niet voor elkaar, of hij redt het niet of het is te hoog gegrepen voor hem. Maar waar komt die uitdrukking nu vandaan? Wanneer de lading op een schip op zee begon te schuiven en de stabiliteit van het schip in gevaar dreigde te komen, moest men het zaakje weer op z'n plaats zien te krijgen en vast zetten. Welnu dat werd "bolwerken" genoemd. Wanneer u dus eens met bijvoorbeeld uw hele vriendenkring op pad bent met uw geliefde bakdekker, en iedereen staat aan stuurboord zich te vergapen aan het uitzicht van het passerende naaktstrand, dan kan de stabiliteit van het schip (en de gemoedsrust) danig in gevaar komen! Dat kunt u niet laten gebeuren, dus moet u dit even zien te bolwerken door de helft van de passagiers naar bakboord te verplaatsen. En dan maar hopen dat daar ook wat aardigs te zien valt. Bootjespret op Internet De vorige keer heb ik u kennis laten maken met een Engelse familie die tijdens hun vakantie in de jaren zestig een boottocht maakt over de Thames. Persoonlijk vond ik dat een heerlijk stukje nostalgie, en ik zat dan ook met een brede grijns naar het beeldscherm te kijken Welnu, ik heb er weer eentje gevonden: deze keer gaat een Engels gezin hun vakantie vieren met een prachtige huurboot. De reis gaat over de schitterende wateren van de Broadlands, waarbij onderweg idyllische dorpjes bezocht worden. Er wordt gevaren, gezwommen geroeid en aan de kust wordt nog een leuk pretpark met een bezoek vereerd. Ook de liefhebbers van klassieke auto s (waartoe ik mijzelf ook toe reken!) komen aardig aan hun trekken met alle auto s die in beeld verschijnen. Een lekker nostalgisch muziekje eronder maakt de sfeer compleet. Kortom: smullen weer! Zoekterm YouTube: Broadland Holiday Jan van t Spijker Het wordt pas echt vervelend, wanneer u het door andermans toedoen niet meer kunt bolwerken... 8

9 Zo doe je dat! Oud en nieuw gaan niet altijd lekker samen. Om maar met een enorme tegeltjeswijsheid te beginnen, meten is weten. Er zijn boekwerken vol geschreven en internet staat er ook bol van, maar toch wil ik het even over de wel bekende stroom bron(nen) in onze scheepjes hebben, n.l. de accu. Allemaal zijn we regelmatig doende om deze accu goed te verzorgen, echter er kan zich een probleem voordoen, zeker als we ons schip hebben kunnen voorzien van een lekkere moderne nieuwe motor. Doordat in veel voertuigen tegenwoordig altijd wel bepaalde stroomgebruikers aan geschakeld zijn hebben de constructeurs de laatste decennia bedacht om de voedingsspanning van de dynamo geleidelijk te verhogen. het verstandig om daar zeker rekening mee te houden. Zoals gemeld, staat de koelkast of andere stroomgebruiker aan, dan zal de spanning niet zo hoog zijn, is de spanning aan de (te) hoge kant dan kunnen we een of meerdere stroomgebruikers inschakelen en kijken wat dit voor effect heeft. Dit betekent wel dat we dit voortaan altijd moeten doen om de accu te sparen. Blijkt tijdens de meting dat de spanning echt te hoog is en zijn er geen stroomgebruikers in te schakelen en wordt er gebruik gemaakt van een accuschakelaar voor meerdere accu s, dan is het te overwegen om de schakelaar te vervangen door een diodebrug, niet zo moeilijk te monteren en door het eigen verbruik van dit apparaat zal de laadstroom met ong. 0,3 tot 0,7 volt dalen, en 14,1 volt is beter dan 14,8 volt. Dat eigen verbruik van een diodebrug kan ook weer vaak gecompenseerd worden, maar dat moet dan juist weer niet, kunt u het nog volgen? Accu-schakelaar, ook wel massa-schakelaar genoemd Vandaar de koptekst van dit stukje, want bij onze schepen staat vaak helemaal niets aan als we aan het varen zijn, degene die de koelkast op 12 volt hebben staan natuurlijk uitgezonderd, is dat niet het geval dan kan het zijn opgevallen dat de accu (s) korter mee gaan dan vroeger. Een accu voelt zich het beste met een laadspanning van pakweg 13,5 tot max volt. Bij een beetje moderne dynamo kan de voedingsstroom oplopen tot 15 volt of zelfs meer, in een gesprek met b.v. Vetus wordt dat ook bevestigd. Als we nu weten dat het damppunt (is koken) van een loodaccu bij ongeveer 14,4 volt begint is het duidelijk dat dit de levensduur niet ten goede komt, erger nog, als er regelmatig moet