U I T S P R A A K

Transcriptie

1 U I T S P R A A K van het College van beroep voor de examens van de Universiteit Leiden inzake het beroep van XXX, appellante tegen de Centrale Examencommissie Geneeskunde van het Leids Universitair Medisch Centrum (LUMC), verweerder 1. Ontstaan en loop van het geding Met de op 6 oktober 2008 ingekomen brief van 30 september 2008 tekent appellante beroep aan tegen het besluit van 4 september 2008 van de Centrale Examencommissie Geneeskunde betreffende de niet-honorering van het verzoek van appellante om de eindebeoordeling van het coschap oogheelkunde te herzien en het coschap oogheelkunde positief te beoordelen. Appellante wijst - kort weergegeven - ter onderbouwing van haar beroep op het navolgende. Zij geeft aan dat zij voor haar toets een goede beoordeling en voor haar referaat een voldoende beoordeling heeft gekregen, dat voor de Korte Klinische Beoordelingen (KKB s) haar gemiddelde voor geen enkel onderdeel een onvoldoende heeft, dat volgens het eindbeoordelingsformulier van 13 juni 2008 het verwachte niveau vaker op 6, 7 en 8 ligt dan op 5 en dat het coschap met twee weken is verlengd om het gebruik van de spleetlamp goed te kunnen beheersen. Zij geeft aan dat normaal gesproken 5 KKB s voldoende zijn voor het coschap oogheelkunde maar dat in haar geval om meer KKB s werd gevraagd welke bovendien twee dagen voor het einde van de twee weken verlenging werden opgemaakt, dat tijdens het eindbeoordelingsgesprek niet meer is gesproken over de spleetlamp maar over haar onvoldoende klinisch redeneren en dat tijdens dit gesprek is aangegeven dat zij voor alle onderdelen van het coschap oogheelkunde is gezakt. Appellante merkt tenslotte op dat haar niet bekend is waarom de reden voor het verlengen van haar coschap is gewijzigd, dat zij zich afvraagt of het nodig was het coschap te verlengen gezien haar voldoende beoordelingen op 13 juni 2008 en het beheersen van het gebruik van de spleetlamp, en dat het haar volstrekt onduidelijk is waar de eindbeoordeling op is gebaseerd. Secretariaat: Rapenburg 70 Postbus RA Leiden Telefoon Fax

2 Blad 2/8 In de bestreden beslissing wordt aangevoerd dat informatie is ingewonnen bij de beoordelaar van appellante, XXX, waaruit is gebleken dat zij tijdens het coschap oogheelkunde onvoldoende heeft gefunctioneerd om haar als eindbeoordeling voldoende te geven. De eindbeoordeling is uiterst zorgvuldig tot stand gekomen na besprekingen in de stafvergadering en met de arts-assistenten. Bij de beoordeling van een coschap wordt niet alleen uitgegaan van de KKB s en het referaat en is de eindbeoordeling van het coschap geen gemiddelde van de opmerkingen in de KKB s. Bij brief van 8 oktober 2008 heeft het College conform het bepaalde in artikel 7.61, vierde lid, van de Wet op het hoger onderwijs en wetenschappelijk onderzoek (WHW)- verweerder verzocht in overleg met betrokkenen na te gaan of (alsnog) een minnelijke schikking van het geschil mogelijk is. Appellante heeft het College bij brief van 13 november 2008 medegedeeld dat behandeling van haar beroepschrift door het College voor haar van groot belang is. Bij brief van 11 december 2008 is een verweerschrift ingediend. Daarin is aangegeven dat de wijze van beoordeling en waarop wordt beoordeeld staan omschreven in het Coassistentenboek. Voorts is in artikel 4.1, vierde lid, van de Onderwijs- en examenregeling Geneeskunde (OER) bepaald dat de eindbeoordeling een summatief karakter heeft en is gebaseerd op de beoordelingsmomenten tijdens het coassistentschap. Volgens het Reglement Coassistentschappen is de beoordeling gericht op de mate waarin en de wijze waarop de coassistent aan de doelstellingen van het coschap en de eindtermen van de opleiding voldoet. Voorts is in het verweerschrift aangegeven dat het er bij een coassistentschap om gaat dat kennis en vaardigheden geïntegreerd in de praktijk worden toegepast waarbij de nadruk ligt op de praktijkcomponent en niet zozeer op het al dan niet hebben van voldoende theoretische kennis. Dat betekent dus dat de schriftelijke toets en het referaat bij de summatieve eindbeoordeling niet zwaar wegen. De eindbeoordeling is geen rekenkundig gemiddelde van de toets, referaat en KKB s: het gaat bij de eindbeoordeling om een oordeel over de getoonde kennis en vaardigheden gedurende het gehele coassistentschap en meer in het bijzonder het bereikte eindniveau. Van belang daarbij is het element met betrekking tot persoonlijke aspecten (zoals genoemd in het Reglement Coassistentschappen/Eindtermen van de opleiding) waarbij de aanstaande arts in staat moet zijn een arts-patiëntrelatie op te bouwen, zich ervan bewust moet zijn welke eigenschappen vereist zijn voor het functioneren als arts, zich bewust moet zijn van de wederzijdse beïnvloeding van werk- en privéleven en moet trachten tot een goede afstemming te komen. Tenslotte is in het verweerschrift aangegeven dat het coassistentschap van appellante is verlengd vanwege een dreigende negatieve beoordeling, dat zij kennelijk in deze verlenging heeft berust en dat het coschap helaas uiteindelijk is afgesloten met een onvoldoende beoordeling omdat tijdens deze verlenging geen verbetering zichtbaar was. Met name het

