COMMISSIE VOOR FINANCIËLE HULP AAN SLACHTOFFERS VAN OPZETTELIJKE GEWELDDADEN EN AAN DE OCCASIONELE REDDERS

Transcriptie

1 COMMISSIE VOOR FINANCIËLE HULP AAN SLACHTOFFERS VAN OPZETTELIJKE GEWELDDADEN EN AAN DE OCCASIONELE REDDERS A.R. M80756 B.R Beslissing van 6 maart 2009 De Eerste Kamer van de Commissie, samengesteld uit: De heer P. DE SMET, voorzitter, de heer L. LOOS en de heer L. VAN ENDE, leden, bijgestaan door de heer P. VERHOEVEN, secretaris a.i., spreekt de volgende beslissing uit in de zaak van: de heer Bart X. geboren op../../1971 De Commissie nam kennis van de stukken, onder meer van: - het verzoekschrift van 11 juli 2008, neergelegd op het secretariaat van de Commissie op 22 juli 2008 waarbij de verzoeker toekenning heeft gevraagd van een hulp van ,43 euro; - de uitgevoerde onderzoeksverrichtingen; - het verslag opgemaakt door de verslaggever op 22 september 2008 overeenkomstig artikelen 11 en 12 van het K.B. van 18 december 1986; - het door de afgevaardigde van de Minister van Justitie op 26 september 2008 neergelegd advies; - de regelmatige kennisgevingen aan de partijen van de procedurestukken en van de rechtsdag vastgesteld op 4 februari De Commissie hoorde in haar openbare zitting van 4 februari 2009: - de verslaggever in zijn verslag over de feitelijke toedracht van de zaak en over de middelen van de partijen; - de verzoeker, in zijn middelen vertegenwoordigd door Meester Tom De Brabandere loco Meester Jo Van Overberghe; - de afgevaardigde van de Minister van Justitie is niet verschenen noch iemand voor hem.

2 I. Feiten 2 Proces-verbaal van verhoor van X. Bart d.d. 6 februari 2005: Op 6 februari 2005 was ik aanwezig in. Ik ging dan omstreeks uur de herberg S binnen om aldaar de toiletten te gebruiken. Mijn vrienden bleven buiten wachten. De toiletten bevonden zich op de 1e verdieping. Op de trap naar deze toiletten stond een lange rij wachtenden. Ik stak deze rij voorbij en riep al lachend naar deze personen dat stoetgangers voorrang hebben. Ik heb niemand van de wachtenden iets horen zeggen. Ik ging dan het toilet binnen. In de toiletruimte bevond zich één toilet. Daar stond een man zijn behoefte te doen. Voor de grap ging ik bij hem staan en deed eveneens mijn behoefte in dezelfde bak. Deze persoon vond dit naar mijn mening niet erg. We maakten er trouwens nog grappen over. Wie deze persoon is kan ik u niet vertellen. Eens mijn behoefte gedaan te hebben ging ik buiten. Ik zei nog al lachend aan de persoon welke bij me stond in het toilet dat hij maar moest betalen en dat ik hem later wel eens terug zou trakteren. Ik ging dan naar beneden. Toen ik halverwege de trap was hoorde ik bovenaan de trap rumoer. Ik keek om en merkte dat de toiletontvanger naar beneden kwam gelopen. Ik schrok zo hevig dat ik ook naar beneden ben gelopen. Beneden de trap kon de man me grijpen en is hij beginnen slaan op mijn gezicht. Dit met zijn rechter vuist. Hierdoor viel ik tegen een tafel en viel ik uiteindelijk op de grond. De persoon sprong dan bovenop mij en gaf me nog enkele vuistslagen. Omdat ik op de grond lag kon ik mij niet verweren. Ik deelde dan ook geen enkele slag uit aan deze persoon. Opeens merkte ik dat hij een glas vast nam en met dit glas in mijn gezicht sloeg. Hiermee verwondde ik mij aan de hals (snijwonde)... II. Vervolging II-1. Bij vonnis van de Rechtbank van eerste aanleg te d.d. 2 januari 2007 werd Emanuël Z. (Nederlander, geboren op../../1973, arbeider) bij verstek veroordeeld tot een hoofdgevangenisstraf van tien maanden en een geldboete van euro wegens Te Aalst, op 6 februari 2005: Opzettelijke slagen of verwondingen te hebben toegebracht aan X. Bart, die voor deze een ziekte of ongeschiktheid tot het verrichten van persoonlijke arbeid ten gevolge hadden. Op burgerlijk gebied werd hij veroordeeld om aan verzoeker een provisie van euro te betalen. Dit vonnis bekwam kracht van gewijsde. II-2. Bij vonnis van de Rechtbank van eerste aanleg te d.d. 15 januari 2008 werd Z. bij verstek veroordeeld om de som van ,91 euro te betalen. Dit vonnis bekwam eveneens kracht van gewijsde. III. Medische gevolgen Verslag van Dr. M. De Leeuw d.d. 28 maart 2006: BESLUIT

3 3 De heer X. Bart is een 34-jarige man die op 6 februari 2005 een snijwonde opliep t.h.v. de linker gelaatshelft. Dit werd operatief behandeld; er werd per operatief een ruptuur van de nervus facialis links vastgesteld. Er werd een werkonbekwaamheid van 10 dagen toegekend; betrokkene kon daarna zijn professionele activiteiten hervatten. Gedurende een 3-tal maand was er een schuinstand van de mond die geleidelijk aan recupereerde. Bij klinisch onderzoek zien we een rood, hard aanvoelend en adherent aan de huid, haaks litteken van respectievelijk 5 en 2 cm, dat subjectief gevoeliger is bij aanraken. Onder het litteken is er een zone van een paar vierkante cm waar subjectieve klachten van paresthesieën bestaan met jeuk. De episodes van tijdelijke werkongeschiktheid kunnen worden vastgesteld als volgt: 100% van 06/02/2005 tot 16/02/ % van 16/02/2005 tot 31/03/ % van 01/04/2005 tot 30/04/ % van 01/05/2005 tot 31/05/2005 5% van 01/06/2005 tot 22/09/2005 Datum consolidatie 22/09/2005 Blijvende invaliditeit 3% zonder arbeidsongeschiktheid. Esthetische schade 3 op 7 volgens de klassieke schaal. IV. Financiële middelen en schadeloosstelling Verzoeker werd niet vergoed door enigerlei verzekering of gelijkaardige instelling. Bij schrijven van 4 juli 2008 liet gerechtsdeurwaarder Jan Beelen weten dat beklaagde momenteel in de gevangenis verblijft en geen onroerende goederen op zijn naam heeft staan. V. Begroting van de schade door de verzoeker A. Medische kosten Eigen aandeel facturen A.S.Z. Te Aalst: 180,42 Eigen aandeel gezondheidszorgen: 152,74 Totaal bedrag van 333,16 euro meer de intresten. B. Morele schade T.A.O. Uit het verslag van de gerechtsdeskundige blijkt dat de verzoeker 10 dagen volledig werkonbekwaam was. Hij werd daarvan één dag opgenomen in het ziekenhuis nadat hij door de beklaagde met glasscherven werd verwond in het gelaat. Conform de indicatieve tabel vordert de verzoeker ten titel van morele schadevergoeding: 1 dag op 6/02/2005 à 37,50 37,50 9 dagen van 7/02/2005 tot 15/02/2005 à 25,00 225,00 Uit het verslag van de gerechtsdeskundige blijkt verder dat de verzoeker na de eerste tien dagen nog tijdelijk werkonbekwaam was:

4 25% gedurende 44 dagen (16/02/05 31/03/05) = 44 x 6,25 275,00 15% gedurende 30 dagen (1/04/05 30/04/05) = 30 x 3,75 112,50 10% gedurende 31 dagen (1/05/05 31/05/05) = 31 x 2,50 77,50 5% gedurende 114 dagen (1/06/05 22/09/05) = 114 x 1,25 142,50 4 De morele schadevergoeding voor tijdelijke arbeidsongeschiktheid bedraagt 832,50 meer de intresten. C. Meerinspanningen Sinds 16/02/05 is de verzoeker terug aan het werk. Gedurende de eerste maanden heeft hij echter ernstige bijkomende inspanningen moeten leveren ten gevolge van de verwondingen. Uit het verslag van de gerechtsdeskundige blijkt dat de arbeidsongeschiktheid als volgt evolueerde: 25% gedurende 44 dagen (16/02/05 31/03/05) = 44 x 4, ,50 15% gedurende 30 dagen (1/04/05 30/04/05) = 30 x 2,625 78,75 10% gedurende 31 dagen (1/05/05 31/05/05) = 31 x 1,75 54,25 5% gedurende 114 dagen (1/06/05 22/09/05) = 114 x 0,875 99,75 Voor de meerinspanningen wordt een bedrag van 425,25 gevorderd meer intresten. D. Economische waarde huishoudelijke arbeid In het verslag van de gerechtsdeskundige werd de arbeidsongeschiktheid vastgesteld in deze mate: 100% gedurende 10 dagen (6/02/05 15/02/05) = 10 x 25,00 250,00 25% gedurende 44 dagen (16/02/05 31/03/05) = 44 x 6,25 275,00 15% gedurende 30 dagen (1/04/05 30/04/05) = 30 x 3,75 112,50 10% gedurende 31 dagen (1/05/05 31/05/05) = 31 x 2,50 77,50 5% gedurende 114 dagen (1/06/05 22/09/05) = 114 x 1,25 142,50 De vermindering van de economische waarde voor huishoudelijke arbeid wordt begroot op 857,50 meer de intresten. E. Blijvende invaliditeit De deskundige weerhield een blijvende invaliditeit van 3%. Op het ogenblik van de feiten was de burgerlijke partij 34 jaar. De indicatieve tabel voorziet in een schadevergoeding van per %. De definitieve schade wegens blijvende invaliditeit wordt begroot op 5.250,00 meer intresten. F. Esthetische schade De verzoeker werd in het gelaat verminkt, met blijvend letsel aan zijn kaak tot gevolg. Dit is uiteraard een heel zichtbare plaats met permanent schaamtegevoel van zodra iemand de verzoeker aankijkt. Het verslag van de gerechtsdeskundige kent aan de esthetische schade de waarde van 3 op de schaal van 7 toe. Hiermee komt volgens de I.T. een bedrag overeen van 2.500,00 meer intresten. G. Rechtsplegingsvergoeding De verzoeker vordert 625 euro.