worden bijgevuld wil dat zeggen dat de accu te zwaar geladen wordt en er ook gevaarlijke gassen vrij komen. Onderhoudsvrije accu s kunnen natuurlijk niet worden bijgevuld, maar lijden wel degelijk ook door die te hoge spanning. Vroeger was een veel gehoorde klacht dat de accu niet voldoende geladen werd, met een moderne motor of nieuwe dynamo kan het dus heel anders zijn. Er zijn wel wat trucjes om dit verschijnsel te verbeteren maar altijd EERST METEN, dat kan sowieso nooit kwaad. Bijna iedereen beschikt tegenwoordig wel over een digitale multimeter(of via een vriend of kennis die er een bezit). Als we dan toch een keer in de motorruimte bezig zijn, start de motor en meet de spanning op, de accupolen liefst een paar keer. Als de meter nu op de grens of boven die 14,4 volt zit, is Diodebrug Conclusie van dit verhaaltje, meet een paar keer de laadspanning en is dat aan de hoge kant, doe er wat aan. Is de laadspanning (veel te) laag, dan worden de accu s niet volledig geladen, maar kan minder kwaad. Nu we het toch over levensduur van accu s hebben, een accu functioneert het beste bij een omgevingstemperatuur van ca 20 graden, bij een werk temperatuur van 30 graden of hoger kan de levensduur zomaar halveren. Misschien iets om over na te denken als we in de motorruimte kijken?? Fred van Ameijde Technische Commissie Oude Glorie Heeft u zelf handige tips of vragen aan de TC die mogelijk voor ons allemaal interessant zijn? Mail het ons! 9

10 Weerzien 88-jarige met 80 jarige Regina Bij onze aanmelding als lid van de Oude Glorie en de aanvraag als varend monument hebben we de historie van de Regina beschreven. Best interessant om de geschiedenis en de oorspronkelijke uitvoering zo compleet mogelijk in kaart te kunnen brengen. Met veel dank aan Nico Verhaar (Akerboom en van Lent), de directie van Vroom en Dreesmann en als belangrijkste de familie Stockmann. Want de heer Stockmann werd op 1 april 1934 de eerste eigenaar van de Super Holland Kruiser Regina, genoemd naar zijn echtgenote. Sommige plekken waren nog als vanouds zoals bij Kaageiland, de Faljeril tegenover scheepswerf Royal van Lent, de paddestoelhuisjes, richting de Kever enzovoort. Een grote verrassing was dat we nog een rondje Braassem konden meepakken en dan weer terug. Over het Zweiland, langs de Kaag sociëteit met de starttoren en over de voor hem nieuwe plas het Joppe terug naar huis. En onderweg? Vele verhalen over vroeger: hoe ze vanuit Den Haag naar Leidschendam-Voorburg gingen waar de boot gewoonlijk in een jachthaven lag. De huwelijksreis die Gregor en verschillende broers en zussen van het gezin met de Regina hebben gemaakt. Het vaargebied destijds bleef vooral beperkt tot de Kaag en Braassem. De bij Akerboom en van Lent gebouwde "Regina" van Piet en Agaath Op Sail Amsterdam in 2000 begon voor ons de eerste ervaring en kort daarna hebben we gevaren met de tweede generatie Stockmann: dames en heren van rond de zeventig, waaronder dochter Regina II. Helaas was zoon Gregor verhinderd om van de partij te zijn. Een paar jaar geleden waren de Warmondse Schippertjesdagen heel speciaal voor ons, want een kleindochter kwam me ophalen van de nautische markt en riep: Opa, gauw naar de boot want Regina III is aan boord. Dat leidde tot een regelmatig contact want Regina Stockmann, kleindochter van de eerste eigenaar, woont inmiddels in Warmond. Dit jaar tijdens de Schippertjesdagen vroeg ze of we eind oktober op zijn 88e verjaardag een tochtje konden maken met haar vader Gregor. Dat zou een geweldige verrassing voor hem zijn, dat wist ze zeker. Drie dochters en een schoonzoon hadden alles goed voorbereid: koffie, taart met de afbeelding van de boot Regina, een goed verzorgde lunch. Om uur arriveerde de familie, vader Gregor had echt geen idee welke verrassing hem te wachten stond. De deur geopend, daar lag de boot.. instappen maar. de loods uitvaren want we gaan een tochtje maken. Nog steeds wat verbouwereerd maar zodra we stuurboord uit de Leede opvoeren kwamen zijn herinneringen terug. Waar zijn we nu,.. waar is de Starttoren. Is dat daar de Jeneverboom? De 88-jarige Gregor Stockmann aan boord van de Regina En dan over spannende zaken: dat Van Lent zorgde dat