Lezen: Filippenzen 3:1-12 (vooral vers 10a) Thema: hoofd en hart (3 van 3): waarom zou je Jezus volgen?

Transcriptie

1 Lezen: Filippenzen 3:1-12 (vooral vers 10a) Thema: hoofd en hart (3 van 3): waarom zou je Jezus volgen? aan begin dienst: waarvan moet jij worden gered? Gemeente van onze Heer, En dan zing je Vader, met geheven handen breng ik u mijn dank en eer. t Is uw Geest die mij doet zeggen: Jezus Christus is de Heer. Maar ik sta stijf met mijn handen in mijn zakken. Ik durf niet. Ben in de afgelopen pakweg 40 jaar zo geconditioneerd, dat ik dat dan toch niet doe. Hoewel ik het wel voel. Zomaar één reactie na de dienst van vorige week. Ik weet het, sommigen kunnen niets met de vragen die ik meegeef. En ook niet zoveel met het thema. Ze zien geen probleem in de verbinding tussen hoofd en hart. Op de vraag hoe geloof jij? geven ze als antwoord: ik ben blij dat ik geloof. Hoe doet er niet toe. En dat is natuurlijk oké. Als er geen probleem is moeten we dat niet maken. Tegelijk is aan het aantal reacties en besprekingen in de afgelopen tijd te merken dat het veel mensen wel bezighoudt. En dan met name de vraag: hoe kom ik van mijn hoofd in mijn hart? Ik weet veel, heb veel geleerd. Maar de diepe overtuiging, echte liefde voor Jezus. Die ontbreekt. Hoe leg ik die levensweg van 30 centimeter af? Het is een spannende vraag, omdat het niet voor iedereen hetzelfde is. En ook is het nog eens de Geest die het moet doen. Tegelijk is er vanuit de Bijbel natuurlijk wel het een en ander over te zeggen. 1 Op pad gaan met Jezus Vorige week keken we naar de leerlingen. Vissers, die vanuit hun hart kozen om Jezus te volgen. Waarom vanuit hun hart? Nou, ze konden nog niet veel van Jezus weten. Hij was net begonnen. Dus ze moesten het met weinig informatie doen. En toch gingen ze achter hem aan. En wat blijkt: als je in de buurt van Jezus bent. Dan verander je. Dan wordt je hele mens ingeschakeld. Hart en hoofd, mond en handen. Alles is betrokken op de boodschap van Jezus. Leerlingen zien, horen, ervaren en worden ingeschakeld. Belangrijk in de kerk is dus dat we op pad gaan met Jezus. En dat we voorwaarden creëren dat mensen in de buurt van Jezus vorming ontvangen. Ik weet nog niet hoe, hè. Dat moeten we woensdag maar eens bespreken. Maar zo wordt je dus compleet gelovige. Echt volgeling in plaats van iemand die knikt omdat de boodschap waar is. En daarmee kom ik meteen bij de vraag van vandaag: als je nou vooral met je hoofd, met je verstand gelooft. Maar je hart blijft achter: je voelt er niks bij. Of niet veel. Hoe moet dat dan? Voor het antwoord gaan we naar Paulus.