5 H. Voor de attesten van kracht van gewijsde diende 60,00 betaald te worden 5 De totale gevraagde hoofdhulp komt zo op ,43 euro. I. Recapitulatie - Medische kosten 333,16 - Morele schade T.A.O. 832,50 - Meerinspanningen 425,25 - Economische waarde huishoudelijke arbeid 857,50 - Blijvende invaliditeit (3% BI, zonder arbeidsongeschiktheid, leeftijd 34 j) 5.250,00 - Esthetische schade 2.500,00 - Rechtsplegingsvergoeding 625,00 - Attesten kracht van gewijsde 60,00 Totaal ,41 Gevorderd meer de intresten ,51 VI. Beoordeling door de Commissie Het verzoekschrift aan de Commissie is regelmatig naar de vorm en het werd tijdig neergelegd. Aan de ontvankelijkheidsvoorwaarden werd voldaan. De kansen op verhaal tegenover de dader zijn quasi onbestaande. De wetgeving betreffende de financiële hulp aan slachtoffers van opzettelijke gewelddaden en aan de occasionele redders verleent aan de slachtoffers geen subjectief recht op "schadeloosstelling", maar wel op het eventueel bekomen van een "hulp", gesteund op het principe van de collectieve solidariteit. Uit de aard zelf van de hulp volgt dat de "volledige vergoeding" van het door de slachtoffers geleden nadeel niet wordt gewaarborgd. Bij het beoordelen van een hulp dienen de voorschriften van de artikelen 31, 31bis, 32, 33 en 33bis van de wet van 1 augustus 1985 nageleefd te worden. De Commissie verzekert geen integrale schadeloosstelling. Ze kan, naar billijkheid, een financiële hulp toekennen voor de schadeposten die limitatief zijn opgesomd in artikel 32, 1 van de wet van 1 augustus Intresten zijn niet opgenomen in deze limitatieve opsomming en komen dus niet in aanmerking voor vergoeding. Het behoort overigens tot de constante rechtspraak van de Commissie en deze vloeit voort uit de bedoeling van de wet dat intresten niet voor vergoeding in aanmerking komen. Het principe dat de bijzaak de hoofdzaak volgt is hier niet van toepassing; immers de schuldenaar van de toegekende hulp, zijnde de Belgische Staat, is niet de veroorzaker van de schade. Deze zienswijze van de Commissie werd trouwens bevestigd door het arrest nr d.d. 12 december 2006 van de Raad van State. Wat de schadeposten economische schade huishouden en meerinspanningen betreft, dient te worden opgemerkt dat deze posten niet voorkomen in de limitatieve lijst van schadeposten, vermeld in artikel 32, 1, van de wet van 1 augustus 1985, waarvoor een financiële hulp kan worden toegekend. De Commissie kan er dan ook geen rekening mee houden bij de begroting van de hulp. Wat de schadepost rechtsplegingsvergoeding betreft, dient te worden opgemerkt dat er volgens de vaste rechtspraak van de Commissie een onderscheid dient gemaakt te worden tussen de eigenlijke gerechtskosten enerzijds en de erelonen en kostenstaten van de advocaten en de rechtsplegingsvergoeding anderzijds. De rechtsplegingsvergoeding is niet opgenomen onder de post kosten voor de burgerlijke partijstelling en/of procedurekosten in de limitatieve lijst van artikel 32, 1 van de wet van 1 augustus De Commissie kan er dan ook geen rekening mee houden bij de begroting van de hulp.

6 6 Rekening houdende enerzijds met de ernst van de feiten, met de door de verzoeker geleden schade zoals zij blijkt het neergelegde dossier en anderzijds met de door de wet uitgesloten schadeposten, meent de Commissie aan verzoeker naar billijkheid een globale hulp te kunnen toekennen zoals hierna bepaald. Tot slot meent de Commissie de aandacht van de verzoeker erop te moeten vestigen dat uit samenlezing van artikel 32 (in casu 1) van de wet van 1 augustus 1985, dat de bestanddelen van de schade opsomt waarvoor de toekenning van een hulp verleend kan worden, én van artikel 33, 1 van de wet volgens hetwelk het bedrag van de hulp naar billijkheid bepaald wordt, volgt dat de Commissie, nadat zij vastgesteld heeft dat aan de toekenningsvoorwaarden is voldaan, een financiële hulp kan toekennen voor een lager bedrag dan dat van de werkelijk geleden schade, zoals die is vastgesteld door de hoven en rechtbanken. VII. Begroting van de hulp door de Commissie De Commissie meent de hulp naar billijkheid te kunnen begroten op 6.680,00. * * * OP DIE GRONDEN, De Commissie, Gelet op de artikelen 17 1, 39 tot 42 van de gecoördineerde wetten van 18 juli 1966 tot regeling van het taalgebruik in bestuurszaken, de artikelen 31 tot 37bis van de wet van 1 augustus 1985, zoals gewijzigd door de wetten van 26 maart 2003, 22 april 2003 en de programmawet van 27 december 2004 en de artikelen 28 tot 34 van het K.B. van 18 december 1986, Verklaart het verzoek ontvankelijk en kent een hulp toe van 6.680,00. Aldus uitgesproken te Brussel, in openbare zitting en in de Nederlandse taal op 6 maart De secretaris a.i., De voorzitter, P. VERHOEVEN P. DE SMET