de boot in de bezettingstijd veilig onderdak kreeg bij een bloembollenkweker exporteur zodat het niet gevorderd kon worden door de Duitsers. De boot met de zes slaapplaatsen zou zelfs nog gediend hebben als onderkomen voor onderduikers, veilig weggestopt achter gaasbakken en kisten voor de bloembollen. Om uur afscheid genomen met de afspraak dat Gregor goed op zijn gezondheid zal passen zodat we het met mooi weer komende zomer nog eens kunnen doen. De volgende dag belde Gregor nog: jullie hebben me de mooiste verjaardag gegeven, zei hij! Niet alleen voor hem maar ook voor ons was het een fantastische beleving om nazaten van de eerste eigenaar aan boord te hebben en verhalen uit te wisselen. Agaath & Piet Hogervorst 10

11 Over revolvers en emancipatie Wij, als stoere kerels, vinden het heel normaal dat wij en niet onze wederhelft aan het roer van ons schip staat. Tja, mannenwerk hé? Op een enkele uitzondering van een moedige echtgenote na, is dit ook binnen onze vereniging het geval... Maar neem nu eens de Engelse Dorothy Levitt uit het begin van de vorige eeuw: dat is pas andere koek! Toen het stemrecht voor vrouwen in Europa nog ver weg lag, omdat wij "kerels" natuurlijk alles beter wisten, was daar reeds deze Londense dame, die menig heerschap het schaamrood op de kaken deed verschijnen.niet in de politiek, maar op het water en op de weg; Menige macho bleef niets anders over dan de achterkant van haar raceboot en auto van achteren te bewonderen, wat natuurlijk niet bevordelijk was voor het zelfvertrouwen van deze tere zielen... Het is dan ook niet voor niets dat Dorothy Levitt als pionier mag worden gezien van de vrouwelijke inbreng in zowel de snelheidssport te water als op de weg! In 1903 won zij tot verbijstering van de andere (mannelijke) deelnemers de 'Hamsworth Trophy', met een speedboot van het toen roemruchte Engelse merk Napier, die naast automobielen ook raceboten produceerde. In 1905 racete zij in haar eentje (natuurlijk niet te verwarren met een Eendje) van Londen naar Liverpool in twee dagen met een gemiddelde snelheid van 32 km/u over een afstand van 336 km. Dit, terwijl je moet weten dat praktisch alle coureurs destijds een monteur als bijrijder aan boord hadden...in 1909 publiceerde zij een boek met de titel: The woman and the car. In dit boek gaf zij het volgende advies aan bestuursters van een automobiel: "Neem een geladen Colt revolver mee in een lade onder uw zitting voor in geval van nood. Bootjespret op Internet 2 Zeeverkenners op de Kaag Remy Kok stuurde mij een mailtje waarin hij mij attent maakte op een aantal prachtige nostalgische filmpjes over de Kaag. Vooral het filmpje over de zeeverkenners vond ik erg leuk, omdat daar zo nu en dan veel bakdekkers in beeld verschijnen. Wie herkent zijn eigen boot? Je weet maar nooit! Overigens zijn ook de andere filmpjes beslist de moeite waard om te bekijken. Ik vind het een bijzonder handzaam wapen, want hij heeft nauwelijks terugslag". Kennelijk was autorijden in die tijd op meerdere fronten een gevaarlijke bezigheid... Dorothy was lid van de in Londen opgerichte "Motor Yacht Club', een curieuze vereniging met een samenraapsel van invloedrijke figuren, zoals bankiers, advocaten, industrielen en bijvoorbeeld de uitvinder van de torpedo. (Een dergelijk apparaat was misschien wel een aardig alternatief voor een Colt onder de stuurstoel van Dorothy geweest...) De "Motor Yacht Club"kwam voort uit de al bestaande elitaire "Royal Automobile Club", en mocht zich eveneens als zijn maritieme evenknie verheugen op vele lieden uit de High Society als lid. Ook daar voelde onze Dorothy zich als een vis in het water. Dus, stoere schippers, stel u ook eens toegeeflijk op, en gun uw vrouw ook eens de sensatie van het aan het roer staan! Maar let wel op dat ze de zaak niet meteen overdrijft met bijvoorbeeld een geladen Colt onder haar stuurstoel... Jan van 't Spijker Remy, bedankt voor deze geweldige tip! Zoekterm: Haagse Scouts, links hun engelse leider Mr. Moriarty 11