3 Blad 3/8 functioneren tijdens spreekuurwerkzaamheden bleef onder de maat en er deden zich problemen voor met het klinisch redeneren en de communicatie met patiënten en begeleidende artsen. Bij het verweerschrift is een toelichting gevoegd van XXX, waarin is aangegeven dat ondanks de voldoende beoordeling van de schriftelijke toets en het referaat er bij alle artsen en arts-assistenten tijdens het werken op de polikliniek grote twijfels naar voren zijn gekomen over het klinisch redeneren en functioneren van appellante. In reactie op het verweerschrift heeft appellante bij brief van 7 januari 2009 aangegeven dat zij het ook niet eens is met de beoordeling van haar coschappen interne geneeskunde en heelkunde en dat zij hiertegen bezwaar aantekent, dat de eindbeoordeling van haar algemeen coassistentschap (ALCO) goed is en dat zij dit éénmaal heeft doorlopen en niet tweemaal met onvoldoende resultaat, zoals verweerder stelt en dat haar eindbeoordeling van het coschap dermatologie begrijpelijk onvoldoende is omdat zij de toets niet heeft gehaald maar dat haar KKB s goed zijn. Verder heeft zij aangegeven dat zij het niet eens is met de eindbeoordeling van haar coschap interne geneeskunde omdat zij goede KKB s heeft gekregen maar desondanks een maand langer moest meelopen, van haar meer KKB s werden gevraagd dan van andere studenten, haar referaat voldoende was en haar toets voor oogheelkunde goed was, dat de rest het oordeel van de examinator was, die haar nauwelijks aan het werk had gezien en dat haar tweede tussenbeoordeling beter was dan haar eindbeoordeling, zodat zij de verlenging van haar coschap als onrechtvaardig heeft ervaren. Over de brief van het Haga Ziekenhuis van 4 december 2008, waarin is aangegeven dat appellante een onvoldoende eindbeoordeling heeft gekregen voor haar coassistentschap interne geneeskunde, merkt zij op dat deze brief onwaarheden bevat. Voorts geeft zij aan het niet eens te zijn met de plotselinge beëindiging van haar coschap heelkunde en één van de daartoe aangevoerde argumenten, dat haar Nederlandse taalvaardigheid onvoldoende zou zijn. Ter onderbouwing van dit standpunt heeft zij een aantal stukken bij haar brief gevoegd. Appellante is van mening dat zij haar coschap heelkunde feitelijk met een voldoende heeft afgerond. Het beroep is behandeld tijdens een openbare zitting van een kamer uit het College op woensdag 21 januari 2009, waarop namens verweerder XXX ter zitting zijn verschenen. Appellante is verschenen tezamen met de XXX. Appellante heeft ter zitting aangevoerd dat zij op 30 september 2008 beroep heeft ingesteld bij het College. Het is haar niet duidelijk waarom zij bij oogheelkunde een onvoldoende eindbeoordeling heeft gekregen terwijl de eerdere eindbeoordeling goed was, evenals haar toets en referaat. Bij interne geneeskunde is zij eveneens onvoldoende beoordeeld, terwijl haar KKB s voldoende waren. De eerste twee weken van dit coschap gingen goed, de derde week moest zij op de polikliniek meekijken met een arts-assistent en de vierde week moest zij meelopen met orthopedie.

