zaterdag 19 augustus 2017

Transcriptie

1

2

3 zaterdag 19 augustus 2017 Om uur vertrekken wij, 9 dames, uit Zaltbommel om de andere 23 dames in Tonden op te halen voor een 8-daagse reis naar Tsjechië. In Tonden komt Fabian onze chauffeur voor Tsjechië en ook zijn onze reisleidsters Jenny de Beer en Jannie Nijland hier ingestapt. Jenny en Jannie heten ons hartelijk welkom en als wij op de snelweg zijn krijgen wij koffie met een traktatie van Dineke Derksen omdat Dineke zaterdag 26 augustus jarig is. Dineke heeft heerlijke kruidkoek voor ons gebakken. Jannie overhandigt Dineke een cadeautje en een slinger. Bij Arnhem gaan wij de grens over op de A1 en daarna de A2 naar Hannover Dortmund. Het wordt een lange busreis van 647 km., maar de dames hebben er geen moeite mee want zij hebben elkaar veel te vertellen. Jenny vertelt onderweg de geschiedenis van het land Tsjechië en ook de chauffeur geeft ons de nodige informatie. Fabian, de chauffeur, vertelt o.a. dat het de gewoonte is om de maaltijd snel op te dienen en ook vrij snel af te ruimen, dus een gewaarschuwd mens telt voor 2. Het is een kwestie van je bord vast te houden! Na een toiletstop in Haarstrang Süd vervolgen wij de A44 naar Hamburg en Kassel en dan de A7 Mansfeld en A4 naar Erfurt.

4 Om ongeveer 1 uur is er tijd voor een lunch in Raststätte Hasselberg West, want helaas zijn de lunchpakketten vergeten mee te geven. Om 4 uur nog een korte stop bij Burger King in de Teufelstal.

5 Om ongeveer 6 uur komen wij in Oberwiesenthal aan bij Hotel am Fichtelberg, waar wij genieten van een heerlijk buffet. Het hotel ligt in een prachtige omgeving en de 1 ste foto s worden al gemaakt van het mooie uitzicht.

6 Al vrij snel na de maaltijd vertrekken de eerste dames naar hun kamer om bij te komen van de lange busreis, want de volgende dag staat de 1 ste dag op het programma en wel een bezoek aan Karlovy Vary. Jo Vermeulen en Adri Hamersma. bij oprit hotel staat dit gezicht van hooi

7 zondag 20 augustus Karlovy Vary Na het ontbijt vertrokken we om half 10 naar de volgende bestemming KARLOVY VARY (betekent warm bad) en daarmee zou die dag in het teken staan van onze gezondheid!! De stad is wereldberoemd door de geneeskrachtige bronnen. Onze chauffeur Fabian had er van gedronken en wij konden beamen dat hij er als een 34-jarige uitzag! Om half elf was het uitstappen geblazen en konden we op onze beurt op zoek naar verjonging of heling. Het begon echter al helemaal tegen de regels: Voor we op stap gingen kregen we koffie met gebak aangeboden en wat voor stukken gebak!

8 Goed doorvoed ging iedereen op zoek naar de bronnen. Er waren drie verschillende soorten bronnen de 1 ste : een bron met koud water- (het was warm dus zeer verkoelend en daar word je vrolijk van!) de 2 de : een bron met lauw water wat zout smakend (gauw door lopen!) de 3 de : een bron met heet water en wat dat voor effect dat heeft laat zich alleen maar raden!!