2 Kijk, Paulus was iemand die ontzettend veel wist. Hij was Farizeeër hè. Hij wist alles van de Bijbel. Meer misschien dan wij bij elkaar. En toch was hij geen christen. Hij vervolgde zelfs de gemeente van Jezus. Bij ons is dat vaak minder heftig. We zijn geen vervolgers. Integendeel zelfs: we proberen best te geloven. En toch ontbreekt er iets voor ons gevoel. Het lijkt wel niet echt geland in ons leven. We hebben veel geleerd. Zoals Paulus. En toch Wat moest er gebeuren met Paulus. En met ons. Wil de kennis die we hebben echt op zijn plek vallen. Dat je het gevoel hebt van Yes! Dat is geloven. Dit is het. Nu ervaar ik het. Paulus schrijft daarover de brief aan de Filippenzen. We hebben het gelezen. En het antwoord is - en ik vind dat wel verrassend eigenlijk hetzelfde als vorige week. Ook voor mensen die in hun hoofd zitten is dit belangrijk: achter Jezus aan. Dicht bij hem zijn. Zien wat hij doet. Horen wat hij zegt. Ervaren en ingeschakeld worden. Dat is bij Paulus namelijk ook gebeurd. Christus kennen Dat is de grootste wens van Paulus. Hij is krachtdadig tot bekering gekomen onderweg naar Damascus. Je kunt dat, als je het wilt, thuis lezen in Handelingen 9. Jezus komt hem tegen letterlijk en confronteert hem met zichzelf. Ik ben Jezus, die jij vervolgt. En als Paulus dan tot bezinning gekomen is. Met behulp van Ananias. Die hem van alles moet vertellen over Jezus. En ook over Gods plannen met hem. Dan hoort hij bij Jezus. Alle kennis die hij had kan hij nu inzetten. 2 Maar alles wat hij er aan ontleende. Status en macht. Geweld en kracht. Dat alles heeft hij weggegooid. Een andere Paulus is het. En daarover schrijft hij in onze tekst. Hij wil Jezus steeds meer leren kennen. En dan vooral de levensveranderende ervaring van sterven en opstaan met hem. Dat je oude ik. Alles wat jou tegenhoudt om God echt lief te hebben. Dat dat alles sterft met Jezus. En dat je in jouw leven (!) de kracht van de opstanding van Jezus ervaart. Daarvoor is nodig dat je Christus leert kennen. En dan is kennen niet alleen iets van je hoofd, maar ook van je hart. Het betekent letterlijk: met hem optrekken en deel worden van zijn leven. Zoals Jezus ook deel wordt, onmisbaar onderdeel, van jouw leven. Dat is waar Paulus helemaal op gericht is. Het kennen van Jezus. Dat vindt hij het allerbelangrijkste. Al het andere is daarmee vergeleken vuilnis. Waardeloos. Het is van levensbelang dat je Jezus op de voet volgt. Dan voltrekt zich een verandering in jouw leven. Misschien langzaam, maar zeker. Je wordt met huid en haar, met hart en hoofd volgeling van hem. Oké, dat is dus van levensbelang. Dat je optrekt met Jezus. Maar waarom zou je? Wat is het nut? Wat is de noodzaak? Waarom zou je Jezus nodig hebben?

3 Het is een vraag die in verschillende mails naar voren komt. En dan niet alleen voor onszelf ook daar geldt het wel voor hoor. Wij weten wel van zonde en dat soort dingen, maar het ervaren. Het echt beleven. Dat valt nog niet altijd mee. Zondekennis is vaak theoretisch niet alleen voor onszelf. Maar ook om duidelijk te maken aan jongeren. Onze kinderen. En ook aan mensen die op onze weg komen die niet geloven. Waarom hebben ze Jezus nodig? Het gaat toch ook zo wel prima? Als je de noodzaak van geloven, van achter Jezus aan gaan, niet duidelijk kan maken. Dan kun je nog zoveel theorie er op los laten. Maar als de urgentie er niet is. Dan komt het nooit bij je hart. Dan raakt het je toch niet? Paulus schrijft dat ook: hij had reden genoeg om op zichzelf te vertrouwen. Je redt jezelf wel. Moet je eens kijken hoe fanatiek Paulus was. Geen behoefte aan Jezus. Dus dan zou het ook nooit wat kunnen worden. Maar hij ontdekt dat hij Jezus nodig heeft. Alles wat voor hem winst was, dat is hij als verlies gaan beschouwen. Omwille van Christus. Hoe kun je dat mensen laten ontdekken? Hoe ontdek je dat zelf. Hoe krijg je need voor Jezus. Dat je niet meer zonder hem kan. Dat je er alles voor over zou hebben om hem te volgen. Dat is lastig. Kijk, bij Paulus gebeurt er natuurlijk iets heel spectaculairs. En dan raakt hij blind. En dan vervolgens komt een zeker Ananias om hem weer ziend te maken. Er gebeurt nogal wat in zijn leven. En dan besef je dat je Jezus nodig hebt. Dat is vandaag met ons nog steeds zo. Als er heftige dingen zijn. Dan ineens kan het zijn dat je het gevoel hebt dat je geloof leeft! Prachtig is dat. Het rotte is dat je het daarna ook zomaar weer kwijt kunt raken. Dan gaat alles weer zijn gangetje. En dan komt het geloof weer in je hoofd te zitten. Je gevoel, je hart, dat is dan meer een herinnering. Waar je je nog wel aan vast kunt houden soms. Maar het echte gevoel ontbreekt. 3 Wat kan je daar nou aan doen? Belangrijk is de vraag: waar verlang jij naar? Waar verlang jij naar? Ik ervaar dat het moeilijk is om te beginnen bij de zondigheid van de mens. Als je kind afdwaalt van God en jij begint er over dat je gered moet worden van je zonden. Grote kans dat je je kind meer kwijtraakt. En ook mensen die niet geloven in je omgeving. Zonde is een slechte binnenkomer. En ook voor jezelf. Je hebt wel geleerd dat je zondig bent. Maar of je daar nu van gered moet worden? En of God heel zwaar tilt aan jouw gewoontezonden. Dat wil er bij ons toch maar slecht in. En zo bereik je dus niet dat mensen van harte achter Jezus aan gaan. Dat ze het gevoel krijgen dat ze Jezus nodig hebben. Maar gelukkig biedt de Heer Jezus veel meer dan alleen vergeving. Het is met name Tom Wright die dat prachtig op een rijtje zet. Hij zegt: in ieder mens zit het verlangen naar het paradijs. Naar de heelheid zoals God het bedoelde. Iedereen heeft toch zoiets van: dit kan het toch niet zijn. Dat heeft niet iedereen ieder moment, maar er komt een moment, vroeg of laat in iemands leven, dat hij of zij die vraag stelt. Ergens in Prediker

4 staat dat ook: God heeft de eeuw in het hart van de mens gelegd (Prediker, NBG). Besef van iets hogers. Of, zoals de Dordtse Leerregels het noemen licht van de natuur. Dat verlangen naar beter, dat komt dus door de Geest. Die legt dat in harten van mensen. En dan is het zaak om juist in dat verlangen Jezus ter sprake te brengen. Dat betekent dus dat je dicht bij anderen moet blijven. Wil je er bij zijn op het moment dat die verlangens naar boven komen. En ook dicht bij jezelf blijven. Het kan zijn dat je het gevoel hebt dat je dat verlangen niet echt kan bereiken. Ook dan: wees alert. Het kan zomaar een boost geven aan je geloof als je ontdekt dat Jezus jouw verlangens kan vervullen. Wright heeft het over vier gebieden. Ik zal over alle vier kort iets zeggen. Verlangen naar recht Zeker in de afgelopen weken klonk de roep om recht. Parijs, Nigeria, de vluchtelingen in de Beekaa vallei, de blogger in Saudi Arabië, werkomstandigheden in Bangladesh, uitgeprocedeerde asielzoekers in Amsterdam en ga zo maar door. En je hoort de roep om recht, je sluit je aan bij de demonstratie. Want je wil dat er recht heerst. Maar mensen gaan dat nooit bereiken. God belooft recht. De hele bijbel door. In het psalmen, de profetiën. En in Jezus Christus wordt dat waar. Hij geeft iedereen een plek. Geeft jou de volle credits. Ziet mensen die door niemand gezien worden. En is bezig de aarde een plek te maken waar recht heerst. Verlangen naar een bron van spiritualiteit 4 Ook dit is zo evident. Mensen zoeken een bron van waaruit ze kunnen leven. Oppervlakkig consumeren en onnadenkend leven verliest z n charme. Het blijkt een vlucht te zijn. Want je kunt niet zonder diepere waarden. Ergens is in ieder mens een verlangen naar zingeving, een verlangen naar God. Zelfs kerkverlaters die hun geloof kwijt zijn rouwen nog regelmatig om wat ze missen. Nee: om wie ze missen. Ze verlangen naar vroeger, wat dat stuk betreft. Of beter nog: ze verlangen vooruit. Jezus wil die bron zijn. Hij zegt het toch zelf dat hij het water van het leven is. Brood voor elke dag. Hij wil dat verlangen naar een bron van spiritualiteit vullen. Verlangen naar verbondenheid Je hoeft de achterklap pagina s maar te lezen. En je ziet dat mensen vaak wanhopig op zoek zijn naar verbondenheid. Ze rollen van de ene relatie in de andere. We voelen allemaal wel dat we thuishoren in relaties. Maar zijn tegelijk niet in staat om ze goed te krijgen. Wat is er, zelfs in de beste huwelijken, vaak aan spanning en irritatie. Wat gaat er in alle verbindingen veel mis. Neem nu dat verlangen. Hoe in Parijs vorige week 1,5 miljoen mensen de straat op gingen. Ze willen vreedzaam leven. En in de hele wereld een veelvoud daarvan. Ze willen verbondenheid en geen verwijdering. Tussen rassen, geloven, kleuren en geaardheid.

5 Jezus is de bron van verbondenheid die deze wereld zoekt. Die wij ook zoeken. Hij is er op uit, met zijn voorbeeld en zijn woorden, met zijn liefde en zijn regels, om verbondenheid te creëren zoals het zou moeten. Zoals mensen verlangen. Wij hoeven ze alleen maar de ogen te openen. En aan de verbondenheid te werken in de gemeente. Zodat mensen ook zien dat het nu al werkt. Verlangen naar schoonheid Is de wereld dan niet vol van schoonheid? Zeker wel. De schepping, mensen, gaven en uitvindingen. Kunst, muziek. Er is veel te genieten. En toch is de schoonheid incompleet. In alles zit ook iets vergankelijks, iets voorbijgaands. Momenten dat je van schoonheid geniet zijn schaars en kortstondig. Soms noemen we muziek hemels. Neem de Mattäus Passion van Bach. Bijna volmaakt. Maar als het uitgevoerd wordt is er altijd wel iets te wensen over. En zo is dat met alles. Dat komt omdat deze wereld onvolmaakt is. Jezus verwijst naar een wereld die wel goed is. En werkt aan een wereld die wel goed komt. Johannes krijgt er in Openbaring aan het einde een visioen over. Daar wordt het verlangen van de mens naar schoonheid vervuld. Jezus biedt dat. Hij geeft dat uitzicht. Op al die verlangens is Jezus het antwoord van God. En dan anders dan alle andere godsdiensten: jij hoeft het niet te bereiken. God komt het in Jezus bréngen. Dat is uniek. In hem vind je het verloren paradijs terug. Zoals God het bedoeld had. En zoals we allemaal zouden wensen. Wat een prachtige kansen om duidelijke te maken dat we Jezus nodig hebben. Wij zelf en anderen. 5 Tenslotte, soms heb je in de bijbel van die teksten die er over gaan, dat gaandeweg je hele mens-zijn wordt ingeschakeld door Jezus. Als je eenmaal achter hem aan gaat. Op zoek naar vergeving. Naar recht, een bron, verbondenheid of schoonheid. Als je de noodzaak gevonden hebt om in zijn buurt te zijn. Dan groeit je geloof alle kanten op. Ik wil graag eindigen, dit keer niet met vragen, maar met een tekst om mee te nemen en nog eens over te mediteren. En wellicht woensdagavond aanstaande over door te spreken. 2 Petrus 1 1 Van Simeon Petrus, dienaar en apostel van Jezus Christus. Aan allen die dankzij de rechtvaardigheid van onze God en van onze redder Jezus Christus hetzelfde kostbare geloof hebben ontvangen als wij. 2 Genade zij u en vrede, in overvloed, door de kennis van God en van Jezus, onze Heer. 3 Zijn goddelijke macht heeft ons alles geschonken wat nodig is voor een vroom leven, door de kennis van hem die ons geroepen heeft door zijn majesteit en wonderbaarlijke kracht. 4 Hiermee zijn ons kostbare, rijke beloften gedaan, opdat u zou ont-

6 komen aan het verderf dat de wereld beheerst als gevolg van de begeerte, en opdat u deel zou krijgen aan de goddelijke natuur. 5 Span daarom al uw krachten in om uw geloof te verrijken met deugdzaamheid, uw deugdzaamheid met kennis, 6 uw kennis met zelfbeheersing, uw zelfbeheersing met volharding, uw volharding met vroomheid, 7 uw vroomheid met liefde voor uw broeders en zusters, en uw liefde voor uw broeders en zusters met liefde voor allen. 8 Als u deze eigenschappen in overvloed bezit, is uw kennis van onze Heer Jezus Christus niet nutteloos maar vruchtbaar. Amen 6