12 Over de grens! Als liefhebber van mooie houten schepen, en bij voorkeur klassieke, wil ik graag wat meer schrijven over een buitenlands scheeptype, de Runabout. Maar wat is dit nou voor soort bootje? In de Verenigde Staten is het een veel voorkomend scheepstype. Wikipedia geeft de volgende vertaling: een runabout is elk klein motorbootje geschikt voor tussen de 4 en 8 personen. Zeer geschikt voor het verplaatsen over het water. Andere vroege bouwers van houten runabouts waren Gar Wood en de bekende Christopher Smith (van de later bekende werf Chris-Chraft). Gar Wood werd geboren in Iowa. Hij kwam uit een schippersfamilie en werkte al vanaf jonge leeftijd aan boten. Hij vestigde de Wood Hoist Co. in Detroit Michigan en werd al snel een succesvol zakenman. Later veranderde hij de naam van het bedrijf in Garwood Industries, naast runabouts, waarmee je kon racen, produceerde hij ook andere zaken zoals trucks. Runabouts kunnen gebruikt worden voor het racen, maar ook voor plezier maken zoals vissen en waterskiën. Ook als tender voor grotere schepen is het bootje geschikt. Op de Nederlandse wateren komt de autoboot het meest in de buurt van dit scheepstype. De geschiedenis: de eerste runabouts dateren uit de jaren 20 van de vorige eeuw en waren oorspronkelijk kleine, snelle, gelakte houten boten, in de begintijd aangedreven met een krachtige buitenboordmotor, bijvoorbeeld de eerste Evinrude welke al geïntroduceerd werd in Om maximale snelheid uit de boot te halen kwam het aan op een goed ontwerp van de rompvorm zodat men kon profiteren van aquaplaning. Een draagvleugelboot-achtig ontwerp zou de boot op hoge snelheid boven het wateroppervlak uit het water laten komen in plaats van het opzij duwen van grote hoeveelheden water. Een andere wijziging in het ontwerp die al snel volgde was de vervanging van de helmstokenroer, maar besturing middels een stuurwiel, een remote-hendel. Om de motoren in een achteruitversnelling te worden geplaatst was een andere vroege ontwikkeling. Bouwers: diverse bouwers of ontwerpers uit de jaren 20 pretenderen de grootste bouwers van dit scheepstype geweest te zijn. Een van hen was John L. Hacker, die de Hacker Boat Company oprichtte in Hacker was een vernieuwende scheepsontwerper die veel nieuwe ontwerpen heeft geïntroduceerd, één daar van is de V-bodem. Een Hacker Craft, gebouwd door de Hacker Boat Company Dit briljante ontwerp werd het ontwerp waar vrijwel alle daaropvolgende op werden gebaseerd. De werf bestaat nog steeds en is gevestigd aan Lake George in de staat New York ( De werf legt zich nu toe op restauratie en het bouwen van klassieke schepen. Een runabout van Garwood Industrie Een vermeldenswaardige prestatie van deze Wood was een record van 75 mijl per uur met zijn Miss Detroit dat hem een wereldrecord over het water opleverde in Toevalligerwijs woonde Gar Wood in dezelfde stad, oprichter van Chris-Craft boten. Garwood stopte in 1947 met het produceren van raceboten. In 1969 is er een werf opgericht onder de naam Garwood Custom Boats welke zich heeft toegelegd op het restaureren van dit fraaie erfgoed ( com). De derde in rij van belangrijke bouwers was dus Christopher Smith. Ook dit nog steeds wereldwijd opererende bedrijf is gestart in Michigan aan de St. Clair River. Deze bouwer bouwde zijn eerste boot in 1874 op 13 jarige leeftijd. In die tijd waren het een soort punters of skiffs. Samen met zijn broer Hank is hij met het produceren van boten begonnen in Omdat de vraag naar hun betrouwbare jachten toenam, begon het duo met de bouw van schepen opeenvolgend te bouwen. Hiermee legde men het fundament als toekomstig bouwers van"gestandaardiseerde" runabouts. DeSmithRyan Boat Companywerd opgericht waarbij men zich richtte op het bouwen van snelle,economisch geprijsde runabouts. Op Boatshows in New York en Chicago in 1912 waren zij al vertegenwoordigd. Chris-Craft is uiteindelijk de grootste bouwer geworden van mahoniegebouwde motorboten. In 1927 bouwde de werf maar liefst 450 schepen die wereldwijd werden verkocht. De bouwtijd van een runabout was snel en na 47 dagen rolde de boot van de assemblagelijn af. 12