9 De stad had een luxe uitstraling met o.a. een prachtig park genoemd naar de Tsjechische componist Dvorák. Op de boulevard stonden fraaie gebouwen w.o. een heel mooi Kurort waar een aantal van ons op een bankje dit gebouw konden bewonderen,

10 een andere groep bleef op zoek via de bronnen naar de eeuwige jeugd en weer anderen gingen kijken naar de omhoog spuitende bron. Om 15.00u gingen we weer terug met de bus richting Praag en na een koffiestop kwamen we om 18.00u moe en tevreden in hotel Globus aan. Een nieuw hotel heel rustig die avond maar dat zou de komende dagen wel even anders worden. Veel jongeren maar ook veel Nederlanders, een prettig weerzien voor onze chauffeur. Na het eten nog even samenkomen en genieten van een kopje koffie, thee of een glaasje wijn. Er was een prachtig bos achter ons hotel dus voor de liefhebbers nog een wandeling voor het slapen gaan..energie krijgen voor de volgende dag. Marjorie Reenalda

11

12 maandag 21 augustus Na een goed ontbijt stapten wij om 8.30 uur in de bus, op weg na de binnenstad van Praag. Onderweg stapte Alexander in, die voor deze dag onze gids was. De stad Praag staat op Werelderfgoedlijst, is een oude stad en wordt ook wel De Gouden Stad genoemd. Door de rivier de Moldau wordt de stad in tweeën gedeeld in de oude en nieuwe stad. Diversen volken hebben er gewoond. Met de gids liepen wij door een Joodse wijk die toen de grootste bevolkingsdichtheid had van de stad. Liepen richting centrum, waar wij eerst aan de koffie gingen, met weer een heerlijk gebakje. Café KAVÁRNA Obecní dům Maar Alexander wilde gauw verder door de stad. Wij zien veel historische gebouwen, allerlei bouwstijlen, kleuren en de betekenissen van de oudheden.

13 Maisal Synagoge de wijzers van de klok op het Joods Raadhuis draaien in tegengestelde richting net zoals het Hebreeuws van rechts naar links wordt gelezen. veel beelden en torens die vroeger met echt goud bekleed werden. plein Oude Stad

14 Kwamen voorbij het huis van boekenschrijver Kafka die zijn boeken niet wilde uitgeven, na zijn dood wel. Inmiddels was het tijd geworden voor de lunch in hotel Opera, was meer diner dan lunch, was goed. Door al dat lopen in de stad waren wij ver afgedwaald van het Joodse Kerkhof dat op het middagprogramma stond. De chauffeur had de bus opgehaald en ons er heen gebracht. De begraafplaats is een toeristische plek, maar de drukte viel mee. Op de muren van de Pinkassynagoge staan namen van Joden uit Bohemen en Moravië die tussen 1939 en 1945 zijn vermoord en deze zijn van alle leeftijden. De Synagoge is nu een museum met vele voorwerpen uit die tijd. Buiten is een oud kerkhof waar de grafstenen scheef en door elkaar staan, het kerkhof mocht niet uitgebreid worden en een Joods Kerkhof mag niet geruimd worden. Er liggen soms 7 mensen of meer op elkaar. Je wordt wel stil als je dit ziet. Weer in de bus zagen wij op de top van de heuvel een enorm ruiterstandbeeld staan van generaal Jan Žižka toen een groot verzetsstrijder. Verder naar een restaurant voor het diner, de tijd tussen lunch en diner was vrij kort, helaas blijf er veel over. s Avonds brachten wij een bezoek aan de water- en lichtshow van de Krizikova-fonteinen, was een prachtig schouwspel op klassieke muziek. De chauffeur bracht ons weer naar ons hotel. De dames gingen naar de kamer of namen nog een afzakkertje. Het was een prachtige dag. Uit spraak Alexander: bij stoplicht rood ben je dood; bij groen mag je doen. Soms was voor Alexander een stoplicht rood even goed, wat hij had de pas er wel in. Corrie Kroes