4 Blad 4/8 Vervolgens is haar tijdens een gesprek met XXX medegedeeld dat zij niet meer terug mocht naar het Rode Kruis-ziekenhuis omdat het niet klikt met de patiënten. Volgens XXX ligt het aan haar constitutie. Appellante is begonnen met het coschap neurologie in het Westeinde-ziekenhuis maar dit is vervolgens geblokkeerd door XXX. Volgens XXX kan appellante in Nederland geen coschappen meer lopen. Zij heeft hier overigens nooit een brief over ontvangen. Zij wil nu weten waar zij aan toe is. XXX heeft aangegeven dat er op 6 november 2008 een gesprek heeft plaatsgevonden met appellante. Van dit gesprek is geen verslag aan appellante gestuurd. Tijdens het gesprek is aan de orde gekomen dat zij alle coschappen met een onvoldoende heeft afgesloten en dat het gedrag en de vaardigheden van appellante en haar omgang met patiënten onvoldoende waren. De vraag is gesteld hoe het nu verder moet. Appellante heeft vervolgens aangegeven dat zij terug wil keren naar XXX. Op 27 november 2008 is aan appellante een brief gestuurd waarin is aangegeven dat het, gelet op de voorgeschiedenis, niet zinvol is om te starten met het coschap neurologie. Zij dient eerst een begeleidingstraject te volgen. Er is géén besluit genomen over het stoppen met de coschappen. Door XXX is opgemerkt dat het niet alleen gaat om de taalvaardigheid van appellante maar ook om haar communicatie. Bij het coschap gaat het om toepassing van de theorie in de praktijk. De coassistent moet aan de eindtermen voldoen. Volgens de examinator XXX voldoet appellante niet aan de eindtermen. XXX heeft aangegeven dat een coschap een stage van vier weken is. Gemiddeld lopen er zes tot acht studenten mee. Kennis wordt getoetst aan de hand van KKB s. Appellante heeft een probleem ten aanzien van de omgang met assistenten, specialisten en patiënten. Door haar gebrekkige taalvaardigheid ontstaan regelmatig misverstanden. Verder is gebleken dat haar gebruik van de spleetlamp niet goed is. Ook is voorgekomen dat zij geen oogspiegel bij zich had terwijl dit bij oogheelkunde essentieel is. Kritiek wordt door appellante niet geaccepteerd. XXX heeft opgemerkt dat appellante de enige is in vijf jaar tijd die onvoldoendes heeft ontvangen voor coschappen. Zij dient alle coschappen met een voldoende beoordeling af te sluiten. Daarom is in de brief van 27 november aangegeven dat zij eerst een begeleidingstraject dient te doorlopen. Na het begeleidingstraject kan in de praktijk worden bekeken of de begeleiding voldoende is geweest. Desgevraagd heeft appellante aangegeven dat haar coschap is verlengd vanwege het gebruik van de spleetlamp. Zij heeft ondanks haar verzoek daartoe geen uitleg gekregen over het gebruik van de lamp. XXX heeft opgemerkt dat het coschap is verlengd hetgeen overigens heel uitzonderlijk is- vanwege haar algehele functioneren. Het gebruik van de spleetlamp was daar slechts een onderdeel van, evenals de KKB s, die een momentopname betreffen en overigens ook niet allemaal goed waren. Het was de bedoeling om appellante een extra kans te bieden. XXX heeft opgemerkt dat er een gat zit tussen de KKB s en de eindbeoordeling van appellante. Overigens is hij blij dat het geen einde oefening voor haar is maar dat zij nog eens kans krijgt in de vorm van een begeleidingstraject.