13 In de jaren 30 liepen helaas de verkopen sterk terug en werd de capaciteit van de werf snel afgebouwd. Men bouwde inmiddels ook houten jachten van 15 tot 20 meter. Door de crisis ging men weer terug naar de basis door het bouwen van runabouts. De werf van Chris Craft De groeten uit Rotterdam In de oorlog ging men over op een totaal ander soort schepen en bouwde de werf zelfs patrouilleschepen e.d. voor de Amerikaanse marine. De botenbouwer Chris-Craft is nog steeds een toonaangevend merk en bouwt haar schepen nu in Florida. Al decennia maakt men geen gebruik meer van hout. Ze bouwen nog steeds met gevoel voor klassieke lijnen,maar dan van moderner materialen. Remy Kok Deze kaart (uit de collectie van Jop Prins) sluit perfect aan bij het verhaal van Remy Kok, een prachtig plaatje van een in Nederland gebouwde autoboot. Er staat helaas geen datum op de kaart, maar wel een relaas van een zekere C. Eggens. In klein ouderwets en priegelig handschrift, wat ik na enige moeite heb kunnen ontcijferen valt te lezen: Weledele Heer, Achterstaande boot lever ik voor Fl. 1900,00. Lang 8.40, br 1,50 in drie waterdichte schoten gebouwd van gegalvaniseerd staalplaat. Snelheid (op contract) 30 km per uur. Motor 4 cil 4 tact, 15 pk met hoogspan. magneet. Stuur met handle voor gas en vonk (automobile) Zeer luxe afwerking, zitplaatsen naar keuze met leeren bekleding. Electr. Verlichting, koperen luchthappers. Inbegrepen boothaak, vlaggen, dekzeil over alles enz. Levering 2 maanden na bestelling. Voorwaarde Fl. 500,00 bij bestelling, rest bij aflevering na bereikte snelheid. Modelboot in de werkplaats Willebrordusstraat, 125 Rotterdam Hoogachtend C. Eggens Een complete offerte dus, met een de regel waarin staat dat je de rest betaalt na bereikte snelheid. Kennelijk mocht je proefvaren en als het scheepje de beloofde 30 km per uur niet haalde, kon je er nog van af. Of de koop destijds is door gegaan? We zullen het nooit meer weten! Ellen van Spijker 13

14 SPECIAAL VOOR FONV-LEDEN VOORDELIG NAAR HISWA KLASSIEK 11 T/M 15 MAART IN AMSTERDAM RAI Bezoek met korting het grootste watersportevenement van Nederland, de HISWA Amsterdam Boat Show in Amsterdam RAI. In de wereld van HISWA Klassiek vindt u een mooie collectie klassieke boten, onderdelen en accessoires, de bekende Leugenbank, diverse klassenorganisaties en behoudsorganisaties. Ook wordt de ABBA Award weer uitgereikt. NS- DAGRETOUR voor Koop uw kaarten met korting* op met actiecode HW15fonv * diverse kortingsmogelijkheden, alleen online verkrijgbaar PARTNER MEDIAPARTNERS ORGANISATOR 14

15 Opening van het Amsterdam Rijnkanaal Voor 1952 moest al het scheepvaartverkeer via de Merwede naar het Zuiden. Dit was een bijzonder tijdrovend reisje, en daar Amsterdam niet alleen belangrijk was als zeehaven maar ook voor het achterland, (vooral voor Duitsland) moest dit beter kunnen. Al in het begin van de dertiger jaren was men tot de conclusie gekomen dat er een snellere verbinding moest komen. Na lang soebatten tussen Amsterdam en Utrecht, werd uiteindelijk gekozen voor "het plan Mussert", voor het meningsverschil gerespecteerd hoofdingenieur van de Utrechtse Waterstaat. Inderdaad, u raadt het al, onze "vriend" Anton Mussert, die zich in het verdere verloop van de geschiedenis iets minder populair zou maken. In 1933 werd uiteindelijk een aanvang gemaakt met het uitgraven van deze nieuwe waterweg. De crisis en het akkefietje met onze oosterburen gooide echter roet in het eten en pas na de oorlog werd er serieus werk gemaakt van de werkzaamheden. Het nieuwe traject begon ten westen van Utrecht en liep via Wijk bij Duurstede naar Tiel, waar de Waal werd bereikt. De totale lengte van dit "slootje" bedroeg 72 kilometer! want dit was natuurlijk bij uitstek de gelegenheid het koninklijk paar wat langer te aanschouwen. De eerste sluis die werd aangedaan was de Prins Bernard-sluis bij Tiel. De Prins opende dit bouwwerk officieel door een plaquette met zijn naam te onthullen, iets dat u en ik niet zo vaak zullen meemaken... Daarna kwam de sluis bij Ravenzwaai aan de beurt: de Prinses Marijke-sluis, waar eveneens een plaqette werd onthuld. Tot slot belandde het hele gezelschap net voorbij Wijk bij Duurstede in de Prinses Irene-sluis, waar het prinsesje haar eigen plaqette te voorschijn mocht toveren. Dat het varen er bij Beatrix al vroeg in zat, zien we op deze foto! Het scheepvaartverkeer kon nu profiteren van een reisvoordeel van minimaal 20 