15

16 dinsdag 22 augustus Om half negen staan we allemaal klaar bij de bus die ons vandaag naar Nový Bor zal brengen. Het weer is goed, een mooie dag en we hebben er zin in, onderweg zal gids Joop worden opgepikt. Wij wachten bij het tankstation en mogen even luchten, de gids staat 20 meter verderop, foutje, we pikken hem op en hij rijdt voor ons uit naar de glasblazerij die we zullen bezoeken. Eerst krijgen we nog koffie met gebak, bij Ajeto, hier is een demonstratie glasblazerij. Dan rijden we naar een glasblazerij die 100 jaar oud is en de mensen werken nog net als toen, er staan telramen waarmee de aantallen worden geteld. Werknemers werken bij een temperatuur van 60 en drinken 6 liter vocht per dag. De glasoven zit 20 meter onder de grond en wordt opgestookt tot Na zes jaar is hij aan vervanging toe. Er werken ook mensen, gevangenen, die de alimentatie niet kunnen (of willen) betalen, en zo toch aan de verplichtingen kunnen voldoen. Na de rondleiding is er natuurlijk gelegenheid om wat te kopen en er wordt volop gebruik van gemaakt. Je kan iets moois scoren voor kringloopprijsjes. In Noord-Bohemen staan de meeste kristalfabrieken, dit komt doordat hier de meeste zilverzandmijnen zijn, zilverzand is een belangrijk bestanddeel voor de kristalindustrie, 30 kiepauto s rijden dag aan dag voor de grootste zilverzandgroeve voor de kristalindustrie. Niet geheel toevallig is Leerdam de partnerstad. Hierna gaan we weer in de bus richting Mělník. Joop vertelt over Tsjechië. De mensen leven in een rustig tempo. Ze leven in de woonkeuken en stoken op hout, dat is genoeg voorhanden. Ze zijn zelfvoorzienend, zoals dat ook bij ons vroeger was. De Tsjechen zijn echte natuurmensen, het land heeft heel lang op slot gezeten. De meesten mensen hebben een buitenhuis, een datsja, waar ze het weekend verblijven. Boeren wonen bij de dorpen, het vee houden ze binnen en het werk wordt gedaan door loonwerkers. Weinig koeien gezien, er was heel veel akkerbouw, het graan was net van het land. Vrouwen zoeken paddenstoelen, drogen ze en doen ze dan in potten om te verkopen, kinderen helpen daarbij, ze hebben daarom acht weken vakantie van school. Er zijn kinderkampen voor de kinderen, in huisjes in de bossen worden zij vermaakt. Het land is tweemaal Nederland qua oppervlakte en heeft 10 miljoen inwoners. De belangrijkste rivier is de Moldau, hij mondt uit in de Elbe, deze is 10 km langer. De Moldau loopt ook dwars door Praag. We rijden langs vele bezienswaardigheden waarvan Joop melding maakt, o.a. de grote Skodafabriek, hij biedt werk aan mensen, die een salaris verdienen van 800 per maand, dit is 2 per uur!! Skoda betekent in het

17 Tsjechisch jammer. Maar ze zullen blij zijn met zo n grote werkgever. Na de val van de muur in 1989 hebben ook Nederlandse bedrijven een plekje veroverd om voet aan de grond te krijgen. O.a. Albert Heyn en de Lidl. De eerste opereert onder de naam Albert en heeft diverse grote winkels en een ondergrondse parkeergarage voor 800 auto s. De winkels zijn iedere dag open van 7 tot 10 uur, en de A.H. hoeft 10 jaar lang geen belasting te betalen als investeerderstoeslag. Is de bevolking beter af zonder muur? Daarover zijn de meningen verdeeld. In de Communistische periode kostte een auto 4000 kronen, dit is ca. 200 euro. Vanuit de Staat werd er voor je gezorgd, onderwijs en ziekenhuis waren gratis, je hoefde niet na te denken, dat werd voor je gedaan. Na de val moesten mensen zelf initiatieven nemen, voor sommigen was dat lastig. Na de 2 e Wereldoorlog zijn een miljoen Duitsers de grens overgezet, ze mochten 25 kilo bagage mee, richting voormalig O. Duitsland, Ceskalipa. De levensstandaard ligt lager en de lonen ook, een onderwijzer verdient b.v. 700 euro, bij ons 2200! Vrouwen mogen met 62 jaar met pensioen. Moeders mogen na het eerste kind tot vier jaar thuisblijven om voor de kleine te zorgen en krijgen een uitkering. Als je dat goed speelt kun je dat lang rekken. Langs de weg staan fruit en appelbomen, wilde je er een in eigendom, dan ga je naar de gemeente, haalt een plaatje, bevestig dat aan de boom en hij is van jou, hoe makkelijk kan het zijn. lokale bewoner met verzamelwoede Alles ziet er schoon uit, ieder dorp heeft een eigen schoonmaakploeg, het levert ca. 60 euro p.m. op, iedereen verdient zo wat bij. We rijden verder over provinciale wegen en zien hoe mooi het land is, het Kokorindal, de prachtige natuur. We rijden langs de plek, een rotspartij, waar Hitler een kanonnenfabriek had, in een bunker, nu is het een honk waar motorrijders geregeld samen komen. Ook zien we een huis dat in een rots gebouwd is, bijzonder. Joop wijst ons op de IAC, een werkgever, hier maakt men kunststof dashboards. De vrachtwagens rijden over de lokale wegen. Hij vertelde ook dat Praag in 2002 is overstroomd en het water 2 meter hoog stond.