5 Blad 5/8 XXX heeft aangegeven dat de KKB s zelden worden opgesteld door de examinator, meestal wordt dit door assistenten gedaan. Een zes of zeven in de KKB geldt als zwak. Overigens is een KKB een formatief instrument met een relatief gering gewicht in de totale beoordeling van het coschap. Door XXX is toegevoegd dat de beoordeling zeker geen optelsom van KKB s is geweest maar dat gaandeweg de conclusie moest worden getrokken dat het coschap niet goed liep. De zitting is door de voorzitter gesloten met het voorstel aan appellante om haar beroep in te trekken indien haar deelname aan de coschappen wordt opgeschort en zij eerst een begeleidingstraject gaat doorlopen. Vervolgens heeft overleg plaatsgevonden tussen partijen over het volgen van een begeleidingstraject door appellante. XXX heeft het College bij brief van 10 april 2009 bericht dat hierover geen overeenstemming is bereikt. Het College heeft verweerder verzocht om aan te geven of dit correct is, waarop verweerder heeft aangegeven dat.. 2. De overwegingen ten aanzien van de ontvankelijkheid Appellante heeft met haar op 6 oktober 2008 door het College ontvangen brief van 30 september 2008 tijdig beroep aangetekend tegen de beslissing van 4 september Het beroepschrift voldoet ook overigens aan de daaraan ingevolge de Algemene wet bestuursrecht ( Awb ) en de Wet op het hoger onderwijs en wetenschappelijk onderzoek ( WHW ) gestelde eisen, zodat het administratief beroep ontvankelijk is. 3. De overwegingen ten aanzien van het geschil Het beroep richt zich tegen het besluit van 4 september 2008, betreffende de niethonorering van het verzoek van appellante om de eindebeoordeling van het coschap oogheelkunde te herzien en het coschap oogheelkunde positief te beoordelen. Het College dient overeenkomstig artikel 7.61, tweede lid, WHW te beoordelen of de bestreden beslissing al dan niet in strijd is met het recht. Het College overweegt daartoe het volgende. Ingevolge artikel 7.13, eerste lid, van de WHW stelt het instellingsbestuur voor elke door de instelling aangeboden opleiding of groep van opleidingen een onderwijs- en examenregeling vast. In artikel 4.1, vierde lid, van de Onderwijs- en examenregeling Geneeskunde ( OER ) is bepaald dat in elk coassistentschap één eindbeoordeling plaatsvindt. Deze eindbeoordeling heeft een summatief karakter en is gebaseerd op de beoordelingsmomenten tijdens het coassistentschap. De wijze van beoordeling is beschreven in de elektronische studiegids (te vinden via en Eén en ander is gespecificeerd in het Coassistentenboek.