uur! Persoonlijk heb ik het niet zo op het varen op dit kanaal en zeg wel eens gekscherend: als je het Amsterdam-Rijnkanaal met je kleine bakdekkertje kan bedwingen, dan kan je ook zo de Atlantische Oceaan op. (maar dat kon wel eens een beetje grootspraak zijn...) De Piet Hein tijdens de opening van het Amsterdam Rijnkanaal Op 21 mei 1952 was het dan zover: de officiële en feestelijke opening van het Amsterdam-Rijnkanaal door de koninklijke familie middels een tocht over deze nieuwe waterweg met hun jacht, de "Piet Hein". Gelukkig hadden de hoge Heren het uit hun hoofd gelaten het nieuwe vaarwater het "Anton Mussert Kanaal" te noemen, en werd het gedoopt in het zakelijke "Amsterdam-Rijnkanaal". Vele duizenden mensen stonden overal langs het water en op bruggen en sluizen om de Piet Hein met de koninklijke familie te begroeten en alom werd driftig gezwaaid met de Nederlandse driekleur. Vooral bij de sluizen was er een enorme mensenmassa, Feit is dat door de "vierkante klotsbak" die dit kanaal op veel plekken is, het over het algemeen voor plezierbootjes niet prettig vertoeven is. Tenzij ze de afmetingen hebben van de "Piet Hein!" Op internet is een prachtig nostalgisch verslag te vinden over de feestelijke opening: vul in de zoekregel van Google in: opening van het Amsterdam-Rijnkanaal (1952) in, en klik op het eerste plaatje wat u tegenkomt. Of ga naar: www. beeldengeluid.nl en vul daar de zelfde zoekterm in. Veel kijkplezier! Jan van 't Spijker COPYRIGHT Vereniging van Boot Eigenaren Oude Glorie/ Niets uit deze uitgave mag worden gepubliceerd zonder voorafgaande toestemming van het bestuur van de vereniging. 15

16 De Pikhaak Wij waren verrast toen Ellen van t Spijker, van de Periodiekredactie,contact met ons opnam over het feit dat ons de Pikhaak was aangereikt door de familie Alberink. U mag weten dat wij afgelopen september zijn verhuisd en wij nu in een tijdelijke woning naast ons te verbouwen huis wonen. Doordat de prioriteit momenteel ligt bij de verbouwing van ons huis lag de Periodiek nog op de stapel van door te lezen post. Toch snel de Periodiek van september opgezocht en na het lezen van het pikhaakverhaal van Harry, Riekie, Henk en Marianne Alberink (van de Lady Eemee) zagen wij echt onze namen staan. We hebben samen even overleg gepleegd en toen besloten om tijd vrij te maken en een stukje voor deze Pikhaak te schrijven. We hebben dus enige stress ondervonden van inpakken, tijdelijke woning bouwen en verhuizen. Maar het goede nieuws van de verhuizing is dat wij naar het huis naast de loods waar onze bakdekkruiser d Otter ter restauratie ligt, zijn verhuisd en haar nu elke dag kunnen zien. Martin heeft altijd wat met water gehad en naast duiken in het water vertoeft hij ook graag in een boot op het water. Hij is dan ook vanaf 1983 in bezit geweest van kleine boten en heeft in 1996 zijn vaarbewijs gehaald om de theoretische vaarregels te water machtig te worden. Toen uiteindelijk ook onze kinderen uitgespeeld waren met de kleine boten hebben we deze verkocht meter lange oude bakdekkruiser uit 1928 had, deze aan het opkappen was en de romp al in de verf stond. En passant de zij aan Martin een foto van d Otter. De collega meldde dat haar vader de boot mogelijk wilde verkopen, omdat zijn vrouw niets om varen gaf en hij liever zijn huisje in Frankrijk wilde gaan restaureren. Er is niet veel bekend van het schip alleen dat zij gebouwd is door scheepwerf Schut te Sint Maartenshoek en in een bijna vergane staat was toen Jaap haar aanschafte. Na wat bezichtigingen en informatie inwinnen door Martin werd op de koop van d Otter (samen met een doos originele attributen) een feit en vaarden Martin en zijn broer Jan het schip rechtstreeks van Papendrecht naar de haven Scharlo te Waspik (omgeving Brabantse Biesbosch). Het varen bleef Martin trekken en met zijn broer Jan werd in 2010 overeengekomen dat we met zijn schip de Fiducie (een platbodem type Tjalk, werktuigmonument uit 1939) op vakantie mochten. U komt deze oude platbodems vast wel eens tegen bij vlootdagen, daar zij ook varende monumenten zijn. Wij vinden de Fiducie een geweldig schip, alleen kwamen wij tot de ontdekking dat we liever een oude motorboot