18 We komen aan in Zẚkopy, hier zetelt de residentie sinds We bekijken het standbeeld dat is opgericht voor de kinderen die stierven aan de zwarte pest. In 2007 is dit gerealiseerd met financiële steun van het ministerie van Cultuur van de Bundes Republiek Deutschland. Joop vertelt en we rijden langs Mimoň, dit was een spergebied voor Russische officieren, 5000 militairen mochten alleen met een pasje naar binnen. Alle voorzieningen waren aanwezig, het was een complete leefgemeenschap. In 1991 is dit opgeheven de Russen hebben alles uit de huizen gesloopt, van raamkozijn tot wc pot. Over de Provinciale weg met 82 bochten rijden we naar Mělník, waar we om drie uur een rondleiding hebben in het Schloss Mělník. We hebben even vrije tijd, om op de afgesproken tijd met gids Sarka mee te gaan. De fam. Kopkovitch, kocht het van de Habsburgers. We zagen kinderkamers, kapel, balzaal, slaapkamer, eetzaal, alles voorzien van de nodige pracht en praal. Hoe mooi konden ze vroeger bouwen, en dat het bewaard is gebleven, dat is zo mooi. Hierna gingen we naar de kelder, de wijnkelder wel te verstaan, hier worden de lekkerste wijnen gebotteld, we mochten vier soorten proeven. Sarka vertelde dat men bij de geboorte van een kind een wijnvat kreeg van liter. Deze werd met 17 jaar gevuld en met 18 jaar mocht je hem leegdrinken. Gelieve niet in een keer!

19 Om de vaten schoon te maken werden kinderen ingezet, zij pasten perfect door het kleine luikje. Soms werden ze bedwelmd door de alcohollucht en sliepen, maar daar werd het volgende op gevonden. Met een touw om het middel van het kind kon het er te allen tijde worden uitgetrokken! Uitgelaten (wat zou de oorzaak zijn?), kwamen wij in het restaurant van het kasteel waar we een lokaal gerecht kregen voorgeschoteld. Eerst soep en toen Svìcková, we spreken het uit als Sweets kovva. Het was brooddeeg, gekookt, in een zoetzure saus met rundvlees. Erg lekker, ik liet het de kelner opschrijven voor de goede spelling, dacht Fabian onze chauffeur, dat ik telefoonnummers uitwisselde! Pure jaloezie... Lochem, Diny Nijkamp.