6 Blad 6/8 In het Reglement Coassistentschappen 2006 is in artikel 29 bepaald dat het LUMC zorg draagt voor een algemene regeling voor de beoordeling van coassistenten. Als uitgangspunt geldt hierbij onder meer dat de beoordeling van de coassistent plaatsvindt onder verantwoordelijkheid van het LUMC overeenkomstig de onderwijs- en examenregeling. Op basis van de bepalingen in het Coassistentenboek vindt de beoordeling plaats aan de hand van een eindbeoordelingsformulier. Daarnaast bestaat er het formulier Korte Klinische Beoordeling (KKB), dat een hulpmiddel is voor docenten en coassistenten bij de regelmatige observaties van het optreden van de coassistent door een begeleider. KKBformulieren dienen (a) als basis voor de feedback door de begeleider aan de coassistent en (b) als basis voor de (tussen- en) eindbeoordeling door de examinator. Er zijn zes beoordelingspunten: anamnese, lichamelijk onderzoek, probleemanalyse en klinisch redeneren, communicatie en informatieoverdracht, professioneel gedrag en specifieke doelstellingen van het betreffende coassistentschap. Voor elke van deze zes beoordelingspunten kan het oordeel onvoldoende, twijfelachtig, voldoende of uitstekend gegeven worden. Het is volgens het Coassistentenboek wel absoluut noodzakelijk dat de beoordeling tot stand komt op basis van een aantal directe observaties van het handelen van de coassistent, waarvoor gebruik kan worden gemaakt van de KKB s. De observaties moeten deels gebeuren door degene die de eindbeoordeling doet, de examinator. Het is ook van belang dat de examinator zich op de hoogte stelt bij anderen die de coassistent regelmatig direct observeren (zij kunnen ook van KKB s gebruik maken). De eindbeoordeling heeft een summatief karakter. Er zijn drie mogelijke oordelen: niet geslaagd, geslaagd of uitstekend. Niet geslaagd houdt in dat slechts vier of minder van de beoordelingspunten a tot en met f voldoende of hoger zijn beoordeeld en/of dat beoordelingspunt e (professioneel gedrag) onvoldoende is beoordeeld; geslaagd houdt in dat vijf of meer van de beoordelingspunten a tot en met f voldoende of hoger zijn beoordeeld; uitstekend houdt in dat minimaal vijf van de beoordelingspunten a tot en met f uitstekend zijn beoordeeld én geen van de beoordelingspunten a tot en met f onvoldoende of twijfelachtig zijn beoordeeld. De eindbeoordeling van appellante is, zo wordt in het bestreden besluit gesteld, tot stand gekomen op basis van een gesprek met de beoordelaar, besprekingen in de stafvergadering en met de arts-assistenten, de KKB s en het referaat. Voor alle zes beoordelingspunten is in de eindbeoordeling van 4 juli 2008 het eindoordeel onvoldoende gegeven, ondanks het feit dat de KKB s ook veel voldoende scores bevatten. Verweerder heeft echter ter zitting aangegeven dat een KKB een formatief instrument is met een relatief gering gewicht in de totale beoordeling van het coschap. Voorts is door verweerder uitgebreid toegelicht dat de waarnemingen van de beoordelaar en de besprekingen in de stafvergadering en met de arts-assistenten de doorslag hebben gegeven voor een onvoldoende beoordeling. Het coschap is verlengd vanwege het algehele functioneren van appellante. Op grond van het bovenstaande is het College van oordeel dat verweerder niet in strijd met het recht heeft gehandeld.

7 Blad 7/8 Nu het College ook overigens niet is gebleken van andere feiten of omstandigheden die tot een andersluidend oordeel zouden moeten leiden, dient het beroep ongegrond te worden verklaard. Dit betekent dat het bestreden besluit, betreffende de niet-honorering van het verzoek van appellante om de eindebeoordeling van het coschap oogheelkunde te herzien en het coschap oogheelkunde positief te beoordelen, in stand blijft. Het College merkt overigens nog wel op dat, nu verweerder ter zitting heeft aangegeven appellante een begeleidingstraject te zullen aanbieden, het het College bevreemdt dat verweerder dit desondanks niet heeft gedaan. Het College acht deze handelwijze van verweerder niet zorgvuldig ten opzichte van appellante.

8 Blad 8/8 4. De beslissing Het College van beroep voor de examens van de Universiteit Leiden, gezien artikel 7.61 van de Wet op het hoger onderwijs en wetenschappelijk onderzoek, verklaart het beroep ongegrond. Aldus vastgesteld op 21 januari 2009 door een kamer uit het College van beroep voor de examens, bestaande uit mr. H.J.G. Bruens (voorzitter), dr. R. Stein, dr. J.J.G.B. de Frankrijker, mr. C. de Groot, (leden), en R.Z.Y. Tan (studentlid), in tegenwoordigheid van de secretaris van het College, mw. mr. T.A. Meijer. mr. H.J.G. Bruens voorzitter mw. mr. T.A. Meijer secretaris Voor eensluidend afschrift, Verzonden op: