beschreven met de vinger van God.

Transcriptie

1 Het gouden kalf. Wat ontving Mozes, nadat God hem alle aanwijzingen op de berg gegeven had en wat was het bijzondere dat hij ontvangen had? Exodus 31:18 18 En toen de HEERE geëindigd had met hem te spreken op de berg Sinaï, gaf Hij Mozes de twee tafelen van de getuigenis, tafelen van steen, beschreven met de vinger van God. Gedurende de afwezigheid van Mozes was het voor het volk een tijd van afwachting en spanning. Israël wist dat hij met Jozua de berg had beklommen en dat hij was binnengegaan in de donkere wolk die zichtbaar was vanuit de vlakte beneden, op de bergtop rustte, en van tijd tot tijd verlicht werd door de bliksemstralen van Gods aanwezigheid.

2 Bleef het volk wachten op van Mozes? Exodus 32:1 1 Toen het volk zag dat het lang duurde voor Mozes van de berg afdaalde, kwam het volk bijeen bij Aäron, en zij zeiden tegen hem: Sta op, maak voor ons goden die vóór ons uit gaan, want die Mozes, de man die ons uit het land Egypte geleid heeft, wij weten niet wat er met hem gebeurd is. Omdat ze in Egypte gewend waren geweest aan stoffelijke afbeeldingen van de godheid, was het voor hen moeilijk om te vertrouwen op een onzichtbaar Wezen, en waren ze ertoe gekomen op Mozes te bouwen voor het ondersteunen van hun geloof. Nu was hij niet meer bij hen. Dag na dag, week na week ging voorbij, en nog bleef hij weg. Hoewel de wolk nog steeds zichtbaar was, meenden velen in het leger dat hun leider hen verlaten had, of dat hij door het verterend vuur was verdelgt.

3 Welk alternatief zochten deze mensen die naast de berg woonden van God? Zie Exodus 12:38 In deze tijd van wachten hadden ze tijd om na te denken over de wet van God, die ze gehoord hadden, en konden ze hun harten voorbereiden om verdere openbaringen, die Hij hun zou kunnen geven, te ontvangen. Voor dit werk hadden ze niet te veel tijd; als ze op deze wijze hadden getracht een beter begrip te krijgen van Gods eisen, en hun harten hadden vernederd voor Hem, zouden ze bewaard zijn gebleven voor de verleiding. Maar ze lieten na deze dingen te doen, en al spoedig werden ze zorgeloos, onoplettend en wetteloos. Toen ze zich zonder hun leider zo hulpeloos voelden, keerden ze terug naar hun oude bijgeloof. De "menigte van allerlei slag" Exodus 12:38 ging vooraan in morren en ongeduldig zijn, en zij waren de leiders van de afval die nu volgde.

4 Hoe reageerde Aäron? Exodus 32:2-3 2 En Aäron zei tegen hen: Ruk de gouden ringen die uw vrouwen, uw zonen en uw dochters in hun oren hebben, af, en breng ze bij mij. 3 Toen rukte heel het volk de gouden ringen die ze in hun oren hadden, af en zij brachten ze bij Aäron. Eén van de voorwerpen die door de Egyptenaren vereerd werden als symbolen van de godheid, was de stier of de koe; en zij die deze vorm van afgoderij in Egypte hadden bedreven, stelden voor dat er een kalf gemaakt zou worden dat men kon aanbidden. Het volk wilde een voorstelling hebben van God, die hen in de plaats van Mozes kon voorgaan. God had geen gelijkenis van Zichzelf bekendgemaakt, en Hij had verboden dat een tastbare voorstelling voor zulk een doel gemaakt zou worden.

5 Hoe belangrijk is het om pal te staan voor Gods woord? Voor zo'n crisis was een man nodig die vastbesloten, standvastig en moedig was; iemand die Gods eer stelde boven de gunst van mensen, boven eigen veiligheid, of zelfs boven het leven. De huidige leider van Israël was echter niet zo iemand. Op zwakke wijze protesteerde Aäron tegen de eisen van het volk, maar zijn aarzeling en onzekerheid in dit kritieke moment maakte het volk alleen maar meer vastbesloten.

6 Wat werd er gemaakt en wat vond God hiervan? Exodus 32:4-5, 7 4 Hij nam ze van hen aan, hij bewerkte ze met een graveerstift en maakte er een gegoten kalf van. Toen zeiden zij: Dit zijn uw goden, Israël, die u uit het land Egypte geleid hebben. 5 Toen Aäron dat zag, bouwde hij er een altaar voor en Aäron kondigde aan: Morgen is er een feest voor de HEERE! 7 Toen sprak de HEERE tot Mozes: Ga, daal af, want uw volk, dat u uit het land Egypte hebt geleid, heeft verderfelijk gehandeld.

7 Hoe wilde God zijn ongehoorzaam volk bestraffen? Exodus 32: Zij zijn al snel afgeweken van de weg die Ik hun geboden had: zij hebben voor zichzelf een gegoten kalf gemaakt, zij buigen zich ervoor neer, offeren eraan en zeggen: Dit zijn uw goden, Israël, die u uit het land Egypte geleid hebben. 9 Ook zei de HEERE tegen Mozes: Ik heb dit volk gezien, en zie, het is een halsstarrig volk. 10 Nu dan, laat Mij begaan, zodat Mijn toorn tegen hen ontbrandt en Ik hen vernietig. Dan zal Ik ú tot een groot volk maken.

8 Welk antwoord gaf Mozes aan God? Exodus 32:11, Maar Mozes trachtte het aangezicht van de HEERE, zijn God, gunstig te stemmen, en zei: HEERE, waarom zou Uw toorn ontbranden tegen Uw volk, dat U met grote kracht en sterke hand uit het land Egypte geleid hebt? 13 Denk aan Abraham, aan Izak en aan Israël, Uw dienaren, aan wie U bij Uzelf hebt gezworen en tot hen gesproken hebt: Ik zal uw nageslacht talrijk maken als de sterren aan de hemel, en dit hele land waarover Ik gesproken heb, zal Ik aan uw nageslacht geven, zodat zij het voor eeuwig in erfbezit nemen.

9 Waarom was God tevreden over Mozes pleidooi? Terwijl Mozes pleitte voor Israël, vergat hij zijn bedeesdheid door de diepe belangstelling en liefde voor hen waarvoor hij door de kracht van God zoveel had kunnen doen. De Here luisterde naar zijn smekingen en schonk gehoor aan zijn onzelfzuchtig gebed. God had Zijn dienstknecht op de proef gesteld; Hij had zijn trouw en liefde voor dat dwalende, ondankbare volk getest en Mozes had op schitterende wijze de proef doorstaan. De voorspoed van Gods uitverkoren volk was hem meer waard dan persoonlijke eer, kostbaarder dan het voorrecht de stamvader van een machtig volk te worden. God was verheugd over deze trouw, over zijn eenvoud van hart en zijn oprechtheid en Hij droeg hem op als een getrouw herder Israël te leiden naar het beloofde land.

10 Wat nam Mozes mee toen hij de berg afdaalde? Exodus 32:15,16 15 En Mozes keerde zich om en daalde de berg af, met de twee tafelen van de getuigenis in zijn hand. Deze tafelen waren aan beide kanten beschreven; ze waren aan de ene en aan de andere kant beschreven. 16 Die tafelen waren Gods eigen werk; ook was het schrift Gods eigen schrift, in de tafelen gegraveerd.

11 Welke besliste handelingen voerde Mozes direct uit nadat hij de afgoderij zag van het volk? Exodus 32: En het gebeurde, toen hij in de nabijheid van het kamp kwam en het kalf en de reidansen zag, dat Mozes in woede ontstak. Hij wierp de tafelen uit zijn handen en sloeg ze onder aan de berg in stukken. 20 En hij nam het kalf dat zij gemaakt hadden, verbrandde het in het vuur, vermaalde het totdat het tot stof verpulverd was, strooide dat uit op het wateroppervlak en liet het de Israëlieten drinken.

12 Welke stam koos als geheel voor Mozes en hoeveel mensen werden met de dood bestraft? Exodus 32: ging Mozes bij de ingang van het kamp staan en zei: Wie bij de HEERE hoort, moet bij mij komen. Toen verzamelden al de Levieten zich bij hem. 27 Hij zei tegen hen: Zo zegt de HEERE, de God van Israël: Ieder moet zijn zwaard aan zijn heup doen, het kamp van poort tot poort door gaan en ieder moet zijn broeder doden, ieder zijn vriend en ieder zijn naaste. 28 De Levieten deden overeenkomstig het woord van Mozes en er vielen op die dag van het volk ongeveer drieduizend man.

13 Waarom is het nodig de zonde te bestraffen? Het was noodzakelijk om de zonde te bestraffen, als een getuigenis voor de omringende volken dat God vertoornd was over afgodendienst. Door gerechtigheid te beoefenen jegens de schuldigen, moest Mozes, als Gods werktuig, een verslag nalaten van een plechtig en openbaar protest tegen hun misdaad. Toen het volk zich bewust werd van de enorme grootte van zijn schuld vervulde ontzetting het gehele leger. De vrees werd gekoesterd dat alle overtreders zouden worden verdelgt. Uit medelijden over hun benauwing beloofde Mozes om opnieuw bij God voor hen te pleiten.

14 Hoelang was Mozes dit keer op de berg, wat was opvallend aan Mozes en waar verwijst het naar? Veertig dagen en veertig nachten bleef Mozes op de berg; en gedurende deze tijd werd hij, evenals de eerste maal, op wonderbare wijze in leven gehouden. In die langdurige periode, doorgebracht in gemeenschap met God, weerkaatste het gelaat van Mozes de heerlijkheid van Gods tegenwoordigheid; zonder dat hij het zelf wist, blonk zijn gelaat door een stralend licht toen hij de berg afdaalde. De heerlijkheid op het gelaat van Mozes illustreert de zegeningen die het geboden houdend volk van God ontvangt door het middelaarswerk van Christus.