20 woensdag 23 augustus 8.30 uur vertrokken we naar de Praagse bovenstad. Prachtig weer. Een stad van 1 1/2 miljoen inwoners heeft daar ook het verkeer naar: files, maar dat geeft wel de tijd om rond te kijken. Kerktorens, grote gebouwen en woonhuizen in diverse kleuren. Via een van de vele bruggen die de bovenstad met de benedenstad verbindt rijden wij naar het punt waar onze gids Alexander ons al opwacht. Bij de ingang van de burcht lange rijen die allemaal langs agenten met een detectieapparaat moeten, maar goedgekeurd lopen wij de toegangspoort door langs twee indrukwekkende wachtposten. Via twee binnenplaatsen komen we op de derde binnenplaats bij de St. Vituskathedraal. Ogen te kort om de prachtige glas in lood ramen te bewonderen. Ook de buitenzijde van de kathedraal beschrijft de gids in vele details. Even een koffiestop ook om de gids, die jarig is, toe te zingen en te genieten van heerlijk appelgebak. En verder gaan we weer: lopen, kijken en luisteren naar de gids. Haast te veel om in je op te nemen. Via presidentieel en aartsbisschoppelijk paleis komen we op een groot plein waar het uitzicht over de Moldau en de benedenstad schitterend is. Via de zeer pittoreske Karelstraat met alleen maar leuke winkeltjes lopen we naar de Karelsbrug. Het is smoordruk en het is dan ook geen wonder dat we een mede vakantiegangster uit het oog verliezen maar gelukkig kwam ze weer terecht dus waren we allemaal blij. En dan komt de middag met een bezoek aan het voormalig concentratiekamp Theresienstadt. Langs vele grafstenen gaan we naar binnen. Nu opgeruimd en zonnig is het gruwelijke leed mensen aangedaan niet te bevatten. De Duits sprekende gids vertelt bijzonderheden. Duizenden slachtoffers uit diverse landen. Een grote tegenstelling was aan het eind van het kamp de villa waar de Duitse officieren met hun gezinnen verbleven. Mooie tuin, speelplaats en een school voor hun eigen kinderen. Stil liepen we weer terug via de nationale begraafplaats naar onze bus. Huiswaarts hebben we nog een verzorgd diner genoten. Aangekomen in ons hotel zochten wij snel onze kamers op om weer fit te zijn voor de volgende dag. Loes Heeger-Graat

21 balkon met de Moren bruggetorens Kleine Zijde binnenplein Praagse Burcht

22 donderdag 24 augustus Uitgewuifd door Joop vertrekken we om 9 uur naar Kutná Hora, ca 65 km ten westen van Praag. Het is mooi, rustig weer en het wordt ca 20 graden. Fabian rijdt binnendoor, een route met wat oponthoud, maar wij genieten van het mooie landschap, glooiende velden, kaal na de graanoogst, hier en daar een boomgaardje, teelt van zonnebloemen en de bergen op de achtergrond. Jenny vertelt een en ander over Kutná Hora: de oude Zilverstad, rijk geworden door de zilvermijnen, telt tal van monumenten, is dan ook opgenomen in de Werelderfgoedlijst van Unesco. De kathedraal, gewijd aan Sint Barbara, de beschermheilige van de mijnwerkers, is beroemd. In de stad zijn nog vele mooie kerken, het complex van het Italiaanse Hof, de stenen fontein en mooie patriciërshuizen.

23 Eerst bezoeken we het Ossuarium in een kapel in de voorstad Sedlec. Een bizarre verzameling menselijke schedels en botten, gerangschikt in slingers, guirlandes en zelfs kroonluchters. Begonnen in 1870 na de vondst van een massagraf van pestlijders. Aangekomen in Kutná Hora zien we vanwege de tijd af van gezamenlijke koffie, er is geen gids, we kunnen zelf met een plattegrond de stad verkennen. lekker flensjes met jam

24 De kathedraal is prachtig, heel licht door de grote ramen, een bijzonder gewelf, een mooi altaar, vele versieringen maar niet overdadig. Het is een plezier door de stad te lopen, niet te druk. Om 2 uur melden we ons bij de parkeerplaats van de bus maar helaas, er ontbreekt iemand. Het wachten wordt bekort met koffie en een ijsje en juist als we ons zorgen gaan maken zien twee oplettende vrouwen een bekend hoofd boven een muurtje verschijnen en ja, het verloren schaap is terecht. Zo snel mogelijk terug naar Praag en direct door naar de kade van de Moldau in afwachting van de rondvaartboot voor een tocht over de rivier. Dat wordt een prachtige afsluiting van de laatste dag in Praag: eerst een buffet binnen, terwijl de boot heen en weer door de sluis vaart, dan naar het bovendek, met zicht op de pastelkleurige gevels van de huizen in het late zonlicht, dat ook het goud op de torenspitsen doet blinken. Onder de Engeltjesbrug door, rakelings langs de beelden van de vrouwen met de fakkels. Bij die brug wacht Fabian om ons naar het hotel terug te brengen na een heerlijke dag. Gerda Zijl kun je nog zingen zing dan mee