zouden willen bezitten dan een zeilschip vanwege de extra opbouw en spullen die met zeilen samenhangen. Daarnaast vinden wij het varen op de binnenwateren door dorpen en steden leuker, omdat er voor ons meer te zien en beleven valt. Een ding dat we meteen afleerden toen we met een schip gingen varen was: een strakke planning maken. Als je in de auto stapt en het toekomstige adres in de navigatie zet, geeft deze meteen aan hoeveel kilometer het rijden is en hoeveel tijd het kost. Bij varen werkt dat anders, omdat je de nodige obstakels moet passeren in de vorm van bruggen, sluizen, etc. Daarnaast hebben weer en waterstroming ook enige invloed, alsmede de waterwegwerkzaamheden, lunchpauzes en werktijden van de brug- en sluiswachters. Dus zoals de Fransen zeggen is het nodig een houding van comme ci, comme ça aan te nemen en eigenlijk is dat voor ons het echte vakantiegevoel. Gewoon een doel voor ogen nemen en maar zien waar je uit komt en wat er onderweg voor mogelijkheden zijn. Het bakdekkruiserhart begon voor Martin te kloppen toen een voormalig collega vertelde dat haar vader Jaap een ca. Tja, en waar Martin en Jan allerlei mogelijkheden zagen voor de casco bakdekkruiser moest ik (Angelique) toch even uitleg krijgen over hoe zij dat dan wel gedacht hadden. De boot kon varen, maar was op het toilet na verder volledig kaal aan de binnenkant. Martin wilde er bovendien meteen mee op vakantie om het schip beter te leren kennen en door het gebruik de ruimtes in te delen. Een eventueel littekentje dat tijdens de eerste vaartochten zou worden opgelopen zou bij de restauratie weggewerkt kunnen worden. In de haven mocht d Otter aan de werksteiger en handige, technische Martin besteedde zijn vrije uren aan het vakantieklaar maken van de bakdekkruiser, want we zouden eind juni met vakantie gaan. Er werd in de boot een vloer plus bed gemaakt, een bermkeuken van een oude vouwwagen geïnstalleerd en een grote oude ijzeren kist geplaatst voor al het gereedschap dat mee moest. Voor binnen naaide ik gordijntjes en voor buiten een afdekzeil. De verdere inrichting was snel voor elkaar daar wij nog kampeerspullen hadden die prima dienst konden doen aan boord. Zoals u kunt lezen, gingen wij geheel anders te werk dan de familie Alberink die eerst hun Lady Eemee geheel restaureerden voordat zij gingen varen en wij dus de omgekeerde volgorde aanhielden door eerst te gaan varen en dan te restaureren. Eind juni waren wij gereed om te gaan kamperen op d Otter en werd er koers gezet naar Gorinchem. We kwamen daar behouden aan en na het aanmeren besloten 16

17 we om twee dagen te blijven, omdat men zwaar weer aan gaf. Dat was een goede beslissing, daar je in Gorinchem midden in de stad ligt en allerlei materialen aan kunt schaffen die je nog nodig hebt zoals extra touwen en zeil om de koekoek waterdicht te maken. Bovendien zijn er in de stad vele leuke restaurantjes en terrassen waar je goed kunt vertoeven bij mooi weer dat het ook was en bleef die volgende twee weken. We hebben genoten op het water en vooral in de grote open kuip, die door ons al gauw de theetuin werd genoemd, hebben we lekker kunnen zitten en genieten van onze ontbijtjes en avonden. Bij thuiskomst hebben we contact gezocht met de vereniging van booteigenaren Oude Glorie om ons aan te melden als lid en we werden toegelaten. Om wat authentieke bakdekkers te bekijken en ideeën op te doen voor de inrichting van onze bakdekkruiser zijn we met de auto naar Almaar gereden. We herinneren de warme ontvangst van de deelnemers aan Rondje Noord Holland en de uitnodigingen die we kregen om hun mooie schepen te bezichtigen. Weinig bleef geheim en vele deuren, luiken en kasten gingen voor ons open. De uren vlogen voorbij en met een berg informatie en tips over techniek en inrichting gingen wij weer op weg naar huis er ons van bewust dat er nog heel wat werk verzet zou moeten worden voordat d Otter zou voldoen aan het authentieke uiterlijk van de schepen van de leden van de Oude Glorie. d Otter heeft toen nog tot eind november 2012 in het water gelegen alvorens op een eigengemaakte trailer achter een tractor door de sneeuw naar Loon op Zand te worden getransporteerd en in een loods te worden geparkeerd. Martin is begonnen met de revisie van de motor en schroefas. Na heel wat uurtjes staat de motor, een Peugeot Indenor, er weer gelikt bij. Ondanks dat d Otter op het droge ligt, hebben we ons toch beziggehouden met toekomstige voorbereidingen. Tijdens het varen ontdekten we dat een marifoon een nuttig hulpmiddel te water is om informatie te ontvangen en oproepen te doen aan bijvoorbeeld andere schepen of brugwachters. Tijdens het rondje midden Nederland kwamen we onderweg naar Utrecht een stoet bakdekkruisers tegen die naar de Goudse Havendagen waren geweest en dat was een mooi plaatje. Doordat d Otter nog geen opbouw had konden we in Utrecht door de stadsgrachten en onder de lage vaste bruggen varen. Het beste is om dat voor uur te doen, omdat je dan geen rondvaartboten tegenkomt. De vakantie verliep eigenlijk zonder problemen en het enige euvel dat we meemaakten was dat de schroefas losliep. Gelukkig was dat bij het uitvaren van de haven, zodat we nog naar de wal konden manoeuvreren. Martin kon bij de plaatselijke autogarage het juiste gereedschap lenen om de as weer goed vast te zetten. Het was heerlijk om met d Otter op het water te vertoeven, want er gaat niets boven een gevoel van genot en tevredenheid. Zo kwam het dat we in 2013 bij onze vriend Pieter een cursus marifoon hebben gevolgd en af hebben gesloten met een certificaat. We zijn weer een stukje wijzer geworden omtrent vaar- en zendregels en mogen nu beide, afhankelijk van gebeurtenis en water, over de hele wereld door de marifoon Securité-Secyrité, Pan Pan of Mayday-Mayday roepen en natuurlijk info vragen en geven. Kletsen met u mag ook op kanaal 72 en 77. Onze droom is om nog eens een rondje Frankrijk te varen zoals Johan & Loekie Hagen beschreven. Alleen ligt d Otter nu na vervanging van de schroefas en motorrenovatie geduldig te wachten op de verdere restauratie. Zij is niet uit ons oog of hart, omdat we er elke dag wel een keer aan voorbij lopen. En mocht er een watervloed komen en wij plots in Loon aan het strand komen te wonen, dan hebben wij onze eigen Ark van Noah in de vorm van de bakdekkruiser d Otter en zullen wij zoveel mogelijk zielen redden. We hopen over een jaar het grootste deel van de verbouwing klaar te hebben en in het huis te kunnen wonen. Daarna pakken we de draad van restauratie weer op zodat d Otter te water kan en wij weer kunnen genieten van de vaartochten. 17 Wij wensen u allen een behouden vaart en let op als u de German coast guard oproept! Ahoi Martin & Angelique Vromans Van de delta Oscar-Tango-Tango- Echo- Romeo De pikhaak geven wij door aan Syb Hoornstra & Maaike Bentelaar van bakdekkruiser Onze Liefde.

18 Te Koop klassieke autoboot Klassieke Autoboot, geheel van eikenhout in perfecte staat. Bouwjaar 1932 Gebouwd bij Scheepswerf Wedman en Oosterbaan te Akkrum Afmetingen Motor 5,60 mtr lang en 1,53 breed. Renault Marine diesel (10 PK) met keerkoppeling. Deze motor is er later ingezet. De ramen en zeilen kunnen er volledig af worden gehaald. De boot is vorig jaar helemaal gelakt. Het geheel staat op een trailer, de vraagprijs is inclusief de trailer. Het scheepje is te bezichtigen in t Harde. Vraagprijs (incl. trailer) Inlichtingen Jaap Kielman, telefoon jaapkielman@hotmail.com Bovenweg 7d PB 't Harde Te Koop Klassieke Motorkruiser Afmetingen 8,00 m lang, 2.50 m breed, diepgang 0.85 m, kruiphoogte 2,25 m. Motor - Albin 21 2cylinder diesel, met (nat) Vetus uitlaatsysteem. Op de spanten geklonken, werfgebouwd schip (mogelijk eensuper Holland Kruiser?) Het schip heeft een mooie lijn, fraaie geronde opbouw, lichte waaiersteven en scherp onderwaterschip (is gestraald en in 2 componenten gezet) Sfeervol mahonie interieur, een mahonie opbouw met messing ramen. Stahoogte (185 cm), 6 slaapplaatsen, dinnete, bank, gasfornuis en oven, mahonie zwemplateau. De romp, opbouw en het interieur behoeven wat werk. Sinds 1992 in het bezit van de familie. Vraagprijs 5500 Het schip staat (afgedekt) op de wal en is te bezichtigen in de omgeving van Emmen Voor meer informatie: Alex Rolfes Tel: of alexrolfes@live.nl Actuele informatie over evenementen en bijeenkomsten, het laatste nieuws vindt u altijd op onze website. 18