25

26 vrijdag 25 augustus We vertrekken om half 9 vanuit hotel Globus. Op een gegeven moment laten we het drukke verkeer van Praag achter ons en rijden we door het prachtige glooiende landschap van Tsjechië. We gaan naar Prachovské skály ofwel het Boheems paradijs, dit is een beschermd natuurgebied met rotsformaties, vulkanen, meertjes, kastelen en burchten. Daar hebben we een flinke wandeling c.q. klim naar boven gemaakt voor een fantastisch uitzicht.

27

28 In Jicín hebben we een tussenstop gemaakt om de laatste kronen op te maken, het was een leuk centrum om even door te lopen. De stad heeft een stedenband met Wijk bij Duurstede. Na afloop was er welverdiende koffie.

29 Er stonden ook zogenaamde Velorex driewielers uit Er zijn nog 2 clubs in Tsjechië en er rijden nog 2 autootjes in Nederland. In de plaats Staré Splavy hebben we een heerlijke lunch en wandelen we even naar een groot meer met een heerlijk strand.

30 Dan gaan we weer verder en op een gegeven moment rijden we in Duitsland met een mooie route langs de rivier de Elbe naar ons hotel in Dresden. Om ongeveer half 6 komen we daar aan en hebben we het diner. Na afloop maken we nog even een wandeling, daar staan op de parkeerplaats verschillende buitenlandse vrachtwagenchauffeurs waaronder één uit Hongarije. Jenny vertelde dat haar zus een vakantiewoning in Hongarije heeft en een paar woorden Hongaars spreekt. Ze begroet de man in het Hongaars, de mond viel nog net niet open van verbazing dus dat was een komisch moment. Daarna hebben we nog koffie en een wijntje gedronken in de bar van het hotel, het was een gezellige afsluiting van een mooie dag met prachtig weer. Betsie Jalink

31 zaterdag 26 augustus Ja dan is het nu echt de laatste dag van deze reis. Om 8.30 uur vertrekken we uit Dresden - West. Het is rustig in de bus, maar ook op de weg. Na een poos is er koffie met een appelronde koek. In de bus is het een hele kunst om de koffie veilig bij iedereen te brengen. Ria van Vleuten vertelt Wageningen) die op de kwam. Na een heel belangrijke rol in fietsen. En wint ze over haar dochter Annemiek (wielrenster uit Olympische Spelen in Rio 2016 zo lelijk ten val moeilijke herstelperiode, waar Ria een gespeeld heeft, is ze weer volop aan het inmiddels weer vele etappes. Even later is er een lunch-stop Fabian moet verplicht "rusten". We eten wat en lopen wat heen en weer in de frisse buiten lucht Weer in de bus is het tijd voor de bekende Bingo: met een sterk verhaal en getallen. En zo brengen we de tijd door.

32 We rijden een mooie landschappelijke route deze keer. En dan schalt ineens het Wilhelmus door de bus, we zijn weer op Vaderlandse bodem In Beuningen is om uur het afscheidsdiner. We genieten allemaal van het lekkere eten. Jenny bedankt Fabian voor de samenwerking en het veilige rijden van hem. Ook Jenny en Jannie worden bedankt voor het organiseren van deze reis. Het was een drukke, gevarieerde en gezellige week. In het oh zo prachtige Praag. Dan zijn we bijna in Tonden, waar we afscheid nemen van elkaar. Allemaal tot ziens, Hilly van Dommelen

33 plein oude stad